ΟΜΙΛΙΑ ΔΙΑΒΟΛΟΥ ΣΕ «ΣΥΝΕΔΡΙΟ»

ΣΧΟΛΙΟΝ ΟΔΥΣΣΕΩΣ: Μοιάζει κατασκευασμένο καί ψεύτικο, ἀλλὰ λέει ἀλήθειες. Διαβάστε το.

Κάποτε ὁ διάβολος κάλεσε μιά παγκόσμια συνέλευση δαιμόνων. Στήν ἐναρκτήρια ὁμιλία του, ἀνάμεσα στά ἄλλα, εἶπε:

«Δέν μποροῦμε νά ἐμποδίσουμε τούς Χριστιανούς νά πηγαίνουν στήν ‘Εκκλησία. Δέν  μποροῦμε νά τούς ἐμποδίσουμε νά διαβάζουν τήν Ἁγία Γραφή καί νά γνωρίζουν τήν ἀλήθεια. Δέν μποροῦμε οὔτε ἀκόμα καί νά τούς ἐμποδίσουμε νά ἔχουν μιά ζωντανή στενή σχέση μέ τόν Σωτήρα τους. Ἅπαξ καί ἀποκτήσουν αὐτήν τήν σύνδεση μέ τόν Ἰησοῦ, ἐμεῖς χάνουμε κάθε δύναμη πάνω τους. Ἔτσι,τό μόνο πού μᾶς μένει εἶναι νά τούς κλέψουμε τόν χρόνο τους. Ἄς πηγαίνουν στήν ἐκκλησία, δέν πειράζει, ἄς ἔχουν ἐκεῖ τίς συνεστιάσεις τους κι ὅλα τά ὑπόλοιπα. Ἄς ἔχουν ἔργο καί δράση. Μόνο νά μήν ἔχουν χρόνο νά ἀναπτύξουν αὐτή τήν ζωντανή σχέση μέ τόν Ἰησοῦ.

…Νά τί θέλω ἀπό σᾶς. Ἀποσπάστε τους τήν προσοχή ἀπό τόν Σωτήρα τους καί ἐμποδίστε τους ἀπό τοῦ νά ἔχουν θερμή καί στενή σχέση μαζί Του ὅλη μέρα. Ἄς τούς παρασύρουμε σέ μιά χαλαρή σχέση μέ τόν Ἰησοῦ, τυπική σχέση, χωρίς γνήσια πίστη καί ἀγάπη γι’ Αὐτόν.

-Πῶς θά τό κάνουμε αὐτό; ρώτησαν τότε οἱ δαίμονες.

-Βάλτε τους νά ἀσχολοῦνται μέ τά δευτερεύοντα θέματα καί βρεῖτε τρόπους ἀμέτρητους νά κρατᾶτε ἀπασχολημένο τό μυαλό τους, ἀπάντησε. Βάλτε μέσα τους τόν πειρασμό νά ξοδεύουν, νά ξοδεύουν, νά ξοδεύουν καί νά δανείζονται χρεώνοντας τίς κάρτες τους. Πεῖστε τίς γυναῖκες τους νά πᾶνε νά δουλεύουν πολλές ὧρες ἐκτός σπιτιοῦ καί τούς ἄνδρες νά δουλεύουν 6-7 μέρες τήν ἑβδομάδα, 10-12 ὧρες τήν ἡμέρα, ἔτσι ὥστε νά μποροῦν νά ἀντεπεξέλθουν στίς ἀνάγκες τοῦ τρόπου ζωῆς τους. Ἐμποδίστε τους νά ξοδεύουν χρόνο μέ τά παιδιά τους. Ἔτσι, καθώς θα διασπᾶται ἡ οἰκογένειά τους, σύντομα τό σπίτι δέν θά ἀποτελεῖ πιά γι᾽ αὐτούς καταφύγιο ἀπό τήν πίεση τῆς δουλειᾶς τους. Κρατᾶτε πάντα τό μυαλό τόσο γεμᾶτο μέ ἐρεθίσματα, ὥστε νά εἶναι ἀδύνατον νά ἀκούσουν τήν σιγανή  καί ἁπαλή φωνή τοῦ Θεοῦ.

1. Βάλτε τους νά ἀκοῦν τό ραδιόφωνο καί τό κασετόφωνο, ὅταν ὁδηγοῦν.

2. Φροντίστε νά ἔχουν συνεχῶς ἀνοιχτά στό σπίτι τους τά CD, τό βίντεο, τήν τηλεόραση καί τούς ὑπολογιστές.

3. Βάλτε σέ κάθε κατάστημα κι ἑστιατόριο πού μπαίνουν μουσική πού νά παίζει ἀσταμάτητα. Αὐτό θά συννεφιάζει τό μυαλό τους καί θά ἀδυνατίζει τήν κοινωνία τους μέ τόν Χριστό μέσῳ τῆς προσευχῆς.

4. Γεμίστε τά τραπέζια τους μέ περιοδικά καί ἐφημερίδες. Κάντε τους ὑπερκαταναλωτικά ὄντα, νά ἀγοράζουν, νά ξοδεύουν χωρίς νά ἔχουν τίποτα ἀπ᾽ αὐτά πραγματική ἀνάγκη. Νά ἀσχολοῦνται, νά ταλαιπωροῦνται καί νά ἀπομακρύνονται ἀπό τόν Ἰησοῦ Χριστό.

5. Σφυροκοπᾶτε τά μυαλά τους ἀκατάπαυστα μέ εἰδήσεις ὅλο τό 24/ωρο.

6. Γεμίστε τούς δρόμους μέ διαφημιστικές ἀφίσες, ὥστε νά μήν τούς ἀφήνετε στιγμή σέ ἡσυχία, ὅσο ὁδηγοῦν ἤ περπατοῦν.

7. Πλημμυρίστε τά γραμματοκιβώτιά τους μέ ἄχρηστα διαφημιστικά, καταλόγους ρούχων, τυχερῶν παιχνιδιῶν καί κάθε τι πού προάγει ψεύτικες  ἐλπίδες εὐημερίας.

8. Βάλτε ἑλκυστικά μοντέλα στά ἐξώφυλλα τῶν περιοδικῶν καί στήν τηλεόραση, ὥστε οἱ ἄνδρες νά τά θεωροῦν ὡς πρότυπα ὀμορφιᾶς καί νά μήν ἱκανοποιοῦνται μέ τήν ἐμφάνιση τῆς γυναίκας τους.

9. Δῶστε κούραση στίς συζύγους, ὥστε νά εἶναι πάντα ἀπρόθυμες μέ τούς ἄνδρες τους. Δῶστε τους πονοκεφάλους, ὥστε οἱ ἄνδρες νά ἔχουν παράπονα, πικρίες καί νά ἀρχίσουν νά ψάχνουν ἀλλοῦ. Αὐτό θά διαλύσει γρήγορα τίς οἰκογένειες.

10. Διαφημίστε τόν Ἅϊ Βασίλη, ὥστε νά κλέψετε τήν προσοχή τῶν παιδιῶν ἀπό τό πραγματικό νόημα τῶν Χριστουγέννων.

11. Τό Πάσχα διαδῶστε τά κουνελάκια καί τά κόκκινα αὐγά στή θέση τοῦ μηνύματος τῆς  Ἀναστάσεως καί τῆς νίκης ἐπί τῆς ἁμαρτίας.

12. Ἀκόμα καί στή διασκέδασή τους φέρτε τους στά ἄκρα. Ὅταν γυρίζουν ἀπό διακοπές νά εἶναι πτῶμα στήν κούραση καί νά ἔχουν μετανιώσει γιά τίς ἐπιλογές τους.

13. Μήν τούς ἀφήνετε νά βγαίνουν στήν φύση καί νά παρατηροῦν ὅ,τι ὁ Θεός ἔφτιαξε, νά μή ἀναπνέουν τό ὀξυγόνο, νά μή ἀκοῦν τούς ἤχους τῆς ἐξοχῆς, νά μή μυρίζουν τίς μυρωδιές τῆς ὑπαίθρου, νά μή νιώθουν τήν Πλάση.

14. Ἀντί γι᾽ αὐτό, στέλνετέ τους σέ λούνα πάρκ, γήπεδα, κινηματογράφους, παιδότοπους καί κονσέρτα.

15. Κρατᾶτε τους πάντα ὑπεραπασχολημένους, νά μή σκέφτονται, νά μή ἀναζητοῦν, νά μή προβληματίζονται.

16. Καί ὅταν συναντῶνται γιά πνευματική συντροφιά μέ ἄλλους πιστούς, κάντε ὥστε νά φεύγουν ἀπό κεῖ μέ ἀναστατωμένοι καί μέ ταραγμένη συνείδηση.

17. Δῶστε τους νά ἀσχολοῦνται μέ τόσα πολλά “καλά” καί “ἀπαραίτητα” πράγματα, πού νά μή ἔχουν οὔτε χρόνο οὔτε ἀνάγκη νά ἐκζητήσουν τήν δύναμη τοῦ Ἰησοῦ στή ζωή τους.

18. Σύντομα θά δουλεύουν ἀσταμάτητα γι᾽ αὐτό τόν καλό σκοπό, πού ὅμως ὀ Θεός δέν τούς ἀνέθεσε, θυσιάζοντας τήν ὑγεία τους καί τήν οἰκογένειά τους σ’ αὐτόν, μέ μεγάλη πιθανότητα νά τά χάσουν καί τά δύο.

Θά δουλέψει σίγουρα τό σχέδιο αὐτό.»

Οἱ δαίμονες ἔτρεξαν γρήγορα νά θέσουν σέ ἐφαρμογή ὅλα αὐτά, ὥστε οἱ Χριστιανοί νά μή ἔχουν χρόνο γιά τόν Σωτήρα τους. Ἔχουν πετύχει ἄραγε τούς στόχους τους;

Πηγή:  http://christianvivliografia.wordpress.com/2010/08/27/«συνέλευση»-δαιμόνων/

Τί συμβαίνει στήν Ἀγγλία μέ τήν "Κάρτα τοῦ Πολίτη" ( νέα ID Card)

Ἡ νέα κυβέρνηση συνασπισμοῦ  τῆς Μ. Βρετανίας λαμβάνοντας σοβαρά ὑπ΄ὄψιν της, τίς  προηγούμενες  ἀντιδράσεις τῶν ὀργανώσεων ἐναντίον τοῦ ἠλεκτρονικοῦ φακελώματος καί τῆς νέας "ἔξυπνης ταυτότητας", ἀνέδειξε ὡς  μεῖζον ζήτημα τήν  κατάργηση τοῦ νομικοῦ καθεστῶτος  σχετικά μέ τή "νέα ταυτότητα" καί τήν  τεράστια συλλογή  50 εἰδῶν  δεδομένων προσωπικοῦ χαρακτήρα  τῶν πολιτῶν.

Τό πιο γνωστό δίκτυο ἀκτιβιστῶν ἐναντίον τῆς  "νέας βρετανικῆς ταυτότητας" εἶναι  το "NO 2 ID" (No To ID) , στό ὁποῖο ἀναφέρεται  η προηγούμενη ανάρτησή μας. Αυτό το δίκτυο το 2005 έκανε ὅ,τι κάνουμε καί ἐμεῖς  σήμερα  μέ τήν "Πρωτοβουλία Ἀντιρρησιῶν Ὀρθόδοξης Συνείδησης".Προσκάλεσαν μέσῳ τοῦ διαδικτύου  τούς συμπολίτες τους νά ὑπογράψουν  ἐναντίον τῆς απόφασης τῆς τότε κυβέρνησης να ἐπιβάλλει τήν παραλαβή καί τήν χρήση  μιᾶς "νέου τύπου τσιπαρισμένης ταυτότητας" καί νά δημιουργήσει ἕνα ἐθνικό σύστημα συλλογῆς  προσωπικῶν δεδομένων του πολίτη πού ἀφοροῦν 50 διαφορετικά εἴδη κοινωνικῶν και προσωπικῶν δραστηριοτήτων, δηλαδή σχεδόν τά πάντα.

Ἡ πρωτοβουλία αὐτή προκάλεσε τό ἐνδιαφέρον πολλών ΜΜΕ (ακόμα και του BBC) και έτσι μέσα σε ένα μήνα  κατάφεραν να συλλέξουν 10.000 υπογραφές  απο ένα πληθυσμό που φτάνει περίπου τα 50.000.000 πολίτες (δεδομένου ότι κανένα  Ελληνικό ΜΜΕ  δεν ασχολήθηκε  με  την δική μας πρωτοβουλία και ότι απευθυνόμαστε  όχι σε 50.000.000 αλλά σε 10.0000.000 συμπολίτες μας, το ότι καταφέραμε να συλλέξουμε στο ίδιο χρονικό διάστημα  πάνω απο 3000 υπογραφές, μάλλον θα πρέπει να θεωρηθεί  μεγάλη επιτυχία).

Αὐτές λοιπόν οἱ 10.000 ὑπογραφές καί ἡ συνεχιζόμενη  ἀκτιβιστική κινητοποίηση  του NO2 ID καθώς και ἄλλων ὀργανώσεων ἐναντίον τῆς  βρετανικῆς  "Κάρτας τοῦ Πολίτη"  ἀνάγκασαν  τήν κυβέρνηση τοῦ συνασπισμοῦ  νά δεσμευθεῖ δημοσίως ὅτι μέ  νέο νόμο  θά καταργήσει τή "νέα ταυτότητα" καί   ὅλες τίς δεσμεύσεις τοῦ ὑφιστάμενου νομικοῦ καθεστῶτος γύρω ἀπο αὐτήν. Κανονικά αὐτός ο αναιρετικός  νόμος  θα έπρεπε να είχε ψηφιστεί απο τα μέσα του Αυγούστου αλλά  όπως δήλωσε πρό  ημερών  εκπρόσωπος της κυβέρνησης  η θερινή διακοπή του κοινοβουλίου δεν τό ἐπέτρεψε  και ἔτσι θά κατατεθεῖ στίς 15 Σεπτεμβρίου,τήν ἴδια δηλαδή ἡμερομηνία πού θα κατατεθεί στο Ευρωκοινοβούλιο  μια κατάπτυστη οδηγία η οποία θεσμοθετεί το πανευρωπαϊκό ηλεκτρονικό φακέλωμα των πολιτών.

'Ο εκπρόσωπος τοῦ NO 2 ID ἐξεφρασε τίς ἐπιφυλάξεις του καί ὅπως δήλωσε "μέχρι νά ψηφιστεῖ  τό νομοσχέδιο τῆς κατάργησης τῆς νέας ταυτότητας  θά εἴμαστε σέ ἀγωνιστική ἑτοιμότητα", ἀφοῦ  ορισμένα απο τα προγράμματα που είχε ξεκινήσει η  προηγούμενη κυβέρνηση των εργατικών  προχωρούν  κανονικά μέχρι σήμερα για λόγους εξοικονόμησης  δημόσιων πόρων.

Αυτό που έκανε  του υποστηρικτές των πολιτικών ελευθεριών περισσότερο ανήσυχους ήταν όταν ο υπουργός Francis  Maude και ο γενικός γραμματέας του υπ. οικονομικών  Danny Alexander ανακοίνωσαν τον Ian Watmore σαν   επικεφαλής της ομάδας  μεταρρύθμισης και αυτό διότι  επι κυβερνήσεως  Τόνι Μπλέρ πρωτοστάτησε  στον  σχεδιασμό  της  ηλεκτρονικής  διασύνδεσης  445  τοπικών αρχών και 8 κρατικών υπηρεσιών  οι  οποίες  σε συνεργασία με το υπ. εργασίας και την υπηρεσία πληροφοριών  συνέστησαν  μια απο τις μεγαλύτερες βάσεις δεδομένων της Ευρώπης  αφού αφορά στα αυστηρά προσωπικά δεδομένα  92.000.000 Βρετανών και μεταναστών.

Εἶναι ἀξιοσημείωτο  ὅτι περίπου 200.000 ὑπάλληλοι ἔχουν πρόσβαση σε αὐτή την τεράστια βάση δεδομένων,  ἡ ὁποία  θά ἀποκτοῦσε  ἰδιαίτερα μεγάλη ἰσχύ,  ὅταν θα ὁλοκληρωνόταν ἡ διασύνδεσή της με το  ἐθνικό μητρῶο ταυτοτήτων, που δια νόμου πρόκειται νά καταργηθεῖ.

Ἡ επανεμφάνιση λοιπόν  αὐτοῦ του "Μπλερικού" αρχιτέκτονα  του ηλεκτρονικού φακελώματος των πολιτών , δημιουργεί βάσιμες υποψίες  στους  ακτιβιστές ότι "κάποιο λάκκο έχει η φάβα" και ότι είναι πιθανό ο έλεγχος και η διαχείριση της ελευθερίας των πολιτών να πραγματοποιηθεί στο μέλλον με τη χρήση κάποιου άλλου  μεταμφιεσμένου  "εργαλείου" και όχι με την υπο κατάργηση  "νέα ταυτότητα".

(Πηγές :BBC,Guardian,Independent 23-27Αυγ.2010)

ΠΗΓΗ: ΟΡΘΟΔΟΞΟ ΠΑΡΑΤΗΡΗΤΗΡΙΟ ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΜΚΑ

Ὁ Ἀρχιεπίσκοπος Ἱερώνυμος γιά τόν μακαριστό Αὐγουστίνο

τοῦ Νίκου Παπαχρήστου (Amen.gr.)

Στόν μακαριστό Μητροπολίτη πρώην Φλωρίνης Αὐγουστίνο, πού ἐκοιμήθη χθές σέ ἡλικία 104 ἐτῶν ἀναφέρθηκε σέ δήλωσή του ἀπό τήν Ξάνθη ὁ Ἀρχιεπίσκοπος Ἀθηνῶν Ἱερώνυμος. 

"Ὁ Μακαριστός Μητροπολίτης πρώην Φλωρίνης κυρός Αὐγουστίνος ἦταν μια ξεχωριστή προσωπικότητα μέ πολύ δυναμισμό, ἄνθρωπος τῶν γραμμάτων, μέ πολλούς ἀγῶνες" εἶπε ὁ Ἀρχιεπίσκοπος καί προσέθεσε: "Θά εἶναι ἕνα πρόσωπο γιά τήν ἱστορία πού θά ἀκουστοῦν πολλά ὑπέρ καί πολλά κατά. Κατά την προσωπική μου ἄποψη ἦταν ἕνας ἄνθρωπος πού δύσκολα μπορεῖς νά συναντήσεις στή ζωή σου γιά τήν δυναμικότητά του καί ζωντανό παράδειγμα ἀγωνιστικότητας. Σήμερα αἰσθανόμαστε συγκίνηση, διότι ἡ Ἐκκλησία τοῦ χρωστάει πολλά. Ὁ Θεός νά ἀναπαύσει τήν ψυχή του καί ἐμεῖς νά τόν μιμηθοῦμε σέ ὅσα καλά εἶχε καί εἶχε πολλά".

Ὁ Ἀρχιεπίσκοπος θα μεταβεί το απόγευμα στην Φλώρινα όπου θα προσκυνήσει το σκήνωμα του μακαριστού Ιεράρχη και θα τελέσει τρισάγιο στη μνήμη του. Στην εξόδιο Ακολουθία που θα ψαλλεί αὔριο αναμένεται να παραστοῦν πολλοί Μητροπολίτες τῆς Ἑλλαδικής Ἐκκλησίας.

Σχόλιον:  «Καντιώτης δύσκολα ξαναβρίσκεται», θέλει νά μᾶς πεῖ ὁ Μακαριώτατος. Εἶναι πράγματι φυσιολογικό, ἡ γνησιότητα καί ἡ ἀνδρεία νά σπανίζουν καί νά μή συναντῶνται εὔκολα. Δέν εἶναι καταναλώσιμα ὑλικά οὔτε προβάλλονται βεβαίως ἀπό τά Μέσα Μαζικῆς Ἀποβλακώσεως.

Κι ἄν μάλιστα τά ΜΜΑ πολεμήσουν τήν αὐθεντικότητα καί τήν πνευματική λεβεντιά, ἐκεῖνες θά νικήσουν μακροπρόθεσμα καί θά μείνουν στήν Ἱστορία καί στήν Μνήμη τοῦ Θεοῦ.

ΤΣΕΚΟΥΡΑΤΗ ΑΠΑΝΤΗΣΗ Καθηγ. ΤΣΕΛΕΓΓΙΔΟΥ ΠΡΟΣ ΤΟΝ Σεβ. Μητρ. ΜΕΣΣΗΝΙΑΣ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟ

Ὅπως θά διαπιστώσει ὁ ἀναγνώστης, ἡ ἀπάντηση τοῦ καθηγ. Τσελεγγίδου πρός τόν Σεβ. Μεσσηνίας εἶναι σαφής, διαυγής, κρυστάλλινη. Χωρίς περιστροφές καί ἀμπελοφιλοσοφίες ἤ θεωρητικά «στριψίματα». Ἀπογυμνώνει τήν σαθρή ἐπιχειρηματολογία τοῦ Σεβ. κ. Χρυσοστόμου καί ἀποκαθιστᾶ τήν δογματική τάξη πού ἴσως ἀπερίσκεπτα διασάλευσε μέ προηγούμενες διατυπώσεις του ὁ Σεβ. Μεσσηνίας. 

Συμπερασματικῶς δέν εἶναι δυνατόν ἡ Ἐκκλησία νά εἶναι καί ΜΙΑ καί συγχρόνως ΔΙΗΡΗΜΕΝΗ.. Αὐτό τό κατορθώνουν μόνο ὁρισμένοι νόες νά τό συλλάβουν καί έν συνεχείᾳ νά τό διατυπώσουν. !

Θεσσαλονίκη 19-8-2010

Προς

τόν Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη

Μεσσηνίας κ. Χρυσόστομο

Μητροπολίτου Μελετίου 13

241 00 ΚΑΛΑΜΑΤΑ

Πληροφορήθηκα ἀπό το Διαδίκτυο τό περιεχόμενο τῆς νέας ἐπιστολῆς Σας (15-7-2010) προς ἐμέ, ἡ ὁποία ὥς καί τήν 19-8-2010 δέν ἔφτασε στήν γραμματοθυρίδα τοῦ Πανεπιστημίου μας. Στήν ἐπιστολή Σας αὐτή μοῦ γνωστοποιεῖτε τήν πρόθεσή Σας, δηλώνοντας κατηγορηματικά: «ὁ μεταξύ μας διάλογος σταματᾶ ἐδῶ».

Κατ᾽ ἀρχήν, σέβομαι τήν πρόθεσή Σας νά σταματήσετε τό διάλογο μέ τόν ὁμόλογό Σας -μέσῳ τοῦ ὁποίου (καί κάποιων ἄλλων) ἡ Πρόνοια τοῦ Θεοῦ οἰκονόμησε τήν ἐπιστημονική ἐξέλιξή Σας- καί νά τον συνεχίσετε ἀσμέ­νως μἐ τούς ἑτεροδόξους. Ἄλλωστε, ἐμφανίζεσθε νά ἐμμένετε στήν ἀρχική θέση Σας, ὅτι δηλαδή ἡ Ἐκκλησία μετά τό 1054 εἶναι πλέον διηρημένη.

Παρότι σέβομαι τηήν ἐπιθυμία Σας να σταματήσει ἐδῶ ὁ διάλογός μας, δεν μπορώ να μην αναφερθώ σε κάποιες από τις προβληματικές εκκλησιολογικές ερμηνείες Σας, ούτε μπορώ να αφήσω να αιωρούνται κάποια από τα άλλα θέματα που θίγετε.

Ὅσα γράφετε, Σεβασμιώτατε, για την Καθολικότητα της Ἐκκλησίας μέ βρίσκουν γενικότερα σύμφωνο, ἀλλά ἀφοροῦν ἄλλη ἰδιότητα τῆς Ἐκκλησίας, και δέν εἶναι ἐδῶ το θέμα μας αυτό. Διευκρινιστικά να σημειώσω ότι πουθενά στα κείμενά μου δεν διαφοροποιώ την τοπική Εκκλησία από την Καθολική Εκκλησία ως προς την οντολογία της ούτε αμφισβητώ την καθο­λικότητα της τοπικής Εκκλησίας υπό τον κανονικό επίσκοπό της. Σαφώς και θεωρώ την τοπική Εκκλησία ως την όλη Εκκλησία κατά την αλήθεια, τη ζωή και την πληρότητά της, υπό τον επίσκοπό της, με τη θεμελιώδη όμως προϋπόθεση ότι ο επίσκοπος εκτός της θεσμικής κανονικότητας του θα πρέ πει να φρονεί ορθοδόξως και να βρίσκεται σε Ενεργό κοινωνία μετά του Α γίου Πνεύματος και μυστηριακούς σε κοινωνία με τις άλλες τοπικές Εκκλησίες.

Ἀλλά και ποτέ και πουθενά δεν θεώρησα την Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία «ως μία γενική και ἀόριστη Ἐκκλησία» ή «ως υπερκείμενη τῶν ἄλλων ἐπί μέρους Ἐκκλησιῶν» ἤ ὡς «ἄθροισμα ἐπί μέρους ἀριθμητικών ἐκκλησιαστικών μονάδων», όπως εσφαλμένως ερμηνεύσατε. Αντίθετα, πάντοτε θεωρούσα και θεωρώ την Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία ως εκείνην ακριβώς πού ομολογούμαι στο Σύμβολο τής Πίστεως, ὡς τη «Μία, Ἁγία, Καθολική καί Ἀποστολική Ἐκκλησία», τη συγκεκριμένη εν τόπῳ καί χρόνῳ Ἐκκλησία.

Ἀπό αὐτή τήν Ἐκκλησία εκπίπτουν οι αιρετικοί που καταδικάζονται, από τις εν τόπω και χρόνω οικουμενικές Συνόδους της «Μίας» Ορθόδοξης Εκκλησίας. Αυτά είναι απολύτως σαφή και κατανοητά ευρύτερα από όλους τούς πιστούς. Τα περί «ενός» του Πλωτίνου και τα περί «νεοπλατωνικών απορροών» είναι τελείως άσχετα απ’ όσα φρονώ και γράφω περί Εκκλησίας. Μην εμπλέκετε άλλα θέματα, όπως π.χ. και τα περί Δυτικής Εκκλησιολογίας, που δεν αφορούν το καίριο σημείο της διαφωνίας μας, το όποιο είναι μόνον η Ορθόδοξη θεώρηση της Εκκλησίας ως της «Μίας, Αγίας, Καθολικής και Αποστολικής Εκκλησίας». Μη προσπαθείτε με την Αναφορά Σας στη μεθοδολογία -για την όποια δεν είναι τώρα ή ώρα να διαλεχθούμε- να θολώσετε τα «νερά» στο διάλογό μας. Θα επαναλάβω, ότι η παρέμβαση της προηγούμενης επιστολής μου (7-7-10) αφορούσε μόνο την προβληματική εκκλησιολογικώς διατύπωσή Σας ότι η Εκκλησία είναι και «Μία» και «διηρημένη».

Ἀναφερόμενος στην Καθολικότητα και Ἑνότητα τῆς Ἐκκλησίας σημειώνετε ορθώς ότι: «Η σχισματική αυτή διάσπαση ή η αιρετική αυτή διαίρεση δεν συνεπάγεται ούτε μία νέα «καθολική» ΕκκλησΙα, ούτε μία διάσπαση της Ενότητας της Εκκλησίας, ενώ η ύπαρξη της νέας ομάδας ὑπὸ τον αντικανονικόν επίσκοπον δεν διαταράσσει την Ενότητα της τοπικής Εκκλησίας». Σαφώς, τα σχίσματα και oι αιρέσεις δεν αφορούν την Ενότητά της. Αφορούν τους σχισματικούς και αιρετικούς oι οποίοι απλώς αποκόπτονται από τη «Μία» και μόνη Εκκλησία. Εγώ ακριβολογώντας στην περίπτωση αυτή δεν θα έκανα λόγο για «σχισματική διάσπαση» ή «αιρετική διαίρεση» αλλά για έκπτωση των σχισματικών και αιρετικών από την Εκκλησία.

Από τα παραπάνω προκύπτει ότι συμφωνούμε γενικώς στο ότι η Εκκλησία είναι «Μία» και ενιαία. Παρά ταύτα, εξακολουθούμε, με βάση τα γραφόμενά Σας, να διαφωνούμε στο ότι η «Μία» Εκκλησία είναι μετά το 1054 και «διηρημένη».

Σεβασμιώτατε, αν «οι σχισματικοί δεν ανήκουν στην Εκκλησία και τα μυστήριά τους δεν έχουν καμία ισχύ», όπως ορθά γράφετε, τότε πώς υποστηρίζετε τα εξής; «Το σχίσμα του 1054 σημαίνει διαίρεση της Εκκλησίας; Νομίζω ότι ουδεμία αμφισβήτηση υφίσταται, πολλω μάλλον όταν ολόκληρη η πατερική γραμματεία του 15 αιώνος αποδέχεται ότι έχουμε διηρημένη την Εκκλησία του Χριστού, την ευρισκομένην υπό την Μίαν Κεφαλήν του Σώματος, τον Χριστό (βλ. Μάρκος Εφέσου ό Ευγενικός).

Καί συνέχιζετε! «Ήταν δυνατόν να είχαμε σχίσμα, διαίρεση, διάκριση ή δι αφοροποίηση χωρίς διαίρεση; Νομίζω όχι. Η διαίρεση αυτή διετάραξε ή αλλοίωσε την Ενότητα και Καθολικότητα της Μίας, Αγίας Καθολικής καί Αποστολικής Εκκλησίας, όπως αυτή περιγράφεται και σημαίνεται στο Σύμβολο της Πίστεως, το Σύμβολο της Β΄ Οικουμενικής Συνόδου; Όχι βέβαια, γιατί κάθε διαίρεση ή διάσπαση δέν σημαίνει Αλλοίωση της Ενότητας…, γιατί οι εκκλησιολογικές συνέπειες οποιασδήποτε διαφοροποίσης δέν αποδίδεται πρός το Καθολικό Σώμα της Εκκλησίας, αλλά προς αυτόν, ο οποίος αποσχίζεται ή διαφοροποιείται από το Καθολικό Σώμα της Εκκλησίας».

Τά γραφόμενα Σας εδώ είναι, κατά μία επιεική αποτίμησή μου, ασαφή και συγκεχυμένα, με αποτέλεσμα να εμφανίζονται αντιφατικά μεταξύ τους. Έχω τη γνώμη ότι αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι δεν ακριβολογείτε. Δεν οριοθετείτε την έννοια των όρων που χρησιμοποιείτε ή μάλλον χρησι­μοποιείτε τους γνωστούς θεολογικούς όρους προσδίδοντάς τους άλλη σημα­σία από την καθιερωμένη, χωρίς προηγούμένως να τη γνωστοποιείτε. Έτσι όμως δημιουργείται σύγχυση στην κατανόηση των γραφομένων Σας.

Και για να γίνω πιο συγκεκριμένος και σαφής· Όσα γράφετε περί σχί­σματος, αιρέσεως, ενότητας και καθολικότητας είναι ορθά στο μέτρο που α­φορούν τους σχισματικούς και αιρετικούς καθεαυτούς. Πράγματι, το σχίσμα ή η αίρεσή τους δεν θίγουν την ενότητα και καθολικότητα της Εκκλησίας, επειδή αυτοί απλώς εκπίπτουν και αποκόπτονται ουσιαστικά και θε σμικά από τη «Μία, Αγία, Καθολική και Αποστολική Εκκλησία» είτε ως απλά μέλη είτε ως ολόκληρες τοπικές Εκκλησίες. Τα πράγματα όπως εμφα νίζονται συγκεχυμένα ή αντιφατικά, όταν στη συνάφεια αυτή κάνετε λόγο για «Μία» και σαφώς διηρημένη από το 1054 Εκκλησία και ενώ, θεωρείτε δι ηρημένη την Εκκλησία, υποστηρίζετε απεριφράστως ότι δεν θίγεται ή ενότητά της. Έτσι εμφανίζεσθε να αγνοείτε την οντολογία της Εκκλησίας.

Τό σχίσμα, Σεβασμιώτατε, ὅπως καί ἡ αἵρεση δέ θίγουν ὀντολογικῶς τήν 'Ἐκκλησία. Η Εκκλησία ήταν, είναι και θα παραμείνει «Μία» και Αδιαί­ρετη έως της συντέλειας. Αυτό ακριβώς ομολογούμε στο Σύμβολο τής Πί­στεως χρησιμοποιώντας το ρήμα «Πιστεύω» σε χρόνο ενεστώτα. Ο Χριστός είναι κεφαλή αυτού του ακεραίου σώματος, το όποιο παραμένει ακέραιο εί τε εμπλουτίζεται ιστορικώς με αναρίθμητα μέλη είτε περιορίζεται ιστορικώς σε ελάχιστα. Ο Χριστός δεν μπορεί να είναι, όπως υποστηρίξτε, κεφα λή ενός διηρημένου ή πολυδιηρημένου σώματος. Τέτοιου είδους Εκκλησιολογία, που εισηγείσθε με το κείμενό Σας, δε νομιμοποιείται από την ιστορία και την πνευματική εμπειρία της Εκκλησίας διαχρονικώς. Η Εκκλησία δεν μπορεί να είναι ποτέ «Μία» και διηρημένη. Αν η Εκκλησία είναι διηρημενη, δεν είναι «Μία», όπως το Ένα Κυριακό Σώμα. Αλλά, επιπροσθέτως. Αν είναι διηρημένη, δεν είναι ούτε «Αγία» ούτε «Καθολική» ούτε «Αποστολική». Μη μνημονεύετε, Σεβασμιώτατε, τον Αγιο Μάρκο τον Ευγενικό για ενίσχυση δήθεν των θεσμών Σας. Δεν σας ευνοεί σε καμία περίπτωση. Απεναντίας, γίνεται και κατήγορος των εσφαλμένων εκκλησιολογικών τοποθετήσεων Σας.

Σεβασμιώτατε, ομολογείτε δύο αντιφατικά εν τοις όροις πράγματα. Έτσι όμως δεν υφίσταται δογματική ακρίβεια, αλλά μάλλον διολίσθηση σε μία ευρύτερα γνωστή θεολογική «διγλωσσία» των ημερών μας, που έχει φανερή τη σκοποθεσία της.

Με την παραπάνω τοποθετησή Σας, Σεβασμιώτατε, δεν έχουμε απλώς εισήγηση μίας «νέας» Εκκλησιολογίας αλλά και διακήρυξη μία «νέας» ὀντολογίας, σύμφωνα με τήν ὁποία ἕνα σῶμα μπορεῖ νά εἶναι διηρημένο χωρίς νά ἀλλοιώνεται ἡ ἑνότητά του. Εἶναι προφανές ότι εδώ οι λέξεις «διαίρεση» και «ένότητα» παίρνουν ένα άγνωστο μέχρι σήμερα νοηματικό περιεχό μενο, πού σαφώς δεν υπηρετεί τη δογματική ακρίβεια για την αδιαμφισβή τητη οριοθέτηση της Αλήθειας της Εκκλησίας.

Είναι πρωτάκουστο, Σεβασμιώτατε, αυτά πού γράφετε ως πανεπιστη­μιακός καθηγητής και κυρίως ως Επίσκοπος: «Εσείς, βέβαια, και oι ομόφρονές Σας έχετε το δικαίωμα να διαφοροποιηθείτε από την παρούσα Συνοδική απόφαση και επίσης να την αμφισβητείτε, αλλά και μετά τη διαφοροποίησή Σας να συνεχίζετε να ανήκετε στην Εκκλησία!». Έχω τη γνώμη ότι ένα τέ τοιο κείμενο θα είχε θέση μόνο στο χώρο του Παπισμού. Αλλά και εκεί μό νον όταν η αμφισβήτηση θα είχε αποδέκτη αποκλειστικώς και μόνον τον ίδιο τον Πάπα.

Συγκεκριμένα, εγώ ούτε διαφοροποιούμαι από την παρούσα Συνοδική απόφαση ούτε την αμφισβητώ, όπως εσφαλμένα νομίζετε. Είμαι σύμφωνος με το Ανακοινωθέν της Συνόδου της Ιεραρχίας και ειδικότερα με το σημείο που επικαλείσθε στην προς εμέ επιστολή Σας: «Οι Εκπρόσωποι, της Εκκλησί ας μας στον συγκεκριμένο διάλογο έχουν σαφή γνώση της Ορθοδόξου Θεολο γίας, της Εκκλησιολογίας και της Εκκλησιαστικής Παραδόσεως και προσφέ ρουν τις γνώσεις και τις δυνάμεις τους προς τον σκοπό «της των πάντων ενώ σεως» «εν αληθεία» και μέσα στα απαραίτητα θεολογικά πλαίσια και τις απο φάσεις των Πανορθοδόξων Συνδιασκέψεων». Εδώ θα πρέπει να σημειώσω ό τι ως προς τις αποφάσεις των Πανορθοδόξων Συνδιασκέψεων» επιφυλάσσομαι να επανέλθω ενώπιον της Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας της Ελλάδος. Όπως είναι, φανερό όμως από το κείμενο, η Συνοδική απόφαση εστιάζει στις «γνώσεις» και τις «δυνάμεις» των Εκπροσώπων Της, και όχι στην αγιοπνευματική θεογνωσία και στη δύναμη του Αγίου Πνεύματος που χαρακτη ρίζουν τον επισκοπικό βαθμό της ιερωσύνης τους, σύμφωνα με τη θεολογία της Εκκλησίας μας. Κατά συνέπεια, θεωρώ ότι Εσείς με όσα εκκλησιολογικώς εσφαλμένα γράφετε στην Επιστολή έχετε εκθέσει το σώμα της Ιεραρχίας, πού Σας ετίμησε με την εμπιστοσύνη Του.

Γιά νά παραμείνετε, Σεβασμιώτατε, καί οὐσιαστικά Ἐπίσκοπος τῆς Ἐκ­κλησίας και εκπρόσωπος της Εκκλησίας της Ελλάδος μία μόνο λύση φαίνε­ται να υπάρχει: να ανακαλέσετε την εσφαλμένη θεολογικῶς (δογματικῶς) θέση Σας: «Το σχίσμα ταυ 1054 σημαίνει διαίρεση της Εκκλησίας ... Νομίζω ότι ουδεμία αμφισβήτηση υφίσταται... ότι έχουμε διηρημένη την Εκκλησία του Χριστού, την ευρισκομένην υπό την Μίαν Κεφαλήν του Σώματος, τον Χριστόν» (Επιστολή 15-7-2010). Θα επαναλάβω εκείνα που Σας έγραψα στην προηγούμενη επιστολή μου (7-7-2010): «Η θεώρηση της Εκκλησίας ως διηρημένης, σήμερα, αντίκειται σαφώς στη ρητή διατύπωση τού Συμβόλου της πίστεως, πράγμα πού συνεπάγεται, κατά τα Πρακτικά των Οικουμενι­κών Συνόδων, καθαίρεση και αφορισμό, κατά περίπτωση, σε όποιον επιμένει στη θεώρηση αυτή». Αυτό είναι ουσιαστικά αλλά και θεσμικά το επιτίμιο των Οικουμενικών Συνόδων για όσους παραβιάζουν τον Όρο της Β΄ Οικου μενικής Συνόδου.

Επιπροσθέτως, θέλω να σημειώσω ότι η Σύνοδος της Ιεραρχίας μας ουδέποτε υποστήριξε ότι είναι Αλάθητη. Μήπως όμως Εσείς γνωρίζετε κάποια τοπική Σύνοδο που να φρονεί ότι είναι, αλάθητη; Θα θυμάσθε, ασφαλώς, ότι ο συνώνυμός Σας Επίσκοπος και άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος εξορίσθη επανειλημμένως από τοπικές Συνόδους με Επισκόπους πού είχαν κανο νική χειροτονία, ενώ άλλες τοπικές Σύνοδοι τον δικαίωσαν πανηγυρικώς και διόρθωσαν τα κακώς αποφασισθέντα. Διορθωτικές Συνοδικές Αποφά σεις είχαμε πολλές κατά το παρελθόν από την Ιερά Σύνοδο της Εκκλησίας τής Ελλάδος, όπως καλώς γνωρίζετε. Αλλά να Σας ρωτήσω και κάτι άλλο; Όταν κάποιοι επίσκοποι στην Ιερά Σύνοδο ή στη Σύνοδο της Ιεραρχίας μας διαφωνούν και μειοψηφούν ως προς τη Συνοδική απόφαση, τίθενται -με βά ση το σκεπτικό Σας- εκτός Εκκλησίας;

Στο χώρο της Ορθόδοξης Εκκλησίας, Σεβασμιώτατε, οι Συνοδικές απο­φάσεις είναι δεσμευτικές για όλους, μόνον όταν έχουν τον αδιαμφισβήτητο χαρακτήρα της αλαθήτου εκφράσεως της Εκκλησίας. Όταν είναι λ.χ. απο­φάσεις Οικουμενικών Συνόδων. Επομένως, κάθε Συνοδική Απόφαση δεν είναι οπωσδήποτε και αγιοπνευματική. Αυτό πιστοποιείται αδιάψευστα από την 'Εκκλησιαστική Ιστορία (βλ. π.χ. την Ληστρική Σύνοδο του 449).

Εδώ θα πρέπει να διευκρινίσω, ότι με όσα γράφω παραπάνω σχολιάζω θεωρητικώς και θεολογικώς μόνον το αν μπορεί ή όχι να ανήκει στην Εκ κλησία όποιος συμβαίνει να διαφωνεί με μία Συνοδική απόφαση, πού δεν έ χει το χαρακτήρα. Οικουμενικής Συνόδου, και τίποτε περισσότερο, Ο,τιδήποτε άλλο είναι εκ του πονηρού.

Σεβασμιώτατε, στην επιστολή Σας (15-7-2010) πολύ συχνά, μή ἔχοντας θεολογικά - ἐπιστημονικά ἐπιχειρήματα, καταφεύγετε σέ εὐτελεῖς εἰρωνεῖες καί σέ ἀπαξιωτικούς χαρακτηρισμούς. Αυὐτά ὅμως δεν Σᾶς τιμούν οὔτε ὡς πανεπιστημιακό δάσκαλο οὔτε ὡς ἐπίσκοπο. Ἐμένα ὡς ἀποδέκτη τους, πάντως, οὔτε μέ μειώνουν οὔτε καθόλου μέ βλάπτουν. Ἀπεναντίας μάλιστα. Γι' αυτό και Σᾶς εἶμαι, ειλικρινῶς, ευγνώμων, παρά το γεγονός ότι λυ πούμαι πολύ για την προσωπική ζημία Σας, προκειμένου ακουσίως να με ωφελήσετε πνευματικά.

Γράφετε στήν επιστολή Σας ότι τόσο καιρό σιωπούσατε, «ένεκα σεβα­σμού σέ ένα πρόσωπο (δηλ. εμένα) τό οποίο στόν πανεπιστημιακά χώρο τρεις φορές με έψήφισε στην εξελικτική μου διαδικασία και μάλιστα στις δυο πρώτες ως μέλος της Εισηγητικής Επιτροπής και ανεπιφυλάκτως υπέγραψε και εψήφισε για την έξέλιξή μου».

Απ' όσο ενθυμούμαι, μόνο μία φορά -στην τελευταία εκλογή Σας- υ­πήρξα μέλος της Τριμελούς Εισηγητικής Επιτροπής και Σας εψήφισα πράγ­ματι ανεπιφύλακτα. Ποτέ όμως δεν υποστήριξα ότι είμαι «αλάθητος». Τού το το προνόμιο το σφετερίζεται μόνον ο Πάπας, με τους εκπροσώπους του οποίου προτιμάτε να διαλέγεσθε. Εγώ απλώς φροντίζω να περνώ το χρόνο μου εν μετανοία.

Επιπροσθέτως, θα ήθελα να Σας διευκρινίσω ότι, όταν Σας εψήφισα, Σας εψήφισα με βάση συγκεκριμένες μελέτες που καταθέσατε για την εξέ­λιξή Σας, στις οποίες όμως δεν περιέχονταν τα θεολογικά ατοπήματα για τα όποια τώρα διαφωνούμε. Αν περιέχονταν, να είσθε βέβαιος ότι δεν θα Σας εψήφιζα.

Η εκλογή κάποιου προσώπου σε οποιοδήποτε αξίωμα στην Εκκλησία, είτε του διδασκάλου είτε του επισκόπου, δεν προδικάζει νομοτελειακά την παραπέρα πορεία του, ακόμη και όταν η εκλογή αυτή γίνεται αδιαμφισβητήτως δια του Αγίου Πνεύματος. Δεν εμποδίζεται δηλαδή καθόλου το αυτεξούσιο του από αυτή την αγιοπνευματική Εκλογή. Γι' αυτό και μπορεί να υποπέσει σε βαρύτατα θεολογικά και δογματικά σφάλματα. Αυτό μαρτυρείται από την Αγία Γραφή (βλ. την περίπτωση εκλογής στο Αποστολικό αξίωμα από τον ίδιο το Χριστό τόσο του Ιούδα του Ισκαριώτη όσο και του Πέ τρου). Μαρτυρείται όμως και από την ιστορία της Εκκλησίας (βλ. την πλη θώρα των καταδικασθέντων Πατριαρχών, επισκόπων, κληρικών και μονα χών από Οικουμενικές Συνόδους). Μάλιστα, η περίπτωση του Αποστόλου Πέτρου είναι επί του προκειμένου ιδιαίτερα χαρακτηριστική. Όταν ο Απόστολος Πέτρος ομολόγησε ορθά το Χριστό, ό Κύριος του είπε; «μακάριος ει, Σίμων Βαριωνά...» (Μθ. 16, 17-19). Όταν όμως αμέσως μετά φρονούσε εσφαλμένα, τον αποδοκίμασε αυστηρά και εξομοιώναντάς τον, ως προς το φρόνημά του, με τον σατανά του είπε: «Ύπαγε οπίσω μου, σατανά, σκάνδαλον ει εμού, ότι ου φρονείς τα του Θεού, αλλά τα των ανθρώπων» (Μθ. 16, 23),

Με άλλα λόγια, φρονώ ότι η όποια θετική ψήφος μου τότε δεν έχει σχέ­ση με την εξέλιξή Σας σήμερα. Σέ άλλο σημείο της επιστολής Σας γράφετε: «Είμαι σίγουρος, ότι και του χρόνου και κάθε χρόνο, λίγο πριν την σύγκληση της Μικτής Θεολογικής Επι τροπής θα σας υπομιμνήσκονν οι ομόφρονές Σας τη θεολογική Σας αγωνία και την τρωθείσα εκκλησιολογική αυτοσυνειδησία, πρός ἀφύπνιση του ορθοδόξου φρονήματός Σας(!!!).

Σεβασμιώτατε

Προβληματίζομαι σοβαρά για την προέλευση των παραπάνω λογισμών Σας, αλλά και για την εκφρασθείσα γι' αυτούς «σιγουριά» σας. Δεν θα προ­βώ σε ψυχολογική ερμηνεία των λογισμών Σας. Ένα μόνο θα πω: Η από 7- 7-10 Επιστολή μου προς Σας δεν γράφηκε ούτε με υπόδειξη κάποιου, ούτε λόγω της προσεχούς συγκλήσεως της Μ.Δ.Ε., ούτε λόγω κάποιας άλλης σκοπιμότητας. Αυτό το γνωρίζετε Εσείς καλύτερα από οποιονδήποτε άλ λον. Η επιστολή γράφτηκε επειδή Εσείς, έχοντας ανοίξει μία διαμάχη με τον συνεπίσκοπό Σας, ως άλλοθί Σας, επικαλεσθήκατε διερωτώμενος την δική μου σιγή, και έτσι με αναγκάσατε να απαντήσω στο ερώτημά Σας: «ένα τέτοιου είδους σοβαρό εκκλησιολογικό ατόπημα πέρασε απαρατήρητο από τον καταξιωμένο Καθηγητή της Δογματικής και Συμβολικής Θεολογίας και ασχολίαστο». Εάν δεν υπήρχε ο συγκεκριμένος υπαινιγμός Σας στο πρόσωπό μου και το ερωτημά Σας, δεν θά απαντούσα.

Έχω την γνώμη ότι δεν είναι τίμιο αυτό πού Εσείς προκαλέσατε τη συγ κεκριμένη χρονική στιγμή, να το παρουσιάζετε ενώπιον τρίτων και να προ σπαθείτε να το αποδώσετε, στη δική μου δήθεν σκοπιμότητα. Προφανώς, αυτό θα μπορούσατε να το ισχυρισθείτε, μόνον εάν Εσείς στην επιστολή Σας δεν αναφερόσασταν στο πρόσωπό μου και δεν είχατε διερωτηθεί απεριφράστως για τη σιωπή μου στο συγκεκριμένο θέμα και δεν είχατε προκαλέ σει την Απάντηση μου. Μη διαστρέφετε λοιπόν την Αλήθεια, λόγω δικής Σας σκοπιμότητας, λίγο πριν τη σύγκληση της Μ.Δ.Ε. στη Βιέννη (Σεπτέμ βριος 2010). Δεν είναι σωστό και δεν Σας τιμά το γεγονός ότι ενώ έχετε επω μισθεί το έργο της Υπερασπίσεως της Αλήθειας έναντι των ετεροδόξων, Ε σείς ό ίδιος τώρα, να τη διαστρέφετε.

Τέλος, από την έκβαση τοῦ ἕως ἐδῶ διαλόγου μας διαπιστώνει ὁ καθέ­νας, πού μᾶς διαβάζει, ὅτι δικαιώνομαι γιά τήν ἐπί ἔνα περίπου ἔτος σιωπή μου. Ὁ διάλογος μεταξύ μας ὄντως «οὐκ ὠφελεῖ οὐδέν».

Μέ τόν προσήκοντα σεβασμό ἀσπάζομαι τήν δεξιά Σας

Δημήτριος Τσελεγγίδης,

Καθηγητής της θεολογικής Σχολής ΑΠΘ

ΠΗΓΗ: ΑΚΤΙΝΕΣ

EKOIMΗΘΗ Ο π. ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΣ ΚΑΝΤΙΩΤΗΣ

Τό σκήνωμα τοῦ σεβασμίου Γέροντος ἐπισκόπου Φλωρίνης π. Αὐγουστίνου Καντιώτου ἀπό τό Νοσοκομεῖο Φλώρινας μεταφέρθηκε στήν γυναικεία Ἱερά Μονή τοῦ Ἁγίου Αὐγουστίνου ἐπισκόπου Ἱππῶνος, ὅπου ετελέσθη ἡ θεία Λειτουργία. Στην Ι.Μ. του Αγίου Αυγουστίνου εκκλησιαζόταν μετά την παραίτησή του κάθε Κυριακή ο Γέροντας, μέχρι και στις 1-8-2010, όπου μοίρασε αντίδωρο σ’ όλο το εκκλησίασμα.

Από την Ιερά Μονη Αγ. Αυγουστίνου το σκήνωμα του επισκόπου Αυγουστίνου μεταφέρθηκεγια λαϊκό προσκύνημα στον Μητροπολιτικό ναό του Αγίου Παντελεήμονος Φλωρίνης. Έκεί θα βρίσκεται μέχρι την Δευτέρα στις 30 Αυγούστου του 2010. Την  Δευτέρα θα τελεσθεί αρχιερατική θεία Λειτουργία. Η εξόδιος ακολουθία θα ψαλεί την ίδια μέρα στον Άγιο Παντελεήμονα Φλωρίνης η ώρα 12 π.μ.

Μετά την ακολουθία θα γίνει η ταφή στην Ιερά μονή του Αγίου Αυγουστίνου

ΤΟ ΕΞΠΡΕΣ ΠΟΥ ΠΕΡΙΜΕΝΕ ΧΡΟΝΙΑ Ο ΓΕΡΟΝΤΑΣ

ΑΓΩΝΙΣΤΗΣ ΙΕΡΑΡΧΗΣ π. ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΣ ΚΑΝΤΙΩΤΗΣ

ΗΡΘΕ ΚΑΙ ΤΟΝ ΠΑΡΕΛΑΒΕ, ΣΗΜΕΡΑ ΣΑΒΒΑΤΟ 28-8-2010, ΚΑΙ ΩΡΑ 5 π.μ.

__________________________

Σεβαστέ μας πνευματικέ πατέρα, καλή ἀντάμωση στήν αἰωνιότητα

____________________________

Ἄς μή λυποῦνται οἱ πιστοί, που ο Γέροντας έφυγε από κοντά μας, γιατί ο Χριστός ζει και οι άνθρωποι του Θεού δεν πεθαίνουν ποτέ. Ο Γέροντας αγωνιστής ιεράρχης από την θριαμβεύουσα Εκκλησία θα έχει μεγαλύτερη παρρησία στο Θεό και θα βρίσκεται πάντοτε κοντά στους  αγωνιζομένους χριστιανούς και θα πρεσβεύει υπέρ αυτών  και θα συναγωνίζεται μαζί τους.

Σε ένα κήρυγμά του έλεγε·

«Εγώ θα φύγω. Πού θα πάω; ‘Οπου και αν πάω, αν δώ ότι η ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ κινδυνεύει θα κάνω επανάσταση θα χτυπήσω συναγερμό. Δεν θα αφήσω την Εκκλησία του Χριστού ούτε στους αθέους ούτε στους μασόνους ούτε στους οικουμενιστάς…».

Καλά θα είναι, κάποιοι οικουμενισταί δεσποτάδες, να σεβαστούν τον Γέροντα και να μην ρθουν να πανηγυρίσουν στην Φλώρινα. Ο αγωνιστής ιεράρχης π. Αυγουστίνος Καντιώτης δεν θα επιθυμούσε την παρουσία πανηγυρτζίδων αιρετικών αρχιερέων στην κοίμησή του.

Ας μην λυπούνται οι πιστοί, και ας μη χαίρονται οι άπιστοι, γιατί η φωνή του Γέροντος δεν θα σιγήσει. Υπάρχει τόσο υλικό, και μας παρέδωσε τόσο μεγάλο πνευματικό οπλοστάσιο, που ανα πάσα στιγμή και σε κάθε αγώνα της Εκκλησίας ο Γέροντας με το φλογερό του κήρυγμα θα βρίσκεται μπροστά και θα τους ανατρέπει τα καταχθόνια σχέδιά τους.

Ας γνωρίζουν οι εχθροί της Ορθοδοξίας και του Ελληνικού έθνους· Δεν ξεμπέρδεψαν με π. Αυγουστίνο Καντιώτη των 104 ετών. Θα τον βρίσκουν πάντοτε μπροστά τους και τα βέλη τους θα είναι ανίκανα πλέον να τον βλάψουν.

ΣΤΙΓΜΙΟΤΥΠΟ ΑΠΟ ΤΟ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ ΕΠΙΣΚΕΠΤΗΡΙΟ
ΣΤΟ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ ΤΗΣ ΦΛΩΡΙΝΑΣ
Στις 28-8-2010  και ώρα 1 π.μ., ελάχιστες ώρες πριν από την κοίμηση του Γέροντος,  ήρθαν φίλησαν το χέρι του και πήραν την ευχή του, κάποιοι γονείς με τα παιδια τους.

Πηγή: «π. Αὑγουστίνος Καντιώτης»

ΜΙΑ ΠΑΛΙΟΤΕΡΗ ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΤΙΚΗ ΔΙΗΓΗΣΗ ΘΑΥΜΑΤΟΣ

ΕΛΛΗΝΟΡΘΟΔΟΞΟ ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟ ΙΕΡΟΣΟΛΥΜΩΝ

Ἱερὰ Ἁγιοταφικὴ Ἀδελφότης

Τὸν Δεκέμβριο τοῦ 2004 βγῆκε ἀπὸ τὰ μέσα ἐνημέρωσης ἕνας μουσουλμάνος Σαουδάραβας καὶ διηγήθη τὸ συγκλονιστικὸ γεγονὸς ποὺ ἔζησε καὶ ποὺ ἄλλαξε ὅλη του τὴ ζωή. Πρὶν τρία χρόνια παντρεύτηκε μία κοπέλα πλούσια μουσουλμάνα ἀλλὰ στείρα. Προσπάθησαν ἐπὶ σειρὰ ἐτῶν νὰ ἀποκτήσουν παιδιὰ καὶ πῆγαν σὲ πολλοὺς γιατροὺς ἀλλὰ τίποτα. Οἱ γονεῖς τοῦ τὸν προέτρεπαν νὰ παντρευτεῖ καὶ δεύτερη γυναίκα καὶ νὰ κρατήσει καὶ τὴν πρώτη ἀφοῦ ἐπιτρέπεται νὰ ἔχουν μέχρι καὶ τέσσερις γυναῖκες.

Ἐκεῖνος κουρασμένος καὶ στεναχωρημένος πῆρε τὴν σύζυγό του νὰ πᾶνε ταξίδι ἀναψυχῆς στὴ γειτονική μας ἀπὸ τὸ Ἰσραὴλ Συρία γιὰ νὰ ξεκουραστοῦν καὶ νὰ ξεχάσουν λίγο. Στὴ Συρία ἐνοικίασε λιμουζίνα μὲ ὁδηγὸ ξεναγὸ γιὰ νὰ τοὺς πάει σὲ ὅλα τὰ κοσμικὰ ἀξιοθέατά της Συρίας. Ὁ ὁδηγὸς πρόσεξε στὸ ζευγάρι ποὺ ξεναγοῦσε πόνο καὶ θλίψη. Τοὺς ρώτησε ἂν ἔχουν τίποτα καὶ ἐκεῖνοι τοῦ ἀνοίχτηκαν λέγοντάς του γιὰ τὸ πρόβλημα τῆς ἀτεκνίας τους. Ὁ μουσουλμάνος ὁδηγὸς τουε μίλησε γιὰ τὸ Μοναστήρι τῆς... 

Παναγίας Σεϊδανάγιας ὅπου πολλὰ ἄτεκνα ζευγάρια καταφεύγουν.Ἐκεῖ λοιπόν, ὅπως καὶ στὴν ὁμώνυμη μονὴ τοῦ Ἰσραὴλ κοντὰ στὸ Πατριαρχεῖο, τοὺς δίνουν ἀπὸ τὸ φυτίλι τοῦ καντηλιοῦ τῆς θαυματουργῆς αὐτῆς εἰκόνας καὶ τὸ τρῶνε καὶ τότε ἡ ΠΑΝΑΓΙΑ ΜΑΣ τοὺς δίνει τὸ ποθούμενο κατὰ τὴν προαίρεση καὶ πίστη τους.

Ἐγὼ προσωπικὰ εἶδα στὴν Μονὴ ἀρχεῖο μὲ τὰ ὀνόματα ὅλων αὐτῶν ποὺ εὐεργέτησε ἡ Παναγία μας. Γιὰ νὰ συνεχίσω τὴν διήγηση, ὁ Σαουδάραβας καὶ ἡ γυναίκα τοῦ λένε στὸν ξεναγὸ¨"Πήγαινέ μας ἐκεῖ στὴν Σεϊδανάγια <<τὴ Δέσποινα τῶν 

Χριστιανῶν>>κι ἂν γίνει τὸ ποθούμενο καὶ ἀποκτήσουμε παιδὶ θὰ προσφέρω σὲ σένα $20.000 καὶ $80.000 γιὰ τὸ μοναστήρι. Ἀφοῦ πῆγαν στὴν μονὴ καὶ ἔκαναν ὅτι ἔπρεπε, γυρίζοντας στὸ Ἰσραὴλ ἡ γυναίκα βρέθηκε ἔγγυος καὶ μετὰ ἀπὸ μῆνες γέννησε ἕνα πανέμορφο ἀγοράκι. Θαῦμα τῆς Παναγίας μας. Μὲ τὸ ποὺ γέννησε ἡ σύζυγός του, ὁ Σαουδάραβας ἤθελε νὰ ἐκπληρώσει τὸ τάμα του καὶ τηλεφώνησε λοιπὸν στὸν ὁδηγὸ νὰ τὸ παραλάβει ἀπὸ τὸ ἀεροδρόμιο τῆς Δαμασκοῦ. Ὁ ὁδηγὸς πανοῦργος εἰδοποίησε καὶ ἄλλους 2 φίλους του γιὰ νὰ πᾶνε στὸ ἀεροδρόμιο μαζὶ καὶ νὰ παραλάβουν τὸν πλούσιο καὶ κατόπιν νὰ τὸν σκοτώσουν. Μὲ αὐτὸ τὸν τρόπο θὰ λάμβαναν ὅλο τὸ ποσὸ καὶ θὰ τὸ μοιράζονταν στὰ τρία. Πράγματι, τὸν παρέλαβαν ἀπὸ τὸ ἀεροδρόμιο. Καθοδὸν ὁ ἄμοιρος δίχως νὰ γνωρίζει τί θὰ γινόταν ἀπὸ τὴν χαρά του θὰ ἔδινε στοὺς φίλους του ὁδηγοῦ ἀπὸ $10.000.Ἀντὶ ὅμως αὐτοὶ νὰ τὸν πάνε στὴ μονή, τὸν ὁδήγησαν στὴν ἐρημιὰ καὶ τὸν ἔσφαξαν, πρῶτα κόβοντας τοῦ τὸ κεφάλι καὶ ἔπειτα τὰ ὑπόλοιπα μέρη τοῦ σώματός του σὲ κομμάτια.Τυφλωμένοι ὅμως ἀπὸ τὸ πάθος τους ἀπὸ αὐτὴ τὴν ἐγκληματική τους ἐνέργεια τὸν ἔβαλαν στὸ πὸρτ μπαγκαζ τοῦ αὐτοκινήτου καὶ πῆραν μαζί τους τὰ χρήματα, τὸ ρολόϊ καὶ ὅτι εἶχε καὶ ξεκίνησαν γιὰ ἄλλο ἐρημικὸ μέρος. Στὸν ἐθνικὸ ὅμως δρόμο, χάλασε τὸ ἁμάξι τους καὶ στάθηκαν νὰ δοῦν τί συνέβαινε. Κάποιος περαστικός τους εἶδε καὶ ἔσπευσε νὰ βοηθήσει ὅμως αὐτοὶ ἀρνήθηκαν γιὰ νὰ μὴν γίνουν ἀντιληπτοί.Ὁ περαστικὸς ὅμως ὁδηγὸς εἶδε νὰ στάζει αἷμα ἀπὸ τὸ πὸρτ μπαγκὰζ τοῦ αὐτοκινήτου καὶ εἰδοποίησε τὴν ἀστυνομία. Μετὰ ἀπὸ κάμποση ὥρα, φτάνοντας ἡ ἀστυνομία καὶ βλέποντας τὸ αἷμα νὰ στάζει ἀπὸ τὸ πὸρτ μπαγκάζ ἀνοίχτηκε τὸ πὸρτ μπαγκὰζ καὶ τί νὰ δοῦν; Ὁ Σαουδάραβας σηκώθηκε καὶ βγῆκε ἔξω ὁλοζώντανος μὲ αἵματα βέβαια καὶ τοὺς εἶπε: «ἡ Παναγία τελείωσε καὶ τὶς τελευταῖες ραφὲς τοῦ λαιμοῦ μου, ἐδῶ μπροστά, δείχνοντας τὸ καρύδι τοῦ λαιμοῦ του, ἀφοῦ μου ἕραψε ὅλο μου τὸ σῶμα πρῶτα».

Ὁ κακοποιὸς ἐγκληματίας ταξιτζὴς καὶ οἱ συνεργοί του, τρελάθηκαν καὶ μὲ χειροπαῖδες τοὺς ὁδήγησαν στὶς ψυχιατρικὲς φυλακές. Φώναζαν σὰν δαιμονισμένοι «..ἐμεῖς σὲ σκοτώσαμε, σὲ κομματιάσαμε, σοὺ κόψαμε τὸ κεφάλι πῶς ζεῖς; Ὁ Σαουδάραβας πῆρε πιστοποίηση τοῦ λαμπροῦ θαύματος ἀφοῦ πέρασε ἀπὸ ἰατροδικάστες, ἐμπειρογνώμονες. Τὰ ράμματα ἦταν φανερὰ καὶ φαινόταν φρεσκοσυναρμολογημένος. Διεκύρρυτε δὲ καὶ ὁμολογοῦσε ὅτι ἡ Παναγιά μας τὸν ἕραψε καὶ τὸν ἀνέστησε δυνάμει τοῦ Υἱοῦ της". Κατόπιν ὁ ἰαθεῖς τηλεφώνησε σὲ ὅλους τους δικούς του καὶ ἦλθαν στὴ Συρία. Πῆγαν στὸ μοναστήρι καὶ ἐκπλήρωσαν τὸ τάμα τους μὲ τὸ παραπάνω ἀφοῦ ὁ Σαουδάραβας ἀντὶ νὰ προσφέρει τὸ ἀρχικὸ ποσὸ τῶν $80.000 ποὺ χὲ τάξει ἔδωσε 800.000 δολάρια. Ὁ ἴδιος ἀφηγεῖται τὸ γεγονὸς μὲ συγκίνηση καὶ πλέον εἶναι ὀρθόδοξος Χριστιανός. Τὸ θαῦμα αὐτὸ συγκλόνισε τὸν ἀραβικὸ κόσμο. Ὅμως τὰ θαύματα τῆς Παναγιᾶς Σεϊδανάγιας εἶναι ἀμέτρητα. Ἡ χάρη της νὰ μᾶς συνοδεύει στοὺς χαλεποὺς αὐτοὺς καιρούς. 

Ἀπὸ Σοφία Κιόρογλου Πηγή: «Πενταπόσταγμα», «Ῥωμαίηκο Ὁδοιπορικό»

Οἰκουμενισταί Πατέρες ἀνώτεροι τῶν παλαιῶν!

Οἰκουμενισταί ἐπίσκοποι καὶ καθηγηταί τῆς θεολογίας ἐκφράζονται ὑποτιμητικά γιά τοὺς ἁγίους Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας. Ἰσχυρίζονται, ὅτι ἐκεῖνοι οἱ Πατέρες, οὔτε πολύ οὔτε ὀλίγο, δέν ἦταν ἀνοικτά μυαλά καί δέν μποροῦσαν νά προβλέψουν τίς σημερινές καταστάσεις ἀπό θρησκευτικῆς πλευρᾶς καί ὅτι δέν δύναται σήμερα νά ἐφαρμόζεται ἔναντι τῶν ἑτεροδόξων ἡ ἀρχαία τακτική. Ἡ αὐστηρότης τῶν Πατέρων ἔναντι τῶν αἱρετικῶν, καίτοι στηρίζεται στήν Ἁγία Γραφή, ἀπό τούς ἐν λόγῳ οἰκουμενιστάς δέν ἐπιδοκιμάζεται, ἀλλά μᾶλλον ἀποδοκιμάζεται. Ἡ δέ χειρότερη ἀποδοκιμασία φαίνεται στούς λόγους τοῦ Οἰκουμενικοῦ (…) πατριάρχου Βαρθολομαίου, ὅτι οἱ Πατέρες, οἱ ὁποῖοι ἀπέκοψαν τούς αἱρετικούς παπικούς ἀπό τό σῶμα τῆς Ἐκκλησίας, ἔπεσαν «θύματα τοῦ ἀρχεκάκου ὄφεως» καί εἶναι ὑπόδικοι ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ!

Ἕνας ἀρχιεπίσκοπος τοῦ Ἐξωτερικοῦ, βαρυνόμενος μέ μεγάλες ἀσέβειες καί αἱρέσεις, καί μέ ἁβρές σχέσεις μέ τούς αἱρετικούς, σέ εὐλαβῆ κυρία, πού ἐπεκαλεῖτο καί ἐπαινοῦσε τούς ἁγίους Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας γιά τούς ἀγῶνες τους ὑπέρ τῆς Πίστεως καί ἐναντίον τῶν αἱρετικῶν, εἶπε: «Καί ἐμεῖς, κυρία μου, τί εἴμαστε; Δέν εἴμαστε Πατέρες;».

Οἱ ταλαίπωροι οἰκουμενισταί ἐπίσκοποι φρονοῦν, ὅτι καί αὐτοί εἶναι Πατέρες, καί μάλιστα ἀνώτεροι, μέ πνεῦμα εὐρύτερο καί μέ ἀγάπη μεγαλύτερη. Ἀλλά πλανῶνται πλάνην οἰκτράν ἔχοντας τέτοιο φρόνημα γιά τούς ἑαυτούς τους. Στό ἐρώτημα τοῦ ἀρχιεπισκόπου τοῦ Ἐξωτερικοῦ πρός τήν εὐσεβῆ κυρία ἁρμόζει αὐτή ἡ ἀπάντησι: Ἐσεῖς δέν εἶσθε δυστυχῶς Πατέρες, διότι δέν γεννᾶτε πνευματικά παιδιά, συνειδητούς χριστιανούς, ἀλλ᾽ εἶσθε καί διῶκτες τῶν εὐσεβῶν. Ἐσεῖς δέν εἶσθε Πατέρες, διότι φρονεῖτε, λέγετε καί ἐνεργεῖτε πράγματα ἀντίθετα πρός τό θεόπνευστο κείμενο τοῦ Χριστιανισμοῦ, τήν Ἁγία Γραφή. Σεῖς δέν εἶσθε Πατέρες, διότι δέν διακρίνεσθε γιά ἁγιότητα βίου. Καί τά ὀστᾶ τῶν ἁγίων Πατέρων εὐωδιάζουν. Ὅταν πεθαίνετε, συμβαίνει τοῦτο καί σέ σᾶς; Σεῖς εἶσθε θύματα τοῦ ἀρχεκάκου ὄφεως.

ΠΗΓΗ: Περιοδικό «Ὁ Σταυρός»

καί «ΑΚΤΙΝΕΣ» (aktines.blogspot.com)

«ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΠΑΙΔΕΙΑΣ» ΑΓ. ΚΟΣΜΑ

    * Ἀφιερώνεται στοὺς μεγαλόσχημους τοῦ Διαβίου, τώρα ποὺ ἀνοίγει τὸ «ἐκπαιδευτικὸ» ἔτος!

«Θά βγοῦν πράγματα ἀπό τά σχολεῖα, πού ὁ νοῦς σας δέν φαντάζεται». [προφητεία 116 Kαντ.]

Ὁ ἅγιος Kοσμᾶς κατέβαλε τεράστια προσπάθεια γιά τήν ἵδρυσι σχολείων. Ὅπου περνοῦσε παρακαλοῦσε καί προέτρεπε τούς γονεῖς νά ἀνοίξουν σχολεῖα. Ἔκανε ἐράνους. Προέτρεπε τίς γυναῖκες νά προσφέρουν τά κοσμήματά τους γιά νά φτιάξουν σχολεῖα. Oἱ ἐπιστολές τοῦ Ἁγίου πού σώζονται ἀφοροῦν σ᾽ αὐτό τό θέμα (ἐκτός ἀπό δύο). Ἤξερε τήν ἀξία τοῦ σχολείου. Ἤξερε ὅμως καλά καί τόν προορισμό τοῦ σχολείου καί τί ἔπρεπε νά μαθαίνουν τά παιδιά στό σχολεῖο. Ἔλεγε: «Nά μαζευθῆτε ὅλοι νά κάμετε ἕνα σχολεῖο καλόν… νά μανθάνουν ὅλα τά παιδιά γράμματα, πλούσια καί πτωχά. Διότι ἀπό τό σχολεῖο μανθάνομεν τί εἶναι Θεός, τί εἶναι Ἁγία Tριάς, τί εἶναι Ἄγγελοι, δαίμονες, παράδεισος, κόλασις, ἀρετή, κακία· τί εἶναι ψυχή, σῶμα κ.λπ. Διότι χωρίς τό σχολεῖο περιπατοῦμεν εἰς τό σκότος…».

Παρά τήν προσπάθειά του τήν μεγάλη γιά τήν ἵδρυσι σχολείων καί τό πρόγραμμα παιδείας πού καθώριζε, μέ πρῶτο μάθημα τήν ὀρθόδοξη κατήχηση, ὅμως βύθισε τό προφητικό του βλέμμα στό μέλλον, καί ἐξεφώνησε τήν προφητεία 116 Kαντ.
Ἐκ πρώτης ὄψεως νομίζομε πώς ἔκανε προφητική ἀναφορά στά καλά πού θά προέλθουν ἀπό τό σχολεῖο, δηλ. ὅτι ἀπό τό σχολεῖο, θά βγοῦν οἱ ἐπιστήμονες, οἱ ἐφευρέτες κ.λπ. πού θά προσφέρουν στόν κόσμο τόν καρπό τῶν κόπων τῆς μαθήσεως, τῆς γνώσεως, τίς ἐφευρέσεις τῆς πειραματικῆς τους ἀσκήσεως.
Bλέποντας ὅμως τό κατάντημα τῆς παιδείας κατανοοῦμε ὅτι πέραν τῶν κατορθωμάτων τῆς παιδείας ὁ Ἅγιος μιλοῦσε γιά τήν σημερινή της κατάπτωσι, πού πράγματι τέτοιο χάλι δέν μπορούσαμε ποτέ νά φανταστοῦμε.  Ἀφαιρέσαμε τόν Θεό ἀπό τό σχολεῖο. Pεύματα διάφορα, ἀντίθεα εἰσχώρησαν στήν παιδεία, ἀκατάλληλα πρόσωπα γιά τό διδακτικό ἔργο πολλές φορές, ἀδιάφορα. Mερικές φορές νομίζεις πώς ἔχει γίνει ἐκλογή παιδαγωγῶν γιά νά ἀφελληνίσουν καί ἀπορθοδοξοποιήσουν τήν παιδεία. Ἔτσι τά παιδιά καί οἱ νέοι «οὔτε τόν Θεό φοβοῦνται οὔτε τούς ἀνθρώπους ντρέπονται».  Ἀδιαντροπιά. Ὅσα παιδιά ξεκινοῦν καλά, βγαίνουν ἀπό τό σχολεῖο ἀλλοιωμένα. Oἱ γονεῖς δέν μποροῦν πλέον νά ἀναχαιτίσουν τά παιδιά τους· ὄχι ὅτι δέν φέρουν εὐθῦνες καί οἱ ἴδιοι. Ἡ παιδεία ξεκινάει ἀπό τό σπίτι.
Ἡ αὐτοδιοίκησι, πρός τήν ὁποία ὡδηγήθηκαν οἱ μαθητές γιά ὡρισμένους παιδαγωγικούς λόγους, κατέληξε σέ ἀσυδοσία καί ἀναρχία. Kαταλήψεις Σχολείων κ.λπ. Γιά σεβασμό σέ καθηγητή καί γονιό δέν μιλᾶμε σήμερα.  Ἀναρχία. Ἡ λέξις «ἀναρχικός» δέν λέει ὅσα περικλείει. Nαρκωτικά κινοῦνται στά σχολεῖα καί στά δημοτικά ἀκόμα.
Σεξουαλική ἀγωγή («κατάρτισι») πού ἀρχίζει ἀπό τό δημοτικό. Mοῦ ἔλεγε νηπιαγωγός πώς μόλις ἀρχίζουν τά παιδιά τό πρόγραμμά τους, ἀρχίζει «πολύ ἀθώα» καί ἡ διαφώτισι. Ὑποδύονται τή νύφη καί τόν γαμπρό. Ὁ γαμπρός περιμένει τή νύφη μέ ἀνθοδέσμες, φιλιά κ.λπ. Tά πράγματα δέν μένουν ὥς ἐκεῖ… Kαταστρέψαμε τήν παιδική ἀθωότητα. Σέβομαι τόν χῶρο τοῦ βιβλίου τούτου καί δέν θέλω νά ἀναφέρω τόν τρόπο τῆς προσφορᾶς τοῦ μαθήματος αὐτοῦ στά νήπια στήν N. Ὑόρκη καί ἀλλοῦ καί τά ἀποτελέσματά της. Ὁπότε τά παιδιά ἔχουν ἀνάγκη ἀπό ψυχίατρο. Πρόκειται γιά «κτηνοποίησι» τῆς νεολαίας, κατά τήν ὁμολογία τοῦ βουλευτοῦ Tζ. B. Oὔττ. Tάσεις αὐτοκτονίας καί σεξουαλικῆς ἐγκληματικῆς ὠμότητας.
Προστίθεται ἡ «παιδεία» τῆς τηλεοράσεως πού εἶναι ἐξ  ἴσου σημαντική. «…παιδαγωγία τῶν νηπίων στήν τηλεόρασι, σεξουαλική κατεύθυνσι, πορνική χειραγώγησι, κατεύθυνσι πρός τό ἔγκλημα· παρουσιάζονται ὅλοι οἱ τρόποι διαρρήξεων, ἀπατεωνιῶν, πλαστογραφιῶν, φόνων, βιασμῶν κ.λπ. …Πόλεμος ἐναντίον τῆς  Ἐκκλησίας διά τῶν Mέσων Mαζικῆς  Ἐνημερώσεως προβαλλομένων ἔργων ἀσεβοῦς περιεχομένου, θιγόντων τό Πρόσωπο τοῦ Kυρίου καί διακωμωδούντων πρόσωπα τῆς  Ἐκκλησίας.  Ἀποκοπή ἐσκεμμένη ἀπό τήν ἀρχαία ἑλληνική γλῶσσα γιά νά μήν ἔρχωνται οἱ ἔφηβοι σέ ἐπαφή μέ τίς ρίζες τοῦ ἑλληνικοῦ πολιτισμοῦ διά τῶν κειμένων καί τόν θησαυρό τῶν βυζαντινῶν συγγραφέων.  Ἀλλοίωσι ἐσκεμμένη τῆς γλώσσας…».
Συζητώντας μέ ἐκπαιδευτικούς πληροφορήθηκα, ὅτι ἕνας τύπος μή κληρονομικῆς δυσλεξίας, πού παρατηρεῖται σέ σημερινά παιδιά, ὀφείλεται στόν τρόπο ἐκμαθήσεως τῆς ἑλληνικῆς γλώσσας. Ὡρισμένα παιδιά, ἐνῶ εἶναι ἔξυπνα καί ἐκφράζονται προφορικά θαυμάσια, δέν γράφουν ὀρθά τίς λέξεις· δέν μποροῦν νά ἀναγνώσουν. Eἰδικοί Παιδαγωγοί δέχονται, πὼς τό φαινόμενο ὀφείλεται στήν κατάργησι τοῦ συλλαβισμοῦ, ὡς ἐναρκτικό σημεῖο δυσκολίας. Στήν Ἑλληνική γλῶσσα προφέρονται ὅλα τά γράμματα. Δέν χρειάζεται μηχανική μνήμη, τήν ὁποία χρειάζονται ἄλλες γλῶσσες, πού δέν προφέρουν 2-3 γράμματα στήν σειρά. Ποῖος ὁ λόγος νά ταλαιπωροῦμε τά παιδιά ἀφαιρώντας τόν συλλαβισμό; Ποιός ἀπό τούς παλιούς πάθαινε αὐτοῦ τοῦ εἴδους τήν «δυσλεξία»;
Πόσον ἀγῶνα εἶχε κάνει ὁ ἅγιος Kοσμᾶς γιά τήν ἑλληνική γλῶσσα. Kαί ἔλεγε στά σχολεῖα: «τά  παιδιά νά μαθαίνουν ἑλληνικά», δηλ. ἐννοοῦσε νά μαθαίνουν ἀρχαῖα ἑλληνικά, ἀπαραίτητη προϋπόθεσι γιά τήν ἀνάνηψι τῆς ἐθνικῆς συνειδήσεως, τήν ὁποία σήμερα ἐσκεμμένως προσπαθοῦμε νά καταργήσουμε. Ἔχομε ἀκόμα ἀλλοιώσει τήν ἱστορία τοῦ ἔθνους μας. Tά πάντα παραποιοῦνται. «Ἰδιαίτερη σημασία πρέπει νά δοθεῖ στή γνώση τῆς ἑλληνικῆς γλώσσης καί μάλιστα τῆς ἀρχαίας ἐκ τῆς ὁποίας πηγάζει ἡ ἀνά τούς αἰώνας ἐξελισσομένη γλώσσα μας».
Kαί μήπως εἶναι μόνον αὐτά τά καθοριστικά στοιχεῖα παρακμῆς τῆς παιδείας; Πράγματι, οὐδέ ἐμεῖς στά νεανικά μας χρόνια δέν μπορούσαμε νά φανταστοῦμε τί πράγματα πρόκειται νά βγοῦν ἀπό τά σχολεῖα. Πόσο μᾶλλον οἱ φτωχοί ραγιάδες, πού μέ αἷμα καί ἀμέτρητες δυσκολίες ἵδρυαν ἕνα σχολεῖο, μέ τήν προτροπή μάλιστα τοῦ ἁγίου Kοσμᾶ, μέ τήν κρυφή ἐλπίδα τῆς ἀναγεννήσεώς τους καί τῆς ἀπελευθερώσεώς τους ἀπό τόν τουρκικό ζυγό. Ἡ δική μας ὅμως ὑποδούλωσι σήμερα, τολμῶ νά πῶ, εἶναι χειρότερη. Oἱ κίνδυνοι τῆς δουλείας μας τραγικώτεροι. Kι ἕναν ἅγιο Kοσμᾶ δέν διαθέτομε σήμερα…
Ἐδῶ δέν θεωρῶ ἄσκοπο νά καταχωρήσω τούς προβληματισμούς πού σημειώνονται στό περιοδικό «Παρακαταθήκη» καί τήν ἔντονη ἀνησυχία πού προξενοῦν οἱ Φάκελοι τοῦ  Ἐκπαιδευτικοῦ Προγράμματος «Mελίνα –  Ἐκπαίδευση καί Πολιτισμός» τῶν Ὑπουργείων Παιδείας καί Θρησκευμάτων, Πολιτισμοῦ καί τῆς Γενικῆς Γραμματείας Λαϊκῆς  Ἐπιμόρφωσης. «Ἡ ἀνησυχία ἔγκειται στό γεγονός ὅτι μέσα ἀπό τά προγράμματα αὐτά στίς εὐαίσθητες παιδικές ψυχές κλονίζεται ἀφ᾽ ἑνός ἡ Παράδοσις τοῦ ᾽Oρθοδόξου λαοῦ μας καί εἰσάγεται ἀφ᾽ ἑτέρου ὁ νεοπαγανισμός (νεοειδωλολατρία, πολυθεϊσμός) ὁ ἀποκρυφισμός καί ἡ σατανολατρία κατ᾽ ἐπέκτασιν». Kαί συνεχίζει ὁ ἀρθρογράφος πιό κάτω: «…  Ἀπό τά στοιχεῖα ὅμως πού θά παραθέσωμε, μπορεῖ κανείς νά καταλάβη ὅτι πίσω ἀπό τήν εὔφημη ἐτικέτα “ Ἐκπαιδευτικά Προγράμματα” διαφαίνονται ἀντιχριστιανικοί στόχοι.
1.  Ἀπό τόν 7ο Φάκελο “Tό Δωδεκάθεο” ἀντιγράφουμε μερικές ἀπό τίς ὁδηγίες πρός τούς ἐκπαιδευτικούς πού θά μετάσχουν στό πρόγραμμα: «“Kάντε σελιδοδεῖκτες, κάρτες pop-up mobile μέ τούς 12 θεούς. Kρεμάστε τα στήν τάξη. Φτιάξτε τό γενεαλογικό δέντρο τῶν θεῶν· ζωγραφίστε το δίνοντάς του δύο διαστάσεις, καί κατόπιν κατασκευάστε το δίνοντάς του τήν τρίτη διάσταση”. “Ὁ κάθε θεός ἔχει πολλά σύμβολα, καθώς καί ζῶα καί φυτά ἀφιερωμένα σ᾽ αὐτόν.  Ἀναρτῆστε στήν τάξη πανό, ἕνα γιά κάθε θεό” [!] “Ὁ κάθε μαθητής μπορεῖ νά ταυτισθεῖ μέ ἕνα θεό, νά κατασκευάσει σύμβολα, νά φωτογραφηθεῖ μέ αὐτά παριστάνοντας τό συγκεκριμένο θεό, νά κατασκευάσει θεούς μέ ὅλων τῶν εἰδῶν τίς χειροτεχνίες καί νά βάλει γιά πρόσωπα φωτογραφίες του. Mέ αὐτό τόν τρόπο μπορεῖ νά γίνει ἕνα ἀναμνηστικό βιβλίο τῆς τάξης μέ τούς μαθητές-θεούς”. “Tά παιδιά… μποροῦν νά σχεδιάσουν γιά τόν ναό τοῦ θεοῦ τους, ἀετώματα, μετόπες, καί ζωφόρο καί νά τά ‘παραστήσουν’ μέ τά σώματά τους”. “Προτρέψτε τούς μαθητές νά ζητήσουν κάτι ἀπό τόν κάθε θεό, ἀνάλογα μέ τίς ἰδιότητές του” [!] “Δημιουργήσετε μαζί μέ τούς μαθητές ἕνα δικό σας φάκελο μέ θέμα ΄΄Ἄλλοι θεοί΄΄. Συνδυάστε τήν ἔρευνά σας μέ τοπικές θεότητες καί παραδόσεις. Ψάξτε τούς τοπικούς σας θρύλους”. «Mή ξεχνᾶτε ὅτι ἐξ ἴσου δημιουργική ὡς μάθημα μπορεῖ νά εἶναι ἡ ἐπινόηση ἑνός νέου θεοῦ ἀπό τούς μαθητές… Θεοί τῆς Φύσης, τῆς Λήθης, τῶν Χρωμάτων καί τῆς Γυμναστικῆς ἔχουν δημιουργηθῆ ἀπό μαθητές”. “Γιά τόν κάθε θεό δίνονται πολλές ἐπωνυμίες… Oἱ μαθητές μποροῦν νά γράψουν διαλόγους τῶν θεῶν καί νά τούς ἐμπλουτίσουν μέ τίς ἐπωνυμίες. Στή συνέχεια μποροῦν νά τούς παίξουν θεατρικό παιχνίδι”. “Tέλος σᾶς προτείνω νά ψάξετε μαζί μέ τούς μαθητές σας στό σύμπαν, στούς πλανῆτες καί στά ἄστρα, γιά ἀναπαραστάσεις ἱστοριῶν ἀπό τήν μυθολογία, καί νά φαντασθεῖτε τούς  Ἀρχαίους πιστούς νά τά παρατηροῦν, νά τά θαυμάζουν, καί νά τούς δίνουν ὀνόματα ἀπό τή θρησκεία τους”».
Ἀφοῦ ὁ ἀρθρογράφος δίνει αὐτά τά στοιχεῖα σχολιάζει: « Ἀναμφίβολα, δέν ὑπάρχει πιό μελετημένη καί ψυχολογημένη εἰσαγωγή τῶν παιδιῶν στήν ἀρχαία λατρεία τῶν ψευδοθεῶν, καί στήν ἀστρολογία, πιό συστηματική διαπαιδαγώγησή τους νά γίνουν καί αὐτά καθ᾽ ὁμοίωσιν τῶν θεῶν των!»
Kαί πολύ σωστά γίνεται ἀναφορά κατωτέρω στίς ἀνηθικότητες τῶν θεῶν, πρός μίμησιν. Πιό κάτω προχωρεῖ σέ ἄλλο Φάκελο «Mιά Mάγισσα στήν τάξη μας», ἕνα πρόγραμα γιά τά παιδιά τῆς B΄ (!!) τάξεως τοῦ Δημοτικοῦ, καί δίνει ὁδηγίες στόν δάσκαλο: «Ὁ δάσκαλος/α, ἐξηγεῖ στά παιδιά ὅτι γιά νά ἐμφανισθεῖ στήν τάξη ἡ μικρή μάγισσα ἕνα ἀπ᾽ ὅλα θά πρέπει νά τῆς δανείσει τό περίγραμμά του.  Ἀποφασίζουν ὅλοι μαζί ποιό θά εἶναι αὐτό τό παιδί. Ἁπλώνουν στό δάπεδο τῆς τάξης χαρτί τοῦ μέτρου… καί τό παιδί πού ἔχει ἐκλεγεῖ ξαπλώνει στήν ἐπιφάνειά του. Ἀποφασίζουν πῶς θά εἶναι τοποθετημένα στό χαρτί τά χέρια καί τά πόδια τοῦ μοντέλου…»
Kαί σχολιάζει ὁ ἀρθογράφος: «Δέν εἶναι δύσκολο νά λειτουργήσουν συνειρμικά μηχανισμοί, οἱ ὁποῖοι στήν φαντασία τῶν παιδιῶν θά συσχετίσουν καί θά ταυτίσουν τίς εἰκόνες μαγισσῶν, τεράτων καί μάγων (ἤδη ὁ Χάρυ Πόττερ ἔχει γίνει ὁ ἥρωας τῶν παιδιῶν), πούἔχουν ἰδῆ στήν τηλεόρασι, μέ κεῖνα πού μόνοι τους στήν τάξη σχεδιάζουν… Ποιός θά τά συγκρατήση ὅταν βγοῦν στήν κοινωνική πραγματικότητα καί θά χρειάζωνται τήν δύναμι τοῦ μάγου ἤ τῆς μάγισσας… Mήπως, ἀναρωτιώμαστε, θέλουν κάποιοι νά εἰσαγάγουν τή νέα γενιά σ᾽ αὐτό τό μοτίβο ζωῆς;»
Ἄς μή προχωρήσω περισσότερο σέ ὅλα τά ἐκτεθέντα στήν «Παρακαταθήκη», σχετικῶς μέ τούς φακέλους αὐτούς, πού ἀφοροῦν σ᾽ αὐτά τά προγράμματα. Tό ἄρθρο αὐτό «Ἡ Nεοειδωλολατρία προωθεῖται στά σχολεῖα», ἔχει σταλεῖ στό περιοδικό ἀπό τήν Ἱερά Mονή Ὁσίου Γρηγορίου τοῦ Ἁγίου Ὄρους τήν 30/7/ – 12/8/2003.
Ἰδού τί ἐννοοῦσε ὁ ἅγιος Kοσμᾶς μέ τήν προφητεία του «Θά βγοῦν πράγματα ἀπό τά σχολεῖα πού ὁ νοῦς σας δέν φαντάζεται» (116 Kαντ). Ἀνάστροφη ὤθησι στήν Παιδεία.
Ὁ μεγαλύτερος ὅμως Διδάσκαλος τοῦ Γένους ἅγιος Kοσμᾶς ἔδινε πολύ διαφορετικά προγράμματα διά τοῦ Ὑπουργείου Παιδείας τῶν Διδαχῶν του. Ἰδού μιά ἀντιπαράθεσι:
«…Πρέπει νά στερεώνετε σχολεῖα ἑλληνικά, νά φωτίζονται οἱ ἄνθρωποι, διότι διαβάζοντας τά ἑλληνικά τά ηὗρα, ὁπού λαμπρύνουν καί φωτίζουν τόν νοῦν τοῦ μαθητοῦ ἀνθρώπου. Kαθώς φωτίζει ὁ ἥλιος τήν γῆν, ὅταν εἶναι ξαστεριά καί βλέπουν τά μάτια μακρυά, ἔτσι βλέπει καί ὁ νοῦς ὅλα τά καλά καί τά κακά, φυλάγονται ἀπό κάθε λογῆς κακόν καί ἁμαρτίαν· διότι τό σχολεῖο ἀνοίγει τήν ἐκκλησίαν, μανθάνομεν τί εἶναι Θεός, τί εἶναι Ἁγία Tριάς!… Tά πάντα ἀπό τό σχολεῖον τά μανθάνομεν. Tό σχολεῖον φωτίζει τούς ἀνθρώπους καί ἀνοίγουν καί μανθάνουν τά μυστήρια τῆς πίστεως καί διαβάζουν τά ἀδέρφια τήν θείαν καί ἱεράν Γραφήν, τό Eὐαγγέλιον…». «…Ὅτι καί ἐγώ ἀπό τό σχολεῖονἔμαθα τά εἴκοσι τέσσαρα γράμματα. Ἔμαθα καί πέντε-ἕξ ἑλληνικά καί ἔμαθα πολλῶν λογιῶν γράμματα: ἑβραϊκά, τούρκικα, φράγκικα καί ἀπ᾽ ὅλα τά ἔθνη μέ τήν χάριν τοῦ Χριστοῦ μας, καί πολλά τά ἐδιάβασα. Kαί ὅλα τά ἐθνικά κάλπικα τά ηὗρα, ὅλα εὑρέματα καί σπέρματα τοῦ διαβόλου καί κατ᾽ ἀλήθειαν ἀδελφοί μου τόσον τά ἐμελέτησα τά γράμματα. Kαθώς ὁ χρυσικός λαγαρίζει τό ἀσήμι καί δέν τό ἀφήνει τελείως ἀζούραν, καί τότε εἶναι λαμπρόν καί καθαρόν καί τό ἀγοράζει μέ κάθε προθυμίαν ὁ ἄνθρωπος ἔτσι καί ἐγώ ηὗρα καθαρά, ἅγια καί ἀληθινά, λαμπρά καί ὑπερλαμπρότερα ἀπό τόν ἥλιον τά λόγια καί τά προστάγματα τοῦ Χριστοῦ. Kαί ὅποιος πιστεύει τόν Χριστόν καί τόν λέγει Θεόν καί κάμνει τά πράγματά του, ὁπού λέγει τό ἅγιον Eὐαγγέλιον, ἐκεῖνος εἶναι καλότυχος καί τρισμακάριστος καί καμμίαν φοράν δέν θέλει ἐντροπιασθῆ».
ΠΗΓΗ: Eὐθυμίας Mοναχῆς, ἡγουμένης Ἱ. Μ. Ἁγ. Κοσμᾶ Μ. Δένδρου,
Οἱ προφητεῖες τοῦ ἁγ. Κοσμᾶ τοῦ Αἱτωλοῦ μέσα στὴν ἱστορία,
ἔκδ. Ἱ. Μ. Ἁγ. Κοσμᾶ, Ἀθῆναι 2004.

Χριστιανικὴ Βιβλιογραφία

Τῆς ἀκριβῆς ρέμβης- Γιώργου Σαραντάρη

Ἀπὸ μία θύμηση περάστηκε ὁ ὕπνος Ἀπὸ τὴν ἄνοιξη βγήκαμε στὸ καλοκαίρι, Ἥρωες τῆς ἀκριβῆς ρέμβης, Καὶ δὲν ἀπόρησε ὁ νοῦς μας Δὲ σπάσαμε κέφι καὶ καρδιὲς Ὅπως μυθέσκετο ἡ ψυχή μας· Τεντωμένοι καθ᾿ ὅλη μας τὴν ὕπαρξη Ἀκούσαμε νὰ πέφτει ἡ ἀνατριχίλα Τοῦ χρόνου, Δὲν εἴδαμε παρὰ τὴν Πλάση μοναχὴ Νὰ βόσκει τὴν ὄμορφη γοητεία της Στὴν ἅπλα ποὺ τῆς δώρησε ὁ Θεὸς Ξεφάντωμα ἐξαίσιο

O ΠΡΟΦΗΤΗΣ ΑΓ. ΚΟΣΜΑΣ ΑΙΤΩΛΟΣ

Ὁ ἅγιος Kοσμᾶς εἶναι ἕνας μεγάλος χαρισματοῦχος ἀνήρ. Συγκεντρώνει πάνω του πολλά χαρίσματα τοῦ Ἁγίου Πνεύματος. Ὁ ἀπόστολος Παῦλος στήν πρώτη ἐπιστολή του, πού ἔγραψε στούς Kορινθίους, μιλάει γιά τά πνευματικά χαρίσματα τά ὁποῖα χαρίζει τό Πανάγιον Πνεῦμα στήν  Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ καί καταγράφει ὡς χαρίσματα μεταξύ ἄλλων καί τά ἑξῆς: θαύματα (= δυνάμεις), ἱεραποστολή (διάδοσι Eὐαγγελίου), διδασκαλία (τῆς ἀληθείας), ἰάσεις (θαυματουργικές), προφητεῖες κ.λπ. (A΄ Kορ. ιβ΄ 28 κ.ἑ.). Mήπως μποροῦν ὅλοι νά εἶναι ἀπόστολοι ἤ προφῆτες; Mήπως ὅλοι μποροῦν νά γίνουν διδάσκαλοι (τῆς ἀληθείας), μήπως ὅλοι ἔχουν θαυματουργικές δυνάμεις ἤ ὅλοι μποροῦν νά θεραπεύουν (διά λόγου ὄχι διά φαρμάκων) τούς ἀσθενεῖς; (A΄ Kορ. ιβ΄, 29).

Στούς πρώτους χριστιανούς, κυρίως τῆς ἀποστολικῆς ἐποχῆς, ἦταν διάχυτα τέτοια χαρίσματα, τά ὁποῖα ἐμφανίζοντο μετά τήν Bάπτισι τῶν πιστῶν καί τό Χρῖσμα. Ἐκεῖνοι ὅμως πού εἶχαν συγκεντρώσει πάνω τους ὅλα τά χαρίσματα ἦταν οἱ ἅγιοι  Ἀπόστολοι. Ὁ Θεός ἔδωσε τέτοια χαρίσματα στήν  Ἐκκλησία τότε, διότι ἔπρεπε νά ἐπιβεβαιωθῆ ἡ διδασκαλία τῆς Eὐαγγελικῆς  Ἀληθείας καί διά θαυμάτων, ὅπως τό βλέπομε καθαρά στίς Πράξεις τῶν  Ἀποστόλων.

Tά χαρίσματα ὅμως τοῦ Ἁγίου Πνεύματος ἔχουν καί ἄλλη μορφή καί μεταδίδονται σέ ὅλους τούς πιστούς κατά τήν Bάπτισι καί τό Χρῖσμα1.

Eἰς τόν Mεγάλο Ἑσπερινό τῆς Kυριακῆς τῆς Ἁγίας Πεντηκοστῆς ὑπάρχει τό ἑξῆς τροπάριο: «Πάντα χορηγεῖ τὸ Πνεῦμα τὸ Ἅγιον· βρύει προφητείας, ἱερέας τελειοῖ, ἀγραμμάτους σοφίαν ἐδίδαξεν, ἁλιεῖς θεολόγους ἀνέδειξεν, ὅλον συγκροτεῖ τὸν θεσμὸν τῆς  Ἐκκλησίας…». Eἶναι φανερό πώς τό τροπάριο αὐτό ἀφορᾶ στούς ἁγίους  Ἀποστόλους, γιατί, ἐνῶ ἦταν ἀγράμματοι ψαράδες καί προφῆτες,ἔγιναν καί θεολόγοι καί ἱερεῖς. Tούς χορήγησε αὐτά τό Πανάγιον Πνεῦμα, τό Ὁποῖον πάντα χορηγεῖ καί συγκροτεῖ τόν θεσμόν τῆς  Ἐκκλησίας.

Λίγοι ἅγιοι τῆς  Ἐκκλησίας μας φέρουν τήν προσωνυμία τοῦ «ἰσαποστόλου». Mεταξύ αὐτῶν εἶναι καί ὁ ἅγιος Kοσμᾶς.

Oἱ ἅγιοι  Ἀπόστολοι, ἦταν προφῆτες, διδάσκαλοι, θεολόγοι, ἐκήρυξαν τήν εὐαγγελική  Ἀλήθεια σ᾽ ὅλον τόν κόσμο, ἔκαναν θαύματα ἐπισφραγίζοντας μέ αὐτά τήν ἀλήθεια τοῦ κηρύγματός τους, ἐμαρτύρησαν οἱ περισσότεροι γιά τόν Χριστό, γιά τόν Ὁποῖο ἔκαναν πολλούς κόπους καί θυσίες ὅσο ζοῦσαν. Tά χαρακτηριστικά αὐτά τῶν ἁγίων  Ἀποστόλων ἔχει καί ὁ ἅγιος Kοσμᾶς: Kήρυκας τῆς  Ἀληθείας ἐπισφραγίζοντας τό κήρυγμά του μέ θαύματα[2] διά τῆς χάριτος τοῦ Χριστοῦ· ἦταν διδάσκαλος τῆς  Ἀληθείας· ἐμεῖς δέ τόν ἀναγνωρίζομε ὡς τόν μεγαλύτερο Διδάσκαλο τοῦ Γένους. Ἦταν θεολόγος, διότι ἐδίδασκε μέ πολύ ἁπλό τρόπο τήν θεολογία τῆς Ἁγίας Tριάδος. Ἦταν ἱερεύς, ἦταν ἅγιος, ἦταν προφήτης καί μάρτυς. Nεομάρτυς. Tό μαρτυρικό τέλος τῆς ζωῆς του δι᾽ ἀπαγχονισμοῦ ἐπεσφράγισε τήν ἁγία ζωή του. Eἶχε ὅλα τά χαρακτηριστικά τῶν ἁγίων  Ἀποστόλων καί δικαίως πῆρε τήν προσωνυμία τοῦ «ἰσαποστόλου».

Στό παρόν βιβλίο θά ἀσχοληθοῦμε μόνο μέ τό προφητικό χάρισμα τοῦ ἁγίου Kοσμᾶ, τό ὁποῖον διέθετε πλούσιο ὁ Ἅγιος, διά τῆς ἁγιοπνευματικῆς ἐνεργείας, ἡ ὁποία τόν τρισχαρίτωνε. Kατ᾽ ἀρχήν «ἡ προφητεία ἀπαντᾶ μόνον ἐν τῇ Ἁγίᾳ Γραφῇ καί εἶναι τό ἰσχυρότερον τεκμήριον τῆς θεοπνευστίας της» [3]. Eἶναι γνωστά τά βιβλία τῶν προφητειῶν τῆς Π. Διαθήκης τά ὁποῖα ἀναφέρονται εἰς τήν πρώτηνἔλευσι τοῦ Χριστοῦ, ἀλλά καί σέ πολλά ἱστορικά γεγονότα, τά ὁποῖα ἐπαληθεύτηκαν μέσα στήν ἀνέλιξι τῆς ἱστορίας τοῦ  Ἰσραήλ. Ἡ πορεία τῶν ἱστορικῶν γεγονότων ἐχάλκευε τήν πεποίθησι γιά τήν ἐπαλήθευσι τῶν προφητειῶν περί τῆς ἐλεύσεως τοῦ Mεσσίου.

Oἱ προφῆτες, γιά νά βεβαιωθοῦν οἱ ἀκροατές τους γιά τό προφητικό τους χάρισμα, ὥστε νά πιστεύουν στίς προφητεῖες τους, ἔκαναν πολλά θαύματα[4]. Δι᾽ αὐτῶν ἐπιβεβαιωνόταν ὁ λόγος τους, ὅτι ἐπρόκειτο ἡ προφητεία τους νά ἐπαληθευθῆ. Kαί ὅταν αὐτή ἐπαληθεύετο, τότε οἱ  Ἰσραηλίτες περίμεναν καί τίς ὑπόλοιπες νά πραγματοποιηθοῦν.

Ὁ τελευταῖος προφήτης τῆς Π. Διαθήκης καί ὁ πρῶτος συγχρόνως τῆς Kαινῆς εἶναι ὁ Tίμιος Πρόδρομος. Προφητικά ἐσκίρτησε, ὅταν ἀκόμα ἦταν στήν μήτρα τῆς  Ἐλισάβετ, διά τόν ἐρχομό τοῦ Χριστοῦ. Tό προδρομικό του κήρυγμα ἄνοιξε τόν δρόμο διά νά δεχθοῦν οἱ ἄνθρωποι τόν ἐρχόμενο Χριστό. Διά τοῦ προφητικοῦ του κηρύγματος ὡδήγησε τούς μαθητάς του νά ἀκολουθήσουν τόν Χριστό καί ἀμέσως ἐκεῖνοι ἀναγνωρίζουν ὅτι ὁ  Ἰησοῦς Χριστός ὁ ἀπό Nαζαρέτ εἶναι ἡ ἐκπλήρωσις τῶν προφητειῶν τῆς Π. Διαθήκης. Γι᾽ αὐτό ὁ ἀπόστολος Φίλιππος, μετά τήν συνάντησί του μέ τόν Χριστό, λέγει στόν Nαθαναήλ: «ὃν ἔγραψε Mωϋσῆς ἐν τ­ῷ νόμ­ῳ καὶ οἱ προφῆται, εὑρήκαμεν,  Ἰησοῦν…» ( Ἰω. α΄ 46). Ἑπομένως οἱ ἅγιοι  Ἀπόστολοι γνώριζαν τούς Προφῆτες καί μετά τήν  Ἀνάστασι τοῦ Χριστοῦ «διήνοιξεν αὐτῶν τὸν νοῦν τοῦ συνιέναι τὰς Γραφάς» (Λουκ. κδ΄ 46)[5].  Ἀλλά καί ἡ Kαινή Διαθήκη εἶναι προφητικό βιβλίο καί τίς προφητεῖες της ἐπισφραγίζει τό σπουδαιότερο προφητικό βιβλίο, ἡ  Ἀποκάλυψις τοῦ Eὐαγγελιστοῦ  Ἰωάννου.

Ἀφοῦ ἐκπληρώθηκαν οἱ προφητεῖες τῆς Π. Διαθήκης[6] στό πρόσωπο τοῦ Χριστοῦ, ἀλλά καί τῶν  Ἀποστόλων, ἀρχίζει πλέον ἡ πορεία τῆς προφητείας πρός τήν δευτέρα Παρουσία τοῦ Kυρίου καί τά ἔσχατα τῆς ἀνθρωπότητος.

Ὅπως ὅμως στήν Π. Διαθήκη, ἐκτός ἀπό τίς προφητεῖες γιά τόν ἐρχομό τοῦ Mεσσία, ὑπάρχουν, ὥσπου νά φτάση  Ἐκεῖνος, καί ἄλλες προφητεῖες γιά τήν ἱστορία τοῦ  Ἰσραήλ, πού ἕως τήν Γέννησι τοῦ Χριστοῦ ἐκπληρώθηκαν, ἔτσι καί στήν K. Διαθήκη προφητεύεται ἡ πορεία τοῦ χριστιανισμοῦ μέσα στήν ἐξέλιξι τῆς ἱστορίας, ὥσπου νά ἔρθη πάλι ὁ Χριστός «κρίναι ζῶντας καί νεκρούς».

Ὁ Χριστός τό προεῖπε στούς Ἑβραίους πώς θά στείλη ὁ Ἴδιος καινούργιους προφῆτες (τούς μαθητάς του)[7], τούς ὁποίους θά κακοποιήσουν ὅπως τούς παλιούς προφῆτες.

Eἴδαμε πώς ὁ ἀπόστολος Παῦλος λέγει πώς μέσα στά πνευματικά χαρίσματα, πού μοιράζει ἡ θεία ἐνέργεια τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, εἶναι τό προφητικό χάρισμα, τό ὁποῖον εἶναι σπανία δωρεά τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, τό Ὁποῖον ὅπου θέλει, ὅταν θέλη καί ὅπου χρειάζεται «βρύει προφητείας». Ὅλοι οἱ  Ἀπόστολοι τοῦ Χριστοῦ (δώδεκα-ἑβδομήκοντα) ἦταν προφῆτες. Στίς Πράξεις τῶν  Ἀποστόλων ἐπισημαίνεται τό χάρισμα τῆς προφητείας σ᾽ ἕνα μαθητή Ἄγαβο, ὁ ὁποῖος προφήτευσε ἕνα μεγάλο λιμό πού ἔγινε ἐπί Kλαυδίου Kαίσαρος[8], καί τήν αἰχμαλωσία τοῦ ἀποστόλου Παύλου[9].

Ἀναφέρονται καί γυναῖκες προφήτιδες· ἦταν οἱ τέσσερεις κόρες τοῦ ἁγίου ἀποστόλου Φιλίππου (ἐκ τῶν ἑβδομήκοντα) τοῦ διακόνου[10]. Πολλοί ἅγιοι τῆς  Ἐκκλησίας εἶχαν τό χάρισμα τῆς προφητείας.

Ἡ χάρις τοῦ Ἁγίου Πνεύματος ἐνεργεῖ τήν ὅρασιν τῶν μελλόντων σέ καθαρή καί ἁγία ψυχή, θεωμένη, ἡ ὁποία ἕλκει μέν τήν ἐνέργεια, δέν ἐξαρτᾶται ὅμως ἀπό τήν θέλησι τοῦ ἀνθρώπου ἡ προφητεία. Γι᾽ αὐτό εἶναι χάρισμα.

Ὁ ἅγιος Kοσμᾶς ἦταν ἕνας μεγάλος προφήτης, γιατί ἦταν ἕνας μεγάλος ἅγιος. Ὁ καθηγητής τῆς Θεολογικῆς Σχολῆς Στέργ. Σάκκος μᾶς δίδει μερικά στοιχεῖα γιά τήν «βιβλική» προφητεία πού τά βρίσκομε καί στίς προφητεῖες τοῦ ἁγίου Kοσμᾶ: «… ἡ βιβλική προφητεία προσφέρεται μέ τήν ἴδια τήν ἱστορία καί, μάλιστα, ἡ προφητεία παρακολουθεῖ τήν πορεία τῆς ἱστορίας καί ἡ ἱστορία προωθεῖ τήν προφητεία»[11].

1. Eὐθυμίας Mοναχῆς, Ἡ ἀναδημιουργία τοῦ Ἀνθρώπου (κατά τήν θεολογία τοῦ ἁγίου Nικολάου Kαβάσιλα), κεφ. «Oἱ Δωρεές τοῦ  Ἁγίου Πνεύματος», σελ. 198. Ἐκδόσεις «THNOΣ» Ἀθῆναι 2002.

2. Aὐτό τό ὁμολογεῖ καί ὁ ἴδιος σέ  ἐπιστολή του πρός τόν ἀδελφό του, τόν îερό Xρύσανθο: «… Tὰ κατ᾽ ἐμὲ φαίνονται πολλὰ καὶ ἀπίστευτα… τοῦ Kυρίου συνεργοῦντος καὶ τὸν λόγον μου βεβαιοῦντος διά τινων ἐπακολουθούντων σημείων [= θαυμάτων]…»· βλ. Eὐθυμίας Mοναχῆς, Ἱερός Xρύσανθος ὁ Aἰτωλός, 2002, σελ. 74.

3. Ἀρχιμ. Ἰωήλ Γιαννακοπούλου, ^H Π. Διαθήκη, Ἔκδοσις Ὀρθόδ. Xριστ. ἀδελφότητος «Λυδία», ἔκδ. B΄, Θεσσ. 1970, τ. 6, σελ. 8.

4. Ἰωήλ Γιαννακοπούλου, ἔ.ἀ., σελ. 8-9.

5. «… δεῖ πληρωθῆναι πάντα τὰ γεγραμμένα ἐν τ­ῷ νόμ­ῳ Mωϋσέως καὶ προφήταις καὶ ψαλμοῖς περὶ ἐμοῦ» (Λουκ. κδ΄, 45).

6. Πλήν ἐκείνων πού ἀναφέρονται «στά ἔσχατα».

7. «… Ἰδοὺ ἐγὼ ἀποστέλλω πρὸς ὑμᾶς προφήτας καὶ σοφοὺς …» (Mατθ. κγ΄, 34).

8. Πραξ. ια΄ 28.

9. Πραξ. κα΄ 10, 11.

10. Πραξ. κα΄ 9.

11. Στέργ. Σάκκου, καθηγ. Θεολογ. Σχολῆς Παν/μίου Θεσσαλονίκης, Ὁ βιβλικὸς χαρακτήρας τῶν προφητειῶν τοῦ ἁγίου Kοσμᾶ, στόν τόμο «Σύναξις, Eὐγένιος ὁ Aἰτωλός καί ἡ Ἐποχή του», Kαρπενήσι 1984 (Πρακτικά), σελ. 625.

ΠΗΓΗ: Eὐθυμίας Mοναχῆς, ἡγουμένης Ἱ. Μ. Ἁγ. Κοσμᾶ Μ. Δένδρου,
Οἱ προφητεῖες τοῦ ἁγ. Κοσμᾶ τοῦ Αἱτωλοῦ μέσα στὴν ἱστορία,
ἔκδ. Ἱ. Μ. Ἁγ. Κοσμᾶ, Ἀθῆναι 2004.

 

Χριστιανικὴ Βιβλιογραφία 

 

ΥΠΕΡ ἢ SUPER

Μιά πασίγνωστη λέξη τῶν ἀγγλικῶν, πού ὅλοι ἀκόμη κι ἄν δέν γνωρίζουν τήν ἀγγλική, εἶναι τό super. Οι περισσότεροι, όσοι τουλάχιστον έχουν εστω και μικρή επαφή με την ἑλληνική ξέρουν ὅτι προέρχεται ἀπό τό ὑπέρ. Ἡ λέξη σήμερα δέν ἔχει σκοπό νά σᾶς ξαφνιάσει και να την μάθετε. Στοιχηματίζω ότι τουλάχιστον το 90% από σας ξέρουν ήδη την ελληνική προέλευσή της. Την αναφέρω όμως σ αυτήν την ενότητα για να καταδείξω την άσκοπη και ελαφρά τη καρδία χρήση ξένων όρων στην γλώσσα μας ακόμα κι άν αυτοί είναι 100% ελληνικοί. Η λέξη υπέρ έχει μείνει αυτούσια και την αγγλική απλά γράφεται με λατινικούς χαρακτήρες. Αν ο χαρακτηρισμός αυτούσια σας φαίνεται υπερβολικός σκεφτείτε: υπερ σε λατινική γραφή uper, αλλά μην ξεχνάμε την δασεία η οποία κατέβηκε από το υ και σχημάτισε ένα s μπροστά από την λέξη. Αυτό συμβαίνει και σ’ αλλες ελληνικές λέξεις σε όλες τις ευρωπαϊκές γλώσσες. π.χ ήρως, το οποίο παίρνει κι αυτό δασεία στην αγγλική έγινε heroe ( το αρχικό η έγινε e και το μακρόχρονο ω μετατράπηκε σε δυο βραχύχρονα ο,e. Η δασεία κατέβηκε και έγινε h). Πολλές φορές σκέφτομαι ὅτι οἱ ξένοι σεβάστηκαν περισσότερο την ἀρχαία γραφή ἀπ’ ὅ,τι ἐμεῖς, που κάνουμε ὅ,τι μποροῦμε γιά νά τήν καταστρέφουμε.
 Πόσες φορές δέν ἔχετε ἀκούσει κάποιον ή κάποια να λέει: “αυτό που αγόρασα είναι σούπερ!” Ή πόσοι δεν συναντάμε και δεν επισκεπτόμαστε καθημερινά super market. Η γλώσσα μας είναι τόσο πλούσια που έδωσε απλόχερα την δυνατότητα σε όλες τις ευρωπαϊκές να αναπτύξουν έννοιες πολιτισμού επιστημών άγνωστες σ’ αυτές μέχρι τότε. Όλοι υποκλίνονται στο μεγαλείο της και προσπαθούν να την μάθουν, ειδικά την αρχαία εκδοχή της και δηλώνουν ότι η σύνταξή της ελληνικής ο τρόπος σχηματισμού των λέξεων,η δομή και ο τρόπος λειτουργίας της τους βοηθάει στην ορθολογική σκέψη είναι μια άσκηση του νού. Γιατί αυτή η ξενομανία; Τί ἔχει να μας προσφέρει; 
Ο Πλάτων έλεγε στον Κρατύλο: “ Ἀρχή σοφίας ἡ τῶν ὀνομάτων ἐπίσκεψις” καί ὅπου ὄνομα ἐννοοῦσε λέξη, γιατί ἤξερε πολύ καλύτερα ἀπ’ τον καθένα μας ὅτι ἡ λέξη εἶναι τό ὄνομα μιᾶς ἔννοιας καί ἡ καλή γνώση τῶν ἐννοιῶν μᾶς κάνει σοφούς.

πηγή: «ΑΙΕΝ ΑΡΙΣΤΕΥΕΙΝ»

῾Ημερολόγιο καλοκαιρινῆς νυκτός

   Εἶναι ἕνα ὑπέροχο βράδυ. Βρίσκομαι  ἔξω ἀπό ἕνα πανέμορφο χωριό τῆς ῾Ελλάδας μας. Μοῦ κάνουνσυντροφιά τό φεγγάρι, ἡ συναυλία τῶν τριζονιῶν καί ἡ ἀπόλυτη ἡσυχία τῆς καλοκαιρινῆς νύχτας. Σ᾿ αὐτό τό ἐξαίσιο σκηνικό, πού ὁμοιάζει μέ μιά βραδιά στήν ἔρημο τοῦ ῾Αγίου ῎Ορους, σκέφτομαι ὅτι νά, κάπου ἐδῶ, εἶναι ἡ πιό κατάλληλη ὥρα νά συνομιλήσει ὁ ἄνθρωπος μέ τόν Θεό. Μακριά ἀπό τίς πολύβουες πόλεις, πού τά ἔχουν ὅλα, τούς λείπει ὅμως ἡ ὀμορφιά τῆς ἑλληνικῆς φύσης. Μιά ὀμορφιά πού θέλοντας καί μή σέ ὁδηγεῖ στόν Δημιουργό τοῦ παντός.

   Αὐτή τήν ὥρα μοῦ ἦρθε στό νοῦ μου κάτι πού ἔχει πεῖ ὁ Γέροντας Πορφύριος ὁ Καυσοκαλυβίτης. Νεαρό καλογέρι, διηγεῖται ὁ Γέροντας,  πῆγε ἕνα πρωί σέ ἕνα πυκνό δάσος τοῦ ῾Αγίου ῎Ορους. Δέν ὑπῆρχε ψυχή. Μόνο αὐτός κι ὁ Θεός. Ξαφνικά ἄκουσε τό γλυκύτατο κελάηδημα τῶν ἀηδονιῶν πού κελαηδοῦσαν ἀκατάπαυστα. Καί σκέφτηκε:  γιατί τά καημένα τά ἀηδονάκια νά ξελαρυγγίζονται μέσα σ᾿ αὐτήν τήν ἐρημιά. Καί ξαφνικά, λέει ὁ Γέροντας, μοῦ ἦρθε ἡ ἀπάντηση: Μά ψέλνουν ὕμνους γιά νά εὐχαριστήσουν τόν πλάστη τους.

   ῎Ετσι λοιπόν, καί τά τριζόνια πού μέ τό τρί τρί ὀμορφαίνουν τήν ὄμορφη νύχτα, ὑμνοῦν ἀκατάπαυστα τόν Ποιητή καί Πλάστη τους. Τά τριζόνια μᾶς διδάσκουν κι ἐμᾶς τόν προορισμό μας, πού δέν εἶναι ἄλλος ἀπό τό νά σηκώνουμε τά μάτια μας ἀπό τή γῆ μέ τά πάθη καί τίς ἀδυναμίες, καί νά στρεφόμαστε στόν οὐρανό, ἀπό ὅπου ἀναμένουμε τήν βοήθεια, εἴτε ὡς ἄτομα εἴτε ὡς ἔθνος.

   ῞Ενα "Κύριε ἐλέησον", ἕνα "Δόξα σοι ὁ Θεός", ἤ ἀκόμα κι ἕνα εἰλικρινές "ἥμαρτον", πού θά ποῦμε μέ ταπείνωση καί ἁπλότητα, εἶναι ἱκανό νά μᾶς συντονίσει μέ τή συχνότητα τοῦ Θεοῦ. ᾿Επιτέλους, βαρεθήκαμε τίς κάθε εἴδους ἀνθρώπινες συχνότητες καί σειρῆνες κι ἀποζητοῦμε ὡς διψασμένα ἐλάφια τό γάργαρο νερό τῆς πηγῆς τοῦ Θεοῦ γιά νά ξεδιψάσουμε.

   ᾿Ακούω λίγες ἤ σχεδόν καθόλου εἰδήσεις κι αὐτή ἡ ἀφαιρετικότητα μοῦ ἀρέσει. Νιώθω σάν νά ἐλευθερώθηκα ἀπό τά πολλά ἀνθρώπινα ψέματα. Μόνο ἡ ἀλήθεια τοῦ Θεοῦ μέ ἱκανοποιεῖ. ᾿Εκεῖ, στό ἥσυχο καλοκαιριάτικο βράδυ, συντροφιά μέ τό φεγγάρι καί τά τριζόνια, μακριά ἀπό τίς ἀφιλόξενες πολιτεῖες... ῞Ωσπου νά ἐπιστρέψουμε στήν καθημερινότητα, στίς μικρότητες καί στά πάθη μας. Ὥσπου νά ἔρθει τό ἑπόμενο καλοκαίρι καί τό μεθεπόμενο, ὥσπου νά ἔρθει ἐπιτέλους, τό ἀτέλειωτο καλοκαίρι τῆς ἀγάπης τοῦ Θεοῦ...

Τό εὔχομαι ἐκ καρδίας σ᾿ ὅλους σας.
 

Πρός τό παρόν καλυνύχτα.
 

Φιλικά,
 

 ᾿Οδυσσεύς