Ένας ιερέας-υπόδειγμα προσφοράς προς το συνάνθρωπο

Σχόλιο: παραθέτουμε τό παρακάτω ρεπορτάζ, πού ἴσως κάποιους τούς παραξενέψει.

Είναι ίσως ο μοναδικός ιερέας στην Ελλάδα που αργά το βράδυ, όταν οι υπόλοιποι ιερωμένοι ξεκουράζονται, αυτός χωρίς φόβο και πάθος… χτυπάει την πόρτα επιχειρηματιών νυχτερινών κέντρων αλλά και καλλιτεχνών. Πρόσφατα μάλιστα, ο παπά-Θωμάς, όπως τον αποκαλούν οι ενορίτες του Αγίου Ανδρέα στα Ανω Πατήσια, όπου λειτουργεί, έκανε για ακόμη μία φορά τη νυχτερινή βόλτα του συλλέγοντας τρόφιμα και χρήματα για το φιλόπτωχο ταμείο.

«Οι ιερείς πρέπει να είναι μέσα σε όλα» λέει στην «Espresso της Κυριακής» ο πατήρ Θωμάς Τσόης, ο οποίος όχι μόνο πραγματοποιεί την παραπάνω φράση του αλλά δεν διστάζει να βγει για έρανο ακόμη και στα μπουζούκια, προκειμένου να μαζέψει χρήματα για να βοηθήσει συνανθρώπους μας που το έχουν ανάγκη.

Ο Βασίλης Καρράς, ο Νίκος Οικονομόπουλος, ο Νίνο, ο Νίκος Κουρκούλης, η Κέλλυ Κελεκίδου, ο Αντώνης Ρέμος, η Αννα Βίσση, οι επιχειρηματίες Νίκος και Θανάσης Πριόβολος και ο Θανάσης Παπαγεωργίου είναι μερικοί μόνον από τους επωνύμους που υποστηρίζουν το έργο τού ιερέα.

«Δεν θεωρώ πως κάνω κάτι κακό. Έχω κουπόνια εράνου αγάπης και τα μοιράζω, όπως κάνω και την ημέρα. Δεν έχει σημασία η ώρα αλλά το έργο. Είμαι καθαρός σαν ξάστερος ουρανός» μας εξηγεί ο χαμογελαστός ιερέας και μας περιγράφει την αντίδραση των θαμώνων στα νυχτερινά κέντρα όταν τον αντικρίζουν: «Στην αρχή, τους κάνει εντύπωση ένας ρασοφόρος στα μπουζούκια, αλλά οι περισσότεροι έρχονται αμέσως κοντά μου να μου μιλήσουν. Χαίρονται όταν με βλέπουν. Καμιά φορά, παρακολουθώ και το πρόγραμμα» λέει γελώντας και μας υποδέχεται στον Ιερό Ναό του Αγίου Ανδρέα στα Ανω Πατήσια.

«ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΟΛΟΙ ΕΥΑΙΣΘΗΤΟΙ»

«Έχω πολλούς φίλους το βράδυ, επιχειρηματίες και καλλιτέχνες. Τους γνωρίζω πολλά χρόνια και πάντοτε με βοηθάνε στο έργο μου. Βέβαια, πρέπει να πω πως οι καλλιτέχνες δεν είναι και τόσο ευαίσθητοι όσο θέλουν να φαίνονται, ωστόσο αρκετοί από αυτούς βρίσκονται στο πλευρό της Εκκλησίας» τονίζει και βγάζει από την τσέπη του ράσου του ένα μικρό, λευκό χαρτί.

«Να, εδώ έχω σημειώσει τα ονόματά τους. Δεν ήθελα να ξεχάσω κανέναν. Θέλω να αναφέρω όλους όσοι μας βοηθάνε» λέει, ενώ μας ξεναγεί στις αποθήκες όπου φυλάσσονται τα τρόφιμα με τα οποία μαγειρεύονται τα καθημερινά συσσίτια. «Βοηθάμε κοντά στους εκατόν πενήντα ανθρώπους και προσπαθούμε να τους παρέχουμε πάντοτε ό,τι καλύτερο. Δεν σημαίνει πως επειδή είναι φτωχοί πρέπει να τρέφονται με χαμηλότερης ποιότητας αγαθά» τονίζει ο παπα-Θωμάς και πιάνει έναν τενεκέ λάδι.

ΛΑΔΙ ΑΠΟ ΤΟΝ ΒΑΣΙΛΗ ΚΑΡΡΑ

«Αυτό εδώ μου το έστειλε πριν από λίγες ημέρες από τη Θεσσαλονίκη ο Βασίλης Καρράς. Διακόσια κιλά λάδι της δικής του σοδειάς, μαζί με δύο αυτοκίνητα γεμάτα τρόφιμα, που πήγα και τα παρέλαβα προσωπικά, και πενήντα κούκλες για να τις μοιράσουμε σε κοριτσάκια φτωχών οικογενειών» λέει ο ιερέας για τον γνωστό τραγουδιστή, με τον οποίο είναι φίλοι εδώ και χρόνια.

Ο πατήρ Θωμάς φοράει ράσα τα τελευταία έντεκα χρόνια. Πριν, ήταν αθλητής του kick boxing, με αρκετές διακρίσεις στο άθλημα: «Από τα νιάτα μου έχω συνηθίσει να αγωνίζομαι. Ο αθλητισμός με βοήθησε πολύ στον τρόπο σκέψης και ζωής μου. Γι’ αυτό έχω και αρκετές γνώσεις γύρω από τη διατροφή και φροντίζω όσα ξέρω να τα εφαρμόζω στο καθημερινό διαιτολόγιο των ανθρώπων που τρώνε από το συσσίτιό μας. Βέβαια, πάντα ήμουν κοντά στην Εκκλησία και η ιεροσύνη ήρθε σαν φυσικό επακόλουθο» λέει και εξηγεί πώς κατάφερε να έχει φίλους από τον χώρο της νυχτερινής διασκέδασης:

«Ξέρετε, πολλοί από τους επιχειρηματίες των νυχτερινών κέντρων υπήρξαν συναθλητές μου. Για παράδειγμα, ο Γιώργος Μποζίδης, ο οποίος έχει την “Πύλη Αξιού” στη Θεσσαλονίκη, είναι καρδιακός μου φίλος και πάντα κοντά μου. Μάλιστα, τις προάλλες μου έστειλε και αυτός τρόφιμα για την αποθήκη» λέει με καμάρι, γιατί καταφέρνει καθημερινά με τη βοήθεια εθελοντριών που μαγειρεύουν από νωρίς το πρωί να… ταΐζει εκατόν πενήντα στόματα που έχουν ανάγκη από ένα πιάτο φαγητό.

ΓΑΛΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΝΤΩΝΗ ΡΕΜΟ

Ο Αντώνης Ρέμος επίσης είναι από τους καλλιτέχνες που συμπαραστέκονται στο φιλανθρωπικό έργο του πατέρα Θωμά. «Ο Αντώνης μας έδωσε 2.000 κουτιά γάλα. Δεν με νοιάζει να μου δίνουν λεφτά. Μου αρκούν και αγαθά που μπορούμε να τα μοιράσουμε στους ανθρώπους» τονίζει ο πατήρ Θωμάς και μας δείχνει τα γεμάτα ράφια της αποθήκης στην εκκλησία.

«Δόξα τω Θεώ, έχουμε συνεχώς απόθεμα για να βοηθάμε όσους τρέχουν να βρουν λιμάνι στην Εκκλησία. Μέχρι και νερό από τα Φίτζι μας έστειλε ένας επιχειρηματίας» προσθέτει και τα μάτια του λάμπουν από ευτυχία που δεν λείπει τίποτα από το νοικοκυριό που έχει στήσει στην ενορία του.

Η Κέλλυ Κελεκίδου και ο Νίκος Κουρκούλης, ο Νίνο, ο Γιώργος Σαμπάνης, ο Νίκος Οικονομόπουλος αλλά και η Αννα Βίσση είναι μερικοί ακόμη από τους επώνυμους φίλους του ιερέα. «Κάποιοι αγοράζουν κουπόνια, άλλοι μας δίνουν τρόφιμα. Ο,τι έχει ευχαρίστηση ο καθένας είναι δεκτό αρκεί να το δίνει με την καρδιά του» σημειώνει και τονίζει: «Δεν ζητιανεύω. Ζητώ βοήθεια.

Ξέρετε, δεν είναι τόσο εύκολο να παρατάω τη θαλπωρή της οικογένειάς μου και να βγαίνω τα μεσάνυχτα στους δρόμους, ωστόσο παίρνω δύναμη και θέληση από την αγάπη μου για τους συνανθρώπους μου».

Η κακή στιγμή με τον Πάριο

Ανθρωπος ντόμπρος και ευθύς, ο πατήρ Θωμάς δεν μασάει τα λόγια του. Τις γιορτινές ημέρες που πέρασαν είχε αρκετή δουλειά με το φιλόπτωχο ταμείο της ενορίας του, στο οποίο προΐσταται, και μάλιστα πραγματοποίησε και έναν βραδινό έρανο στο νυχτερινό κέντρο όπου εμφανίζεται ο Γιάννης Πάριος: «Έχω στενοχωρηθεί αρκετά με τον Γιάννη Πάριο, όχι επειδή δεν θέλησε να ενισχύσει το έργο μας αλλά επειδή ειρωνεύτηκε. Δεν πιέζω κανέναν να βοηθήσει, αλλά δεν επιτρέπω να αμφισβητεί και αυτό που κάνουμε» τονίζει ο ιερέας και σημειώνει: «Θέλω να πιστεύω όμως πως ήταν η κακιά στιγμή».

Ο «ΠΕΤΡΕΛΑΙΑΣ»

Εκτός όμως από τους καλλιτεχνικούς κύκλους, η φήμη του παπα-Θωμά έχει γίνει γνωστή και στον επιχειρηματικό κόσμο: «Πλέον, με βρίσκουν μόνοι τους όσοι ενδιαφέρονται να βοηθήσουν. Χθες με πήρε τηλέφωνο ένας πολύ γνωστός επιχειρηματίας. Δεν θα σας αποκαλύψω το όνομά του, και με ρώτησε αν έχουμε ανάγκη από πετρέλαιο ή από κάτι άλλο. Στην παρούσα φάση είμαστε πλήρεις, ωστόσο από εδώ και στο εξής γνωρίζω πως, αν ποτέ τον χρειαστώ, θα είναι στο πλευρό μου. Πρέπει να ενωθούμε όλοι μαζί» τονίζει ο ιερέας, ο οποίος παρατηρεί πως τον τελευταίο καιρό όλο και περισσότεροι άνθρωποι και μάλιστα Έλληνες οικογενειάρχες προστρέχουν σε αυτόν για βοήθεια.

«Είναι γεγονός πως τους τελευταίους μήνες παίρνουν φαγητό από την εκκλησία όλο και πιο πολλοί. Είναι οικογένειες που πλέον τα βγάζουν δύσκολα πέρα και έχουν βρει καταφύγιο στην εκκλησία. Για εμάς είναι όλοι ευπρόσδεκτοι» τονίζει με αγάπη ο ιερέας και καλεί όποιον έχει ανάγκη να βρει λιμάνι στον Χριστό.

[Espresso]

Αυτή είναι η Εκκλησία που έχει ανάγκη ο κόσμος.

Υπέροχο παράδειγμα θυσίας και προσφοράς ο παπα-Θωμάς! Του ευχόμαστε ολόψυχα καλό κουράγιο και καλή δύναμη για τη συνέχεια.

Πηγή:http://mprosta.blogspot.com

Οἱ διωγμοί τοῦ Μεγάλου ᾿Αθανασίου

Ο Μέγας Αθανάσιος, ο επονομαζόμενος και «στύλος της ορθοδοξίας», διετέλεσε Επίσκοπος για 46 έτη, εκ των οποίων τα 17 τα πέρασε στην εξορία.
Μετά την καταδίκη του από την Α’ Οικουμενική Σύνοδο, ο Άρειος δεν συμμορφώθηκε προς τις αποφάσεις της. Μολονότι καθαιρέθηκε και εξορίστηκε, δεν μετανόησε. Την ομολογία της πίστεως του Αρείου, η οποία απέφευγε τα ακραία στοιχεία που είχε προ της συνόδου εκφράσει, την έκανε δεκτή και ο Αυτοκράτορας Κωνσταντίνος επηρεασμένος από έναν πρωτοστάτη των απόψεων, που χαρακτηρίστηκαν αργότερα αρειανιστικές, τον Ευσέβιο Νικομήδειας, με αποτέλεσμα να διατάξει, ο Άρειος να γίνει δεκτός στην εκκλησιαστική κοινωνία. Ο Αθανάσιος εναντιώθηκε, διότι ερχόταν σε σύγκρουση με τα επιχειρήματα και τις αποφάσεις της οικουμενικής συνόδου της Νίκαιας. Αυτό είχε αποτέλεσμα την μήνη των «αρειανιστών» επισκόπων, οι οποίοι βρήκαν την ευκαιρία να εκδιώξουν τον Αθανάσιο λόγω της μαχητικότητας και της αποτελεσματικότητάς του εναντίον τους. Οι επίσκοποι που συντάχθηκαν με τις θέσεις του Αρείου συνασπίστηκαν με άλλους επισκόπους, οι οποίοι χαρακτηρίστηκαν αργότερα ως «αίρεση των Μελιτιανών», στέλνοντας αντιπροσωπεία στον αυτοκράτορα, κατηγορώντας το Αθανάσιο για επιβολή φόρων υπέρ της εκκλησίας, για μαγεία και πορνεία. Αρχικά συγκλήθηκε σύνοδος στην Καισάρεια, την οποία και δεν παραβρέθηκε, γνωρίζοντας ότι ήταν προμελετημένη σκευωρία των αντιπάλων επισκόπων. Ο Αυτοκράτορας όμως συγκάλεσε και δεύτερη σύνοδο στην Τύρο, διαμηνύοντάς του, ότι αν δεν παρευρισκόταν, θα ασκούνταν βία προκειμένου να παραστεί. Έτσι εμφανίστηκε, καταρρίπτοντας όλες τις κατηγορίες.
Ο Αθανάσιος βρέθηκε, μετά τη σύνοδο, σε δύσκολη θέση παίρνοντας μηνύματα, σε βάρος της ζωής του. Γι’ αυτό το λόγο εμφανίστηκε στην Κωνσταντινούπολη, ώστε να δει τον Αυτοκράτορα και να του ζητήσει την προστασία του. Οι αντίπαλοί του όμως πέτυχαν όχι μόνο να μην ακροαστεί, αλλά και να διωχθεί στη Γαλατία, πείθοντας τον Αυτοκράτορα με ψευδής κατηγορίες. O ίδιος δε, φαίνεται να ήταν δυσαρεστημένος σε βάρος του Αθανασίου για την έντονη κριτική που του ασκούσε[2]. Αυτή ήταν η πρώτη του εξορία του, που διήρκεσε 2 έτη και 4 μήνες, επιστρέφοντας το 337 μ.Χ μετά το θάνατο του αυτοκράτορα Κωνσταντίνου.
Η επιστροφή του Αθανασίου, συνεχίστηκε με πολλές συκοφαντίες, και στη προσπάθεια να τους αντικρούσει, συγκάλεσε σύνοδο 100 επισκόπων που διακύρηξαν την αθωότητα του. Το ίδιο και Αρειανοί, πράττοντας το ακριβώς αντίθετο, πείθοντας και το νέο φιλοαρειανό Αυτοκράτορα Κωνστάντιο. Έτσι εξορίζεται στη Ρώμη όπου ο Ιούλιος, επίσκοπος Ρώμης, συγκαλεί σύνοδο και κηρύσσει την αθωότητά του και την πίστη στο σύμβολο της Νίκαιας.
Ο Αυτοκράτορας Κωνστάντιος πιέζει τον αδερφό του Κώνστα, να παρατείνει την εξορία του, παρά τη συνοδική απόφαση της Ρώμης. Αποτέλεσμα η επιστροφή του, το 346μ.Χ., 6 έτη μετά την εξορία του. Ο Αθανάσιος λόγω του ποιμαντικού έργου που διενήργησε, φαίνεται να αγαπήθηκε καινα αγκαλιάστηκε από τους Χριστιανούς της πόλης.
Το 356 ο Κώνστας δολοφονείται, ο Κωνστάντιος γίνεται μονοκράτορας του Δυτικού και του Ανατολικού μέρους της Αυτοκρατορίας και οι Αρειανοί επίσκοποι, εκμεταλλευόμενοι την ευκαιρία αυτή, κινούνται αποφασιστικά. Καλούν σύνοδο, καθαιρούν τον Αθανάσιο και στέλνουν άγημα 5000 στρατιωτών με τον Ρωμαίο στρατηλάτη Συριανό, με σκοπό να τον εξοντώσουν οριστικά. Την ώρα που τελεί την παννυχίδα[3] σε ναό, με πλήθος πιστών, ο ίδιος φυγαδεύεται στη έρημο, όπου για έξι χρόνια διαφεύγει τη σύλληψη με τη βοήθεια φιλικά διακείμενων μοναχών και παρθένων[4]. Εκείνη την περίοδο ο Αθανάσιος βρήκε την ευκαιρία να γράψει έναν πολύ μεγάλο αριθμό έργων του, ενώ ταυτόχρονα διεξήγαγε δριμεία εκστρατεία, ώστε να κατασταλεί κάθε αρειανή επιρροή.
Στην επιστροφή του, μετά το θάνατο του Κώνστα, στο θρόνο ανεβαίνει ο Ιουλιανός. Ο Ιουλιανός ανακαλεί όλους του εξορισμένους επισκόπους, μεταξύ αυτών και τον Αθανάσιο. Η σύγκρουση μεταξύ των δύο θέλω των ανδρών εμφανίζεται άμεσα. Ο Ιουλιανός θέλει να επαναφέρει το καθεστώς του πανθέου, από την άλλη ο Αθανάσιος μάχεται με όλες του τις δυνάμεις για την αποκατάσταση της εκκλησίας. Ο Ιουλιανός πληροφορείται για τη δράση του Αθανασίου και διατάσσει εξορία. Το 362 μ.Χ. εξορίζεται στη Θηβαΐδα μέχρι το θάνατο του Ιουλιανού. Όμως εξορίζεται ακόμα μια φορά. Ενώ επέστρεψε και αρχικά προχώρησε, απρόσκοπτα το έργο του, επί εποχής Ιοβιανού μέχρι το 364μ.Χ. και το θάνατό του, τον διαδέχεται ο Ουαλεντινιανός Α΄, ο οποίος ήταν οπαδός του Αρείου και εκδιώκει τον Αθανάσιο. Έτσι πληροφορούμαστε οτι αυτή την εποχή κρυβόταν « εν πατρώο μνήματι». Μέσα σε τέσσερις μήνες όμως φοβούμενος εξέγερση απο την αγανάκτηση των κατοίκων της Αλεξάνδρειας, ανακάλεσε απο την εξορία τον Αθανάσιο. Έκτοτε μέχρι και τον θάνατο του, παρέμεινε στο θρόνο του, χωρίς διωγμούς.

Πηγή:http://fdathanasiou.wordpress.com

ΣΤΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤ. ΚΟΛΟΥΜΠΙΑ Ο ΠΕΡΙ ΕΝΑΝΘΡΩΠΗΣΕΩΣ ΛΟΓΟΣ ΤΟΥ Μ. ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΠΑΡΑΜΟΡΦΩΝΟΝΤΑΙ ΤΑ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΑ

ΤΟ ΜΑΘΗΜΑ ΤΩΝ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΩΝ
ΝΑ ΑΠΟΚΤΗΣΕΙ ΠΑΤΕΡΙΚΗ ΥΠΟΔΟΜΗ
Τοῦ Παναγιώτη Τελεβάντου

==============

.       Ὁ κ. Τάτσης γιὰ πολλὰ χρόνια τώρα ἀσχολεῖται μὲ τὸ μάθημα τῶν θρησκευτικῶν καὶ προβληματίζει ὅλους δημιουργικὰ μὲ τὴν πλούσια πληροφόρηση ποὺ παρέχει μὲ τὸ ἱστολόγιό του “Θρησκευτικὰ” καὶ τὶς ὀρθόδοξες θέσεις ποὺ διατυπώνει.
.       Στὸ συγκεκριμένο ἄρθρο θέτει “τὸν δάκτυλο ἐπὶ τὸν τύπον τῶν ἥλων”. Τὸ πρόβλημα δὲν εἶναι ἂν πρέπει νὰ γίνει τὸ μάθημα τῶν θρησκευτικῶν θρησκειολογικό! Αὐτὸ οὔτε ποὺ πρέπει νὰ συζητεῖται ὡς ἐνδεχόμενο. Τὸ πραγματικὸ πρόβλημα εἶναι ὅτι τό γε νῦν ἔχον τὸ μάθημα τῶν θρησκευτικῶν κάθε ἄλλο παρὰ ἱκανοποιητικὸ εἶναι γιὰ νὰ παρέχει ὀρθόδοξη κατήχηση στὰ παιδιά μας.
.       Γιὰ νὰ γίνει ἐφικτὴ ἡ εὐκταία ὀρθόδοξη κατήχηση πρέπει νὰ διδάσκονται τὰ παιδιὰ τοὺς Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας. Τὸ Γεροντικό, ὁ Εὐεργετινός, τὰ ἔργα τοῦ Μεγάλου Βασιλείου, τοῦ Ἁγίου Χρυσοστόμου, τοῦ Ἁγίου Νικοδήμου τοῦ Ἁγιορείτη, τοῦ Ἁγίου Συμεὼν Νέου θεολόγου, τοῦ Ἁγίου Νικολάου Καβάσιλα, πρέπει νὰ μποῦν στὸ σχολικὸ ἀναλυτικὸ πρόγραμμα.
.       Θὰ ἀναφέρω κάτι χαρακτηριστικό, γιὰ νὰ ἀντιληφθοῦμε σὲ ποιό βαθμὸ ἔχουμε ἐξοκείλει ἀπὸ τὴν πραγματικὴ ὀρθόδοξη κατήχηση ποὺ θὰ ἔπρεπε νὰ τροφοδοτοῦμε τὴν παιδεία. Στὸ Πανεπιστήμιο Κολούμπια τῆς Νέας Ὑόρκης δὲν παίρνει κανεὶς φοιτητὴς πτυχίο (μπάντεσλορ) ὁποιουδήποτε κλάδου, ὄχι μόνον ἂν δὲν μελετήσει τὴν ἀρχιτεκτονικὴ τοῦ Παρθενώνα, ἀλλὰ καὶ ἂν δὲν ἔχει μελετήσει τὸν “Περὶ Ἐνανθρωπήσεως” λόγο τοῦ Μεγάλου Ἀθανασίου.
.       Γιὰ νὰ ἀντιληφθεῖτε τὴ σοβαρότητα τοῦ θέματος σᾶς ἀναφέρω ὅτι ὅταν σπούδαζα τὸ 1974 – 1978 θεολογία στὴν Ἀθήνα δὲν διδαχθήκαμε ὁλόκληρο τὸν “Περὶ Ἐνανθρωπήσεως” λόγο τοῦ Μεγάλου Ἀθανασίου! Καὶ ὅμως! Οἱ φοιτητὲς τοῦ πολυτεχνείου ἢ τῆς ἀστρονομίας τοῦ Κολούμπια δὲν παίρνουν πτυχίο ἂν δὲν μελετήσουν αὐτὸ τὸ ὑπέροχο θεολογικὸ κείμενο. Ὄχι μόνον οἱ Ὀρθόδοξοι ἀλλὰ καὶ οἱ Μουσουλμάνοι φοιτητές. Ὄχι μόνον οἱ Βουδιστὲς ἀλλὰ καὶ οἱ Ἰνδουιστὲς καὶ οἱ κάθε λογῆς Προτεστάντες ἢ καὶ δεδηλωμένοι ἄθεοι φοιτητές! Κι αὐτὰ σὲ μία χώρα ὅπου ὁ χωρισμὸς Ἐκκλησίας καὶ Πολιτείας θεωρεῖται ὁ ἀκρογωνιαῖος λίθος τοῦ πολιτεύματός της!!!
.       Ἑπομένως! Ἀλλαγὴ στὰ Θρησκευτικά; Ἀπολύτως ἀπαραίτητη ὄχι ὅμως πρὸς τὴν κατεύθυνση ποὺ δείχνει ὁ κ. Γιαγκάζογλου, οἱ “Καιροσκόποι”, ὁ κ. Πέτρος Βασιλειάδης καὶ οἱ ὁμόφρονές τους, ἀλλὰ πρὸς τὴν ἀκριβῶς ἀντίθετη κατεύθυνση. Μὲ τὴν προσφυγὴ στὶς πηγὲς τῆς πίστης μας ποὺ εἶναι ἡ διδασκαλία τῶν Ἁγίων Πατέρων. Ἀλλὰ γιὰ νὰ γίνει αὐτὸ πραγματικότητα πρέπει νὰ ξεπεράσουν τὰ μεταπατερικὰ καὶ συναφειακὰ τοὺς σύνδρομα οἱ διαχειριστὲς τῶν ἀλλαγῶν στὸ Παιδαγωγικὸ Ἰνστιτοῦτο καὶ στὸ Θεολογικὸ Τμῆμα τῆς Θεολογικῆς Σχολῆς Θεσσαλονίκης. Καὶ γιὰ νὰ ἐπιτευχθεῖ αὐτὸ τὸ θαῦμα – ἐπειδὴ περὶ θαύματος θὰ πρόκειται – “τοῦ Κυρίου δεηθῶμεν”.
.       Παραθέτουμε στὴ συνέχεια τὸ ὡραῖο ἄρθρο τοῦ κ. Τάτση ποὺ μᾶς ἔδωσε ἀφορμὴ γιὰ τὴ σύνταξη τοῦ πιὸ πάνω σχολίου.

*****

ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΑ ΑΠΟ ΤΙΣ ΠΗΓΕΣ
Τοῦ Ἰωάννη Τάτση

=============

.       Τὸ περιεχόμενο τοῦ μαθήματος τῶν Θρησκευτικῶν ἀποτελεῖ καὶ πάλι θέμα συζήτησης μεταξὺ τῶν Θεολόγων καὶ ὄχι μόνο. Ὅπως εἶναι γνωστὸ ἑτοιμάζονται ἤδη νέα προγράμματα σπουδῶν καὶ νέα βιβλία γιὰ τὰ Θρησκευτικὰ Δημοτικοῦ καὶ Γυμνασίου. Στὸ πλαίσιο αὐτῆς τῆς ἀλλαγῆς πρόσωπα γνωστὰ γιὰ τὶς ἀπόψεις τους στοὺς θεολογικοὺς κύκλους προτείνουν ἕνα «ἄνοιγμα» τοῦ μαθήματος, ὥστε νὰ εἰσέλθει σὲ αὐτὸ ἀέρας ἀπὸ τὴ Δύση (Παπισμὸς – Προτεσταντισμὸς) καὶ τὴν Ἀνατολὴ (Ἰσλαμισμὸς – Ἰουδαϊσμὸς – Βουδισμὸς κλπ). Πρόκειται οὐσιαστικὰ γιὰ ἕνα ἀκόμη βῆμα στὴν πορεία γιὰ ἀντικατάσταση τοῦ ὀρθοδόξου χριστιανικοῦ μαθήματος ἀπὸ ἕνα μάθημα θρησκειολογίας, κίνηση ποὺ βρίσκει ἀντίθετη τὴ μεγάλη πλειονότητα τῶν θεολόγων ἐκπαιδευτικῶν.
.       Τὸ μάθημα τῶν Θρησκευτικῶν μίας ὀρθόδοξης χώρας, ὅπως ἡ πατρίδα μας, δὲν μπορεῖ καὶ δὲν πρέπει νὰ ἀποκοπεῖ ἀπὸ τὶς πηγὲς τῆς Ὀρθόδοξης Θεολογίας, τὴν Ἁγία Γραφὴ καὶ τὴν πατερικὴ παράδοση.
.       Στὸ ἐπίκεντρο τοῦ θρησκευτικοῦ μαθήματος πρέπει νὰ ὑπάρχει ἡ Παλαιὰ καὶ Καινὴ Διαθήκη, διδασκόμενη σὲ ἁπλῆ γλώσσα καὶ μὲ βάση τὴν ἑρμηνεία της ἀπὸ τοὺς ἁγίους Πατέρες. Γιὰ παράδειγμα ἡ δημιουργία τοῦ κόσμου καὶ τοῦ ἀνθρώπου προσεγγίζεται ὀρθὰ μέσα ἀπὸ τὴν μελέτη τῶν πρώτων κεφαλαίων τῆς Γενέσεως καὶ τοὺς ἑρμηνευτικοὺς λόγους τοῦ Μεγάλου Βασιλείου «Εἰς τὴν Ἑξαήμερον». Ὁμοίως τὰ θαύματα τοῦ Κυρίου διδάσκονται μέσῳ τῶν εὐαγγελικῶν περικοπῶν καὶ ἑρμηνεύονται βάσει τῆς θεολογίας τοῦ ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Χρυσοστόμου. Διδασκαλία τῆς Ἁγίας Γραφῆς ἀποκομμένη ἀπὸ τὴν πατερικὴ ἑρμηνευτικὴ θεολογία νοσεῖ ἀπὸ προτεσταντικὴ μυωπία ποὺ δὲν μπορεῖ νὰ διακρίνει τὴ διαφορὰ ἀνάμεσα στὸν «Εὐαγγελισμὸ τῆς Θεοτόκου» καὶ τὸν «Εὐαγγελισμὸ τῆς Μαρίας».
.       Ἡ ἐκκλησιαστικὴ ἱστορία πρέπει νὰ διδάσκεται μέσα ἀπὸ τὰ πατερικὰ ἔργα. Ἡ καταδίκη τῶν αἱρέσεων, οἱ Οἰκουμενικὲς Σύνοδοι, ἡ δράση τῶν ἁγίων μορφῶν τῆς Ὀρθοδοξίας μας περιέχεται μέσα στὰ συγγράμματα τῶν Πατέρων τῆς Ἐκκλησίας. Γιὰ παράδειγμα, ὁ ἐπικήδειος λόγος ποὺ συνέταξε ὁ ἅγιος Γρηγόριος ὁ Θεολόγος γιὰ τὸν Μέγα Βασίλειο εἶναι κείμενο ποὺ μόνο του ἀρκεῖ γιὰ νὰ μάθουν οἱ μαθητὲς ὄχι μόνο τὴ ζωὴ τοῦ οὐρανοφάντορος ἁγίου ἀλλὰ καὶ τοὺς καρποὺς τῆς πνευματικῆς δράσεως τῶν δύο ἁγίων φίλων καὶ Ἱεραρχῶν.
.       Τὰ συναξάρια τῶν Ἁγίων, οἱ ὕμνοι τῶν ἱερῶν ἀκολουθιῶν, οἱ εἰκόνες τῶν ναῶν εἶναι μέσα ἄμεσης καὶ εὐχάριστης γιὰ τοὺς μαθητὲς μετάδοσης τῆς γνώσεως τῆς Ὀρθόδοξης Θεολογίας.
.       Ἕνα σύγχρονο μάθημα Θρησκευτικῶν ὀφείλει νὰ περιέχει ἀναλυτικὴ παρουσίαση τῆς διδασκαλίας καὶ τῆς ἀσκητικῆς ζωῆς τῶν ἁγίων Γερόντων τῶν τελευταίων χρόνων (π.χ. Γέροντας Παΐσιος, Γέροντας Πορφύριος, Γέροντας Ἰάκωβος Τσαλίκης κ.α.). Μία ἑνότητα ἀφιερωμένη στὸν μάρτυρα τῶν ἡμερῶν μας, ἅγιο Εὐγένιο Ροντιόνωφ μπορεῖ νὰ διδάξει στοὺς μαθητὲς ὅτι τὸ Μαρτύριο συνεχίζει καὶ σήμερα νὰ εἶναι τρόπος ζωῆς ἢ μᾶλλον ἁγιασμένο τέλος τῆς ἐπίγειας ζωῆς πολλῶν ἀληθινῶν Χριστιανῶν.
.       Τέλος, ἡ ἀναφορὰ στοὺς ἑτεροδόξους χριστιανοὺς καὶ τὰ ξένα θρησκεύματα πρέπει νὰ γίνεται μέσα ἀπὸ τὴν ὀπτικὴ τῶν ἁγίων Πατέρων. Δὲν εἴμαστε «ἀνεκτικότεροι» οὔτε ἀγαποῦμε «τὸν ἕτερο» ἀλλόθρησκο ἢ ἑτερόδοξο συνάνθρωπό μας περισσότερο ἀπὸ τοὺς ἁγίους Πατέρες. Ὀφείλουμε νὰ μὴ θυσιάζουμε τὴν Ἀλήθεια τοῦ Χριστοῦ στὸ βωμὸ πανθρησκειακῆς ψευτοαγάπης καὶ δῆθεν ἀλληλοκατανόησης. Γιὰ παράδειγμα, οἱ Παπικοὶ εἶναι αἱρετικοὶ – Λατίνους τοὺς ὀνομάζει ὁ ἅγιος Γρηγόριος ὁ Παλαμᾶς στὰ ἔργα του – καὶ ὄχι «ἀδελφοὶ Χριστιανοί», ὅσο καὶ ἂν κάποιοι θεολόγοι προσπαθοῦν νὰ στηρίξουν τὶς ἀπόψεις τους σὲ οἰκουμενιστικὲς πρακτικὲς διαχριστιανικῶν διαλόγων. Ὅσοι θεολόγοι ἐπιδιώκουν τὴν ἐκτενέστερη ἀναφορὰ τοῦ μαθήματος στοὺς Παπικοὺς καὶ Προτεστάντες δὲν πρέπει νὰ λησμονοῦν ὅτι οἱ μαθητές μας μέσῳ τοῦ διαδικτύου καὶ τῆς τηλεόρασης ἔχουν πλήρη γνώση τῶν σκανδάλων παιδεραστίας ὑψηλόβαθμων κληρικῶν τοῦ Παπισμοῦ καὶ τῶν γάμων καὶ χειροτονιῶν ὁμοφυλοφίλων του Προτεσταντισμοῦ. Ἀλήθεια, τί θὰ ἀπαντήσουν οἱ θεολόγοι αὐτοὶ στὸ εὔλογο ἐρώτημα ἂν τὰ παραπάνω κρούσματα εἶναι ἁπλὲς ἐξαιρέσεις ἢ ἂν ἀποτελοῦν καρποὺς τῆς πλάνης καὶ τῆς διαστροφῆς τοῦ Εὐαγγελίου ἀπὸ τοὺς «χριστιανοὺς τῆς Δύσης»;
.       Στὴ σημερινὴ κοινωνία τῆς σύγχυσης ἀντιλήψεων καὶ τοῦ ἀποπροσανατολισμοῦ τῆς σκέψεως ἀκόμη καὶ ὀρθοδόξων θεολόγων τὸ μάθημα τῶν Θρησκευτικῶν καὶ οἱ διδάσκοντες αὐτὸ ἔχουμε ἀνάγκη διαρκοῦς ἀναβαπτισμοῦ στὴν ἁγιοπνευματικὴ πατερικὴ διδασκαλία. (thriskeftika.blogspot.com)

ΠΗΓΗ: http://panayiotistelevantos.blogspot.com

ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ

῎Εκτακτη Συνεδρία τῆς ῾Ιεραρχίας τῆς ᾿Εκκλησίας τῆς ῾Ελλάδος

Συνήλθε σήμερα Δευτέρα, 17 Ιανουαρίου 2011, σε μόνη έκτακτη Συνεδρία η Ιερά Σύνοδος της Ιεραρχίας της Εκκλησίας της Ελλάδος, υπό την Προεδρία του Μακαριωτάτου Αρχιεπισκόπου Αθηνών και Πάσης Ελλάδος κ. Ιερωνύμου, στην Αίθουσα Συνεδριών της Ιεράς Συνόδου της Ιεραρχίας.

Προ της Συνεδρίας ετελέσθη Αρχιερατική Θεία Λειτουργία στο Καθολικό της Ιεράς Μονής Ασωμάτων Πετράκη, ιερουργούντος του νεωτέρου τη τάξει Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Λαγκαδά, Λητής και Ρεντίνης κ. Ιωάννου.

Περί την 9η πρωινή, στη μεγάλη Αίθουσα των Συνεδριών της Ιεράς Συνόδου, εψάλη η Ακολουθία για την έναρξη των εργασιών της Ιεράς Συνόδου. Αναγνωσθέντος του Καταλόγου των συμμετεχόντων Ιεραρχών, διεπιστώθη η απουσία των Σεβασμιωτάτων Μητροπολιτών: α) Νέας Κρήνης και Καλαμαριάς κ. Προκοπίου, β) Μαρωνείας και Κομοτηνής κ. Δαμασκηνού, γ) Ιωαννίνων κ. Θεοκλήτου, δ) Κεφαλληνίας κ. Σπυρίδωνος, ε) Ηλείας κ. Γερμανού, στ) Αργολίδος κ. Ιακώβου, ζ) Κίτρους και Κατερίνης κ. Αγαθονίκου, η) Λήμνου κ. Ιεροθέου, θ) Διδυμοτείχου, Ορεστιάδος και Σουφλίου κ. Δαμασκηνού, ι) Φθιώτιδος κ. Νικολάου και ια) Κυθήρων κ. Σεραφείμ, οι οποίοι απουσίασαν ητιολογημένα.

Ακολούθως, συνεκροτήθη η Επιτροπή Τυπου από τούς Σεβασμιωτάτους Μητροπολίτες Σύρου, Τήνου, Άνδρου, Κέας και Μήλου κ. Δωρόθεο, Χαλκίδος κ. Χρυσόστομο και Πατρών κ. Χρυσόστομο.

Στη συνέχεια ο Μακαριώτατος Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και Πάσης Ελλάδος κ. Ιερώνυμος ως Πρόεδρος του Σώματος της Ιεράς Συνόδου της Ιεραρχίας προσεφώνησε τα Μέλη Αυτής, και ευχαρίστησε τους Σεβασμιωτάτους Μητροπολίτες για την παρουσία τους. Στην ομιλία του, μεταξύ άλλων, είπε :

«Ο λόγος της σημερινής μας συνάξεως, για τον οποίον η Δ.Ι.Σ. συνεκάλεσε την Ιεραρχία, είναι η από κοινού αντιμετώπισις πρακτικών προβλημάτων που δημιουργούνται στην πνευματικήν διακονίαν των πιστών μας μετά την δημοσίευση του νόμου 3899/2010 (ΦΕΚ 212 τ. Α , 17.12.2010 ) με θέμα: "Επείγοντα μέτρα εφαρμογής του προγράμματος στήριξης της ελληνικής οικονομίας", μέσα σε μια ατμόσφαιρα οικονομικής δυσπραγίας της Χώρας μας και συνεχώς αυξανομένης ανασφάλειας, αγωνίας και ανησυχίας του λαού μας.

Τελειώνοντας ο Μακαριώτατος τόνισε :

«Δεν διαφεύγει από κανένα μας η κρίσις της Χώρας μας. Ζούμε όλοι μας την δύσκολη κατάσταση και την αγωνία των ανθρώπων που υποβόσκει. Καθημερινά γινόμαστε μάρτυρες τραγικών περιπτώσεων αυξανόμενης φτώχειας, επικίνδυνης ανεργίας και ανασφάλειας. Για άλλη μια φορά καλούμεθα και πάλι σαν Εκκλησία, να σταθούμε στο ύψος των περιστάσεων. Και όλα αυτά μέσα σε μια ζοφερή ατμόσφαιρα.

Είμαι βέβαιος, ότι και στην σημερινή σύναξη θα επικρατήσουν : η ψυχραιμία, η σύνεσις, η νηφαλιότητα και η υπευθυνότητα όλων μας».

Ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Καρυστίας και Σκύρου κ. Σεραφείμ, ως αντιπρόεδρος της Ιεραρχίας, αντεφώνησε εκ μέρους των Σεβασμιωτάτων Ιεραρχών.

Μετά ταύτα, ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Ύδρας, Σπετσών και Αιγίνης κ. Εφραίμ ανέπτυξε την εισήγησή του σύμφωνα με την Ημερήσια Διάταξη, η οποία είχε ως τίτλο : «Επί ζητημάτων Εφημεριακού Κλήρου».

Επί της εισηγήσεως έγινε διεξοδική συζήτηση, κατά την οποία εξέφρασαν τις απόψεις τους οι κάτωθι Σεβασμιώτατοι Μητροπολίτες : Ζακύνθου κ. Χρυσόστομος, Ναυπάκτου και Αγίου Βλασίου κ. Ιερόθεος, Φιλίππων, Νεαπόλεως και Θάσου κ. Προκόπιος, Καισαριανής, Βύρωνος και Υμηττού κ. Δανιήλ, Μονεμβασίας και Σπάρτης κ. Ευστάθιος, Ξάνθης και Περιθεωρίου κ. Παντελεήμων, Δημητριάδος και Αλμυρού κ. Ιγνάτιος, Θεσσαλονίκης κ. Άνθιμος, Τρίκκης και Σταγών κ. Αλέξιος, Νικοπόλεως και Πρεβέζης κ. Μελέτιος και Καλαβρύτων και Αιγιαλείας κ. Αμβρόσιος.

Η συζήτηση συνεχίσθηκε και μετά το διάλειμμα. κατά την οποία ομίλησαν οι Σεβασμιώτατοι Μητροπολίτες : Χαλκίδος κ. Χρυσόστομος, Σύρου, Τήνου, Άνδρου, Κέας και Μήλου κ. Δωρόθεος, Σιδηροκάστρου κ. Μακάριος, Αλεξανδρουπόλεως κ. Άνθιμος, Αιτωλίας και Ακαρνανίας κ. Κοσμάς, Σισανίου και Σιατίστης κ. Παύλος, Λαγκαδά κ. Ιωάννης, Περιστερίου κ. Χρυσόστομος, Ιλίου, Αχαρνών και Πετρουπόλεως κ. Αθηναγόρας, Παροναξίας κ. Καλλίνικος, Κορίνθου κ. Διονύσιος, Σταγών και Μετεώρων κ. Σεραφείμ, Ελασσώνος κ. Βασίλειος, Πειραιώς κ. Σεραφείμ και Νέας Σμύρνης κ. Συμεών. Ο εισηγητής, Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Ύδρας, Σπετσών και Αιγίνης κ. Εφραίμ δευτερολόγησε και ανακεφαλαίωσε συνοπτικά τις τοποθετήσεις των Σεβασμιωτάτων Ιεραρχών. Εν συνεχεία ο Μακαριώτατος Πρόεδρος ανέγνωσε τις θέσεις του απουσιάζοντος Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Ηλείας κ. Γερμανού και τοποθετήθηκε συμπερασματικά για όλα όσα διημείφθησαν.

Η όλη συζήτηση διεξήχθη με σοβαρότητα, υπευθυνότητα και νηφαλιότητα μέσα σε πνεύμα ενότητος της Ιεραρχίας.

Εν τέλει απεφασίσθη, παρά τον πολλαπλάσιο αριθμό που απαιτείται ώστε να καλυφθούν οι υφιστάμενες λειτουργικές και ποιμαντικές ανάγκες της Εκκλησίας της Ελλάδος, η Ιερά Σύνοδος της Ιεραρχίας να ζητήσει για το 2011 τον διορισμό μειωμένου αριθμού Εφημερίων, οι οποίοι με πολύ δυσκολία θα κληθούν να τις αντιμετωπίσουν, αναγνωρίσασα την κρισιμότητα των περιστάσεων και τις δυσκολίες, τις οποίες σήμερα διέρχεται η Πατρίδα μας.

Επισημαίνεται ωσαύτως η μεγάλη προσφορά όλων των Εφημερίων, ιδιαιτέρως όμως των ακριτικών, απομακρυσμένων και νησιωτικών περιοχών και ότι σήμερα σε πολλά μικρά χωριά, η ελπίδα των ανθρώπων είναι το χτύπημα της καμπάνας, η τέλεση της Θείας Λειτουργίας και η εορτή του Ενοριακού Ναού και του μικρού παρεκκλησίου.

Τέλος ανετέθη στους Σεβασμιωτάτους Μητροπολίτες Καισαριανής, Βύρωνος και Υμηττού κ. Δανιήλ, Ύδρας Σπετσών και Αιγίνης κ. Εφραίμ και Σύρου, Τήνου, Άνδρου, Κέας και Μήλου κ. Δωρόθεο να συναντηθούν με τον Εξοχώτατο Υπουργό Εσωτερικών, Αποκεντρώσεως και Ηλεκτρονικής Διακυβερνήσεως κ. Ιωάννη Ραγκούση για να του παραδώσουν την Απόφαση της Ιεράς Συνόδου της Ιεραρχίας.

Η Επιτροπή Τύπου της Ιεράς Συνόδου της Ιεραρχίας

Πηγή:ΑΚΤΙΝΕΣ 

Μοναχός Μωϋσῆς, ῾Ο λόγος τής ᾿Εκκλησίας

πηγή: Μακεδονία, 16/1/2011

Ο λόγος της Εκκλησίας

Γράφει ο μοναχός Μωυσής, Αγιορείτης

Το προς τον λαό πρόσφατο κείμενο της Εκκλησίας της Ελλάδος για τη σύγχρονη οικονομική κρίση μιλά “με τη γλώσσα της αλήθειας και της αγάπης”. Είναι γεγονός πως είναι ένα κείμενο ξεκάθαρο, ειλικρινές, άφοβο και προσεγμένο. Θέτει ερωτήματα σοβαρά, κάνει κρίσεις ακριβείς, τονίζει αμέλειες, πραγματοποιεί πικρές διαπιστώσεις. Εντοπίζει ορθά ότι της οικονομικής κρίσης προηγήθηκε η πνευματική, με τον εύκολο πλουτισμό, την καλοπέραση και την εξαπάτηση. Μια ζωή άσκοπη και παράλογη έγινε τραγική. Δεν φοβάται την αυτοκριτική, την παραδοχή λαθών και σκανδάλων. Η Εκκλησία όμως δίνει υψηλό νόημα ζωής, βέβαιη ελπίδα, σταθερό προσανατολισμό, φιλοστοργία, φιλανθρωπία και φιλοτεκνία....
Η κυβέρνηση ενοχλήθηκε αρκετά από το κείμενο της Εκκλησίας αυτό. Την Εκκλησία τη θέλει να σιωπά και να μιλά μόνο όταν είναι για την επαινεί. Ο κυβερνητικός εκπρόσωπος μάλιστα την ειρωνεύτηκε, ότι συμβαδίζει με τις λεγόμενες προοδευτικές δυνάμεις, την ονόμασε εξωπραγματική και σκοταδιστική. Οι αριστεροί φαίνεται ενοχλήθηκαν κι αυτοί, βλέποντας την Εκκλησία να ελέγχει τους κρατούντες, και τώρα δεν θα μπορεί να τη χτυπήσει. Η ελληνική αριστερά πάντως επιμένει ότι η Εκκλησία συμπορεύεται με την πολιτική της συντήρησης. Το κείμενο δεν άρεσε, φαίνεται, και σε κάποιους εκκλησιαστικούς μεγαλοσχήμονες, ότι δεν πρέπει να τα βάζουμε με την Πολιτεία, και σε κάποιους άλλους, μικρόσχημους-μικρόψυχους, που δεν δίστασαν να κατηγορήσουν σκόπιμα και ιδιοτελώς τους συντάκτες του αξιόλογου αυτού κειμένου μέσα από ιστοσελίδες με γλώσσα ανόσια, ανούσια και κακόγουστα κολακευτική για άλλους…

Κύριος συντάκτης του κειμένου είναι ο μητροπολίτης Σινανίου και Σιατίστης Παύλος, ο οποίος είναι από ετών γνωστός για έναν λόγο γνήσιο, ανυπόκριτο, τίμιο, θεοφοβούμενο, απλό, μεστό και σαγηνευτικό. Σε πρόσφατη συνέντευξή του στην εφημερίδα αυτή είπε δυνατά: “Η Εκκλησία έχει δικαίωμα να εκφράζει δημόσια την άποψή της”. Συνεχίζοντας, αναφέρει: “Αν θέλουμε κάποια στιγμή σ’ αυτόν τον τόπο να καταλήξουμε κάπου, πρέπει να μη φοβηθούμε την αλήθεια και να αναλάβουμε όλοι τις ευθύνες μας”.

Σε πρόσφατη ομιλία του ο ίδιος μητροπολίτης ανέφερε: “Θέλετε επισκόπους συμβιβασμένους με όλους και με όλα; Αυτή την επιλογή πρέπει να αποφασίσετε, για να μην ακούω ανοησίες. Να μην ακούω αυτά που κάποιοι, επειδή κινδυνεύουν τα δικά τους συμφέροντα σήμερα, λένε να μη μιλάει η Εκκλησία. Και ποιος να μιλάει; Να μιλάτε εσείς; Να μιλάει η δημοσιογραφική αλητεία των Αθηνών; Και ο επίσκοπος δεν θα μιλάει; Είναι γελασμένοι όλοι τους; Γιατί; Γιατί έχουμε πρότυπο και παράδειγμα τους αγίους μας. Και με βάση το δικό τους παράδειγμα, και όχι του κάθε εξωνημένου δημοσιογράφου ή οποιουδήποτε άλλου, ακόμη και πολιτικών, θα υπηρετήσουμε την Εκκλησία. Και αυτό ας το καταλάβουν όλοι. Για να καταλάβουν γιατί είναι πρώτη αυτή η ευθύνη του επισκόπου, να υπερασπίζεται το άδικο, δηλαδή τον αδικούμενο μάλλον άνθρωπο, όπου κι αν βρίσκεται και ό,τι και αν συμβαίνει”.

Μερικές φορές, αγαπητοί μου, η αλήθεια είναι πικρή, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν πρέπει να λέγεται. Η ρωσική κυβέρνηση διά νόμου επιστρέφει όλη την περιουσία στην Εκκλησία, που την είχε πάρει πριν από μερικές δεκαετίες παράνομα. Στην Ελλάδα το κράτος επιχειρεί συστηματικά να δυσκολεύει την Εκκλησία και να την παρουσιάζει ως έχουσα μυθική περιουσία. Η Τουρκία, κατόπιν αποφάσεως του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, επέστρεψε στο Οικουμενικό Πατριαρχείο δημευθείσα περιουσία του. Η πολιτεία από μηνών παρακρατεί χρήματα από ανήκουν στο Άγιον Όρος από τα μετοχικά μισθώματα, την ετήσια οικονομική χορηγία.

Η Διαρκής Ιερά Σύνοδος της Εκκλησίας της Ελλάδος με ανακοινωθέν της σχετικά με τη νέα κάρτα του πολίτη εκφράζει επιφυλάξεις σοβαρές, σεβόμενη τη θεόσδοτη ελευθερία της μοναδικότητος και ιερότητος του ανθρωπίνου προσώπου και της αξιοπρέπειάς του. Χρειάζεται λοιπόν η Εκκλησία να λύνει τη σιωπή της, όχι για να φλυαρεί και να φωνάζει νευριασμένα, αλλά για να καταθέτει με γνώση και πείρα λόγο αλήθειας και αγάπης.

Η Εκκλησία δεν έχει διακοσμητικό ρόλο σε αυτόν τον τόπο ή ρόλο κομπάρσου. Η Εκκλησία δεν φιλοδοξεί να κάνει τον πρωταγωνιστή. Δεν επαίρεται ότι είναι πρωταγωνιστής, κυρίαρχος και φοβερός. Η Εκκλησία είναι μία ζεστή μητρική αγκαλιά. Ο ρόλος της στηρίζει, ενισχύει, παρηγορεί και διώχνει μακριά της την απελπισία. Χρειάζεται ο ειλικρινά τρυφερός, δίκαιος και ατόφιος λόγος της. Όχι να χαζοχαμογελά προς όλους και όλα, να υποχωρεί, για να κερδίσει κάτι και στο τέλος να τα χάνει όλα. Μιλούν κάποιοι λίγοι, λένε πικρές αλήθειες, και επειδή δεν αρέσουν στους πολλούς, προσπαθούν να τους μειώσουν, να τους ειρωνευθούν και να τους απειλήσουν.

Η Εκκλησία θα κερδίσει με την ταπείνωση, τη σεμνότητα, τον διακριτικό, άφοβο, γνήσιο, ευαγγελικό λόγο, τον αποστολικό και αγιοπατερικό λόγο. Ένας λόγος ασαφής, χλιαρός, κολακευτικός, κουλτουριάρικος δεν αναπαύει ψυχές, δεν χαροποιεί απαιτητικά πνεύματα. Είναι καιρός να κατατεθεί περισσότερη αλήθεια με μεγαλύτερη αγάπη.

 
Αναρτήθηκε από ΘΕΟΛΟΓΟΣ στις 16.1.11Πηγή:ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΑ