Παρασκευή 2 Απριλίου 2010

῎Ω καιροί, ὤ ἤθη: ᾿Ε Μαρίνου (ἀπόσπασμα ἄρθρου)

Πολυτελής πορνεία (Ελλάδα, 2010)

Το παρακάτω απόσπασμα από άρθρο τη Ε. Μαρίνου (Ελευθεροτυπία 28.03.2010) δεν μιλά για την ηθική εκπόρνευση αλλά περιγράφει με κοινωνιολογική ακρίβεια τα βήματα στην καριέρα της πολυτελούς πορνείας. Δεν αναφέρονται ονόματα ούτε ερεθιστικές λεπτομέρειες.
Δεκάδες κορίτσια που ουδείς γνωρίζει τι δουλειά κάνουν, μιλούν επί παντός του επιστητού. Τι ακριβώς ήταν αυτό που τις έφερε στο προσκήνιο, όλο μας διαφεύγει. Αυτή που ερωτά, τουλάχιστον, ξέρουμε τι δουλειά κάνει. Αυτή που προσπαθεί συνήθως...
ν’ απαντήσει στις ερωτήσεις, ουδείς γνωρίζει τι επαγγέλλεται. Για τον τηλεθεατή το ζήτημα αποτελεί μια θολή εικόνα: τραγουδίστρια; μανεκέν; πανελίστρια; Αλλά τι σημασία έχει; Στο μυαλό του, προϊόντος του χρόνου, έχει καταγραφεί η ιδέα ότι η συγκεκριμένη κοπέλα εργάζεται απλώς με την παρουσία της…
Οι πίστες γέμισαν από τραγουδίστριες που τραγουδούν με τα εσώρουχα χρησιμοποιώντας οποιοδήποτε άλλο μέσον του σώματος πλην της φωνής. Καλλιτέχνιδες που μαλλιοτραβιούνται, αληθινά ή ψεύτικα, τσακωμοί που μεταφέρονται μετά προς διευθέτηση στα «ψυχαγωγικά» τηλεοπτικά προγράμματα. Οι πανελίστες παίρνουν θέση, τσακώνονται κι αυτοί μεταξύ τους, δικηγόροι μπαίνουν στο χορό, τα «μπιπ» πέφτουν σαν το χαλάζι. Παρουσιάστριες και δημοσιογράφοι εκπομπών αναφέρονται σε απίθανες περσόνες σαν να πρόκειται πράγματι για σπουδαία πρόσωπα. Το σήμα του αποκλειστικού του καναλιού πέφτει στην εικόνα και σε κάνει ν’ ανατριχιάσεις: Τι έχει εξασφαλίσει πάλι το κανάλι για εσένα, τον τυχερό τηλεθεατή; Πάντως κάτι σοβαρό θα είναι, αφού ο ίδιος δημοσιογράφος που παρευρίσκεται στα προεκλογικά ντιμπέιτ με τους υποψήφιους πρωθυπουργούς συζητά και με την πρωταγωνίστρια μιας πορνοταινίας.

Μισόγυμνα κορίτσια σε βραδινές εκπομπές χαμογελούν σιωπηλά στον παρουσιαστή, ο οποίος εκθειάζει λιγωμένος τα κάλλη τους, και αφήνονται στο άγγιγμα της κάμερας που ζουμάρει σε αβυσσαλέα ντεκολτέ και μίνι. Το μυστηριώδες είναι πότε και πώς ακριβώς επινοούν τα καινούρια πρόσωπα όταν τα παλιά δεν τραβούν πια. Αλλά η αγορά ποτέ δεν σταματά να κινείται, λένε οι ειδικοί. Μια τραγουδίστρια, «τέταρτη» φωνή σ’ ένα φαντεζί πρόγραμμα νυχτερινού κέντρου, θα βρει τρόπο να τρυπώσει ανάμεσα σε καλεσμένους-πρώτα ονόματα σε κάποιο εορταστικό πρόγραμμα εκπομπής. Εκεί θα κάνει τις γνωριμίες της, θα δικτυωθεί και σιγά σιγά θα οργανωθεί η… επιχείρηση επωνυμίας της. Υπάρχουν «εταιρείες-μεσάζοντες» που συμπράττουν στο έργο. Αυτές οργανώνουν τις αθώες εμφανίσεις των κοριτσιών σε κλαμπ, δίπλα σε επώνυμους ηθοποιούς, αθλητές, ποδοσφαιριστές. Αρκεί μια «κλεμμένη» φωτογραφία από έναν παπαράτσι για να περάσει η αθώα εικόνα στα περιοδικά «ποικίλης ύλης» και από εκεί προς εμβριθή ανάλυση και σχολιασμό στα πρωινά και αργότερα στα μεσημεριανά. «Ωστε ο τάδε είναι με τη δείνα;» Η άγνωστη μέχρι πρότινος «δείνα» μόλις έγινε γνωστή και τα μικρόφωνα μαζεύονται γύρω της για να επιβεβαιώσει ή όχι τη φήμη. Εκείνη οφείλει να φερθεί διπλωματικά: ν’ αρνηθεί αλλά όχι πειστικά… Το κασέ της σιγά σιγά ανεβαίνει. Κασέ για ποιες υπηρεσίες;
Η αναγνωρισιμότητα που μόλις εξασφάλισε πρέπει να αποδώσει και οικονομικά. Γιατί τα έσοδα από εξώφυλλα και τα πήγαινε-έλα σε εκπομπές και πάρτι λειτουργούν απλώς ως εισιτήρια για κάτι «ανώτερο». Αλλωστε, ζώντας σ’ ένα σύστημα που ευνοεί την ηθική εκπόρνευση, δεν είναι πάντα εύκολο να αρκεστείς μόνο σ’ αυτή. Και τότε ένας επιχειρηματίας εξομολογείται στους κατάλληλους ανθρώπους ότι «θα ήθελε πολύ να προσκαλέσει αυτό το ωραίο κορίτσι σ’ ένα ταξίδι στο εξωτερικό». Ολο και κάποιοι από τους στιλίστες, τους κομμωτές, τους μακιγιέρ, τα χαριτωμένα αγόρια που συνήθως είναι οι καλύτεροι φίλοι των ωραίων γυναικών, εκτελώντας ενίοτε και χρέη μάνατζερ, θα αναλάβουν τα απαραίτητα. Εννοείται ότι σ’ αυτές τις «αποστολές» είναι όλα πληρωμένα. Εισιτήρια, πολυτελής σουίτα, ακριβά εστιατόρια. Μα δεν πρέπει να της κάνει κι ένα δώρο; Φυσικά. Κι έπειτα ο επιχειρηματίας έχει φίλους. Η ατζέντα αρχίζει να γεμίζει.
Ενας άλλος… αγαπημένος προορισμός, λένε πάντα οι άνθρωποι που γνωρίζουν πώς κινείται το σύστημα, είναι τα Αραβικά Εμιράτα. Οι εμίρηδες είναι πολύ γενναιόδωροι με τις ωραίες, ξανθιές και «χειραφετημένες» γυναίκες. Αλλά όπου υπάρχει χρήμα υπάρχουν και ναρκωτικά. Και τα ατυχήματα σ’ αυτές τις περιπτώσεις δεν είναι σπάνια. Οταν γίνεσαι «κόκαλο», δύσκολα ελέγχεις τι κάνεις και τι σου κάνουν. Πάντως, συχνά, δεν λείπει και το αίσιο τέλος. Μετά από καιρό, ένας καλός γάμος -με κάποιον πλούσιο και επώνυμο φυσικά- βοηθάει να ξεχάσει κανείς τους παλιούς μόχθους και τα επίπονα ταξίδια. Μια καινούρια ζωή αρχίζει. Η τηλεόραση και το λάιφσταϊλ θα υπάρχει πάντα στη ζωή σου, αλλά θα τα χρησιμοποιείς πλέον αλλιώς: θα μιλάς για την οικογένεια και τις χαρές της, τη φύση και τις φιλανθρωπικές οργανώσεις…
http://herrkbiblio.wordpress.com

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου