ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΤΟΥ ΙΕΡΕΩΣ ΣΤΗΝ ΖΩΗ ΜΑΣ

Τὰ χέρια τοῦ Ἱερέως στὴν ζωή μας!

Tοῦ Ἁρχιμ. Καλλινίκου Μαυρολέοντος,
(Κάρπαθος)

.         Ὅταν ἔμπαινε στὸ Ναὸ τῆς Ἱερουσαλὴμ ἡ Παναγία μας, κρατώντας στὴν ἀγκαλιά της βρέφος 40 ἡμερῶν τὸν Ἰησοῦ, μαζὶ μὲ τὶς ἄλλες μητέρες ποὺ ἔρχονταν ἐκεῖ γιὰ νὰ καθαριστοῦν μετὰ τὸν τοκετὸ καὶ νὰ παρουσιάσουν τὰ πρωτότοκά τους παιδιά, κανένας δὲν μποροῦσε νὰ διακρίνει κάτι τὸ ξεχωριστὸ σ’ αὐτὸ τὸ παιδί! Μόνο ἕνας, ὁ πρεσβύτης Συμεών, εἰδοποιημένος ἀπὸ τὸ Ἅγιο Πνεῦμα, ἔτρεξε νὰ ὑποδεχθεῖ Ἐκεῖνον ποὺ τόσα χρόνια περίμενε πρῶτα νὰ δεῖ μὲ τὰ σωματικά του μάτια κι ἔπειτα νὰ πεθάνει…
.        Ἡ πολυπόθητη στιγμὴ εἶχε φτάσει! Πῆρε στὰ χέρια του τὸ βρέφος, τὸν Ἰησοῦ, καὶ ζήτησε ἀπὸ τὸν Θεὸ τώρα πιὰ νὰ πεθάνει, ἀφοῦ εἶδαν τὰ μάτια του τὸ σωτήρα ὅλου τοῦ κόσμου, τὸν Χριστό!
.          Κι αὐτὴ ἡ συγκλονιστικὴ στιγμὴ ζωντανεύει στὸ διάβα τῶν αἰώνων κάθε φορὰ ποὺ ἕνα ἀντρόγυνο φέρνει στὸ Ναὸ τὸ νεογέννητο παιδί της, γιὰ νὰ “σαραντίσει” ὅπως λέμε, γιὰ νὰ διαβάσει, δηλαδή, ὁ ἱερέας εἰδικὲς εὐχὲς στὴ μητέρα τοῦ παιδιοῦ καὶ νὰ πιάσει στὰ χέρια του, ὅπως καὶ τότε ὁ Πρεσβύτης Συμεών, τὸ μικρὸ παιδί…
.           Στὰ χέρια τοῦ Ἱερέα! Ἀλήθεια, ἔχετε ποτὲ ἀναρωτηθεῖ πόσο μεγάλη σχέση ἔχει ἡ ζωή μας μὲ τὰ χέρια τοῦ ἱερέα; Ἡ πρώτη ἔξοδος τοῦ νεογέννητου παιδιοῦ ἀπὸ τὸ σπίτι του γίνεται τὴν ἡμέρα τοῦ σαραντισμοῦ. Τὸ παιδί μας κάνει τὴν πρώτη ἐπίσκεψή του στὸ σπίτι τοῦ Οὐράνιου Πατέρα Του! Ἐκεῖ θὰ τὸ πρωτοπιάσει ὁ ἱερέας στὰ χέρια του καὶ θὰ τὸ ὁδηγήσει στὸν πρῶτο του ἐκκλησιασμό. Θὰ τὸ βάλει μπροστὰ στὶς εἰκόνες τοῦ τέμπλου, μετὰ μέσα στὸ Ἱερὸ Βῆμα, ἂν εἶναι ἀγόρι. Θὰ ἐκφωνήσει τὰ λόγια τοῦ Συμεὼν “Νῦν ἀπολύεις τὸν δοῦλον σου Δέσποτα” καὶ θὰ τὸ παραδώσει στὴ μητέρα του.
.            Ἀργότερα, πάλι θὰ φέρει ἡ μητέρα τὸ παιδὶ στὸ Ναό. Τώρα γιὰ τὴ βάφτισή του, τὴ δεύτερη γέννα του ἀπὸ τὴν κολυμβήθρα, τὴν κοιλιὰ τῆς ἄλλης Μάνας, τῆς Ἐκκλησίας! Πάλι θὰ πιάσει στὰ χέρια του τὸ παιδὶ ὁ ἱερέας, νὰ τὸ ἀλείψει μὲ λάδι ἀρχικά, νὰ τὸ βαπτίσει στὸ νερό, νὰ τὸ ντύσει, νὰ τὸ κουρέψει, νὰ τὸ χρίσει, τέλος, μὲ τὸ ἅγιο Χρίσμα, δίνοντάς του τὰ χαρίσματα τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, ἀναδεικνύοντας τὸ γνήσιο παιδὶ τῆς Ἐκκλησίας.
.              Στὴ συνέχεια, ὄχι μόνο τρεῖς φορές, ὅπως πολὺ λανθασμένα πιστεύουν καὶ κάνουν μερικοί, ἀλλὰ πολλὲς φορές, πάλι ἔχοντας στὸ χέρι τοῦ τὴ λαβίδα θὰ τοῦ μεταδίδει τὴ θεϊκὴ τροφή… Τὸ Σῶμα καὶ τὸ Αἷμα τοῦ Χριστοῦ κι ὄχι τὸ μελάκι ἢ τὸ χρυσὸ δοντάκι, ὅπως πάλι ἐντελῶς ἀνόητα λένε κάποιοι στὰ παιδιά, ἀλλὰ τὸν ἴδιο τὸ Χριστό, ὁλοζώντανο, θὰ βάζει μὲ τὸ τίμιο χέρι του ὁ ἱερέας στὸ στόμα τοῦ παιδιοῦ, γιὰ νὰ συγχωροῦνται οἱ ἁμαρτίες του καὶ νὰ ζεῖ αἰώνια! Γιατί τέτοια εἶναι αὐτὴ ἡ ζωή, ἡ νέα ζωὴ ποὺ πῆρε μὲ τὸ βάπτισμα, αἰώνια! Χωρὶς τέλος, χωρὶς ἡμερομηνία λήξεως!
.            Κι ὅσο θὰ μεγαλώνει θὰ τὸ μάθει ὁ νονὸς ἢ ἡ νονά του, ὅτι ὅταν θὰ λερώσει μὲ τὶς ἁμαρτίες, τὶς κακίες, τὶς ζήλειες, τὰ ψέματα, τὶς κλεψιές, τῆς ψυχῆς τὸ λευκὸ φόρεμα, ποὺ ἀπέκτησε μὲ τὴ Βάπτισή του, τότε πάλι θὰ τρέξει στὸν ἱερέα! Γιὰ νὰ τοῦ ὁμολογήσει τὰ σφάλματά του, μὲ εἰλικρίνεια καὶ μετάνοια πραγματική, γιὰ ν’ἁπλώσει πάλι κι ἐκεῖνος μετὰ μὲ τὸ χέρι του τὸ πετραχήλι πάνω του, νὰ τοῦ διαβάσει τὴ συγχωρητικὴ εὐχή, νὰ τὸν σκεπάσει ὁλόκληρο ἡ Χάρη τοῦ Θεοῦ!
.             Ὅταν ἔρθει ἡ εὐλογημένη ὥρα τοῦ γάμου, πάλι ὁ ἱερέας θὰ πιάσει τὰ χέρια τῶν νέων πιὰ κι ὥριμων παιδιῶν μας, θὰ τὰ εὐλογήσει ἐξ ὀνόματος τοῦ ἴδιου τοῦ Χριστοῦ, Ἐκείνου ποὺ φέρνει τὸν ἕνα στὸν ἄλλο κοντὰ καὶ ἑνώνει τὰ διαιρεμένα καὶ θὰ τὰ ἐνώσει σφιχτά, τόσο σφιχτά, ὥστε κανένας νὰ μὴ μπορεῖ νὰ μπεῖ ἀνάμεσά τους, κανένας νὰ μὴ μπορεῖ νὰ χωρίσει αὐτὸ τὸ ἀντρόγυνο. Μὲ τὰ χέρια του πάλι θὰ στεφανώσει τὸ γαμπρὸ καὶ τὴ νύφη, γιὰ τὸν ἀγώνα ποὺ ἔκαναν νὰ φθάσουν ἁγνοὶ μέχρι τὸ γάμο, θὰ τοὺς δώσει ἀργότερα νὰ πιοῦν κρασὶ ἀπὸ τὸ κοινὸ ποτήρι, μὲ τὰ χέρια του ὕστερα θὰ τοὺς σύρει στὸ χορὸ τοῦ Ἠσαΐα, στὸ χορὸ τῆς γαμήλιας χαρᾶς! Καὶ λίγο πρὶν τελειώσει τὸ μυστήριο τοῦ γάμου, πάλι μὲ τὰ χέρια του θ’ ἀναλάβει τὰ στέφανά τους καὶ θὰ χωρίσει τὰ χέρια τους, βάζοντας ἀνάμεσά τους τὸ Εὐαγγέλιο, δείχνοντάς τους ταυτοχρόνως, ὅτι μόνο ἂν ὁ Χριστὸς παραμένει ἀνάμεσά τους κι ἀγωνιστοῦν γιὰ νὰ ἐφαρμόζουν ὅλες τὶς ἡμέρες τῆς ζωῆς τους τὸ λόγο Του, θ’ ἀξιωθοῦν νὰ πάρουν καὶ τὰ στεφάνια τοῦ Παραδείσου, τὴ μεγάλη κείνη ἡμέρα καὶ τὴν ἐπιφανῆ!
.           Κι ἂν τὸ παιδί μας δὲν πάρει τὸν δρόμο τοῦ γάμου κι ἀποφασίσει νὰ ἀφιερωθεῖ “ψυχῇ τε καὶ σώματι” στὸν Θεό, τότε πάλι στὰ χέρια τοῦ Ἱερέα θὰ δώσει τρεῖς φορὲς τὸ ψαλίδι γιὰ τὸν κείρει μοναχό! Τὰ χέρια τοῦ ἱερέα θὰ τὸν ντύσουν τὰ μοναχικὰ ἐνδύματα! Κι ἂν προχωρήσει καὶ στὴν ἱερωσύνη, τὰ χέρια τοῦ Ἀρχιερέα τώρα θὰ τοῦ μεταδώσουν τὴ Χάρη τοῦ Παναγίου Πνεύματος, ποὺ θεραπεύει τὰ ἀσθενῆ καὶ τὰ ἐλλείποντα ἀναπληρώνει! Θὰ τὸν ντύσουν τὰ ἱερατικὰ ἄμφια, θὰ τοῦ παραδώσουν στὰ δικά του χέρια τὴν “καλὴν παρακαταθήκην”, τὸ Σῶμα τοῦ Χριστοῦ, ποὺ θὰ τοῦ ζητήσει ὁ ἴδιος ὁ Χριστὸς τὴν ἡμέρα τῆς δευτέρας Παρουσίας Του!
.           Τέλος, ὅταν θὰ ἔρθει ἡ ὥρα νὰ κλείσουμε κι ἐμεῖς τὰ μάτια μας ἐδῶ στὴ γῆ καὶ νὰ τ’ ἀνοίξουμε στὴν ἄλλη ζωή, στὴν ποθεινή μας πατρίδα, πάλι ὁ ἱερέας θὰ πάρει μὲ τὰ χέρια του τὸ χῶμα νὰ ραντίσει τὸ ἄψυχο πιὰ σῶμα μας, λέγοντας τὰ λόγια του ἴδιου τοῦ Θεοῦ “γῆ εἶ καὶ εἰς γῆν ἀπελεύση”, χῶμα εἶσαι δηλαδὴ καὶ πάλι στὸ χῶμα γυρνᾶς, θὰ ρίξει πάνω μας τὸ λάδι ὴ τὸ κρασὶ καὶ θὰ βάλει στὸ στόμα μας ἕναν κέρινο μικρὸ σταυρό, γιὰ νὰ βρεθεῖ στὰ χείλη μας ἡ καλὴ ἀπολογία, ὅταν θὰ συναντήσουμε τὸν Κύριό μας Ἰησοῦ Χριστό…
.           Πόσο μεγάλη στ’ ἀλήθεια σημασία δὲν ἔχουν γιὰ τὴ ζωή μας, καὶ τὴν ἐδῶ καὶ τὴν πέρα τοῦ τάφου, τὰ χέρια τοῦ Ἱερέα! Γι’αὐτὸ νὰ τὰ φιλοῦμε εὐλαβικά! Νὰ τὰ ἀσπαζόμαστε ἀναλογιζόμενοι κάθε φορὰ τὰ πάρα πολλὰ ποὺ χρωστοῦμε σ’αὐτὰ τὰ χέρια!
.         Καὶ νὰ προσευχόμαστε γιὰ τοὺς ἱερεῖς μας καὶ γιὰ τοὺς ἀρχιερεῖς μας ἀδελφοί! Ὅπως κι ἐκεῖνοι ὑψώνουν νύχτα καὶ ἡμέρα τὰ χέρια τους στὶς δικές τους προσευχὲς καὶ μεταφέρουν τὶς προσευχές μας στὸ Θεό, τὰ αἰτήματά μας, τὰ βάσανά μας, τὰ προβλήματά μας, τὸ καθετὶ ποὺ μᾶς ἀπασχολεῖ, ἔτσι κι ἐμεῖς νὰ μὴν ξεχνᾶμε νὰ ζητᾶμε γι’αὐτοὺς τὸ φωτισμό, τὴ δύναμη, τὴ χάρη, τὴν προστασία τοῦ Θεοῦ… Γιατί μεγάλο ἔργο καὶ βαρὺ ἀναλογεῖ στὸν καθένα τους!
.            Κι ἀκόμη, νὰ προσευχόμαστε ν’ ἀναδεικνύει κι ἄλλους ἐργάτες στὸν ἀμπελώνα Του ὁ Κύριός μας, γιατί ὁ θερισμὸς εἶναι πολὺς καὶ οἱ ἐργάτες ὀλίγοι! Γιατί οἱ χῶρες εἶναι ἕτοιμες γιὰ θερισμό, γιατί διψᾶνε οἱ ψυχὲς τῶν ἀνθρώπων γιὰ Χριστό, γιατί κι ἄλλα πρόβατα ἔχει, ποὺ δὲν ἔχουν ἀκόμη ποιμένα, γιατί εἶναι ἕτοιμο τὸ δεῖπνο Του στὴ  Βασιλεία τῶν οὐρανῶν καὶ πρέπει νὰ γεμίσουν ὅλες οἱ θέσεις!

+ Ἀρχιμ. Καλλίνικος Μαυρολέων

ΠΗΓΗ: http://papakallinikos.wordpress.com