ΠΕΡΙΛΗΨΗ ΕΙΣΗΓΗΣΕΩΣ π. Ἀθαν. Στ. Λαγουροῦ,
ἐφημερίου Ἱ. Ν. Ἁγ. Παρασκευῆς, ὁμων. Δήμου
«ΝΑΙ ἢ ΟΧΙ ΣΤΗΝ “ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ”
ΤΗΣ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΚΗΣ ΓΛΩΣΣΗΣ;
ἐφημερίου Ἱ. Ν. Ἁγ. Παρασκευῆς, ὁμων. Δήμου
«ΝΑΙ ἢ ΟΧΙ ΣΤΗΝ “ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ”
ΤΗΣ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΚΗΣ ΓΛΩΣΣΗΣ;
Σχόλιο Klision: Κατά κοινή ὁμολογία ἡ εἰσήγηση τοῦ π. ᾿Αθανασίου στήν χθεσινή ἡμερίδα "Γλῶσσα καί λατρεία. Νοησιαρχία ἤ Μέθεξις΄"ἔδωσε ρέστα καί μιά ἀποστομωτική ἀπάντηση στίς ἐκ Πρεβέζης ἀναθυμιάσεις. Σήμερα δημοσιεύουμε στό ἰστολόγιο μας μιά μικρή περίληψη.
Ἡ Εἰσήγηση μέσῳ ἁπλῶν καὶ εἰλικρινῶν ἐρωτημάτων θέλει νὰ φωτίσει πτυχὲς τοῦ ὅλου προβληματισμοῦ .
Πρῶτος κύκλος ἐρωτημάτων περιστρέφεται γύρω ἀπὸ τὴν προβαλλομένη ἀνάγκη κατανοήσεως καὶ τὴν συναρμοσμένη μὲ τὴν κατανόηση ἑρμηνεία-ἐξήγηση. Γιὰ νὰ νὰ κατανοηθοῦνν τὰ λειτ. κείμενα δὲν χρειάζεται μετάφραση, ἀλλὰ πάνω ἀπ᾽ ὅλα ἑρμηνεία, ἐξήγηση, κατήχηση. Καὶ αὐτὰ προϋποθέτουν μαθητεία, ἐξοικείωση, προθυμία καὶ ἄσκηση, μὲ μιὰ λέξη πραγματικὴ ἐκκλησιαστικὴ ζωή, ὅπως ἐπιμένουν οἱ ἅγιοι Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας.
Δεύτερος κύκλος ἐρωτημάτων ἀφορᾶ στὶς ἄλλες ἐκκλησιαστικὲς “γλῶσσες”, ὅπως ἡ εἰκονογραφία, ἡ μουσική, τὸ Τυπικό, ἡ ἀμφίεση τῶν κληρικῶν, τὰ Εὐχαριστιακὰ Εἴδη, οἱ εἰκόνες ἀπὸ τὴν ἀγροτοποιμενικὴ ζωὴ στὰ Εὐαγγέλια, ἡ ἴδια ἡ ἀναίμακτη Θυσία κ.ἄ.Ἂν γίνει μετάφραση στὴν γλῶσσα, τί θὰ ἐμποδίσει τὴν μετάφραση καὶ ἀλλαγὴ καὶ σὲ αὐτὲς τὶς “ἄλλες γλῶσσες”;
Ἡ ἴδια ἡ ἐπιλογὴ τοῦ Κυρίου εἶναι ἀφοπλιστική. Καὶ μιὰ ἐπὶ τούτ ῳ ἀναφορὰ τοῦ ἁγ. Νικοδήμου τοῦ Ἁγιορείτου ἀναδεικνύει περίτρανα πὼς τὸ ὅλο θέμα δὲν συνιστᾶ πρόβλημα γλωσσικῆς κατανοήσεως, ὅσο πνευματικοῦ προσανατολισμοῦ καὶ συγκροτήσεως.
Τέλος ἡ Εἰσήγηση ἐπισφραγίζεται μὲ ἐπιλεγμένες ἀναφορὲς σὲ συνειρμούς, ποὺ ἐντάσσουν τὸ πρόβλημα “μετάφραση” στὰ γενικότερα πλαίσια τῆς παγκοσμιοποιήσεως.
Πρῶτος κύκλος ἐρωτημάτων περιστρέφεται γύρω ἀπὸ τὴν προβαλλομένη ἀνάγκη κατανοήσεως καὶ τὴν συναρμοσμένη μὲ τὴν κατανόηση ἑρμηνεία-ἐξήγηση. Γιὰ νὰ νὰ κατανοηθοῦνν τὰ λειτ. κείμενα δὲν χρειάζεται μετάφραση, ἀλλὰ πάνω ἀπ᾽ ὅλα ἑρμηνεία, ἐξήγηση, κατήχηση. Καὶ αὐτὰ προϋποθέτουν μαθητεία, ἐξοικείωση, προθυμία καὶ ἄσκηση, μὲ μιὰ λέξη πραγματικὴ ἐκκλησιαστικὴ ζωή, ὅπως ἐπιμένουν οἱ ἅγιοι Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας.
Δεύτερος κύκλος ἐρωτημάτων ἀφορᾶ στὶς ἄλλες ἐκκλησιαστικὲς “γλῶσσες”, ὅπως ἡ εἰκονογραφία, ἡ μουσική, τὸ Τυπικό, ἡ ἀμφίεση τῶν κληρικῶν, τὰ Εὐχαριστιακὰ Εἴδη, οἱ εἰκόνες ἀπὸ τὴν ἀγροτοποιμενικὴ ζωὴ στὰ Εὐαγγέλια, ἡ ἴδια ἡ ἀναίμακτη Θυσία κ.ἄ.Ἂν γίνει μετάφραση στὴν γλῶσσα, τί θὰ ἐμποδίσει τὴν μετάφραση καὶ ἀλλαγὴ καὶ σὲ αὐτὲς τὶς “ἄλλες γλῶσσες”;
Ἡ ἴδια ἡ ἐπιλογὴ τοῦ Κυρίου εἶναι ἀφοπλιστική. Καὶ μιὰ ἐπὶ τούτ ῳ ἀναφορὰ τοῦ ἁγ. Νικοδήμου τοῦ Ἁγιορείτου ἀναδεικνύει περίτρανα πὼς τὸ ὅλο θέμα δὲν συνιστᾶ πρόβλημα γλωσσικῆς κατανοήσεως, ὅσο πνευματικοῦ προσανατολισμοῦ καὶ συγκροτήσεως.
Τέλος ἡ Εἰσήγηση ἐπισφραγίζεται μὲ ἐπιλεγμένες ἀναφορὲς σὲ συνειρμούς, ποὺ ἐντάσσουν τὸ πρόβλημα “μετάφραση” στὰ γενικότερα πλαίσια τῆς παγκοσμιοποιήσεως.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου