Η “ΓΛΩΣΣΑ” ΤΗΣ ΑΦΑΝΤΑΣΤΗΣ ΙΚΑΝΟΠΟΙΗΣΕΩΣ
- Ἀρχιεπίσκοπος Ἀθηνῶν Ἱερώνυμος: «Ἀποτελεῖ μεγάλο εὐεργέτημα γιὰ τὴν Ἐκκλησία νὰ διαφυλάξει ὡς κόρην ὀφθαλμοῦ τὴν πλουσιότατη καὶ θεολογικὴ καὶ ἐκκλησιαστική της γλῶσσα, ὅπως ἐπίσης καὶ ὅτι ἡ ἁπλούστευσή της πιθανὸν νὰ ἐπισύρει τὸν εὐτελισμὸ τῶν ὑψηλῶν νοημάτων ποὺ ἡ ὑπάρχουσα γλῶσσα μεταφέρει.» (Ἀπὸ τὸν Πρόλογό Του στὰ «Πρακτικὰ τῆς Ἡμερίδος “ΓΛΩΣΣΑ ΚΑΙ ΛΑΤΡΕΙΑ”» (βλ. σχετ. : http://christianvivliografia.wordpress.com/2010/12/09/ἐξεδόθησαν-τὰ-πρακτικὰ-τῆς-ἡμερίδο/)
- Σὲ ἐρώτηση (ἐξ ἀφορμῆς τοῦ γνωστοῦ Ἑσπερινοῦ τὴν παραμονὴ τοῦ Ἁγ. Ἀντωνίου) δημοσιογράφου, ἐὰν ἡ χρήση τῆς δημοτικῆς στὴν Λατρεία «θὰ φέρει περισσότερο κόσμο στὴν Ἐκκλησία, ὁ Μητροπολίτης Δημητριάδος ἀπάντησε: «Δὲν ξέρω ἂν θὰ ἔρθουν περισσότεροι, ἀλλὰ εἶμαι βέβαιος ὅτι αὐτοὶ ποὺ θὰ εἶναι καὶ εἶναι στὸ Ναό ἐκείνη τὴν ὥρα, ἱκανοποιοῦνται ἀφάνταστα ἀπὸ τὰ κείμενα ποὺ ἔχουν μέσα τὴν σοφία τοῦ Θεοῦ, ποὺ ἔχουν τὸν λόγο τοῦ Θεοῦ».(anagrafes.com).
ΣΧΟΛΙΟΝ «ΧΡ. ΒΙΒΛ.»: Εἶναι ἡλίου φαεινότερον πὼς στὴν Ἐκκλησία ἔχει εἰσβάλει ἐπιδημία “διγλωσσίας”. Οἱ ὑποστηρικτὲς τῆς χρήσεως μεταφρασμένων κειμένων στὴν Λατρεία δὲν εἶναι διατεθειμένοι νὰ ἀκούσουν ΤΙΠΟΤΑ. Οὔτε τὴν Ἐκκλησία. Οὔτε τοὺς θεοφωτίστους ἄνδρες. (βλ. σχετ. Π.χ.: βλ. σχετ: http://christianvivliografia.wordpress.com/2010/11/04/ὁ-ἅγ-γεώργιος-καρσλίδης-γιὰ-τὴν-κατα/) Ἄραγε τὸν ἴδιο τὸν Θεό, ἂν δὲν συντάσσεται μαζί τους, θὰ εἶναι ἕτοιμοι νὰ Τὸν ἀκούσουν; Μόνο τὴν γνώμη τους καὶ τὸ πεῖσμα τους φαίνεται πὼς ὑποστηρίζουν. Καὶ τὴν ἀχαλίνωτη καινοτομία, ποὺ ἔτσι καὶ λάβει διαστάσεις, τότε ἀλίμονο, θὰ εἶναι ἀσυγκράτητη. Κάθε ἐπίσκοπος καὶ κάθε ἱερέας θὰ θεωρεῖ πὼς δικαιοῦται νὰ αὐτοσχεδιάζει, γι᾽ αὐτὸ ποὺ θὰ τοῦ φαίνεται πιὸ κατανοητό, πιὸ σύγχρονο, πιὸ “ἀνοιχτό”. «Ὅποιος σπέρνει ἀνέμους, θὰ θερίσει θύελλες».
Τὸ βασικότερο πρόβλημα στὸ ὅλο θέμα εἶναι ὅτι μιλιοῦνται πλέον δύο «διαφορετικὲς γλῶσσες». Ὄχι ἀρχαῖα καὶ νέα ἑλληνικά, ἀλλὰ δύο διαφορετικοὶ τρόποι “συνομιλίας” μὲ τὴν πραγματικότητα καὶ τὴν Παράδοση καὶ κατανοήσεως τῶν προβλημάτων. Δύο διαφορετικοὶ κόσμοι. Δύο διαφορετικὲς ἐν τέλει “γλῶσσες”.
Ὁ Σεβ. Δημητριάδος σὲ ἕνα πράγμα ἔχει δίκιο: στὸ ὅτι ἡ ὑπόθεση θὰ κρατήσει ἀμείωτο τὸ ἐνδιαφέρον τῶν… “τηλεθεατῶν”. Ἀλλὰ καὶ θὰ προκαλέσει τραύματα στὴν Ἐκκλησία.
Καὶ ὅλα αὐτὰ ἐν ὀνόματι τῆς θεοποιημένης “κατανοήσεως” καὶ τῆς ἐξ αὐτῆς «ἀφαντάστου (καὶ …ἐγγυημένης) ἱκανοποιήσεως», συμφώνως πρὸς τὶς δηλώσεις τοῦ Σεβ. Δημητριάδος!
Ὁ Σεβ. Δημητριάδος σὲ ἕνα πράγμα ἔχει δίκιο: στὸ ὅτι ἡ ὑπόθεση θὰ κρατήσει ἀμείωτο τὸ ἐνδιαφέρον τῶν… “τηλεθεατῶν”. Ἀλλὰ καὶ θὰ προκαλέσει τραύματα στὴν Ἐκκλησία.
Καὶ ὅλα αὐτὰ ἐν ὀνόματι τῆς θεοποιημένης “κατανοήσεως” καὶ τῆς ἐξ αὐτῆς «ἀφαντάστου (καὶ …ἐγγυημένης) ἱκανοποιήσεως», συμφώνως πρὸς τὶς δηλώσεις τοῦ Σεβ. Δημητριάδος!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου