«Τὴν Κυριακὴ τοῦ Θωµᾶ τοῦ ἔτους 2008, ἐπισκέφτηκε incognito µία ἀπὸ τὶς ἁγιορείτικες µονές, γιὰ τρεῖς µέρες, ὁ τότε πρόεδρος τῆς Ἑλβετίας Pascal Couchepin. Σὲ κάθε Ἀκολουθία πήγαινε ἀπὸ τὴν ἀρχὴ καὶ στεκόταν ὄρθιος. Οἱ Πατέρες εὐγενικὰ τοῦ πρότειναν, ἀφοῦ οὔτε στὴν Ὀρθόδοξη λειτουργικὴ παράδοση ἦταν ἐκτεθειµένος οὔτε καὶ τὴν ἀρχαία ἑλληνικὴ γλώσσα γνώριζε, νὰ νοιώσει ἄνετα νὰ καθυστερεῖ. Τότε τοὺς ἀπάντησε: “Μπορεῖ νὰ µὴν καταλαβαίνω τὴν γλώσσα τῶν νοηµάτων, αἰσθάνοµαι ὅµως γιὰ πρώτη φορὰ ὅτι ἐδῶ ὅλοι ἀληθινὰ προσεύχονται καὶ ὁ Θεὸς εἶναι παρὼν καὶ τοὺς ἀκούει. Δὲν ἦλθα γιὰ νὰ κάνω µετάφραση οὔτε κάτι νὰ καταλάβει τὸ µυαλό µου· ἦλθα γιὰ νὰ βρεθῶ µπροστὰ στὸν Θεό, µαζὶ µὲ ἀνθρώπους ποὺ καὶ αὐτοὶ τὸ ἴδιο κάνουν. Εἶναι τὸ μόνο μέρος στὸν κόσμο ποὺ αὐτὸ εἶδα νὰ συμβαίνει”». (Νικολάου, Μητροπολ. Μεσογαίας & Λαυρεωτικῆς, Τὸ Ἅγιον Ὄρος πέραν ἀπὸ τὰ σκάνδαλα, ἔκδ. Πανελληνίου Συλλόγου «Οἱ Φίλοι τοῦ Ἁγίου Ὄρους», Ἀθῆναι 2010, σελ. 30.)
Σχόλιον «Χ. Β.»: Ἂς μετακληθεῖ ὁ κ. Pascal Couchepin. Πιθανότατα θὰ προσφέρει καλὲς ὑπηρεσίες ἰδεολογικοῦ ἀπεγκλωβισμοῦ σὲ μερίδα τῆς ἐγχώριας ἐκκλησιαστικῆς διανοήσεως. «Δὲν ἦλθα γιὰ νὰ κάνω μετάφραση, ἀλλὰ νὰ παραστῶ ἀληθινὰ ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ», εἶπε ὁ καλοπροαίρετος Ἑλβετὸς πρώην πρόεδρος, αὐτὸς ὁ “δυτικός”, μὴ ὀρθόδοξος ἄνθρωπος, ποὺ ὅμως πῆρε “μυρωδιά” τῆς ἐκκλησιαστικῆς Λατρείας καὶ μὲ δυὸ λέξεις του ἀπονεύρωσε τὴν ἰδιώνυμη ἰδεολογία περὶ τὴν «μετάφραση» τῆς λειτουργικῆς γλώσσας.
Η καλη προαιρεση του ανθρωπου.ειναι που μετραει και οχι η ψυχρη λογικη,που ολα τα αποριπτει !
ΑπάντησηΔιαγραφή