Δικαιοῦται ἡ ᾿Εκκλησία νά ἐκφράζει πολιτικό λόγο;

᾿Επιστολή στήν Καθημερινή τῆς Κυριακῆς 09-01-2011

τοῦ Δημήτρη Γ. Μπράνη

῾Η παρέμβαση τῆς ᾿Εκκλησίας Κύριε διευθυντά Η Εκκλησία της Ελλάδος με εγκύκλιό της προς τους πιστούς της παρεμβαίνει στο πολιτικό και οικονομικό «γίγνεσθαι» της χώρας. Παρεμβαίνει στα πολιτικά και οικονομικά δρώμενα. Και ορθώς-ορθότατα παρεμβαίνει, κατά την προσωπική ταπεινή μου γνώμη. Και ο ιερός κλήρος ψηφίζει. Αρα, έχει και αυτός πολιτικά δικαιώματα. Αρα, έχει και αυτός λόγο πολιτικό. Και η Εκκλησία είναι ένα τμήμα της ελληνικής κοινωνίας. Είναι μόριό της αναπόσπαστο. Βλέπει - ακούει, ακούει - βλέπει όλα όσα συμβαίνουν τόσο στο ελληνικό, όσο και στο παγκόσμιο στερέωμα. Και δικαιούται, ως εκ τούτου, να έχει γνώμη. Να έχει άποψη και να την εκφράζει δημόσια. Να τη δημοσιοποιεί. Τα αίτια της οικονομικής κρίσης είναι πολιτικά. Η πολιτική και οι πολιτικοί και το όλο, εν γένει, πολιτικό σύστημα της Ελλάδος προκάλεσαν την οικονομική κρίση. Αυτοί έφεραν τη χώρα στα πρόθυρα της πτώχευσης. Στο χείλος του γκρεμού. Και έτσι η Ελλάδα βρέθηκε στο μάτι του κυκλώνα. Και ζήτησε δανεικά. Και έγινε έτσι χώρα εξαρτώμενη. Χώρα εξαρτώμενη από τους δανειστές της. Από το ΔΝΤ. Από την τρόικα. Αυτή τη διαφεντεύει. Αυτή έκανε το Μνημόνιο. Και αυτό συνιστά εθνική ταπείνωση. Πριν από την οικονομική κρίση έλαβε χώρα μια άλλη κρίση. Η κρίση των ηθικών αξιών. Η κρίση των ηθικών αρχών. Η κρίση των ηθικών κανόνων. Ελαβαν χώρα η επιορκία. Η κλοπή. Η διαφθορά. Και αυτή γέννησε και έφερε την οικονομική κρίση. Ο ελληνικός λαός έχει χορτάσει την υποκρισία και τη δημαγωγία. Υποκρισία και δημαγωγία ήταν το «Αλήστου» μνήμης: «Υπάρχουν χρήματα»! Υποκριτικό και δημαγωγικό ήταν και το «Ολοι μαζί τα φάγαμε τα χρήματα». Η μνήμη του ελληνικού λαού και η νοημοσύνη του παραμένει ισχυρή. Ο ελληνικός λαός είναι και νοήμων και μνήμων. Και δεν είναι αμνήμων και ανόητος, όπως νομίζουν οι πολιτικοί, για να τον κοροϊδεύουν, για να τον παραπλανούν, για να του στήνουν παγίδες. Και ο ιερός κλήρος, λοιπόν, δικαιούται να έχει λόγο πολιτικό. Εχει και αυτός το δικαίωμα της ψήφου. Εχει και αυτός πολιτικά δικαιώματα. Και κακώς σχολιάζεται ότι αναμειγνύεται στα πολιτικά δρώμενα. Δεν κάνει τίποτε άλλο παρά αυτό που πρέπει να κάνει, αυτό που κάνει κάθε ενεργός πολίτης. Δημητρης Γ. Μπρανης