Τρίτη 16 Νοεμβρίου 2010

ΓΡΗΓΟΡΙΟΣ ΝΕΟΚΑΙΣΑΡΕΙΑΣ Ο ΘΑΥΜΑΤΟΥΡΓΟΣ (17 Νοεμβρίου) Πρωτ. π. Γεωργίου Παπαβαρνάβα

Υπήρξε μεγάλη φυσιογνωμία του 3ου μ.Χ. αιώνος. Ο άγιος Γρηγόριος ο Νύσσης στον εγκωμιαστικό του λόγο προς τον Άγιο, τον ονομάζει Μέγα. Λόγω της εσωτερικής του καθαρότητος, της βαθειάς του ταπείνωσης, καθώς και της μεγάλης του αγάπης προς τον Θεόν και τους ανθρώπους, έλαβε το χάρισμα της θαυματουργίας “εκ νεαράς εισέτι ηλικίας”. Το μεγαλύτερο όμως θαύμα είναι αυτό που συνέβη στον ίδιο, δηλαδή η μεταστροφή του από την ειδωλολατρεία στον Χριστιανισμό.
Γεννήθηκε σε ειδωλολατρικό περιβάλλον. Οι πλούσιοι γονείς του, μετά τις πρώτες γνώσεις που έλαβε στην πατρίδα του, τον έστειλαν να σπουδάση νομικά στην Βηρυτό. Καθ’ οδόν, και κατά αγαθή συγκυρία, γνώρισε στην Καισάρεια τον μεγάλο διδάσκαλο Ωριγένη και κυριολεκτικά μαγεύτηκε από τον λόγο και την ρητορική του ικανότητα. Η συνέχεια της ζωής του είναι όπως την θέλησε η αγαθή πρόνοια του Θεού. Έγινε Χριστιανός και αντί για νομικά σπούδασε Θεολογία στην Αλεξάνδρεια. Όταν επέστρεψε στην πατρίδα του, την Νεοκαισάρεια του Πόντου, η Εκκλησία βρήκε στο πρόσωπό του τον κατάλληλο ποιμένα για την Επισκοπή Νεοκαισαρείας. Η Νεοκαισάρεια όμως τότε ήταν ειδωλολατρική πόλη και αριθμούσε 17 μόνον Χριστιανούς. Αυτό ήταν όλο κι’ όλο το ποίμνιό του, όταν χειροτονήθηκε. Όμως, όταν κλήθηκε από τον Θεό να εγκαταλείψη τα γήϊνα, η πόλις εκατοικείτο εξ ολοκλήρου σχεδόν από Χριστιανούς, αφού είχαν απομείνει μόνον 17 ειδωλολάτρες! Και ο βιογράφος του σημειώνει ότι έφυγε από την ζωή αυτή στενοχωρημένος, επειδή δεν πρόλαβε να βαπτίση και αυτούς.
Ο άγιος Γρηγόριος Νύσσης αναφέρει ότι μεγάλωσε ακούοντας διηγήσεις και περιγραφές περιστατικών της ζωής του Αγίου Γρηγορίου του Θαυματουργού, καθώς και τους θεοπνεύστους λόγους του, από την γιαγιά του Μακρίνα. Η Μακρίνα ήταν μαθήτρια και πνευματικό παιδί του αγίου Γρηγορίου Νεοκαισαρείας και ανέθρεψε τα εγγόνια της “εν παιδεία και νουθεσία Κυρίου”, κατά τον λόγο του Απ. Παύλου, γαλουχώντας και τρέφοντάς τα με τον λόγο και το φωτεινό παράδειγμα του Αγίου. Θέλοντας να τα διδάξη, τους ανέφερε το πώς εκείνος αντιμετώπιζε τους ποικιλώνυμους πειρασμούς, τις δυσκολίες, τις συκοφαντίες, τους διωγμούς και τον πόλεμο εκ μέρους των ειδωλολατρών. Το πώς με την υπομονή, την προσευχή και τον φλογερό του ζήλο μετέστρεψε όλους σχεδόν τους κατοίκους της πόλης από το σκοτάδι της ειδωλολατρείας στην φωτεινή πίστη του Χριστού. Τα περιστατικά του έκαναν τόση εντύπωση που τα θυμόταν ως το τέλος της ζωής του και αισθανόταν μεγάλη ευγνωμοσύνη για την γιαγιά του που τους μεγάλωσε με αυτόν τον τρόπο. Αντί για παραμύθια με μάγισσες, δράκους και ανύπαρκτα πρόσωπα, που αρρωσταίνουν την φαντασία και δημιουργούν τρόμο στα παιδιά, τους μετέδωσε ζωντανό λόγο, αληθινές ιστορίες και γεγονότα πραγματικά, που έχουν άμεση σχέση με την αλήθεια και την ζωή και προσφέρουν στα παιδιά σωστά πρότυπα.
Ο Τριαδικός Θεός της Ορθοδόξου Εκκλησίας δεν είναι απλώς μια ανωτέρα δύναμη, μια απρόσωπη ύπαρξη και μια αφηρημένη ιδέα, αλλά είναι “ο Θεός των Πατέρων ημών”. Είναι Πρόσωπο και ο άνθρωπος έχει την δυνατότητα να έχη μαζί του προσωπική κοινωνία, όταν φυσικά εναρμονίζη την ζωή του με τον τρόπο ζωής της Ορθοδόξου Εκκλησίας. Δεν κατοικεί στους ουρανούς, αλλά είναι και στον ουρανό και στην γή, αφού είναι “ο πανταχού παρών και τα πάντα πληρών”. Είναι “ο έχων θρόνον ουρανόν και υποπόδιον την γήν”, που όμως χωρείται μέσα στην ανθρώπινη ύπαρξη, κατά τον λόγο Του “ενοικήσω εν αυτοίς και εμπεριπατήσω” και κατά τον λόγο του Χριστού “η βασιλεία του Θεού εντός ημών εστί”. Όπως το Δεύτερον Πρόσωπο της Αγίας Τριάδος, ο Χριστός, “ο αχώρητος παντί”, “εχωρήθη εν μήτρα γυναικός”, της Αγίας Θεοτόκου, κατά τον ίδιο τρόπο, μπορεί να χωρηθή και στην ανθρώπινη καρδιά, όταν αυτή έχη καθαρθεί από τα πάθη. Και αυτό δεν είναι ουτοπία, διότι το βλέπουμε να αποδεικνύεται και να επαληθεύεται στην ζωή των Αγίων. Οι Άγιοι βίωσαν έντονα στην ύπαρξή τους την αληθινή μετάνοια, η οποία οδηγεί στην ταπείνωση και την έλευση της θείας Χάριτος αισθητά σε όλη τους την ύπαρξη. Γι’ αυτό και ο λόγος τους, που είναι “δοσμένος άνωθεν”, είναι αναγεννητικός, θεραπευτικός και ζωοποιός.
Οι γονείς, που επιθυμούν να δώσουν στα παιδιά τους σωστή ανατροφή, θα πρέπη να τα μεγαλώνουν προσφέροντάς τους την αλήθεια και όχι παραμύθια. Μια αγράμματη γιαγιά, πλην όμως αγιασμένη ύπαρξη, έλεγε στα πεντάχρονα έως επτάχρονα εγγονάκια της: “Τώρα μεγαλώσατε. Δεν θα μου λέτε γιαγιά πές μας παραμύθια, αλλά θα λέτε, γιαγιά πές μας περί Χριστού και πίστεως”. Ο λόγος αυτός θυμίζει εκείνον, τον γεμάτο ευνωμοσύνη λόγο, του Αγίου Γρηγορίου Νύσσης για την γιαγιά του Μακρίνα. “Την μακαρίαν εκείνην λέγω Μακρίναν, παρ’ ής εμάθομεν τα του μακαρίου Γρηγορίου ρήματα”. Τα ρήματα, δηλαδή τα θεόπνευστα εκείνα λόγια, που έχουν την δυνατότητα να προσφέρουν αληθινή παρηγοριά και να μεταγγίζουν “ζωήν και περισσόν ζωής”.

Πηγή:http://www.parembasis.gr 

᾿Από τόν βίο τοῦ ἁγίου Γρηγορίου τοῦ Θαυματουργοῦ (17 Νοεμβρίου)



Ο άγιος Γρηγόριος Νεοκαισαρείας ο Θαυματουργός. Μικρογραφία από το Μηνολόγιο του αυτοκράτορα Βασιλείου του Β΄. Από τον “Νέο Συναξαριστή της Ορθοδόξου Εκκλησίας” υπό ιερομονάχου Μακαρίου Σιμωνοπετρίτου (τόμος 3ος), εκδ. Ίνδικτος.

VatopaidiFriend: Ο νοών νοείτω.

Η σωφροσύνη, η ηθικότητά του και γενικά η αρετή του Γρηγορίου ήταν τέτοια, που προξένησε το φθόνο των συμμαθητών του. Δεν μπορούσαν να βλέπουν ένα αετό της ηθικής και σωφροσύνης τον Γρηγόριον, να πετά στα αιθέρια ύψη. Ήθελαν να γίνη σαύρα, σαν κι’ αυτούς να έρπη στην γη.
Το βρωμερόν γύναιον
Γι’ αυτό μια μέρα υποσχέθηκαν πολλά χρήματα σε μια ωραία πόρνη, για να κατάφερνε να διαβάλη τον Άγιο, ότι την ατίμασε και έπεσε στην αμαρτία. Πράγματι, τον πονηρόν αυτό γύναιον, μια μέρα που ο Γρηγόριος συνωμιλούσε με τους συμφοιτητάς του, πήγε και τού ζητούσε την αμοιβή της για την αμαρτία που έκαμε, δήθεν, μαζί της. Αλλά ο κέρβερος της ηθικής και σωφροσύνης δεν τα έχασε καθόλου. Δεν ταράχθηκε, ούτε και εναντίον των συμφοιτητών του τα έβαλε. Ο Γρηγόριος, ο γρήγορος εις το να καταλαβαίνη τις ραδιουργίες του πονηρού, κατάλαβε την σκηνοθεσία. Αλλά διά να μη τον ενοχλήση η γυναίκα άλλοτε, της προσέφερε τα χρήματα που της υποσχέθηκαν οι συμμαθηταί του.
Ο άγιος Γρηγόριος Νεοκαισαρείας ο Θαυματουργός. Μικρογραφία από το Μηνολόγιο του αυτοκράτορα Βασιλείου του Β΄. Από τον “Νέο Συναξαριστή της Ορθοδόξου Εκκλησίας”, εκδ. Ίνδικτος.
Μόλις όμως η γυναίκα πήρε τα χρήματα δαιμονίσθηκε η δυστυχής. Έπεφτε χάμω η ταλαίπωρη στη γη, έστρεφε τα μάτια της, τραβούσε τις τρίχες της κεφαλής της, ξέσκιζε τα ρούχα και τις σάρκες της και παρουσίαζε θέαμα οικτρόν, φρικτόν και αξιοδάκρυτον. Απαλλάχθηκε, ευτυχώς, από το δαιμόνιο μόνον τότε, όταν έκαμε προσευχή ο συκοφαντημένος Άγιος. Επέστρεψε πάλι τα χρήματα και ομολογούσε σε όλους τη συκοφαντία. Εδόξαζε δέ και ευχαριστούσε τον ευλογημένον Γρηγόριον.
(+ Γέροντος Χαραλάμπους Δ. Βασιλόπουλου, Προηγουμένου της Ιεράς Μονής Πετράκη, Βίοι Αγίων, 28: Ο ΑΓΙΟΣ ΓΡΗΓΟΡΙΟΣ Ο ΘΑΥΜΑΤΟΥΡΓΟΣ, εκδ. «Ορθόδοξου Τύπου», Κάνιγγος 10, Αθήναι 1981, σελ. 11-12)

᾿Αντιδράσεις γιά τίς λατρευτικές ἐκδηλώσεις μουσουλμάνων.



 Ισχυρή αστυνομική δύναμη στην πλατεία Αττικής για την αποφυγή επεισοδίων ανάμεσα σε μουσουλμάνους και κατοίκους της περιοχής. 



     Ολοκληρώθηκε πριν από λίγο η προσευχή των μουσουλμάνων στην πλατεία Αττικής.
     Νωρίτερα, κάτοικοι της πλατείας Αττικής, μαζί με μέλη της Χρυσής Αυγής είχαν συγκεντρωθεί στην περιοχή για να εμποδίσουν τους μουσουλμάνους να πραγματοποιήσουν μια λατρευτική εκδήλωση, το Κουρμπάν Μπαϊράμ ή Γιορτή της Θυσίας.
    Στο σημείο βρίσκεται ισχυρή αστυνομική δύναμη, η οποία για την αποφυγή επεισοδίων απομάκρυνε τους συγκεντρωμένους -που διαμαρτύρονταν για την παρουσία μεταναστών στην Αθήνα- προς την οδό Αχαρνών, κάνοντας μικρή χρήση χημικών.
    Το μπαϊράμ είναι κάτι αντίστοιχο με τη θυσία του Αβραάμ, που υπάρχει στη χριστιανική θρησκεία, και που σε ένα βαθμό αποδέχονται και οι μουσουλμάνοι. Αυτή τη στιγμή στα Προπύλαια είναι συγκεντρωμένοι δεκάδες μουσουλμάνοι που διαμένουν στην Ελλάδα, τόσο Έλληνες όσο και Αλβανοί αλλά και από χώρες της Ασίας και της Αφρικής.
    Η συγκέντρωση στα Προπύλαια έγινε με πρωτοβουλία της Μουσουλμανικής Ένωσης Ελλάδας και είναι η τρίτη φορά που πραγματοποιείται η προσευχή σε ανοιχτό δημόσιο χώρο.
    Είχε προηγηθεί στο Ολυμπιακό Στάδιο και την πλατεία Κοτζιά, καθώς όπως είναι γνωστό οι μουσουλμάνοι στην Αθήνα δεν διαθέτουν δικό τους επίσημο χώρο λατρείας.
Μουσουλμανική Ένωση: Να μαζέψουμε τους χώρους λατρείας με το τζαμί
     Ο πρόεδρος της Μουσουλμανικής Ένωσης Ελλάδος Ναίμ Εργαλούρ μιλώντας στην εκπομπή «Πρώτη Γραμμή» της τηλεόρασης του ΣΚΑΪ ξεκαθάρισε πως οι υπαίθριες προσευχές δεν αποτελούν πίεση για την ανέγερση τζαμιού.
    «Είναι θέμα πολιτισμού. Η Ελλάδα είναι η μόνη ευρωπαϊκή χώρα χωρίς τζαμί, πρέπει να γίνει σύντομα για να μαζέψουμε αυτούς τους χώρους λατρείας που φυτρώνουν συνεχώς» τόνισε.

Πηγή: www.kathimerini.gr με πληροφορίες από ΑΠΕ-ΜΠΕ 

᾿Αποτεφρωτήριο νεκρῶν στή Θεσσαλονίκη σχεδιάζει ὁ Μπουτάρης

Σχόλιο ᾿Οδυσσέως: ῎Εχει ὄρεξη γιά δουλειά, ὅπως φαίνεται ὁ κ. Μπουτάρης. Τό θέμα,  ὅμως,  εἶναι οἱ ἐνέργειές του νά μήν προκαλοῦν τήν θρησκευτική συνείδηση τῶν συμπολιτῶν του, οἱ ὁποῖοι σέβονται τήν παράδοση τῆς ὀρθοδόξου ᾿Εκκλησίας  μας καί δέν θέλουν νά γίνονται στάχτη μετά τό θάνατό τους. Τά προμηνύματα τοῦ κ. Μπουτάρη μᾶς ἀνησυχοῦν ἰδιαιτέρως.  ῎Αν μάλιστα θέσει σέ ἐφαρμογή προγραμματικές δηλώσεις του γιά τηλεοπτική ζώνη ἄσεμνου περιεχομένου, τότε θά βρεῖ μπροστά του τόν ῎Ανθιμο καί κάθε χριστιανό γονιό πού θέλει νά προστατέψει τό παιδί του ἀπό τά διάφορα ψυχοκτόνα θεάματα. ῎Ιδωμεν...


Αποτεφρωτήριο νεκρών σκοπεύει να δημιουργήσει στη Θεσσαλονίκη, ο νέος δήμαρχος της πόλης Γιάννης Μπουτάρης, όπως αποκάλυψε στην πρωινή εκπομπή του Mega. Με αυτή του την πρόθεση ωστόσο αναμένεται να προκαλέσει νέο επεισόδιο στις σχέσεις του με τον μητροπολίτη Ανθιμο, καθώς ο δεύτερος είναι βέβαιο ότι θα αντιδράσει στα σχέδια περί αποτεφρωτηρίου.
Μιλώντας συγκεκριμένα για την κόντρα του με τον μητροπολίτη Θεσσαλονίκης, Άνθιμο, ο κ. Μπουτάρης χαρακτήρισε τα όσα λέγονται για τις μεταξύ τους σχέσεις "ατυχές περιστατικό" αν και ανέφερε ότι δεν πρόκειται να γίνει ποτέ "και καρδιακός του φίλος"....
Ωστόσο, υπογράμμισε ότι θα ζητήσει τη συνεργασία του Άνθιμου για τις δράσεις που γίνονται για τους άπορους και τους τοξικομανείς.

Όσον αφορά στις δηλώσεις Ψωμιάδη, ο οποίος ζήτησε από τον μητροπολίτη "να δώσει συγχωροχάρτι" στον νέο δήμαρχο, ο κ. Μπουτάρης τόνισε ότι χάρηκε για αυτή τη συνάντηση και για τα όσα ειπώθηκαν, διότι αυτό δείχνει διάθεση συμφιλίωσης.

Τά λειτουργικά "κόλπα" τοῦ ῾Αγίου Δημητριάδος κ. ᾿Ιγνατίου



«Ὑποδειγματικὴ Θεία Λειτουργία γιὰ τοὺς Μαθητὲς τοῦ 9ου Γυμνασίου Βόλου τέλεσε (σήμερα) ὁ Σεβ. Μητροπολίτης Δημητριάδος κ. Ἰγνάτιος, στὸν Ἱ. Ναὸ Ἁγίου Κοσμᾶ τοῦ Αἰτωλοῦ Βόλου. Ἡ Θεία Λειτουργία τελέστηκε στὰ πλαίσια τοῦ μαθήματος τῶν Θρησκευτικῶν καὶ τῆς Διαθεματικῆς διδασκαλίας, σὲ συνεργασία τοῦ Σχολείου καὶ τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως.
Ἡ Θεία Λειτουργία τελέστηκε στὸν Σολέα τοῦ Ναοῦ, οὕτως ὥστε οἱ μαθητὲς νὰ ἔχουν πλήρη εἰκόνα [!] τῶν τελουμένων. Κατὰ τὴν διάρκεια τῆς λατρευτικῆς σύναξης καὶ σὲ τρεῖς διαφορετικὲς στιγμές, ὁ Πρωτ. π. Χαρίλαος Παπαγεωργίου ἐξήγησε στοὺς μαθητὲς τὸ περιεχόμενο καὶ τὴν ἐξέλιξη τῆς Θείας Λειτουργίας, ἐνῶ τὰ Ἀναγνώσματα τοῦ Ἀποστόλου καὶ τοῦ Εὐαγγελίου, ἀναγνώσθηκαν ἀπὸ τὸν Διάκονο στὴν καθιερωμένη γλώσσα τῆς Θείας Λατρείας καὶ ἀπὸ τὸν Σεβασμιώτατο στὴν καθομιλουμένη. Γιὰ τὴν καλύτερη συμμετοχὴ τῶν μαθητῶν στὴν Θεία Λατρεία διανεμήθηκαν ἐγκόλπια τῆς Θείας Λειτουργίας, μὲ τὸ κλασικὸ κείμενο καὶ τὴν ἑρμηνεία του, καθὼς καὶ ἔντυπα μὲ τὰ Ἁγιογραφικὰ Ἀναγνώσματα, τὸ Σύμβολο τῆς Πίστεως καὶ τὸ «Πάτερ ἠμῶν» σὲ νεοελληνικὴ ἀπόδοση.
Κατὰ τὴν σύντομη ὁμιλία του πρὸς τοὺς μαθητὲς ὁ κ. Ἰγνάτιος παρομοίασε τὴν Ἐκκλησία μὲ ἕνα «μεγάλο δεῖπνο, ἕνα Μυστήριο στὸ ὁποῖο καλούμαστε νὰ συμμετάσχουμε καὶ νὰ κοινωνήσουμε τὸ Σῶμα καὶ τοῦ Αἷμα τοῦ Χριστοῦ, νὰ πάρουμε μέσα μας τὸν Ἀναστημένο Χριστό, Αὐτὸν ποὺ νίκησε τὸν θάνατο…»  (http://www.imd.gr/main/index.php?option=com_content&view=article&id=1552&catid=58&Itemid=345&lang=el_GR.UTF-8%2C+el_GR.U)
Καὶ τὸ ἁπλοϊκὸ ἐρώτημα τοῦ ἁπλοϊκοῦ χριστιανοῦ, χωρὶς πτυχίο Διαθεματικότητος: Ἀπὸ πότε ἡ Θ. Λειτουργία, «τὸ Μεγάλο Δεῖπνο καὶ Μυστήριο», ἔγινε «ὑποδειγματική», δηλ. ἀναπαράσταση ἐκπαιδευτικῆς χρήσεως;
Ἂν τὰ παιδιά δὲν “ξέρουν”, δὲν γνωρίζουν τὴν Λειτουργία, τότε δὲν “εἶναι” χριστιανοί. Καὶ στοὺς ἀμυήτους οἱ Πατέρες ἐφαρμόζουν ἄλλο «πρότζεκτ», ἐπειδὴ ἡ Θ. Λειτουργία δὲν εἶναι κατήχηση, οὔτε κὰν ἀρχὴ τῆς Κατηχήσεως. Ἂν εἶναι “Κατήχηση”, τότε τὰ “Κατηχούμενα” σὲ ποιούς ἀπευθύνονται; Σὲ ποιούς ΕΠΙ ΤΕΛΟΥΣ;
Ἂν ὅμως οἱ μαθητὲς τὴν “ξέρουν”, τὴν ζοῦν ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΚΑ τὴν Θ. Λειτουργία, τότε τί τήν θέλουν τὴν «ὑποδειγματική»;
Καὶ μήπως ἡ «πλήρης εἰκόνα τῶν τελουμένων» θὰ τοὺς “κόψει” καὶ  θὰ φέρει πλημμυριδὸν νεοφωτίστους διαθεματικοὺς στὴν ἐκκλησία;
Πάντως ἕνα φαίνεται σίγουρο: Μὲ τὰ «κόλπα» καὶ τὶς «διαθεματικὲς “ποιμαντικὲς” τοῦμπες» δὲν ξεγελιοῦνται, οὔτε πείθονται, οὔτε κερδίζονται, οὔτε διδάσκονται οἱ ἄνθρωποι.  Ἄλλο ζητᾶνε οἱ ἄνθρωποι, ἀλλὰ ἴσως δὲν μποροῦν νὰ τοὺς τὸ δώσουν οἱ ἐπιτετραμμένοι τῆς ἐκκλησιαστικῆς ἀγωγῆς.
Πηγή: http://christianvivliografia.wordpress.com

῞Οσο ὑπάρχουν ἄνθρωποι (Μαρία Κατσουνάκη)



Φωτογραφία μιᾶς ἄλλης ἐποχῆς, ἡ φιλόλογος καθηγήτρια μέ τούς μαθητές της...


Η Ματίνα ήταν φιλόλογος σε δημόσιο γυμνάσιο, σε μια μέση, μάλλον υποβαθμισμένη περιοχή της Αθήνας. Oπως πολλοί άλλοι συνάδελφοί της, σηκωνόταν κάθε πρωί για να ασκήσει το λειτούργημά της, με αγωνία και έγνοια για το μάθημα, έριχνε μάλιστα και μια τελευταία ματιά στο βιβλίο πίνοντας τον πρωινό καφέ της. Τα βράδια και οι μέρες της δεν θα τροφοδοτούσαν ποτέ ένα δημοσιογραφικό αφήγημα, δελτίο ειδήσεων ή στήλη περιοδικού. Ηταν ένας μέσος, κανονικά εργαζόμενος, έντιμος άνθρωπος, με υψηλό αίσθημα ευθύνης, ευαισθητοποιημένος κοινωνικά, με σταθερές απόψεις για τον κλάδο της και τις εκπαιδευτικές μεταρρυθμίσεις, τις οποίες απόψεις υπερασπιζόταν με σθένος. Ηταν ήσυχη, απόλυτα νομοταγής, εντελώς ξένη στο μοντέλο «τα λεφτά τα φάγαμε όλοι μαζί». Ενας συνεπής, δοτικός δημόσιος λειτουργός, με μόνη απασχόληση το σχολείο, χωρίς αφορολόγητα επιπλέον ιδιαίτερα μαθήματα, που έβλεπε τον μισθό του να συρρικνώνεται, κάποιους συναδέλφους της να αγκομαχούν και κάποιους όχι. Ηταν μέλος μιας ανώνυμης, ευσυνείδητης, αξιοπρεπούς, προβληματισμένης –όχι προβληματικής– κοινότητας (δεν έχει καταμετρηθεί και ούτε πρόκειται να καταμετρηθεί ποτέ), που αποτελεί τη στέρεη ραχοκοκαλιά κάθε κοινωνίας.


Την περασμένη Τετάρτη, μια μέρα όπως κάθε μέρα, η Ματίνα ετοιμαζόταν για το σχολείο της, αλλά όλα έμειναν στη μέση. Πέθανε από ανακοπή στα 53 της. Δεν θα μείνουμε στον θάνατο ούτε στον θρήνο της οικογένειας, των φίλων, των συναδέλφων της. Οι ανατροπές, το στιγμιαίο πάγωμα της ζωής, η απροκάλυπτη όψη του τραγικού δεν λείπουν από το βιογραφικό κανενός (σχεδόν). Στην κηδεία της, το νεκροταφείο πλημμύρισε (δεν είναι σχήμα λόγου) από μαθητές. Εφηβους με μαύρα μπλουζάκια, που κρατούσαν ένα κόκκινο τριαντάφυλλο στο χέρι. Διέσχισαν τη μισή Αθήνα για να φτάσουν από τη γειτονιά τους στο A΄ Nεκροταφείο. Αυτά τα παιδιά, της απαξιωμένης δημόσιας εκπαίδευσης, Ελληνες και αλλοδαποί μαζί, πορεύθηκαν σεβαστικά, συντεταγμένα, θλιμμένα, επιβάλλοντας, με αξιοζήλευτο ήθος, μεταξύ τους, την τάξη. Eνα κινητό που χτύπησε μέσα στην εκκλησία παραλίγο να προκαλέσει σύρραξη από τους γύρω ομηλίκους. Μαθητές γυμνασίου και λυκείου, μαζί, αποχαιρέτισαν την καθηγήτριά τους με λίγα λόγια. Αυτά που ήξεραν και μπόρεσαν να πουν. Καλογραμμένα, λίγο αμήχανα και τρακαρισμένα, μίλησαν για το ταξίδι, τη μνήμη που δεν χάνεται, την αγάπη και τη γνώση που κερδήθηκαν, ζέσταναν και ακολουθούν. Στο τέλος, οι φωνές τους έσπασαν, μαζί με τη φωνή της καθηγήτριας και φίλης με την όποια έπεσε η αυλαία.

Η παρουσία των μαθητών ήταν καταλύτης. Εδωσαν στη ζωή και στον θάνατο το μερίδιο που τους αναλογεί. Στο ύστατο «αντίο» ενός ανώνυμου εκπαιδευτικού κλείδωσε μια σχέση που αθόρυβα και επίπονα οικοδομήθηκε και θα εξακολουθεί να οικοδομείται. Μια σχέση ειλικρίνειας, διαθεσιμότητας, αφοσίωσης. Οσο υπάρχουν άνθρωποι, όσο υπάρχουν καθηγητές και δάσκαλοι που αφήνουν χνάρι, θα ξέρουμε πού να στραφούμε, τι να σκεφτούμε όταν η πολιορκία στενεύει και οι απώλειες πυκνώνουν.

Κάθε Ματίνα που φεύγει δεν χάνεται.
 
(Πηγή: "Καθημερινή" 2/10/10)















῾Η καλλιέργεια τῆς ναρκω-κουλτούρας



Πέρα από κάθε όριο...
Τουλάχιστον αρνητικούς συνειρμούς προκαλεί η «έμπνευση» να κυκλοφορήσει στυλό υπογράμμισης - ομοίωμα σύριγγας, με το λογότυπο φροντιστηρίου στη Δυτική Αθήνα. Η κίνηση ξεπερνά κάθε όριο και διεκδικεί μια θέση ανάμεσα σε όσα και όσους καλλιεργούν την ναρκω-κουλτούρα καθώς η σύριγγα εκεί παραπέμπει.
Οταν, όπως όλα δείχνουν, τα ναρκωτικά εισβάλλουν σε ακόμα μικρότερες ηλικίες, όταν οι αιτίες που γεννούν το πρόβλημα οξύνονται, όταν ιδιαίτερα σε λαϊκές συνοικίες γίνονται πραγματική μάστιγα, ο αγώνας ενάντιά τους επιβάλλεται να γίνει υπόθεση όλης της κοινωνίας. Το ότι κάποιος θεώρησε ...καλή ιδέα να κουβαλούν οι μαθητές μια σύριγγα στο χέρι, δείχνει ότι κάποιοι δεν καταλαβαίνουν ή δεν θέλουν να καταλάβουν ότι πρέπει να πάρει ο καθένας - όχι μόνο οι ειδικοί - θέση ενάντια στην τοξικοεξάρτηση, να καταδικάσουν ό,τι και όποιον καλλιεργεί την ανοχή απέναντί της.

᾿Εφημ. Ριζοσπάστης (16-11-2010)

Μαρίζα τό τρελό γαϊδούρι..


Πατῆστε ἐδῶ:http://vimeo.com/7168655
Πηγή:http://trelogiannis.blogspot.com/Phg;hQ