Πέμπτη 31 Μαρτίου 2011

Νέο λύκειο μέ 19 λιγότερα μαθήματα! (;;;....)


Τον Σεπτέμβριο θα αρχίσει η εφαρμογή των αλλαγών στο Λύκειο. Το νέο σύστημα μειώνει κατά 19 τα διδασκόμενα μαθήματα. Καινούργιος τρόπος εισαγωγής σε ΑΕΙ θα ισχύσει σε τρία χρόνια. »18-19 ΑΠΟ ΤΟ 2013 -14...και νέο σύστημα εισαγωγής σε ΑΕΙ και ΤΕΙ «E» 31/3

Μείωση μαθημάτων (19 συνολικά), περισσότερες επιλογές, καινοτομίες με νέα μαθήματα όπως η ερευνητική εργασία και παρακολούθηση επιπλέον διδακτικών ωρών σε επιλεγμένα από τον μαθητή μαθήματα, είναι οι βασικές αλλαγές του σχεδίου για το Νέο Λύκειο, όπως το παρουσίασε χτες η πολιτική ηγεσία του υπουργείου Παιδείας.


Νέο λύκειο με 19 λιγότερα μαθήματα
Βασική «φιλοσοφία» του νέου Λυκείου, σύμφωνα με την Αννα Διαμαντοπούλου, είναι η απεξάρτηση του λυκείου από τις εξετάσεις εισαγωγής στα ΑΕΙ, ενδοσχολικές εξετάσεις που δεν θα απαιτούν αποστήθιση και αντιγραφή και περισσότερος ελεύθερος χρόνος για τους έφηβους μαθητές, οι οποίοι είναι «οι πιο σκληρά εργαζόμενοι Ελληνες», όπως χαρακτηριστικά είπε η ίδια.
Νέο λύκειο με 19 λιγότερα μαθήματα
Από την ερχόμενη χρονιά η Α΄ Λυκείου θα είναι τάξη γενικής Παιδείας και στη συνέχεια η Β΄ και Γ΄ τάξη θα έχει εξειδικεύσεις με μικρό αριθμό βασικών μαθημάτων. Οσον αφορά στο εξεταστικό σύστημα, η ηγεσία του υπουργείου Παιδείας απέφυγε να κάνει οποιαδήποτε συσχέτιση με τις αλλαγές στο λύκειο, στο πλαίσιο της προσπάθειας απεγκλωβισμού του σχολείου από την εισαγωγή στα ΑΕΙ.
Διευκρινίστηκε πάντως ότι η βαθμολογία της Α΄ λυκείου δεν θα μετράει για την εισαγωγή στα ΑΕΙ και ότι η εξεταστέα ύλη θα έχει ευρύτερη μορφή και δεν θα είναι αυστηρά προκαθορισμένη όπως σήμερα. Οσον αφορά στο μάθημα των θρησκευτικών θα είναι υποχρεωτικό στην Α και Β΄ Λυκείου και επιλογής στη Γ΄ τάξη. Στις δύο όμως τελευταίες τάξεις θα ονομάζεται Θρησκεία και Κόσμος και θα υπάρχουν αναφορές και στις υπόλοιπες θρησκείες.
Σε γενικές γραμμές η πρόταση του υπουργείου, η οποία θα σταλεί σήμερα στην αρμόδια επιτροπή του ΕΣΥΠ, ώστε να οριστικοποιηθεί, προβλέπει τα εξής:
  • Μείωση μαθημάτων στην Α΄ λυκείου από 16 σε 8 και εισαγωγή ενός νέου μαθήματος, της ερευνητικής εργασίας.
  • Στη Β΄ λυκείου δύο κατευθύνσεις και μείωση μαθημάτων από 17 σε 12.
  • Στη Γ΄ λυκείου τρεις κατευθύνσεις και μείωση μαθημάτων από 16 σε 10.
  • Οι μαθητές ακόμη και στη Γ΄ λυκείου θα μπορούν να αλλάζουν κατεύθυνση αν αυτό επιθυμούν, στην αρχή βέβαια της χρονιάς.
  • Στη Β΄ και Γ΄ λυκείου οι μαθητές θα μπορούν να παρακολουθούν επιπλέον ώρες μαθημάτων (μαθήματα εμβάθυνσης) με βάση τις ανάγκες για την εισαγωγή στα ΑΕΙ.
  • Σε όλες τις τάξεις εισάγεται η ερευνητική εργασία (συνθετική εργασία ή project) ως διακριτή ενότητα του προγράμματος σπουδών, με στόχο οι μαθητές να αποκτήσουν εμπειρία στη διαχείριση ανοικτού τύπου μαθησιακών έργων, που απαιτούν ικανότητες όπως είναι ο σχεδιασμός, η επίλυση προβλημάτων, η δημιουργικότητα, η κριτική σκέψη, η καινοτομία, η εφαρμογή της θεωρητικής γνώσης σε πραγματικά πλαίσια εφαρμογών, ο συνδυασμός των γνώσεων από διάφορα μαθήματα κλπ. Τo project είναι υποχρεωτικό για όλους τους μαθητές. Αξιολογείται αυτόνομα και ο βαθμός του προσμετράται ισότιμα με τους βαθμούς των υπολοίπων μαθημάτων.
ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΑ ΚΑΙ ΕΠΙΛΟΓΗΣ
Ποια μαθήματα θα διδάσκονται στις τρεις τάξεις του Λυκείου
Α' ΛΥΚΕΙΟΥ: Η πρώτη τάξη του λυκείου θα περέχει γενική παιδεία στους μαθητές με 7 υποχρεωτικά μαθήματα, ελληνική γλώσσα (μάθημα με τρεις κλάδους Αρχαία, Νέα Ελληνική Γλώσσα και Νέα Ελληνική Λογοτεχνία), Θρησκευτικά, Ιστορία, Μαθηματικά, ξένη γλώσσα, Φυσικές επιστήμες (Φυσική-Χημεία Βιολογία) και Φυσική Αγωγή. Επίσης οι μαθητές θα έχουν και ένα μάθημα επιλογής, αυτό της ερευνητικής εργασίας ανά τετράμηνο με θέμα που εντάσσεται στους κύκλους «Ανθρωπιστικές και Κοινωνικές Επιστήμες», «Τέχνη και Πολιτισμός», «Μαθηματικά, Φυσικές Επιστήμες και Τεχνολογία» και «Περιβάλλον και Αειφόρος Ανάπτυξη». Κάποια εργασία θα μπορεί να γίνεται και στα αγγλικά και όλες θα αναρτώνται στο Διαδίκτυο
Β' ΛΥΚΕΙΟΥ: Στη Β΄τάξη θα υπάρχουν δυο κατευθύνσεις (Α΄και Β΄). Η κατεύθυνση Α' θα απευθύνεται σε όσους θέλουν να ακολουθήσουν θετικές, τεχνολογικές ή επιστήμες υγείας και η Β' τις κλασικές σπουδές και ανθρωπιστικές επιστήμες.
Γ' ΛΥΚΕΙΟΥ: Στη Γ΄ λυκείου θα υπάρχουν τρεις κατευθύνσεις με τέσσερα υποχρεωτικά μαθήματα και δύο επιλογής. Η κατεύθυνση Α' θα δίνει έμφαση στις θετικές επιστήμες (με Μαθηματικά, Φυσική, Χημεία, Βιολογία ή Υπολογιστές). Η κατεύθυνση Α΄- Β΄ στις Κοινωνικές και Οικονομικές επιστήμες (με Μαθηματικά, Στατιστική, Οικονομία). Η κατεύθυνση Β΄στις Νομικές, Φιλοσοφικές και Πολιτικές Επιστήμες (με Αρχαία Ελληνικά, Ιστορία, Κοινωνιολογία).
ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΑ ΕΜΒΑΘΥΝΣΗΣ
Στις δύο τελευταίες, και άρα πιο κρίσιμες για την εισαγωγή στην ανώτατη εκπαίδευση, τάξεις (Β' και Γ' Λυκείου) στους μαθητές παρέχεται εντός του κυρίως προγράμματος του σχολείου η δυνατότητα παρακολούθησης επιπλέον διδακτικών ωρών σε επιλεγμένα μαθήματα (μαθήματα εμβάθυνσης), με βάση τις ανάγκες τους για την εισαγωγή στα ΑΕΙ-ΤΕΙ. Ανάμεσα στα μαθήματα επιλογής υπάρχουν μαθήματα εμβάθυνσης σε βασικά γνωστικά αντικείμενα, που συνήθως είναι ιδιαίτερης σημασίας για την εισαγωγή στην ανώτατη εκπαίδευση. Με αυτόν τον τρόπο οι μαθητές έχουν τη δυνατότητα της επιπλέον διδασκαλίας εντός του σχολείου των μαθημάτων αυξημένης γι' αυτούς βαρύτητας.
ΣΕ ΔΥΟ ΧΡΟΝΙΑ
Εισαγωγή σε ΑΕΙ - ΤΕΙ με νέο σύστημα εξετάσεων
Οπως ανακοίνωσε χθες η Αννα Διαμαντοπούλου, από τις αλλαγές που θα γίνουν δεν θα αιφνιδιαστούν οι μαθητές, καθώς από τον ερχόμενο Σεπτέμβριο η Α' Λυκείου θα λειτουργήσει με βάση το νέο πρόγραμμα σπουδών, ενώ από το σχολικό έτος 2012-13 θα είναι έτοιμα και τα νέα προγράμματα σπουδών για τη Β' και την Γ' Λυκείου. Οι μαθητές που θα φοιτούν στην Α' Λυκείου το ερχόμενο σχολικό έτος θα εισαχθούν στα Πανεπιστήμια και τα ΤΕΙ με βάση το νέο σύστημα εισαγωγικών εξετάσεων, το οποίο θα ισχύσει για πρώτη φορά το σχολικό έτος 2013-14. Προκειμένου το υπουργείο Παιδείας να καταλήξει στο οριστικό σχέδιο για το νέο εξεταστικό σύστημα στο επόμενο διάστημα θα οργανωθεί ευρύτατη διαβούλευση με όλους τους πολιτικούς, επιστημονικούς, εκπαιδευτικούς και κοινωνικούς φορείς, ώστε να συγκεκριμενοποιηθούν οι διαδικασίες και τα κριτήρια του εξεταστικού. Η υπουργός δήλωσε ότι οι αλλαγές στο νέο σύστημα εισαγωγής στα ΑΕΙ και τα ΤΕΙ θα ακολουθήσουν τις εξής βασικές αρχές:
Οι εξετάσεις θα διεξάγονται κεντρικά και με διαδικασίες που διασφαλίζουν το αδιάβλητο, ενώ μειώνονται τα εξεταζόμενα μαθήματα.
Οι εξετάσεις θα αφορούν σε έναν μικρό αριθμό μαθημάτων και τα ΑΕΙ θα καθορίζουν τον συντελεστή βαρύτητας αυτών των μαθημάτων, ώστε ουσιαστικά να συμμετέχουν τα ίδια στα κριτήρια επιλογής των μελλοντικών φοιτητών τους. Επίσης, οι βαθμοί της Α' Λυκείου δεν θα υπολογίζονται για την εισαγωγή σε ΑΕΙ - ΤΕΙ, ενώ η εξεταστέα ύλη δεν θα είναι αυστηρά προκαθορισμένη.
Κατά τη διάρκεια της Γ' Λυκείου το ίδιο το σχολείο θα κάνει προσομοίωση της εξεταστικής διαδικασίας, με στόχο οι μαθητές να αντιληφθούν και να προετοιμασθούν στο σχολείο από τους καθηγητές τους για όλα όσα θα είναι αναγκαία.
ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΕΙΣ
Νέο φάσμα επιλογών για τους μαθητές
  • Τα μαθήματα της Γλώσσας (Νέα και Αρχαία Ελληνική Γλώσσα και Γραμματεία - Λογοτεχνία), η Ιστορία και σε μεγάλο βαθμό τα Μαθηματικά συνιστούν έναν λιτό πυρήνα μαθημάτων γενικής παιδείας, τα οποία παίρνουν οι μαθητές ανεξάρτητα από την περαιτέρω εξειδίκευσή τους. Υπενθυμίζεται ότι όλοι οι μαθητές θα έχουν πιστοποιηθεί στη Γ' Γυμνασίου στην καλή γνώση της Αγγλικής Γλώσσας και στη χρήση της Πληροφορικής.
  • Διευρύνεται ουσιαστικά το φάσμα των επιλογών των μαθητών. Ο μαθητής προβαίνει σε μια σειρά επιλογών στο Νέο Λύκειο ανάλογα με τις ανάγκες του για την εισαγωγή του στην ανώτατη εκπαίδευση ή τις ιδιαίτερες κλίσεις και τα ενδιαφέροντά του. Επιλέγει το θέμα της ερευνητικής εργασίας, με την οποία θέλει να ασχοληθεί σε καθεμιά από τις τρεις τάξεις του Λυκείου. Επιλέγει την κατεύθυνση που θέλει να ακολουθήσει στη Β' και στη Γ' Λυκείου ανάλογα με τους στόχους του μετά το Λύκειο. Αυξάνεται ο αριθμός μαθημάτων επιλογής από τρία σε επτά συμπεριλαμβανομένης και της ερευνητικής εργασίας.
ΝΙΚΟΛ. ΤΡΙΓΚΑ

Πηγή:http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=11424&subid=2&pubid=59665076

῎Ερχεται ἡ Κάρτα τοῦ Πολίτη

 
|
 
του Αντώνη Τριανταφύλλου
Ριζικές αλλαγές στις συναλλαγές  του πολίτη με την δημόσια διοίκηση   επιφέρει το νομοσχέδιο για την σχέδιο νόμου για την Ηλεκτρονική Διακυβέρνηση, που   εγκρίθηκε   την Τετάρτη  από το Υπουργικό Συμβούλιο και στην ουσία αποτελεί «προπομπό»  της κάρτας του πολίτη.

Πλέον οι πολίτες μέσω των ηλεκτρονικών συναλλαγών δεν θα προμηθεύονται μόνο δημόσια έγγραφα (πιστοποιητικά, βεβαιώσεις κτλ.), αλλά θα  διενεργούν και  τις ηλεκτρονικές οικονομικές  τους συναλλαγές. Παρά τις έντονες  αντιδράσεις των  εκκλησιαστικών οργανώσεων του παλαιού  και νέου ημερολογίου  η κυβέρνηση φέρεται αποφασισμένη να   προωθήσει τις ηλεκτρονικές συναλλαγές των πολιτών με τις  δημόσιες υπηρεσίες  καθώς  ευελπιστεί  ότι έτσι θα περιοριστεί δραστικά η γραφειοκρατία και θα χτυπηθεί η διαφθορά στο Δημόσιο.

Μάλιστα το  υπουργείο Εσωτερικών επικαλείται σχετική μελέτη, σύμφωνα με την οποία  εκτιμάται ότι το διοικητικό ή  το γραφειοκρατικό κόστος θα μειωθεί κατά 25%. Βέβαια  η κυβέρνηση  δεν διστάζει   να παραδεχθεί ότι  το τέρας της  γραφειοκρατία στην χώρα  μας    δημιουργεί  την «ανάγκη» για «γρηγορόσημο».

Παράλληλα το αρμόδιο υπουργείο Εσωτερικών διαβεβαιώνει   ότι θα  προστατευθούν  τα προσωπικά δεδομένα των πολιτών ενώ  εκτιμάται ότι αμέσως μετά  την ψήφισή του θα ακολουθήσει  η κάρτα του πολίτη. Ή κάρτα αυτή αναμένεται  να αποτελέσει το ηλεκτρονικό   «κλειδί» για τις συναλλαγές των πολιτών με το δημόσιο από την οθόνη του υπολογιστή  τους. Εκτός από το ονοματεπώνυμο του χρήστη θα περιλαμβάνει  τον αριθμό φορολογικού μητρώου και  τον  ΑΜΚΑ,  προκειμένου  να  συναλλάσσονται οι  πολίτες με τα  ασφαλιστικά ταμεία.

Τι αλλάζει

Με το εν λόγω νομοσχέδιο παύει να απαιτείται η αυτοπρόσωπη παρουσία του πολίτη  στις υπηρεσίες ενώ θεσπίζεται η δυνατότητα φυσικών και ΝΠΙΔ να υποβάλλουν με ηλεκτρονικό τρόπο αιτήσεις, δηλώσεις, βεβαιώσεις, δικαιολογητικά καθώς και προσφορές για συμμετοχή σε δημόσιους διαγωνισμούς εφόσον πληρούν τις προυποθέσεις.

Εισάγεται ως κανόνας η αυτεπάγγελτη ή κατ΄ αίτηση αναζήτηση εγγράφων που τηρούνται  σε οποιοδήποτε φορέα του δημόσιου τομέα προκειμένου να μειωθούν οι επιβαρύνσεις και η ταλαιπωρία πολιτών και επιχειρήσεων. Προβλέπεται η δυνατότητα των πολιτών ή των ΝΠΙΔ να ενημερώνονται ηλεκτρονικά τόσο για την πρωτοκόλληση όσο και ιδίως για την πορεία της υπόθεσης που τους αφορά.

Υπενθυμίζεται ότι τόσο ο Αρχιεπίσκοπος Αθηνών Ιερώνυμος με δήλωσή του, όσο και η Ιερά Σύνοδος με δυο ανακοινωθέντα της έχουν διατυπώσει επιφυλάξεις προς το σχέδιο της κυβέρνησης για το νέο ηλεκτρονικό δημόσιο έγγραφο, σε μια προσπάθεια κατευνασμού των πνευμάτων των ανησυχούντων πιστών κληρικών, αλλά και αρχιερέων που εναντιώνονται στην ηλεκτρονική κάρτα του πολίτη.

Επιπλέον, εκκλησιαστικές αλλά και καταναλωτικές οργανώσεις, όπως το ΙΝΚΑ, ο ΙΣΚΕ, αλλά και μερίδα μητροπολιτών έχουν εκφράσει δημοσίως την αντίθεσή τους στην καθιέρωση της ηλεκτρονικής ταυτότητας.

Πηγή: amen,gr

Τετάρτη 30 Μαρτίου 2011

"Μια στο καρφί και μια στο πέταλο" η επιστολή Ζαμπέλη στη ΔΙΣ Αποκλειστικά αποσπάσματα της επιστολής και του υπομνήματος του απελθόντος γεν. διευθυντή της ΕΚΥΟ

του Νίκου Παπαχρήστου
Mε θερμούς λόγους για τον Αρχιεπίσκοπο Ιερώνυμο τον οποίο, επισημαίνει με νόημα, θα συνεχίσει να τον αγαπά και να τον θυμάται όπως τον γνώρισε «τα τελευταία δεκατέσσαρα έτη πρό της αναρρήσεως Του στον Αρχιεπισκοπικό Θρόνο», αποχαιρέτησε την Εκκλησιαστική Κεντρική Υπηρεσία Οικονομικών ο απερχόμενος Γεν. Διευθυντής της, Αντώνης Ζαμπέλης. Με επιστολή του προς τον Αρχιεπίσκοπο και τη Διαρκή Ιερά Σύνοδο που σε έκτακτη συνεδρίασή της, σήμερα, όρισε το νέο πρόεδρο της ΕΚΥΟ καθώς και το διάδοχο του στη θέση του Γεν.Διευθυντή, ο Αντώνης Ζαμπέλης  κάνει ιδιαίτερη μνεία στον Μητροπολίτη Ιωαννίνων Θεόκλητο για τον οποίο δηλώνει ότι είναι «ΆΝΔΡΑΣ υπερήφανος, αγέρωχος, με σπάνια ευθυκρισία και ευθύτητα λόγων και έργων».

Στην πολυσέλιδη επιστολή του – μαζί με το συνοδευτικό υπόμνημα ξεπερνάει τις 100 σελίδες-  κάνει έναν απολογισμό του έργου που πραγματοποιήθηκε κατά την τελευταία τριετία. Ταυτόχρονα δεν παραλείπει να αναφερθεί στους «κακεντρεχείς» που επέκριναν το έργο αυτό μέσω «αθέμιτων μέσων» ενώ επικρίνει ευθέως και μερικούς Ιεράρχες «οι οποίοι μάλιστα είναι λαλίστατοι επί παντός του επιστητού».

Ο κ.Ζαμπέλης δεν διστάζει να ασκήσει κριτική και σε όλους όσοι, «κυρίως στους κόλπους της Αρχιεπισκοπής Αθηνών, επιθυμούν μία Εκκλησία, βουβή, άβουλη και έρμαιο της κρατικής εξουσίας».

Πιο συγκεκριμένα - σύμφωνα με τα αποσπάσματα της επιστολής που έχει στη διάθεσή του το Amen.gr- ο κ.Ζαμπέλης σημειώνει:

Για τον Μητροπολίτη Ιωαννίνων Θεόκλητο:

«Κατ’ αρχάς και πάνω απ’ όλους , θα ήθελα να ευχαριστήσω τον Σεβασμιώτατον Πρόεδρον της ΕΚΥΟ κ.κ. Θεόκλητον ο οποίος αν και άγνωστος εις εμέ κατά την έναρξιν της θητείας μου, με περιέβαλε με πατρική αγάπη και με σκέπασε ως φύλακας άγγελος από τις κακοτοπιές και τους πειρασμούς του Διαβόλου και των ανθρώπων.

Στάθηκε πατέρας, σύμβουλος, προστάτης, αδελφός αλλά πάνω απ’ όλα ανιδιοτελής και ακάματος εργάτης της Εκκλησίας του Χριστού που ως ιερωμένος Της την υπηρετεί με τον ίδιο ζήλο πάνω από πενήντα έτη εκ των οποίων τριακονταπέντε ως Αρχιερεύς . Ιεράρχες του βεληνεκούς του κ.κ. Θεοκλήτου σπάνια συναντά κάποιος όχι μόνο στην Ελλαδική Εκκλησία αλλά και σ’ ολόκληρη την Μεγάλη του Χριστού Εκκλησία. Η βαθειά του γνώση τόσον της θεολογίας όσο και της οικονομολογίας συνυφασμένη με την άδολη αγάπη του γιά τον Χριστό και τον Άνθρωπο τον καθιστούν ένα πραγματικό κόσμημα της Ιεραρχίας της Εκκλησίας της Ελλάδος αλλά και της Μεγάλης του Χριστού Εκκλησίας. ΆΝΔΡΑΣ υπερήφανος, αγέρωχος, με σπάνια ευθυκρισία και ευθύτητα λόγων και έργων.

Ότι και να πεί κάποιος γιά τον Άγιο Ιωαννίνων θα είναι λίγο. Θα ευγνωμωνώ εσαεί τον Μακαριώτατο Αρχιεπίσκοπο που επέλεξε να συνεργασθώ μ’ έναν Ιεράρχη που μου έμαθε τόσα πολλά για την Εκκλησία και τους Ανθρώπους» .

Για τον Μητροπολίτη Σπάρτης Ευστάθιο, πρώην Πρόεδρο της ΔΕ της ΕΚΥΟ και τους Ιεράρχες που επικρίνουν το έργο της Κεντρικής Υπηρεσίας Οικονομικών:

«Στο σημείο αυτό θα ήταν σοβαρή παράλειψις μου να μην αναφερθώ στον Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Μονεμβασίας κ Σπάρτης κ.κ. Ευστάθιο ο οποίος στάθηκε σημαντικός αρωγός στην προσπάθεια της Ε.Κ.Υ.Ο να ανταπεξέλθει στο τιτάνιο έργο της . Ιεράρχες σαν τον Άγιο Σπάρτης πραγματικά τιμούν το Αρχιερατικό Τους αξίωμα και αποδεικνύουν ότι ξέρουν να ξεπερνούν τις όποιες προσωπικές πικρίες τους όταν πρόκειται για το καλό της Εκκλησίας.

Εν αντιθέσει , μερικοί Ιεράρχες όμως, οι οποίοι μάλιστα είναι λαλίστατοι επί παντός του επιστητού, πιστεύουν ό,τι πέραν του ό,τι είναι άριστοι θεολόγοι, είναι και άριστοι νομοκανονικολόγοι  και εντρυφείς οικονομολόγοι και γνωρίζουν τα νομικά και οικονομικά δρώμενα κάλλιον των νομικών και των οικονομολόγων ελέω της Θεού Δεσποτείας που τους έχει ανατεθεί με την συνοδική ψήφο των πρεσβυτέρων Αδελφών τους. Περιττό να αναφέρουμε ό,τι αυτό δεν ισχύει εις την πράξιν και εις το σημερινό πολύπλοκο γίγνεσθαι της παγκοσμιότητος , που είτε το επιθυμούμε είτε όχι είμεθα μέρος της».


Για εκείνους που χρησιμοποίησαν «αθέμιτα μέσα» για να επικρίνουν την ΕΚΥΟ:

«Βεβαίως πάντα υπάρχουν και οι κακεντρεχείς που δεν χάνουν ευκαιρία να κατακρίνουν το έργο της Υπηρεσίας με αθέμιτα μέσα και διά του Τύπου, προτάσσοντας το γνωστό στους διαδρόμους «αυτοί του τετάρτου» λές και μιλάνε για «μιάσματα» και όχι για σάρκα εκ της σαρκός τους. Ευτυχώς είναι λίγοι, δεν ξεπερνούν τα δάκτυλα του ενός χεριού, αλλά η εκκλησιαστική ιστορία θα τους εγγράψει εκεί που τους αρμόζει. Η ιστορία αργεί αλλά είναι αμείλικτη στην τελική της κρίση».
Από τον συνοπτικό απολογισμό του έργου της ΕΚΥΟ κατά την τελευταία τριετία:

«Την τελευταίαν τριετίαν λοιπόν, πραγματοποιήθηκε ένα σημαντικό και πολυποίκιλο έργο εις την Ε.Κ.Υ.Ο . Το έργο αυτό κυρίως επικεντρώθηκε στην δημιουργία κατάλληλων υποδομών ούτως ώστε η Υπηρεσία να γίνει αντάξια του έργου που έχει να επιτελέσει. Δυστυχώς την τελευταίαν τριακονταπενταετία η αξιοποίησις της εκκλησιαστικής περιουσίας πραγματοποιήθηκε με πάρα πολύ βραδείς ρυθμούς. Από το μεγαλόπνοο σχέδιον του Ιερωνύμου Α’ για την αξιοποίησιν της εκκλησιαστικής περιουσίας το οποίον διεκόπη το 1974 έως και σήμερον πολύ λίγα πράγματα έγιναν διά την αξιοποίησιν αυτής της πράγματι σεβαστής περιουσίας.

Αυτό το αδιαμφισβήτητο γεγονός κατά μεγάλο ποσοστό είναι απολύτως δικαιολογημένο. Για να μπορέσει ν’ αξιοποιηθεί μία μεγάλη ακίνητος περιουσία θα πρέπει να υπάρχει κατ’ αρχάς ένας γνώστης των θεμάτων αξιοποιήσεως ακινήτου περιουσίας ως επικεφαλής της Υπηρεσίας. Αυτό για διαφόρους λόγους, κυρίως όμως διότι η Εκκλησία της Ελλάδος δεν επιθυμούσε να ανταμοίψει ένα τέτοιο στέλεχος, δεν έγινε εφικτό την τελευταία τριακονταπενταετία».


Συγκεκριμένα η ΕΚΥΟ, μεταξύ άλλων, προώθησε:

« - την διενέργεια κατόπιν ανοικτού διαγωνισμού μεταξύ των εξειδικευμένων τραπεζικών οργανισμών , εκτιμήσεων της αγοραίας και της μισθωτικής αξίας όλων των υπό της διαχειρίσεως παρά της Ε.Κ.Υ.Ο ακινήτων . Μ’ αυτήν την στρατηγικήν κίνησιν η Υπηρεσία μέσω των αναδόχων Πειραιώς Ακινήτων και Εμπορικής Ακινήτων επέτυχε τρία βασικά και θεμελιώδη επιτεύγματα :

•    να κατασθή γνώστης διά πρώτην φοράν της αγοραίας και της μισθωτικής αξίας της υπό διαχείρισιν περιουσίας της .
•    να γνωρίση δια πρώτην φοράν μέσω ενός δομημένου τρόπου τα χαρακτηριστικά της υπό διαχείρισιν περιουσίας της.
•    να αναπροσαρμώση τις μισθωτικές αξίες εις τα επίπεδα των τρεχόντων μισθωμάτων της αγοράς.

Και όλα αυτά τα επέτυχε με το μικρότερο δυνατόν κόστος (περίπου 200.000 Ε) , αντί του υπερόγκου ποσού που θα απαιτείτο εάν η εκτίμησις αυτή ανετίθετο εις το Σώμα Ορκωτών Εκτιμητών (ΣΟΕ) και θα ανερχόταν εις τα 20.000.000 Ε».

« -την αξιολόγηση των ακινήτων της Βουλιαγμένης σε πρώτη φάση, κατά χρήση και βαθμό αξιοποιήσεως , και την πώληση των πρώτων δύο ακινήτων σε υψηλότατες τιμές (40% πάνω από την αγοραία αξία) ούτως ώστε να δημιουργηθή υψηλή τιμή εκκινήσεως-ορόσημο (benchmark) . Αυτό δημιούργησε ένα ανυπέρβλητο φραγμό στις ορέξεις των γνωστών – αγνώστων επίδοξων καταπατητών και αγοραστών της Βουλιαγμένης που για πολλές δεκαετίες λυμαίνονταν τη συγκεκριμένη περιοχή και ειδικώτερα τα εκκλησιαστικά ακίνητα. Με δεδομένο ό,τι η εναπομένουσα εκκλησιαστική ακίνητος περιουσία στη Βουλιαγμένη, δύναται να αξιοποιηθή στο μέγιστο τμήμα της μόνο δια οικιστική χρήση, είναι αυτονόητη η κατά μεγάλο μέρος ρευστοποίησή της σε υψηλότατες τιμές και η επανεπένδυση του κεφαλαίου αυτού σε κινητές αξίες (κυρίως μετοχές της ΕΘΝΙΚΗΣ ΤΡΑΠΕΖΗΣ) και εμπορικά ακίνητα αποδόσεως».
 
« -την αξιοποίησιν των κινητών αξιών που διακατέχει η ΕΚΥΟ και στο μέγιστο μέρος τους είναι μετοχές της Εθνικής Τραπέζης (14.175.000 μετοχές σήμερον από 5.947.500 που παραλάβαμε πρίν τρία έτη) . Η αξιοποίησις του σημαντικού ποσοστού που κατέχει η ΕΚΥΟ στην ΕΘΝΙΚΗ , ίσως αποτελέσει την λύση διά την αυτονομία της Εκκλησίας της Ελλάδος από την κρατική εξάρτηση. Αυτό όμως απαιτεί στρατηγική, τακτική αλλά κυρίως αποφασισμένη ιεραρχία που θα έχει το θάρρος να αξιοποιήσει την περιουσία της Εκκλησίας και δεν θα κάνει βήματα ολοταχώς προς τα οπίσω έναντι παροχής μικροχορηγιών. Η αξιοποίησις του ποσοστού της ΕΘΝΙΚΗΣ είναι κολοσσιαίας σημασίας διά την Εκκλησίαν και δεν μπορεί να αφεθεί στα χέρια μη ειδικών».

« -την διατήρησιν του φορολογικού καθεστώτος και την επίτευξιν ισότιμων ρυθμίσεων με τα λοιπά νομικά πρόσωπα ιδωτικού δικαίου . Δυστυχώς, η μεταχείρισις της Ελλαδικής Εκκλησίας (την οποίαν συστηματικώς αγνοούν ότι αποτελεί Θείο Καθίδρυμα και όχι ένα απλό Ν.Π.Δ.Δ) την τελευταία διετία έχει επανέλθει σε καθεστώς ομηρίας και απαξιώσεως μετά την δίκαια αντιμετώπιση Της την προηγούμενη επταετία (2002 – 2009). Μερικοί, δυστυχώς μέσα στην Εκκλησία και κυρίως στους κόλπους της Αρχιεπισκοπής Αθηνών, επιθυμούν μία Εκκλησία, βουβή, άβουλη και έρμαιο της κρατικής εξουσίας».


Το «υστερόγραφο» για τον Αρχιεπίσκοπο Ιερώνυμο:

«Τον Μακαριώτατον Αρχιεπίσκοπον Αθηνών κ Πάσης Ελλάδος κ.κ Ιερώνυμον τον αγαπώ, τον τιμώ και θα τον θυμάμαι πάντοτε όπως τον γνώρισα τα τελευταία δεκατέσσαρα έτη πρό της αναρριχήσεως Του στον Αρχιεπισκοπικό Θρόνο και αυτό δεν αλλάζει με οτιδήποτε ήθελε συμβεί» .

Πηγή:amen.gr

Τρίτη 29 Μαρτίου 2011

ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΗ ΔΙΑΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΚΑΙ ΑΝΘΡΩΠΙΝΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ, ΜΙΑ ΣΗΜΑΝΤΙΚΗ ΗΜΕΡΙΔΑ ΣΤΗ ΦΙΛΟΣΟΦΙΚΗ ΣΧΟΛΗ


στία Πατερικν Μελετν” π τν αγίδα τς Φιλοσοφικς Σχολς το Πανεπιστημίου θηνν διοργανώνει  τν  Πέμπτη  31 Μαρτίου  2011 κα ρα 15:00-18:00 , μερίδα  μ θέμα τν  “λεκτρονικ διακυβέρνηση κα τ νθρώπινα δικαιώματα” , στὴν αἴθουσα AULA τῆς Φιλοσοφικῆς Σχολῆς Ἀθηνῶν.

• Τί  εἶναι τελικὰ ἡ “ἠλεκτρονικὴ διακυβέρνηση” καὶ γιατί πρέπει  νὰ ἔχει παγκόσμιο χαρακτήρα;
Τὰ ἀνθρώπινα δικαιώματα  κινδυνεύουν ἀπὸ τὶς ἐφαρμογὲς τῆς “ἠλεκτρονικῆς διακυβέρνησης”;
Γιατί ὁ ἄνθρωπος ἀπὸ  πρόσωπο  πλασμένο κατ᾽ εἰκόνα τοῦ Θεοῦ πρέπει  νὰ γίνει ἀριθμοποιημένο  “τεμάχιο” ;
Εἶναι ἀπαραίτητο τὸ  θεόσδοτο δῶρο τῆς ἐλευθερίας;
Πῶς  ἡ ἀνθρώπινη σοφία  ἀπὸ  ὑπηρέτης  τῆς κοινωνίας μεταμορφώνεται σὲ ὄργανο  τοῦ  παγκόσμιου  ὁλοκληρωτισμοῦ.
• Ἡ κάρτα τοῦ πολίτου: Ἀπειλὴ ἢ ἐξυπηρέτηση;
Εἶναι βάσιμες οἱ  Ὀρθόδοξες Ἀντιρρήσεις;

.            Τὰ παραπάνω ἐρωτήματα ἀποτελοῦν ἕνα μικρὸ μόνο δεῖγμα ἀπὸ τὸ πλῆθος τῶν κρισίμων  ἀποριῶν καὶ ἐρωτημάτων  ποὺ  δημιουργοῦνται  ὄχι μόνο στὸν Ἑλληνικὸ  λαὸ ἀλλὰ καὶ σὲ  κάθε λαὸ  ποὺ δέχεται  ἤδη  τὴν  ἀσφυκτικὴ παρουσία  τῆς  “παγκόσμιας ἠλεκτρονικῆς διακυβέρνησης”.
.      Εἶναι  πρωτοφανὴς  ὁ  “παγκόσμιος συντονισμὸς”  κυβερνήσεων  καὶ  διεθνῶν ὀργανισμῶν  πρὸς τὴν κατεύθυνση  τῆς δημιουργίας  μιᾶς  “παγκόσμιας κυβέρνησης”,   ἡ σπονδυλικὴ στήλη τῆς ὁποίας  θὰ εἶναι ἀσφαλῶς ἡ  “παγκόσμια ἠλεκτρονικὴ διακυβέρνηση”.
.       Στὴν  ἡμερίδα αὐτὴ  οἱ συμμετέχοντες ὁμιλητές  θὰ δώσουν ἀπαντήσεις τόσο στὰ παραπάνω ἐρωτήματα , ὅσο καὶ σὲ  πλῆθος ἄλλων ποὺ προκύπτουν  ἀπὸ τὴν  ἀναγκαστικὴ ἐπιβολή,  τοῦ κατὰ τὰ φαινόμενα  ὁλοκληρωτικοῦ  καὶ  ἀντιχριστιανικοῦ καὶ ἀπάνθρωπου συστήματος  τῆς  “ἠλεκτρονικῆς  διακυβέρνησης”, μία ἐφαρμογὴ τοῦ ὁποίου εἶναι καὶ ἡ Κάρτα τοῦ Πολίτου.

Ὁμιλητές:

Ἀρχιμανδρίτης Σαράντης Σαράντος (Θεολόγος – Φιλόλογος):

“Θεολογικὴ προσέγγιση τῆς ἠλεκτρονικῆς διακυβερνήσεως”

• Χρῆστος Παπασωτηρίου (Δικηγόρος παρ᾽ Ἀρείῳ Πάγῳ):

“Κάρτα τοῦ Πολίτη. Τὸ ἀπόλυτο μέσο στερήσεως τῆς ἀτομικῆς ἐλευθερίας”

• Φώτιος Φωτεινάκης (Καθηγητής  τῆς πληροφορικῆς Δ.Ε , BSc Μικροηλεκτρονικὴ καὶ ἐπεξεργασία πληροφοριῶν):

“Ἠλεκτρονικὴ  διακυβέρνηση: ἡ  ἠλεκτρονικὴ δικτατορία τῆς κυβερνητικῆς”

• Στάθης Ἀδαμόπουλος (Οἰκονομολόγος):

“Κάρτα τοῦ Πολίτη: ἀπαραίτητη, περιττὴ ἢ ἐπικίνδυνη;”

žΣυντονίζει ὁ δημοσιογράφος καὶ ἐκδότης τοῦ περιοδικοῦ “Ρεσάλτο”  Θύμιος Παπανικολάου.

ΠΗΓΗ: http://orthodox-watch.blogspot.com

Δευτέρα 28 Μαρτίου 2011

ΑΥΤΟ ΘΑ ΠΕΙ ΑΓΑΠΗ!!!

altΚάποτε υπήρχε ένα ζευγάρι που αγαπιόταν πάρα πολύ…
Ο άντρας λάτρευε τη γυναίκα και της το έδειχνε με κάθε ευκαιρία…
Η γυναίκα του ήταν όμορφη, ευαίσθητη αλλά φιλάσθενη.
Ο άνδρας χρειάστηκε να φύγει στον πόλεμο,
όπου πέρασε πολλές δυσκολίες και παρ' ολίγο να χάσει και τη ζωή του.
Προσευχόταν καθημερινά να τον αφήσει ο Θεός να ζήσει για να γυρίσει ξανά στην πολυαγαπημένη του γυναίκα.


Όλη του η σκέψη ήταν να την σφίξει στην αγκαλιά του κι αυτό του έδινε κουράγιο να αντέξει την πείνα, το κρύο και τους τραυματισμούς.
Όταν τέλειωσε ο πόλεμος, γεμάτος χαρά,
ξεκίνησε για το σπίτι του.
Στο δρόμο όμως συνάντησε έναν οικογενειακό φίλο που τον συλλυπήθηκε για τη συμφορά που τους βρήκε.
"Ποιά συμφορά;" ρώτησε αυτός όλο ανησυχία.
"Δεν το έμαθες; η γυναίκα σου έπαθε μια μολυσματική ασθένεια και έχει παραμορφωθεί το πρόσωπό της."
Ο άνδρας κάθισε στη μέση του δρόμου και έκλαψε πικρά.
Όταν έφτασε στο σπίτι του αργότερα το απόγευμα, η γυναίκα του κατάλαβε πως ο αγαπημένος της είχε χάσει το φως του...
Νόμιζε πως είχε τυφλωθεί στον πόλεμο σε κάποια μάχη...
Τον αγκάλιασε όμως με την ίδια αγάπη και έζησαν ευτυχισμένοι για 15 χρόνια.
Μετά η γυναίκα πέθανε και ο άνδρας αφού της έκλεισε τα μάτια, άνοιξε τα δικά του!!!
Για δεκαπέντε ολόκληρα χρόνια υποκρίθηκε τον τυφλό για να μην την πληγώσει...

Αυτό είναι αγάπη....
Να εθελοτυφλώ για να μη σε πληγώσω...


Το άρθρο επιμελήθηκε ο συνεργάτης του agioritikovima.gr Κυριάκος Διαμαντόπουλος


Πηγή:http://pingywebedition.somee.com

Κυριακή 27 Μαρτίου 2011

᾿Εκδήλωση διαμαρτυρίας γιά τήν Κάρτα τοῦ Πολίτη ἔξω ἀπό τή Βουλή



Με πορεία και συγκέντρωση έξω από τη βουλή ολοκληρώθηκε η συγκέντρωση διαμαρτυρίας που πραγματοποιήθηκε το μεσημέρι στο Πεδίο του Άρεως από εκπροσώπους της Εκκλησίας και μέλη χριστιανικών οργανώσεων ενάντια στην Κάρτα του Πολίτη.

Με ψήφισμα, που παρέδωσαν στη Βουλή μέλη της Πανελλήνιας Κληρολαϊκής Επιτροπής Αγώνα, της οποίας προεδρεύων είναι ο αρχιμανδρίτης Νεκτάριος Μουλατσιότης, καλούν τα μέλη του ελληνικού κοινοβουλίου να δηλώσουν ευθέως τις θέσεις τους απέναντι σε ένα τόσο σοβαρό θέμα, που, ανεξάρτητα από την πίστη μας, απειλεί, όπως υποστηρίζουν, ευθέως την ελευθερία του ανθρώπινου προσώπου. Υποστηρίζουν επίσης ότι "η κάρτα του πολίτη είναι αντίθετη με το ελληνικό σύνταγμα και το ευρωπαϊκό δίκαιο".

"Αν και δεν αρνούμαστε, τόσο η Ιερά Σύνοδος της Εκκλησίας της Ελλάδος, όσο και το πλήρωμά της, τη δημιουργική βοήθεια της ψηφιακής τεχνολογίας στις συναλλαγές μας, την επιστημονική έρευνα και στην άμεση ανίχνευση μέσω ίντερνετ του πλούτου της γνώσεως, θεωρούμε άκρως ανησυχητικό τη συλλογή προσωπικών δεδομένων και το σχηματισμό προσωπικού προφίλ μέσω της διασύνδεσης όλων των αρχείων".

Ο οικονομολόγος, Στάθης Αδαμόπουλος, στην ομιλία του επεσήμανε ότι "η κάρτα ουσιαστικά κάνει μία καταγραφή συμπεριφορών με αποτέλεσμα να αλλάζει ο αξιακός κόσμος της κοινωνίας μας, και συμπλήρωσε ότι οι πληροφορίες αυτές μπορούν να ανασυρθούν σε οποιαδήποτε στιγμή του βίου του ατόμου και να αποτελέσουν μεγάλο πρόσκομμα στην προσπάθειά του να αναπτύξει την προσωπικότητά του.

Μιλώντας στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο κ. Αδαμόπουλος επεσήμανε: "Ακόμα και αν όλοι αυτοί οι φόβοι είναι μη πραγματικοί, η αλήθεια είναι ότι η κάρτα του πολίτη απαιτεί ένα περίπλοκο γραφειοκρατικό σύστημα και σημαντικούς οικονομικούς πόρους, γεγονός που απέτρεψε και την αυστραλιανή κυβέρνηση να την εισαγάγει"

Τη βαθύτατη ανησυχία του Μητροπολίτη Πειραιώς Σεραφείμ εξέφρασε ο πρωτοπρεσβύτερος, Χρήστος Χριστοδούλου.

Επίσημη τοποθέτηση της Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας της Ελλάδας αναμένεται με την δημοσιοποίηση του νομοσχεδίου, ενώ έχει ήδη συσταθεί επιτροπή νομικής και θεολογίας για την περαιτέρω διερεύνηση των θεμάτων που άπτονται της κάρτας του πολίτη.

«Αγγελιοφόρος», 27/03/2011 Φωτο από orthodoxia-ellhnismos.gr

Σάββατο 26 Μαρτίου 2011

Ο ΣΤΑΥΡΟΣ ΤΟΥ ΚΑΘΕ ΠΙΣΤΟΥ (Κυρ. Γ´ Νηστειῶν)




ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΟ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ Γ´ ΝΗΣΤΕΙΩΝ
(Μάρκ. η΄ 34– θ΄1)

Τῷ καιρῷ ἐκείνῳ, προσκαλεσάμενος ὁ Ἰησοῦς τὸν ὄχλον σὺν τοῖς μαθηταῖς αὐτοῦ εἶπεν αὐτοῖς· ὅστις θέλει ὀπίσω μου ἀκολουθεῖν, ἀπαρνησάσθω ἑαυτὸν καὶ ἀράτω τὸν σταυρὸν αὐτοῦ, καὶ ἀκολουθείτω μοι. Ὅς γὰρ ἂν θέλῃ τὴν ψυχὴν αὐτοῦ σῶσαι, ἀπολέσει αὐτήν· ὃς δ᾿ ἂν ἀπολέσῃ τὴν ἑαυτοῦ ψυχὴν ἕνεκεν ἐμοῦ καὶ τοῦ εὐαγγελίου, οὗτος σώσει αὐτήν.Τί γὰρ ὠφελήσει ἄνθρωπον ἐὰν κερδήσῃ τὸν κόσμον ὅλον, καὶ ζημιωθῇ τὴν ψυχὴν αὐτοῦ; Ἢ τί δώσει ἄνθρωπος ἀντάλλαγμα τῆς ψυχῆς αὐτοῦ; Ὅς γὰρ ἐὰν ἐπαισχυνθῇ με καὶ τοὺς ἐμοὺς λόγους ἐν τῇ γενεᾷ ταύτῃ τῇ μοιχαλίδι καὶ ἁμαρτωλῷ, καὶ ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου ἐπαισχυνθήσεται αὐτὸν ὅταν ἔλθῃ ἐν τῇ δόξῃ τοῦ πατρὸς αὐτοῦ μετὰ τῶν ἀγγέλων τῶν ἁγίων. Καὶ ἔλεγεν αὐτοῖς· ἀμὴν λέγω ὑμῖν ὅτι εἰσί τινες τῶν ὧδε ἑστηκότων, οἵτινες οὐ μὴ γεύσωνται θανάτου ἕως ἂν ἴδωσι τὴν βασιλείαν τοῦ Θεοῦ ἐληλυθυῖαν ἐν δυνάμει.

Ἀπόδοση στὴ Νέα Ἑλληνική:
Τὸν καιρὸ ἐκεῖνο, ἀφοῦ ἐκάλεσε ὁ Ἰησοῦς τὸ πλῆθος μαζὶ μὲ τοὺς μαθητάς του τοὺς εἶπε, «Ἐὰν κανεὶς θέλῃ νὰ μὲ ἀκολουθήσῃ, ἂς ἀπαρνηθῇ τὸν ἑαυτόν του καὶ ἂς σηκώσῃ τὸν σταυρόν του καὶ ἂς μὲ ἀκολουθήσῃ. Διότι ὅποιος θέλει νὰ σώσῃ τὴν ζωήν του, αὐτὸς θὰ τὴν χάσῃ, ἐκεῖνος δὲ ποὺ θὰ χάσῃ τὴν ζωήν του ἐξ αἰτίας ἐμοῦ καὶ τοῦ εὐαγγελίου, αὐτὸς θὰ τὴν σώσῃ. Διότι τί θὰ ὠφελήσῃ τὸν ἄνθρωπον νὰ κερδίσῃ τὸν κόσμον ὅλον καὶ νὰ ζημιωθῇ τὴν ψυχήν του; Ἢ τί ἀντάλλαγμα εἶναι δυνατὸν νὰ δώσῃ ὁ ἄνθρωπος διὰ τὴν ψυχήν του; Διότι ὅποιος ἐντρέπεται δι’ ἐμὲ καὶ διὰ τοὺς λόγους μου εἰς τὴν γενεὰν αὐτὴν τὴν μοιχαλίδα καὶ ἁμαρτωλὴν καὶ ὁ Υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου θὰ αἰσθανθῇ ντροπὴ γι’ αὐτόν, ὅταν ἔλθῃ μὲ ὅλην τὴν δόξαν τοῦ Πατέρα του μαζὶ μὲ τοὺς ἁγίους ἀγγέλους».Καὶ τοὺς ἔλεγε «Ἀλήθεια σᾶς λέγω, ὅτι ὑπάρχουν μερικοὶ ἀπὸ αὐτοὺς, ποὺ στέκονται ἐδῶ, οἱ ὁποῖοι δὲν θὰ γευθοῦν θάνατον, ἕως ὅτου ἰδοῦν τὴν βασιλείαν τοῦ Θεοῦ νὰ ἔρχεται μὲ δύναμιν».

Ο ΣΤΑΥΡΟΣ ΤΟΥ ΚΑΘΕ ΠΙΣΤΟΥ
«Ἀράτω τὸν σταυρὸν αὐτοῦ, καὶ ἀκολουθείτω μοι»

.         Κυριακὴ τῆς Σταυροπροσκυνήσεως σήμερα καὶ καθὼς βρισκόμαστε ἤδη στὸ μέσο τῶν πνευματικῶν ἀγώνων τῆς Μεγάλης Τεσσαρακοστῆς, ἡ ἁγία μας Ἐκκλησία προβάλλει τὸ πολυτιμότερο κόσμημά της, τὸ ἀκαταμάχητο ὅπλο της, τὸν Τίμιον καὶ Ζωοποιὸν Σταυρὸν τοῦ Κυρίου. Αὐτὸς ὁ Τίμιος Σταυρὸς προβάλλεται ἐνώπιόν μας ὄχι μόνο γιὰ νὰ Τὸν προσκυνήσουμε ἀλλὰ καὶ γιὰ νὰ ἀναλογιστοῦμε τὸ δικό μας χρέος· τὴν κλήση ποὺ κάνει ὁ Θεὸς σὲ κάθε πιστὸ μαθητή του: «Ὅστις θέλει ὀπίσω μου ἀκολουθεῖν, ἀπαρνησάσθω ἑαυτὸν καὶ ἀράτω τὸν σταυρὸν αὐτοῦ, καὶ ἀκολουθείτω μοι». Ὅποιος θέλει νὰ μὲ ἀκολουθήσει ὡς μαθητής μου, ἂς διακόψει κάθε σχέση μὲ τὸν κακὸ καὶ διεφθαρμένο ἑαυτό του, μὲ σταθερὴ τὴν ἀπόφαση νὰ σηκώσει σταυρό, νὰ ὑποστεῖ κάθε δοκιμασία, ἀκόμη καὶ θάνατο, καὶ τότε νὰ μὲ ἀκολουθήσει.
.        «Ἀράτω τὸν σταυρὸν αὐτοῦ»: Ὁ Κύριος ζητᾶ ἀπὸ τοὺς μαθητές του τὴν τέλεια αὐταπάρνηση· νὰ σηκώσουν τὸν σταυρό τους μὲ ἀπόφαση θανάτου. Ποιός ὅμως εἶναι αὐτὸς ὁ σταυρὸς ποὺ καλεῖται νὰ ἀναλάβει κάθε πιστὸς μαθητὴς τοῦ Χριστοῦ;

1. ΝΕΚΡΩΣΗ ΠΑΘΩΝ

.        Ὁ σταυρὸς ποὺ καλεῖται νὰ ἀναλάβει κάθε πιστὸς εἶναι ἡ νέκρωση τῶν παθῶν καὶ τῶν σαρκικῶν φρονημάτων. «Οἱ τοῦ Χριστοῦ τὴν σάρκα ἐσταύρωσαν σὺν τοῖς παθήμασι καὶ ταῖς ἐπιθυμίαις» (Γαλ. ε ́ 24), σημειώνει ὁ ἀπόστολος Παῦλος. Ὅσοι ἀνήκουν πραγματικὰ στὸν Χριστό, νέκρωσαν τὸ σαρκικὸ φρόνημα, τὰ πάθη καὶ τὶς κακὲς ἐπιθυμίες τους.
.        Τί σημαίνει ὅμως πρακτικὰ τὸ νὰ σταυρώνει κανεὶς τὸν ἑαυτό του μὲ ἀπόφαση νὰ πεθάνει; Σημαίνει ὅτι ἀγωνίζεται νὰ ἀποκόψει ὁριστικὰ τὶς ἁμαρτωλὲς συνήθειες, τὰ πάθη καὶ τὰ ἐλαττώματα ποὺ ἔχουν ριζώσει βαθιὰ μέσα στὴν ψυχή του. Ἀγώνας σκληρὸς καὶ ὀδυνηρός, ἀλλὰ καὶ σωτήριος! Πόσα πάθη μᾶς ταλαιπωροῦν καὶ δὲν μποροῦμε νὰ τὰ ξεριζώσουμε; Ἡ ζήλεια, ὁ φθόνος, τὸ ψέμα, ἡ ἀπάτη, ἡ κατάκριση, ἡ πλεονεξία, ἡ φιλαργυρία διατηροῦν μέσα μας ζωντανὸ τὸν παλαιὸ ἄνθρωπο καὶ ἀφήνουν νὰ κυριαρχεῖ τὸ δικό μας ἐγώ.
.          Ὁ ἀγωνιζόμενος πιστός, ποὺ παίρνει ἀπόφαση νὰ νεκρωθεῖ ὡς πρὸς τὴν ἁμαρτία, στέκεται ἀπέναντι στὸ κακὸ σὰν νεκρός: Πῶς εἶναι ἕνα νεκρὸ καὶ ἄψυχο σῶμα; ἔτσι καὶ ὁ πιστὸς ποὺ νέκρωσε τὸν ἁμαρτωλὸ ἑαυτό του. Δὲν βλέπει, δὲν ἀκούει, δὲν λέγει ὁτιδήποτε ἁμαρτωλὸ κι ἀνήθικο. Δὲν ἀντιδρᾶ, ὅταν θίγουν τὸν ἐγωισμό του. Δὲν ἐπιδιώκει νὰ ἐξυπηρετεῖ ἀποκλειστικὰ τὸ συμφέρον του, ἀλλὰ διακονεῖ μὲ ἀγάπη τὶς ἀνάγκες τοῦ πλησίον. Γενικὰ δὲν ἀκολουθεῖ τὰ ἐγωιστικὰ θελήματά του, ἀλλὰ ὑποτάσσεται στὸ θέλημα τοῦ Θεοῦ. Δὲν τὸν ἑλκύει ἡ ματαιότητα τοῦ κόσμου, οὔτε τὸν συγκινεῖ ὁ πλοῦτος καὶ ἡ ἐφήμερη δόξα. Ἐκεῖνο ποὺ θέλγει τὴν ψυχή του εἶναι ἡ αἰώνια δόξα καὶ ζωή, τὸ ἄφθαστο κάλλος τοῦ οὐρανοῦ.

2. Ο ΣΤΑΥΡΟΣ ΤΩΝ ΘΛΙΨΕΩΝ

.       Ἐκτὸς ὅμως ἀπὸ τὴν σταύρωση τῶν παθῶν, ποὺ εἶναι ἑκούσιος σταυρὸς γιὰ τὸν πιστό, ὑπάρχει καὶ ὁ ἀκούσιος σταυρός, ποὺ καλεῖται νὰ σηκώσει μὲ τὴν ἴδια ἀφοσίωση καὶ αὐταπάρνηση. Πρόκειται γιὰ τὶς θλίψεις καὶ τὶς δοκιμασίες τῆς ζωῆς. Μιὰ ξαφνικὴ ἀποτυχία, ἕνα ἀξεπέραστο πρόβλημα, μία ὁλοφάνερη ἀδικία, μία ἀνίατη ἀσθένεια, ἕνα ἀβάσταχτο πένθος… Πῶς νὰ ἀντιμετωπίσει κανεὶς τέτοιες ὀδυνηρὲς καταστάσεις; Καὶ ὅμως… Ὁ πιστὸς ἄνθρωπος τοῦ Θεοῦ δέχεται νὰ σηκώσει τὸν σταυρὸ αὐτὸ ὄχι μὲ ἀντίδραση ἐσωτερικὴ οὔτε μὲ μία παθητικὴ ἀποδοχή, ἀλλὰ πρόθυμα καὶ καρτερικά, μὲ εὐχαριστία πρὸς τὸν Θεό. Ἄλλωστε γνωρίζει ὅτι Αὐτὸς ποὺ τοῦ δίνει τὸν σταυρὸ ποὺ θὰ βαστάσει δὲν εἶναι κάποιος ποὺ ὁρίζει σταυρὸ γιὰ τοὺς ἄλλους μόνο, ἀλλὰ Ἐκεῖνος ὁ ὁποῖος πρῶτος βάστασε τὸν Σταυρό, καὶ μάλιστα Σταυρὸ τέτοιας ὀδύνης, ποὺ κανεὶς ἄνθρωπος δὲν ἔχει ἀναλάβει κι οὔτε πρόκειται ποτὲ νὰ ἀναλάβει.

***

Ἡ ἐποχή μας ἔχει ἀνάγκη ἀπὸ μάρτυρες! Χριστιανοὺς ἀποφασισμένους νὰ σηκώσουν τὸν σταυρό τους καὶ νὰ ἀκολουθήσουν τὸν Χριστὸ μέχρι θανάτου. Μὲ τέτοιο ἡρωικὸ καὶ μαρτυρικὸ φρόνημα ἂς ἀναλάβουμε κι ἐμεῖς τὸν σταυρὸ τοῦ Κυρίου. Κι ἂς γνωρίζουμε ὅτι στὴν σταυρικὴ αὐτὴ πορεία δὲν εἴμαστε μόνοι. ἔχουμε βοηθοὺς καὶ ἀντιλήπτορες τοὺς Ἁγίους: Ἀποστόλους, Μάρτυρες, Ὁσίους, Ἀσκητές, Ὁμολογητές, ὅλους ὅσοι ἀγωνίστηκαν νὰ εὐαρεστήσουν στὸν Θεό, αἴροντες τὸν δικό τους σταυρό. ἔχουμε σύμμαχο καὶ προστάτιδα τὴν ὑπερευλογημένη Θεοτόκο, ἡ ὁποία στεκόταν κοντὰ στὸν Σταυρὸ τοῦ Κυρίου, στέκεται δὲ καὶ κοντὰ στὸν ἀγώνα, τὸν πόνο καὶ τὴν δοκιμασία κάθε πιστοῦ. Πρωτίστως ὅμως ἂς μὴν ξεχνοῦμε ὅτι ἔχουμε δίπλα μας τὸν ἴδιο τὸν ἐσταυρωμένο Κύριο νὰ μᾶς ἐνισχύει μὲ τὴν χάρη του, νὰ μᾶς ἐμπνέει καὶ νὰ μᾶς ὁδηγεῖ στὴν σωτηρία.

ΠΗΓΗ: περιοδ. «Ο ΣΩΤΗΡ», ἀρ. τ. 2019, 15.03.2011
Στοιχειοθεσία «ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗΣ ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑΣ»



῾Ο στάρετς Γαβριήλ μιλᾶ γιά τούς ἔσχατους καιρούς...


Δίδασκε ο στάρετς : "Στους εσχάτους καιρούς τους ανθρώπους θα τους σώσουν η αγάπη, η ταπείνωση και η καλοσύνη. Η καλοσύνη ανοίγει τις πύλες του Παραδείσου, η ταπείνωση οδηγεί μέσα σ' αυτόν, αλλά η αγάπη εμφανίζει τον Θεό".
Όλους όσους πήγαιναν σ΄αυτόν για ευλογία, τους παρακαλούσε κλαίγοντας: < Νά κάνετε το καλό για να σας σώσει η καλοσύνη σας. Η γη κατά το ήμισυ έγινε Άδης. Ο Αντίχριστος στέκεται στην πόρτα και δεν τη χτυπά απλώς, αλλά ορμά μέσα. Εσείς θα τον δείτε τον Αντίχριστο. Θα προσπαθήσει να βασιλεύσει σε όλον τον πλανήτη. Παντού θα γίνονται διωγμοί... Μη μένετε χώρια. Κρατηθείτε μαζί, δέκα- δεκαπέντε μαζί. Βοηθείτε ο ένας τον άλλο.
Στους έσχατους χρόνους να μην κοιτάτε τον ουρανό : Μπορεί να πλανηθείτε από τα ψευδοσημεία πού θα παρουσιάζονται εκεί. Θα εξαπατηθείτε και θα απωλεσθείτε... Θα βάλουν τό χάραγμά του Αντιχρίστου στο χέρι και το μέτωπο. Τα διάφορα προϊόντα δεν μπορούν να σας προκαλέσουν βλάβη. Έστω κι αν βάζουν σ' αυτά τον αριθμό του Αντιχρίστου, αυτό δεν είναι ακόμη το χάραγμα. Πρέπει να λέτε το "Πάτερ ημών¨, να κάνετε το Σταυρό σας και η τροφή σας θα αγιάζεται.
Στα χρόνια του Αντιχρίστου οι άνθρωποι θα περιμένουν τη σωτηρία από το Διάστημα. Αυτό θα είναι το μεγαλύτερο τέχνασμα του Διαβόλου. Η ανθρωπότητα θα ζητεί βοήθεια απότους εξωγήινους, χωρίς να γνωρίζει ότι αυτοί στην πραγματικότητα είναι δαίμονες>.
Ρώτησαν το στάρετς αν μπορεί κανείς να κλέψει τροφή, όταν δε θα μπορεί να την αγοράσει. Απάντησε έτσι : < Αν κλέψεις, θα παραβείς μία από τις δέκα εντολές. Όποιος ενεργεί έτσι, ακόμη κι έτσι δέχεται τον Αντίχριστο. Ο πιστός άνθρωπος πρέπει να ελπίζει στο Θεό.
Ο κύριος στους εσχάτους χρόνους θά ενεργεί τέτοια θαύματα, ώστε ένα φυλλαράκι από το δέντρο θα φθάνει για τροφή ενός μηνός. Στ΄αλήθεια. Ο πιστός άνθρωπος θα σταυρώνει τη γη και εκείνη θα του δίνει ψωμί. Αν βιάσουν ένα κορίτσι, το διακορεύσουν χωρίς τη θέλησή του, αυτό ενώπιον του Θεού θα παραμείνει παρθένος. Έτσι θα γίνει και με το χάραγμα του Αντιχρίστου.
Αν δώσουν το χάραγμα ενάντια στη θέληση του ανθρώπου, αυτό δεν θά ενεργεί πάνω του. Στο Ευαγγέλιο ειναι γραμμένο ότι παντού θα γίνονται διωγμοί αλλά και θλίψη σε όποιον προδίδει το Ευαγγέλιο. Θα έρθει καιρός που θα είναι απαραίτητο να φύγετε στα βουνά, μόνο να μην το κάνετε ένας-ένας. Ομαδικά να φεύγετε στα βουνά και τα δάση. Για τους πιστούς χριστιανούς η μεγαλίτερη θλίψη θα είναι ότι αυτοί θα φεύγουν στο δάσος αλλά οι κοντινοί τους άνθρωποι θα δέχονται το χάραγμα του Αντιχρίστου.
Στους εσχάτους χρόνους οι οπαδοί του Αντιχρίστου θα πηγαίνουν στην εκκλησία, θα βαπτίζονται, θα κηρύττουν για τις ευαγγελικές εντολές. Ομως μην τους πιστεύετε. Αυτοί δεν θα έχουν τα καλά έργα. Μόνο με τα καλά έργα μπορεί κάποιος να αναγνωρίσει τον αληθινό χριστιανό>.
Όσα γράφει ο Γέροντας δεν πρέπει να μας δημιουργούν άγχος και υπερβολική ανησυχία αλλά να μας οπλίζουν με πίστη και υπομονή να μας ενθαρύνουν σέ περισσότερη προσευχή και προσοχή στη ζωή μας. Και, εννοείται, δεν πρέπει να παραιτηθούμε, όσο ακόμη μας παίρνει, από τα δικαιώματά μας, την εργασία μας και τη φροντίδα των παιδιών μας.

Διαβάστε τη ζωή του γέροντα Γαβριήλ και τους διωγμούς που υπέστη εδώ
Πηγή:http://proskynitis.blogspot.com

Πέμπτη 24 Μαρτίου 2011

ΤΟ '21 ΚΑΙ ΜΕΙΣ (ΟΜΙΛΙΑ ΣΑΡΑΝΤΟΥ ΚΑΡΓΑΚΟΥ, VIDEO) (ΠΑΤΗΣΤΕ ΕΔΩ)

Τρίτη 22 Μαρτίου 2011

Ἡ συνείδηση / Ἅγιος Ἰγνάτιος Brianchaninov




ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ εἶναι ἡ αἴσθηση τοῦ πνεύματος τοῦ ἀνθρώπου, αἴσθηση λεπτὴ καὶ φωτεινή, ποὺ ξεχωρίζει τὸ καλὸ ἀπὸ τὸ κακό.

Ἡ αἴσθηση αὐτὴ ξεχωρίζει τὸ καλὸ ἀπὸ τὸ κακὸ πιὸ καθαρὰ ἀπ’ ὅσο ὁ νοῦς. Πιὸ δύσκολο εἶναι νὰ παραπλανήσει κανεὶς τὴ συνείδηση παρὰ τὸν νοῦ. Καὶ τὸν πλανεμένο νοῦ, ποὺ τὸν ὑποστηρίζει τὸ φιλάμαρτο θέλημα, γιὰ πολὺν καιρὸ τὸν ἀντιμάχεται ἡ συνείδηση.

Ἡ συνείδηση εἶναι ὁ φυσικὸς νόμος(1). Ἡ συνείδηση χειραγωγοῦσε τὸν ἄνθρωπο πρὶν τοῦ δοθεῖ ὁ γραπτὸς νόμος. Ἡ μεταπτωτικὴ ἀνθρωπότητα βαθμιαῖα οἰκειώθηκε ἕναν λαθεμένο τρόπο σκέψεως γιὰ τὸν Θεό, τὸ καλὸ καὶ τὸ κακό. Ἡ λαθεμένη σκέψη ἐπηρέασε, φυσικά, καὶ τὴ συνείδηση. Ἔτσι, ὁ γραπτὸς νόμος ἀποτέλεσε ἀναγκαιότητα γιὰ τὴ χειραγώγηση τοῦ ἀνθρώπου στὴν ἀληθινὴ θεογνωσία καὶ τὴ θεοφιλή διαγωγή.

Ἡ διδασκαλία τοῦ Χριστοῦ, ἐπισφραγισμένη μὲ τὸ ἅγιο Βάπτισμα, θεραπεύει τὴ συνείδηση ἀπὸ τὴν κακὴ προδιάθεση (2) μὲ τὴν ὁποία τὴ δηλητηρίασε ἡ ἁμαρτία. Ἡ ὀρθὴ λειτουργία τῆς συνειδήσεως ἀποκαθίσταται, ἐνισχύεται καὶ σταθεροποιεῖται μὲ τὴν τήρηση τῆς διδασκαλίας τοῦ Χριστοῦ.

Ἡ ἀποκατάσταση τῆς ὑγείας καὶ ἡ ὀρθὴ λειτουργία τῆς συνειδήσεως εἶναι δυνατὲς μόνο στοὺς κόλπους τῆς Ὀρθόδοξης Ἐκκλησίας μέσω τοῦ θείου νόμου της, πού κατευθύνει ὀρθὰ τὸν νοῦ. Γιατί κάθε λαθεμένη σκέψη ἐπιδρᾶ ἀρνητικὰ στὴ συνείδηση καὶ τὴ λειτουργία της.

Οἱ θεληματικὲς ἁμαρτίες σκοτίζουν, ἐξασθενίζουν, καταπνίγουν, ἀποκοιμίζουν τὴ συνείδηση.

Κάθε ἁμαρτία ποὺ δὲν ἐξαλείφεται μὲ τὴ μετάνοια, ἀφήνει τὴ βλαπτικὴ σφραγίδα της στὴ συνείδηση.

Ἡ ἑκούσια καὶ συνεχὴς ἁμαρτωλὴ ζωὴ σχεδὸν νεκρώνει τὴ συνείδηση. Δὲν εἶναι δυνατόν, ὡστόσο, αὐτὴ νὰ νεκρωθεῖ ἐντελῶς. Θὰ συνοδεύει τὸν ἄνθρωπο μέχρι τὸ φοβερὸ Κριτήριο τοῦ Χριστοῦ. Ἐκεῖ θὰ τὸν ἐνοχοποιήσει, ἂν τὴν καταπατοῦσε.

Σύμφωνα μὲ τοὺς ἁγίους πατέρες, ὁ ἀντίδικος τοῦ ἀνθρώπου, ποὺ ἀναφέρεται στὸ Εὐαγγέλιο (3), εἶναι ἡ συνείδηση. Καὶ πράγματι εἶναι ἀντίδικος, γιατί ἐναντιώνεται σὲ κάθε ἄνομο ἐγχείρημά μας.

Βαδίζοντας πρὸς τὸν οὐρανό, στὴ διάρκεια τῆς ἐπίγειας ζωῆς σου, νὰ ἔχεις εἰρηνικὲς σχέσεις μ’ αὐτὸν τὸν ἀντίδικο, γιὰ νὰ μὴ γίνει κατήγορός σου τότε ποὺ θ’ ἀποφασίζεται ἡ κατάστασή σου στὴν αἰωνιότητα.

Λέει ἡ Γραφή: «Θὰ ἀπαλλάξει τὴν ψυχὴ ἀπὸ τὰ δεινὰ ἕνας ἀξιόπιστος μάρτυρας»(4). Ἀξιόπιστος μάρτυρας εἶναι ἡ ἄμεμπτη συνείδηση. Ἡ ἄμεμπτη αὐτὴ συνείδηση τὴν ψυχὴ ποὺ ἀκούει τὶς συμβουλές της θὰ τὴ λυτρώσει ἀπὸ τὶς ἁμαρτίες της μέχρι τὸν θάνατο καὶ ἀπὸ τὰ αἰώνια βάσανα μετὰ τὸν θάνατο.

Ὅπως ἡ κόψη τοῦ μαχαιριοῦ ἀκονίζεται μὲ τὴν πέτρα, ἔτσι καὶ ἡ συνείδηση ἀκονίζεται ἀπὸ τὴ νοητὴ πέτρα (5), τὸν Χριστό, μὲ τὴ μελέτη τοῦ λόγου Του, ποὺ τὴ φωτίζει, καὶ μὲ τὴν τήρηση τῶν εὐαγγελικῶν ἐντολῶν.

Φωτισμένη καὶ ἀκονισμένη ἀπὸ τὸ Εὐαγγέλιο τοῦ Χριστοῦ ἡ συνείδηση, λεπτομερειακὰ καὶ ὁλοκάθαρα φανερώνει στὸν ἄνθρωπο τὶς ἁμαρτίες του, ἀκόμα καὶ τὶς πιὸ μικρές.

Μὴν ἀσκεῖς βία στὸν ἀντίδικό σου -μὴν παραβιάζεις τὴ συνείδησή σου! Διαφορετικά, θὰ στερηθεῖς τὴν πνευματική σου ἐλευθερία. Ἡ ἁμαρτία θὰ σὲ αἰχμαλωτίσει καὶ θὰ σὲ δέσει. Θλίβεται ὁ προφήτης μαζὶ μὲ τὸν Θεὸ γι’ αὐτοὺς ποὺ ἐπιβουλεύονται τὸν ἴδιο τους τὸν ἑαυτό, παραβιάζοντας τὴ συνείδησή τους: «Ὁ Ἐφραΐμ καταπίεσε τὸν ἀντίδικό του, καταπάτησε τὸ δίκιο του, γιατί ἄρχισε νὰ ἀκολουθεῖ τὴ ματαιότητα»(6).

Ἡ «κόψη» τῆς συνειδήσεως εἶναι πολὺ λεπτή, πολὺ εὐαίσθητη, γι’ αὐτὸ ὁ ἄνθρωπος πρέπει νὰ τὴ φυλάει προσεκτικά. Καὶ τὴ φυλάει, ὅταν ἐκτελεῖ ὅλες τὶς ὑποδείξεις τῆς συνειδήσεως καὶ ὅταν, σὲ περίπτωση ἀθετήσεως κάποιας ἀπ’ αὐτὲς λόγω ἀδυναμίας ἤ πλάνης, μετανοεῖ μὲ δάκρυα.

Καμιὰν ἁμαρτία μὴ θεωρεῖς ἀσήμαντη. Κάθε ἁμαρτία ἀποτελεῖ παράβαση τοῦ θείου νόμου, ἐναντίωση στὸ θέλημα τοῦ Θεοῦ, καταπάτηση τῆς συνειδήσεως. Ἄλλωστε, ἀπὸ τὰ μικρά, ἀπὸ τὰ μηδαμινά, ὅπως νομίζουμε, ἁμαρτήματα ὁδηγούμαστε σιγὰ-σιγὰ στὰ μεγάλα. "Πόσο σοβαρὸ εἶναι αὐτό; Εἶναι βαριὰ ἁμαρτία; Μήπως δὲν εἶναι κάν ἁμαρτία; Ναί, δὲν εἶναι ἁμαρτία!". Ἔτσι σκέφτεται ὁ ἄνθρωπος ποὺ δὲν ἐνδιαφέρεται γιὰ τὴ σωτηρία του, ὅταν ἀποφασίζει νὰ γευθεῖ τὴν ἁμαρτωλὴ τροφή, τὴν τροφὴ ποὺ ἀπαγορεύει ὁ νόμος τοῦ Θεοῦ. Μὲ ἀβάσιμους συλλογισμοὺς καταπατᾶ διαρκῶς τὴ συνείδησή του. Ἔτσι, μὲ τὸν καιρό, ἡ «κόψη» της στομώνει καὶ ἡ φωτεινότητα της μειώνεται. Στὴν ψυχὴ ἁπλώνονται τὸ σκοτάδι καὶ ἡ παγωνιὰ —ἡ ἀμέλεια καὶ ἡ ἀναισθησία.

Τελικὰ ἡ ἀναισθησία γίνεται πάγια κατάσταση τῆς ψυχῆς. Συχνὰ μάλιστα, συμβαίνει νὰ εἶναι ἱκανοποιημένη ἡ ψυχὴ μὲ τὴν ἀναισθησία της, θεωρώντας τὴν κατάσταση εὐάρεστη στὸν Θεό, κι ἔτσι νὰ ἔχει τὴ συνείδηση της ἀναπαυμένη. Στὴν πραγματικότητα, βέβαια, ἀφοῦ ἔχασε τὴ μακάρια συναίσθηση τῆς ἁμαρτωλότητάς της, ποὺ εἶναι ἡ βάση τῆς πνευματικῆς ζωῆς, τύφλωσε καὶ ἀποκοίμισε τὴ συνείδηση (7).

Ἀθέατες τότε, μέσα στὸ βαθὺ σκοτάδι τῆς ἀναισθησίας, διάφορες ἁμαρτίες ὁρμοῦν σὰν ληστὲς μέσα στὴν ψυχὴ καὶ τὴν κάνουν κρησφύγετό τους. Οἱ ἁμαρτίες αὐτές, μένοντας ἐκεῖ γιὰ πολύ, γίνονται συνήθειες. Μὲ τὸν καιρὸ ἑδραιώνονται καὶ ἰσχυροποιοῦνται ὅσο καὶ οἱ φυσικὲς ἰδιότητες τῆς ψυχῆς, καμιὰ φορά μάλιστα ξεπερνοῦν σὲ δύναμη ἀκόμα κι αὐτὲς τὶς φυσικὲς ἰδιότητες. Οἱ ἁμαρτωλὲς συνήθειες ὀνομάζονται πάθη. Χωρὶς νὰ τὸ συνειδητοποιεῖ ὁ ἄνθρωπος, ἁλυσοδένεται σιγὰ-σιγὰ ἀπὸ τὴν ἁμαρτία καὶ γίνεται αἰχμάλωτός της, δοῦλος της.

Ὅποιος ἀδιαφορεῖ συστηματικὰ γιὰ τὶς ὑπομνήσεις τῆς συνειδήσεως, ἀφήνει τὸν ἑαυτό του νὰ αἰχμαλωτιστεῖ ἀπὸ τὴν ἁμαρτία. Ἕνας τέτοιος ἄνθρωπος μόνο μὲ ἔντονο προσωπικὸ ἀγώνα καὶ μὲ τὴ δυναμικὴ βοήθεια τοῦ Θεοῦ θὰ μπορέσει νὰ σπάσει τὶς ἁλυσίδες του καὶ νὰ ἐλευθερωθεῖ ἀπὸ τὰ πάθη. Γιατί τὰ πάθη ταυτίστηκαν μὲ τὴ φύση του, ἔγιναν, θαρρεῖς, ἰδιότητές της.

Ἀγαπητέ μου ἀδελφέ! Μ’ ὅλη τὴν προσοχὴ καὶ τὴν ἐπιμέλεια φύλαξε τὴ συνείδησή σου.

Φύλαξε τὴ συνείδησή σου, πρῶτον, ὡς πρὸς τὴ σχέση σου μὲ τὸν Θεό. Νὰ τηρεῖς ὅλες τὶς ἐντολές Του, τόσο ὅταν σὲ βλέπουν οἱ ἄνθρωποι ὅσο καὶ ὅταν δὲ σὲ βλέπουν. Γιατί καὶ ὅταν δὲν σὲ βλέπουν οἱ ἄνθρωποι, ὅ,τι κάνεις, ἀκόμα καὶ ὅ,τι σκέφτεσαι, γίνεται γνωστὸ στὸν Θεὸ καὶ στὴ συνείδησή σου.

Φύλαξε τὴ συνείδησή σου, δεύτερον, ὡς πρὸς τὴ σχέση σου μὲ τὸν πλησίον. Μὴν ἀρκεῖσαι σὲ μίαν εὐπρεπῆ ἐξωτερικὴ συμπεριφορὰ πρὸς τοὺς συνανθρώπους σου. Πρέπει ἀπὸ τὴ συμπεριφορά σου νὰ ἱκανοποιεῖται ἡ συνείδησή σου. Καὶ ἡ συνείδηση ἱκανοποιεῖται, ὅταν ὄχι μόνο οἱ πράξεις σου ἀλλὰ καὶ τὰ αἰσθήματά σου γιὰ τὸν πλησίον ἀνταποκρίνονται στὶς ἐντολὲς τοῦ Εὐαγγελίου.

Φύλαξε τὴ συνείδησή σου, τρίτον, ὡς πρὸς τὰ πράγματα, ἀποφεύγοντας τὰ περιττὰ καὶ τὰ πολυτελή. Νὰ θυμᾶσαι πὼς ὅλα τὰ ἀντικείμενα ποὺ χρησιμοποιεῖς στὴν καθημερινή σου ζωὴ εἶναι δῶρα τοῦ Θεοῦ.

Φύλαξε τὴ συνείδησή σου, τέταρτον, ὡς πρὸς τὸν ἴδιο σου τὸν ἑαυτό. Μὴν ξεχνᾶς πὼς εἶσαι εἰκόνα τοῦ Θεοῦ καὶ πρέπει νὰ Τοῦ μοιάσεις (8), νὰ Τοῦ παρουσιάσεις κάποτε αὐτὴ τὴν εἰκόνα καθαρὴ καὶ ἄμεμπτη.

Ἀλίμονο, ἀλίμονο στὴν ψυχή, στὴν ὁποία ὁ Κύριος, τὴν ἡμέρα τῆς Κρίσεως, δὲν θ’ ἀναγνωρίσει τὴν εἰκόνα Του! Ἀλίμονο στὴν ψυχή, στὴν ὁποία δὲν θὰ βρεῖ καμιὰν ὁμοιότητα μὲ τὸν ἑαυτό Του! Αὐτὴ ἡ ψυχὴ θ’ ἀκούσει τὴν τρομερὴ καταδίκη: «Δὲν σὲ ξέρω!»(9). Ἡ ἄχρηστη εἰκόνα θὰ ριχθεῖ στὴν ἄσβεστη φλόγα τῆς γέεννας.

Ἀνέκφραστη καὶ ἀτελεύτητη, ἀπεναντίας, θὰ εἶναι ἡ χαρὰ τῆς ψυχῆς, στὴν ὁποία ὁ Κύριος θ’ ἀναγνωρίσει τὴν εἰκόνα Του, στὴν ὁποία θὰ δεῖ τὴν προπτωτικὴ θεία ὀμορφιά, δῶρο τῆς ἄπειρης ἀγαθότητάς Του στὸ πλάσμα Του. Αὐτὴ ἡ ὀμορφιὰ τῆς ἀνθρώπινης ψυχῆς μετὰ τὴν προπατορικὴ πτώση χάθηκε, ἀλλὰ ἀποκαταστάθηκε καὶ αὐξήθηκε μὲ τὴ λυτρωτικὴ οἰκονομία τοῦ Χριστοῦ. Καὶ ὁ Χριστὸς μᾶς ἔδωσε ἐντολὴ νὰ διατηροῦμε τὴ θεία ὀμορφιὰ τῆς ψυχῆς μας ἀκέραιη καὶ ἄσπιλη, ἀποφεύγοντας ὅλες τὶς ἁμαρτίες καὶ τηρώντας ὅλες τὶς εὐαγγελικὲς ἐντολές.

Τῆς ἀποφυγῆς τῶν ἁμαρτιῶν καὶ τῆς τηρήσεως τῶν ἐντολῶν ἄγρυπνος ἐπιτηρητὴς καὶ ἀσίγητος παρακινητής εἶναι ἡ συνείδηση. Ἀμήν.




1. Ἀββᾶ Δωροθέου, ὄ.π., Γ', 40.


Πηγή:http://www.agiazoni.gr

Δευτέρα 21 Μαρτίου 2011

Κωνσταντῖνος Δεσποτόπουλος, ῾Η ᾿Επανάσταση τοῦ 1821 καί ὁ ρόλος τῆς ᾿Εκκλησίας




Ο ακαδημαϊκός Κων. Δεσποτόπουλος αποστομώνει τους αναθεωρητές της Ιστορίας
Ο ακαδημαϊκός - ιστορικός Κωνσταντίνος Δεσποτόπουλος δίνει απαντήσεις για την «αποκήρυξη» της Επανάστασης από τον Πατριάρχη Γρηγόριο Ε'
Του ΤΑΣΟΥ Κ. ΚΟΝΤΟΓΙΑΝΝΙΔΗ
ΤΟΝ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ ΚΑΙΡΟ αναθεωρητές της ελληνικής ιστορίας, προσπαθούν να αλλάξουν τα ιστορικά δεδομένα, παρουσιάζοντας καινοφανείς απόψεις για να ανατρέψουν την ιστορική αλήθεια. Στόχος τους, να ξαναγράψουν την Ιστορία υπό το πρίσμα μιας κατευθυνόμενης, δήθεν «προοδευτικής» ιδεολογίας, με επικάλυμμα την «επιστημονική τεκμηρίωση» από θολές πηγές. Μειώνουν τον ρόλο της Εκκλησίας στην Επανάσταση του ’21, σπιλώνουν αγωνιστές (Κολοκοτρώνης) και τονίζουν ότι «η επίσημη Εκκλησία ήταν αντίθετη στην Επανάσταση και τους ελάχιστους ανώτερους κληρικούς που ελάμβαναν μέρος ο Πατριάρχης Γρηγόριος Ε΄ απειλούσε ότι θα αφορίσει».
Αποτελούν όμως, αυτά πραγματική αντίθεση της Εκκλησίας προς την Επανάσταση του ’21; Την απάντηση στους κατευθυνόμενους ιστορικούς δίνει, μέσα απ' τα γραφτά του, ο πιο αρμόδιος απ’ όλους, ο ακαδημαϊκός - ιστορικός Κωνσταντίνος Δεσποτόπουλος: «Είναι, φρονώ, ιστορικά επιπόλαιη μια τέτοια γνώμη. Αγνοείται από τους φορείς της ότι αποστολή της Εκκλησίας ήταν να σώσει ζωές Ελλήνων και ότι με την έναρξη της Επανάστασης το μέγα πλήθος των Ελλήνων, κατοίκων εκτεταμένων περιοχών της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, βρέθηκαν αυτομάτως σε κατάσταση ομηρίας.
Και συνεχίζει ο Κ. Δεσποτόπουλος, αποστομώνοντας τους διαστρεβώτές της Ιστορίας.
«Εκινδύνευσε τότε να εξολοθρευθεί μέγα πλήθος Ελλήνων και οι άντρες της Φιλικής Εταιρίας να καταστούν ολετήρες του Γένους. Ο Σουλτάνος, έξαλλος όταν έμαθε την Επανάσταση, υπέγραψε διάταγμα εξοντωτικό των Ελλήνων της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Χρειαζόταν, όμως, να το προσυπογράψει και ο θρησκευτικός των Τούρκων ηγέτης. Και ο τότε, κάτοχος του αξιώματος αυτού, Χατζή Χαλίλ εφέντης, ανήρ φιλάνθρωπος, αρνήθηκε να το προσυπογράψει με το επιχείρημα ότι δεν επιτρέπει το Κοράνι σφαγή αθώων και μυστικά διαμήνυσε προς τον Πατριάρχη να τον ενισχύσει προς τη σωστική άρνησή του.
Τιμή και δόξα
«Για να σωθούν οι Έλληνες, ο μόνος τρόπος ήταν ο θρησκευτικός τους ηγέτης, ο Πατριάρχης, να αποκηρύξει την Επανάσταση. “Και ανήκει τιμή και δόξα στον Πατριάρχη Γρηγόριο τον Ε΄ για τη σωστική του υπόδουλου Γένους απόφασή του να προβεί σε αποκήρυξη της Επαναστάσεως του 1821”. Και αλίμονο για το γένος των Ελλήνων, αν δεν το έκανε.
Εξάλλου, επισημαίνουμε ότι ο αρχηγός της Επαναστάσεως, Αλέξανδρος Υψηλάντης, είχε διαμηνύσει από τον Ιανουάριο του 1821 προς τον Θεόδωρο Κολοκοτρώνη ότι ενδέχεται ο Πατριάρχης να προβεί σε αποκήρυξη της Επαναστάσεως, για να προστατεύσει τους Έλληνες των μη επαναστατημένων περιοχών, και η αποκήρυξη αυτή δεν θα εκφράζει το πραγματικό φρόνημά του (σ.σ.: αυτό το στοιχείο, οι... προοδευτικοί κατευθυνόμενοι ιστορικοί σκοπίμως το αποσιωπούν!» Δύο άντρες υπήρξαν τότε σωτήρες του έθνους. Ο Εθνομάρτυρας Πατριάρχης Γρηγόριος Ε΄και ο Ιωάννης Καποδίστριας, ο οποίος έσωσε την Επανάσταση με τη διπλωματική δεξιοτεχνία του, καθώς επέτυχε στο Λάιμπαχ να ματαιώσει απόφαση των εκεί συγκεντρωμένων αρχηγών των Μεγάλων τότε Δυνάμεων για επέμβαση του αντεπαναστατικού συνασπισμού των εναντίον του εθνικοαπελευθερωτικού αγώνα των Ελλήνων και, μάλιστα, για να επιτύχει τη ματαίωση αυτή, εδέησε να συντάξει ο ίδιος αποκήρυξη του Αλεξάνδρου Υψηλάντη ως Αρχηγού της Επαναστάσεως των Ελλήνων...
Δυο «αποκηρύξεις», λοιπόν, συνέβαλαν κρίσιμα για την περίσωση το 1821 του Γένους των Ελλήνων και για τη μη καταστολή με διεθνή σύμπραξη της απελευθερωτικής του Επαναστάσεως. Και αποτελεί σφάλμα οικτρό των ιστορικών η γνώμη για τις σωτήριες αυτές «αποκηρύξεις» ότι ενέχουν αντίθεση των αυτουργών τους προς την Ελληνική Επανάσταση.

Lomak, Αναδημοσίευση από την Real Newς -Ημερομηνία δημοσίευσης: 20-03-11

 

http://aktines.blogspot.com/2011/03/1821_2503.html

῾Ο ἀββᾶς Δανιήλ εἶπε...



Μας διηγήθηκε ο αββάς Αρσένιος -τάχα για κάποιον άλλον, ενώ ο ίδιος ήταν- τα εξής:
Ένας Γέροντας καθώς καθόταν στο κελί του, άκουσε φωνή που έλεγε:
«Έλα, θα σου δείξω τα έργα των ανθρώπων».
Σηκώθηκε και βγήκε. Τον έφερε σε κάποιο τόπο και του έδειξε έναν Αιθίοπα να κόβει ξύλα και να κάνει απ΄αυτά ένα μεγάλο φορτίο, που προσπαθούσε να το φορτωθεί, αλλά δεν μπορούσε. Και αντί να αφαιρέσει ξύλα από αυτό, έκοβε κι άλλα και τα στοίβαζε στο φορτίο. Αυτό το έκαμνε για πολλή ώρα.
Προχώρησε λίγο παρά πέρα. Του δείχνει έναν άνθρωπο να στέκεται πάνω σε λάκκο, να βγάζει νερό απ΄αυτόν και να το ρίχνει σε μια δεξαμενή που ήταν όλο τρύπες και έπεφτε το ίδιο το νερό πάλι στον λάκκο.
Ξανά του λέει:
«Έλα, θα σου δείξω άλλο».
Και βλέπει έναν ναό και δύο άνδρες καθισμένους σε άλογα που κρατούσαν οι δυο τους ένα ξύλο σε πλάγια θέση ο ένας δίπλα στον άλλο. Ήθελαν να περάσουν από τη θύρα, αλλά δεν μπορούσαν, γιατί το ξύλο ήταν πλαγιαστό. Και δεν πήρε την ταπεινή θέση ο ένας πίσω από τον άλλο, ώστε να μεταφέρουν το ξύλο κρατώντας το προς την ευθεία που πήγαιναν, και γι΄αυτό έμειναν έξω από την πόρτα.
Αυτοί είναι, εξήγησε, εκείνοι που βαστούν τον ζυγό της δικαιοσύνης με υπερηφάνεια, και δεν ταπεινώθηκαν να διορθώσουν τον εαυτό τους και να βαδίσουν την ταπεινή οδό του Χριστού. Γι΄αυτό και μένουν έξω από τη Βασιλεία του Θεού. Εκείνος που κόβει τα ξύλα, είναι ο άνθρωπος ο πεσμένος σε πολλές αμαρτίες και αντί να μετανοήσει, βάζει κι άλλες πάνω στις αμαρτίες του. Τέλος, εκείνος που τραβά το νερό είναι ο άνθρωπος πού, ναι μέν κάνει καλά έργα, αλλά επειδή σ΄αυτά είχε αναμείξει όχι καλό σκοπό, έχασε εξαιτίας αυτού και τα καλά έργα.

Κάθε άνθρωπος λοιπόν πρέπει να είναι προσεκτικός στα έργα του, για να μην κοπιάσει άδικα.



vatopaidi.wordpress.com/ΑΝΑΒΑΣΕΙΣ

Κυριακή 20 Μαρτίου 2011

Φοβοῦνται «ἐπανάσταση» στίς παρελάσεις τῆς 25ης Μαρτίου



Το σκέπτονται οι πολιτικοί να καθίσουν στις θέσεις των επισήμων

Ο ερχομός της Εθνικής επετείου της 25ης Μαρτίου αγχώνει αρκετούς υπουργούς και βουλευτές, αφού βρίσκονται ενώπιον ενός σημαντικού διλήμματος: να παραστούν στην καθιερωμένη παρέλαση,
καθήμενοι στις θέσεις των επισήμων και μετέχοντας στις λοιπές εορταστικές εκδηλώσεις, ή να προτιμήσουν εκείνη την ημέρα να βρίσκονται για διακοπές με την οικογένειά τους ή κλεισμένοι στο σπίτι;

Πολιτικοί κυρίως από το χώρο του ΠΑΣΟΚ και της Ν.Δ. φοβούνται πως εκείνη την ημέρα ο κόσμος θα τους αποδοκιμάσει στις εκλογικές τους περιφέρειες.

Δεν είναι λίγοι εκείνοι, όπως αναφέρει δημοσίευμα της Espresso, που παραδέχονται ότι φοβούνται έντονους προπηλακισμούς, λόγω της οικονομικής ανέχειας και των προβλημάτων που αντιμετωπίζει ο κόσμος.

«Οι πολίτες μέχρι ένα σημείο έδειχναν να κατανοούν ότι θα πρέπει να γίνουν θυσίες και σιωπηρά υπέμεναν τα μέτρα που λαμβάναμε κατόπιν παροτρύνσεως του ΔΝΤ, της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας και της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Τον τελευταίο καιρό όμως δείχνουν πλέον να μη συναινούν και πιστεύουν ότι αφενός δεν πληρώνουν όσα θα έπρεπε οι έχοντες και αφετέρου πως η εφαρμογή του μνημονίου ενδεχομένως να μη φέρει τελικά τα επιθυμητά αποτελέσματα», δήλωνε χαρακτηριστικά πρώην υπουργός του ΠΑΣΟΚ.

Άλλωστε μνημειώδης έχει μείνει η φράση του πρωθυπουργού Γ. Παπανδρέου από το βήμα της Ολομέλειας του Κοινοβουλίου «θα μας πάρουν με τις πέτρες», σε περίπτωση που δεν υπάρξουν τα επιθυμητά αποτελέσματα.

Η αλήθεια είναι, όπως αναφέρει η εφημερίδα, πως και κατά το παρελθόν οι παρελάσεις αποτέλεσαν μια καλή ευκαιρία διαμαρτυρίας για πάσης φύσης σωματεία ή ομάδες, αλλά τώρα η κατάσταση μοιάζει να είναι ανεξέλεγκτη.

«Όταν έδειραν τον Κωστή Χατζιδάκη στην δεν το έκαναν επειδή είχαν κάτι εναντίον του, αλλά επειδή στο πρόσωπό του έβλεπαν το σύνολο του πολιτικού κόσμου. Ποιος μπορεί να αποκλείσει ότι κάτι ανάλογο θα μπορούσε να συμβεί ανήμερα της 25ης Μαρτίου σε κάποια περιοχή της Ελλάδας;», αναρωτιούνται οι πολιτικοί.

ΠΗΓΗ: http://www.pentapostagma.gr/2011/03/25.html#ixzz1H8sELAVX