Γιάννη Ρίτσου-Ἡ ἀράχνη

᾿Οδυσσεύς τοῦ klision:Τό "νόημα" διαφέρει ἀπό ἄνθρωπο σέ ἄνθρωπο, ἀπό ἄνθρωπο σέ ζῶο. Εἶναι αὐτό πού λέμε:ἡ ὀπτική γωνία θεάσεως τῶν γεγονότων. Αὐτά τά ὀλίγα, χωρίς διάθεση "διδακτισμοῦ", ἀλλά μέ διάθεση "προβληματισμοῦ". Εὐχή:νά συμπέσουν οἱ ὀπτικές γωνίες τοῦ καθενός μας. Γίνεται;

Κάποτε, μιὰ τυχαία κι ἐντελῶς ἀσήμαντη λέξη
προσδίδει μιὰ ἀπροσδόκητη σημασία στὸ ποίημα,
ὅπως π.χ. στὸ ἐγκαταλειμμένο ὑπόγειο, ὅπου
κανεὶς δὲν κατεβαίνει ἀπὸ καιρό, τὸ μεγάλο, ἄδειο κιοῦπι.
στὸ σκοτεινό του χεῖλος περπατάει χωρὶς νόημα μιὰ ἀράχνη,
(χωρὶς νόημα γιὰ σένα, μὰ ἴσως ὄχι γιὰ κείνην).