Κυριακή 26 Σεπτεμβρίου 2010

"Ζῶ ἀπό θαῦμα": π. Κύριλλος Γεραντώνης (ἡγούμενος τῆς ῾Ιερᾶς Μονῆς ὁσίου Δαυίδ Εὐβοίας)



῾Ο π. Κύριλλος Γεραντώνης κοινωνῶν τῶν ᾿Αχράντων Μυστηρίων ἀπό τόν Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Χαλκίδος κ. Χρυσόστομο.



῾Ο σεβαστός ἡγούμενος τῆς Μονῆς τοῦ ὁσίου Δαυίδ στήν Εὐβοια Π. Κύριλλος Γεραντώνης παρουσιάζει σημαντική βελτίωση τῆς ὑγείας του καί ἀναμένεται ἐντός τῶν προσεχῶν ἡμερῶν νά ἐξέλθει ἀπό νοσοκομεῖο τῶν ᾿Αθηνῶν,  ὅπου νοσηλεύεται. ῾Ο ἴδιος δήλωσε χαρακτηριστικά: "Ζῶ κυριολεκτικά ἀπό θαῦμα". Πράγματι, οἱ γιατροί τό καλοκαίρι εἶχαν σηκώσει τά χέρια τους. Πρέπει ὅμως ἀπό ἐδῶ καί στό ἑξῆς νά προσέχει πάρα πολύ, νά μήν καταπονεῖται ἀπό τίς ἑκατοντάδες τῶν προσκυνητῶν καί πνευματικῶν του τέκνων, πού ζητοῦν λόγο παρηγοριᾶς. ῞Οσοι ἀγαπᾶμε τόν Γέροντα, ἄς κάνουμε προσευχή νά τοῦ δίνει ὁ Θεός δύναμη καί ὑγεία γιά νά ἀντιμετωπίζει τά πολλαπλά προβλήματα ὑγείας πού ἔχει. ῎Ας μήν τόν κουράζουμε μέ ἀνούσια πράγματα. ᾿Εκεῖνος μᾶς ξέρει καί μᾶς ἐνθυμεῖται ὅλους κατ᾿ ὄνομα στήν προσευχή του.
   ῞Ολο αὐτό τό διάστημα τῆς δοκιμασίας τοῦ Γέροντος ἦταν μαζί του ὁ π. Γαβριήλ καί ὁ π. Νεόφυτος, οἱ ὁποῖοι τόν ὑπηρέτησαν μέ παραδειγματική ἀγάπη καί ὑπομονή. Στό Μοναστήρι τοῦ ὁσίου Δαυίδ ἔκαιγε μπροστά στήν εἰκόνα τοῦ ἁγίου λαμπάδα ὑπέρ ὑγείας τοῦ Γέροντος. 

Τήν εὐχή σου, πάτερ Κύριλλε καί περαστικά!

᾿Οδυσσεύς

᾿Αφιέρωμα τοῦ Alter σχετικά μέ τήν ἐμφάνιση τοῦ Γέροντος Παϊσίου σέ τρεῖς ἁγιορεῖτες μοναχούς...

Σχόλιο ᾿Οδυσσέως: Η ἀγάπη μας στό πρόσωπο τοῦ Γέροντος Παϊσίου εἶναι δεδομένη. Πιστεύω πώς εἶναι στή συνείδηση τοῦ λαοῦ μαζί μέ τόν Γέροντα Πορφύριο καί τόν Γέροντα ᾿Ιάκωβο Τσαλίκη τρεῖς ἅγιοι τοῦ εἰκοστοῦ αἰῶνος. ᾿Απομένει στήν ᾿Εκκλησία μας, ὅταν οἱ καιροί ὡριμάσουν νά τούς ἀνακηρύξει καί ἐπισήμως ἁγίους. ῾Ωστόσο, δέν παύουν νά ἔχουν παρρησία στόν ἐν Τριάδι Θεό καί νά τοῦ μεταφέρουν τά αἰτήματά μας. Τώρα, ὡς πρός τήν εἴδηση πού μεταφέρει τό παρακάτω video, ἄς εἴμαστε καλόπιστα λίγο ἐπιφυλακτικοί. Δέν τό ἀμφισβητῶ πλήρως, οὔτε τό δέχομαι ἀνεπιφύλακτα. Πιστεύω πώς ὁ καλός Θεός, ὅταν χρειαστεῖ, θά δώσει τό μήνυμά του σέ ἔγκυρα πρόσωπα τῆς ᾿Εκκλησίας μας,  τῶν ὁποίων ἡ μαρτυρία δέν θά μπορεῖ νά ἀμφισβητηθεῖ. Τέλος, τό νά πάρουμε τσουβάλια ἀλεύρι γιά ἐνδεχόμενη πείνα εἶναι κάτι τό μάταιο. Τό ἀλεύρι πάνω ἀπό μισό χρόνο δέν κρατάει, πιάνει σκουλίκι, ὅπως λένε αὐτοί πού γνωρίζουν. ῎Ας Γρηγοροῦμε ἐν τῇ προσευχῇ, χωρίς ἀγωνία καί κυρίως χωρίς πανικό, κάτι  πού δέν ταιριάζει σέ χριστιανούς. Καί ἄς μήν ξεχνᾶμε: ὁ Θεός ἔθρεψε τόν λαό τοῦ ᾿Ισραήλ μέ μάνα ἐξ οὐρανοῦ.


Γιά θαυμα κάνουν λόγο τρεῖς ῾Αγιορείτες μοναχοί. 

Πριν από λίγες ημέρες, μοναχοί του Αγίου Όρους υποστηρίζουν ό,τι ο γέροντας εμφανίστηκε μπροστά τους, και τους προειδοποίησε για την οικονομική κρίση.

Όπως υποστηρίζουν τρεις νέοι μοναχοί, πριν από δύο περίπου εβδομάδες, εμφανίστηκε ως εκ θαύματος η λιγνή ασκητική μορφή του Γέροντος Παϊσίου, να περπατάει έξω από τη Μονή του Αγίου Παντελεήμονος. 

Ανεξάρτητα από την έκπληξη που ένιωσαν οι μοναχοί, πλησίασαν τον σεβάσμιο γέροντα και ζήτησαν την ευχή του.

Μόνο που ο γέροντας τραβήχτηκε, δεν τους έδωσε ευχή, αλλά με τρεμάμενη φωνή τους είπε: "Τραβήξτε στον γέροντα σας και πείτε του να αγοράσει μεγάλες ποσότητες από λάδι και αλεύρι, γιατί σε τρεις μήνες από τώρα θα έχουμε πόλεμο στην Ελλάδα, και ο κόσμος θα πεινάσει" και συνέχισε λέγοντας "Να του πείτε του γέροντα σας να επικοινωνήσει και με τα υπόλοιπα μοναστήρια".

Μέχρι να συνέλθουν οι μοναχοί, ο γέροντας Παϊσιος είχε χαθεί μέσα σε ένα μονοπάτι.



῞Ολοι καταγίνονται μέ ὅλα / Φώτης Κόντογλου





Οι άνθρωποι βρίσκονται σε ακατάπαυστη κίνηση, σαν μανιακοί. Άλλοι τρέχουν από εδώ, άλλοι από εκεί. Όλοι βιάζονται...

Δοξάζω το Θεό άμα δω κανέναν να πορεύεται ήσυχα, χωρίς να βιάζεται!... Άλλοι τρέχουν λαχανιασμένοι να πιάσουν τη χρυσή ρόδα, που τη κυλά μπροστά τους ο διάβολος, που τον λέγανε οι αρχαίοι Ερμή...Άλλοι κάνουνε λογής -λογής συνέδρια, και συζητάνε περί ανέμων και υδάτων, άλλοι μαζεύονται κι αλληλοθαυμάζονται κι αλληλομισούνται σε σωματεία, σε συλλόγους, σε εταιρείες, άλλοι μαζεύονται σαν τα μυρμήγκια κατά χιλιάδες, και βλέπουνε τα λεγόμενα ματς, με κάτι αγριοφωνάρες που θαρρείς πως βγαίνουνε από θηριοτροφείο, άλλοι κάνουνε καλλιστεία, άλλοι εκθέτουν τα έργα της τέχνης τους και καμαρώνουνε, ως που να περάσουνε δυο- τρεις μέρες και να τους ξεχάσουνε οι θαυμαστές τους, άλλοι τυπώνουνε βιβλία, άλλοι βγάζουνε λόγους σαν βραχνιασμένοι βάτραχοι...
άλλοι συζητάνε για λεπτά αισθητικά προβλήματα με κάτι κλούβιες κυρίες που τα μάτια τους είναι σαν άψυχες χάντρες και που μιλάνε σαν φωνόγραφα χωρίς να ξέρουνε τι λένε, άλλοι γεμίζουνε τα θέατρα για να αισθάνθουνε '' το ρίγος της τέχνης", άλλοι ακούνε συνοφρυωμένοι και βυθισμένοι εις βάθος δυσθεώρητον τα "αριστουργήματα της μουσικής",άλλοι κάνουνε ψυχικές έρευνες με επιστημονική αξιοπρέπεια. Όλοι, τέλος πάντων, καταγίνονται με όλα, όσα μπορούνε να γίνουνε σε τούτον τον ντουνιά, για να ξεχάσουνε τον εαυτό τους, για να μην απομένουνε μοναχοί και δούνε τη γύμνια τους, τη μιζέρια τους, το χάος που τους ζώνει....

proslalia.blogspot.com

http://ksipnistere.blogspot.com

Τό σκάνδαλο περί τήν Μονήν Βατοπεδίου ἀποδεικνύεται φούσκα!

Το Βατοπέδι δε ζημίωσε το δημόσιο λέει ρεπορτάζ του Σκάι

Πριν από δύο λεπτά άρχισε το δελτίο ειδήσεων του Σκάι στις 21.00. Πρώτο θέμα στο δελτίο, η αποκάλυψη ότι δεν αποδεικνύεται ζημιά του ελληνικού δημοσίου στην υπόθεση του Βατοπεδίου με βάση τα κατατεθειμένα έγγραφα!
Σύμφωνα με το ρεπορτάζ τα έγγραφα αυτά έχει στην κατοχή της η δικαιοσύνη αλλά και η προανακριτική επιτροπή της Βουλής, καθώς οι αρχικές εκτιμήσεις δεν έχουν ανατραπεί μέχρι σήμερα.
Τα στοιχεία αυτά, δηλαδή ότι δεν υπάρχει ζημιά για το ελληνικό δημόσιο, προκύπτουν από εκθέσεις που έχει κάνει το Σώμα Ορκωτών Εκτιμητών, άλλες κρατικές υπηρεσίες, αλλά και ανεξάρτητος οίκος.
Με συγχωρείτε αγαπητοί συνάδελφοι και πολιτικοί, αλλά το ερώτημα προκύπτει αβίαστα: Τότε τι στην ευχή μας πρήζατε επί τρία χρόνια με το σκάνδαλο του Βατοπεδίου; Για την αποκατάσταση της ηθικής τάξης; Και στη Siemens που κάποιοι είπαν ότι τα πήραν και κάποιοι υποστήριξαν πως δεν τα βρήκαν εκεί που τα άφησαν αυτοί που τα πήραν, τι γίνεται;

 
http://eatheia.blogspot.com

῾Αγίου Ἰωάννου Χρυσοστόμου: Λόγος εἰς τὸν ἅγιον Ἰωάννην τὸν Θεολόγον



 
 
"Ἀναγκαῖόν τε καὶ τοὺς ἀγῶνας αὐτοῦ εἰς μέσον ἀγαγεῖν, ὅσον ἡμῖν δυνατὸν, ἐκ τῶν πολλῶν ὀλίγα· πάντα γὰρ αὐτοῦ τὰ κατορθώματα οὐκ ἐξαρκέσαι πᾶς ὁ καιρὸς πρὸς διήγησιν"


αʹ. Ἰωάννης ἐν Ἐφέσῳ τῆς Ἀσίας, Ἰωάννης τῆς Ἀσίας τὸ καύχημα, μᾶλλον δὲ τῆς οἰκουμένης ὁ στῦλος, Ἰωάννης ὁ ἀγαπητὸς τοῦ Χριστοῦ μαθητὴς, καὶ τοῦ Θεοῦ Λόγου σάλπιγξ, τῶν Ἐφεσίων τὸ κλέος, καὶ τῶν περάτων ὁ κήρυξ, ἡ κιθάρα τῆς θεολογίας, Θεολόγος ἀξίως καλούμενος· τὸ Χερουβικὸν στόμα, καὶ τὸ Σεραφικὸν μυσταγώγημα, ἢ καὶ ὑπὲρ ταῦτα εἰπεῖν οὐ παραιτήσομαι. Ὃν γὰρ αἱ ἄνω δυνάμεις ἀγγέλων τρόμῳ δοξάζουσιν, Ἰωάννης μεγάλῃ τῇ φωνῇ παῤῥησίᾳ ἐκήρυξεν· Ἐν ἀρχῇ ἦν ὁ Λόγος.

Μακαρία εἶ, πόλις Ἐφεσίων, ὅτι ἐν σοὶ πρῶτον ἤχησεν ἡ τοιαύτη θεόλεκτος βροντή· μακαρία εἶ, πόλις Ἐφεσίων, ὅτι ἐν σοὶ συνετάγη τὸ τοιοῦτον γραμματεῖον· μακαρία εἶ, ὅτι ἐν σοὶ ὁ τοιοῦτος Ἰωάννης. Καὶ ἄλλοι μὲν γὰρ Ἰωάνναι ἐν ὅλῃ τῇ οἰκουμένῃ καὶ ἐν σοὶ, ἀλλ' οὐδεὶς τοιοῦτος Ἰωάννης, οὔτε ἐν σοὶ, οὔτ' ἐν ὅλῃ τῇ οἰκουμένῃ. Ὅθεν ὁ ἐπιστάμενος τὸν νοῦν τῶν ἀνθρώπων, καὶ γινώσκων τὰ κρύφια τῆς καρδίας, εὑρὼν αὐτὸν τοιοῦτον, ἅγιον καὶ ἀμίαντον, ὑψηλὸν τὸν βίον, καθαρὸν τῇ καρδίᾳ, κεκοσμημένον τῇ ἀγνείᾳ, τετελειωμένον ἐν ἀγάπῃ. τοῦτον ὡς πιστὸν ἐν πᾶσι πιστεύειν τὴν ἰδίαν μητέρα παραδοὺς, τὴν ἀμίαντον περιστερὰν, τὴν ἄσπιλον ἀμνάδα, τὴν ἀκηλίδωτον δάμαλιν, τὴν ἀσύγκριτον ἐν ἀνθρώποις, τὴν πάντων τῶν ποιημάτων Θεοῦ ἀνωτέραν· ὅπερ οὐδεὶς ἄλλος τῶν ἁγίων πεπίστευται.

Μακαρία εἶ, πόλις Ἐφεσίων, ὅτι τοιούτου σε ἀνδρὸς πόδες πάτησαν, οὗ τὴν καθαρὰν διαγωγὴν καὶ τὰ ἴχνη ἄγγελοι ἐθαύμασαν· μακαρία εἶ, πόλις Ἐφεσίων, ὅτι πρώτη πάσης πόλεως ὑψηλοτέρα ἀνεδείχθης, διὰ Ἰωάννην τὸν ἠγαπημένον· μακαρία εἶ, ὅτι πᾶσαι τῆς οἰκουμένης αἱ Ἐκκλησίαι σου μαθήτριαι τυγχάνουσι, παρὰ σοῦ διδαχθεῖσαι θεολογεῖν, Ἐν ἀρχῇ ἦν ὁ Λόγος. Ὥσπερ γὰρ ἐὰν ᾖ λύχνος ἔν τινι τόπῳ καιόμενος, καὶ πανταχόθεν πολλοὶ προστρέχοντες, ἐκεῖθεν ἕκαστος ἀνάψας θαῤῥῶν λοιπὸν πορεύεται, μηδαμῶς προσκόπτων, μηδὲ πλανώμενος· οὕτω καὶ ἐν Ἐφέσῳ γέγονε. Πρώτη ἀνάψασα τὸν τῆς θεολογίας λύχνον, πᾶσαι τῶν περάτων αἱ Ἐκκλησίαι πρὸς σὲ δραμοῦσαι, ἑκάστη τὴν ἑαυτῆς λαμπάδα τὴν θεολογίαν ἀνῆψε, καὶ ὑπέστρεψε χαίρουσα. Ἐν ἀρχῇ ἦν ὁ Λόγος. Καὶ ἐν Ἐφέσῳ τοῦ ἰδίου φωτὸς τῆς θεολογίας οὐκ ἠλαττώθη, καὶ ἡ οἰκουμένη τὰ ἴσα φῶτα κατέχουσα κηρύττει τὸ, Ἐν ἀρχῇ ἦν ὁ Λόγος.

Ἀναγκαῖόν τε καὶ τοὺς ἀγῶνας αὐτοῦ εἰς μέσον ἀγαγεῖν, ὅσον ἡμῖν δυνατὸν, ἐκ τῶν πολλῶν ὀλίγα· πάντα γὰρ αὐτοῦ τὰ κατορθώματα οὐκ ἐξαρκέσαι πᾶς ὁ καιρὸς πρὸς διήγησιν. Τὰ μὲν γὰρ πλεῖστα ἠκούσαμεν ἐκ τῆς βίβλου τῶν Πράξεων, ὅσα συνὼν τοῖς ἀποστόλοις καλῶς ἠγωνίσατο. Ὕστερον ἐξόριστος ὑπὸ Δομετιανοῦ τοῦ τῶν Ῥωμαίων βασιλέως εἰς τὴν νῆσον τὴν καλουμένην Πάτμον γίνεται διὰ τὸν λόγον τοῦ Θεοῦ καὶ τὸ κήρυγμα τῆς εὐσεβείας, καὶ Ἐκκλησίαν συγγράφει, ἣν ἔδειξεν αὐτῷ ὁ Θεὸς, καὶ Ἀποκάλυψιν μυστηρίων ἀῤῥήτων καὶ φοβερῶν, ἔπειτα καὶ τὰς ἁγίας αὐτοῦ τρεῖς Ἐπιστολάς.

Σκόπει δὲ τὴν ἄφατον τοῦ Θεοῦ ἀγαθότητα, πανταχοῦ συγξενιτεύοντος τοῖς ἀγαπῶσιν αὐτόν· κἂν ἐν φυλακῇ κατέχωνται, κἂν ἐν ἐξορίαις τυγχάνωσιν, εἴτε ἐν βυθῷ θαλάσσης, εἴτε ἐν λάκκῳ κατακλεισθῶσιν, κἂν ὅπου δ' ἂν παραῤῥιφῶσιν, οὐ χωρίζεται τούτων, συμμαχῶν καὶ ἐνισχύων, καὶ τῶν πόνων ἐπικουφίζων. Εἶτα ἐπανελθὼν τῆς ἐξορίας, καταλαμβάνει τὴν Ἔφεσον, κἀκεῖσε διατρίβων συντάττει τὸ Εὐαγγέλιον ὢν ἐτῶν ἑκατὸν, διαρκέσας ἕως ὅλων ἑκατὸν εἴκοσιν. Ἐκεῖσε διάγων συγγράφεται τὴν θεολογίαν, μᾶλλον δὲ ἐν οὐρανοῖς, ὅθεν αὐτὴν ἐκομίσατο· τῶν γὰρ τοιούτων ἐν οὐρανοῖς διάγει τὸ πολίτευμα. Ἐν Ἐφέσῳ διάγων, ἐν σαρκὶ, εἰς τὰ πέρατα τῆς οἰκουμένης τῆς θεολογίας τὴν σαγήνην ἐξήπλωσε λέγων, Ἐν ἀρχῇ ἦν ὁ Λόγος. Ὡς ἀληθῶς Μέγας ὁ Κύριος ἡμῶν, καὶ μεγάλη ἡ ἰσχὺς αὐτοῦ, καὶ τῆς συνέσεως αὐτοῦ οὐκ ἔστιν ἀριθμός· ὁ εἰπὼν πρὸς αὐτοὺς, Ἐγὼ δώσω ὑμῖν στόμα καὶ σοφίαν. Πόσοι βασιλεῖς καὶ δυνάσται καὶ σοφοὶ ἐφώνησαν πολλάκις ἐν δυνάμει μεγάλῃ, ἀλλ' ἡ φωνὴ αὐτῶν οὐδ' ἕως τῶν τειχέων τῆς πόλεως ἔφθασε; καὶ ὁ πένης ὁ ἁλιεὺς ἐν Ἐφέσῳ ἐφθέγξατο· Ἐν ἀρχῇ ἦν ὁ Λόγος, καὶ πᾶσαν τὴν γῆν ἡ φωνὴ ἐκάλυψεν. Εἶδες στόμα πάσης φωνῆς ὑψηλότερον; εἶδες γλῶσσαν ἀστραπῆς ὀξυτέραν; εἶδες φωνὴν πάσης βροντῆς τρανοτέραν; εἶδες δύναμιν τοιαύτην; διδάσκαλον ἀπὸ τῆς Ἐφέσου πάντα τὰ ἔθνη μαθητεύοντα, καὶ θεολογεῖν διδάσκοντα· Ἐν ἀρχῇ ἦν ὁ Λόγος. Αὕτη ἡ φωνὴ τὴν οἰκουμένην ἡλίευσε, καὶ σαλευομένην ἐστήριξεν· αὕτη ἡ φωνὴ τὸν κόσμον ἐφώτισε, καὶ κατὰ τοῦ ἀντιπάλου ἐνίσχυσεν· αὕτη ἡ φωνὴ τῶν πολλῶν ἀνάστασις καὶ σωτηρίας πρόξενος τινῶν δὲ πτῶσις καὶ καθαίρεσις διὰ τὸ ἀντιλεγόμενον σημεῖον· τῶν μὲν πιστευόντων, ὅτι ἐν ἀρχῇ ἦν, ἀνάστασις· τῶν δὲ λεγόντων, ὅτι ἐξ οὐκ ὄντων ἐγένετο, πτῶσις καὶ σιωπή. Πολὺ γὰρ πλῆθος τῶν αἱρετικῶν τότε ἐπαναστάντες ἐσάλευον τὴν Ἐκκλησίαν, ἀδικίαν εἰς τὸ ὕψος λαλοῦντες, καὶ λέγοντες, ὅτι ἦν ποτε, ὅτε οὐκ ἦν, καὶ πρὶν γενέσθαι οὐκ ἦν, καὶ ὅτι ἐξ οὐκ ὄντων ἐγένετο. Ὦ στόματα μιαρὰ, καὶ γλῶσσαι ἐβδελυγμέναι, καὶ χείλη ἰοῦ ἀσπίδων πεπληρωμένα!

Τί ταύτης τῆς βλασφημίας χεῖρον; τί ταύτης τῆς ἀθεΐας ἀτιμότερον; Ὅθεν ὁ ἀπόστολος Ἰωάννης μηκέτι φέρων ἀκούειν τὰς τούτων μιαρὰς φωνὰς, συντάττει τὸ Εὐαγγέλιον, παρακαταθεὶς τῇ Ἐκκλησίᾳ μέγαν θησαυρὸν, τὸν τέταρτον ποταμὸν, τὸν πολύτιμον μαργαρίτην. Ἐπανελθὼν γὰρ, ὡς προείρηται, ἀπὸ τῆς ἐξορίας εἰς Ἔφεσον, καὶ κατανοήσας λοιπὸν, ὅτι τῶν λοιπῶν εὐαγγελιστῶν αἱ βίβλοι κατηρτίσθησαν, καὶ πᾶσα σχεδὸν θεόπνευστος Γραφὴ πρὸς οἰκοδομὴν τῆς Ἐκκλησίας, λείπει δὲ ὁ τέταρτος τῆς οἰκουμένης θεμέλιος, καὶ ὅτι τούτου ἐκτὸς τὴν οἰκουμένην σταθῆναι οὐκ ἔνι ἐλογίζετο ἐν ἑαυτῷ λέγων. Τί ἀναβάλλομαι; τί, φησὶ, μακροθυμῶ ἔτι; τί οὐ προσφέρω εἰς μέσον τὸ ἀπὸ τῶν αἰώνων κεκρυμμένον μυστήριον; τί ἀποκρύβω ἑαυτῷ τὴν ἀπὸ τῶν αἰώνων σοφίαν, ἣν ἐκ τῆς ἀθανάτου πηγῆς ἐπιπεσὼν εἵλκυσα; τί οὐ δημοσιεύω, ὃν ἄγγελοι ἀγνοοῦσι; τί οὐκ ἀποκαλύπτω τοῖς πέρασιν, ὃν οὐδεὶς ἐπιγινώσκει, εἰ μὴ ὁ Πατήρ; τί οὐ γράφω, ὅπερ Ματθαῖος καὶ Μάρκος καὶ Λουκᾶς δι' ἐπαινουμένην δειλίαν παρασιωπήσαντες παρέδραμον, τελέσαντες τὰ προστεταγμένα αὐτοῖς; Ὅθεν λαλήσω κἀγὼ κατὰ τὴν δοθεῖσάν μοι δωρεὰν ἄνωθεν. Ματθαῖος μὲν ὅσον ἐχώρει, ἔγραψε κατὰ τὴν ἰδίαν δύναμιν, Μάρκος δὲ καὶ Λουκᾶς ὁμοίως κατὰ τὴν τοῦ ἁγίου Πνεύματος χορηγίαν τὰς ἑαυτῶν βίβλους θεοπρεπῶς ἐδογμάτισαν.

Γράψω κἀγὼ καὶ προσθήσω τοῖς ἔμπροσθεν τὴν τετάρτην πηγὴν τῆς ζωῆς. Λείπει γὰρ εἰς θεοσύστατον φωνὴν ὁ περὶ θεολογίας λόγος, καὶ κινδυνεύει ὁ κόσμος ἐν τῷ μέρει τούτῳ. Γράψω βίβλον, δι' ἧς ἐμφραγῇ πᾶν στόμα λαλοῦν κατὰ Θεοῦ ἀδικίαν· γράψω βίβλον τὴν καλύπτουσαν πᾶσαν ἐν κόσμῳ σοφίαν· γράψω βίβλον, οὐ περὶ ἀνθρώπου διηγουμένην. Οὐ γὰρ λείπει τῇ Ἐκκλησίᾳ, ἃ περὶ τούτων ἔγραψε Μωϋσῆς περὶ οὐρανοῦ τε καὶ γῆς καὶ θαλασσῶν καὶ ἰχθύων καὶ πετεινῶν καὶ τετραπόδων, καὶ ἑρπετῶν καὶ φυτῶν καὶ σπερμάτων καὶ φωστήρων καὶ βρωμάτων καὶ λοιπῆς κτίσεως· ἐγὼ δὲ πάντα τὰ ἀπὸ χρόνου καὶ ἐν χρόνῳ γινόμενα καταλείψας, λαλήσω περὶ τοῦ ἀχρόνου καὶ ἀκτίστου τοῦ πρὸ πάντων τῶν αἰώνων ἐκ τοῦ Πατρὸς ἀῤῥήτως γεννηθέντος Θεοῦ Λόγου, περὶ οὗ Μωϋσῆς οὗτος εἰπεῖν οὐκ ἴσχυσεν· ἐγὼ δὲ Πάντα ἰσχύω ἐν τῷ ἐνδυναμοῦντί με Χριστῷ. Ταῦτα ἐν ἑαυτῷ σκεπτόμενος ὁ ἀπόστολος Ἰωάννης, καὶ τὸν γραφικὸν κάλαμον ἐν τῇ χειρὶ κατέχων, καὶ ἐννοῶν πῶς τῆς θεολογίας ἄρξηται, χαίρων μὲν τῇ ψυχῇ, τρέμων δὲ τῇ χειρὶ μετάρσιος γίνεται, καὶ τῷ σώματι ἐν Ἐφέσῳ ὢν τῇ καθαρᾷ καρδίᾳ τῷ πνεύματι μετέωρος ὑπῆρχε. Καταλείψας οὖν πᾶσαν τὴν γῆν, διεπέρασε τὸν ἐν μέσῳ κεχυμένον ἀέρα, παρέδραμε τὰς τῶν ἀστέρων διακοσμήσεις, παρῆλθε τὰς στρατιὰς τῶν ἀγγέλων, τὰς τῶν ἀρχαγγέλων χοροστασίας, καὶ πάσας τὰς νοερὰς δυνάμεις, Χερουβὶμ καὶ Σεραφὶμ τάγματα, καὶ πάντα, ὅσα ἐξ οὐκ ὄντων παρήχθη, κατέλιπε, καὶ ὑπερέβη πάντας τοὺς οὐρανοὺς, καὶ ὅσα οὐκ ἦν παρέδραμε. Προσήγγισε τοὺς ὅρους τῶν ἀνεφίκτων, καὶ οὐδεὶς ὁ κωλύων ἢ ἐμποδίζων τὴν τούτου ἄνοδον. Πᾶς γὰρ ἄσπιλος τῷ σώματι, καθαρὸς δὲ τῇ καρδίᾳ, καὶ τὴν ψυχὴν ἄκακος, καὶ ταπεινὸς τῷ πνεύματι, οὔτε ὑπὸ τῶν ἀερικῶν πνευμάτων ἐμποδίζεται, οὔτε ὑπὸ τῶν οὐρανίων δυνάμεων κωλύεται ἀνελθεῖν εἰς τὴν ἄνω Ἱερουσαλὴμ, ἔνθα πάντες οἱ μακάριοι συνάγονται, ὥσπερ οὗτος ὁ μακάριος ἀπόστολος ὁ μικρότερος Ἰωάννης, καὶ μείζων τοῦ μεγάλου ἁγίου Ἰωάννου.

Διὰ πάντων οὖν παρῆλθε, καὶ οὐδεὶς ὁ ἀντιβαίνων. Ἄγγελοι γὰρ ὁρῶντες ἀπὸ γῆς ἄνθρωπον ἀγγέλων ἐνδοξότερον, μηδὲν ἔχοντες εἰπεῖν, ἐσιώπων· οἱ τῶν ἀγγέλων δὲ χοροὶ ἄλλον ἀπὸ γῆς ἄγγελον λαμπρὸν τῇ παρθενίᾳ, πλήρη ἁγιασμοῦ, καθαρὸν τῇ καρδίᾳ, ἐμπεπλησμένον εὐωδίας κατασχεῖν οὐκ ἐτόλμησαν. Αἱ πύλαι τῶν οὐρανῶν πάλιν ἰδοῦσαι ξένον πρόσωπον δεδοξασμένον, ὑπὲρ τὸν ἥλιον θείας ἀκτῖνας ἀποστίλβοντα, καὶ ὑπονοοῦσαι τοῦτον εἶναι, ὃν ἠγάπα ὁ Ἰησοῦς, τὸν ἐν τῷ στήθει αὐτοῦ ἐν πολλῇ καθαρόθητι ἀναπεσόντα, ὅθεν καὶ ἡ τοιαύτη αὐτῷ δόξα περικέχυται, σπουδαίως ἀνεῳχθεῖσαι τὴν εἴσοδον παρεχώρουν. Εἶτα ἐπλησίασε λείπων τὰ ἀνεπίβατα· ἔφθασεν εἰς τὸν ἄνω βυθόν. Τί οὖν ἐροῦμεν πρὸς ταῦτα; Ἀληθὴς ἡ θεία φωνὴ διὰ τοῦ προφήτου λέγουσα, Ἀλλ' ἢ τοὺς δοξάζοντάς με δοξάσω· καθὼς περὶ τούτου καὶ ὁ θεοπάτωρ Δαυῒδ προεφήτευσεν, ὅτι Τοῦ Θεοῦ οἱ κραταιοὶ τῆς γῆς σφόδρα ἐπήρθησαν· καὶ πάλιν, Τοῖς ἁγίοις τοῖς ἐν τῇ γῇ αὐτοῦ ἐθαυμάστωσεν ὁ Κύριος πάντα τὰ θελήματα αὐτοῦ ἐν αὐτοῖς. Τί γὰρ μεῖζον τούτου τοῦ θαύματος, εἰς τοσοῦτον ὕψος ἀφικέσθαι ἄνθρωπον χοϊκόν; Ἐν πολλῇ παῤῥησίᾳ, καὶ ὅσα δυνατόν ἐστι θεαθῆναι, ἐθεάσατο, καὶ εἰς τὰ ἐπέκεινα αὐτὸν φιλονεικεῖν βουλόμενον, Ὃν εἶδεν οὐδεὶς ἀνθρώπων, οὐδὲ ἰδεῖν δύναται, καθὼς γράφει Παῦλος ὁ ἀπόστολος· καθὼς καὶ αὐτὸς Ἰωάννης τὰ ὅμοια, ὅτι Θεὸν οὐδεὶς ἑώρακε πώποτε. Τί οὖν ἐροῦμεν πρὸς ταῦτα; Ὅτι Παῦλος μὲν καλῶς ἔγραψε λέγων· Ὃν εἶδεν οὐδεὶς ἀνθρώπων, οὐδὲ ἰδεῖν δύναται. Ἐνταῦθα γὰρ οὐκ ἔστι, τὰ κατὰ ἀνθρώπους, οὔτε τὰ κατὰ φύσιν, ἀλλὰ τὰ ὑπὲρ φύσιν· οὔτε τῆς δουλείας, ἀλλὰ τῆς υἱοθεσίας καὶ φιλίας (Ὑμεῖς γὰρ φίλοι μου ἐστὲ, οὐκέτι καλέσω ὑμᾶς δούλους)· οὔτε μὴ καθαρὰ, ἀλλὰ καθαρὰ καὶ λαλούμενα, καθὼς πρὸς αὐτοὺς ἡ θεία φωνὴ λέγει, ὅτι Ὑμεῖς καθαροί ἐστε· οἱ δὲ καθαροὶ τῇ καρδίᾳ τὸν Θεὸν ὄψονται.

Ταῦτα τοίνυν τὰ μέγιστα καὶ θεῖα χαρίσματα ἐπιφερόμενος ὁ Ἰωάννης, καὶ τεθαῤῥηκὼς ἐπὶ τὰ ὑψηλὰ ἐπιβὰς, ἔφθασεν εἰς τὸ ἀπέραντον πέλαγος, καὶ τοῖς ἀμιάντοις αὐτοῦ τῆς καρδίας ὀφθαλμοῖς θεασάμενος ἐν τοῖς κόλποις τοῦ ἀνάρχου Πατρὸς τὸν συνάναρχον Λόγον, τὸν πρὸ πάντων αἰώνων ἐκ τοῦ Πατρὸς ἀῤῥήτως γεννηθέντα, καὶ μηκέτι τὴν ἀνεκλάλητον ἐκείνην χαρὰν ἐν ἑαυτῷ κατέχειν ἐνισχύων τὸ ἅγιον καὶ σεραφικὸν αὐτοῦ στόμα, καὶ μεγάλῃ τῇ φωνῇ ἀνέκραξε λέγων· Ἐν ἀρχῇ ἦν ὁ Λόγος. Βλέπε μοι σύνεσιν ἁλιέως, σκόπησον σοφίαν ἀνδρὸς ἀγραμματίστου. Εἶδές μοι ὕψος διδασκάλου ἀδιήγητον, ἐν Ἐφέσῳ καθεζόμενον, καὶ τὰ ὑπεράνω τῶν οὐρανῶν θεώμενον; Τῷ πνεύματι εἰς τὸν ἄνω βυθὸν ἀπεδήμησε, καὶ ἐκ τοῦ πατρικοῦ κόλπου τὴν θεολογίαν ἁλιεύσας τῷ σώματι κάτω ἔγραφεν· Ἐν ἀρχῇ ἦν ὁ Λόγος. Ἀκούσατε, οἱ πιστοὶ, καὶ στηρίχθητε, Ἐν ἀρχῇ ἦν ὁ Λόγος· ἀκούσατε, οἱ γλωσσαλγοῦντες ἀντίλογοι, καὶ αἰσχύνθητε, Ἐν ἀρχῇ ἦν ὁ Λόγος. Μηκέτι παῤῥησιάζεσθε βλάσφημοι, μηκέτι πολεμεῖτε τὴν Ἐκκλησίαν ἀντίχριστοι· μηκέτι παρανομεῖτε, μηκέτι ὑψοῦτε κέρας, Μὴ ἐπαίρετε εἰς ὕψος τὸ κέρας ὑμῶν, καὶ μὴ λαλεῖτε κατὰ τοῦ Θεοῦ ἀδικίαν, λέγοντες, ὅτι Ἦν πότε, ὅτε οὐκ ἦν, καὶ πρὶν γενέσθαι οὐκ ἦν, καὶ ὅτι ἐξ οὐκ ὄντων ἐγένετο. Παῦσον τὴν γλῶσσάν σου ἀπὸ κακοῦ, καὶ χείλη σου τοῦ μὴ λαλῆσαι δόλον. Αὐτὸς γὰρ ἦν καὶ προῆν, καὶ ἀεὶ ἦν, οὔτε ἀρξάμενος, οὔτε παυσάμενος τοῦ εἶναι, οὔτε ἐν χρόνῳ ὁ ἄχρονος, οὔτε κτίσμα, ἢ ποίημα· αὐτὸς γὰρ ποιητὴς καὶ δημιουργὸς τῶν ἁπάντων, ὁρατῶν τε καὶ ἀοράτων. Πάντα γὰρ δι' αὐτοῦ ἐγένετο. Ἀληθῶς καὶ νῦν εἰπεῖν καιρὸς ἐκεῖνο τὸ προφητικὸν λόγιον, Οὗτος ὁ Θεὸς ἡμῶν· οὐ λογισθήσεται ἕτερος πρὸς αὐτόν.

Ἐξεῦρε πᾶσαν ὁδὸν ἐπιστήμης, καὶ ἔδωκεν αὐτὴν Ἰωάννῃ τῷ ἠγαπημένῳ ὑπ' αὐτοῦ. Θέασαί μοι γὰρ διὰ μιᾶς φωνῆς πῶς Τὴν οἰκουμένην πᾶσαν ἐκατόρθωσεν, ἥτις οὐ σαλευθήσεται· βλέπε μοι ἕνα ἄνθρωπον ἐν Ἐφέσῳ καθεζόμενον, καὶ τὸν κόσμον ὅλον θεολογίαν διδάξαντα· κατανόησον, πόσαι κατὰ ἀνατολὴν πολιτεῖαι, πόσαι χῶραι, πόσαι Ἐκκλησίαι, πόσαι πάλιν ἐπὶ δυσμὰς ἡλίου, καὶ τὴν μεγάλην Ῥώμην ὁμοίως, καὶ ἐπὶ τὰ πλευρὰ, καὶ ἐπὶ τὰ μέρη τοῦ νότου, τήν τε Καππαδόκων χώραν, καὶ τὰ ἐν μέσῳ πάντα, νήσους, ἐρήμους, καὶ τὰ ἄκρα τῆς γῆς. Ἐννόησον πάλιν τῶν Ἐκκλησιῶν τὰ πλήθη, τὸν κλῆρον, καὶ τὰ πλήθη τοῦ λαοῦ, ἀνδρῶν τε καὶ γυναικῶν, εἰ δύνασαι ἐξαριθμῆσαι τούτους.

Ἀλλ' εὐκοπώτερον ἄμμον θαλάσσης ἐξαριθμῆσαι ἢ τοσαῦτα πλήθη. Καὶ οὗτοι πάντες μαθηταὶ Ἰωάννου, παρ' αὐτοῦ διδαχθέντες θεολογεῖν, Ἐν ἀρχῇ ἦν ὁ Λόγος· καὶ ἐπὶ τῆς ἀγορᾶς τοῦτο ψάλλουσιν, Ἐν ἀρχῇ ἦν ὁ Λόγος· καὶ ὁδοιπόροι, καὶ πελάγιοι καὶ πλωτῆρες τοῦτο μελῳδοῦσιν, Ἐν ἀρχῇ ἦν ὁ Λόγος, καὶ ἐν ταῖς ἐρήμοις, καὶ ἐν τοῖς ὄρεσι καὶ ἰδιῶται καὶ σοφοὶ, καὶ μικροὶ καὶ μεγάλοι καὶ πᾶς ὅστις ἐννοεῖ, ταῦτα θεολογεῖ, Ἐν ἀρχῇ ἦν ὁ Λόγος· καὶ λοιπὸν ἐν τῷ πληθυνθῆναι πανταχοῦ κράζοντας ἀπαύστως τὸ Ἦν καὶ ἦν ἐξέλιπον οἱ λέγοντες τὸ Οὐκ ἦν. Οἱ θεολογοῦντες ἐπληθύνθησαν, καὶ οἱ ματαιολογοῦντες ἐξέλιπον· οἱ εὐσεβεῖς προέκοψαν, καὶ οἱ ἀσεβεῖς προσέκοψαν· οἱ πιστοὶ εὐφράνθησαν, καὶ οἱ ἄπιστοι ἐτάκησαν. Τόξον δυνατῶν ἠσθένησε, καὶ οἱ ἀσθενοῦντες περιεζώσαντο δύναμιν. Τὰ μωρὰ τοῦ κόσμου ἐξηλέγχθησαν, καὶ οἱ σοφοὶ τοῦ κόσμου κατηργήθησαν.

Ἀλλὰ μέχρι τίνος οὐ στήσω τὸν περὶ αὐτῶν λόγον; Καὶ γὰρ εἰ ἐπιμενῶ τοῦ λέγειν, οὐ μὴ φθάσω τὸ ὕψος διηγήσασθαι τῆς τούτων δόξης. Τὴν γὰρ δόξαν, ἣν ἔλαβε παρὰ τοῦ Πατρὸς ὁ διδάσκαλος, δέδωκεν αὐτοῖς. Καὶ τί λοιπὸν ἐπιμένω διήκων ἀνέφικτα; Καὶ γὰρ καὶ ἅπερ εἰπεῖν ἐτολμήσαμεν, οὐχ ὅσον ἄξιον τοῦ προκειμένου χοροῦ τῶν ἁγίων μαθητῶν, ἀλλ' ὅσον δυνατὸν τῇ ἡμετέρᾳ δυνάμει· τὸ γὰρ τούτους ἐπαξίως ἐγκωμιάσαι πᾶς ἄνθρωπος ἀπορεῖ. Ὅθεν κἀγὼ φόβῳ λαλῶ, ἃ λαλῶ περὶ τούτων, μή πως διὰ τὴν οἰκείαν ἀνικανίαν, καὶ τὸ σμικρὸν τοῦ λόγου καὶ πενιχρὸν, σμικρύνω τούτων τοὺς ἐπαίνους, καὶ ἀγανακτεῖν αὐτοὺς κατ' ἐμαυτοῦ παρασκευάσω. Πλὴν ὥσπερ εἰς πάντας συμπαθεῖς ὄντες, καὶ τανῦν συγγνώσονται τῇ ἡμετέρᾳ ἀσθενείᾳ. Εἰ γὰρ λοιδορούμενοι εὐλογοῦσι, διωκόμενοι ἀνέχονται, δυσφημούμενοι παρακαλοῦσι, πολλῷ μᾶλλον ἐγκωμιαζόμενοι κατὰ τὴν ἡμῶν δύναμιν οὐ μὴ ἀγανακτήσουσιν ἐπιστάμενοι τὸ ἀσθενὲς τῆς φύσεως, εἰ καὶ τὸ ὑπὲρ φύσιν νῦν εἰληφότες παρὰ τοῦ ἀγαπήσαντος Θεοῦ. Καὶ λοιπὸν οἱ ποτὲ πτωχοὶ γεγόνασι πλούσιοι, οἱ ἄδοξοι ἔνδοξοι, οἱ ἀγράμματοι σοφοὶ, οἱ τῶν ἰχθύων ἁλιεῖς, ἁλιεῖς ἀνθρώπων· καὶ οὕτω τὸν δρόμον τελέσαντες ἐξεδήμησαν πρὸς τὴν οὐκ ἔχουσαν τέλος ζωὴν, πρὸς τὸν ἑαυτῶν διδάσκαλον καὶ Κύριον Ἰησοῦν Χριστόν· αὐτῷ ἡ δόξα. Ἀμήν.


βʹ. Τοῖς αὐτῶν διαδόχοις παραδεδωκότες τὰς σαγήνας καὶ τὰ θήρατρα, τὴν δὲ ἐξουσίαν, ἣν εἰλήφασι παρὰ τοῦ πᾶσαν ἐξουσίαν ἔχοντος ἐν οὐρανῷ καὶ ἐπὶ γῆς. Ἰδοὺ γὰρ, φησὶ, δίδωμι ὑμῖν τὴν ἐξουσίαν τοῦ πατεῖν ἐπάνω ὄφεων καὶ σκορπίων, καὶ ἐπὶ πᾶσαν τὴν δύναμιν τοῦ ἐχθροῦ, καὶ οὐδὲν ὑμᾶς οὐ μὴ ἀδικήσῃ.

Τούτων τοίνυν ὡς προείρηται τὴν ἐξουσίαν καὶ τὴν ἀρχοντίαν καὶ τὸν ζῆλον διαδέχονται οἱ τίμιοι διδάσκαλοι, οἱ ἱεράρχαι, καὶ ποιμένες τῆς τοῦ Χριστοῦ ποίμνης, κατ' ἴχνος τῶν ἀποστόλων βαδίζοντες, οἱ γενναῖοι τῆς Τριάδος ὑπέρμαχοι, οἱ τὸ χρῆμα τοῦ νόμου παραδραμόντες, καὶ τὸ ζωοποιὸν Πνεῦμα παραλαβόντες, οἱ δίκην ἀρότρου ἀνορύττοντες, καὶ βαθύνοντες, καὶ ἐρευνῶντες, καὶ τὸν νοῦν ἐν ταῖς θείαις Γραφαῖς πᾶσι τηλαυγῶς φανερώσαντες, οἱ τὴν πίστιν τρανώσαντες καὶ τὴν κακοπιστίαν ἀπελάσαντες, οἱ τοὺς ὀρθοδόξους τοῖς θείοις δόγμασι στηρίξαντες, καὶ τοὺς κακοδόξους τοῖς θείοις βέλεσι ῥήξαντες, οἱ τῆς κατανύξεως οἶνον κεκρυμμένον εὑρόντες, καὶ τὴν ποίμνην διψῶσαν ποτίσαντες, οἱ τὸν ποιμενικὸν αὐλὸν ἀναλαβόντες, καὶ τὰ θεῖα σαλπίσαντες· οἱ λειτουργοὶ καὶ φύλακες καὶ ἐργάται τοῦ ἀμπελῶνος, οἱ τῶν θείων δογμάτων ῥήτορες, καὶ ῥομφαῖαι κατὰ τῶν αἱρετικῶν, οἱ ὑπὸ τοῦ ἁγίου Πνεύματος τεθέντες ἐπίσκοποι, ὡς ἔφη ὁ ἅγιος Παῦλος· Ποιμάνατε τὴν Ἐκκλησίαν τοῦ Θεοῦ· οἱ τὰς ἐπερχομένας θλίψεις μὴ παραιτησάμενοι, καὶ τὸν ἐπηγγελμένον τῆς ζωῆς στέφανον κομισάμενοι· οἱ τὰς νεωτερικὰς ἐπιθυμίας ἀποφυγόντες, καὶ τὴν μακαρίαν ἐλπίδα κληρονομήσαντες· οἱ στρατηγοὶ τοῦ μεγάλου βασιλέως, οἱ ἐν τῷ λόγῳ τοῦ Θεοῦ πλούσιοι, καὶ πτωχοὶ τῷ πνεύματι· οἱ μιμηταὶ τῶν ἀποστόλων καὶ τύποι τῶν πιστῶν· οἱ τῶν πόλεων ἀγελάρχαι καὶ τῆς οἰκουμένης κήρυκες· οἱ τὰς ψυχὰς αὐτῶν ὑπὲρ τῆς ποίμνης θέντες, καὶ τὸ αἷμα αὐτῶν ὑπὲρ τῆς πίστεως ἐκχέαντες· οἱ τὸν παλαιὸν ἐκεῖνον Ἀβραὰμ μιμησάμενοι, καὶ ἐν τοῖς κόλποις αὐτοῦ ἀναπαυσάμενοι· τὸν αὐτὸν τρόπον καὶ οὗτοι ἐκδικηταὶ τοῦ Κυρίου, τὴν φάσιν δεξάμενοι περὶ τῶν δυσωνύμων καὶ κακοδόξων, οἳ τὰς θείας Γραφὰς στρεβλώσαντες καὶ τὴν ἀλήθειαν συγχέαντες, καὶ τῆς εὐθείας ὁδοῦ ἐκνεύσαντες ψυχὰς αἰχμαλωτεύουσιν, εἰς τὸ ἀΐδιον ἕλκοντες τῆς αἱρέσεως σκότος, συναθροισθέντες ἅμα πάντες ὁμοφρόνως οἱ πιστοὶ, Δαυϊδικὸν ζῆλον, δίκην λίθων τὰ θεῖα λόγια ἐκ τοῦ χειμάῤῥου, ἤγουν τοῦ Εὐαγγελίου, καὶ τὴν ἄῤῥηκτον πίστιν τῆς ἁγίας Τριάδος ἀναλαβόντες, παρετάξαντο πόλεμον κατὰ τῶν ἀναριθμήτων καὶ ἀθέων αἱρετικῶν, σύμψυχοι τὸ ἓν συμφωνοῦντες καὶ λέγοντες μετὰ τοῦ Ἀποστόλου, Εἷς Κύριος, μία πίστις, ἓν βάπτισμα, Εἷς Θεὸς καὶ Πατὴρ πάντων, ἓν Πνεῦμα ἅγιον, ὁ φωτισμὸς πάντων, μία θεότης, εἷς Θεός· αὐτῷ ἡ δόξα καὶ τὸ κράτος πάντοτε, νῦν καὶ ἀεὶ, καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν.

Πηγή:http://www.agiazoni.gr

῞Αγιος ᾿Ιωάννης ὁ Θεολόγος: "ὃς ἂν ὁμολογήσῃ ὅτι Ἰησοῦς ἐστιν ὁ υἱὸς τοῦ Θεοῦ, ὁ Θεὸς ἐν αὐτῷ μένει καὶ αὐτὸς ἐν τῷ Θεῷ"( ῾Ερμηνεία ῾Αγίου Νικοδήμου ῾Αγιορείτου)





Τό σημερινό ἀποστολικό ἀνάγνωσμα (Α´ Ἰωάννου δ´12-19)
12.Θεὸν οὐδεὶς πώποτε τεθέαται· ἐὰν ἀγαπῶμεν ἀλλήλους, ὁ Θεὸς ἐν ἡμῖν μένει καὶ ἡ ἀγάπη αὐτοῦ τετελειωμένη ἐστὶν ἐν ἡμῖν.
13.ἐν τούτῳ γινώσκομεν ὅτι ἐν αὐτῷ μένομεν καὶ αὐτὸς ἐν ἡμῖν, ὅτι ἐκ τοῦ Πνεύματος αὐτοῦ δέδωκεν ἡμῖν.
14.Καὶ ἡμεῖς τεθεάμεθα καὶ μαρτυροῦμεν ὅτι ὁ πατὴρ ἀπέσταλκε τὸν υἱὸν σωτῆρα τοῦ κόσμου.
15.ὃς ἂν ὁμολογήσῃ ὅτι Ἰησοῦς ἐστιν ὁ υἱὸς τοῦ Θεοῦ, ὁ Θεὸς ἐν αὐτῷ μένει καὶ αὐτὸς ἐν τῷ Θεῷ.
16.καὶ ἡμεῖς ἐγνώκαμεν καὶ πεπιστεύκαμεν τὴν ἀγάπην ἣν ἔχει ὁ Θεὸς ἐν ἡμῖν.῾Ο Θεὸς ἀγάπη ἐστί, καὶ ὁ μένων ἐν τῇ ἀγάπῃ ἐν τῷ Θεῷ μένει καὶ ὁ Θεὸς ἐν αὐτῷ.
17.Ἐν τούτῳ τετελείωται ἡ ἀγάπη μεθ΄ ἡμῶν, ἵνα παρρησίαν ἔχωμεν ἐν τῇ ἡμέρᾳ τῆς κρίσεως, ὅτι καθὼς ἐκεῖνός ἐστι, καὶ ἡμεῖς ἐσμεν ἐν τῷ κόσμῳ τούτῳ.
18.φόβος οὐκ ἔστιν ἐν τῇ ἀγάπῃ, ἀλλ΄ ἡ τελεία ἀγάπη ἔξω βάλλει τὸν φόβον, ὅτι ὁ φόβος κόλασιν ἔχει, ὁ δὲ φοβούμενος οὐ τετελείωται ἐν τῇ ἀγάπῃ.
19.Ἡμεῖς ἀγαπῶμεν αὐτόν, ὅτι αὐτὸς πρῶτος ἠγάπησεν ἡμᾶς.

ΕΥΧΗ: ΕΝΟΙΚΗΣΙ ΘΕΟΥ

  • Λίγες Λέξεις ἐπὶ τοῦ σημερινοῦ ἀποστολικοῦ ἀναγνώσματος
Ἐπειδὴ ἡ εὐαγγελικὴ ἀγάπη δὲν εἶναι οὔτε ἐμπόριο συναισθημάτων οὔτε ἀναλώσιμη ἀγαπολογία ἀλλὰ ἐνέργεια καὶ δώρημα τοῦ Τριαδικοῦ Θεοῦ·
Ἐπειδὴ ἡ ἀληθινὴ ἀγάπη θεμελιώνεται πάνω στὴν Πίστη τῆς Ἐκκλησίας·
Ἐπειδὴ ἡ Πίστη θεμελιώνεται πάνω στὴν αὐτοπρόσωπη θεωρία καὶ μαρτυρία τῶν Ἁγίων Ἀποστόλων καὶ ἁγιοπνευματικὴ ἐμπειρία τῶν Ἁγ. Πατέρων, Μαρτύρων, Ὁσίων καὶ Ὁμολογητῶν·
Ἐπειδὴ ἡ Πίστη εἶναι συνεζευγμένη μὲ τὴν Ὁμολογία·
Καὶ ἐπειδὴ τὰ μεγάλα καὶ ἐπίσημα λόγια καὶ σχέδια καὶ ἔργα μὲ τὸ βαρύγδουπο καὶ αὐταρχικό τους στύλ δὲν συγκινοῦν παρὰ μόνο τοὺς μισθοφόρους καὶ προξενοῦν πνευματικὴ σύγχυση καὶ ναυτία·
Γι᾽ αὐτὸ ἡ ἀκρόαση τῆς αὐτούσιας, «ἀ-μετάφραστης», «ἀ-φιλτράριστης» καὶ «ἀ-διαμεσολάβητης» πατερικῆς φωνῆς συνιστᾶ ἐπιλογὴ ζωτικῆς σημασίας:
«Συμπεραίνεται ὅτι, τὸ νὰ ὁμολογῇ τινας μὲ τὸ στόμα καὶ νὰ πιστεύῃ μὲ τὴν καρδίαν ὅτι ὁ Ἰησοῦς Χριστὸς εἶναι ἀληθινὸς υἱὸς τοῦ Θεοῦ, βέβαια ἡ πίστις καὶ ὁμολογία αὕτη προξενεῖ εἰς αὐτὸν ἕνα μεγαλώτατον στέφανον καὶ ἕνα ὑπερφυσικὸν μισθόν. Ποῖον; Τὴν ἐνοίκησιν δηλαδὴ καὶ μονὴν τοῦ Θεοῦ εἰς τὴν καρδίαν τοῦ πιστεύοντος καὶ ὁμολογοῦντος, τουτέστι τὸ νὰ μένη ὁ Θεὸς εἰς τὴν καρδίαν αὐτοῦ, καὶ αὐτὸς ἀντιστρόφως νὰ μένη εἰς τὸν Θεόν. Διὰ μέσου δὲ τῆς ὁποίας ἐνοικήσεως ταύτης ὁ χοϊκὸς καὶ πήλινος ἄνθρωπος γίνεται φοβερὸς καὶ ἀπλησίαστος εἰς ὅλας τὰς ἀντικειμένας δυνάμεις τῶν δαιμόνων. Καὶ διὰ νὰ εἰπῶ συντόμως: ὁ λόγος οὗτος ὁπού λέγει ὁ ἠγαπημένος Ἰωάννης, ὅτι ὁ Θεὸς μένει ἐν τῷ ὁμολογοῦντι τὸν Ἰησοῦν υἱὸν τοῦ Θεοῦ, καὶ ἀντιστρόφως ὅτι ὁμολογῶν μένει ἐν τῷ Θεῷ, αὐτὸς εἶναι ὅρος καὶ κανὼν τῆς κατ᾽ ἀρετὴν τελειότητος. Ὅμοιον γὰρ εἶναι τοῦτο μὲ ἐκεῖνο ὁπoὺ λέγει ἡ ἀσματίζουσα νύμφη: «ἐγὼ τῷ ἀδελφιδῷ μου, καὶ ὁ ἀδελφιδός μου ἐμοί» (Ἆσμ. ϛ´, 3) …Διὰ τοῦτο καὶ οἱ καλούμενοι νηπτικοὶ Πατέρες πειθόμενοι εἰς τὸν λόγον τοῦτον τοῦ θεολόγου διδάσκουν ΕΝΑ «ΠΡΑΚΤΙΚΟ» ΤΡΟΠΟ ἀσκήσεως τῆς ἀγάπης πρὸς τὸν Θεό, ἀσκήσεως τῆς Πίστεως καὶ τῆς Ὁμολογίας, ὅτι ὅλοι οἱ χριστιανοὶ πρέπει νὰ μελετοῦν πάντοτε καὶ νὰ προσεύχωνται ἀδιαλείπτως ταύτην τὴν σύντομον καὶ μονολόγιστον καλουμένην εὐχὴν τὴν λέγουσαν· «Κύριε Ἰησοῦ Χριστὲ υἱὲ τοῦ Θεοῦ, ἐλέησόν με». Ὁ γὰρ ταύτην τὴν εὐχὴν μελετῶν συνεχῶς εἰς τὴν καρδίαν του, αὐτὸς ὁμολογεῖ ὅτι ὁ Ἰησοῦς εἶναι υἱὸς τοῦ Θεοῦ. Ὁ δὲ τοῦτο ὁμολογῶν ἔχει τὸν Θεὸν μένοντα εἰς τὸν ἑαυτόν του καὶ αὐτὸς μένει εἰς τὸν Θεὸν καὶ χαριτώνεται καὶ ἁγιάζεται ἡ καρδία του καὶ ναὸς Θεοῦ, γίνεται καὶ ἀξιώνεται πολλῶν καὶ μεγάλων χαρισμάτων. Καὶ σωρείαν ἀγαθῶν ἀπολαμβάνει παρὰ Θεοῦ, καθὼς οἱ αὐτοὶ νηπτικοὶ Πατέρες τὰ ἀριθμοῦν καὶ μάλιστα ὁ ἅγιος Κάλλιστος ὁ Ξανθόπουλος παρὰ τῇ Φιλοκαλίᾳ.» (Ἅγ. Νικόδημος ὁ Ἁγιορείτης, Ἑρμηνεία εἰς τὴν πρώτην Ἐπιστολὴν Ἰωάννου)
 
ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ

Γέροντας Παΐσιος: ῾Η ὁμοφυλοφιλία εἶναι πάθος καί θεραπεύεται

 


Γέροντας Παΐσιος:Περί ομοφυλοφιλίας

— Γέροντα, τι συμβαίνει με τους ομοφυλόφιλους; Μερικοί γιατροί λένε ότι γεννιούνται έτσι, ότι είναι δηλαδή θέμα χρωμοσωμάτων, θέμα της φύσης, άρα είναι αδύνατο αυτοί οι άνθρωποι να αλλάξουν και επομένως άδικα τους ταλαιπωρούν, και ότι δεν έχουν ευθύνη αυτοί.
Πα! Πα! Όχι, βρε παιδί μου, δεν είναι έτσι. Είναι ένα πάθος και αυτό όπως και τα άλλα πάθη.
— Δηλαδή, μπορεί να διορθωθεί ένας τέτοιος άνθρωπος;
Πως δεν μπορεί! Μπορεί!… Αν θέλει και προσπαθήσει μπορεί να κόψει την κακιά συνήθεια… Πολύ βοηθάει να έχει κανείς έναν πραγματικό και καλό φίλο.
— Πως γίνεται κανείς ομοφυλόφιλος; Φταίει η οικογένεια;
Αν είναι μικρό παιδάκι πιο αδύνατο, πιο συνεσταλμένο και δεν προσέξουν τις παρέες του, τότε κανένας αλήτης μπορεί να το στριμώξει με το ζόρι… έλκεται και αυτό μετά από την ηδονή και σιγά-σιγά συνηθίζει.
Απόσπασμα από το βιβλίο:
Ο ΠΑΤΗΡ ΠΑΪΣΙΟΣ ΜΟΥ ΕΙΠΕ
Αθανασίου Ρακοβαλή

Πηγή:http://gero-paisios.blogspot.com

῾Ο Γέροντας Παΐσιος προβλέπει τήν ἀποδημία κόρης προσκυνητῆ (Μαρτυρία ἀνωνύμου)


"Τήν Μαρία θά τήν πάρει ἡ Παναγία..."

«Είχα ακούσει πολλά για τον Γέροντα Παΐσιο καί τον επισκέφθηκα το 1991, διότι αρρώστησε η κόρη μου. Της βρήκαν όγκο στο κεφάλι. Είπαν ότι είναι καλοήθης και οι γιατροί μου διαβεβαίωναν ότι είναι μια εύκολη εγχείρηση. Όταν έφθασα στο Κελί του Γέροντα υπήρχαν πολλοί άνθρωποι. Μόλις με είδε με φώναξε με το όνομά μου, χωρίς να με έχει δει άλλη φορά, άφησε τους άλλους και με πήρε στην Εκκλησία. Έλα να προσευχηθούμε, είπε, γιατί την Μαρία την θέλει η Παναγία και θα την πάρει. Εγώ έμεινα άφωνος. Με δυσκολία πήγα να πω "μα οι γιατροί..." και ο Γέροντας με διέκοψε: "άσε τους γιατρούς"...»
Πήγαμε μαζί μέσα στο Εκκλησάκι, με έβαλε και έκανα προσευχή με μετάνοιες. Μαζί με μένα έκανε και ο Γέροντας. Τελειώνοντας μου είπε: "Σφίξε την καρδιά σου". Εγώ ήμουν ένα ράκος από τα κλάματα. Γύρισα και τον είδα. Και αυτός ήταν σκυθρωπός. Με αγκάλιασε και μου ξαναείπε: 
"Την ζωή ο Θεός την δίνει και ο Θεός την παίρνει. Την Μαρία θα την πάρει η Παναγία".
«Φεύγοντας μου είπε: "Αυτά θα μείνουν μεταξύ μας. Δεν θα πεις τίποτε στην Μαρία και στην γυναίκα σου". 
Όταν έγινε η εγχείρηση, οι γιατροί βρήκαν ότι ο όγκος ήταν κακοήθης, όπως είχε πει ο Γέροντας, καί μετά από μερικούς μήνες η Μαρία εκοιμήθη, την πήρε η Παναγία».
Μαρτυρία ανωνύμου – Από το βιβλίο «Βίος Γέροντος Παϊσίου του Αγιορείτου» του Ιερομονάχου Ισαάκ – ΑΓΙΟΝ ΟΡΟΣ
Πηγή:http://gero-paisios.blogspot.com

"῾Ο Χριστός βρίσκεται μέσα μου πάντα" / Γέροντας Ιάκωβος Τσαλίκης



Όταν κοινωνώ τους ανθρώπους, διηγιόταν χαρακτηριστικά άλλοτε ο μακαριστός γέροντας Ιάκωβος, ποτέ δεν κοιτάζω τα πρόσωπά τους.
Μερικές φορές όμως μου λέει ο λογισμός να τα κοιτάξω.
Τότε βλέπω μερικά πρόσωπα να έχουν μορφή σκύλου, πιθήκου ή άλλων ζώων.
Είναι φοβερή η μορφή τους. Βλέπω όμως και μερικά ήρεμα και ιλαρά που μετά τη θεία μετάληψη λάμπουν σαν τον ήλιο.
Μία φορά του είπε κάποιος συλλειτουργός του: Μ’ έκαψε η θεία Κοινωνία!…
Εγώ, απάντησε ο γέροντας, δεν αισθάνθηκα να με καίει.
Αντίθετα, ζούσε τόσο έντονα τη μέθεξη του δεσποτικού Σώματος, ώστε ανακαινιζόταν ψυχικά και σωματικά.
Σήμερα που κοινώνησες, είπε σ’ ένα πνευματικό του παιδί, βλέπεις πώς αισθάνεσαι; Εγώ αισθάνομαι έτσι πάντοτε. Ο Χριστός βρίσκεται μέσα μου πάντα.

πηγή: Ένας άγιος Γέροντας, ο μακαριστός π. Ιάκωβος», εκδ. Ι.Μ.Οσίου Δαβίδ, Ευβοίας

vatopaidi.wordpress.http://anavaseis.blogspot.com com

Θεσσαλονίκης: "᾿Εάν χωρίσουμε Παιδεία καί Θρησκεία θά διαλύσουμε τὀ Κράτος" / τοῦ Νίκου Παπαχρήστου





Να διατηρήσουμε το δεσμό της Ελληνικής Παιδείας και της Ορθόδοξης θρησκείας στην Ελλάδα κάλεσε Πολιτικούς και πολίτες ο Μητροπολίτης Θεσσαλονίκης Άνθιμος. «Εμείς θέλουμε Παιδεία, θέλουμε Ορθόδοξη Χριστιανική Πίστη, θέλουμε την παρουσία του Ιερέως στα σχολεία, θέλουμε την συνεργασία με το Κράτος, θέλουμε να διαβάζουμε τον Αγιασμό όταν γίνεται η καινούργια Κυβέρνηση και να ευχόμεθα και να προσευχόμεθα όταν συνέρχεται η Βουλή των Ελλήνων» είπε μεταξύ άλλων, στο κυριακάτικό κήρυγμά του, ο δυναμικός Ιεράρχης και υπενθύμισε την προσφορά, τον πατριωτισμό και την αυτοθυσία του δολοφονημένου πρώτου Κυβερνήτη της Ελλάδος Ιωάννη Καποδίστρια.


«O Ιωάννης Καποδίστριας έλεγε, “Θρησκεία και Παιδεία ταυτόσημα για την καλλιέργεια και την συντήρηση  και την ενότητα του Ορθοδόξου Ελληνικού λαού μετά την περιπέτεια 4 αιώνων δουλείας”» είπε ο κ.Άνθιμος και σε μια αιχμή του είπε ότι ο Καποδίστριας ήταν «μια φυσιογνωμία που οι έλληνες και πιο πολύ οι πολιτικοί έχουν ξεχάσει».


«Είπε ο Κυβερνήτης ότι Παιδεία και Θρησκεία θα πάνε μαζί για να φτιάξουμε το Κράτος μας. Εμείς σήμερα λέμε Παιδεία και Θρησκεία θα πάμε χώρια για να διαλύσουμε το Κράτος. Εάν χωρίσουμε θα διαλύσουμε το Κράτος. Αυτή είναι η άποψή μου» ξεκαθάρισε ο κ.Άνθιμος.


«Η τελευταία διατύπωση από τον κύριο Πρωθυπουργό είναι ότι μένουμε και συνεργαζόμεθα αλλά με διακριτούς ρόλους. Ποιοι είναι οι διακριτοί ρόλοι όμως; Άλλοι είναι όταν είναι Έλληνες και άλλοι είναι όταν είναι Ορθόδοξοι Χριστιανοί; Άλλα θα τους κάνετε εσείς οι Πολιτικοί και άλλα θα τους κάνουμε εμείς οι Ποιμένες οι πνευματικοί; Δεν είναι ίδιος ο λαός μας;» διερωτήθηκε ο Μητροπολίτης Θεσσαλονίκης.


Σημειώνοντας ότι οι Έλληνες διαφύλαξαν επί τετρακόσια χρόνια δουλείας την γλώσσα, την θρησκεία και την ταυτότητα τους ο κ.Άνθιμος εξέφρασε την άποψη ότι σήμερα «κινδυνεύουμε να διαλυθούμε από την φιλαυτία, από την φιλοχρηματία, από την φιλονικία, από τους εγωισμούς, από τα πάθη και από την επιθυμία της προβολής και από τις οποιεσδήποτε άλλες ιδεολογίες που μας έρχονται στην εποχή μας και που προσπαθούν να μας διαλύσουν».


«Η άποψη μου είναι, η συμβουλή μου είναι, η προσευχή μου είναι», συνέχισε ο Θεσσαλονίκης Άνθιμος, «να κρατήσουμε όλοι οπωσδήποτε και να επηρεάσουμε όλους τους πολιτικούς οπωσδήποτε να μείνουμε πάντα δεμένοι και αγκιστρωμένοι στη μεγάλη μας παράδοση που είναι η Ορθόδοξη θρησκεία και η Ελληνική Παιδεία και ο Ελληνικός Πολιτισμός. Δεν πρόκειται να σταθούμε ως Έθνος με το να ψάχνουμε στο διαδίκτυο όλα τα καλά και όλα τα αίσχη που υπάρχουν. Και τα παιδιά μας να έχουν χάσει την ψυχική τους ισορροπία από την συνεχή ενασχόληση τους με την έρευνα (σ.σ. εννοεί στο διαδίκτυο)» τόνισε ο Μητροπολίτης Άνθιμος και πρόσθεσε:


«Εμείς θέλουμε Παιδεία, θέλουμε Ορθόδοξη Χριστιανική Πίστη, θέλουμε την παρουσία του Ιερέως στα σχολεία, θέλουμε την συνεργασία με το Κράτος, θέλουμε να διαβάζουμε τον Αγιασμό όταν γίνεται η καινούργια Κυβέρνηση και να ευχόμεθα και να προσευχόμεθα όταν συνέρχεται η Βουλή των Ελλήνων, θέλουμε να διαβάζουμε τον Αγιασμό ενώπιον όλου του λαού που εορτάζει για τα εγκαίνια της Διεθνούς Εκθέσεως  Θεσσαλονίκης και όχι κρυφά σε ένα δωμάτιο, θέλουμε να ομολογούμε Χριστό και Ελλάδα σε όλη μας τη ζωή για να μείνουμε πάντοτε δυνατοί και ακμαίοι και ενωμένοι σε αυτή την εποχή. Μπορούν να γίνουν όλα αυτά; Μπορεί να γίνουν γιατί ήδη και οι πολιτικοί μας παρουσιάζουν μια στροφή κάτω από την συναίσθηση όλων όσων συνέβησαν τα προηγούμενα χρόνια και μας οδήγησαν σε αυτήν εδώ την ταπείνωση και σε αυτόν τον κίνδυνο στο τέλος να πάθουμε και πλήρη οικονομική καταστροφή και να χάσουμε και τη δύναμη της αντιστάσεως έναντι των εξωτερικών κινδύνων».


Πῶς τό λένε στά ῾Ελληνικά; (Μιχάλης Πολυδώρου)



ΑΝ-ΕΠΙΚΑΙΡΑ
Αν κάποιος σας πει: «αγόρασα ένα κλιματιστικό με αναστροφέα τάσης, αλλά λόγω προβλήματος με το χλωροφθοράνθρακα έπρεπε να το αντικαταστήσω. Υπήρχε όμως βλάβη στο υλισμικό και δεν ήταν δυνατή η αναγνώριση του γραμμοκώδικα», ισως να μην καταλάβετε ότι ο γνωστός σας αγόρασε «ένα ερ κοντίσιον τύπου ινβέρτερ, αλλά λόγω προβλήματος με το φρέον έπρεπε να το αντικαταστήσει. Όμως υπήρχε βλάβη στο χαρντγουερ και δεν ήταν δυνατή η αναγνώριση του bar code».

Και ένα κουιζ, ένας γρίφος για ποδοσφαιρόφιλους: Όταν ο διαιτητής δίνει «βολή ενδεκάμετρου», τι ακριβώς έχει δώσει; Πέναλτι, βέβαια. Χτύπημα από την άσπρη βούλα που απέχει 11 μέτρα από τη γραμμή της εστίας.

Εδώ και μερικά χρόνια η Ακαδημία Αθηνών και το Κέντρο Ερεύνης Επιστημονικών Ορων και Νεολογισμών καταγράφει νεολογισμούς που μπήκαν με ταχύτητα στη ζωή μας και δεν πρόλαβαν να μπουν στα λεξικά, ενώ προτείνει ελληνικές λέξεις που θα μπορούσαν να αντικαταστήσουν ξένους όρους. 

Πρόσφατα εκδόθηκε ο νέος διπλός τόμος με την επιστημονική επιμέλεια της διευθύντριας του Κέντρου Αναστασίας Χριστοφίδου. Ενας πραγματικός θησαυρός από τον οποίο σας προσφέρουμε ένα μικρό δείγμα:

Ξενόγλωσσοι νεολογισμοι

Back up –εφεδρεία

Bake off ψωμι- ταχύψηστο ψωμί

Brainstorming- καταιγισμος ιδεων

Demo- επίδειξη

Exit poll- μεταδημοσκόπηση

Free press- δωρεαν τύπος

High speed ferry- ταχύπλοο οχηματαγωγό

Hot line- γραμμή επειγόντων

Intercity- διαστικός (σιδηρόδρομος)

Lead in- πρόδρομη εκπομπή

Mainstream- κυρίαρχο ρεύμα

Multiple choice- πολυεπιλογικός

Photo finis- φωτοτερματισμός

Point system- ποινολόγιο

Shop in shop – ενδοκατάστημα

Think tank- δεξαμενή ιδεών

Αλά καρτ – κατ επιλογήν

Κονσεπτ – σύλληψη, έννοια

Ντελιβερι- ταχυδιανομή

Κουριερ- ταχυμεταφορέας

Τρεντ- σύγχρονος, μοντέρνος


Nεολογισμοί Πληροφορικής και Τεχνολογίας

Browser- φυλλομετρητής

Bar code- γραμμοκώδικας

Chat-δικτυοσυνομιλία

Cruise control- ταχοστάτης

Hacking-δικτυπαραβίαση

Intercooler- εναλλάκτης θερμότητας

Inverter- aναστροφέας τάσης

Modem- μετατροπέας

Slide up (κινητο)- συρταρωτό κινητό

Web camera- δικτυοκάμερα

 e-pass- τηλεδιόδια



Νεολογισμοι Οικονομίας


Assets-περιουσιακά στοιχεία

Internet banking- δικτυοτραπεζική

Blue chip –μετοχή υψηλής κεφαλαιοποίησης

Deal –συναλλαγή

Euribor- διατραπεζικό επιτόκιο

Joint venture – κοινοπραξία

Premium- υπερτίμημα

Real estate- επιχειρήσεις ακινήτων

Short selling- ακάλυπτη πώληση


Νεολογισμοί αθλημάτων


Πέναλτι – βολή ενδεκάμετρου

Pivot play- παιχνίδι περιστροφής

Play offs- αγώνες αποκλεισμού

Rebound- διεκδίκηση της μπάλας

Assist- τελική μεταβίβαση

Corner ( Kick)- χτυπώ γωνιακό

Υπάρχουν όμως και «αθησαύριστοι» νεολογισμοί. Λέξεις που χρησιμοποιούνται συχνά, χωρις όμως να έχουν καταγραφεί στα μεγαλύτερα Λεξικά, τουλάχιστον μέχρι στιγμής: αγροτοσυνδικαλιστής, αερανάρτηση, αερόψυξη, ανθρακόνημα, ανοσοανεπάρκεια, ασφαλτοτάπητας,αυτοπεραίωση, βιοηθικός, βιοτρομοκρατία, νανοκλίμακα, ομοφοβία, πολυτασικός , προσπελασιμότητα, σταυροθηρία,τηλεδίκη, υδροενεργητικός, φοροπεπιδρομή, χρονοσήμανση και πλήθος άλλων λέξεων. Για να καταγραφεί μια λέξη ως νεολογισμός πρέπει να παρουσιάζει τουλάχιστον 50 εμφανίσεις στη μηχανή αναζήτησης Google.

Στην επιτροπή ακαδημαϊκών που επεξεργάστηκαν τα στοιχεία αυτά μετείχαν οι Σπ. Ιακωβίδης, Αθ. Καμπύλης, Κων. Δρακάτος, Ιακ Καμπανέλλης, Αντ Κουνάδης, Βας. Πετράκος, Μεν. Τουρτόγλου. Η αναζήτηση δεν σταματά διότι η γλώσσα είναι ζωντανή, εξελίσσεται και μας εκπλήσσει συνεχώς με το δυναμισμό της. Είναι βέβαιο ότι στο επόμενο Δελτιο Ορολογίας και Νεολογισμών θα υπάρχει η λέξη «σπρεντ» που εισέβαλε πρόσφατα στη ζωή και κυρίως στην τσέπη του νεοέλληνα. 


(Πηγή: nooz.gr)

http://www.alopsis.gr

῾Ο ῾Υπουργός Πολιτισμοῦ ὀνειρεύεται μιά ῾Ελλάδα στά πρότυπα τοῦ Λας Βέγκας: Πρός μιά ῾Ελλάδα καζίνο!!!

Το όραμα του Υπουργού Πολιτισμού για μια Ελλάδα καζίνο

 
Οι πρώτες πληροφορίες που διέρρευσαν από την ημερίδα του τζόγου και δημοσιεύτηκαν στον τύπο δίνουν το στίγμα τον κυβερνητικών προθέσεων. Ήταν αναμενόμενο ότι θα γινόταν κάθε δυνατή προσπάθεια υποβάθμισης της συμμετοχής των πολιτών στη δημόσια διαβούλευση όπως και έγινε με την υπουργική δήλωση «στη διάρκεια της εκδήλωσης....
στη διαβούλευση έλαβε μέρος ένας μικρός αριθμός πολιτών αλλά ένας μεγάλος αριθμός φορέων και επαγγελματιών του χώρου των παιγνίων».
Φαίνεται ότι τα 1513 σχόλια εκ των οποίων εκατοντάδες εξέφραζαν την πλήρη διαφωνία πολιτών στην απελευθέρωση των τυχερών παιχνιδιών έγιναν από ένα μικρό τμήμα της Ελληνικής Κοινωνίας και τα μόνα ουσιαστικά ήταν των παραγόντων που διαφωνούσαν για το ποιος θα πάρει το μεγαλύτερο μερίδιο από την πίτα του τζόγου.

Αυτό που κανένας δεν περίμενε όμως ήταν τις πρωτοφανείς δηλώσεις του Υπουργού Πολιτισμού κ. Γερουλάνου. Παραθέτω αυτούσια την εισαγωγή της ομιλίας του:
«Το στοίχημα δεν είναι αυτό που ήταν. Έχει δώσει την θέση του σε μια βιομηχανία με τεράστιες προοπτικές και ευκαιρίες. Μια βιομηχανία που έχει περισσότερα κοινά με την ψυχαγωγία. Και βέβαια τα στοιχήματα είναι βασικός άξονας αυτής της βιομηχανίας αλλά γύρω της έχουν αναπτυχθεί δημιουργικές δράσεις τις οποίες ποτέ δεν φανταστήκαμε. Αν θέλετε να πεισθείτε κοιτάξτε προς το εξωτερικό. Ολόκληρες πόλεις που πριν 10 χρόνια ήταν κέντρα διαφθοράς και πορνείας, έχουν μετατραπεί σε κέντρα ψυχαγωγίας για όλες τις τάξεις, για όλα τα εισοδήματα, για όλες τις ηλικίες. Σήμερα το Λας Βέγκας δεν είναι αυτό που ήταν.»
Δηλαδή για το Υπουργείο που έχει ως ευθύνη την προβολή του πολιτισμού μας το πρότυπο είναι το Λας Βέγκας. Μια πόλη πορνείας και διαφθοράς προ δεκαετίας που πλέον έχει μετασχηματιστεί σε μια πολιτιστικό πρότυπο σύμφωνα με τα λεγόμενα του κυρίου Υπουργού. Αυτό είναι το όραμα του Ελληνικού Πολιτισμού; Προφανώς ναι γιατί οι δηλώσεις του έκλεισαν ως εξής:


« Όταν λοιπόν σήμερα ανοίγουμε τη διαβούλευση για το νομοσχέδιο για τα τυχερά παιχνίδια θα ήθελα να σας παροτρύνω να μην έχετε στο νου σας ένα παλιό δελτίο ΠΡΟΠΟ αλλά έναν ολόκληρο επιχειρηματικό κόσμο στον οποίο η Ελλάδα μπορεί να παίξει ηγετικό ρόλο. Ήδη Ελληνικές εταιρίες νέων δημιουργών έχουν μπει με μεγάλη επιτυχία σε αυτήν την βιομηχανία και έχουν διαπρέψει.»
Κατά συνέπεια, το ζητούμενο είναι να γίνει η Ελλάδα μια κυρίαρχη δύναμη στα τυχερά παιχνίδια σύμφωνα με το πρότυπο του Λας Βέγκας. Αυτή είναι η επίσημη θέση του Υπουργείου Πολιτισμού αντί της προβολής του αμέτρητων μνημείων και της Ιστορίας της Ελλάδας.
Αυτές οι θέσεις είναι αδιανόητες όχι μόνο γιατί προσβάλουν την ίδια την ταυτότητα του Ελληνικού Πολιτισμού αλλά και διότι εκφράζονται από τον ίδιο πολιτικό που τον Μάρτιο του 2010 δήλωνε στη Βουλή:

«Στα χέρια ιδιωτών, τα παράνομα στοιχήματα από τα τυχερά παιχνίδια, μπορούν να γίνουν ανεξέλεγκτα. Γίνονται πηγές διαφθοράς, εγκλήματος, κερδοσκοπίας και εκμεταλλεύονται τον εθισμό ορισμένων συμπολιτών μας. Αντί να προστατεύεται ο καταναλωτής σε μία ελεύθερη αγορά στοιχημάτων, μένει έκθετος σε μικρά και μεγάλα συμφέροντα.»
Δεν έχει νόημα να σχολιάσω περαιτέρω τις δηλώσεις του Υπουργού Πολιτισμού, ούτε τη ριζική μεταβολή των θέσεων του μέσα σε διάστημα μικρότερο των 6 μηνών. Η Ελλάδα είναι η χώρα που απλόχερα προσέφερε πολιτισμό σε όλο τον κόσμο και δεν χρειάζεται να δανειστεί τον πολιτισμό του Λας Βέγκας.

Μικρός Ήρωας
 
Πηγή:http://alithiastofos.blogspot.com