Παρασκευή 29 Ιανουαρίου 2010

ΝΑ ΜΗΝ ΧΑΣΟΥΜΕ ΤΟ ΗΛΙΟΒΑΣΙΛΕΜΑ!

᾿Οδυσσεύς τοῦ Klision: Παλαιότερα στήν ἀνθρώπινη ᾿Αθήνα τοῦ Παπαδιαμάντη ἔβλεπες, ἔστω κι ἀπό κάποιες μεριές, τό ἡλιοβασίλεμα, ἀπό τίς πιό ὡραῖες φυσικές δημιουργίες τοῦ Θεοῦ. Σήμερα...πρέπει νά ψάξεις ἀρκετά, νά ἀνεβεῖς σέ δύσβατα βουνά γιά νά ἔχεις τή θέα ἑνός ἡλιοβασιλέματος. Πολλές φορές, ὅμως, κινδυνεύουμε -κλεισμένοι στήν ἐσωτερική μας μοναξιά- νά χάσουμε τόν ῞Ηλιο τῆς Δικαιοσύνης. Μιά ἀχτίδα ἀπό αὐτό τό ἰλαρό φῶς ἀρκεῖ νά φωτίσει τό "σκότος" τό ἔνδοθεν. Κοιτάξτε τήν εἰκόνα καί κάθε φορά πού βλέπετε ἡλιοβασίλεμα, θυμηθεῖτε τό ἡλιοβασίλεμα τοῦ Θεοῦ στίς καρδιές μας. Αὐτό τό ἠλιοβασίλεμα μήν χάσουμε. Καλυνύχτα κυρ-᾿Αλέξανδρε.

ΠΑΥΛΟΣ ΝΙΡΒΑΝΑΣ γιά τόν Παπαδιαμάντη ( μιά μαρτυρία)


(...) ΤΟΝ ΕΙΔΑ - ατ δν θ τ λησμονήσω ποτ -»ν τρέχη πίσω π τν λιον, πως τρέχει να μειράκιον ρωτευμένον πίσω π τν ρωμένην του. το τ θέαμα ατ π τ τραγικώτερα, πο εδα ες τν ζωήν μου· κα δν νθυμομαι ασθητικ συγκίνησις π ργον τέχνης ν μο δωκεν παρομοίου τραγικο τόνον κλονισμόν. το να δειλινν φθινοπώρου κα λιος δυε μελαγχολικς πίσω π τν βράχον τς κροπόλεως. Εδα τότε τν Παπαδιαμάντη ν βαδίζ βιαστικς πρς τος στύλους το λυμπιείου. Κα εχα τν νοησίαν ν τν καλέσω. κενος χωρς ν σταθ καθόλου μο επε μ μίαν πικρίαν πολύτως τραγικήν...

- φησέ με! Πηγαίνω ν προφθάσω τν λιον πρν δύσ. Εναι νας μήνας πο χω ν τν δ. Κα ποτ δν τν προφθαίνω.

Κα τρεχε πίσω π τν λιον, ποος κρύπτετο δη πίσω π τ βουν τς Σαλαμνος. Κλεισμένος ως τ δειλινν μέσα ες τ γραφεα τς φημερίδος του, ταν φηνε τ γραφεόν του, δν ερισκε πλέον τν λιον ες τς θήνας. Κι τρεχε ν τν προφθάσ ες τν νοικτν ρίζοντα, ν τν ντικρύσ πίσω π τν κρόπολιν, ν τν χαιρετίσ ες τν κορυφν το μακρινο βουνο. Κα τρεχεν πίσω π τν λιον, χωρς ν τν προφτάν».

ΠΑΥΛΟΣ ΝΙΡΒΑΝΑΣ

(2) πόσπασμα π τ βιβλίο του: «λέξανδρος Παπαδιαμάντης», στν τόμο: «λέξανδρος Παπαδιαμάντης. Εκοσι κείμενα γι τ ζω κα τ ργο του». Πρόλογος-πιλογ Ν.Δ.Τριανταφυλλόπουλος, θήνα, Ο κδόσεις τν φίλων, 1979, σελ. 44.

Πηγή: http://users.uoa.g

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου