Αγαπητοί αδελφοί και τέκνα εν Κυρίω.
Μας αξιώνει η χάρις του Θεού να εορτασωμεν και εφέτος την μεγάλην διπλήν εορτήν μας: Τον Ευαγγελισμόν της Υπεραγίας Θεοτόκου και την άρρηκτα συνδεδεμένην με αυτόν επέτειον της Εθνικής μας παλιγγενεσίας. Δύο χιλιάδες ένδεκα χρόνια συμπληρώνονται από τον πρώτον και εκατόν ενενήκοντα χρόνια από την πολυΰμνητον Επανάστασιν του 1821, η οποία μας ωδήγησεν εις ελεύθερον εθνικόν βίον μετά από σειράν αιώνων ανυποφόρου δουλείας υπό το πέλμα των υιών της Άγαρ.
Δια της ελευθέρας υπακοής της Υπεραγίας Θεοτόκου εις την δια του Αρχαγγέλου Γαβριήλ κλήσιν του Θεού εισήλθεν ο Πρωτότοκος εις την Οικουμένην, δηλαδή εσαρκώθη ο Μονογενής Υιός και Λόγος του Θεού, ο Ελευθερωτής των ψυχών ημών. Δια της υπό την σκέπην της Ελευθερωτρίας Θεοτόκου Μεγάλης Ελληνικής Επαναστάσεως του 1821, απετινάχθη, μερικώς έστω, ο βαρύς ζυγός της δουλείας και οξυγόνον ελευθέρου βίου εισήλθεν εις τα στήθη των Πανελλήνων. Δόξα τω Θεώ και δια τας δύο ευλογίας Του! Και την πρώτην, την μεγίστην, την πανανθρωπίνην, και δια την δευτέραν, την ιδικήν μας, την αφορώσαν εις το ευσεβές ημών Έθνος!
Αλλ’ ενώ επί γενεάς ολοκλήρους οι Πανέλληνες μετά πάσης ευλαβείας ετίμων το γεγονός και τα ιερά πρόσωπα της Μεγάλης Ελληνικής Επαναστάσεως, τελευταίως –τυχαίως άραγε;- ακούγονται βραχναί φωναί αμφισβητήσεως και «απομυθεύσεως» της αιματοβρέκτου Ελληνικής ημών Ιστορίας. Είναι γνωστόν ότι από παλαιά ιστορικοί τινες με τα παραμορφωτικά ομματογυάλια του διαλεκτικού υλισμού θέλησαν να παρουσιάσουν την Εθνεγερσίαν του 1821 ως «ταξικήν επανάστασιν», απόρροιαν της Γαλλικής Επαναστάσεως, και ήγειραν βλάσφημον φωνήν εναντίον του Ιερομάρτυρος Αγίου Γρηγορίου του Ε καὶ άλλων σεπτών μορφών, αλλά τα παιδαριώδη φληναφήματά τους κατέπεσαν ενωρίτατα υπό το άπλετον φως της αμερολήπτου ιστορικής ερεύνης, μελέτης και αναλύσεως. Και ενώ σύσσωμον το Έθνος έστρεφε το βλέμμα της ψυχής εις τας ηρωϊκάς μορφάς των πρωταγωνιστών της Εθνεγερσίας και εις τα υπεράνθρωπα ανδραγαθήματα, τα οποία με πίστιν εις τον Θεόν κατώρθωσαν, και ελάμβανε δύναμιν και φως δια να συνεχίση τους κατ’εποχήν αγώνας του, «μεθυσμένο με τ’ αθάνατο κρασί του 21» κατά την προτροπήν του μεγάλου Κωστή Παλαμά, ενέσκηψε τους τελευταίους μήνας ο ανευλαβής ζήλος ωρισμένων οψίμων αναθεωρητών της ιστορίας και της ταυτότητος του Ελληνισμού, ο οποίος δια μέσου εντέχνως κατασκευασμένων τηλεοπτικών ντοκυμαντέρ επεχείρησε να «διαφωτίση» και να «φρονηματίση» τον λαόν μας κατά τρόπον νεο-εποχικόν εξυπηρετούντα τα σκοτεινά σχέδια της Παγκοσμιοποιήσεως.
Το Κρυφό Σχολειό δι’ αυτούς είναι μύθος! Και λησμονούν ότι οι ίδιοι υποστηρίζουν ότι το σύστημα διοικήσεως της απαισίας Οθωμανικής Αυτοκρατορίας δεν ήτο ενιαίον, αλλ’ οι κατά τόπους πασάδες ερύθμιζον τα πράγματα κατά το δοκούν, με αποτέλεσμα αλλού μεν να είναι δυνατή η λειτουργία σχολείων, αλλού όμως να είναι απολύτως αδύνατη. Αλλά το γεγονός ότι εις την σύγχρονον δήθεν δημοκρατικήν Τουρκίαν η Θεολογική Σχολή της Χάλκης παραμένει επί τεσσαράκοντα έτη κλειστή, της λειτουργίας της απαγορευομένης με πείσμα, ενώ παραλλήλως τα ελληνικά σχολεία της Ίμβρου και της Τενέδου, κατά παράβασιν της Συνθήκης της Λωζάνης, εκλείσθησαν βιαίως και τα σχολεία της Ρωμέϊκης μειονότητος έχουν σχοινί θανάτου εις τον λαιμόν των, δεν αποτελεί ικανήν απόδειξιν δια τα χειρότερα που συνέβαιναν εις βάρος της παιδείας των «ραγιάδων» κατά την σκοτεινήν Οθωμανικήν περίοδον, τότε που ακριβώς εχρειάσθη και ελειτούργησε το «Κρυφό Σχολειό» μερίμνη της Εκκλησίας; Μας λέγουν ακόμη οι όψιμοι εικονοκλάσται ότι αρχικώς είχαμε καλάς συνθήκας διαβιώσεως υπό τους κατακτητάς, με αποτέλεσμα να έχωμεν «οικονομικήν άνθησιν και ευημερίαν»!!! Επομένως, μάλλον λάθος εκάμαμε επαναστατήσαντες, αφού θα ημπορούσαμε να έχωμε «ζωήν χαρισάμενη» υπό τον Σουλτάνον! Μα το 21 δεν ήτο η πρώτη Επανάστασις. Είχομεν άλλας δέκα ανεπιτυχείς ενωρίτερα, όπως και άλλας αργότερα εις την Κρήτην. Εάν είχαμε ευημερίαν και άνεσιν τότε διατί έγιναν οι προηγούμενες επαναστάσεις;
Μας λέγουν ότι εκάμαμε ακρότητας και αδίκους σφαγάς εις βάρος των Τούρκων, λησμονούντες τους ποταμούς των αιμάτων του Έθνους από της ώρας που οι Σελτζούκοι Τούρκοι κατ’ αρχάς και οι Οθωμανοί κατόπιν άρχισαν να κατακτούν βήμα-βήμα την Βυζαντινήν Αυτοκρατορίαν, λησμονούντες τους βιαίους εξισλαμισμούς, το φοβερόν «Παιδομάζωμα», τας συνεχείς προκλήσεις, τας καταληστεύσεις με τον «κεφαλικόν φόρον» (χαράτσι), τας ατιμώσεις και τας πωλήσεις εις τα σκλαβοπάζαρα γυναικών, νέων και παιδιών, τας σφαγάς των ιερωμένων και των Νεομαρτύρων, τα ολοκαυτώματα, τας ιδιοποιήσεις των σεβασμάτων της Πίστεώς μας, τον ψυχικόν τέλος πάντων πόνον, τον θυμόν και την αγανάκτησιν που επί τόσους αιώνας εσωρεύοντο εις τα δυστυχή στήθη των δούλων πατέρων μας! Μας παρουσιάζουν ιερά πρόσωπα σεβασμίων πρωταγωνιστών του Αγώνος ως έχοντα ακατονόμαστα πάθη, προβάλλοντες εις εκείνα ίδικάς των φαντασιώσεις (ευχόμεθα όχι και προσωπικά των πάθη). Και όλα αυτά μετά από ένα συστηματικόν καταιγισμόν τουρκικών τηλεοπτικών «σήριαλς» από άλλα κανάλια, δια των οποίων εκαλλιεργήθη εσχάτως ένα κλίμα τουρκολαγνείας εις τα αφελέστερα λαϊκά στρώματα. Είναι τυχαία όλα αυτά; Εμείς διακρίνομε ολοκάθαρα μίαν συστηματικήν διδασκαλίαν εθνικού μινιμαλισμού και προσπάθειαν πατριωτικού αποχρωματισμού του λαού μας, η οποία θα έχη ως αποτέλεσμα να είμεθα ευάλωτοι εις κάθε απειλήν η αξίωσιν των εξ ανατολών, κακή τη μοίρα, γειτόνων μας.
Αδελφοί και τέκνα εν Κυρίω!
Η Επανάστασις του ’21 δεν ήτο ταξική. Ήτο πανεθνική! Μικροί, μεγάλοι, πλούσιοι, πτωχοί, σοφοί, αγράμματοι, κλήρος και λαός, Πατριάρχαι, ιερείς, μοναχοί, οι πάντες εξηγέρθησαν ως μία ψυχή. Δεν έγινε δια τα υλικά αγαθά μόνον και τας στερήσεις του λαού. Έγινε κυρίως και πρωτίστως δια τα πνευματικά και αιώνια. «Για την πίστη του Χριστού και για την ψυχή του ανθρώπου καθισμένη στα γόνατα της Υπερμάχου Στρατηγού, που είχε στα μάτια ψηφιδωτό τον καημό της Ρωμηοσύνης», όπως ωραία επεσήμανε ο Σεφέρης. Οι αγωνισταί, παρά τας συγγνωστάς ανθρωπίνας αδυναμίας και τα λάθη των, υπήρξαν ήρωες τιτανομάχοι, οι οποίοι εβάστασαν επαξίως εις τους ώμους τους το βάρος χιλιάδων ετών ιστορίας και με τον ιδρώτα τους, το αίμα τους, την θυσία τους, τον απαράμιλλον ηρωϊσμό τους, εδημιούργησαν αυτό το ελεύθερον Ελληνικόν κράτος, βασιζόμενοι πρωτίστως εις την βοήθειαν του Θεού και την σκέπην της Θεοτόκου. Ένα κράτος, το οποίο ονειρεύθηκαν χριστιανικό, αξιοπρεπές, έντιμον, σεβαστόν εις πάντας. Χρέος ιδικόν μας σήμερον είναι να αξιοποιήσωμεν τας θυσίας των και να μην προδώσωμεν τας ελπίδας και τα όνειρά των. Η Ελλάς δεν θα σωθή ούτε με την λήθην η διαστροφήν της Ιστορίας της, ούτε με την λυκοφιλίαν των Τούρκων, ούτε με τας ελεημοσύνας των ευρωπαίων εταίρων της, ούτε με τον ενδοτισμόν εις τας προκλήσεις της παγκοσμιοποιήσεως. Θα σωθή μόνον με την Χριστιανικήν πίστιν των τέκνων της, με το αδούλωτον φρόνημα, την εθνικήν αξιοπρέπειαν και τας φιλοτίμους προσπαθείας του λαού, και με την εμμονήν εις τας αγίας υποθήκας των πανσεβάστων ηρώων της Εθνεγερσίας και Παλιγγενεσίας.
Προσκυνούντες σήμερον το μέγα θαύμα του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου και της Σαρκώσεως του Μονογενούς Υιού και Λόγου του Θεού, υποκλινόμεθα ταυτοχρόνως προ των σεβασμίων ελευθερωτών της Πατρίδος και προσευχόμεθα δι’ ένα καλλίτερον αύριον της Ελλάδος.
Εν Πειραιεί, τη 25η Μαρτίου 2011.
Χρόνια Πολλά και ευλογημένα!
Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΣΑΣ
+ ο Πειραιώς ΣΕΡΑΦΕΙΜ
