Στὴν Παναγία τὴν Κουνίστρα /Παπαδιαμάντης Ἀλέξανδρος

Εἰς ὅλην τὴν Χριστιανοσύνη

μία εἶναι μόνη Παναγία ἁγνή,

κόρη παιδίσκη, Ἆσμα τῶν Ἀσμάτων,

χωρὶς Χριστόν, θεῖο παιδί, στὰ χέρια,

καὶ τρεφομένη μὲ ἀγγέλων ἄρτον!..



Ἐσὺ 'σαι ἡ μόνη Παναγία Κουνίστρα,

ποὺ ἐφανερώθης στῆς Σκιάθου τὸ νησί,

εἰς δένδρον πεύκου ἐπάνω καθημένη,

κ' αἰωρουμένη εἰς τερπνὴν αἰώραν,

ὅπως αἱ κορασίδες συνηθίζουν...



Ἐφανερώθης, κι ὅλος ὁ λαὸς

μετὰ θυμιαμάτων καὶ λαμπάδων

ἐν θείᾳ λιτανείᾳ σὲ προέπεμψε

κ' ἐσήκωσεν ὡραῖον λευκὸν ναόν,

ποὺ μὲ πιατάκια ἑλληνικά σοῦ στόλισε!..



Κι ὅλος ὁ ἥλιος ἔλαμπεν εἰς τὸν ναόν σου,

καὶ φῶς τὸν πλημμυροῦσε μαργαρῶδες,

ὅλα τ' ἀστέρια ἐφεγγοβολοῦσαν,

καὶ ἡ σελήνη ἐχάιδευε γλυκὰ

τὰ ἁπλᾶ τῆς ἐκκλησίας σου καντηλάκια!..



Κ' εἶδες, ἡ Κόρη, τοῦ λαοῦ τὴν πίστιν,

εἶδες καὶ τὴν πτωχείαν κ' εὐσπλαχνίσθης,

ὅπως, τὸ πάλαι, εἶχε σπλαχνισθῆ ὁ Υἱός σου

τοὺς προγόνους τοῦ ἴδιου τοῦ λαοῦ,

ὡς πρόβατα μὴ ἔχοντα ποιμένα...



Κι ἄρχισες νὰ γιατρεύῃς τοὺς ἀρρώστους

καὶ νὰ γιατρεύης τοὺς δαιμονισμένους -

(ποὺ ἤρχετο ὥρα κ' εἰς τοὺς τοίχους ἐκτυπῶντο

μὲ φοβερὸν συγκλονισμὸν),

κι ἄρχισες, θεία, νὰ θαυματουργῇς!..



Κ' ἡ χάρη σου ξαπλώθηχε ὥς τὰ πέρατα

τοῦ εἰρηνικοῦ νησιοῦ τῆς Σκιάθου,

ὦ Παναγιά μου, Κόρη πάναγνη, καλή.

Κ' ἴσως νὰ φτάσῃ κι ὥς ἐμένα καὶ ν' ἁπλώσῃ

γαλήνη στὴν ψυχή μου, τὴν ἁμαρτωλή...


(1921)


Διαδίκτυο:http://www.agiazoni.gr