Ὁ Μονόλογος τοῦ Θεοῦ

΄΄Ο ΜΟΝΟΛΟΓΟΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ΄΄

Σέ κοίταξα,  ὅταν ξύπνησες τό πρωί. Περίμενα νά μοῦ πεῖς δύο-τρεῖς λέξεις, εὐχαριστώντας με γιά ὅσα σοῦ συνέβαιναν, ζητώντας τήν γνώμη μου γιά ὅ,τι πρόκειται νά κάνεις σήμερα. 

Παρατήρησα ὅτι ἤσουν πολύ ἀπασχολημένος προσπαθώντας νά βρεῖς τά κατάλληλα ροῦχα γιά νά πᾶς στή δουλειά σου. Ἤλπιζα νά βρεῖς κάποιες στιγμές νά μοῦ πεῖς μιά καλημέρα!


Ἀλλά ἤσουν πολύ ἀπασχολημένος. Γιά νά δεῖς ὅτι εἶμαι κοντά σου, ἔφτιαξα γιἀ σένα τόν πολύχρωμο οὐρανό καί τό κελάηδημα τῶν πουλιῶν. Κρίμα ὅμως πού δέν παρατήρησες οὔτε τότε τήν Παρουσία μου. 

Σέ ἀτένιζα, ὅταν ἔφευγες βιαστικός προς τη δουλειά σου και πάλι περίμενα. Υποθέτω ότι εξαιτίας της απασχόλησης σου, δεν είχες χρόνο ούτε τότε να μου πεις δύο λόγια. 

Ὅταν γυρνοῦσες ἀπό τη δουλειά εἶδα τήν κούραση και το στρες σου και σοῦ ἔστειλα ἔνα ψιλόβροχο, για να σε απαλλάξει από την πίεση της ημέρας. Νόμιζα ότι κάνοντας σου αυτή τη χάρη θα με θυμηθείς.
Ὡς ἀντάλλαγμα ὅμως στενοχωρημένος, μέ ἔβρισες . Ἐπιθυμοῦσα τόσο πολύ νά μοῦ μιλήσεις. 

Ὁπωσδήποτε ἡ ἡμέρα ἦταν ἀκόμα μεγάλη. Ἄνοιξες μετά την τηλεόραση, και ὅταν παρακολουθοῦσες τήν αγαπημένη σου εκπομπή, εγώ περίμενα. Έπειτα δείπνησες με τους δικούς σου και για άλλη μια φορά δεν με θυμήθηκες. Βλέποντας σε τόσο κουρασμένο κατάλαβα τη σιωπή σου και έσβησα τη λαμπρότητα του ουρανού για να μπορείς να ξεκουραστείς, αλλά δεν σε άφησα σε σκοτάδι πίσσα. Άφησα ξάγρυπνα για σένα πλήθος από αστέρια. Ήταν τόσο όμορφα, κρίμα που δεν τα παρατήρησες...αλλά δεν πειράζει!

Μήπως πράγματι συνειδητοποίησες ότι Εγώ είμαι εδώ για σένα. Έχω περισσότερη υπομονή από ότι εσύ μπορείς ποτέ να φανταστείς. Θέλω να σου το δείξω αυτό, για να το δείξεις και εσύ με τη σειρά σου στους γύρω σου. 

Σ' ἀγαπῶ τόσο πολύ, ὥστε θά σέ ἀνέχομαι.
Τώρα ἀπό στιγμή σέ στιγμή θά ξυπνήσεις πάλι. Δεν Μοῦ μένει παρά νά σ' ἀγαπῶ καί νά ἐλπίζω ὅτι τουλάχιστον σήμερα θά Μοῦ χαρίσεις λίγο χρόνο ἀπό τὀν χρόνο σου..... 

Πηγή: alithiafm.gr