[Μάινας, Ελευθέριος
Ο Λευτέρης Μάινας γεννήθηκε το 1928 στον Πειραιά. Οι γονείς του κατάγονταν από τη Σαντορίνη. Μεγάλωσε στην Αθήνα. Το 1948 γράφεται στη Θεολογική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών, απ' όπου αποφοίτησε το 1952. Εργάστηκε ως θεολόγος καθηγητής στη Δημόσια και Ιδιωτική εκπαίδευση στην επαρχία και στην Αττική (μεταξύ άλλων ως Γυμνασιάρχης στην Καρδίτσα, στα Καλύβια Αττικής και στην Ελληνογαλλική Σχολή "Άγιος Ιωσήφ"). Παράλληλα βοήθησε στο ποιμαντικό έργο της εκκλησίας. Το 1983 αποχώρησε από το χώρο του σχολείου για λόγους υγείας. Έγραψε πολυάριθμα άρθρα, πεζά, μεταφράσεις, ποιήματα. Υπήρξε τακτικός συνεργάτης των περιοδικών Ακτίνες, Ζωή του παιδιού, Κόσμος της Ελληνίδος, Καινή Κτίση, Ευθύνη, Σκαπάνη, Σύνορο, Σύναξη, Νειάτα. Για το ποιητικό του έργο, βραβεύτηκε από τη Χριστιανική Λογοτεχνική Συντροφιά. Πέθανε στις 29 Νοεμβρίου 1996]
[Σχόλιο ᾿Οδυσσέως:Τά παραπάνω εἶναι τά τυπικά βιογραφικά στοιχεῖα, ὅσοι ὅμως ἀπό ἐμᾶς τόν γνώρισαν, σίγουρα θά ἔχουν νά καταθέσουν ὅτι ὁ ᾿ελευθέριος Μάϊνας ἦταν σάν τούς Μακάριους πού περιγράφει στό παρακάτω ποίημα. Μακάριος, μάλισταστα ἀπό αὐτή τή ζωή, γιατί ἦταν ὀργανικά συνδεδεμένος μέ τήν ῎Αμπελο τήν ἀληθινή. Μακάριος καί ἀθόρυβος, σκυφτός καί διαρκῶς προσευχόμενος στήν παλιά ᾿Εκκλησία τοῦ ῾Αγίου ᾿Αθανασίου στό Πολύδροσο, μαζί μέ τόν ἀγαθό λευίτη παπα-Χρῆστο ᾿Αηδονίδη, στούς ὄρθρους, τίς λειτουργίες, τούς ῾Εσπερινούς. Καληνύχτα ἀξέχαστε δάσκαλε...Μακάριοι οἱ καθαροὶ τῇ καρδίᾳ...]
Ποίηση ᾿Ελευθερίου Μαϊνα (1928-1996)
Προσευχή
Σήκωσα τ ὰ μάτια μου στὸν ἥλιο,
τὰ ἔκλεισα καὶ χάθηκε.
Σήκωσα τὰ μάτια μου στὴ σελήνη,
τὰ ἔκλεισα καὶ χάθηκε.
Σήκωσα τὰ μάτια μου στ’ ἀστέρια,
τὰ έκλεισα καὶ χάθηκαν.
Σήκωσα τἀ μάτια μου σὲ Σένα,
τὰ ἔκλεισα καὶ Σὲ βλέπω.
Οἱ μακάριοι
Καλότυχοι οἱ νεκροὶ ποὺ τῆς ζωῆς τὴν πίκρα
Λησμονοῦνε,
ἄν ξεψυχοῦν μὲ τοῦ Κυρίου τ᾿ ὄνομα στὰ χείλη.
῎αγγέλους μέ λευκά φτερὰ ᾿Εκεῖνος θὰ τοὺς στείλει
Στὴν ἀγκαλιὰ Του νὰ τοὺς φέρουν κι ἥσυχα νὰ κοιμηθοῦνε.
Μάκάριοι, στὸν ὕπνο τους σὰν τὰ μικρὰ γελοῦνε
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου