῾Ο «πρόσφυγας» πατριάρχης ἐπιστρέφει στό Φανάρι / τῆς ΜΑΡΙΑΣ ΑΝΤΩΝΙΑΔΟΥ

| 

Ο «πρόσφυγας» Πατριάρχης Κωνσταντίνος ο Στ΄ επιστρέφει μετά απο 85 χρόνια στο Φανάρι όπου υπηρέτησε ως Προκαθήμενος της Ορθοδοξίας για 47 ημέρες απο τις 17 Δεκεμβρίου του 1924 εως και τις 30 Ιανουαρίου του 1925 οπότε και εκδιώχθηκε από τις τουρκικές αρχές καθώς βάσει της Συνθήκης της Λοζάννης χαρακτηρίστηκε «ανταλλάξιμος».
Γεννημένος στην Σιγή της Προύσας το 1860, σπούδασε στην Θεολογική Σχολή της Χάλκης και υπηρέτησε ως Μητροπολίτης σε περιοχές άμεσα συνδεδεμένες με την ιστορία του ελληνισμού και της προσφυγιάς. Αρχικά εκλέχθηκε Επίσκοπος Ροδοστόλου και ήταν βοηθός του Μητροπολίτη Αδριανουπόλεως, μετά εκλέχθηκε Μητροπολίτης Βελλάς και Κονίτσης, αργότερα μετατέθηκε στην Μητρόπολη Τραπεζούντος, και το 1924 Μητροπολίτης Δέρκων. Στις 17 Δεκεμβρίου του ίδιου χρόνου διαδέχθηκε στον Πατριαρχικό θρόνο τον Πατριάρχη Γρηγόριο τον Ζ' και σε λιγότερο απο δύο μήνες κλήθηκε με αμετάκλητη απόφαση των τουρκικών αρχών να εγκαταλείψει την Πόλη. Ακολουθώντας τον ίδιο δρόμο που είχαν προηγούμενος περπατήσει εκατοντάδες χιλιάδες πρόσφυγες εγκαταστάθηκε στην Θεσσαλονίκη. Αργότερα στην Χαλκίδα και τέλος στην Νέα Φιλαδέλφεια όπου βοήθησε στην εγκατάσταση των προσφύγων στην νέα τους πατρίδα. Σε μια προσπάθεια στήριξης της πορείας του Οικουμενικού Πατριαρχείου υπέβαλλε την παραίτηση του στις 22 Μαίου ζητώντας την άμεση εκλογή διαδόχου του αφού γνώριζε οτι δεν υπήρχε πιθανότητα επιστροφής του.
Ο «πρόσφυγας» Πατριάρχης άφησε την τελευταία του πνοή το 1930 και η ελληνική πολιτεία τον ενταφίασε στο πρώτο νεκροταφείο Αθηνών αποδίδοντας του τιμές εν ενεργεία αρχηγού κράτους και χιλιάδες πρόσφυγες παρακολούθησαν την εξώδιο ακολουθία που τελέστηκε στον Μητροπολιτικό Ναό αποδίδοντας το ύστατο χαίρε στον Πατριάρχη που είχε την ίδια μ' αυτούς τραγική μοίρα.
Μετά απο πρωτοβουλία του Οικουμενικού Πατριάρχη Βαρθολομαίου τα οστά του Κωνσταντίνου του Στ' θα μεταφερθούν 85 χρόνια μετά στο Φανάρι όπου η Ιερά Σύνοδος θα του αποδώσει τιμές εν ενεργεία Οικουμενικού Πατριάρχη και στην συνέχεια θα ενταφιαστούν στο Μοναστήρι της Ζωοδόχου Πηγής στο Βαλουκλή όπου βρίσκονται οι τάφοι των Προκαθημένων της Εκκλησίας της Κωνσταντινούπολης.
Οι κάτοικοι της Νέας Φιλαδέλφειας και της Νέας Ιωνίας θα απευθύνουν το ύστατο χαίρε στον Πατριάρχη κατά τη διάρκεια μνημοσύνου που θα γίνει στον Μητροπολιτικό Ναό την Κυριακή και στην συνέχεια θα γίνει η μεταφορά του στην Κωνσταντινούπολη.
Η είδηση, έχει συγκλονίσει, όλους του ιεράρχες του οικουμενικού θρόνου, καθώς πρόκειται για μια απο τις τραγικότερες φυσιογνωμίες της ιστορίας της Εκκλησίας της Κωνσταντινούπολης του περασμένου αιώνα. «Ήταν ο πρώτος και ο κορυφαίος των προσφύγων» δηλώνει στο «BHMAonline» ο Μητροπολίτης Αυστρίας κ. Μιχαήλ. Με την μεταφορά του στην Πόλη, προσθέτει «λήγει η εξορία του και η Εκκλησία της Κωνσταντινούπολης παίρνει πίσω στα σπλάχνα της τον Προκαθήμενο της που τον φιλοξένησε η αττική γη. Ήταν μια ιστορική προσωπικότητα που με την πορεία και την στάση του δείχνει σε όλους τι σημαίνει προσφορά στην Εκκλησία. Ήταν ένας άνθρωπος που δεν δίστασε να παραιτηθεί απο τον θρόνο "για το καλό της Εκκλησίας" και ευχόμενος, όπως σημείωνε στο κείμενο της παραίτησης του "να μην πραγματοποιηθούν οι φόβοι του". Δυστυχώς έπρεπε να περάσουν 85 χρόνια για να δικαιωθεί. Και δικαιώνεται απο τον Οικουμενικό Πατριάρχη κ.κ. Βαρθολομαίο ο οποίος θέλησε και τελικά κατάφερε να πάρει πίσω τον εξόριστο προκάτοχο του για να τον ενταφιάσει στην γη της Πόλης όπου 
ανήκε πάντα, δίπλα στους άλλους μεγάλους Πατριάρχες του Γένους».

Τρίτη 22 Φεβρουαρίου 2011  [ 06:27 ]
Πηγή:Τό Βῆμα

Δ

Τό "κουσούρι" και ἡ "διαστρέβλωση τῆς ῾Ιστορίας"

Για άλλη μια φορά ο μητροπολίτης Αιγιαλείας επιχειρεί να ταράξει τα νερά στρεφόμενος κατά των ομοφυλόφιλων, αλλά και όσων επιχειρούν - όπως υποστηρίζει - να διαστρεβλώσουν την Ιστορία. Στην τελευταία ανάρτηση στο προσωπικό του ιστολόγιο ο κ. Αμβρόσιος επιστρατεύει τη γνωστή φράση του μακαριστού Χριστόδουλου περί «κουσουριού» και με σκληρές εκφράσεις επικρίνει όσα φέρεται να δήλωσε συντελεστής τηλεοπτικού ντοκιμαντέρ σε ιδιωτική του συνομιλία για τον Θεόδωρο Κολοκοτρώνη.

«Ντροπή» γράφει χαρακτηριστικά ο μητροπολίτης Αιγιαλείας «και σ΄αυτούς, όποιοι και αν είναι, όπου κι αν ανήκουν, οι οποίοι θέλουν να εμφανίσουν τόν Θεόδωρο Κολοκοτρώνη σαν ΟΜΟΦΥΛΟΦΙΛΟ! Ὄχι, ωρέ μάγκες, οι "ανώμαλοι" δεν έχουν τά φόντα για να γίνουν ΉΡΩΕΣ! Αποτελούν έκτρωμα της φύσεως!», ενώ στη συνέχεια αναφέρεται σε «Εφιάλτες» που  «δυστυχώς πάντοτε υπήρχαν στην Ελλάδα!».

Και συνεχίζει γράφοντας «να είναι καταραμένοι από το Θεό όσοι βλάπτουν την αγαπημένη μας Ελλάδα. Όσοι επιχειρούν να μετατρέψουν τήν Ἐλλάδα, από Χώρα της Ορθοδοξίας καί του Πολιτισμού, σε Χώρα των απίστων και των ανωμάλων!», ενώ δηλώνει ότι «το "κουσούρι" δεν πρόκειται να νομιμοποιηθή! Θα είναι πάντοτε καταδικασμένο από το Θεό καί από όλους τους ορθώς φρονούντες Έλληνες!  Η Ελλάδα μας δεν πρόκειται να γίνει Σόδομα καί Γόμορρα!». 

Στην ανάρτηση του ο κ. Αμβρόσιος φιλοξενεί και κείμενο που τιτλοφορείται ως «Επιστολή μιας Ελληνίδας σε όλους τους προδότες της χώρας.!».

Δείτε το blog του Μητροπολίτη Καλαβρύτων Αμβροσίου: http://mkka.blogspot.com/

Πηγή;newsdesk Amen.gr 

Τί μποροῦμε νὰ κάνουμε γιὰ τοὺς νεκρούς; /Rose Seraphim (Hieromonk (1934- 1982) )

Ὁ καθένας ἀπὸ ἐμᾶς ποὺ ἐπιθυμεῖ νὰ ἐκφράσει τὴν ἀγάπη του γιὰ τοὺς νεκροὺς καὶ νὰ τοὺς βοηθήσει οὐσιαστικά, μπορεῖ νὰ τὸ ἐπιτύχει προσευχόμενος ὑπὲρ τῶν ψυχῶν τους, καὶ εἰδικότερα μνημονεύοντας αὐτοὺς στὴ Θεία Λειτουργία, ὅταν οἱ μερίδες ποὺ ἀποκόπτονται γιὰ ζῶντες καὶ νεκροὺς ἀφήνονται νὰ πέσουν μέσα στὸ Αἷμα τοῦ Κυρίου μὲ τὶς λέξεις: «Ἀπόπλυνον Κύριε τὰ ἁμαρτήματα τῶν ἐνθάδε μνημονευθέντων δούλων σου τῷ Αἵματί σου τῷ Ἁγίῳ πρεσβείαις τῆς Θεοτόκου καὶ πάντων σου τῶν Ἁγίων. Ἀμήν.» Δὲν μποροῦμε νὰ κάνουμε τίποτε καλύτερο ἢ σπουδαιότερο γιὰ τοὺς νεκροὺς ἀπὸ τὸ νὰ προσευχόμαστε γι’ αὐτούς, προσφέροντάς τους μνημόσυνο στὴ Θεία Λειτουργία. Τὸ ἔχουν πάντα ἀνάγκη, εἰδικὰ κατὰ τὴ διάρκεια ἐκείνων τῶν σαράντα ἡμερῶν ὅπου ἡ ψυχὴ τοῦ ἀπελθόντος πορεύεται πρὸς τὶς αἰώνιες κατοικίες. Τὸ σῶμα δὲν αἰσθάνεται τίποτε τότε• δὲ βλέπει τοὺς οἰκείους ποὺ ἔχουν συγκεντρωθεῖ, δὲ μυρίζει τὸ εὐωδιαστὸ ἄρωμα τῶν λουλουδιῶν, δὲν ἀκούει τοὺς ἐπικήδειους. Ἡ ψυχὴ ὅμως αἰσθάνεται τὶς προσφερόμενες ὑπὲρ αὐτῆς προσευχὲς καὶ εἶναι εὐγνώμων στοὺς ἀνθρώπους ποὺ τὶς ἀπευθύνουν καὶ βρίσκεται πνευματικῶς κοντά τους.

Ὦ συγγενεῖς καὶ ἀγαπημένοι τοῦ νεκροῦ! Πράξετε γι’ αὐτοὺς ὅτι ἔχουν ἀνάγκη καὶ ὅτι εἶναι ἐντός τῆς δικαιοδοσίας σας. Δῶστε τὰ χρήματά σας ὄχι γιὰ νὰ καλλωπίσετε ἐξωτερικὰ τὸ φέρετρο καὶ τὸ μνῆμα, ἀλλὰ γιὰ νὰ βοηθήσετε ὅσους τὸ χρειάζονται, εἰς μνήμην τῶν ἀγαπημένων σας ποὺ ἔφυγαν ἀπὸ τὴ ζωή, γιὰ νὰ ἐνισχύσετε ἐκκλησίες, στὶς ὁποῖες προσφέρονται προσευχὲς ὑπὲρ αὐτῶν. Ἐλεῆστε τοὺς νεκρούς, φροντίστε γιὰ τὶς ψυχές τους. Μᾶς περιμένει ὅλους ὁ ἴδιος δρόμος, καὶ ὅταν κι ἐμεῖς βρεθοῦμε ἐκεῖ πόσο πολὺ θὰ εὐχόμαστε νὰ μᾶς θυμᾶται κάποιος στὶς προσευχές του! Ἀξίζει λοιπὸν νὰ ἐλεήσουμε ἐμεῖς οἱ ἴδιοι τοὺς νεκρούς.

Ἀμέσως ἀφοῦ ἀναπαυθεῖ κάποιος, καλέστε ἢ ἐνημερῶστε ἕναν ἱερέα, ὥστε νὰ διαβάσει τὶς «Προσευχὲς γιὰ τὴν Ἀναχώρηση τῆς Ψυχῆς», τὶς ὁποῖες ἡ Ἐκκλησία ἔχει ὁρίσει νὰ διαβάζονται πάνω ἀπὸ ὅλους τοὺς Ὀρθοδόξους Χριστιανοὺς μετὰ τὸ θάνατό τους. Προσπαθῆστε, εἰ δυνατόν, νὰ τελέσετε τὴν κηδεία στὴν ἐκκλησία καὶ νὰ ἀναγνώσετε τὸ Ψαλτήρι πάνω ἀπὸ τὸν ἀπελθόντα μέχρι τὴν κηδεία. Ἡ κηδεία δὲν χρειάζεται νὰ εἶναι περίτεχνη, ἀλλὰ πρέπει ἀπαραιτήτως νὰ εἶναι πλήρης, χωρὶς συντομεύσεις• τὴν ὥρα ἐκείνη μὴ σκεφτεῖτε τὸν ἑαυτό σας καὶ τὴν ἄνεσή σας, ἀλλὰ τὸν ἀπελθόντα, ἀπὸ τὸν ὁποῖο χωρίζεστε διὰ παντός. Ἐὰν ὑπάρχουν ταυτόχρονα καὶ ἄλλοι ἀπελθόντες ποὺ ἀναμένουν κηδεία στὴν ἐκκλησία, μὴν ἀρνηθεῖτε ἐὰν σᾶς προταθεῖ νὰ τελέσετε τὴν κηδεία γιὰ ὅλους μαζί. Εἶναι καλύτερο νὰ τελεῖται μία κηδεία γιὰ δύο ἢ περισσότερους ἀπελθόντες ταυτόχρονα, ὅταν οἱ προσευχὲς ὅλων τῶν παρευρισκομένων προσφιλῶν προσώπων θὰ εἶναι ἰδιαιτέρως ἔνθερμες, παρὰ νὰ τελοῦνται ξεχωριστές, διαδοχικὲς κηδεῖες, καὶ νὰ συντομεύονται οἱ λειτουργίες ἐξ αἰτίας ἔλλειψης χρόνου καὶ ἐνέργειας• ἀφοῦ κάθε λέξη τῆς προσευχῆς γιὰ τὸν ἀναπαυθέντα εἶναι ὅτι μιὰ σταγόνα νερὸ γιὰ τὸ διψασμένο.

Κανονίστε ὁπωσδήποτε ἐκείνη τὴν ὥρα τὰ σχετικὰ μὲ τὴν τέλεση σαρανταλείτουργου, δηλαδὴ καθημερινὴ μνημόνευση στὴ θεία Λειτουργία σὲ ὅλη τὴ διάρκεια τῶν σαράντα ἡμερῶν. Συνήθως στοὺς ναοὺς ὅπου τελεῖται καθημερινὰ Θεῖα Λειτουργία, οἱ ἀπελθόντες οἱ ὁποῖοι ἔχουν κηδευτεῖ ἐκεῖ μνημονεύονται ἐπὶ σαράντα καὶ πλέον ἡμέρες. Ἐὰν ὅμως ἡ κηδεία γίνει σὲ ναὸ ὅπου δὲν τελεῖται καθημερινὰ Θεία Λειτουργία, τότε οἱ ἴδιοι οἱ συγγενεῖς θὰ πρέπει νὰ φροντίσουν νὰ ζητήσουν τὴν τέλεση τοῦ 40ήμερου μνημοσύνου ὁπουδήποτε τελοῦνται Θεῖες Λειτουργίες. Παρομοίως εἶναι καλὸ νὰ στέλνουμε εἰσφορὲς γιὰ μνημόνευση τῶν νεκρῶν σὲ μοναστήρια, ὅπως καὶ στὰ Ἱεροσόλυμα, ὅπου καθημερινὰ διεξάγεται προσευχὴ στοὺς Ἁγίους Τόπους. Ἀλλὰ ἡ διαδικασία τῆς 40ήμερης δέησης ὑπὲρ τῶν νεκρῶν πρέπει νὰ ξεκινήσει ἀμέσως μετὰ τὸ θάνατο, ὅταν ἡ ψυχὴ ἔχει ἰδιαίτερη ἀνάγκη βοηθείας ἀπὸ τὴν προσευχή• ἑπομένως, θὰ πρέπει νὰ ξεκινοῦμε αὐτὸ τὸ μνημόσυνο στὸν κοντινότερο ναὸ ὅπου τελεῖται καθημερινῶς Θεία Λειτουργία.

Ἀξίζει λοιπὸν νὰ φροντίσουμε γι’ αὐτοὺς ποὺ ἔφυγαν γιὰ τὸν ἄλλο κόσμο πρὶν ἀπὸ ἐμᾶς, προκειμένου νὰ κάνουμε ὅ,τι μποροῦμε γιὰ τὶς ψυχές τους, ἐνθυμούμενοι ὅτι: «Μακάριοι οἱ ἐλεήμονες, ὅτι αὐτοὶ θὰ ἐλεηθοῦν».

Έκδοση:	Ἡ ψυχὴ μετὰ τὸ θάνατο, ἐκδ. Μυριόβιβλος
Χρ.Έκδοσης:	2003

Πηγή:ΑΓΙΑ ΖΩΝΗ