Ο π. Κ.ΣΤΡΑΤΗΓΟΠΟΥΛΟΣ ΓΙΑ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ «Η ΑΣΚΗΤΙΚΗ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ»

Ο π.Κωνσταντίνος Στρατηγόπουλος

για την «ΑΣΚΗΤΙΚΗ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ»

«Το βιβλίο η ΑΣΚΗΤΙΚΗ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ είναι βαθειά προβληματικό…»

Αυτή ακριβώς είναι η καταλυτική δήλωση του π.Κωνσταντίνου στην ιστοσελίδα μας, για το εν λόγω βιβλίο. Ελπίζουμε όσοι αδελφοί συνεχίζουν, να προβάλλουν το βιβλίο σαν ορθόδοξο, να το ξανασκεφτούν σοβαρά.

Ο π.Κωνσταντίνος μας δήλωσε πως όποιος θέλει μπορεί να απευθυνθεί στον ίδιο για περισσότερες λεπτομέρειες επί του θέματος.

Ενημερώνουμε τους αναγνώστες μας ότι σε λίγες μέρες θα έχουμε ανακοίνωση βόμβα για το προβληματικό βιβλίο.

Πηγή:http://www.egolpion.com/stratigopoulos_askhtikh.el.aspx

῾Ο γέροντας Πορφύριος ὡς ἁγιορείτης (᾿Αρχιμ. Βασιλείου Γοντικάκη)

ΣΧΟΛΙΟ ΟΔΥΣΣΕΩΣ: 

῾Ο λόγος τοῦ π. Βασιλείου Γοντικάκη, ἁπλός, γλαφυρός καί "ἐπαναστατικός" βλέπει ἀπό μιά σύγχρονη ἁγιορείτικη ματιά τή μορφή ἑνός ἁγίου τῶν ἡμερῶν μας. ᾿Επειδή πολλοί λένε ὅτι ὁ Γέροντας δέν ἀσχολήθηκε μέ τά προβλήματα καί τούς πνευματικούς κινδύνους πού ἀντιμετωπίζουμε σήμερα, καθώς καί μέ τίς μελλοντικές δυσκολίες πού θά ἀντιμετωπίσουν οἱ χριστιανοί, θά ἀναφέρω δύο ἐνδεικτικά παραδείγματα:

Α) Σέ γνωστή μου κυρία ἡ ὁποία τόν συμβουλευόταν τακτικά τῆς εἶχε πεῖ νά μήν ἀφήσει τήν δουλειά της, ἀλλά νά παραμείνει ὥσπου νά πάρει σύνταξη καί προέβλεψε τήν μεγάλη ἀνεργία πού ἀντιμετωπίζει τώρα ἡ ῾Ελλάδα.

Β) Κάποια κυριά ἡ ὁποία κατοικεῖ στήν εὐρύτερη περιοχή τῶν ᾿Αθηνῶν,  εἶχε πεῖ: Θά ἔρθει ἐποχή -ἐγώ τότε δέν θά εἶμαι στή ζωή- πού θά πέσει τόση πείνα ὥστε νά ἔρχεσαι στό Μοναστήρι μου μέ τά πόδια γιά νά νά πάρεις μιά   φέτα ψωμί

῾Ο γέροντας Πορφύριος ὡς ἁγιορείτης

Δεν ευχόμαστε να υπήρχε κάποιος που να μας έδιδε μια ζωντανή μαρτυρια της πίστεως Ούτε σχολιάζομε κάποιον ασκητή που βρίσκεται εν ζωή,αγωνίζεται.Καί δεν ξερουμε πώς θα τελειώσει.Τώρα ειναι διαφορετικά. Μιλούμε για καποιον πού άρχισε καί τελειωσε τον αγώνα της ζωής με ένα άγιο καί θαυμαστό τρόπο. Μπορεί να πη αφώνως στον Κύριο που τον έστειλε μεταξύ μας: «Το έργο ετελείωσα ο δέδωκάς μοι ίνα ποιήσω(Ιωαν.17,5) .Αλλά πάλι δεν είναι εύκολα τα πράγματα στην περίπτωση του γέροντος Πορφυρίου είναι κάτι το τελείως ιδιαίτερο από την αρχή μέχρι τέλους. Είναι μία θεοφάνεια κάτι τόσο άγιο καί καθαρό,για το οποίο ταιριάζει ή φράση: «Ψαυετω μηδαμώς χείρ αμύητων». Γι' αυτό δίσταζα και δεν ήθελα να μιλήσω. Καί τώρα διστάζω, γιατί μας ξεφεύγει το ασύλληπτο μεγαλείο του. "Εχομε ένα έκτακτο φαινόμενο προφητικής κλήσεως καί ζωής. Τον καλεί ό Θεός δωδεκάχρονο στα άγια των αγίων της έρημου του Αγίου "Ορους.Ενας θείος ερωτάς τον έλκει. Αστήρ μυστικός τον όδηγεί στον συγκεκριμενο γεροντα Παντελεήμονα, στην Καλΰβη του Αγίου Γεωργίου της Σκήτης των Καυσοκαλυβίων. Το Κυριάκο βρίσκεται κοντά, λίγο παρακάτω. Το ξεροκάλυβσ του γερο-Δημα βρίσκεται λίγο παραπάνω.

Το κελί του γέροντος Πορφυρίου

Έκεί ζή. Ανοίγει τα μάτια του στον νεο κόσρο της ασκήσεως. Αναπνεει τον καθαρό αέρα της ερήμου. Όσφραίνεται τα μυρίπνοα άνθη του Παραδείσου. Μπαίνει μεσα στο κάλλος της λειτουργικής θεολογίας.Την ίδια εποχή πολλοί έπισκέπτονται τό'Αγιον Όρος. Ό Σικελιανός καί ό Καζαντζάκης έρχονται ως έπισκέπτες στα Καυσοκαλύβια. Καθένας όμως, ανάλογα με το περιεχόμενο της ζωής του, έπισκεπτεται καί ανακαλύπτει ένα άλλο Άγιον Όρος.
Ό μικρός Ευάγγελος γνώρισε το άληθινό Αγιον Όρος καί μας το κοινοποίησε. Ως άγγελος καθαρός, τα δίδει όλα στον Χριστό καί δεχεται τη Χάρη. Μπαίνει,όπως λεει ό ίδιος στην άκτιστη Εκκλησία. Χαίρεται τίς ακολουθίες. Τρεφεται από την ευχή. Δεν χωρίζει την προσευχή από την εργασία. Κάνει υπακοή με' όλη του την καρδιά. Τρέχει σε όλα τα διακονήματα με προθυμία. Στενοχωριεται όταν δεν του φερωνται αυστηρά. Ριζώνει στη νεα γη της πνευματικής πολιτείας. Τρέφεται από το μυστήριο της ταπεινώσεως καί της αγάπης. Γι' αυτό καί οί κλάδοι των έφεσεων καί των προσδοκιών του εϊναι ούρανομήκεις καί φτάνουν στον γνόφο της άορασίας καί της ανυπαρξίας. Θέλει, όπως λεει ό ίδιος, να φυγή, να χαθή, να μην υπάρχη. Ζή μέσα στον χώρο της ορθοδόξου ελευθερίας. Νοιώθει καί ομολογεί ότι η θρησκεία μας είναι αγάπη,είναι ερωτάς, είναι ενθουσιασμός, είναι τρέλα, είναι λαχτάρα του θείου».
Του συμβαίνει το θαυμαστό γεγονός με τον γέρο-Δημα. Μεσα στον σκοτεινό νάρθηκα του Κυριάκου, όπου ό περιφρονημένος γέροντας κάνει μετάνοιες, βγάζει κραυγή δοξολογίας. Εκπέμπει τη λάμψη της Χάριτος. Καί παίρνει φωτιά ή εύφλεκτη ϋλη του μικρού ασκητή!
Κοσμογονικά γεγονότα πράττονται εν σιγή. Κανείς δεν παίρνει είδηση τι του συνέβη έκείνο το βράδυ στη Σκήτη. "Οπως κανείς δεν άκουσε πρίν από δύο χίλιαδες χρόνια τη συζήτησι του αρχαγγέλου Γαβριήλ με την άγνωστη Κόρη της Ναζαρέτ, πού δέχεται τον ουράνιο ασπασμό, συλλαμβάνει τον Λόγο του Θεοΰ καί αναδεικνύεται Θεοτόκος καί κοσμοσώτειρα.

Εσωτερικό Ι.Ν.Αγ.Γεωργίου στα Καυσοκαλύβια

Ό μικρός μοναχός δεν δίδει σημασία στο χάρισμα, μόνο τρέμει σύγκορμος από τη συγκίνηση. Γεννάται μέσα του ή χαρά, ή εκπληξη, ή γνώση, ή θεολογία. Γεννάται μεσα του ό νέος άνθρωπος, με νέες αισθήσεις, χαρές καί εφέσεις. Βλέπει, ακούει καί όσφραίνεται διαφορετικά, Φουντώνει μέσα του ό θείος έρως. Θέλει να μείνη μόνος καί άγνωστος μεσα στη σιωπή. Να ζήση καί να προχώρηση όπου τον φέρνει ή ανέκφραστη του εμπειρία. Να χαθη με τους αγνώστους καί μυστικούς μοναχούς μέσα στον παράδεισο της ερημικής κοινωνίας.
Ό Θεός όμως ενεργεί διαφορετικά γι' αυτόν καί για μας. Τον βλέπει ικανό για την έκτελεση δύσκολης αποστολής. Τον στέλνει σε άλλους χαμένους, στα άπολωλότα πρόβατα Του, στον κόσμο. Τον στέλνει σε μας.

Το να είσαι άπολωλώς καί να νομίζης ότι είσαι δάσκαλος της πνευματικής ζωής καί της θεολογίας, είναι επικίνδυνο. Σ' αυτούς στέλνει ό Θεός τον ανύπαρκτο καί ελάχιστο τούτο μοναχό.

Φτάνει στην καρδιά της Αθήνας, στην καρδιά του εικοστού αιώνα. Μένει στην Όμόνοια 33 χρόνια, από το 1940 μέχρι το 1973. Τα ζή όλα, όπως λέει, σαν μία μέρα.

Τί κάνει; Τίποτε, μόνο αγαπά. Αφήνει από μέσα του να ξεχυθή το φως της χαράς καί της Αναστάσεως πού έζησε καί πήρε από την αγιορείτικη του ζωή καί εμπειρία.

Βλέπει ότι όλοι, δίκαιοι καί αμαρτωλοί έχουν ανάγκη από αγάπη. Τους έχει λείψει ή στοργή της Ορθοδόξου Εκκλησίας πού αυτός πλουσιοπάροχα δέχτηκε στο 'λγιον "Ορος, μέσα στη ζωή της ησυχίας καί το μέλος της θεολογίας.
Εδώ βλέπει τους ανθρώπους σαν παιδιά προβληματικά, ατροφικά καί σαστισμένα. Ύποσιτιζόμενα με μια άψυχη καί αναιμική θεολογία καί εύσέβεια.Έχουν ανάγκη από στοργή καί αγάπη, από ελευθερία καί χάρη,όχι από φωνές καί εκνευρισμούς.


Θυμάται ότι «στο Άγιον "Ορος το πνεύμα πού έμαθε ήταν ορθόδοξο, βαθύ, άγιο, σιωπηλό, χωρίς έριδες, χωρίς καυγάδες καί χωρίς κατακρίσεις». Είχε βρη αγάπη, ευλάβεια, ουράνια πολιτεία. Αγάπησε τον Χριστό. Αναγεννήθηκε ολόκληρος. Πήγε «κουτός καί ντροπαλός». Καί έγινε έξυπνος, τολμηρός καί ωραίος. Ανοιξαν οί αισθήσεις του. "Ελαμψε το πρόσωπο του. "Εζησε το γεγονός ότι (όπως ομολογεί ό άλλος σταλμένος στον κόσμο Αγιορείτης Κοσμάς ό Αιτωλός) ό Θεός είναι «όλος φως, όλος χαρά, όλος ευσπλαχνία, όλος ευεργεσία, όλος αγάπη. Αυτό είπε με την παρουσία του ό γερων Πορφύριος στον κόσμο.
Μπαίνοντας στον χώρο μας δεν μίλησε τη γλώσσα μας. Δεν σχολίασε τίς απόψεις μας. Απλώς άνοιξε ένα παράθυρο καί ήλθε άνεμος καθαρός καί δροσερός, που παρέσυρε την πνευματική νωθρότητα καί αχλύ. Αναζωογόνησε τα σωθικά του κόσμου.

Δεν έδωσε ούτε επιεικείς ούτε αυστηρές συμβουλές, αλλά έξεχεε τη χάρη του Πνεύματος,

 πού «λύει τα δεσμά καί δροσίζει την φλόγα». Αυτή είναι ή αγιορείτικη καί ορθόδοξη θεολογία.

Ή συμπεριφορά του, οί κινήσεις της ψυχής και του σώματος του, δεν ρυθμίζονται από προσπάθεια να μην σκανδαλίση κανένα, ούτε από πρόθεση να φανή καλόςκαί ευσεβής."Ολα αυτά -το να παριστά-

νης κάτι- είναι ξένα καί ανύπαρκτα για την αγιορείτικη του αγωγή καί το ήθος.

Ολα ρυθμίζονται μόνα τους από μια ζέση πίστεως καί ένα θείο ερωτά, πού κοχλάζει μέσα του και φτάνει στον άλλο ως ευλογία καί εκπληξη. Δεν έχεις μπροστά σου έναν άνθρωπο ευγενή καί μετρημένο, που σου μιλά συνετά, αλλά έναν ένθεο, μεθυσμένο από έρωτα θεϊκό. Καί σε κατακλύζει με κύματα ενθουσιασμού πού, εκείνη την ώρα, αναδύονται από εκρήξεις χαράς πού ξεσπούν στην καρδιά του
Ολα είναι άρτιγέννητα, αυθεντικά καί ατελείωτα. "Εξω από τα τυποποιημένα, ξεθωριασμένα καί γνωστά. Είναι ό νεος οίνος πού σχίζει τα παλιά ασκιά. Νέα συμπεριφορά, λόγος, κίνηση, μανία καί χαρά ενός αγίου, που σε γεμίζει με άνάπαυση. Σοϋ δημιουργεί αϊσθηση εμπιστοσύνης. Σοϋ διαστέλλει τον χώρο της ζωής. Σοϋ διαλύει τα είδωλα της γνωστής θεολογίας: ή συντηρητική είναι στενόκαρδη καί σε πνίγει ή φιλελεύθερη, διάτρητη καί σε παγώνει.

Δεν μπορείς να τον πής συντηρητικό,ούτε φιλελεύθερο. Δεν μπορείς να τον σχολιάσης, είναι το άνωθεν ερχόμενο, πού τα ξεπερνά όλα. Σοϋ προκαλεί δέος καί σου ανοίγει την καρδιά όλα είναί γεμάτα παιδική χάρη, αλήθεια καί τόλμη, που δημιουργούν μια θεία οικειότητα. "Εμεινε κοντά μας πάνω από εξήντα χρόνια, σαν ήλιος εΰσπλαγχνίας. Μας μαλάκωσε την ψυχή, χωρίς να το περιμένωμε. Μας έλυσε τα προβλήματα, πρίν τον ρωτήσωμε. Αφαίρεσε τους κακοήθεις όγκους, χωρίς να το καταλάβωμε. Μας έκανε μια υποδόρια ένεση καί μας χάρισε μια ουράνια ανεση. Μας είπε πώς να ζήσωμε καί να χαρούμε τη ζωή μας, περιφρονώντας τον διάβολο καί τα πάθη, καί αγαπώντας τον Χριστό. Ζητώντας να γίνεται πάντοτε το θέλημα Του στίς χαρές καί στίς λύπες.


Κυκλοφόρησε μεταξύ μας ως άμεμπτος καί πολιτεύθηκε ελεύθερα ως άγιος. Φανερωσε την ελευθερία του μελλοντος αιώνος. Δεν κραυγάζει, δεν ακούει κανείς τη φωνή του στίς πλατείες (πρβλ. Ματθ. 12-19).
Ως σίφουνας αθόρυβης αγάπης, θωπεύει ιαματικά την ανθρώπινη ύπαρξη. Μίλα προσωπικά, εκφράζεται ελεύθερα καί έπισκέπτεται όλους. Δεν κρίνει, αλλά θεραπεύει. Δεν άποπαίρνει, μόνο χαροποιεί.
Ενώ βλέπει την πνευματική αναιμία της θεολογίας των πανεπιστημίων καί των κηρυγμάτων, δεν κάνει σχόλια αρνητικά. Παρακολουθεί κάποια μαθήματα στο Πανεπιστήμιο. Παίρνει ποιήματα του Βερίτη καί μιλά επαινετικά.
Ενώ βλέπει τί είναι ό κόσμος καί ή κοσμικότητα πού βασανίζει τον άνθρωπο, δεν διστάζει να πάρη λαϊκά τραγούδια καί να τα σχολιάση με τον δικό του άγιο τρόπο.
Ενώ ξέρει τί είναι ό αρχαιοελληνικός παγανισμός, επισκεπτόμενος το Μουσείο διακρίνει στον καλλιτεχνη πού έφτιαξε το άγαλμα του Δία στοιχεία πνευματικής γνησιότητας, καί δεν φοβάται να τα σχολιάση θετικά.

Ενώ γνωρίζει την ταλαιπωρία των γυναικών πού βρίσκονται στους οίκους ανοχής, χαίρεται όταν βρίσκεται κοντά τους. Ψάλλει μ' όλη του την καρδιά το «Εν Ιορδάνη βαπτιζομένου σου, Κύριε...». Τίς καλεΐ νά προσκυνήσουν τον τίμιο Σταυρό. Καί τους μιλά για το πόσο ό Θεός είναι αγάπη για όλους καί βρέχει επί δικαίους καί αδίκους.

Ενώ βλέπει ότι τα κάνομε θάλασσα, δεν μας άποστρεφεται. Τα ξέρει όλα καί δεν αντιπαθεί κανένα. Ή όξυδέρκειά του μας φωτίζει καί ή επιείκεια του μας μαστιγώνει.
Μόνη ή παρουσία του είναι μια ευλογία καί μια δοκιμασία. Είναι παρηγοριά για τους πονεμένους καί παραστρατημένους. Καί κρίση φιλάνθρωττη αλλά καί αδέκαστη για τους θεωρούμενους πνευματικούς καί δασκάλους της ζωής.
Πράγματι «έγενετο ημϊν εις ελεγχον εννοιών... ότι ανόμοιος τοις άλλοις ό βίος αΰτοΰ» (Σοφ. Σολ. 2, 14-15). Διακρίνει μ' σαφήνεια τα αόρατα στους πολλούς καί αφήνει διακριτικά να φανή έκεί που πρέπει. Την ταπεινολογία χαρακτηρίζει ως δαιμονισμό.
Έκεί που αυτός όσφραίνεται κάποια βαριά μυρωδιά καί άποφορά, άλλοι, πού παρουσιάζονται πνευματικοί οδηγοί, αισθάνονται καί μιλούν για εύωδία θυμιάματος.
Είχε τη δική του, διαφορετική γνώμη για γεγονότα του καιρού μας καί πρόσωπα, πού άλλα πήγαν να τιμηθούν ως άγιοι καί αλλά να αντιμετωπισθούν ως έκλυτοι. Βλέπει αγίους στον κόσμο έκεί πού έμεΐς δεν υποψιαζόμαστε.
Διακρίνει τα πνεύματα καί οδηγεί όλους στον λιμένα της σωτηρίας, στον λιμένα της Εκκλησίας.
Μένει πιστός στην Εκκλησία καί την ηρεμία του Πνεύματος.
Οι γέροντές του, ιερομόναχοι Παντελεήμων καί Ίωαννίκιος, καλοί καί αγαθοί -πού πάντα τους σεβόταν- παρασύρθηκαν καί έπεσαν στην παγίδα του ζηλωτισμού με την αλλαγή του ημερολογίου. Αυτός όχι.

Ή αταλάντευτη ηρεμία καί το αγγελικό του χαμόγελο ήταν δωρεά του Πνεύματος καί άποτελεσμα σκληρού αγώνα καί ασκήσεως στην ταπείνωσι καί την αγάπη. Το να εκνευρίζεσαι καί να έκνευρίζης είναι  εύκολη αλλά καί όλεθρια παρεκτροπή, όσο καί αν την όνομάζωμε προφητικό ζήλο.

Απαιτείται διάκρισι καί θείος φωτισμός για όλες τίς ενέργειες μας.

Δεν πρεπει να τα νύζωμε κάτι μικρό καί ανθρώπινο μεχρι να το έξαρθρώσωμε. Ούτε να καταπιεζωμε κάτι μεγάλο καί θεϊκό μεχρι να το έξουθενώσωμε, για να το φέρουμε στα μέτρα μας.
Πρέπει να έναποθετωμε τα πάντα στη θέληση του Θεού καί Εκείνος να άποφασίζη.
Άλλο είναι το ανθρώπινο καί φτιαχτό, πού ρυθμίζεται από δικές μας σκέψεις καί επιδιώξεις. Καί άλλο είναι το αληθινό κσί θεοκίνητο, πού δ'ν έλεγχεται από ανθρώπινες επεμβάσεις.
Το πρώτο θα προδοθή αργά ή γρήγορα καί θα φθαρή,ως κτιστό καί ανθρώπινο, όοο κι αν το στολίσωμε με θαύματα καί προφητείες.
Το δεύτερο και αληθινό θα μείνη ως ευλογία θεία καί άειλαμπής, παρ' όλες τίς προσπάθειες να περιφρονηθή καί να ταφή.
Τό'Αγιον 'Όρος πήγαμε να το ξεχάσωμε καί να το θάψωμε, αλλά μένει έκεΐ ασβεστη η άκτιστη φλόγα της ζωής της Εκκλησίας.
Ό γέρων Πορφύριος ήταν μια φανέρωση αυτοϋ του ασπίλου καί αδύτου φεγγους καί μια μαρτυρία της Χάριτος της αγιορείτικης ζωής καί εμπειρίας για την εποχή μας.

Εστάλη από τον Θεό σε περίοδο πνευματικής καχεξίας καί έξεπλήρωσε μία θεία αποστολή.

"Οταν πλησίαζε το τέλος του, παρακαλούσε τον Θεό να τον αξίωση να τελείωση τη ζωή του στα Καυσοκαλύβια, εκεί πού γεννήθηκε πνευματικά. Να χαθη με τους χαμένους καί άείζωους αδελφούς του, πού αγάπησε καί έγινε ένα μ' αυτούς. Του δώσανε τη χάρη. Καί δεν τους ξέχασε, ούτε χωρίστηκε άπ' αυτούς, όσα χρόνια κι αν έζησε μακριά τους.
Ό Θεός άκουσε τη δέηση του. Επέστρεψε καί έκοιμήθη στην Καλύβη πού έκάρη μοναχός."Εγινε το εξόδιό του στό Κυριακό της Σκήτης.

Ζήτησε να ταφή στον τάφο όπου είχαν βάλει νωρίτερα ένα χοντρό καί γελαστό μοναχό, για να πάρη κάτι από την αγιότητα του. Μετά την έκταφή του π. Πορφυρίου, ετάφη στον ίδιο χώρο ό γέροντας παπα-Νικάνωρ. "Εγινε ήδη καί εκείνου ή έκταφή. Τώρα δεν θα βρής πουθενά προσωπικό τάφο του γεροντος Πορφυρίου.

Καί τα οστά του χάθηκαν, κατά παραγγελία του, στο δάσος της Κερασιάς. Το χαμόγελο του μένει ως ευλογία, πού αιωρείται στην σύμπασα καί στίς ψυχές του κόσμου πού τον γνώρισε καί τον γνωρίζει.

Είναι καί μένει κάτι μοναδικό από την αρχή μέχρι τέλους.

Γεννήθηκε με το να φυγή, να χαθη, να μην ύπάρχη. Καί τελείωσε με το να χαθη, να φυγή, να μην ύπάρχη.

Γι' αυτό διαστέλλεται καί γίνεται κατά χάριν χώρα του Αχώρητου. Δεν διατυπώνει μία αποψη. Δεν ανήκει σε μια ομάδα ανθρώπων. Δεν εκφράζει μια νοοτροπία. Δεν προωθείται ούτε διαφημίζεται με ανθρώπινες ενέργειες. Έμείς όλοι έχομε ανάγκη από την ευλογία καί τον φωτισμό του.
Είναι μια θεοφάνεια, μια φανέρωση της αγάπης του Θεοΰ. Δεν έχει ακόμη το φως του αστεριού του φτάσει σε μας. Δεν έχομε κατανοήσει πλήρως τον λόγο του. Δεν έχει τελειώσει ή δραση από το φάρμακο του. Συνεχίζει την ιατρική του έπέμβαση. "Εχομε ανάγκη από τη θεραπεία του -καί όσοι νομιζομε ότι είμαστε ύγιείς.
Ήλθε μαζί μας καί ήταν μόνος, περιβεβλημένος στολή λευκή της αγγελικής του χαράς. «Μη μου απτού». Μη με πλησιάζετε με τη λογική, τίς αισθήσεις καί τίς αντιλήψεις σας. Δεν είναι καλό αυτό ούτε για σας ούτε για μένα.

"Εφυγε καί μένει μαζί μας. Δεν φανερώνεται ανθρώπινα. Δεν μολύνθηκε ζητώντας άνάπαυση καί δόξα φθαρτή. Ούτε μας άφησε να μολυνθούμε με άρρωστη αγωγή. Δεν μας κάνει διαφήμιση της υπεροχής του. Μας χαρίζει την ευλογία της ταπεινώσεώς του.

Ηταν άγιος, καθαρός, γι' αυτό έβλεπε παντού καί μετέδιδε καθαρότητα καί ελπίδα, πού είναι δώρο της Χάριτος. Μας είπε με την συμπεριφορά του:
Με έστειλε ή αγάπη του Θεού να σας δώσω κάτι. Σας το έδωσα καί φεύγω, χάνομαι. Φεύγοντας θά είμαι πιο πολύ μαζί σας, αυτή είναι τελικά ή θεία ευλογία. "Οταν ζοϋμε εν Χριστώ, ό θάνατος δεν διακόπτει, αλλά τονίζει καί λαμπρύνει τίς σχέσεις μας.
Καί σείς χαθήτε μεσα στην αγάπη του Θεοϋ. Κάνετε υπομονή έκεί που βρίσκεσθε. Σηκώνετε τον σταυρό πού ό Κύριος έπετρεψε να σηκώνετε καρτερικά, Καί θα έλθη ή Χάρι μεσα σας. Τότε θα δήτε τα αόρατα. Καί θα μας χαρισθοϋν τα ανείπωτα, ως πλησμονή άϊδίου ζωής καί ενότητας, από τον Θεό της αγάπης, είς τον όποιον πρέπει πασά δόξα τιμή καί προσκύνησις είς τους αιώνας των αιώνων. Αμήν.

Πηγή:

ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΓΥΝΑΙΚΑ

᾿Εμφανίσθηκε ὁ Γέροντας Παΐσιος;

Φύλαγε τά ροῦχα σου...

   

   Πολύς ντόρος ἔγινε τόν τελευταῖο καιρό περί ἐμφανίσεως τοῦ Γέροντος Παϊσίου τοῦ ῾Αγιορείτου. ᾿Εμφανίσθηκε , λοιπόν, ὁ Γέροντας Παῒσιος ἤ ὄχι. Κι ἐνῶ ἐδῶ καί καιρό ἡ εἴδηση κυκλοφοροῦσε στό διαδίκτυο καί πολλοί τήν διέψευδαν, ξαφνικά ἡ εἴδηση ἄρχισε νά γίνεται πιστευτή γιά κάποιο πρόσθετο λόγο:τό εἶπε καί ἡ τηλεόραση. ῾Οπότε, σκέφτηκαν πολλοί ἀδελφοί μας, ἀφοῦ εἶπε καί ἡ τηλεόραση, τότε μᾶλλον θά εἶναι ἀλήθεια. Βλέπετε, ἀγαπητοί μου, ἡ τηλεόραση ἔχει ταυτιστεῖ στήν συνείδηση τοῦ νεοέλληνα μέ τήν ἐγκυρότητα καί τήν ἀξιοπιστία.

   ῎Ας μήν ξεχνᾶμε πόσες ὧρες καταναλίσκουν οἱ ἀπανταχοῦ τῆς γῆς συνέλληνες καί ὄχι μόνο, γιά νά πληροφοροῦνται τά νέα, νά διασκεδάζουν, νά διώχνουν βρέ ἀδερφέ μου τήν πλήξη τους.

   Οἱ εὐκολόπιστοι ἀδελφοί μας, μᾶς δείχνουν μέ τή στάση τους πόσο βαθιά ἔχει μπεῖ στή ζωή τοῦ νεοέλληνα ἡ ἠλεκτρονική νταντά τῶν παιδιῶν μας. ῾Η τηλεόραση πολλές φορές ἀντικαθιστᾶ τήν σύζυγο ἤ τόν σύζυγο, τόν φίλο ἤ τήν φίλη,  τήν μητέρα ἤ τόν πατέρα καί μερικές φορές τόν ἐξομολόγο, κυρίως σέ περιπτώσεις ὅπου φιλοξενοῦνται διάφοροι ψυχολόγοι ἕτοιμοι νά ἀκούσουν τά προβλήματα τοῦ κοσμάκη καί νά προτείνουν τίς φωτισμένες λύσεις τους.

   Πανταχοῦ παροῦσα ἡ τηλεόραση.Σέ κάθε σπίτι δύο τρεῖς τηλεοράσεις, ἀναμμένες μέρα –νύκτα ἐπιτελοῦν τό «κοινωνικό τους λειτούργημα». Τό μόνο πού δέν ἔχουμε κάνει εἶναι νά τίς παντρευόμαστε κιόλας. ᾿Αλλά ποῦ ξέρεις καμμιά φορά, ὅλα εἶναι πιθανά!

  ῾Η τηλεόραση, λοιπόν, ὁ ἀχώριστος αὐτός σύντροφός μας, μᾶς περιμένει σάν γυρίσουμε ἀπ᾿  τήν δουλειά νά μᾶς σερβίρει ὅ, τι αὐτή νομίζει ὅτι εἶναι γιά τό καλό μας. ῎Εχει τόση καλοσύνη ἡ καημένη πού σέ κατασκλαβώνει. ῎Αραγε μέ τό ἀζημείωτο; ῎Οχι, βέβαια! Ξέρει πολύ καλά τή δουλειά της καί προσπαθεῖ μέ κάθε τρόπο νά εὐχαριστήσει τά ἀφεντικά της, ἀλλά καί τούς θαμῶνες της. Θά μοῦ πεῖτε:καί καλά, ποιά εἶναι , τέλος πάντων, τά ἀφεντικά της; Μά οἱ κάθε λογῆς ἐξουσία καί οἱ ἑκάστοτε ἐκπρόσωποί της. Οἱ δημοσιογράφοι, οἱ δημοσιογραφίσκοι, τά φερέφωνα τῶν κυβερνώντων, οἱ καναλάρχες, τά διαπλεκόμενα συμφέροντα, ὅπως ἔλεγε παλιότερα κι ὁ Μητσοτάκης, καλή του ὧρα!

   Οἱ ἄνθρωποι λοιπόν τῆς κάθε ἐξουσίας κρύβοντα ἀπό πίσω καί μᾶς πασσάρουν ὅ, τι ἐκεῖνοι νομίζουν καλό καί ὠφέλιμο γιά τήν τσέπη τους κυρίως καί γιά ἄλλους σκοπούς φανερούς καί ἄδηλους. ῎Ετσι λοιπόν καί ἡ εἴδηση περί ἐμφανίσεως τοῦ Γέροντος Παϊσίου, πολύ πιθανό, νά ἐντάσσεται σέ ἕνα ὀργανωμένο σχέδιο κατασπιλώσεως τῆς μορφῆς τοῦ Γέροντος μέ ἀπώτερο σκοπό νά ἀχρηστεύσουν ὅσα μέ προφητική ἐνάργεια ἔχει πεῖ γιά τίς δύσκολες μέρες πού περνᾶμε.

   Τό ῞Αγιο ῎Ορος βοᾶ ἀπό ὅλες τίς μεριές:῾Η εἴδηση εἶναι ἀπάτη. ῾Επομένως τό συμπέρασμα πού βγαίνει ἀβίαστα εἶναι ὅτι ὅ, τι λέει ἡ τηλεόραση δέν εἶναι ἑκατό τοῖς ἑκατό ἀξιόπιστο, δέν εἶναι πάντα γιά τό καλό μας, δέν εἶναι πάντα ὑπέρ τῆς σκέψης μας, δέν εἶναι –τίς περισσότερες φορές ὑπέρ τῆς ᾿Εκκλησίας μας.

   Πολλές φορές ἡ τηλεόραση, σοῦ δίνει τήν ἐντύπωση ὅτι μισεῖ τήν ᾿Εκκλησία μας, μισεῖ τόν κλῆρο της, μισεῖ τήν ἀποστολή της. ῾Η τηλεόραση εἶναι σκανδαλοθηρική, ἀρέσκεται στή φιλοσοφία τῆς κλειδαρότρυπας,  εἰσχωρεῖ στήν ἰδιωτική ζωή τῶν ἀνθρώπων καί κυρίως περνάει τό μήνυμά της πού εἶναι πρωτίστως ἀντιπνευματικό, ἀντιεκκλησιαστικό, φανατικά ἀντορθόδοξο καί χριστοκτόνο. Ποῦ εἶναι οἱ παιδαγωγικές ἐκπομπές, οἱ πολιτιστικές εἰδήσεις, ἡ ἀναφορά στό ἔργο καί τήν προσφορά τῆς ᾿Εκκλησίας; Τίποτε. Ξεραῒλα. Μόνο ἄν κάποιος κληρικός ὑποπέσει σέ κάποιο παράπτωμα, εἶναι ἕτοιμη νά τόν διαπομπέυσει, νά τόν κατασπαράξει.

   Τό συμπέρασμα:ὅταν ἀκοῦμε κάποια εἴδηση ἀπό τήν τηλεόραση καί ἀπό τά προσφυῶς χαρακτηρισθέντα «τηλεδικεῖα»,  ἄς εἴμαστε στό ἔπακρον καχύποπτοι κι ἐπιφυλακτικοί. Εἶναι αὐτό πού λέει ὁ λαός μας:φύλαγε τά ροῦχα σου νά ἔχεις τά μισά...

Φιλικά,

᾿Οδυσσεύς

ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ ΤΟ "Η ΚΥΠΡΟΣ ΕΙΝΑΙ ΕΛΛΗΝΙΚΗ" ΓΙΑΤΙ ΠΡΟΚΑΛΕΙ!!!

Στην Κύπρο του 21ου αιώνα απαγορεύεται το "Η ΚΥΠΡΟΣ ΕΙΝΑΙ ΕΛΛΗΝΙΚΗ¨" γιατί προκαλεί!!!!
Συγκεκριμένα στις 29-9-10 σε σχολείο της Πάφου κατά την διάρκεια εκδήλωσης για την ανεξαρτησία, όταν μαθητές μέλη του Μετώπου Νεολαίας του Εθνικού Λαϊκού Μετώπου (Ε.ΛΑ.Μ.) Πάφου προσπάθησαν να αναρτήσουν πανό (φώτο) που έγραφε Η ΚΥΠΡΟΣ ΕΙΝΑΙ ΕΛΛΗΝΙΚΗ εκφράζοντας κάτι το αυτονόητο ομάδα καθηγητών με προκλητικότατο τρόπο κατευθύνθηκε σ' αυτούς και με το έτσι θέλω προσπάθησαν να αποσπάσουν το πανό από τους μαθητές λέγοντας τους μάλιστα πως "θα καλέσουν την αστυνομία και θα βάλουν αποβολές σε όλους". Τελικά μετά από αψιμαχίες με τους καθηγητές τα μέλη μας πήραν το πανό και αποχώρησαν από τον χώρο της εκδήλωσης.


Ακολούθως μετά το πέρας της εκδήλωσης ομάδα από τα οργισμένους μαθητές και μέλη του Μετώπου Νεολαίας του κινήματος μας όταν πήγαν να ζητήσουν τον λόγο από αυτούς τους καθηγητές , οι πιο πολλοί από αυτούς κρύφτηκαν στα γραφεία τους ή άλλοι ακόμα έφυγαν από το σχολείο.

Έπειτα όταν μετέβησαν στην γραμματεία για να διαμαρτυρηθούν για το γεγονός τους είπαν ότι αυτό το πανό είναι πολιτικού περιεχομένου και έγινε προσπάθεια να αφαιρεθεί γιατί προκαλούσε(!!!) κάποιους μαθητές και καθηγητές.

Αυτή είναι η κοινωνία μας σήμερα όπου το Η ΚΥΠΡΟΣ ΕΙΝΑΙ ΕΛΛΗΝΙΚΗ είναι πολιτικού περιεχομένου και προκαλεί, ας μας απαντήσουν λοιπόν οι καθηγητές αυτά που είπαν στην εκδήλωση και όχι μόνο για ομοσπονδίες , ελληνοτουρκικές «φιλίες» και αρμονική συμβίωση με τους τούρκους δολοφόνους δεν αποτελούν πολιτική θέση και αποτελεί αυτό το πανό;;;

Πρέπει να ντρέπονται και να ξέρουν ότι θα μας βρουν μπροστά τους ενάντια στα αντεθνικά και ανθελληνικά σχέδια τους, και να έχουν καλά στο μυαλό τους πως ΕΔΩ ΕΙΝΑΙ ΕΛΛΑΣ, και σε όποιον αρέσει ...

Ενθαρρυντικό το γεγονός πως και άλλοι μαθητές συμπαραστάθηκαν και διαμαρτυρήθηκαν για αυτό το γεγονός και άλλοι βέβαια έδειξαν ενδιαφέρον για το πώς μπορούν και αυτοί να μπουν στις γραμμές Εθνικό Λαϊκό Μέτωπο (Ε.ΛΑ.Μ.) και να βοηθήσουν τον αγώνα μας.
ΚΥΠΡΟΣ ΓΗ ΕΛΛΗΝΙΚΗ

Μέτωπο Νεολαίας

Εθνικού Λαϊκού Μετώπου

 

Πηγή:http://www.stoxos.gr

Ευρω-στοπ στην "ἔξυπνη κάρτα" γιά τίς ἀποδείξεις!

Του Νεκτάριου Β. Νώτη
(Τετάρτη, 29/09/2010)
Δεν πρόλαβε καλά – καλά να ανακοινωθεί επίσημα από τους υπουργούς οικονομικών και περιφερειακής ανάπτυξης και οι Βρυξέλλες θέτουν θέμα εφαρμογής του. Ο λόγος για το σχέδιο, που ανακοίνωσε χθες ο Γιώργος Παπακωνσταντίνου, που προβλέπει όλες οι πληρωμές και αγορές των φορολογουμένων να γίνονται με ηλεκτρονική κάρτα, η οποία θα έχει –μέσω bar code– ενσωματωμένο τον αριθμό φορολογικού μητρώου του κάθε πολίτη.

Ο φορολογούμενος, δηλαδή, θα είναι εφοδιασμένος με αυτή την έξυπνη κάρτα, την οποία θα δίνει στις επιχειρήσεις, σε κάθε του αγορά. Τα καταστήματα, με τη σειρά τους, θα έχουν ταμειακές μηχανές συνδεδεμένες με το ΚΕΠΥΟ. Κατ΄ αυτό τον τρόπο, το υπουργείο οικονομικών θα έχει πλήρη εικόνα τόσο των συναλλαγών του φορολογούμενου, όσο και του ΦΠΑ, που εισπράττουν οι επιχειρήσεις. Έτσι, δεν θα χρειάζεται η συλλογή αποδείξεων, αφού στο ΚΕΠΥΟ θα γνωρίζουν πλήρως τις καταναλωτικές μας δαπάνες και θα υπολογίζουν αυτόματα την έκπτωση από το φόρο. Υπενθυμίζουμε ότι το συγκεκριμένο μέτρο είχε προαναγγείλει με συνέντευξή του στο Capitaltax, ο γενικός γραμματέας του ΚΕΠΥΟ, Διομήδης Σπινέλλης, τον περασμένο Μάρτιο (βλ. 29/03 “Με έξυπνη κάρτα η δήλωση των αποδείξεων”).

Όμως, πριν καν δοθούν περαιτέρω πληροφορίες και λεπτομέρειες για το πώς θα εφαρμοστεί το μέτρο, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή εντόπισε κενά σε θέματα προστασίας προσωπικών δεδομένων. Στις Βρυξέλλες εκτιμούν ότι “η χρήση ατομικών καρτών με γραμμωτό κωδικό συνεπάγεται την επεξεργασία των προσωπικών δεδομένων των καταναλωτών, κάτι που υπόκειται στις εθνικές διατάξεις εφαρμογής της Οδηγίας για την προστασία των φυσικών προσώπων έναντι της επεξεργασίας δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα και της ελεύθερης κυκλοφορίας των δεδομένων αυτών. Επίσης, οι διατάξεις της εν λόγω Οδηγίας ορίζουν ότι η επεξεργασία πρέπει να γίνεται για συγκεκριμένους και νόμιμους σκοπούς, να είναι συναφής και όχι δυσανάλογη σε σχέση με τον σκοπό για τον οποίο χρησιμοποιείται”.

Επιπλέον, η Επιτροπή υπογραμμίζει ότι “δεν γνωρίζει εάν έχει διενεργηθεί τέτοιου είδους αξιολόγηση, ούτε εάν έχει ζητηθεί η γνώμη της εθνικής αρχής προστασίας των δεδομένων κατά τη διάρκεια της προετοιμασίας του σχετικού μέτρου”.

Επισημαίνει παράλληλα ότι δεν γνωρίζει την ύπαρξη παρόμοιων συστημάτων σε κράτη μέλη βάσει των οποίων συγκεντρώνονται δεδομένα, γενικά, κατά την αγορά προϊόντων ή υπηρεσιών μέσω ατομικής ηλεκτρονικής κάρτας.

Η γνωμοδότηση αυτή περιλαμβάνεται σε απάντηση, που έδωσε ο αρμόδιος Επίτροπος Φορολογίας και Τελωνειακής Ένωσης, Algirdas Semeta, στον ευρωβουλευτή της Νέας Δημοκρατίας, Κώστα Πουπάκη. Ο κύριος Πουπάκης προχώρησε στη σχετική ερώτηση, μετά από το δημοσίευμα του Capitaltax τον περασμένο Μάρτιο. Ο αρμόδιος επίτροπος υποστήριξε ότι: «Μολονότι ο στόχος της επιβολής φορολογικής νομοθεσίας είναι θεμιτός, προκύπτει το ερώτημα, εάν το προτεινόμενο σύστημα συμμορφώνεται προς τις αρχές της ανάγκης και της αναλογικότητας όσον αφορά στον επιδιωκόμενο στόχο, ιδίως εφόσον το προτεινόμενο σύστημα συνεπάγεται τη λήψη αυτοματοποιημένων αποφάσεων σχετικά με πρόσωπα στα οποία αναφέρονται τα δεδομένα, όπως τεχνικές διαμόρφωσης χαρακτηριστικών, οι οποίες μπορεί να επιτρέπουν στις φορολογικές αρχές να αποκτούν πρόσβαση σε προσωπικά δεδομένα τα οποία υπερβαίνουν τον αρχικό, νόμιμο σκοπό και να τα επεξεργάζονται».

Το Capitaltax απευθύνθηκε στο υπουργείο οικονομικών. Στέλεχος της οδού Νίκης σχολίασε ότι “πρόκειται για μία δράση, η οποία προς το παρόν βρίσκεται υπό συζήτηση και στο επόμενο διάστημα θα οριστούν οι τεχνικές λεπτομέρειες και αφού προηγηθεί η σχετική διαβούλευση”. Θεωρούν, πάντως, ότι “δεν υπάρχει θέμα προσωπικών δεδομένων, γιατί τα στοιχεία που θα διαχειρίζεται η Γενική Γραμματεία Πληροφοριακών Συστημάτων είναι το ίδιο ευαίσθητα με αυτά που ήδη διαχειρίζεται έως τώρα”.

nectarios.notis@capital.gr

Πατρός ᾿Αθανασίου Μηνᾶ: «Πᾶσα φυτεία ἣν οὐκ ἐφύτευσεν ὁ πατήρ μου ὁ οὐράνιος ἐκριζωθήσεται.»

ΠΡΕΣΒΥΤΕΡΟΥ ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ ΜΗΝΑ

Οἱ γραμματεῖς καὶ οἱ Φαρισαῖοι, τῷ καιρῷ ἐκείνῳ, ἔγιναν πιὸ θρασεῖς καὶ πιὸ ἀπειλητικοὶ ἀπὸ ποτέ, ὅταν ὁ ἕνας ἐκ τῶν 12 μαθητῶν τοῦ Κυρίου πῆγε κρυφὰ σ’ αὐτοὺς μὲ πρόθεση νὰ παραδώσει, προδίδοντας, τὸν Διδάσκαλό Του. Ἀφοῦ συμφώνησαν, τοῦ πρόσφεραν τὸ τίμημα τριάκοντα ἀργύρια, οὕτως ὥστε κατ’ αὐτοὺς νὰ ἀποκαλυφθεῖ ἡ ἀθλιότητα καὶ κατάντια τοῦ μαθητῆ καὶ ἀφ’ ἑτέρου κατὰ τὴ γνώμη τους νὰ ἀμφισβητηθεῖ ὁ Προφήτης Διδάσκαλός του.

Τὸ αἰώνιο σχέδιο τῆς σωτηρίας τοῦ κόσμου ἦταν καλὰ κρυμμένο ἀκόμα καὶ στοὺς......

ἁγίους ἀγγέλους καὶ στοὺς ἁγίους, πόσο μᾶλλον στοὺς ῥυπαροὺς στὴν καρδιά. Ἔτσι ὁ Ἰούδας, ἀφοῦ ἔλαβε τὰ ἀργύρια, μπερδεμένος ἀπὸ τὸ χαλασμένο λογισμό του ἡγήθηκε τῆς σπείρας καὶ παρέδωσε μὲ «φίλημα» τὸν Κύριον τῆς Δόξης. Τότε ἐκεῖνοι, γραμματεῖς καὶ Φαρισαῖοι καὶ στρατιῶτες βλέποντας τὸ μαθητὴ νὰ προδίδει, ξεθάρρεψαν ἔτι περισσότερο καὶ ἀφοῦ Τὸν ἔφτυσαν, Τὸν χαστούκισαν, Τὸν περιέπαιξαν, στὸ τέλος ἄδικα Τὸν σταύρωσαν. Ἦταν τέτοια ἡ χαιρεκακία κυρίως τῶν γραμματέων καὶ Φαρισαίων, ὥστε ξέχασαν ἀκόμη καὶ τὶς Προφητεῖες τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης, ποὺ ἀναφέρονται μὲ τόση σαφήνεια καὶ ἀκρίβεια στὴν προδοσία τοῦ Μεσσίου, στὰ τριάκοντα ἀργύρια , στὸν σπόγγο, στὸ ὄξος , στὸν κλῆρο τῶν ἱματίων καὶ γενικὰ στὸ Θεῖο Πάθος .

Ὁ Κύριος, πιστὸς στὸ θέλημα τοῦ οὐρανίου Πατρός Του, ὑπέμεινε ἕως τέλους ὅλο αὐτὸ τὸ ἐναντίον Του φοβερὸ καὶ ἐπώδυνο «μυστήριον τῆς ἀνομίας» . Ὡς Θεάνθρωπος ποὺ τὰ σύμπαντα στέκονται γυμνὰ καὶ τετραχηλισμένα πάντοτε ἐνώπιον τῆς μεγαλωσύνης Του, ἔβλεπε καὶ τὸ οἰκτρὸ τέλος ὅλων αὐτῶν τῶν ἐχθρῶν Του, διότι πᾶσα φυτεία, ποὺ δὲν ἐφύτευσε ὁ Πατέρας Του, ἐκριζωθήσεται. Ὅπως ἀκριβῶς καὶ ἔγινε, παρ’ ὅτι ὁ Ἴδιος πονοῦσε, πρῶτα μὲ τὸν Ἰούδα καὶ ὕστερα μὲ ὅλους τοὺς σταυρωτές Του καὶ τοὺς ἐχθρούς Του.

Ἐν τούτοις καὶ στὶς ἡμέρες μας ὑπάρχουν ὀλίγοι ἢ πολλοί, ποὺ ἐνῷ διακονοῦν στὴν Ἄκτιστη καὶ Αἰώνια Ἁγία Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία Του καὶ παρ’ ὅτι οἱ προφητεῖες ποὺ ἅγιος οὐράνιος ἄγγελος καὶ ὄχι ἄνθρωπος παρέδωσε στὸν ἅγιο Ἀπόστολο καὶ Εὐαγγελιστὴ Ἰωάννη τὸν Θεολόγο, στὸ σπήλαιο τῆς Πάτμου ὡς πρὸς τὰ ἔσχατα, ὑποπίπτουν στὸ ἴδιο λάθος ποὺ διέπραξαν ὁ Ἰούδας, οἱ γραμματεῖς καὶ οἱ Φαρισαῖοι. Πῶς νὰ ἐξηγηθεῖ ἀλλοιῶς ἡ στάση τους, ἐνῷ, ὅταν ὅλα τὰ «σημεῖα» τῶν ἡμερῶν μας φανερώνουν τὴν ἐπικείμενη παρουσία τοῦ ἀποστάτη, ἐκεῖνοι δῆθεν δὲν τὰ βλέπουν;

Ὄντως ὑπάρχουν πλήρεις ἀποδείξεις πλέον γιὰ τὰ ὄργανα ἐκεῖνα τοῦ Ἀντιχρίστου, ποὺ μὲ δόλο πιέζουν καὶ βασανιστικὰ ὑποχρεώνουν, εἰ δυνατὸν ὅλοι οἱ ἄνθρωποι σὲ ὅλο τὸν κόσμο νὰ πέσουν καὶ νὰ προσκυνήσουν τὸ θηρίο τῆς Ἀποκαλύψεως, ἀλλέως, διακηρύσσουν ἀκαίρως εὐκαίρως σὲ ὅλους τοὺς τόνους, δὲν θὰ μποροῦν νὰ ἔχουν πρόσβαση σὲ στέγη, τροφὴ καὶ ἔνδυμα, ὅπως ἐπίσης καὶ σὲ ὁποιαδήποτε δικαιοπραξία. Πλήρης δηλαδὴ διωγμὸς ἕως θανάτου.

Τὰ χωρία τῆς Θείας Ἀποκαλύψεως βοᾶνε , ἐὰν τὰ ἀντιπαραβάλει κάποιος μὲ τὶς ἀπειλὲς ποὺ ἐκτοξεύονται ἀπὸ στόματα κυβερνώντων ἐναντίον ἐκείνων ποὺ δὲν θὰ παραλάβουν τὴ φερομένην ὡς κάρτα τοῦ Πολίτη ποὺ τώρα ἢ ἀργότερα θὰ φέρει τὸ δυσώνυμο ἀριθμὸ 666.

Ὅμως ἀδελφοί μου ὁ Σωτῆρας καὶ Κύριος Ἰησοῦς Χριστὸς ὡς Παντογνώστης μᾶς ἔδειξε τὴν ὑπομονὴ εἰς τέλος ὡς τρόπον σωτηρίας. Γνωρίζει ὡς Θεάνθρωπος ἀκριβῶς τί ἑτοιμάζουν οἱ διῶκτες τοῦ ὀνόματός Του στὰ πιστὰ μέλη τῆς Ἁγίας Ἐκκλησίας Του. Ἐξάλλου, ὁ Ἴδιος παραμένει ὡς τὸ αἰώνιον πρότυπον ὑπομονῆς. Ὁ ἅγιος ἀπόστολος Παῦλος καθὼς καὶ ὅλοι οἱ ἅγιοι Ἀπόστολοί Του, τί ὑπέμειναν ἀπὸ τοὺς γραμματεῖς καὶ Φαρισαίους!!! Πόσα προβλήματα τοὺς δημιουργοῦσαν καθημερινά, ἀλλὰ καὶ τί ὑπομονὴ ἐδείκνυον κατὰ τὴ θείαν ἀποστολήν τους. Ἐν τούτοις καὶ πάλι ξαναλέω: Ὅτι ὑπάρχουν λίγοι ἢ πολλοὶ ποὺ μὲ διάφορες σοφιστεῖες φασκιώνουν τὰ παιδιά τους καὶ κλείνουν τὴν Βασιλεία τοῦ Θεοῦ γιὰ τοὺς ἑαυτούς τους, ἀλλὰ καὶ τοὺς ἄλλους δὲν ἀφήνουν νὰ εἰσέλθουν εἰς Αὐτήν. Τί καὶ ἂν προειδοποίησε ὁ Χριστός μας νὰ προσέχουμε; Τί καὶ ἂν δίδαξε νὰ μελετᾶμε, νὰ γρηγοροῦμε, νὰ μαθαίνουμε, νὰ ἑτοιμαζόμαστε; Εἶναι δυνατὸν νὰ μὴν βλέπουν τοὺς καρποὺς τοῦ σαπροῦ δέντρου τῆς Νέας Ἐποχῆς; Τοὺς βλέπουν. Ἀκροῶνται τὰ μηνύματα, μὲ τὰ ὁποῖα τὰ ὄργανα τοῦ Σατανᾶ προτρέπουν σήμερα γιὰ τὴν εἰ δυνατὸν πλήρη ἀπομάκρυνση ἀπὸ τὸν Χριστὸν καὶ τὴ διδασκαλία Του τοὺς ἀνθρώπους.

Δὲν γνωρίζουν ἄραγε ὅτι ὅλα αὐτὰ τὰ ἁμαρτήματα, ποὺ εἶναι ἐντροπὴ καὶ νὰ τὰ ἀναφέρει κανεὶς καὶ τὰ ὁποῖα ἐπιβάλλουν στανικὰ οἱ νεοεποχίτες, στοὺς ἀνθρώπους νὰ κάνουν σήμερα, ἔχουν προαναγγελθεῖ ἀκριβῶς ἀπὸ τὸ Πανάγιον Πνεῦμα ; Ὅτι δηλαδὴ θὰ συμβαίνουν στοὺς ἐσχάτους καιροὺς τῆς ἀποστασίας καὶ μάλιστα ἔντονα καὶ ξεδιάντροπα λίγο πρὶν τὴν ἐμφάνιση τοῦ Ἀντιχρίστου. Ἀλήθεια, τί ἑρμηνεία ἄραγε δίνουν στὸ κάλεσμα τῆς πόρνης, ποὺ στέκεται ἐπάνω στοὺς λαοὺς καὶ πίνει ἡ ἴδια καὶ προσφέρει ἀφειδῶς τὰ βδελύγματα τῆς βορβορώδους καὶ σηπώδους ἀνηθικότητάς της στὸν κόσμο; 

Πόσο ἀλήθεια μεγάλος ἅγιος εἶναι καὶ ὁ πατέρας Παΐσιος ὁ ἁγιορείτης! Πόσο σπουδαῖο καὶ ἅγιο εἶναι τὸ κείμενό του «τὰ σημεῖα τῶν καιρῶν».

Εὐχαριστοῦμε τὸν Τριαδικὸ Θεὸ καὶ τὸν Σωτῆρα Χριστὸ ποὺ χάρισε στὶς ἡμέρες μας τόσους μεγάλους ἁγίους στὴν Ἐκκλησία (Παΐσιος ἁγιορείτης, Πορφύριος Καυσοκαλυβίτης, Ἰάκωβος ὁ ἐν Εὐβοίᾳ), ἀλλὰ καὶ πολλοὺς ἐκλεκτούς Του, ποὺ καὶ τώρα κινοῦνται ἀνάμεσά μας μὲ πίστη καὶ ὑπομονή.

Ὅποιος λοιπὸν μελετήσει μὲ νηφαλιότητα καὶ καθαρὰ καρδιὰ ὅλα τὰ ἀνωτέρω, θὰ κατανοήσει μὲ τὴν Ἄκτιστον Χάριν τοῦ Θεοῦ ὅτι ὁ Σατανᾶς εἶναι ὄντως ψεύτης καὶ ἀνθρωποκτόνος ἀπαρχῆς .

Ἐπίσης, θὰ βεβαιωθεῖ ὅτι ὅσοι ἑτοιμάζουν τὴν Παγκόσμια Διακυβέρνηση – Δικτατορία εἶναι ὄργανά του, καὶ δὲν ἔχουν καμμία σχέση μὲ τὴν ἀλήθεια, τὴ δικαιοσύνη, τὴν ἐλευθερία, τὴν ἀγάπη, τὴν ὁμόνοια, τὴ δημοκρατία, ἀλλὰ εἶναι διχασμένοι καὶ μὲ τὸν ἑαυτό τους καὶ μὲ τοὺς ἄλλους. Καὶ αὐτὸ γιατί, ἐφ’ ὅσον στεροῦν μὲ τοὺς νόμους τους τὸ δικαίωμα τῆς ζωῆς σὲ ὅλους ἐκείνους ποὺ ὄχι μόνο πιστεύουν καὶ ἀγαποῦν τὸν Κύριο τῆς Δόξης Ἰησοῦν Χριστὸν καὶ ποὺ παραμένουν μὲ ὑπομονὴ ἕως τὸ τέλος τηροῦντες τὴν ἐντολὴ καὶ τὴ μαρτυρία τοῦ Χριστοῦ, αὐτοανακηρύσσονται ὄργανα τοῦ ἀνθρωποκτόνου σατανᾶ καὶ πρόδρομοι τοῦ ἀντιχρίστου.

Τώρα, σὲ ὅ, τι ἀφορᾷ τοὺς πολλοὺς ἢ ὀλίγους ποὺ αὐτοαποκαλοῦνται διάκονοι τοῦ Χριστοῦ καὶ ποὺ δῆθεν δὲν βλέπουν τὰ ἐπερχόμενα (κάρτα πολίτη – σφράγισμα) ἐξ αἰτίας τοῦ ὅτι δὲν ἀκολουθοῦν τὸ παράδειγμα τῶν ἁγίων τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας, ἀλλὰ τοὐναντίον ἀναπαύονται στὸ μπερδεμένο – πλαμενένο λογισμό τους, τὸ τέλος γιὰ αὐτοὺς εἶναι πρόδηλον. Πᾶσα φυτεία, λέει ὁ Κύριος, τὴν ὁποίαν δὲν ἐφύτευσε ὁ Πατέρας Μου, ἐκριζωθήσεται. Ἀψευδεῖς μάρτυρες τούτου εἶναι οἱ διαχρονικὰ θεοκτόνοι σταυρωτὲς τοῦ Σωτῆρος Χριστοῦ, ὁ προδότης Ἰούδας, ἀλλὰ καὶ ὅλοι οἱ πολέμιοι τῆς Μίας, Ἁγίας, Ἄκτιστης Ὀρθοδόξου Ἀποστολικῆς καὶ Καθολικῆς Ἐκκλησίας, οἱ ὁποῖοι βρίσκουν τραγικό τέλος.

Ὅπως ἐπίσης καὶ τὰ χωρία ἐκεῖνα τῆς Θείας Ἀποκαλύψεως στὰ κεφάλαια ιδ΄, ιε΄ καὶ ιστ΄, ἀλλὰ καὶ ἀλλαχοῦ, δὲν ἐπιδέχονται καμμία παρερμηνεία. Ἀποκαλύπτουν ἀκριβῶς ποιὸς εἶναι ὁ φοβερὸς μισθὸς γιὰ τοὺς ἀρνητὲς καὶ τοὺς δειλοὺς τοῦ Θείου θελήματος , ὅπως ἀντίθετα φανερώνουν τὰ στεφάνια καὶ τὸν αἰώνιον Παράδεισον ποὺ ἀναμένουν τοὺς ὑπομένοντες εἰς τέλος μάρτυρες καὶ ὁμολογητὲς τῆς Ἁγίας Νύμφης τοῦ Ἀρνίου, ἤτοι τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησιας .

Αὐτὴ εἶναι, μοῦ λέει ὁ λογισμός, καὶ ἡ μεγαλυτέρα τιμὴ ποὺ ὁ Τριαδικὸς Θεὸς διὰ τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ προσφέρει στὸ πλάσμα Του, τὸν ἄνθρωπο τῆς πίστεως, τῆς ἐλπίδος, τῆς ὑπομονῆς.

Ὁ Κύριος ἐγγύς. Ναί, ἔρχου Κύριε Ἰησοῦ. Ἀμήν.

  

Πηγή:http://orthodox-watch.blogspot.com/

ΧΛΕΥΑΣΤΙΚΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΤΟΥ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥΠΟΛΕΩΣ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΝ ΠΑΡΟΝΑΞΙΑΣ

ΣΧΟΛΙΟ ΟΔΥΣΣΕΩΣ: ῎Αν ἀναγνώσει κάποιος προσεκτικά τήν παρακάτω ἐπιστολή τοῦ Σεβ. ᾿Αλεξανδρουπόλεως κ. ᾿Ανθίμου, ἀσφαλῶς καί θά ἀπορήσει μέ τό προκλητικό ὕφος του. ᾿Αντί νά ζητήσει συγγνώμη πού μέ τίς ἀστοχίες του προκάλεσε καί σκανδάλισε τόσο καί τόσο κόσμο, ἐπιδίδεται σέ ἕνα ἔμμεσο ὑβρεολόγιο καί προσπαθεῖ νά δικαιολογήσει τά ἀδικαιολόγητα. Μᾶς πληροφορεῖ μάλιστα ὅτι θά ξαναδώσει πάλι τήν φλόγα ἀπό τόν ῾Ιερό Ναό τοῦ χρόνου. ῞Οσο γιά τήν ὑπεράσπιση τῶν Μελετίου Νικοπόλεως καί Μεσσηνίας Χρυσοστόμου πού ἐπιχειρεῖ, καλύτερα νά ἔλειπε. Καί οἱ δυό τους ἔχουν δώσει "ἄριστα " δείγματα γραφῆς. Σεβασμιώτατε κ. ῎Ανθιμε, θά μπορούσατε νά πεῖτε: mea culpa καί νά ἔληγε ἐδῶ τό θέμα. Μή τό παρατραβᾶτε τό σχοινί,  εἰλικρινά δέν σᾶς συμφέρει, γιατί τά ἐπιχειρήματα πού χρησιμοποιεῖται εἶναι "ἕωλα".

Ἐπειδή τόν ἤλεγξε δι᾽ ἐπιστολῆς αὐστηρότατα διά τάς παγανιστικάς ἐκδηλώσεις

πηγή: Ορθόδοξος Τύπος, 1/10/2010

Σχολιασμός ἀπό τόν ᾿Ορθόδοξον Τύπον 

http://thriskeftika.blogspot.com/

Μέ ἀπαξιωτικούς χαρακτηρισμούς διά τούς Ὀρθοδόξους Μητροπολίτας, καθηγουμένους Ἱερῶν Μονῶν, θεολόγους ὅλων τῶν ἐκπαιδευτικῶν βαθμίδων, μοναχῶν καί μοναζουσῶν, πού ἐλέγχουν τόν Σεβ. Μεσσηνίας διά τάς σκανδαλώδεις θέσεις του περί τοῦ Παπισμοῦ, τόν Σεβ. Νικοπόλεως καί Πρεβέζης διά τάς μεταφράσεις τῶν Λειτουργικῶν θείων κειμένων. Ἐπίθεσιν καί κατά ὅλων τῶν «μαντρόσκυλων» τοῦ ὀρθοῦ δόγματος κ.λπ.

Ὁ διάλογος τῶν Ἐπισκόπων, οἱ ὁποῖοι προβάλλουν θέσεις, αἱ ὁποῖαι ἔρχονται εἰς ἀντίθεσιν μέ την δογματικήν ἀλήθειαν τῆς Ἐκκλησίας μας ἤ προβαίνουν εἰς ἐνεργείας, αἱ ὁποῖαι εἶναι ἀπηγορευμέναι ὑπό τῆς Ἐκκλησίας κ.λπ. ἐκτραχύνεται καί εἶναι χαμηλοτάτου ἐπιπέδου. Ἀνεγνώσαμεν τάς ἀπαντήσεις τοῦ Μεσσηνίας εἰς τόν Κυθήρων καί εἰς τόν καθηγητήν τῆς δογματικῆς τοῦ Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης κ. Τσελεγγίδη. Αἱ ἀπαντήσεις –δι᾽ ἐπιστολῶν– ἦσαν ἀπαξιωτικαί, ὑποτιμητικαί διά τά πρόσωπα τοῦ Κυθήρων καί τοῦ Καθηγητοῦ, κάτι τό ὁποῖον ἐπεσήμαναν καί οἱ ἴδιοι.

Ἡ ἔκπληξις, ὅμως, προέρχεται ἀπό τόν Ἀλεξανδρουπόλεως κ. Ἄνθιμον......

Οὗτος ἀπαντῶν εἰς ἐπιστολήν τοῦ Μητροπολίτου Παροναξίας, ὁ ὁποῖος τόν ἤλεγξε δι᾽ ἐπιστολῆς διά τάς παγανιστικάς ἐκδηλώσεις εἰς τόν Ἱερόν Ναόν τῆς Παναγίας, χρησιμοποιεῖ ἀπαραδέκτους χαρακτηρισμούς δι᾽ ὅλους τούς Ὀρθοδόξους, οἱ ὁποῖοι ἐλέγχουν τόν Μεσσηνίας διά τάς ἀπόψεις του περί διηρημένης Ἐκκλησίας ἤ τόν Νικοπόλεως καί Πρεβέζης κ. Μελέτιον διά τήν μετάφρασιν τῶν Λειτουργικῶν Κειμένων κ.λπ.

Ὅλοι ἐμεῖς, οἱ ὁποῖοι τούς ἐλέγχομεν διά τάς παρεκτροπάς των, συμφώνως μέ τόν Ἀλεξανδρουπόλεως, «δέν ἀποσκοποῦμε εἰς δημιουργικόν διάλογον καί εἰς παραγωγικούς συλλογισμούς, ἀλλά εἰς σπίλωσιν καί σκύλευσιν τῶν ἀρχιερατικῶν

προσ ωπικοτήτων». Ὅλοι ἐμεῖς, συνεχίζει ὁ Ἀλεξανδρουπόλεως, ἄλλοτε παριστάνομεν «τούς φρυκτωρούς τῆς λατρευτικῆς μας γλώσσης καί ἄλλοτε τούς “μαντρόσκυλους” τοῦ ὀρθοῦ δόγματος». Θά εἴμεθα, βεβαίως, καλοί καί σώφρονες ὅλοι ἐμεῖς, οἱ ὁποῖοι ἐλέγχομεν ἐπισκόπους διά τήν ἀσέβειάν των καί την μή τήρησιν τῶν Ἱερῶν Κανόνων, ἐάν ἀπεδεχόμεθα τήν καταπάτησίν των, ἐάν ἀνεγνωρίζομεν τάς αἱρετικάς των θέσεις περί τοῦ Παπισμοῦ και τοῦ Οἰκουμενισμοῦ, ἐάν ἐχειροκροτούσαμεν τήν μετάφρασιν τῆς θείας Λειτουργίας καί τῶν ὕμνων τῆς Ἐκκλησίας μας, ἐάν ἀπεδεχόμεθα τήν μεταπατερικήν θεολογίαν, ἡ ὁποία ἐξισώνει τήν Ἐκκλησίαν μας μέ ὅλας τάς ἄλλας Ἐκκλησίας τῶν πλανεμένων χριστιανῶν ἀλλά και τόν Βουδισμόν, τόν Ἰουδαϊσμόν και τόνΜουσουλμανισμόν καί ἐάν ἀπεδεχόμεθα ἄνευ ἀντιδράσεως και ἀντιστάσεως τάς ἀπόψεις τοῦ Ἀλεξανδρουπόλεως διά τάς παγανιστικάς ἐκδηλώσεις ἐντός τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ. Ὅλοι ἐμεῖς, οἱ ὁποῖοι τους ἐλέγχομεν τό πράττομεν ἀπό ἀγάπην πρός τήν Ἐκκλησίαν, τούς νόμους Της, ὡς εἶναι τό Πηδάλιον κ.λπ. Βεβαίως εἰς ὅλους αὐτούς, οἱ ὁποῖοι ἐλέγχουν περιλαμβάνονται Μητροπολῖται, καθηγούμενοι Ἱερῶν Μονῶν, μοναχοί καί μοναχαί, λαϊκοί, ὁ ἔντιμος κλῆρος, θεολόγοι–ὅλων τῶν κλάδων τῆς ἐκπαιδεύσεως κ.λπ καί τούς ὁποίους ὑβρίζει ὁ Ἀλεξανδρουπόλεως. Δέν εὐθύνεται ὅμως ὁ Μεσσηνίας, ὁ Ἀλεξανδρουπόλεως κ.λπ. Εὐθύνονται οἱ γέροντές των, αἱ φατρίαι ἐντός τῆς Διοικούσης Ἐκκλησίας, πού τούς ἀνέδειξαν εἰς τό ἀξίωμα τοῦ Ἐπισκόπου καί οἱ πολιτικοί μηχανισμοί.

Η ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΤΟΥ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥΠΟΛΕΩΣ κ. ΑΝΘΙΜΟΥ

Ἡ ἐπιστολή

Ἡ ἐπιστολή τοῦ Ἀλεξανδρουπόλεως πρός τόν Παροναξίας, την ὁποίαν ἀπέστειλε καί εἰς ἄλλους Μητροπολίτας ἔχει ὡς ἀκολούθως:

“Σεβασμιώτατον Μητροπολίτην Παροναξίας κ.κ. Καλλίνικον, Πάρον Σεβασμιώτατε,

Σᾶς εὐχαριστῶ πολύ γιά την εὐθύβολη ἐρώτησή σας σχετικά με τά ὅσα πραγματοποιήθησαν στις Φέρες καί εἰδικά στόν Ναό τῆς Παναγίας τῆς Κοσμοσώτηρας και ἀφοροῦσαν στά τῆς ἁφῆς τῆς Ὀλυμπιακῆς φλόγας τῶν παιδιῶν μέ νοητική στέρηση. Τά παιδιά αὐτά ἤδη λαμβάνουν μέρος στούς Πανευρωπαϊκούς Special Olympics στην Βαρσοβία κατ᾽ αὐτές τίς ἡμέρες. Οἱ Παγκόσμιοι Ἀγῶνες τῶν Special Olympics θά γίνουν στήν Ἀθήνα τον Ἰούλιο τοῦ 2011.

Κάποια τελετή ἁφῆς, ἀνάλογη με ἐκείνη τῶν “κανονικῶν” Ὀλυμπιακῶν Ἀγώνων, πραγματοποιεῖται καί γιά αὐτούς, συνήθως στην ἀρχαία Ὀλυμπία ἤ στήν Πνύκα. Σε συζήτηση, ὅμως, πού εἶχα πρό ἔτους περίπου, μέ τήν Πρόεδρο τῶν Πανελληνίων Special Olympics κ. Γιάννα Δεσποτοπούλου, τῆς ὑπενθύμισα ὅτι αὐτά τά παιδιά μέ νοητική στέρηση, ὅπως καί ἐκεῖνα μέ κινησιακές δυσκολίες τῶν Παραολυμπιακῶν Ἀγώνων, ὀφείλουν την ἀνάδειξη τῶν εἰδικῶν–ξεχωριστῶν χαρισμάτων καί δυνατοτήτων τους στήν Ἐκκλησία, ἡ ὁποία τά ”γλύτωσε” ἀπό τόν Καιάδα καί τά ἀνέδειξε ἰσότιμα μέλη τῆς κοινωνίας μας. Τῆς ὑπενθύμισα τήν λα´ ὁμιλία τοῦ ἁγ. Ἰωάννου τοῦ Χρυσοστόμου στήν Α´ πρός Κορινθίους (12,21), ἡ ὁποία ἀπετέλεσε καί τήν κύρια ἰδική μου ὁμιλία κατά τήν ἡμέρα τῆς τελετῆς. Σᾶς τήν ἐπισυνάπτω. Ἐπικράτησε ὑγιής προβληματισμός τῆς Προέδρου καί τῶν Μελῶν τῆς Ἐπιτροπῆς καί ἀποφάσισαν νά ἀναγνωρίσουν αὐτήν την προσφορά τῆς Ἐκκλησίας μας, παίρνοντας τήν φλόγα ἀπό τόν παλαιότερο Ὀρθόδοξο Ναό τῆς περιοχῆς μας. Ἐπειδή ἡ ἔναρξη τῶν ἐφετινῶν Πανευρωπαϊκῶν Ἀγώνων θά γινόταν στήν Βαρσοβία τῆς Πολωνίας στίς 17 Σεπτεμβρίου (ἡμέρα κατά τήν ὁποία στό Ὀρθόδοξο Ἑορτολόγιο τιμᾶμε τήν Ἁγία Σοφία καί τίς τρεῖς θυγατέρες της), ὀνομάσαμε τήν φλόγα “Flame of Faith, Love and Hope”. Ἔτσι καταστρώθηκε τό τυπικό τῆς ἡμέρας ἐκείνης. Πῆρα τό φῶς ἀπό τήν ἀκοίμητη κανδήλα τῆς ὑπόγειας κρύπτης τοῦ Ναοῦ, πού τήν κρατοῦσε ἕνα ντυμένο “παπαδάκι” καί ἀπό τήν Ὡραία Πύλη το μετέδωσα στά παιδιά μέ νοητική στέρηση, πού ἦταν ντυμένα μέ τά λινά φορέματα στόν κυρίως Ναό. Ἕνα κορίτσι 11 χρονῶν μέ συνόδευε κρατώντας τήν κανδήλα. Ἦταν αὐτό πού φαίνεται στό βίντεο δίπλα μου. Ἐκεῖνο πού δέν φαίνεται εἶναι ἡ νοητική του στέρηση καί ἐκεῖνο πού δέν γνωρίζετε εἶναι τό γεγονός ὅτι δέν μποροῦσε μόνο του νά ἀκολουθήσει κάποια ἄλλη διαδρομή, παρά μόνο ὑποβασταζόμενο. Στήν Ὡραία Πύλη εὐχήθηκα* στήν Μαρία Κώττη, αὐτήν πού ὀνομάστηκε στά bloggs “πρωθιέρεια”.

Εἶναι τό 6ο παιδί ἑνός γιατροῦ ἀπό τήν Ἀθήνα, τοῦ ὁποίου ὁλόκληρη ἡ οἰκογένεια θρησκεύεται συνειδητά καί γι᾽ αὐτό ἡ Μαρία αὐθόρμητα μοῦ φίλησε τό χέρι, ἐνῶ ἔτρεχαν δάκρυα ἀπό τά μάτια της. Ὁ χορός τῶν ψαλτῶν μας ἔψαλε τό Δοξαστικό τῶν Ἀποστίχων τοῦ ἑσπερινοῦ τῆς Κυριακῆς τοῦ Τυφλοῦ, το ὁποῖο γραμμένο μέ βυζαντινές νότες καί σέ πεντάγραμμο εἶχε διανεμηθεῖ σέ ὅλους τούς Ἕλληνες καί ξένους παρισταμένους. Συνόδευσα τά εἰδικά παιδιά μέχρι την ἔξοδο τοῦ Ναοῦ μας περιστοιχισμένος ἀπό 15 ντυμένα “παπαδάκια” ἐνῶ οἱ καμπάνες χτυποῦσαν

χαρμόσυνα. Τά παιδιά παρέδωσαν τό φῶς σέ ἀστυνομικούς Ἕλληνες, Σέρβους, Γάλλους, Ἄγγλους, Βέλγους καί Πολωνούς, οἱ ὁποῖοι θά το μετέφεραν (λόγῳ ἀδυναμίας τῶν παιδιῶν–ἀθλητῶν) μέσῳ Λιουμπλιάνας, Παρισίων, Λονδίνου και Βρυξελλῶν μέχρι τήν Βαρσοβία τῆς Πολωνίας, γιά τήν ἔναρξη τῶν Πανευρωπαϊκῶν Ἀγώνων, γεγονός πού ἤδη πραγματοποιήθηκε στίς 17 τρέχοντος μηνός.

Σεβασμιώτατε,

Δέν γνωρίζω σέ ποιά ἄλλη νεοπαγανιστική τελετή ζητήθηκε ποτέ ἀνάλογη συμμετοχή σέ ἀντίστοιχο χῶρο. Γι᾽ αὐτό, θά μοῦ ἐπιτρέψετε νά διατηρῶ τήν ἄποψη ὅτι μᾶλλον νοηματοδοτήθηκε ἀλλιῶς ἡ ἐφετινή ἁφή τῆς φλόγας τῶν Special Olympics καί καμμιά συγκρητιστική τελετή δέν ἔγινε. Γιά τίς λέξεις “ἱέρειες” καί “πρωθιέρεια”, πού μεταχειρίστηκαν οἱ ἐκφωνητές τῶν ἀθηναϊκῶν ΜΜΕ, ἐπηρεασμένοι ἀπό τήν ἄλλη τελετή τῆς ἀρχαίας Ὀλυμπίας, δέν αἰσθάνομαι την ἀνάγκη νά ἀπολογηθῶ, ἐπειδή στήν Ἐπαρχία μου καί στήν ἰδική μας τελετή παρόμοιες λέξεις ἀποκλείσθησαν. Δέν θά ἐπισυνάψω στό παρόν τις περιγραφές τοῦ γεγονότος ἀπό γονεῖς τῶν εἰδικῶν ἐκείνων παιδιῶν, πού καταφεύγουν στήν Παναγία μας καί στήν Πίστη μας γιά νά ἐλαφρυνθεῖ ὁ σταυρός τους (ἀλλοίμονο ὅταν πληροφορηθοῦν τά σχετικά δημοσιεύματα, πού ὀνομάζουν τά παιδιά τους “δαιμονόπληκτα”, “ἱέρειες” ἤ “εἰδωλολάτρες”).

Θά ἐπισυνάψω, ὅμως, δημοσίευμα τοῦ νεοειδωλολατρικοῦ περιοδικοῦ ΙΧΩΡ, πού “… δέν θά ἀνεχθεῖ ἄλλη φορά τήν ἴδια τελετή σέ χριστιανικό Ναό…”.

* * *

Ἐπιμένω, λοιπόν, καί θά ἐπιμείνω ἀκόμα κι ἄν μείνω μόνος μου ἐπάνω στήν γῆ, ὅτι στίς Φέρες ἐφέτος, οἱ Ἀγῶνες τῶν Special Olympics, προσανατολίσθησαν στήν φυσική τους κοιτίδα, πού εἶναι τό φιλάνθρωπο εὐαγγελικό πνεῦμα καί ὄχι τό εἰδωλολατρικό “ἀρχαῖο… ἀθάνατο”.

Σεβασμιώτατε,

Δέν θά ἐξηγοῦσα τά παραπάνω τόσο λεπτομερῶς, φοβούμενος μη τυχόν ἐκθέσω τίς οἰκογένειες τῶν παιδιῶν μας μέ νοητική στέρηση, πού γιά πρώτη φορά εἶδαν τά παιδιά τους νά “πρωταγωνιστοῦν”, στό χῶρο πού οἱ ἴδιοι καταφεύγουν γιά νά ἀντλήσουν δύναμη στην ἄρση τοῦ σταυροῦ τους. Τό κάνω, ὅμως, ἐπειδή μοῦ τό ζητήσατε με τήν ἐπιστολή σας, θέλοντας να ἀποσείσω τόν σκανδαλισμό ἀπό τήν ψυχή σας, ἀλλά καί τόσων ἀδελφῶν μας, κληρικῶν καί λαϊκῶν, πού θεωρήσατε ὅτι “ἐλαφρᾷ τῇ καρδίᾳ” πρόδωσα τήν Ὀρθόδοξη Πίστη, τήν ὁποία μόνο ἐσεῖς διαφυλάσσετε. Εἶναι δέ χαρακτηριστικό τῆς πρόσφατης συνοδικῆς ἐποχῆς μας, Ἅγιε Ἀδελφέ, ἡ ἔλλειψη ἐμπιστοσύνης μας στήν συλλογική ἐπισκοπική μας εὐθύνη καί ἡ φανταστική ἀναζήτηση αἱρετικῶν, προκειμένου νά διαλαληθεῖ διατόρως ἡ προσωπική μας “ὀρθοδοξότητα”. Σᾶς ὑπενθυμίζω τήν πρόσφατη ἀήθη πολεμική, πού δέχτηκε ὁ πολιός Γέροντας Νικοπόλεως Μελέτιος, σᾶς ὑπενθυμίζω καί την θεολογική ἀμφισβήτηση τοῦ ἀδελφοῦ Μεσσηνίας, τακτικές πού δεν σκοπεύουν σέ δημιουργικό διάλογο καί σέ παραγωγικούς συλλογισμούς, ἀλλά σέ σπίλωση καί σκύλευση τῶν ἀρχιερατικῶν προσωπικοτήτων τους ἀπό πρόσωπα και “κύκλους”, πού παριστάνουν ἄλλοτε τούς φρυκτωρούς τῆς λατρευτικῆς μας γλώσσας, ἄλλοτε τους “μαντρόσκυλους” τοῦ ὀρθοῦ δόγματος καί, Κύριος οἶδεν τί ἀκόμα τέξεται ἡ ἐπιοῦσα.

Ὁπότε, οἱ “ζηλωτές”, οἱ παλαιοημερολογίτες κ.λ.π. –ὅπως σημειώνετε στήν ἐπιστολή σας– ἁπλῶς ἀδράχνουν τήν εὐκαιρία τῆς ἐλλιποβαροῦς αὐτοσυνειδησίας μας, καθώς τούς τήν προσφέρουμε ἀφειδώλευτα καί μᾶς “χορεύουν” ἀνάλογα, πότε τόν ἕνα σήμερα και πότε τόν ἄλλο αὔριο. Ἐνημερωτικά σᾶς πληροφορῶ ὅτι μέ ἀπόφαση τῆς Προέδρου τῶν Special Olympics Εὐρώπης–Εὐρασίας κ. Mary Davis, ἡ ἁφή τῆς φλόγας αὐτῶν τῶν ἀγώνων θά τελεῖται μονίμως πιά ἀπό τήν Κοσμοσώτηρα. Οἱ μουσουλμανικές χῶρες τῆς Εὐρασίας, πού μελλοντικά θά τελέσουν παρόμοιους ἀγῶνες στην ἐπικράτειά τους δέν ἔχουν ἀντίρρηση!

Εὐχαριστῶ καί πάλι Ἅγιε Ἀδελφέ, γιά τήν εὐκαιρία τῆς ἐπικοινωνίας μας αὐτῆς, τήν ὁποία μέ την ἄδειά σας θά κοινοποιήσω καί σε ὅλους τούς Σεβασμιωτάτους Ἀδελφούς μας, γιά τήν ἰδική τους ἐνημέρωση καί τήν λύση, ἐνδεχομένως, ἀναλόγων ἀποριῶν τους. 

Διατελῶ

Μετά τῆς ἐν Χριστῷ

ἀδελφικῆς ἀγάπης καί τιμῆς

† ὁ Ἀλεξανδρουπόλεως Ἄνθιμος≫.

* Κατά λέξη: «Μαρία, σέ παρακαλῶ νά κρατήσεις μέσα σου βαθειά τήν πίστη στόν Χριστό, νά ἐλπίζεις πάντοτε σέ ἕνα καλύτερο αὔριο καί να μή πάψεις ποτέ νά ἀγαπᾶς τους ἀνθρώπους γύρω σου».