του Νίκου Παπαχρήστου
Παρουσία του Αρχιεπισκόπου Αθηνών Ιερωνύμου, του Μητροπολίτη Γλυφάδας Παύλου, εκπροσώπου της Μητροπόλεως Ύδρας, του διοικητή της Σχολής Ναυτικών Δοκίμων και εκατοντάδων κληρικών και λαϊκών πραγματοποιήθηκε το μεσημέρι η θεολογική ημερίδα που διοργάνωσε η Μητρόπολη Πειραιώς με θέμα «”Πρωτείων” Συνοδικότης και Ενότης της Εκκλησίας».
Από νωρίς το μεσημέρι στο Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας έφθαναν με ναυλωμένα λεωφορεία, Ι.Χ και μαζικά μέσα μεταφοράς ομάδες πιστών απ’ όλες τις ενορίες του Πειραιά καθώς και άλλες περιοχές του λεκανοπεδίου. Νέοι, μεσήλικές, ηλικιωμένοι, άλλοι μοντέρνοι και άλλοι συντηρητικών καταβολών, ένα ετερόκλητο πλήθος που κάποιοι σου έδιναν την εντύπωση ότι μάλλον δεν είναι «συνεπιβάτες» στο σκάφος της Εκκλησίας της Ελλάδος…
Στην είσοδο της αίθουσας προσφέρονταν, από στελέχη της Μητροπόλεως Πειραιώς, φάκελος με ενημερωτικό υλικό, το πρόγραμμα της εκδήλωσης καθώς και δύο έντυπα. Το πρώτο ήταν η επιστολή του Γέροντος Παϊσίου για τον Πατριάρχη Αθηναγόρα και το δεύτερο, ένα μικρό βιβλιαράκι με τίτλο «Ο Παπισμός –Χθες και Σήμερα», έκδοση της Ιεράς Μονής Παρακλήτου Ωρωπού Αττικής.
Η εκδήλωση ξεκίνησε με προσευχή και χαιρετισμό του Αρχιεπισκόπου Αθηνών Ιερωνύμου ο οποίος αναφέρθηκε στη σημασία του υπό εξέταση θέματος το οποίο απασχολεί την Ορθόδοξη Εκκλησία. Ακολούθως στο πολυπληθές ακροατήριο απευθύνθηκε ο επιχώριος Μητροπολίτης Πειραιώς Σεραφείμ . «Ο Παπισμός ως εκκλησιολογικόν πρόβλημα (με αναφορά και στο Συνοδικόν σύστημα της Εκκλησίας)» ήταν το θέμα το οποίο ανέπτυξε ο κ.Σεραφείμ.
Με φωνή στεντόρεια ο Ιεράρχης παρουσίασε θεολογικά και ιστορικά την συγκρότηση της Εκκλησίας και της διάρθρωσης των κατά τόπους εκκλησιαστικών κοινοτήτων. «Ότι η Εκκλησία έχει απ’ αρχής της ιδρύσεως της ως σύστημα διοικήσεως τον συνοδικόν θεσμόν βεβαιούται απολύτως, όχι μόνον εκ πολλών ιστορικών πηγών, αλλά και υπό της Γραφής» σημείωσε ο κ.Σεραφείμ και πρόσθεσε ότι είναι πολλές οι μαρτυρίες «περί του συνοδικού αλλ’ ελευθέρου συνάμα και ανεξαρτήτου πολιτεύματος διοικήσεως των διαφόρων Εκκλησιών των τριών πρώτων αιώνων».
 Σε ό,τι αφορά τα δικαιώματα του Επισκόπου της Ρώμης, βάσει των Κανόνων, ο κ.Σεραφείμ σημείωσε ότι «ουδαμού των διατάξεων υπάρχει και η ελάχιστη νύξις περί ιδιαιτέρας τινός διοικητικής ή δικαστικής εξουσίας του επισκόπου-Πάπα της Ρώμης. Αντιθέτως, αι επτά Οικουμενικαί σύνοδοι ρητώς, σαφώς και απεριφράστως διεκήρυξαν, ότι αυταί μόναι αποτελούν την υπάτην, την ανωτάτην αρχήν και εξουσίαν της Εκκλησίας».
Στη συνέχεια ο Μητροπολίτης Πειραιώς περιέγραψε, επικαλούμενος ιστορικά γεγονότα, πως η Εκκλησία της Ρώμης οικοδόμησε την έννοια της «παπικής εξουσίας επί της όλης Εκκλησίας» και πως στην προσπάθεια της αυτή αναζήτησε ερείσματα στο Κανονικό Δίκαιο.
«Όλοι οι Πάπαι που ιστορικώς αναφέρονται ως αιρετικοί ή έκφυλοι και εξώλεις άνδρες, ήσαν κατά τον Παπισμόν, οι “τοποτηρηταί και εκπρόσωποι του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού, οι διανομείς της θείας χάριτος, αι οραταί κεφαλαί της Εκκλησίας… και αποφαινόμενοι ήσαν “αλάθητοι”!» είπε ο κ.Σεραφείμ και κατέληξε: «Μετά την επί της Ρωμαϊκής “Εκκλησίας” επιβολήν του επαράτου “πρωτείου εξουσίας” του Πάπα, εγένετο αυτός απόλυτος κυρίαρχος του κλήρου και του λαού και μετέβαλεν τοιουτοτρόπως το πολίτευμα της Εκκλησίας εις απόλυτον μοναρχίαν και τυραννίαν, εις καθαρόν “Παποκαισαρισμόν». Αποκοπείς ο Παπισμός εκ του ενιαίου σώματος της Εκκλησίας και στερηθείς της Θείας Χάριτος απέβη αιρετικόν συνοθύλευμα κακοδοξιών και πλανών με έκδηλα εις τας ημέρας ημών αποτελέσματα τας χιλιάδας των αποκαλύψεων δια τα ειδεχθή κακουργήματα παιδεραστίας και παιδοφιλίας εις όλην την υφήλιον του λεγομένου Ρωμαιοκαθολικού Κλήρου ο οποίος άνευ της ζωοποιού Χάριτος Του Παναγίου Πνεύματος αδυνατεί να τηρήση όρκους αγαμίας και παρθενικής βιοτής με μόνον βοηθόν την νοησιαρχικήν διαδικασίαν παραδιδόμενος εις χυδαία και βορβορώδη πάθη ατιμίας και εις ψυχοπαθολογικάς εκτροπάς».
Στην συνέχεια μίλησαν κατά σειρά οι εξής:
• Ιερομόναχος Λουκάς Γρηγοριάτης με θέμα: «Τα πρεσβεία τιμής και η ενότης της Εκκλησίας κατά την πρώτη χιλιετία»
• Πρωτοπρεσβύτερος Γεώργιος Μεταλληνός, Καθηγ. Πανεπιστημίου Αθηνών με θέμα: «Ενωτικές προσπάθειες μετά το σχίσμα»
• Πρωτοπρεσβύτερος Θεόδωρος Ζήσης, Καθηγ. Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης με θέμα: «Η Ουνία ως πρότυπο ψευδούς ενότητας. Τα όρια της ποικιλομορφίας σε σχέση με την ενότητα»
• Πρεσβύτερος Αναστάσιος Γκοτσόπουλος με θέμα: «Ιεροκανονική θεώρησις του παπικού πρωτείου»
• Δημήτριος Τσελεγγίδης, Καθηγητής Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης με θέμα: «Η λειτουργία της ενότητας της Εκκλησίας. Οι λανθασμένες θεολογικές προϋποθέσεις του παπικού πρωτείου»
• Αριστείδης Παπαδάκης, Καθηγητής Πανεπιστημίου Maryland, U.S.A. με θέμα: «Η εξέλιξη του παπικού πρωτείου (1000-1453). Ιστορική αξιολόγηση». Ακολούθησε συζήτηση και στη βάση των ομιλιών εγκρίθηκε σχετικό πόρισμα.
(Σε επόμενη ανάρτηση θα δημοσιευθεί το πόρισμα. Σύμφωνα με πληροφορίες κατά τη διάρκεια της συζήτησης υποστηρίχθηκε από ομιλητές η αποχώρηση της Εκκλησίας της Ελλάδος από το Παγκόσμιο Συμβούλιο Εκκλησιών και το διαχριστιανικό διάλογο. Από το ακροατήριο ετέθησαν ερωτήματα όπως για το κίνημα της "Νέας Εποχής", τον "Οικουμενισμό", το κείμενο της "Ομολογίας Πίστεως", αν ο διαχριστιανικός διάλογος υποδαυλίζεται από το διεθνή Σιωνισμό κ.α.)
Σχετικά Άρθρα: |
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου