ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΠΑΪΣΙΟΣ ΑΓΙΟΡΕΙΤΗΣ: ΘΑ ΠΕΙΝΑΣΕΙ Η ΕΛΛΑΔΑ ΓΙΑ ΜΕΡΙΚΟΥΣ ΜΗΝΕΣ, ΘΑ ΠΟΥΜΕ ΤΟ ΨΩΜΙ ΨΩΜΑΚΙ, ΑΛΛΑ ΣΤΟ ΤΕΛΟΣ ΘΑ ΜΑΣ ΔΩΣΟΥΝ ΤΗΝ ΠΟΛΗ!

ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΠΑΪΣΙΟΣ:ΘΑ ΠΑΡΟΥΜΕ ΤΗΝ ΠΟΛΗ

[ΑΓ.ΙΩΑΝΝΗΣ ΘΕΟΛΟΓΟΣ-ΣΟΥΡΩΤΗ.Ο ΤΑΦΟΣ ΤΟΥ ΓΕΡΟΝΤΑ ΠΑΪΣΙΟΥ]

Καθώς η καταγωγή μας είναι απ' την Καππαδοκία και η μία γιαγιά μας κατάγεται απ' το χωριό του Γέροντα, απ' τα Φάρασα, ενώ η άλλη απ' την Καισάρεια, έχουμε κοινές ρίζες με το Γέροντα, και επειδή εκείνα τα μέρη μας πονάνε ιδιαίτερα τώρα που είναι σε ξένα χέρια, ρωτούσα συνέχεια το Γέροντα για την Τουρκία, τι θα γίνει με τον Ελληνισμό και άλλα σχετικά.

Κάποτε, είχα πάει στο Γέροντα με ένα φίλο μου και εκεί συναντήσαμε μία παρέα από πέντε παιδιά. Τότε, ρώτησα το Γέροντα ποιές προέβλεπε να είναι οι εξελίξεις σχετικά με την Τουρκία.

"Γέροντα, του λέω, "απ' την Αλεξανδρούπολη είμαστε. Μήπως μας πιάσει η μπόρα κατά κει;"

Μου απαντά:

"Κοίταξε να δεις. Οι Τούρκοι δε θα μπουν στην Αλεξανδρούπολη. Θα κάνουν μόνο μία πρόκληση στην Ελλάδα, που θα έχει σχέση με την αιγιαλίτιδα ζώνη. Και εμάς θα μας πιάσει πείνα. Θα πεινάσει η Ελλάδα.

Και επειδή θα κρατήσει αυτή η μπόρα κάποιο διάστημα, μήνες θα είναι, "θα πούμε το ψωμί ψωμάκι".
Μετά ρωτάω:

"Γέροντα, πως θα καταλάβω εγώ ότι θα είμαστε κοντά στον πόλεμο;" "Όταν", λέει, “θα ακούσεις την τηλεόραση να γίνεται θέμα για τα μίλια, για την επέκταση των μιλίων (της αιγιαλίτιδας ζώνης) από 6 σε 12 μίλια, τότε από πίσω έρχεται ο πόλεμος...

τού λέγω: "Και ποια κράτη θα συμμετέχουν;"

"Κοίταξε, μετά την πρόκληση των Τούρκων, θα κατεβούν οι Ρώσοι στα Στενά. Όχι για να βοηθήσουν εμάς. Αυτοί θα έχουν άλλα συμφέροντα. Αλλά, χωρίς να το θέλουν, θα βοηθάνε εμάς. Τότε, οι Τούρκοι για να υπερασπισθούν τα Στενά, που είναι στρατηγικής σημασίας, θα συγκεντρώσουν εκεί και άλλα στρατεύματα. Παράλληλα δε, θα αποσύρουν δυνάμεις από καταληφθέντα εδάφη.

Όμως, θα δουν τότε τα άλλα κράτη της Ευρώπης, συγκεκριμένα η Αγγλία, η Γαλλία, η Ιταλία και άλλα έξι-εφτά κράτη της ΕΟΚ, ότι η Ρωσία θα αρπάξει μέρη, οπότε θα πουν: "Δεν πάμε κι εμείς εκεί πέρα, μήπως πάρουμε κανένα κομμάτι;" Όλοι, όμως, θα κυνηγούν τη μερίδα του λέοντος. Έτσι, θα μπουν και οι Ευρωπαίοι στον πόλεμο".

Σ' αυτό το σημείο ρωτάω:

"Εμείς, τι θα κάνουμε; Ο ελληνικός στρατός θα πάρει μέρος σ' αυτόν τον πόλεμο;"

"Όχι" λέει. "Θα βγάλει η κυβέρνηση απόφαση να μη στείλει στρατό. Θα κρατήσει στρατό μόνο στα σύνορα. Και θα είναι μεγάλη ευλογία που δε θα πάρει μέρος. Γιατί, όποιος πάρει μέρος σ' αυτόν τον πόλεμο, χάθηκε...

Τότε, επειδή στην Ελλάδα ο κόσμος θα φοβηθεί, πολλοί θα στραφούν προς την Εκκλησία, προς το Θεό, και θα μετανοήσουν. Γι' αυτό, επειδή θα υπάρξει μετάνοια, δε θα πάθουμε κακό οι Έλληνες. Ο Θεός θα λυπηθεί την Ελλάδα, επειδή ο κόσμος θα στραφεί προς την Εκκλησία, προς το μοναχισμό και θα αρχίσουν να προσεύχονται. Και θα βαπτισθούν πολλοί Τούρκοι.

Τότε, ο βασιλιάς Κωνσταντίνος θα συμβάλει ως μεσάζοντας, να δοθεί η Πόλη στην Ελλάδα. Είναι ευλαβής, είναι καλός".
“Γέροντα”, τον ρωτάω μετά, "την Πόλη θα την δώσουν σ' εμάς;"

"Θα την δώσουν σε μας, όχι επειδή θα το θέλουν, αλλά επειδή αυτή η λύση θα εξυπηρετεί τα συμφέροντα των ξένων. Τότε θα το καταλάβουν αυτό.

Αυτά που σου λέω, μην τα πεις σε κανένα. Θα σε βγάλουν τρελό. Γιατί δεν είναι ώριμες οι συγκυρίες ακόμα. Τότε θα το καταλάβεις."

Αυτή η συζήτηση με το Γέροντα έγινε το 1991, όταν υπηρετούσα στο στρατό.

'Αλλη φορά, ο Γέροντας είπε:

"Η διοίκηση της Πόλης, από μας, θα είναι και στρατιωτική και πολιτική".
Γνώρισα και τρεις αξιωματικούς που είχαν πάει στο Γέροντα. Απ' τους τρεις αξιωματικούς ο ένας έλεγε: "Μόνο σε μένα ο Γέροντας είπε πως θα είμαι διοικητής στρατιωτικού τμήματος στην Πόλη. Στους άλλους δεν ανέφερε τίποτε".

Κάποια άλλη παρέα είχε πάει στο Γέροντα. Ένας απ' αυτούς σπούδαζε πολιτικός μηχανικός στο Πολυτεχνείο της Ξάνθης. Σε μια στιγμή, γυρίζει ο Γέροντας, τον δείχνει με το δάκτυλο (αυτός, σημειωτέον πήγαινε στο Γέροντα για πρώτη φορά ), και του λέει:

"Εσύ, σαν πολιτικός μηχανικός, θα συμβάλεις στην ανοικοδόμηση της Πόλης, γιατί η Πόλη θα ανοικοδομηθή απ' την αρχή". Γύρισε και τον έδειξε με το δάκτυλο μπροστά σε όλους. Το παιδί, τότε, ήταν φοιτητής.

Μετά, ο Γέροντας γυρίζει σε μένα και λέει: "Κι εσύ, Ανέστη, θα πας στην Πόλη. Κι εσείς οι δύο-έδειξε εμένα και τον φίλο μου-θα πάτε στην Πόλη, αλλά για άλλο σκοπό". Δε μου τον φανέρωσε το σκοπό. Μετά απ’ αυτό, μου μπήκε η επιθυμία να μάθω τουρκικά.

Μια άλλη φορά που είχε πάει στο κελί του Γέροντα, έτυχε να είναι μέσα ένας πρώην μουσουλμάνος από τη Θράκη. Τον πιάνω και του λέω:

"Εσύ πως συνέβη και ήλθες εδώ, στο Γέροντα;" Σταύρο τον έλεγαν.

"Άσε", λέει, "κάτσε να σου πω...

Ο Γέροντας, μας έκανε ένα πολύ μεγάλο θαύμα και πίστεψε όλη η οικογένειά μου. Μετά ήλθε στο χωριό και φρόντισε να βαπτισθούμε".

Και σε άλλη επίσκεψη μας στην Παναγούδα, ήταν παρών και ο μουσουλμάνος που βαφτίσθηκε, ο Σταύρος. Τότε, πάλι μας ανέφερε ο Γέροντας για τα γεγονότα, πως θα εξελιχθούν με την Κωνσταντινούπολη. Και όταν έφθασε στο σημείο που θα πονέσει η Ελλάδα και είπε ότι, εμάς, θα μας αγγίξει η πείνα, λέει ο κύριος Σταύρος:

"Γέροντα, να κρατήσω ένα σακί αλεύρι για να μπορέσω ν' αντιμετωπίσω εκείνη την περίοδο και να μην πεινάσουν τα παιδιά;" "Όχι", του λέει, "μην παίρνεις, γιατί ο γείτονάς σου θα έχει αλεύρι και θα σου δώσει"!

Δηλαδή, προείδε ο Γέροντας ποιός θα βοηθήσει τον κύριο Σταύρο στην περίοδο της πείνας. Εκείνος φυσικά θα ζει σε χωριό. Τώρα, εμείς που ζούμε στις πόλεις, θα πούμε το ψωμί ψωμάκι. Γι' αυτό, άλλη φορά, ο Γέροντας έλεγε:

"Να έχετε ένα κτηματάκι και λίγο να το καλλιεργείτε. Κοντά σε σας, θα βοηθήσετε και κάποιον που δεν θα έχει".

 
Αναρτήθηκε από anonymous greek

Παρασκευή, 3 Σεπτεμβρίου 2010

Πηγή:http://constantinople-is-greek.blogspot.com

Γέροντας Παΐσιος: Τά μάγια. ῾Η δύναμη τοῦ Τιμίου Σταυροῦ φυγαδεύει τίς δαιμονικές δυνάμεις!

Τα μάγια

- Επειδή πολλές φορές σας μίλησα γιά τον Παράδεισο, γιά τους Αγγέλους και γιά τούς
Αγίους, γιά νά βοηθηθητε, τώρα θά σάς πώ και λίγα γιά τήν κόλαση και γιά τούς δαίμονες,
ώστε νά γνωρίσετε μέ ποιους παλεύουμε, πάλι γιά νά βοηθηθητε.
Ήρθε στό Καλύβι ένας νεαρός μάγος άπό τό Θιβέτ και μου διηγήθηκε πολλά άπό τήν
ζωή  του.  Αυτό  τό  παιδί,  μόλις  άπογαλακτίστηκε,  τό  αφιέρωσε  ό  πατέρας  του,  σέ  ηλικία
τριών  χρόνων,  σέ  μιά  ομάδα  τριάντα  μάγων  ανωτέρου  βαθμού  στό  Θιβέτ,  γιά  νά  τό
μυήσουν  στήν  τέχνη  τους.  Έφθασε  στον  ενδέκατο  βαθμό  μαγείας- ό  δωδέκατος  είναι  ό
ανώτερος.  Δεκαέξι  χρόνων  έφυγε άπό  τό  Θιβέτ  και  πήγε  στήν  Σουηδία,  γιά  νά  δη  τον
πατέρα του. Εκεί συνάντησε τυχαίως έναν ορθόδοξο Ιερέα, πολύ πιστό, και του ζήτησε νά
συζητήσουν. Ό νεαρός μάγος δέν ήξερε καθόλου τί θά πή Ιερεύς ορθόδοξος. Στήν αίθουσα
λοιπόν πού κάθησαν νά συζητήσουν, άρχισε νά τού κάνη μερικές άπό τις μαγείες του, γιά
νά  δείξη  τήν  δύναμη  του.  Κάλεσε  ένα  άρχικό δαιμόνιο,  τον  Μήνα,  και  του  είπε:  Θέλω
νερό.  Σηκώνεται  ένα  ποτήρι  από  τήν  κουζίνα,  πηγαίνει  μόνο  του  στην  βρύση,  ανοίγει  ή
βρύση,  γεμίζει,  περνάει  από  τήν  κλειστή  τζαμαρία  και  έρχεται  στήν  αίθουσα.  Τό  πήρε
εκείνος  και  ήπιε.  Μετά  παρουσίασε  στον  ίερέα,  μέσα  στήν  αίθουσα,  όλο τό  σύμπαν,  τόν
ουρανό,  τά  αστέρια.  Χρησιμοποίησε  μαγείες  τετάρτου  βαθμού  και  θά  προχωρούσε  μέχρι
τόν ενδέκατο βαθμό. Ρώτησε τότε τόν ίερέα πώς τά έβλεπε όλα αυτά. ‘Ήμουν έτοιμος, μού
είπε, νά τόν σκοτώσω, άν μού έβριζε τόν σατανά. Ό ιερεύς όμως δεν τού είπε τίποτε. Τότε
του  λέει  ό  νεαρός:  Γιατί  δεν  μού  κάνεις  κι  εσύ  σημεία;.  Ό  δικός  μου  Θεός  είναι
ταπεινός, απάντησε ό ιερεύς και έβγαλε έναν σταυρό και τού τόν έδωσε νά τόν κράτηση.
Κάνε  πάλι  σημεία,  τού  λέει.  Ό  νεαρός  κάλεσε  τόν  Μήνα,  τό  αρχικό  δαιμόνιο,  άλλα  ό
Μήνας έτρεμε, δεν τολμούσε νά πλησίαση. Καλεί τόν Σατάν και εκείνος τό ίδιο έβλεπε τόν
σταυρό και δεν πλησίαζε. Του είπε μόνο νά σηκωθή νά φύγη γιά τό Θιβέτ. Ό νεαρός τότε
έβρισε τόν Σατάν: Τώρα κατάλαβα, τοϋ είπε, ότι ή μεγάλη σου δύναμη είναι μιά μεγάλη
αδυναμία. Στήν συνέχεια κατηχήθηκε κάπως άπό τόν καλό ίερέα, ό όποιος του μίλησε καί
γιά τούς Αγίους Τόπους, γιά  τό Άγιον Όρος κ.λπ. Έφυγε λοιπόν άπό τήν Σουηδία καί πήγε
στά  Ιεροσόλυμα, όπου είδε  τό Άγιο Φώς. Άπό εκεί  πήγε στήν  Αμερική,  γιά  νά  βρίση  τούς
σατανιστές  πού  γνώριζε,  γιά  νά  αλλάξουν  μυαλό  – ό  Θεός  τόν  έκανε  τόν  καλύτερο
ιεροκήρυκα -, καί άπό ‘κεί ήρθε στό Αγιον Όρος.
Ό  Καλός Θεός σκανδαλωδώς τόν βοήθησε, επειδή άπό μικρός  είχε  άδικηθή.  Κάνετε
όμως προσευχή,  γιατί  τόν  πολεμούν  οί  μάγοι  μέ  όλους τούς  δαίμονες.  Αφού  έμενα
πολεμούν,  όταν έρχεται  νά  τόν  βοηθήσω,  πόσο  μάλλον  εκείνον.  Του  διαβάζουν  οί  ιερείς
εξορκισμούς  καί  ανοίγουν  τά  χέρια  του  καί  τρέχουν  αίμα.  Τό  καημένο  τό  παιδί  πολύ  τό
ταλαιπωρούν οί δαίμονες, ενώ πρώτα, πού είχε φιλία μαζί τους, δεν τό πείραζαν, αλλά τό
βοηθούσαν  και  τό  εξυπηρετούσαν.  Εύχεσθε.  Πρέπει  όμως  και  τό  ίδιο  πολύ  νά  προσέξη,
γιατί λέει τό Ευαγγέλιο ότι τό ακάθαρτο πνεύμα, όταν βγή από τόν άνθρωπο, ­πορεύεται
καί παραλαμβάνει μεθ’ εαυτού επτά έτερα πνεύματα πονηρότερα εαυτού, και εισελθόντα
κατοικεί εκεί, και γίνεται τά έσχατα του ανθρώπου εκείνου χείρονα των πρώτων.

Πηγή:http://gerontes.wordpress.com

Δήλωση τοῦ Οὖγκο Τσάβες : "Δέν καταντάμε Ελλάδα"...

"Δεν καταντάμε Ελλάδα"...

Στην Ελλάδα όμως δεν τιμωρείται κανένας. Μετά έχουμε την απορία γιατί πιάσαμε πάτο.......

Δήλωση του Ούγκο Τσάβες (Ιούλιος 2010):

Με ρωτάτε γιατί στείλαμε φυλακή όσα στελέχη μας κλέψανε; Γιατί κλέψανε! Και δεν τους τιμωρήσαμε εμείς αλλά οι θεσμοί.
Μου λένε «γιατί άφησες να μπει φυλακή ο υπουργός άμυνας και δεν τον κάλυψες επειδή ήταν προσωπικός σου φίλος;».
Μα... γιατί έκλεψε!
Πρόδωσε την εμπιστοσύνη μας, την πίστη του λαού στη κυβέρνηση.
Πρόδωσαν τον Λαό, τη Δημοκρατία, το Στρατό, την Πατρίδα, το Έθνος; Τιμωρούνται από τη Δικαιοσύνη! Αν τους αφήσεις θα διαφθείρουν κι άλλους.
Γι’ αυτό φυλακίστηκαν. Τιμωρώντας τη διαφθορά κρατάμε γεμάτα τα ταμεία και τη Παγκόσμια Τράπεζα, το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο και τη μαφία των τραπεζών μακριά απ’ τα πόδια μας.Δεν καταντάμε Ελλάδα! 

Πηγή:http://kostasxan.blogspot.com

Μίκης Θεοδωράκης: Χτυποῦν ταυτόχρονα τό σῶμα καί τήν ψυχή μας ἀποβλέποντας στήν ὁλοκληρωτική μας διάλυση.

"῾Η ἐθνική ἀνεξαρτησία εἶναι ἡ ψυχή, ἡ πνοή, ἡ ἴδια ἡ ζωή ἑνός ἐλεύθερου λαοῦ. Χωρίς αὐτήν ὁ λαός εἶναι οὐσιαστικά νεκρός. Μιᾶς καί ἡ ψυχή δέν εἶναι ἕνα φτηνό πανί πού τό κόβεις γιά νά δώσεις ἕνα κομμάτι ἐδῶ κι ἕνα κομμάτι ἐκεῖ "

᾿Επιστολή Μίκη Θεοδωράκη στόν Γιῶργο Λακόπουλο

στήν εφημερίδα «Τά Νέα»

Αγαπητέ μου Γιώργο

Επειδή μου έκανες την τιμή και μου πρόσφερες τη χαρά με την αναφορά σου στην εορταστική συναυλία στον Λυκαβηττό προβάλλοντας και σχολιάζοντας τη φοβερή λέξη «Κατοχή» που εξεστόμισα εκεί, με προκαλείς να εκφράσω δυο-τρεις σκέψεις που δύσκολα βρίσκουν (για ανεξήγητους λόγους εδώ και καιρό) φιλόξενο χώρο στις «καθώς πρέπει» εφημερίδες, με την κρυφή ελπίδα μήπως και η στήλη σου αποτελέσει εξαίρεση στον κανόνα.

Δεν είπα όμως μόνο τη λέξη «Κατοχή» αλλά και απηύθυνα προς κάθε κατεύθυνση την προειδοποίηση ότι με βάση την ιστορική πείρα «ο Έλληνας όταν στριμώχνεται, καθώς είναι πολυμήχανος, υποχωρεί, με τη σκέψη ότι τελικά κάτι θα γίνει για…

να αποφύγει το κόστος της αναμέτρησης. Υποχωρεί, υποχωρεί λοιπόν έως ότου τον αναγκάσουν να βρεθεί με την πλάτη στον τοίχο. Τότε μη έχοντας άλλη διαφυγή, θα γίνει είτε ήρωας είτε ραγιάς».

Είναι λοιπόν φρόνιμο, για τους εκάστοτε δυνατούς, να μη ξεγελιώνται από την υπομονή, την παθητικότητα και την υποχωρητικότητα του ελληνικού λαού αγνοώντας είτε υποτιμώντας το γεγονός ότι ο ίδιος έχει θέσει λόγω της ιδιομορφίας του χαρακτήρα του την κόκκινη γραμμή, όπου η «σύνεση» μεταβάλλεται σε κείνο το γνωστό ΟΧΙ, χάρη στο οποίο άλλωστε η έννοια «ελληνικότητα» από αρχαιοτάτων χρόνων είναι συνυφασμένη με υπεράνθρωπες θυσίες με καταστροφικές για τον ίδιο συνέπειες, που όμως τελικά μας χαλυβδώνουν το ήθος και μας επιτρέπουν να βαδίζουμε όρθιοι με το κεφάλι ψηλά. Κι αυτός είναι ο λόγος που αγάπησα με τόσο πάθος την Ελλάδα και τους Έλληνες, ενώ πρέπει να ομολογήσω ότι η καθημερινότητά τους με απωθεί σε σημείο που να αποζητώ την απομόνωση.

Γνωρίζω όμως και κάτι άλλο: ότι ο Έλληνας με τους καλούς γίνεται καλλίτερος, ενώ με τους κακούς χειρότερος. Γι’ αυτό και το σύνθημα «η Ελλάδα στους Έλληνες» τον ομόρφυνε και τον συστράτευσε, γιατί πίσω απ’ αυτό έβλεπε ότι κάποιοι δυνατοί θέλουν να παλέψουν μαζί του για κείνο που αγαπά περισσότερο: την εθνική ανεξαρτησία!

Κοίταξε όμως πόσο παράξενος σκηνοθέτης είναι η ζωή, ώστε ύστερα από τριάντα χρόνια να βρεθεί ένας «κλώνος» εκείνου που ανέμισε το σύνθημα αυτό πάνω από τα κεφάλια των Ελλήνων, να πει το ακριβώς αντίθετο! Ότι δηλαδή είμαστε υποχρεωμένοι να παραχωρήσουμε ένα μέρος από την εθνική μας ανεξαρτησία. Υποχρεωμένοι από ποιους; Και τι είναι η εθνική ανεξαρτησία για να την παραχωρείς και μάλιστα εθελοντικά πιστεύοντας και διαλαλώντας ότι έτσι σώζεις τον λαό;

Όμως η εθνική ανεξαρτησία είναι η ψυχή, η πνοή, η ίδια η ζωή ενός ελεύθερου λαού. Χωρίς αυτήν ο λαός είναι ουσιαστικά νεκρός. Μιας και η ψυχή δεν είναι ένα φτηνό πανί που το κόβεις για να δώσεις ένα κομμάτι εδώ κι ένα κομμάτι εκεί. Είναι ένα ΟΛΟΝ, ομοούσιο και αδιαίρετο. Και μου προκαλεί αληθινό πόνο το γεγονός ότι τόσοι πολλοί και αξιόλογοι, ξεκινώντας από τον Γιώργο Παπανδρέου, λησμόνησαν τις θυσίες αυτού του λαού για την υπεράσπιση της εθνικής του ανεξαρτησίας.

Θα ΄θελα εδώ να υπενθυμίσω ότι ο Ιταλός πρεσβευτής στις 28 Οκτωβρίου του 1940 ζήτησε από τον Ιωάννη Μεταξά την άδεια να χρησιμοποιήσουν οι Ιταλοί ορισμένα λιμάνια και αεροδρόμια. Και εκείνος είπε ΟΧΙ εκφράζοντας την θέληση ολόκληρου του ελληνικού λαού. Δεν δήλωσε «για να γλιτώσω την χώρα από την καταστροφή ενός ενδεχομένου πολέμου “παραχώρησα ένα μέρος της εθνικής μας ακεραιότητας”». Και ρωτώ: συγκριτικά ποια παραχώρηση είναι πιο σημαντική για την ανεξαρτησία ενός λαού; Ο έλεγχος 2-3 λιμανιών ή η καθολική υποταγή της οικονομίας; Με άλλα λόγια ποια θα ήταν βαρύτερη μορφή ξένης κατοχής; Η πρώτη ή η δεύτερη;

Και κάτι ακόμη: Πιστεύω και μπορώ να το αποδείξω, ότι δεν είναι η οικονομική μας κρίση που οδήγησε την Τρόϊκα στη χώρα μας αλλά ότι αυτό είναι το αποτέλεσμα μιας διεθνούς συνωμοσίας με όργανα τρεις Τράπεζες, μια Αμερικανική και δυο Ευρωπαϊκές. Το πώς και το γιατί, όπως φαίνεται, ο ελληνικός λαός θα το δει μόνο όταν βρεθεί με την πλάτη στον τοίχο. Και τότε θα πονέσει πολύ. Πάρα πολύ.

Όσο για τον ρόλο του πρωθυπουργού και της κυβέρνησης θέλω να εκφράσω μόνο μια ευχή: Ότι έχουν πέσει θύματα της πρωτοφανούς συκοφαντικής εκστρατείας που κάποιοι ενορχήστρωσαν κατά της χώρας και του λαού μας με καταστροφικές βλέψεις για το μέλλον μας, που άλλωστε δεν τις κρύβουν και που για ανεξήγητους λόγους δεν φαίνεται να τις έχουν αντιληφθεί ακόμα τόσοι και τόσοι αξιόλογοι άνθρωποι, των οποίων την ευθύνη και τον πατριωτισμό κανείς δεν μπορεί να αμφισβητήσει.

Όμως και μόνο το γεγονός αυτό αποτελεί κατά την ταπεινή μου γνώμη μέγιστη τραγωδία, δεδομένου ότι γίνονται έτσι άθελά τους ο καλλίτερος αγωγός -σε σχέση με την κομματική γεωγραφία της χώρας μας- για να επιβληθεί η πιο σατανική και καταστρεπτική επίθεση από όσες έχει δεχθεί ο ελληνικός λαός μέχρι σήμερα. Γιατί χτυπούν ταυτόχρονα το σώμα και την ψυχή μας αποβλέποντας στην ολοκληρωτική μας διάλυση.

Με θερμούς χαιρετισμούς,

Μίκης Θεοδωράκης

Τί λέει ὁ Γέροντας Παΐσιος γιά τήν "μούγκα" ὁρισμένων χριστιανῶν χάριν δημοσίων σχέσεων καί προσωπικῶν συμφερόντων.

Σχόλιο ᾿Οδυσσέως: Πολλή μούγκα ἔχει πέσει, βρέ ἀδερφάκι μου, τελευταία στόν ἐκκλησιαστικό χῶρο χάριν μιᾶς παρεξηγημένης εἰρήνης. ᾿Ιδίως γιά τήν κάρτα τοῦ πολίτη, ἐκεῖ νά δεῖς ΜΟΥΓΚΑΑΑΑΑ... Καλά, εἴπαμε διάκριση, ὄχι ὅμως καί ἐπιβράβευση τῆς ἀνομίας, διότι καί τό ράψιμο τοῦ στόματος, ἰδίως σέ καιρούς κρίσιμους σάν τούς δικούς μας, καταντᾶ συνενοχή. Εἶναι ἄξιος συγχαρητηρίων ὁ  δημοσιογράφος κ. Παναγιώτης Τελεβάντος γιά τόν εὐθύ καί καυστικό λόγο του. ῞Ενας λαϊκός καί τά βάζει μέ λύκους. ῾Ο Θεός νά τοῦ δίνει δύναμη κι ἄς τόν ἀπειλοῦν ὁρισμένοι. "Λάκον ὤρυξαν..." Τουλάχιστον, ἔχει τήν συνείδησή του ἥσυχη ὅτι δέν χώθηκε σέ καταφύγια, ὅπως τόσοι καί τόσοι ἄλλοι, ἀλλά δίνει τήν μαρτυρία του μέ τόν δικό του "προσωπικό τρόπο". ῾Η παρακάτω ἀνάρτηση πού φιλοξενοῦμε ἀπό τό ἱστολόγιό του (  http://panayiotistelevantos.blogspot.com) ἐν  πολλοῖς τόν δικαιώνει.

ΝΑ ΑΦΟΡΙΖΟΝΤΑΙ ΟΙ ΕΚΚΛΗΣΙΟΜΑΧΟΙ!

ΝΑ ΑΦΟΡΙΖΟΝΤΑΙ ΟΙ ΕΚΚΛΗΣΙΟΜΑΧΟΙ!

ΟΙ ΙΕΡΑΡΧΕΣ, ΟΙ ΜΟΝΑΧΟΙ ΚΑΙ ΟΙ ΘΕΟΛΟΓΟΙ

ΝΑ ΠΡΟΜΑΧΟΥΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΙΣΤΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΠΑΤΡΙΔΑ

Του Γέροντος Παισίου

===============

«Κατάσταση είναι αυτή; ∆ικαστικοί να φοβούνται να δικάσουν, να κάνουν µηνύσεις για εγκληµατίες και να τους απειλούν ό ένας και ό άλλος και να αναγκάζονται να τις αποσύρουν; Και τελικά ποιοί κυβερνούν; Σε αναπαύει αυτή ή κατάσταση; Υποστηρίζεις αυτούς; Εσύ είσαι εγκληµατίας. Γι' αυτό ήρθες; Άντε, φύγε Από εδώ!».

Γέροντα, δεν φοβάστε έτσι που µιλάτε;

Τι να φοβηθώ; Τον τάφο µου τον έχω ανοίξει. Αν δεν τον είχα ανοίξει, θα µε απασχολούσε που θα κουραζόταν ο άλλος να σκάψει. Τώρα θα χρειασθεί να ρίξει µόνο λίγους τενεκέδες χώµα.

Εχω υπ' όψιν µου έναν άλλον άθεο, έναν βλάσφηµο, που τον αφήνουν στην τηλεόραση και µιλάει, ενώ έχει πει τα πιο βλάσφηµα λόγια για τον Χριστό καί την Παναγία. ∆εν παίρνει και η Εκκλησία µια θέση να αφορίση µερικούς. Αυτούς έπρεπε να τους αφορίζη η Εκκλησία.

Γέροντα, τι θα καταλάβουν µε τον αφορισµό, αφού τίποτε δεν παραδέχονται;

Τουλάχιστον να φανεί ότι η Εκκλησία παίρνει µιά θέση.

Έγραψε ένας κάτι βλάσφηµα για την Παναγία και κανείς δεν µίλησε. Λέω σε κάποιον: «∆εν είδες τι γράφει εκείνος;». «Ε, τι να τους κάνης, µου λέει. Θα λερωθείς, αν ασχοληθείς µαζί τους». Φοβούνται να µιλήσουν.

Τι είχε να φοβηθεί, Γέροντα; - Να µη γράψουν τίποτε γι' αυτόν και εκτεθεί, και ανέχεται να βλασφηµήται η Παναγία! Να µη θέλουµε να βγάλει ο άλλος το φίδι από την τρύπα, για να έχουµε εµείς την ησυχία µας. Αυτό είναι έλλειψη αγάπης.

Υστερα αρχίζει ο άνθρωπος να κινείται από συµφέρον. Γι' αυτό βλέπεις ένα πνεύµα σήµερα: «Με τον τάδε να έχουµε σχέσεις, για να µας λέει καλά λόγια. Με τον άλλο να τα έχουµε καλά, για να µη µας διασύρει κ.λπ. Να µη µας πάρουν για κορόϊδα, να µη γίνουµε θύµατα».

Ολη αυτή η κατάσταση έχει κάνει ένα κακό και ένα καλό. Το κακό είναι ότι και εκείνοι που είχαν κάτι µέσα τους, άρχισαν να αδιαφορούν, γιατί λένε: «Εγώ θα σιάξω την κατάσταση;» Το καλό είναι ότι πολλοί άρχισαν να προβληµατίζονται και να αλλάζουν. Μερικοί έρχονται και µε βρίσκουν και προσπαθούν να δικαιολογήσουν ένα κακό που έκαναν προηγουµένως, γιατί έχουν προβληµατισθεί.

∆ηλαδή, Γέροντα, πρέπει πάντα να οµολογούµε το «πιστεύω» µας;

Χρειάζεται διάκριση. Είναι φορές που δεν πρέπει να µιλήσουµε και άλλες φορές που πρέπει να οµολογούµε µε παρρησία το «πιστεύω» µας, γιατί φέρουµε ευθύνη, αν δεν µιλήσουµε.

Σ' αυτά τα δύσκολα χρόνια ο καθένας µας πρέπει να κάνη ότι γίνεται ανθρωπίνως και ότι δεν γίνεται ανθρωπίνως να το αφήνει στο Θεό. Ετσι θα έχουµε ήσυχη τη συνείδηση µας ότι κάναµε εκείνο που µπορούσαµε. Αν δεν αντιδράσουµε, θα σηκωθούν οι προγονοί µας από τους τάφους.

Εκείνοι υπέφεραν τόσα για την πατρίδα και εµείς τι κάνουµε γι' αυτήν; Η Ελλάδα, η Ορθοδοξία, µε την Παράδοση Της, τους Αγίους και τους ήρωες της, να πολεµήται από τους ίδιους τους Έλληνες και εµείς να µη µιλάµε! Είναι φοβερό!

Είπα σε κάποιον. «Γιατί δεν µιλάτε; Τι είναι αυτά που κάνει ο τάδε;». «Τι να πεις, µου λέει, αυτός όλος βρωµάει». «Αν βρωµάει όλος, γιατί δεν µιλάτε; Χτυπήστε τον». Δεν κάνουν τίποτε! Τον αφήνουν.

Αν οι Χριστιανοί δεν οµολογήσουν, δεν αντιδράσουν, αυτοί θα κάνουν χειρότερα. Ενώ, αν αντιδράσουν, θα το σκεφθούν. Αλλά και οι σηµερινοί Χριστιανοί δεν είναι για µάχες. Οι πρώτοι Χριστιανοί ήταν γερά καρύδια· Αλλαξαν όλο τον κόσµο. Και στη βυζαντινή εποχή µιά εικόνα έβγαζαν από την Εκκλησία καί αντιδρούσε ο κόσµος.

Εδώ ο Χριστός σταυρώθηκε, για να αναστηθούµε εµείς, και εµείς να αδιαφορούµε!

Αν η Εκκλησία δεν µιλάει, για να µην έρθει σε ρήξη µε το κράτος, αν οι µητροπολίτες δεν µιλούν, για να τα έχουν καλά µε όλους, γιατί τους βοηθάνε στα ιδρύµατα κ.λπ., οι Αγιορείτες πάλι αν δεν µιλούν, για να µην τους κόψουν τα επιδόµατα, τότε ποιος θα µιλήσει;

Είπα σε κάποιον ηγούµενο: «Αν σας πουν ότι θα σας κόψουν τα επιδόµατα, να πείτε: "Θα κόψουµε και εµείς την φιλοξενία", για να προβληµατισθούν». Οι καθηγητές της Θεολογίας κ.λπ. δεν φωνάζουν, γιατί λένε: «Είµαστε υπάλληλοι· θα χάσουµε τον µισθό µας, και µετά πώς θα ζήσουµε;».

Τα µοναστήρια εν τω µεταξύ τα έπιασαν µε τις συντάξεις. Γιατί νομίζεις εγώ δεν θέλω να πάρω ούτε αυτήν την ταπεινή σύνταξη του Ο.Γ.Α.; Ακόµη και ασφαλισµένο σε µια ασφάλεια του Ο. Γ. Α. να τον έχουν τον µοναχό, και αυτό δεν είναι τίµιο. Να τον έχουν ασφαλισµένο ως άπορο; Ναι· αυτό τον τιµά.

"Αλλά να τον έχουν ασφαλισµένο στον Ο.Γ.Α., γιατί; Ο µοναχός άφησε µεγάλες συντάξεις, έφυγε από τον κόσµο και ήρθε στο µοναστήρι, και να πάρει πάλι σύνταξη!

Και να φθάνουµε για την σύνταξη να προδώσουµε Τον Χριστό!

ΠΗΓΗ:

Αναβάσεις

῾Η Σκήτη ! (ποίημα)

...

.

Μια σκήτη θέλησα κι´ εγώ

.
μες τη ψυχή να κτίσω

.κι´ Εσέ Θεέ μου μυστικά ,

.
εκεί να συναντήσω .

.

..Νάρθεις σαν αύρα μυστική

.Θεέ να κατοικήσης

.και στην ψυχή παντοτεινά

.κι´ αιώνια να ζήσεις !

.

Να μου χαρίζεις Ιησού

πραότητα κι΄ αγάπη

και στης ψυχής να κυβερνάς

Χριστέ μου το παλάτι .

.

.

Κι΄ εγώ Θεέ σιωπηλά ,

.

να σε δοξολογήσω

.

και με τα χείλη της καρδιάς

.

Εσένα να υμνήσω !

.

Διαβάτης

.

.

Γέροντος Παΐσιου τοῦ ῾Αγιορείτου: «Τό παράδειγµα µιλάει »

Λόγοι Β΄

ΙΕΡΟΝ ΗΣΥΧΑΣΤΗΡΙΟΝ
"ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΤΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ Ο ΘΕΟΛΟΓΟΣ"
ΣΟΥΡΩΤΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ

Λόγοι Β΄ Κεφάλαιο 2'.

Η γεννιά της αδιαφορίας

Το παράδειγµα µιλάει  (σελ. 47-50)

  - Γέροντα, οι άνθρωποι πού ζουν πνευµατικά στον κόσµο πρέπει να δείχνουν στους κοσµικούς ότι νηστεύουν;
   - Όταν πρόκειται για διατεταγµένες νηστείες της Εκκλησίας µας, Τετάρτη, Παρασκευή, Σαρακοστές κ.λπ., τότε πρέπει, γιατί αυτό είναι οµολογία πίστεως.
Οι άλλες όµως νηστείες, δηλαδή αυτές πού γίνονται από άσκηση, για την αγάπη τού Χριστού ή για να εισακουσθεί ή προσευχή µας σε ένα αίτηµα µας, πρέπει να γίνονται κρυφά.
Σκοπός είναι να ζούµε ορθόδοξα, όχι απλώς να µιλούµε ή να γράφουµε ορθόδοξα. αυτό, βλέπεις, ένα κήρυγµα δεν πληροφορεί, δεν αλλοιώνει τον άλλον, όσο καλό και αν είναι, αν ό ιεροκήρυκας δεν έχει βίωµα.
   -Αν, Γέροντα, ό ακροατής ή ό αναγνώστης έχει καλή διάθεση;
  - Έ, τότε αυτός έχει ήδη την θεία Χάρη, γι’ αυτό και Τελείται. Ένας όµως πού δεν έχει καλή διάθεση θα πάρει και θα εξέταση αυτά πού λέει ό ιεροκήρυκας και δεν θα /η καµµιά ωφέλεια. Το να σκεφτόµαστε ορθόδοξα είναι εύκολο· το να ζούµε όµως ορθόδοξα θέλει κόπο.
Μια φορά ένας θεολόγος είχε κάνει µια οµιλία και είχε πει να πάνε να δώσουν αίµα, γιατί υπήρχε ανάγκη. Και πράγµατι πολλοί παρακινήθηκαν και έδωσαν πολύ αίµα. Εκείνος όµως δεν έδωσε ούτε µία σταγόνα, αν και είχε... µπόλικο.
Οι άλλοι τότε σκανδαλίσθηκαν. «Εγώ, τους είπε εκείνος, µε την οµιλία πού έκανα και παρακίνησα τον κόσµο να δώσει αίµα, είναι σαν να έδωσα το περισσότερο αίµα»! Έτσι ανέπαυε τον λογισµό του. Καλύτερα ήταν να µην έκανε την οµιλία και αθόρυβα να πήγαινε να δώσει λίγο αίµα. Ή ζωή µετράει. «Εγώ είµαι δεξιός», µού είπε ένας πού δεν είχε καµµιά σχέση µε την Εκκλησία. «Άµα δεν κάνης σταυρό, τι ωφελεί; τού είπα. Το χέρι πού δεν κάνει σταυρό τι ωφελεί πού είναι δεξί; Σε τι διαφέρει από
το αριστερό πού δεν κάνει σταυρό; Εκείνο έτσι και αλλιώς δεν κάνει σταυρό». Αν εσύ είσαι δεξιός και δεν κάνης σταυρό, σε τι διαφέρεις από τους αριστερούς; Ό σκοπός είναι να είσαι άνθρωπος πνευµατικός, να ζεις κοντά στον Χριστό, τότε βοηθάς και τους άλλους.
Όταν ό άνθρωπος έχει ζωή σωστή, το έργο του πληροφορεί.

Σε µία πόλη ήταν ένας Προτεστάντης πού όλους τους κατηγορούσε- τι κληρικούς, τι δεσποτάδες. Εκεί κοντά σε ένα µοναστήρι ασκήτευε και ένας µοναχός. Μία φορά ρώτησε τον Προτεστάντη ένας άθεος: «Καλά, όλους τους δεσποτάδες, τους παπάδες τους κατηγορείς. Γι' αυτόν τον καλόγερο τι έχεις να πεις;». «Αυτόν τον παραδέχοµαι, τού λέει, γιατί διαφέρει από τους άλλους».
Ένας πιστός, όπου και αν είναι, πόσο βοηθάει, όταν ζει σωστά! Θυµάµαι, ένας γνωστός µου αστυνοµικός υπηρετούσε στα σύνορα. Εκεί ήταν και Σέρβοι κοµµουνιστές, και µάλιστα από τους πιο άθεους, τους πιο έµπιστους τού κόµµατος. Όταν έρχονταν Σέρβοι παπάδες στα σύνορα Ελλάδος και Σερβίας, ό αστυνοµικός τους φιλούσε το χέρι. Οι κοµµουνιστές το πρόσεξαν. Έλληνας αστυνοµικός να φιλάει το χέρι των Σέρβων παπάδων! Έκανε µεγάλη εντύπωση στους κοµµουνιστές και προβληµατίσθηκαν στο θέµα της πίστεως.
Πόσο βοηθούν αυτοί πού έχουν µία θέση, όταν κρατάνε λίγο! Γι' αυτό και εγώ κοιτάω µετρικούς µεγάλους να τους δω, όταν έρχονται, για να τους βοηθήσω, γιατί αυτοί µπορεί να βοηθήσουν πολύ θετικά µε το παράδειγµα. Να, ένας στρατάρχης πού γνωρίζω, είναι παράδειγµα. Και ότι κάνει, το κάνει από µέσα του, µε την καρδιά του· δεν το κάνει εξωτερικά. Οι άλλοι πού τον βλέπουν προβληµατίζονται και βοηθιούνται. Παλιά και οι άρχοντες τού τόπου είχαν αρχές, πίστευαν. Ξέρετε τι είχε πει µία αρχόντισσα σε κάποιον βουλευτή σε µία πόλη; Είχε πάει µε τον σύζυγο της την περίοδο της νηστείας τού ∆εκαπενταύγουστου σε ένα γεύµα και είχαν εκεί ψάρια, κρέατα... Αυτή δεν έτρωγε, γιατί νήστευε. Το πρόσεξε ό βουλευτής και της είπε: «Ασθενείς και οδοιπόροι νηστεία δεν κρατούν». «Ναι, οδοιπόροι µε ρόδες!», τού απάντησε εκείνη και δεν άγγιξε τίποτε από τα αρτύσιµα. Στο γεύµα εν τω µεταξύ ήταν και ένας κληρικός πού τους προσφώνησε: «Μεγάλη µου τιµή πού βρίσκοµαι µαζί σας κ.λπ.», έλεγε- έλεγε ένα σωρό εγκώµια. Όποτε τον διέκοψε ό άνδρας της αρχόντισσας και τού είπε: «Μη πεποίθατε έπ’άρχοντας, επί υίούς ανθρώπων, οίς ουκ εστί σωτηρία!»[1]. Γιατί εκείνος πήγε να τους κολακεύσει.

Άλλοτε πάλι είχε πει αυτή ή αρχόντισσα σε έναν καθηγητή Πανεπιστηµίου τής Θεολογίας: «Μην κοιτάτε λεπτοµέρειες και κόβετε στις εξετάσεις τους παπάδες. Κοιτάξτε να τους περνάτε, γιατί οι επαρχίες δεν έχουν παπά!». Θέλω να πω ότι παλιά οι τοπικοί άρχοντες ενδιαφέρονταν για την Εκκλησία, ήταν παράδειγµα για τον λαό.
Αυτό πού θα βοηθήσει θετικά τους ανθρώπους σήµερα είναι το παράδειγµα µας το χριστιανικό και ή ζωή µας ή χριστιανική. Τους Χριστιανούς πρέπει να τους διακρίνει ή πνευµατική λεβεντιά και ή αρχοντιά, ή θυσία. Γι' αυτό λέω στους λαϊκούς: «Να αγαπάτε τον Χριστό, να έχετε ταπείνωση, να κάνετε το καθήκον σας, και ό Χριστός θα προδώσει την αρετή σας στα µάτια των ανθρώπων». Ή αρετή έχει τυπικό να προδίδει τον άνθρωπο, οπού κι αν βρίσκεται αυτός. Ακόµη και να κρυφθεί, και να υποκριθεί µε την διά Χριστόν σαλότητα, ή αρετή θα τον προδώσει, έστω και αργότερα, και ό αποθηκευµένος του θησαυρός, πού θα ανακαλυφθεί τότε µαζεµένος, θα βοηθήσει πάλι πολλές ψυχές· ίσως τότε περισσότερο.

1 Ψαλµ. 145,3.
Πηγή:http://anavaseis.blogspot.com

Ὁ Γέροντας ᾿Επιφάνιος Θεοδωρόπουλος γιά τήν ἠλεκτρονική ταυτότητα καί τήν ἐν Χριστῷ ἐλευθερία

Καθώς πυκνώνουν τά νέφη τῶν κρατικῶν ἀπειλῶν γιά τήν ἀπαράδεκτη Κάρτα τοῦ Πολίτη μέ τό μικροτσίπ πού θά δίνει τή δυνατότητα

α) γιά ἀσφυκτική παρακολούθηση τῶν πολιτῶν, β) γιά πρόσβαση σέ ὅλα τά ἀρχεῖα πού μᾶς ἀφοροῦν,

γ) γιά τή διαβίβαση ὅλων τῶν σχετικῶν πληροφοριῶν σέ παγκόσμια κέντρα τῆς Νέας τάξεως πραγμάτων καί

δ) μέ τήν πιθανότατη χρήση τοῦ δυσωνύμου ἀριθμοῦ 666, πολλοί Πνευματικοί ἀδιαφοροῦν καί χλευάζουν κάθε ἀντίδραση κατά τῆς ὀλέθριας γιά τήν ψυχή μας κάρτας, γιατί εμπιστεύονται τό λογισμό τους.

Ὁ π. Παϊσιος ὁμιλεῖ γι’αὐτούς μέ πόνο ἀλλά καί μέ αὐστηρότητα καί ρωτάει :

” Ἀπορῶ !  δέν τούς προβληματίζουν ὅλα αὐτά τά γεγονότα; γιατί δέν βάζουν ἔστω ἕνα  ἐρωτηματικό γιά τίς ἑρμηνεῖες τοῦ μυαλοῦ τους; Κι ἄν ἐπιβοηθοῦν τόν ἀντίχριστο γιά τό σφράγισμα, πῶς παρασύρουν καί ἄλλες ψυχές στήν ἀπώλεια;  Αὐτό ἐννοεῖ “τό ἀποπλανᾶν, εἰ δυνατόν, καί τούς ἐκλεκτούς”(Μαρκ. ιγ΄).  Θά πλανεθοῦν αὐτοί πού τά ἑρμηνεύουν μέ τό μυαλό”.

Πολλοί ἀπό τούς πνευματικούς αὐτούς στά ἐρωτήματα τῶν πνευματικῶν τους παιδιῶν σχετικά μέ τήν Κάρτα Πολίτη τούς καθησυχάζουν καί μάλιστα ἐπικαλοῦνται καί ἐπιφανεῖς Γέροντες ἤδη κεκοιμημένους οἱ ὁποῖοι δῆθεν ἀδιαφοροῦσαν γιά τά ζητήματα αὐτά.

Ἕνας ἀπό τούς γέροντες πού ἐπικαλοῦνται εἶναι καί ὁ μακαριστός ἀρχιμανδρίτης π. Ἐπιφάνιος Θεοδωρόπουλος, ὁ ὁποῖος λένε ὅτι εἶχε ἀλλη γνώμη γιά τό ζήτημα τῶν ἠλεκτρονικῶν ταυτοτήτων.

Ὅμως ὁ π. Ἑπιφάνιος τήν 11η Σεπτεμβρίου 1997, στόν ΟΡΘΟΔΟΞΟ ΤΥΠΟ δημοσιεύει  ἐπιστολή του μέ τίτλο :” Ὁ Βεελζεβούλ καί ὁ Ε.Κ.Α.Μ.” [σημ.  Ε.Κ.Α.Μ. ἦταν ὁ Εἰδικός Κωδικός Αριθμός Μητρώου, δηλ. ἡ σχεδιαζόμενη τό 1997 ἡλεκτρονική ταυτότητα] Ἰδού τί ἔγραφε ὁ μακαριστός γεροντας :

“Ἄν πράγματι εἰς τά νέα δελτία ταυτότητος ἔχει ἀποτυπωθεῖ ἔστω καί ὑποψία τῆς μορφῆς τοῦ Βεελζεβούλ, ἀσφαλῶς οἱ πιστοί ὄχι μόνον δέν θά παραλάβουν τά διαβολοδελτία αὐτά [ἡ ὑπογράμμιση εἶναι τοῦ π. Ἐπιφανίου], ἀλλά οὔτε κἄν θά τά ἐγγίσουν. Τό αὐτό θά συμβῇ καί ἄν τά δελτία φέρουν τόν ἀριθμό 666. Ἐάν μέν ὁ ἀριθμός αὐτός ἐτέθη ἐπίτηδες ὡς σχετιζόμενος μέ τόν Ἀντίχριστο θά ἦταν ἀδιανόητον νά φέρωμεν ἐπάνω μας τά σύμβολα τοῦ Ἀντιχρίστου. Ἀλλά καί ἐάν ὁ ἀριθμός αὐτός δέν ἐπελέγη σκοπίμως δηλ. ὡς σύμβολον τοῦ Ἀντιχρίστου, ἀλλ΄ἁπλῶς ὡς ἕνας ἀριθμός μεταξύ τῶν πολλῶν…καί πάλιν τά δελτία ταυτότητος, ὡς προκαλοῦντα τήν θρησκευτικήν μας εὐαισθησίαν μέ τήν χρῆσιν ἑνός ὑπόπτου καί διαβλητοῦ ἀριθμοῦ εἶναι απολύτως ἀπαράδεκτα. ΔΕΝ ΘΑ ΤΑ ΠΑΡΑΛΑΒΩΜΕΝ”. [τόσο ἡ ὑπογράμμιση ὅσο καί τά κεφαλαῖα γράμματα εἶναι τοῦ π. Ἐπιφανίου].  Τελειώνει δέ τήν ἐπιστολή του μέ τόν ἀκόλουθο τρόπο : ” Ἐάν τά νέα δελτία ταυτότητος θά φέρουν ἐμφανῶς ἤ ἀφανῶς εἴτε τήν μορφήν τοῦ Βεελζεβούλ εἴτε τόν ἀριθμόν 666 εἴτε ὁ,τιδήποτε ἄλλο ἀντιχριστιανικό σύμβολο ἤ ἀκόμη κι ἄν ἔχῃ μόνον τόν Ε.Κ.Α.Μ. ἄνευ  προηγουμένης νομοθετικῆς διασφαλίσεως τῶν δημοκρατικῶν δικαιωμάτων καί ἐλευθεριῶν τοῦ πολίτου θά εἴπωμεν ΟΧΙ καί πάλιν ΟΧΙ καί μυριάκις ΟΧΙ εἰς τά νέα αὐτά δελτία, ὁ,τιδήποτε καί ἄν πρόκειται νά ἀντιμετωπίσωμεν…”Ἀκουέτω ταῦτα καί βασιλεύς( = Κυβέρνησις)  !  ”

Ξεκάθαρος καί ἀποκαλυπτικός ὁ π. Ἐπιφάνιος.

Ἀδιανόητη ἡ παραλαβή οἱασδήποτε ἡλεκτρονικῆς ταυτότητος, καθώς αὐτή παγιδεύει τόν ἄνθρωπο.  Εἴτε φέρει εἴτε ὄχι ἡ ἡλεκτρονική ταυτότητα τό 666 ἀφοῦ στερεῖ στόν ἄνθρωπο τά δικαιώματα καί τήν ἐλευθερία του δέν μπορεῖ νά γίνει ἀποδεκτή. Ἐξ ἄλλου τά ὄργανά τοῦ  Ἀντιχρίστου σ΄αὐτό στοχεύουν : Νά στερήσουν στόν ἄνθρωπο τήν ἐλευθερία, νά τόν ὑποδουλώσουν στά κελεύσματα τῆς Ν. Ἐποχῆς ὥστε ὁ κύριός τους, ὁ Ἀντίχριστος στά ἀνδράποδα πού δέν στάθηκαν ἄξια νά φυλάξουν το θεόσδοτο δῶρο τῆς ἐλευθερίας, νά βάλη τό χάραγμά του καί νά τά θεωρήσει κτῆμα του.

Καλό θά ἦταν λοιπόν τά πνευματικά παιδιά τοῦ π. Ἐπιφανίου ἀλλά καί ὅσοι τόν εὐλαβοῦνται νά σταθοῦν μέ περισσότερη προσοχή σέ ὅσα διεκήρυξε μέ παρρησία καί θάρρος ὁ μακαριστός γέροντας.  Ἐπισημαίνουμε τά θαρραλέα λόγια του : ” …θά εἴπωμεν ΟΧΙ καί πάλιν ΟΧΙ καί μυριάκις ΟΧΙ εἰς τά νέα αὐτά δελτία ὅ, τιδήποτε καί ἄν πρόκειται νά ἀντιμετωπίσωμεν”.

πηγη

http://orthodox-watch.blogspot.com

Πατήρ ᾿Επιφάνιος Θεοδωρόπουλος: Δέν τά ἄφήνεις· σ᾿ ἀφήνουν!

῾Ο πατήρ Πορφύριος καί ὁ πατήρ ᾿Επιφάνιος (δεξιά)

Κάποτε πῆγε νά τόν συμβουλευθῆ ἕνας εὐκατάστατος ἡλικιωμένος κύριος πῶς νά διαθέση τήν περιουσία του συντάσσοντας τή διαθήκη του. ῏Ηταν ἄτεκνος.

  ῾Ο Γέροντας τόν συμβούλευσε ν᾿ ἀρχίση νά διαθέτη τήν περιουσία του -ἡ ὁποία ἦταν ἀρκετή-, ὅσο ἀκόμη θά βρισκόταν στή ζωή. ᾿Εκεῖνος ἀντιδροῦσε μέ τή δικαιολογία, ὅτι τά χρειάζεται γιά τά γεράματά τοῦ ἰδίου καί τῆς συζύγου του.

   -῞Αμα ἀρρωστήσει ἡ γυναίκα μου, πάτερ, τοῦ ἔλεγε,τί θά γίνει;

  -῾Ο Θεός θά δεῖ τήν ἀγαπῶσα καρδία σου καί δέν θά δώσει ἀσθένεια, ἀπάντησε ὁ Γέροντας.

   Αὐτός παρά ταῦτα δέν ὑπάκουσε. Μετά τό θάνατο τῆς συζύγου του ὁ Γέροντας τόν προέτρεπε ἐκ νέου νά δώση ἐλεημοσύνη.

  -Πάτερ, ἔλεγε ἐκεῖνος, θά τά ἀφήσω μέ διαθήκη σέ φιλανθρωπικά ἱδρύματα!

   _Τότε δέν «θά τ᾿ ἀφήσης»· θά σέ ἀφήσουν ἐκεῖνα! τοῦ εἶπε ὁ Γέροντας χαριτολογώντας.

 -Μά πῶς, πάτερ μου; ᾿Αφοῦ θά τά γράψω ἐγώ στή διαθήκη μου!

 -῎Οχι, ἀγαπητέ μου. ῎Αν τά δώσεις τώρα, τότε πράγματι  τά ἀφήνεις. ῎Αν ὅμως τά διαθέσεις μετά θάνατον, τότε σέ ἀφήνουν. Καί γιά νά καταλαβης τί ἐννοῶ, σοῦ λέω τό ἑξῆς: Σοῦ ἐπιτρέπω νά τά πάρεις μαζί σου. Μπορεῖς;

   -Βεβαίως ὄχι!

   -Βλέπεις λοιπόν; ῎Αρα αὐτά σέ ἀφήνουν! Δέν τά ἀφήνεις ἐσύ!

Καί ὁ συνομιλητής του πείσθηκε.

Πηγή: ΥΠΟΘΗΚΕΣ ΖΩΗΣ.

 ᾿Από τή ζωή καί τή διδασκαλία τοῦ πατρός ᾿Επιφανίου ᾿Ι. Θεοδωροπούλου, ῾Ιερόν ῾Ησυχαστήριον ΚΕΧΑΡΙΤΩΜΕΝΗΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ, σελ. 137-138, 1991, (᾿Επιμέλεια κειμένων:π. ᾿Ιωάννης Κωστώφ).

᾿Αντιγραφή:᾿Οδυσσεύς