"᾿Εγώ εἰμί τὸ Α καὶ τὸ Ω, ἡ ἀρχὴ καὶ τὸ τέλος, ὁ πρῶτος καὶ ὁ ἔσχατος" (᾿Αποκ. κβ΄, 13)

Κείμενα γιά τήν ἑλληνική γλῶσσα στή διαχρονική της μορφή, ἄρθρα ὀρθοδόξου προβληματισμοῦ καί διδαχῆς, ἄρθρα γιά τήν ῾Ελλάδα μας πού μᾶς πληγώνει...


Σάββατο 23 Οκτωβρίου 2010

ΠΑΡΑΚΛΗΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΜΗΤΕΡΑ Τοῦ Νίκου Καμβύση



Ἀφιέρωμα στὴν μνήμη τοῦ ποιητοῦ Νίκου Β. Καμβύση,
ποὺ προχθὲς ἔφυγε γιὰ τὸν Οὐρανό. Αἰωνία ἡ μνήμη του.



Ἐρχόμουν στὸ σπίτι μας μετὰ τὸ σχολεῖο,
κι ἐσὺ πάντα μὲ περίμενες στὴν ἐξώπορτα.
Δὲν ξέρω ἀπὸ ποιάν ἀπόσταση
μποροῦσες ν᾽ ἀκοῦς τὰ βήματά μου.
Μούλεγες ὅτι ἔφερνα στὰ μαλλιά μου
τὸ ἄρωμα τοῦ σχολείου.
Ἔψαχνες στὴν τσάντα μου νὰ βρεῖς
τὸ τετράδιο τῆς ἀντιγραφῆς.
Ὅταν ἔβλεπες τὸ ἄριστα,
μ᾽ ἀγκάλιαζες τόσο σφιχτά,
κι ἐγώ παραδινόμουν χωρὶς ἀντίσταση!…

Ἤσουν ἡ μητέρα!
Μιὰ ἔκπληξη μέσα στὸν μικρό μου κόσμο!
Τώρα, καθὼς τὰ χρόνια ἔγιναν πιὰ ἀναμνήσεις
καὶ τὰ πόδια μου βαρειά κι ἀσήκωτα
δυσκολεύονται νὰ ὑπακούσουν!…
Θυμᾶμαι τ᾽ ἀειθαλῆ χρόνια τῶν περασμένων ἐποχῶν.
Καλοκαίρια μὲ οὐρανὸ γεμᾶτον χελιδόνια.
Χειμῶνες, μὲ παραμύθια τῆς γιαγιᾶς κοντὰ στὸ τζάκι,
καθὼς τὸ χιόνι ἅπλωνε τὰ λευκὰ σεντόνια του!…

Ἂν κάποτε θελήσει ἡ χάρη Σου Κύριε
νὰ ξαναγυρίσω στοὺς ἀνθισμένους κήπους Σου,
Σὲ ἱκετεύω…
μὴν ξεχάσεις νὰ στείλεις κοντά μου τὴ μάνα μου.
Θάχω ὅπως τότε, μιὰ τσάντα γεμάτη
μὲ προσευχὲς καὶ ποιήματα…
Κι ἂν ἔχω πάρει καλὸ βαθμὸ καὶ σ᾽ αὐτά,
ἡ μητέρα μου θὰ εἶναι χαρούμενη,
κι εὐτυχισμένη, ὅπως τότε!…


ΠΑΡΑΚΛΗΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΜΗΤΕΡΑ
Τοῦ Νίκου Καμβύση,
ἀπὸ τὴν συλλογὴ Μυστικὴ Διάβαση,
ἐκδ. «Τῆνος», Ἀθήνα 1997.

Πηγή: ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου