πηγή: Ορθόδοξος Τύπος, 21/5/2010Ὁ Ἀρχιμανδρίτης Μᾶρκος Μανώλης
Τοῦ Σεβ. Μητροπολίτου Ἠλείας κ. Γερμανοῦ
Τόν ἀείμνηστο Ἀρχιμ. Μᾶρκο Μανώλη ἐγνώρισα πρό 30 καί πλέον ἐτῶν, ὅταν ἡ ταπεινότης μου ὑπηρετοῦσε ὡς Γραμματέας τῆς Ἱ. Συνόδου καί ἐκεῖνος ἦτο νέος Ἀδελφός τῆς Ἱ. Μονῆς Ἀσωμάτων Πετράκη. Τότε πού ῾Ηγούμενος ἦτο ὁ μακαριστός Ἀρχιμ. Χαράλαμπος Βασιλόπουλος. Ἐκεῖ κάθε πρωΐ συναντώμεθα καί ἀνταλλάσσαμε χαιρετισμό• ἐκεῖ συμμετείχαμε στίς πρωϊνές ἱερές Ἀκολουθίες, ἀλλά καί πολλάκις συμψάλαμε.
Δραστήριος καί ἀεικίνητος ἦτο ἀπό τότε ὁ π. Μᾶρκος, ἀλλά πάντα ἤρεμος καί γαλήνιος. Ζοῦσε και ἐξεδήλωνε τήν βαθιά του πίστι καί εὐσέβεια πρός τόν Τριαδικό Θεό καί τήνἘκκλησία μας, ἀλλά και δέν ἔκρυβε τήν μοναχική του ἀφιέρωσι καί τήν ἀσκητική ζωή του. Ἔκτοτε, ὡς Ἐπίσκοπος πλέον, παρακολουθοῦσα μακρόθεν τις δραστηριότητές του, κυρίως ἀπό τήν Ἐφημερίδα "Ὀρθόδοξος Τύπος"......
Πρό δεκαετίας ὅμως συνεδέθηκα περισσότερον μαζί του, ὅταν ὁ ἐξάδελφός μου Ἀριστείδης
Παρασκευόπουλος, δικηγόρος Ἀθηνῶν, ἐγκατεστάθη οἰκογενειακῶς στόν Διόνυσο καί ἡ ζωντανή χριστιανική του οἰκογένεια συνεδέθη ἐνοριακῶς μαζί του. Τότε καί ἡ ταπεινότης μου ἐγνώρισε καλύτερα καί ἀπό κοντά τον π. Μᾶρκο, ἀφοῦ πολλάκις συλλειτουργήσαμε καί ἐτελέσαμε μαζί μυστήρια καί ἄλλες Ἱερές Ἀκολουθίες στόν Ἱερόν Ναόν τοῦ Ἁγίου Γεωργίου Διονύσου, τοῦ ὁποίου ἦτο ἱερατικῶς Προϊστάμενος.
Ὑπῆρξε πράγματι ὁ καλός ποιμήν τοῦ εὐαγγελίου, πού ἐγνώριζε κατ᾽ ὄνομα τούς ἐνορίτες του, πού ἕναν ἕναν καί κατά τίς ἰδιαιτερότητές του τόν διακονοῦσε καί προσπαθοῦσε, ὅσο μποροῦσε, νά καλύπτη τίς ὑλικές καί τίς πνευματικές τους ἀνάγκες. Ὅταν δέ ἐκάλυπτε αὐτές, μαζί τους ἐξήρχετο τῶν ὁρίων τῆς ἐνορίας του διά εὐρύτερες ἱεραποστολικές καί φιλανθρωπικές δράσεις, ὡς ἦσαν οἱ Φυλακές Αὐλῶνος καί ὁ "Ὀρθόδοξος Τύπος". Ὁ Ἀρχιμ. Μᾶρκος Μανώλης ὑπῆρξε ὄντως "ὁ ποιμήν ὁ καλός", πού "τήν ψυχήν αὐτοῦ τίθησιν ὑπέρ τῶν προβάτων" κατά τήν διδασκαλία τοῦ Πρώτου καί Μεγάλου Ποιμένα Κυρίου καί Σωτῆρος ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ (Ἰωάννου Ι´ 11–17). Διά τοῦτο καί ὁ Θεάνθρωπος, πορευόμενος στήν Ἱερουσαλήμ τήν Κυριακή τῶν Βαΐων, ἐπῆρε μαζί Του τόν π. Μᾶρκον διά την Ἄνω Ἱερουσαλήμ, ἀφοῦ εἶχε τελειώσει τήν θεία Λειτουργία, εἶχε κοινωνήσει τούς ἐνορίτες του καί ἐναπέθεσε τό ἅγιον Ποτήριον εἰς τήν Ἁγίαν Τράπεζαν. Ἐκεῖ, μπροστά της ἔπεσε, διά νά μεταφερθῆ στό Νοσοκομεῖον καί νά κοιμηθῆ ἐν Κυρίῳ τήν ἀνάπαυσι τοῦ δικαίου τήν 16ην Ἀπριλίου.
Ἡ ἱερατικὴ Διακονία τοῦ ἀειμνήστου π. Μάρκου ὑπῆρξε Χριστοκεντρική καί ὄντως πολύ χρήσιμη διά τήν ἐνορία του καί την Ἐκκλησία μας γενικώτερα. Μάλιστα γιά τίς ἡμέρες μας, πού κυριαρχοῦν ἡ ἐγωπάθεια, ἡ ἀδιαφορία διά τούς ἄλλους καί ἡ ψυχρότητα τῆς ἀγάπης πρός τόν συνάνθρωπον. Ὅμως, ἔτσι ἐπέτρεψεν ὁ Κύριος• νά μεταστῆ ὁ π. Μᾶρκος στήν οὐράνια βασιλεία τοῦ Θεοῦ καί στά πνευματικά του παιδιά καί σ᾽ ὅλους μας ν᾽ ἀφήση το παράδειγμά του πρός μίμησιν. Ἄς εἶναι ἡ μνήμη του αἰωνία.
Τόν ἀείμνηστο Ἀρχιμ. Μᾶρκο Μανώλη ἐγνώρισα πρό 30 καί πλέον ἐτῶν, ὅταν ἡ ταπεινότης μου ὑπηρετοῦσε ὡς Γραμματέας τῆς Ἱ. Συνόδου καί ἐκεῖνος ἦτο νέος Ἀδελφός τῆς Ἱ. Μονῆς Ἀσωμάτων Πετράκη. Τότε πού ῾Ηγούμενος ἦτο ὁ μακαριστός Ἀρχιμ. Χαράλαμπος Βασιλόπουλος. Ἐκεῖ κάθε πρωΐ συναντώμεθα καί ἀνταλλάσσαμε χαιρετισμό• ἐκεῖ συμμετείχαμε στίς πρωϊνές ἱερές Ἀκολουθίες, ἀλλά καί πολλάκις συμψάλαμε.
Δραστήριος καί ἀεικίνητος ἦτο ἀπό τότε ὁ π. Μᾶρκος, ἀλλά πάντα ἤρεμος καί γαλήνιος. Ζοῦσε και ἐξεδήλωνε τήν βαθιά του πίστι καί εὐσέβεια πρός τόν Τριαδικό Θεό καί τήνἘκκλησία μας, ἀλλά και δέν ἔκρυβε τήν μοναχική του ἀφιέρωσι καί τήν ἀσκητική ζωή του. Ἔκτοτε, ὡς Ἐπίσκοπος πλέον, παρακολουθοῦσα μακρόθεν τις δραστηριότητές του, κυρίως ἀπό τήν Ἐφημερίδα "Ὀρθόδοξος Τύπος"......
Πρό δεκαετίας ὅμως συνεδέθηκα περισσότερον μαζί του, ὅταν ὁ ἐξάδελφός μου Ἀριστείδης
Παρασκευόπουλος, δικηγόρος Ἀθηνῶν, ἐγκατεστάθη οἰκογενειακῶς στόν Διόνυσο καί ἡ ζωντανή χριστιανική του οἰκογένεια συνεδέθη ἐνοριακῶς μαζί του. Τότε καί ἡ ταπεινότης μου ἐγνώρισε καλύτερα καί ἀπό κοντά τον π. Μᾶρκο, ἀφοῦ πολλάκις συλλειτουργήσαμε καί ἐτελέσαμε μαζί μυστήρια καί ἄλλες Ἱερές Ἀκολουθίες στόν Ἱερόν Ναόν τοῦ Ἁγίου Γεωργίου Διονύσου, τοῦ ὁποίου ἦτο ἱερατικῶς Προϊστάμενος.
Ὑπῆρξε πράγματι ὁ καλός ποιμήν τοῦ εὐαγγελίου, πού ἐγνώριζε κατ᾽ ὄνομα τούς ἐνορίτες του, πού ἕναν ἕναν καί κατά τίς ἰδιαιτερότητές του τόν διακονοῦσε καί προσπαθοῦσε, ὅσο μποροῦσε, νά καλύπτη τίς ὑλικές καί τίς πνευματικές τους ἀνάγκες. Ὅταν δέ ἐκάλυπτε αὐτές, μαζί τους ἐξήρχετο τῶν ὁρίων τῆς ἐνορίας του διά εὐρύτερες ἱεραποστολικές καί φιλανθρωπικές δράσεις, ὡς ἦσαν οἱ Φυλακές Αὐλῶνος καί ὁ "Ὀρθόδοξος Τύπος". Ὁ Ἀρχιμ. Μᾶρκος Μανώλης ὑπῆρξε ὄντως "ὁ ποιμήν ὁ καλός", πού "τήν ψυχήν αὐτοῦ τίθησιν ὑπέρ τῶν προβάτων" κατά τήν διδασκαλία τοῦ Πρώτου καί Μεγάλου Ποιμένα Κυρίου καί Σωτῆρος ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ (Ἰωάννου Ι´ 11–17). Διά τοῦτο καί ὁ Θεάνθρωπος, πορευόμενος στήν Ἱερουσαλήμ τήν Κυριακή τῶν Βαΐων, ἐπῆρε μαζί Του τόν π. Μᾶρκον διά την Ἄνω Ἱερουσαλήμ, ἀφοῦ εἶχε τελειώσει τήν θεία Λειτουργία, εἶχε κοινωνήσει τούς ἐνορίτες του καί ἐναπέθεσε τό ἅγιον Ποτήριον εἰς τήν Ἁγίαν Τράπεζαν. Ἐκεῖ, μπροστά της ἔπεσε, διά νά μεταφερθῆ στό Νοσοκομεῖον καί νά κοιμηθῆ ἐν Κυρίῳ τήν ἀνάπαυσι τοῦ δικαίου τήν 16ην Ἀπριλίου.
Ἡ ἱερατικὴ Διακονία τοῦ ἀειμνήστου π. Μάρκου ὑπῆρξε Χριστοκεντρική καί ὄντως πολύ χρήσιμη διά τήν ἐνορία του καί την Ἐκκλησία μας γενικώτερα. Μάλιστα γιά τίς ἡμέρες μας, πού κυριαρχοῦν ἡ ἐγωπάθεια, ἡ ἀδιαφορία διά τούς ἄλλους καί ἡ ψυχρότητα τῆς ἀγάπης πρός τόν συνάνθρωπον. Ὅμως, ἔτσι ἐπέτρεψεν ὁ Κύριος• νά μεταστῆ ὁ π. Μᾶρκος στήν οὐράνια βασιλεία τοῦ Θεοῦ καί στά πνευματικά του παιδιά καί σ᾽ ὅλους μας ν᾽ ἀφήση το παράδειγμά του πρός μίμησιν. Ἄς εἶναι ἡ μνήμη του αἰωνία.
Πηγη:http://thriskeftika.blogspot.com/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου