[Σχόλιο ᾿Οδυσσέως: Τό κειμενάκι πού ἀκολουθεῖ λέει τά πράγματα μέ τό ὄνομά τους. Εἶναι βγαλμένο ἀπό τήν καρδιά τοῦ γράφοντος καί ἀποπνέει ἕνα γνήσιο ὀρθόδοξο ἦθος καί βίωμα. Συμφωνοῦμε ἀπολύτως. Χαρεῖτε το!»]
Στους πατέρες από την Πρέβεζα που τους έφαγε το μαράζι για να κάνουν λειτουργιές κι εσπερινούς με μεταγλωττισμένα στη νεοελληνική κείμενα, ήθελα να μεταφέρω δυο τρείς χαζές σκόρπιες σκέψεις, από τις πολλές που περνάνε κατά καιρούς στο «ακατοίκητο» μου, που λεγε η συχωρεμένη η Μαλβίνα:
1.Όσο και να προσπαθήσετε να φέρετε στα γλωσσικά μας μέτρα τα λειτουργικά κείμενα , δεν θα έχετε κανέναν αποτέλεσμα αν δεν καταφέρετε να μάς βοηθήσετε να αρθούμε στο βιωματικό τους ύψος και βάθος.
Αλλιώς, είτε ακούσουμε στα νέα ελληνικά είτε στα αρχαία το «σιγησάτω πάσα σαρξ βροτεία ...ο γαρ Κυριος προσέρχεται σφαγιασθήναι ...» θα το περιγελάσουμε εξάπαντος σαν παράλογο, και αυτό και τον εκφωνητή του, αμέτοχοι όντες του βιώματος που μεταφέρει. Αν και να πώ την αλήθεια μου, μού φαίνεται πως όταν ακούμε μιά ψαλμωδία στα αρχαία, τη σεβόμαστε λίγο περισσότερο .Και το κείμενοτης και το μουσικό περιτύλιγμα της και την αναφερόμενη λειτουργική πράξη. Έστω ως κειμήλιο αρχαιολογικού μουσείου, αλλά τέλος πάντως, διατηρούμε μια κάποια απόσταση ευλάβειας έναντι τού κειμένου.
2.Αφήστε μια φορά στο τόσο, τον εαυτό σας να κατανυγεί σε μιαν ακολουθία και δείτε τι θ ακολουθήσει στις αντιδράσεις του εκκλησιάσματος. Το να προσπαθείτε να κάνετε συμμετόχους τους πιστούς στη δική σας λειτουργική εμπειρία (εφόσον βεβαίως αυτή υπάρχει και δεν τελείτε τα μυστήρια «επαγγελματικώς»,ήγουν σαν να παρουσιάζετε κάποια χιλιοπαιγμένη και συνεπώς βαρετή θεατρική παράσταση) μέσω της μεταφράσεως των κειμένων, είναι σχήμα πρωθύστερο. Πρώτα ανοίγει ο Θεός την καρδιά μας, γλυκαινόμαστε απ¨την αγάπη Του και μετά ψαχνόμαστε για το κάτι παραπάνω, την ερμηνευτική στην υμνογραφία, την εικονογραφία, τη σπουδή της εκκλησιαστικής μουσικής κλπ κλπ
Άμα δε σε τραβήξει ο Χριστός να μείνεις στην ακολουθία, θα βρείς κάτι πιο ενδιαφέρον να κάνεις , όσα κοσμικά τερτίπια προσέλκυσης πιστών κι αν σκαρφιστεί ο εκάστοτε λειτουργός
3.Τα νέα παιδιά μαθαίνουν 3 και 4 ξένες γλώσσες σήμερα και μαζί διάφορες γλώσσες προγραμματισμού υπολογιστών . Δεν έχουν κανένα απολύτως πρόβλημα να κατανοήσουν τα λειτουργικά κείμενα στο πρωτότυπο, εφόσον βεβαίως εννοήσουν ότι κάτι τέτοιο αξίζει τον κόπο και δεν είναι χαμένος χρόνος.
Το πρόβλημα δεν είναι στη γλώσσα των λειτουργικών κειμένων. Είναι πως στους περισσότερους από εμάς τους χριστιανούς αλλά και εσάς τους κληρικούς βλέπουν «νεκρή φύση», όνομα ευσεβείας αλλά άρνηση της δυνάμεως της. Ε, και είναι λογικό να μη πάς να αγοράσεις καρπούζια, όσο κι όπως και αν φωνάζει ο ντελάλης, όταν αντί για πραγματικά φρούτα πουλάει κακότεχνες φωτογραφίες τους.
Έλεγε ένας παλιός αγιορείτης πως ο παπα Τύχωνας, ο ρώσος πνευματικός και γέροντας τού π.Παϊσίου, δεν γνώριζε καλά ελληνικά.Όταν όμως συμβούλευε στην εξομολόγηση, οι εξομολογούμενοι άκουγαν τις συμβουλές του -με τη Χάρη της Πεντηκοστής- όχι στα σπαστά ελληνικά που ο γέροντας μιλούσε αλλά στη γλώσσα του αγ.Ιωάννου του Χρυσοστόμου.
Γίνετε, σεβαστοί πατέρες , λειτουργοί της ποιότητος τού παπα Τύχωνα κι εμείς θα σας κατανοούμε καρδιακώς ακόμα κι αν είστε βραδύγλωσσοι ως ο Ααρών ή λειτουργείτε στην νοηματική.
Προσωπικά δεν μπορώ να εκκλησιαστώ σε ναό όπου ακούγονται μεταφρασμένα τα λατρευτικά κείμενα, όπως δε μπορώ να προσευχηθώ σε ναό με αρμόνια και κύμβαλα. Νοιώθω ότι διαταράσσεται , ότι σπάει η αλυσίδα της παράδοσης και δε θέλω να είμαι συμμέτοχος αυτής της αλλοίωσης και αδικίας προς τις νέες γενιές
.Νομίζω ότι όπως νοιώθω εγώ αισθάνονται και άλλοι πολλοί.Αν εσείς θεωρείτε ότι «μάς παίρνει» να δημιουργήσουμε ακόμα ένα σχίσμα μετά από το ημερολογιακό , με γειά σας με χαρά σας. Φροντίστε όμως πρώτα να μάθετε την ιστορία των ρώσων παλαιοπίστων ....
Εύχεσθε και σχωρνάτε με για το θράσος και τις τυχόν άστοχες κρίσεις.
ΠΗΓΗ:ΔΙΑΔΙΚΤΥΟ: http://imeroviglio.blogspot.com/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου