ΠΡΟΠΟΜΠΟΙ ΤΟΥ ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΟΥ;
Σχόλιον «Χριστιανικῆς Βιβλιογραφίας»: Ὑπὸ τὸν ἀνωτέρω τίτλο δημοσιεύεται στὸ τρέχον τεῦχος τοῦ «Σωτῆρος» μιὰ σημαντικὴ κατάθεση σφαιρικοῦ καὶ τεκμηριωμένου προβληματισμοῦ γύρω ἀπὸ τὸ ἐπίκαιρο καὶ φλέγον θέμα τῶν διαφόρων Καρτῶν (τοῦ Πολίτου, τῶν Ἀστυνομικῶν, τῶν Φορολογικῶν Συναλλαγῶν). Εἶναι πολλοὶ καὶ ἀδιάσειστοι οἱ λόγοι ποὺ συνηγοροῦν ὅτι μὲ τὶς ἔτσι ἢ ἀλλιῶς ὀνομαζόμενες ἢ χρησιμοποιούμενες Κάρτες ὑπονομεύονται ἢ φαλκιδεύονται τὰ συνταγματικὰ δικαιώματα καὶ οἱ ἀτομικὲς ἐλευθερίες. Πρόκειται γιὰ δημοκρατικοφανεῖς καὶ «δικαιολογημένες» (!) μεθοδεύσεις φασιστικοῦ τύπου, ποὺ μέσα στὴν ἀντάρα καὶ στὴν ἀναμπουμπούλα τῆς λεγομένης οἰκονομικῆς κρίσεως πᾶνε νὰ περάσουν ἀπαρατήρητες. Τὸ ΟΧΙ τοῦ 1940 μπροστὰ στὶς λόγχες τοῦ φασισμοῦ ἀποτελεῖ ἕνα ἱστορικὸ ἐθνικὸ ὁρόσημο ἀλλὰ καὶ μιὰ ἀδιαπραγμάτευτη καὶ τηλαυγῆ παρακαταθήκη. Ὅποιος γνωρίζει τὸ παρελθόν, μπορεῖ νὰ διαχειριστεῖ τὸ παρόν καὶ νὰ κερδίσει τὸ μέλλον.
Κατὰ διαστήματα στὴν πολιτικὴ ζωὴ τοῦ τόπου μας μερικὲς ἐνέργειες δίνουν τὴν ἐντύπωση ὅτι δὲν εἶναι τυχαῖες καὶ μεμονωμένες ἀλλὰ ἀποτελοῦν σταδιακὴ ἐφαρμογὴ συγκεκριμένου σχεδίου.
Τί σχεδίου; Σχεδίου ἐπιβολῆς ἑνὸς συστήματος ἐλέγχου τῶν πάντων. Ἕνα τέτοιο σύστημα προωθεῖται μὲ τὴ λεγoμένη «Κάρτα τοῦ Πολίτη», ποὺ θὰ κληθοῦμε νὰ παραλάβομε τὸ 2011. Μὲ αὐτὴ τὴν ἠλεκτρονικὴ Κάρτα δημιουργεῖται ἡ ὑποδομὴ γιὰ τὸν πλήρη ἔλεγχο μελλοντικά τῆς ζωῆς τῶν πολιτῶν.
Ἂν ὅμως αὐτὸ εἶναι ἀνησυχητικὸ καὶ ἐπικίνδυνο, ὅσον ἀφορᾶ στὸ θέμα τῶν παραβιάσεων τῆς ἰδιωτικῆς ζωῆς, ὑπάρχει καὶ κάτι ἄλλο ἀνησυχητικότερο καὶ πολὺ πιὸ ἐπικίνδυνο. Αὐτὸ εἶναι ὁ σχεδιασμὸς τοῦ Ὑπουργείου Οἰκονομικῶν νὰ ὑποχρεώσει τοὺς πολίτες νὰ παραλάβουν καὶ μία ἄλλη κάρτα ποὺ θὰ τοὺς διευκολύνει, λένε, στὴ συγκέντρωση τῶν ἀποδείξεων στὶς οἰκονομικές τους συναλλαγές. Εἶχε γίνει σχετικὴ ἀνακοίνωση στὰ τέλη τοῦ περασμένου Μαΐου. Εἴχαμε μάλιστα γράψει καὶ ἐμεῖς γιὰ τὸ ζήτημα αὐτὸ σχετικὸ σχόλιο στὸ περιοδικό μας («Ὁ Σωτήρ», τεῦχος 2004/1 Ἰουλίου 2010, σελ. 301-302).
Ἀνακοινώθηκε δηλαδὴ τότε ὅτι μεταξὺ τῶν λύσεων, ποὺ ἐξετάζονται ἀπὸ τὸ Ὑπουργεῖο γιὰ τὸν τρόπο ὑποβολῆς τῶν ἀποδείξεων στὶς Ἐφορίες προκειμένου νὰ δικαιολογηθεῖ ἡ ἔκπτωση τοῦ φορολογητέου εἰσοδήματος, εἶναι καὶ ἡ προμήθεια μίας εἰδικῆς Κάρτας μὲ γραμμωτὸ Κώδικα (bar code). Μὲ τὴν βοήθεια αὐτῆς τῆς κάρτας θὰ ἐνημερώνεται κατ᾽ εὐθείαν τὸ σύστημα ΤΑΞΙΣ τοῦ Ὑπουργείου Οἰκονομικῶν γιὰ τὸ ὕψος καὶ τὸ εἶδος τῆς κάθε συναλλαγῆς καὶ ἔτσι, ἔλεγαν, δὲν θὰ χρειάζεται στὸ τέλος τοῦ ἔτους νὰ καταγράφει ὁ καθένας μία-μία τὶς τυχὸν ἀποδείξεις του στὴν φορολογική του δήλωση.
Σὲ ποιό πρότυπο κωδικοποιήσεως θὰ βασίζεται αὐτὴ ἡ κάρτα; Θὰ βασίζεται, λένε, στὸ σύστημα ΕΑΝ-13, ποὺ ἀποτελεῖ τὴν εὐρωπαϊκὴ ἔκδοση τοῦ συστήματος UPC ποὺ ἐφαρμόζεται στὴν Ἀμερική.
Ἐδῶ ἀκριβῶς ὅμως, στὸ συγκεκριμένο σύστημα, βρίσκεται τὸ πρόβλημα. Διότι αὐτὸ τὸ σύστημα περιέχει στὴν ἴδια τὴν δομή του τὸν ἀριθμὸ 666, δηλαδὴ τὸν ἀριθμὸ τοῦ Ἀντιχρίστου, ὅπως αὐτὸς ἔχει προφητευθεῖ στὸ 130 κεφάλαιο, στίχοι 16 ἕως 18, τοῦ ἱεροῦ βιβλίου τῆς «Ἀποκαλύψεως». (Οἱ δύο ἰσόπαχες γραμμὲς στὴν ἀρχή, στὸ μέσον καὶ στὸ τέλος τοῦ κώδικα ἀντιστοιχοῦν στὸν ἀριθμὸ 6, καὶ ἑπομένως σὲ κάθε χρήση αὐτοῦ τοῦ κώδικα περιέχεται ὁ ἀριθμὸς 666). Καὶ περιέχεται πράγματι, ἀφοῦ αὐτὸ τὸ παραδέχεται καὶ ὁ ἴδιος ὁ δημιουργός του κώδικα UPC (ΕΑΝ-13). Γιὰ ὅσους τυχὸν ἀμφιβάλλουν, σημειώνουμε ἐδῶ τὴν ἱστοσελίδα του γιὰ νὰ βεβαιωθοῦν: http://www.laurerupc.com. (Δεῖτε τὴν ἑνότητα 6 στὸ: Have a question?).
Στὸ σημεῖο μάλιστα τῆς «Ἀποκαλύψεως» πoὺ ἀναφέραμε (ιγ´ 16-18), προφητεύεται ὅτι ἡ χρήση τοῦ ἀριθμοῦ 666 θὰ γίνεται γιὰ τὶς οἰκονομικὲς συναλλαγὲς «ἵνα μή τις δύνηται ἀγοράσαι ἢ πωλῆσαι εἰ μὴ ὁ ἔχων τὸ χάραγμα, τὸ ὄνομα τοῦ θηρίου ἢ τὸν ἀριθμὸν τοῦ ὀνόματος αὐτοῦ … καὶ ὁ ἀριθμὸς αὐτοῦ χξϛ´»· ὥστε νὰ μὴ μπορεῖ κανεὶς νὰ πουλήσει ἢ νὰ ἀγοράσει παρὰ μόνο ἐκεῖνος ποὺ ἔχει τὸ χάραγμα, δηλαδὴ τὸ ὄνομα τοῦ θηρίου ἢ τὸν ἀριθμὸ τοῦ ὀνόματός του … καὶ ὁ ἀριθμός του εἶναι 666.
Αὐτὰ ἰσχύουν μὲ βάση ὅσα εἶχαν ἀνακοινωθεῖ τὸν περασμένο Μάιο. Ὅμως στὶς 28 τοῦ περασμένου Σεπτεμβρίου, μετὰ ἀπὸ συνάντησή του μὲ τὸ προεδρεῖο τῆς Ἑνώσεως Ἑλληνικῶν Τραπεζῶν, ὁ Ὑπουργὸς Οἰκονομικῶν κ. Γ. Παπακωνσταντίνου δήλωσε ὅτι πλέον προωθεῖται ἡ χρήση ἠλεκτρονικῆς χρεωστικῆς κάρτας.
Ποιά ἀκριβῶς μορφὴ θὰ ἔχει αὐτὴ ἡ κάρτα καὶ ἂν θὰ ὑπάρχει ἐπιπρόσθετα καὶ σ᾽ αὐτὴ γραμμωτὸς κώδικας (bar code) ὁ Ὑπουργὸς δὲν θέλησε νὰ τὸ διευκρινίσει. Δήλωσε ὅτι θὰ «εἶναι ἕνα σύστημα, τὸ ὁποῖο εἶναι μᾶλλον καλύτερο ἀπὸ τὸ σύστημα μὲ τὸ barcode» καὶ τόνισε ὅτι τὸ ὅλο θέμα εἶναι ὑπὸ μελέτη. Συμπλήρωσε ὅμως ὁ κ. Ὑπουργὸς καὶ κάτι φοβερό: Τὸ σύστημα αὐτό, εἶπε, «εἶναι ἕνας τρόπος νὰ ἐξοικειωθεῖ ὁ πολίτης μὲ τὴ λογικὴ τῆς χρεωστικῆς κάρτας, γιατί ἔτσι περνᾶμε ὅλο καὶ περισσότερο στὴ μὴ χρήση μετρητῶν, ποὺ εἶναι ἀπαραίτητο γιὰ τὸ ἑλληνικὸ ὀικονομικὸ σύστημα».
Αὐτὴ ἡ δήλωση εἶναι πολὺ ἀνησυχητική. Ἂν μάλιστα συνυπολογιστεῖ ὅτι μὲ τὸ ἄρθρο 20 τοῦ νόμου 3842 τοῦ 2010 ὑποχρεώνονται οἱ πολίτες τὶς ἀγορὲς ἄνω τῶν 1.500 εὐρὼ νὰ τὶς πραγματοποιοῦν ὄχι μὲ ρευστὸ χρῆμα ἄλλα μὲ κάρτες ἡ μέσῳ τραπεζικοῦ λογαριασμοῦ, τότε ἀντιλαμβανόμαστε ὅτι βρισκόμαστε μόλις ἕνα βῆμα πρὶν ἀπὸ τὴν κατάργηση τοῦ χρήματος Καὶ τὴν ἐπιβολὴ ἑνὸς oiκονομικοῦ ὁλοκληρωτισμοῦ τύπου Ἀντιχρίστου, ὅπου – ἐὰν μάλιστα τελικὰ χρησιμοποιηθεῖ καὶ ὁ ραβδωτὸς κώδικας- δὲν θὰ μπορεῖ κάποιος νὰ πουλήσει ἢ νὰ ἀγοράσει παρὰ μόνο ἐκεῖνος ποὺ ἔχει τὸ χάραγμα, δηλαδὴ τὸ ὄνομα τοῦ θηρίου ἢ τὸν ἀριθμὸ τοῦ ὀνόματός του: «ἵνα μή τὶς δύνηται ἀγοράσαι ἢ πωλῆσαι εἰ μὴ ὁ ἔχων τὸ χάραγμα», τὸ χξϛ´(666)! Καί μὲ τὸ μέτρο λοιπὸν αὐτὸ ὁδεύουμε σὲ σταδιακὴ κατάργηση τοῦ χρήματος καί καθιέρωση μόνο ἠλεκτρονικοῦ τρόπου συναλλαγῶν, πράγμα ποὺ τὸ βεβαίωσε καί ὁ Ὑπουργος Οἰκονομικῶν στὶς παραπάνω δηλώσεις του, λέγοντας ὅτι «συνδυάζεται τὸ μέτρο αὐτὸ μὲ ὅλες τὶς ρυθμίσεις ποὺ ἔχει τὸ νέο φορολογικὸ πλαίσιο γιὰ τὴν χρήση ὅλο καί λιγότερων μετρητῶν στὴν ἑλληνικὴ οἰκονομία».
Ἀλλά, κύριε Ὑπουργέ, γιατί αὐτὸ τὸ μέτρο «εἶναι ἀπαραίτητο γιὰ τὸ ἑλληνικὸ οἰκονομικὸ σύστημα»; Τί τὸ τόσο ἰδιαίτερο ἔχει ἡ ἑλληνικὴ οἰκονομία, ὥστε εἰδικὰ γι᾽ αὐτή, καὶ μόνο γι᾽ αὐτή, νὰ εἶναι ἀπαραίτητος αὐτὸς ὁ τρόπος; Γιατί καθιερώνετε τέτοιο σύστημα ποὺ δὲν ὑπάρχει σὲ καμία ἄλλη χώρα τῆς Εὐρωπαϊκῆς Ἑνώσεως; Αὐτὸ ἐπιβεβαιώνεται καὶ ἀπὸ τὴν ἀπάντηση ποὺ ἔδωσε σὲ ἐρώτηση τοῦ εὐρωβουλευτῆ κ. Κώστα Πουπάκη ὁ ἁρμόδιος Ἐπίτροπος Φορολογίας καὶ Τελωνειακῆς Ἑνώσεως, Ἐλέγχου καὶ Καταπολεμήσεως τῆς ἀπάτης κ. Algirdas Semeta: «Ἡ Ἐπιτροπή, εἶπε, δὲν γνωρίζει τὴν ὕπαρξη παρομοίων συστημάτων σὲ κράτη – μέλη βάσει τῶν ὁποίων συγκεντρώνονται δεδομένα, γενικά, κατὰ τὴν ἀγορὰ προϊόντων ἢ ὑπηρεσιῶν μέσῳ ἀτομικῆς ἠλεκτρονικῆς κάρτας». Σημείωσε μάλιστα ἀκόμη ὅτι «ἡ χρήση ἀτομικῶν καρτῶν μὲ γραμμωτὸ κωδικὸ συνεπάγεται τὴν ἐπεξεργασία τῶν προσωπικῶν δεδομένων τῶν πελατῶν», πράγμα πού, ὅπως εἶπε, πρέπει νὰ γίνεται μὲ βάση τὴν σχετικὴ ὁδηγία τῆς Εὐρωπαϊκῆς Ἑνώσεως, γιὰ νὰ μὴ ὑπάρξει κίνδυνος παραβιάσεως «τοῦ θεμελιώδους δικαιώματος τῆς προστασίας τῶν προσωπικῶν δεδομένων».
Τί συμβαίνει ἐπιτέλους στὴν Ἑλλάδα; Καὶ τελικὰ μήπως ὅλη αὐτὴ ἡ περίφημη οἰκονομικὴ κρίση δὲν εἶναι παρὰ σχεδιασμένο τέχνασμα γιὰ νὰ καταπτοηθεῖ ὁ λαὸς μας (αὐτὸς ὁ λαὸς ποὺ παρουσίαζε τὴν μεγαλύτερη ἀντίσταση παγκοσμίως στὰ ἠλεκτρονικὰ δεσμὰ) καὶ νὰ ὑποχρεωθεῖ νὰ ὑποταχθεῖ στὴν ἐπερχόμενη παγκόσμια δικτατορία;
Πῶς ἀλλιῶς νὰ ἐξηγήσει κανεὶς τὸ γεγονὸς ὅτι ἡ Ἑλλάδα σπρώχθηκε στὸ χεῖλος τοῦ οἰκονομικοῦ γκρεμοῦ, παρ᾽ ὅλο πού, μὲ βάση τὰ στοιχεῖα τοῦ Διεθνοῦς Νομισματικοῦ Ταμείου (ΔΝΤ) , ὅπως ἀποκάλυψε ὁ δημοσιογράφος Γιῶργος Δελαστὶκ στὴν ἐφημερίδα «Ἔθνος», τὸ ἐξωτερικό της χρέος ἀνέρχεται στὸ 163% τοῦ Ἀκαθάριστου Ἐθνικοῦ Προϊόντος της (ΑΕΠ), τὴν στιγμὴ ποὺ καί τῆς ἴδιας τῆς Γερμανίας τὸ χρέος ἀνέρχεται στὸ 161%, τῆς Γαλλίας στὸ 190,6%, τῆς Δανίας στὸ 197%, τῆς Ἑλβετίας στὸ 276,5%, τοῦ Βελγίου στὸ 275,6%, τῆς Ὁλλανδίας στὸ 310,5% καί τῆς Ἀγγλίας στὸ 431 % τοῦ ΑΕΠ της; Ὑπάρχει ἄλλη ἐξήγηση γι᾽ αὐτὸ τὸ φαινόμενο;
Θὰ προχωρήσει λοιπὸν παρ᾽ ὅλα αὐτὰ ἡ Κυβέρνηση σὲ μιὰ τέτοια ἐνέργεια ἀνερμήνευτη καὶ ἀπαράδεκτη, ποὺ ἀποτελεῖ προστάδιο τῆς κυριαρχίας τοῦ Ἀντιχρίστου; Δὲν θὰ θέλαμε οὔτε νὰ τὸ διανοηθοῦμε!
Μέχρι τὴν στιγμὴ ποὺ γράφονται οἱ γραμμὲς αὐτὲς δὲν ἔχει γνωστοποιηθεῖ ἡ ἀκριβὴς μορφὴ τῶν σχεδιαζομένων συστημάτων. Γι᾽ αὐτὸ καὶ τὰ ἐρωτήματα εἶναι πολλὰ καὶ βασανιστικά: Θὰ ὑπάρχει τελικὰ ἢ ὄχι ραβδωτὸς κώδικας μὲ τὸ 666 στὴ νέα κάρτα; Καί, ἂν ὑπάρχει, θὰ δεχθοῦμε οἱ Ἕλληνες Ὀρθόδοξοι Χριστιανοὶ νὰ παραλάβουμε μιὰ τέτοια προσωπική μας κάρτα (ἕνα εἶδος ταυτότητας), στὴν ὁποία ἔχει ἀποτυπωθεῖ ὁ ἀριθμός τοῦ Ἀντιχρίστου; Σ᾽ αὐτὴ τὴν περίπτωση δὲν πρόκειται μόνο γιὰ τὸν κίνδυνο ἐλέγχου τῶν πάντων, ποὺ ἔχουν τὰ παρόμοια συστήματα (ὅπως καὶ ἡ λεγόμενη «Κάρτα τοῦ Πολίτη»), ἀλλὰ γιὰ κάτι πoλὺ σοβαρότερο: Στὸν ραβδωτὸ κώδικα ὑπάρχει ὁ ἄριθμος 666! Ἡ «Κάρτα τοῦ Πολίτη» εἶναι μὲν ἐπικίνδυνη ὡς πρὸς τὸν ἔλεγχο τῶν προσωπικῶν μας στοιχείων, δὲν ἔχει ὅμως τὸν ἀριθμὸ 666 καὶ δὲν χρησιμοποιεῖται γιὰ οἰκονομικὲς συναλλαγές. Ἐνῶ ἡ κάρτα, γιὰ τὴν ὁποία μιλᾶμε, λειτoυργεῖ ἀκριβῶς μὲ βάση τὸν κώδικα ποὺ περιέχει τὸν ἀριθμὸ τοῦ Ἀντιχρίστου καὶ χρησιμοποιεῖται γιὰ τὶς οἰκονομικὲς δοσοληψίες, πράγμα ὅμως ποὺ προσβάλλει καίρια τὴν ἴδια τὴν πίστη μας!
Μὲ τὸν ἴδιο κώδικα εἶναι σεσημασμένα ἀπὸ χρόνια καὶ τὰ περισσότερα πρoϊόντα ποὺ κυκλοφοροῦν στὸ ἐμπόριο. Ὅμως εἶναι ἄλλο πράγμα νὰ ὑπάρχει ὁ ἄριθμος πάνω σὲ ἕνα προϊὸν καὶ ἄλλο νὰ βρίσκεται σὲ προσωπική μας κάρτα. Αὐτὸ τὸ δεύτερο ἀποτελεῖ ἕνα προστάδιο πραγματοποιήσεως τῆς προφητείας τῆς «Ἀποκαλύψεως», ποὺ κάνει λόγο γιὰ προσωπικὸ ἄριθμο τοποθετημένο στὸ χέρι ἡ στὸ μέτωπο, χωρὶς τὸν ὁποῖο θὰ εἶναι ἀδύνατη κάθε οἰκονομική μας συναλλαγή.
Συνεπῶς: Ἂν ἡ σχεδιαζόμενη κάρτα ἔχει ραβδωτὸ κώδικα (bar code) μὲ τὸ 666, εἶναι ἀπολύτως ἀπαράδεκτη. Ἀλλὰ καὶ ἂν δὲν ἔχει bar code ἀλλὰ εἶναι ἠλεκτρονικὴ χρεωστικὴ κάρτα, καί πάλι εἶναι ἄκρως ἐπικίνδυνη, διότι ὁδηγεῖ σὲ τρόπο συναλλαγῆς παρόμοιο μὲ τὸν προφητευόμενο γιὰ τὴν περίοδο κυριαρχίας τοῦ Ἀντιχρίστου. Τὸ θέμα εἶναι ἔτσι καὶ ἀλλιῶς πoλὺ σοβαρὸ καὶ δικαίως οἱ πιστοὶ ἀναμένουμε καὶ τὴν ἄμεση καί ἀποφασιστικὴ παρέμβαση τῆς Ἱερᾶς Συνόδου, ὅπως ἐπίσης καὶ τοῦ Ἁγίου Ὄρους, τῶν Θεολογικῶν Σχολῶν καὶ ἄλλων ἐκκλησιαστικῶν φορέων. Περιμένουμε καὶ τὴν ἀντίδραση τῆς ἴδιας τῆς Ἀκαδημίας Ἀθηνῶν, δεδομένου ὅτι τὸ ζήτημα εἶναι καὶ ἐθνικό!
Ἑβδομήντα χρόνια συμπληρώθηκαν ἐφέτος ἀπὸ τὴ μεγάλη ἡμέρα ποὺ ἡ Ἑλλάδα ἀντέταξε τὸ ἀνυποχώρητο ΟΧΙ στὸ φασιστικὸ τέρας καὶ ἄλλαξε τὴν πορεία τοῦ πολέμου. Στὴν ἱερὴ ἐπέτειο αὐτῆς τῆς ἡρωικῆς ἡμέρας ἂς εἶναι ἀποφασισμένος καὶ ὁ καθένας ἀπὸ μᾶς νὰ ἀντιτάξει, ἂν ἀπαιτηθεῖ, ἕνα δεύτερο ἀνυποχώρητο ΟΧΙ στὸν ἐπερχόμενο νέο ἐφιαλτικὸ φασισμὸ τῆς πρὸ τοῦ Ἀντιχρίστου ἐποχῆς.
ΠΗΓΗ: περιοδ. «Ο ΣΩΤΗΡ», τεῦχ. 2010/1.11.2010
Στοιχειοθεσία: «ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗΣ ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑΣ»