Σχόλιο klision:῾Η περίληψη πού ἀκολουθεῖ εἶναι ἀπό τήν εἰσήγηση πού ἔκανε ὁ π. Γεώργιος στήν ἡμερίδα πού διοργάνωσε ὁ ῾Ιερός Ναός ῾Αγίας Παρασκευῆς ᾿Αττικῆς στήν ᾿Αθήνα (17-04-2010) μέ θέμα: Γλῶσσα καί Λατρεία- Νοησιαρχία ἤ Μέθεξις;"

Πρωτ/ρος π. Γεώργιος Μεταλληνός

«῾Ο Ἑλληνικός Λόγος στήν ᾿Ορθοδοξία» (περίληψη εἰσηγήσεως)

1)   ῾Ο λόγος σέ ὅλες τίς μορφές του εἶναι δῶρο τοῦ Θεοῦ στόν ἄνθρωπο, ἡ λειτουργία του δέ, εἶναι προνόμιο τοῦ ἀνθρώπου καί κύριο μέσο πραγματώσεως τοῦ «κοινωνικοῦ» του.

2)    Οἱ διάφορες γλῶσσες δέν εἶναι θεόσδοτες. Γι᾿  αὐτό ἡ γλῶσσα τῆς ᾿Εκκλησίας δέν ἀπολυτοποιεῖται. Κάθε γλῶσσα γίνεται δεκτή, οὐδεμία δέ γλῶσσα εἶναι ἱερά. 

3)    ῾Ο ῞Ελλην Λόγος προσελήφθη ἀπό τήν ᾿Εκκλησία (᾿Ορθοδοξία) γιά τή διακονία τῆς λατρείας, τῆς θεολογίας καί τῆς ποιμαντικῆς  (τοῦ κηρύγματος), ὑπό ὁρισμένες ἀρχές καί προϋποθέσεις. 

 

4)   ῾Η ᾿Ορθοδοξία ἀπέβη κιβωτός τῆς ἑλληνικῆς γλώσσας σ᾿ ὅλη τή διαχρονική της ἔκταση. Διαμορφώθηκε ἀπό τόν 16 αἰ. ἕνας χρυσοῦς κανών: ῾Η λατρεία καί τά ἁγιογραφικά καί ὑμνογραφικά κείμενα διατηροῦνται ὅπως εἶναι. Τό κήρυγμα γίνεται σέ ἁπλούστερη μορφή. Οἱ μεταφράσεις ἔχουν ἰδιωτικό καί διακονικό χαρακτήρα.