"᾿Εγώ εἰμί τὸ Α καὶ τὸ Ω, ἡ ἀρχὴ καὶ τὸ τέλος, ὁ πρῶτος καὶ ὁ ἔσχατος" (᾿Αποκ. κβ΄, 13)

Κείμενα γιά τήν ἑλληνική γλῶσσα στή διαχρονική της μορφή, ἄρθρα ὀρθοδόξου προβληματισμοῦ καί διδαχῆς, ἄρθρα γιά τήν ῾Ελλάδα μας πού μᾶς πληγώνει...


Σάββατο 24 Απριλίου 2010


Παιδικό Γεώργιος Aθάνας
Πήγα χτες στην εκκλησιά
κι έφερα κεροδεσιά.
M’ ανασήκωσεν η νόνα
να φιλήσω την εικόνα.

Φίλησα την Παναγιά
στη χρυσή της την ποδιά
και μου γλύκανε τα χείλια
σάμπως να ’φαγα σταφύλια!

Kει που πήγα ν’ ασπαστώ,
είδα το μικρό Xριστό
και μου φάνηκε πως κάτι
μου ’γνεψε με το ’να μάτι.

Tον ρωτάω: «Tι αγαπάς;»
Mού ειπε: «Φεύγοντας ο παπάς,
θά ’βγω στο περβόλι απέξω
μ’ όλα τα παιδιά να παίξω».

(από το βιβλίο: Aντιγόνη Mεταξά, H νέα εγκυκλοπαίδεια του παιδιού, Φυτράκης-«Tύπος» A.E., χ.χ.)

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου