᾿Εκλογές προσώπων ἤ κομμάτων;

    Αυτό  είναι το  ερώτημα  στο  οποίο  θα  κληθούν  να  απαντήσουν  δια  της  ψήφου  τους  οι  Έλληνες  πολίτες  στις  7 (και σε  ορισμένες  περιπτώσεις  και  στις  14)  Νοεμβρίου.  Το  συγκεκριμένο  δίλημμα  δημιουργείται  με  την  ατέρμονη  προσπάθεια  των  κομμάτων  να  προσδώσουν στις εκλογές  της  τοπικής  αυτοδιοίκησης  καθαρά  κομματικό   χαρακτήρα,  υποβαθμίζοντάς  τες  από  ύψιστο  δημοκρατικό  θεσμό  σε    αντικείμενο  συναλλαγής.

     Τα  κόμματα,  σύμφωνα  με  το  σύνταγμα,   έχουν  ως  ρόλο  τους  την  ενίσχυση  και  αναβάθμιση  των  δημοκρατικών θεσμών.  Με  τις  πολιτικές  και  τακτικές που  ακολουθούν  όμως,  περισσότερο  υποσκάπτουν,  παρά  προωθούν  τη  δημοκρατία.  Τα  κόμματα  ανέκαθεν  αντιμετώπιζαν  τις  αυτοδιοικητικές  εκλογές  ως  την  ιδανική  ευκαιρία  για  να  αυξήσουν  την  επιρροή     και  τη  δυναμική  τους   στην  κοινωνία. Στη  συγκεκριμένη  εκλογική  αναμέτρηση, ωστόσο, η  κατάσταση είναι  διαφορετική,  με  τους  πολιτικούς  αρχηγούς να  μην  τηρούν  ούτε  τα  προσχήματα, δηλώνοντας  ανοιχτά  πως  το  αποτέλεσμα  των  εκλογών  θα  αποτελέσει  ψήφο  εμπιστοσύνης  στην  πολιτική  του  κόμματός  τους,  και  με  την  κρίση  να  μαστίζει  την  πλειονότητα  του  πληθυσμού.  Είναι  κυνικό  και  συνάμα  προκλητικό  σε  μια  περίοδο  κατά  την  οποία  οι  Έλληνες  επωμίζονται  δυσβάσταχτα  μέτρα  «προκειμένου  να  σωθεί  η  χώρα»  τα  κόμματα  απομακρυσμένα  από   τα  ουσιαστικά  προβλήματα  της  κοινωνίας , να  σπαταλούν  πολύτιμο  χρόνο  και  χρήμα  για  τη  στήριξη  των  εκλεκτών  τους  υποψηφίων.

    Είναι  κοινώς  παραδεκτό   πως  στις  αυτοδιοικητικές    εκλογές  θα  πρέπει να  αναδεικνύονται  άτομα  με  γνώσεις  επί  των  τοπικών  θεμάτων  και  ικανά  να  συγκρουστούν  με  κατεστημένα  συμφέροντα, που  παρεμποδίζουν  την  πρόοδο  και  την  ανάπτυξη  της  περιοχής  τους.  Η ανάδειξη  τέτοιων  προσώπων  καθίσταται  ανέφικτη,  όταν  τα  κόμματα  ανάγουν  το  θεσμό  των  εκλογών σε  ιδιωτική  τους  υπόθεση  και  επιλέγουν  να  στηρίζουν υποψηφίους με  αποκλειστικό   κριτήριο  την  εξυπηρέτηση  μικροκομματικών  συμφερόντων  και  ισορροπιών. Οι  εκλογές   κατ  αυτό  τον  τρόπο τείνουν  να  μετατραπούν  σε  εθνικές ,  με  τους  εκλογείς  να  μην  ψηφίζουν  πρόσωπα , αλλά  κόμματα.  Εξάλλου  το  παν  είναι  το  χρώμα, που  θα  έχει  ο  χάρτης  τη  νύχτα  των  εκλογών.  Δε  μετράει  τόσο  αν  θα  εκλεγεί  στην  Αττική  ο  Σγουρός  ή  ο  Κικίλιας,  αλλά  αν  η  Αττική  μετά  τις  εκλογές  θα  είναι  πράσινη  ή  γαλάζια. Πώς  όμως   είναι  δυνατόν  άνθρωποι  εξαρτημένοι  κομματικά  και  ταυτισμένοι  με  το  κατεστημένο, να  συγκρουστούν  με  αυτό φέρνοντας  την  αλλαγή στην  περιφέρεια  ή  το  δήμο  τους, από την θέση του  δημάρχου, του περιφερειάρχη  ή  του  συμβούλου;

    Ο  πρωθυπουργός  έχει  τονίσει  επανειλημμένα   πως  για  να  αλλάξει  πορεία  η χώρα  πρέπει  πρώτα  να  αλλάξουμε    εμείς  οι  ίδιοι  νοοτροπία. Τα  κόμματα  με την εκμετάλλευση  του θεσμού  των  αυτοδιοικητικών  εκλογών  δε  δείχνουν  διατεθειμένα  να  αλλάξουν. Παρόλ' αυτά  οι  εκλογές  είναι  μπροστά  μας  και  εναπόκειται  στην  κρίση μας  να  αποδείξουμε  αν  όντως  επιδιώκουμε  την  αλλαγή  ή  αν  θα  συμβιβαστούμε  με  ένα  σαθρό  κομματικό  κατεστημένο.

 

Πηγή:http://foititikospalmos.blogspot.com