"᾿Εγώ εἰμί τὸ Α καὶ τὸ Ω, ἡ ἀρχὴ καὶ τὸ τέλος, ὁ πρῶτος καὶ ὁ ἔσχατος" (᾿Αποκ. κβ΄, 13)
Κείμενα γιά τήν ἑλληνική γλῶσσα στή διαχρονική της μορφή, ἄρθρα ὀρθοδόξου προβληματισμοῦ καί διδαχῆς, ἄρθρα γιά τήν ῾Ελλάδα μας πού μᾶς πληγώνει...
Δευτέρα 31 Μαΐου 2010
Αὐτόπτης μάρτυρας στό newstime.gr: "Η ισραηλινή επίθεση ήταν εξαιρετικά βίαιη"
Τη στιγμή που μεταδίδονται με το σταγονόμετρο οι πληροφορίες για τις ακριβείς συνθήκες της αιματηρής επίθεσης του Ισραήλ στη διεθνή νηοπομπή "Στόλος της Ελευθερίας" που μετέφερε ανθρωπιστική βοήθεια στη Γάζα, οι αυτόπτες μάρτυρες αποτελούν πολύτιμη πηγή πληροφόρησης. Μία τέτοια περίπτωση είναι η δημοσιογράφος του Έθνους Μαρία Ψαρά, η οποία συμμετείχε στην πρωτοβουλία και έζησε από κοντά τα γεγονότα.
Σε τηλεφωνική επικοινωνία με το newstime.gr, ο σύζυγός της - ο οποίος βρίσκεται στην Αθήνα - ανέφερε ότι μίλησε για τελευταία φορά μαζί της στις 2 τα ξημερώματα. Εκείνη βρισκόταν στο μικρό επιβατικό πλοίο "Σφενδόνη" και στη συνέχεια πήγε στο "Ελεύθερη Μεσόγειος", πάνω στο οποίο βρίσκονταν εννέα άτομα.
Όπως του διηγήθηκε η σύζυγός του, όταν ο καπετάνιος αντιλήφθηκε τις προθέσεις του ισραηλινού στρατού, προσπάθησε να υποχωρήσει και να φύγει. Δεν πρόλαβε ωστόσο, με αποτέλεσμα ισραηλινοί κομάντος έκαναν ρεσάλτο στο πλοίο. Οι σκηνές που ακολούθησαν ήταν απίστευτης βιαιότητας, με αποτέλεσμα τέσσερις έλληνες επιβάτες να τραυματιστούν. Σύμφωνα με πληροφορίες, οι οποίες δεν έχουν επιβεβαιωθεί, οι ακτιβιστές θα οδηγηθούν στην στρατιωτική φυλακή της Χάιφα, προκειμένου να σταματήσει η δημοσιότητα. Έχουν κατασχεθεί επίσης όλα τα κινητά και δεν υπάρχει καμία επικοινωνία.
Όπως επίσης έγινε γνωστό, σε κρίσιμη κατάσταση βρίσκεται ένας μουφτής του Τεμένους Αλ Άκσα στην Ιερουσαλήμ, ο οποίος επέβαινε στο τουρκικό πλοίο "Mavi Marmara". Δεδομένου ότι το εν λόγω τζαμί είναι ο τρίτος ιερότερος τόπος του Ισλάμ (σ.σ.: οι Μουσουλμάνοι πιστεύουν ότι από εκεί ο Μωάμεθ αναλήφθηκε στους ουρανούς παρουσία του Θεού), κάποιοι ανησυχούν ότι σε περίπτωση θανάτου και του θρησκευτικού ηγέτη των μουσουλμάνων η αντίδραση των μουσουλμάνων ανά τον κόσμο θα είναι ανεξέλεγκτη.
Πηγή:http://exagorefsis.blogspot.com
᾿Αρχ. Μᾶρκος Μανώλης:Μια ζωή πλάι στούς κατατρεγμένους
Ελευθεροτυπία, Δευτέρα 31 Μαΐου 2010
«Είναι φυλακή». «Αναμορφωτήριο εννοείτε», απάντησα. «Οχι, είναι κανονική φυλακή και εκεί κρατούνται παιδιά», επέμεινε ο ιερέας Μανώλης Μάρκος, αναφερόμενος στο Ειδικό Κατάστημα Κράτησης Νέων Αυλώνα.
Και ήταν η μοναδική φορά που είδα τη γαλήνια έκφρασή του να αλλάζει και να υψώνει τον τόνο της φωνής του. Οχι από θυμό, αλλά από αγανάκτηση και πόνο. Γιατί ο ιερωμένος στεναχωριόταν που παιδιά βρίσκονταν σε μια φυλακή. Γιατί για εκείνον ήταν νέοι άνθρωποι που παρασύρθηκαν, είτε γιατί δεν είχαν κανέναν να ενδιαφερθεί για εκείνα, είτε από επιπολαιότητα λόγω του νεαρού της ηλικίας τους.
Γι' αυτό και κάθε Τετάρτη, επί 25 χρόνια, επισκεπτόταν τα παιδιά στη φυλακή στον Αυλώνα μαζί με τους ενορίτες του, που τον συνόδευαν και κάθε φορά τους πήγαιναν ρούχα, τρόφιμα, βιβλία και ό,τι άλλο είχαν ανάγκη. Σε συνεχή επικοινωνία ήταν και με τις οικογένειες τους. Δίπλα τους ήταν και μετά, όταν αποφυλακίζονταν, για να τα βοηθήσει να κάνουν μια νέα αρχή.
«Κάθε φορά που θα πηγαίνουμε στην εκκλησία της φυλακής θα ανάβουμε ένα κεράκι για τον πατέρα Μάρκο, θα τον σκεφτόμαστε και θα προσευχόμαστε γι' αυτόν, επειδή τον αγαπούσαμε και θα τον θυμόμαστε για πάντα. Ηταν ξεχωριστός άνθρωπος που νοιαζόταν για μας, είχε μεγάλη καρδιά που μας χώραγε όλους», έγραψε 20χρονος κρατούμενος για τον πατέρα Μανώλη Μάρκο που «έφυγε» στις 16 Απριλίου στα 73 του χρόνια.
Πράγματι είχε μεγάλη καρδιά ο «Αγιος των φυλακισμένων», όπως τον αποκαλούσαν. Ηταν δίπλα σε κάθε άνθρωπο που είχε την ανάγκή του -σε αρρώστους σε νοσοκομεία, σε άπορους, σε ορφανά παιδιά. Κοιμόταν μόλις 2 ώρες το 24ωρο για να προλάβει να βοηθήσει όσο το δυνατόν περισσότερους συνανθρώπους του. «Δεν υπήρχε ώρα για τον πατέρα Μάρκο, είτε ήταν 3 τα ξημερώματα, είτε 11 το πρωί, το ίδιο και το αυτό, όποτε και να ζητούσες τη βοήθεια του, έτρεχε για να βοηθήσει, να προσφέρει ό,τι μπορεί», μας λέει ο πατήρ Δανιήλ. Κατέρρευσε στις 28 Μαρτίου, Κυριακή των Βαΐων, λίγο πριν το πέρας της Θείας λειτουργίας.
«Είχε αφιερώσει τη ζωή του στους κατατρεγμένους», μας λέει μια κυρία που βρέθηκε στο μνημόσυνο την περασμένη Κυριακή στην εκκλησία του Αγίου Γεωργίου στον Διόνυσο μαζί με τον 11χρονο γιο της, που έκανε μαθήματα ζωγραφικής στο Αρχονταρίκι της εκκλησίας του Αγίου Γεωργίου, όπου εφημέρευε ο πατήρ Μάρκος. Εκεί παραδίδονταν και μαθήματα βυζαντινής μουσικής, αγιογραφίας -όλα αφιλοκερδώς- και όλα με πρωτοβουλία του πατρός Μάρκου.
«Η επικοινωνία μαζί του ήταν δώρο από τον Θεό, τον έστειλε ο Θεός να βοηθήσει τους συνανθρώπους του, σου μετέδιδε την ηρεμία του, όταν έφευγες από κοντά του ένιωθες γαλήνιος», μας λέει μια άλλη κυρία. Ανθρωποι όλων των ηλικιών, από κάθε γωνιά της Ελλάδας, αλλά και από το εξωτερικό, μια και η δράση του ξεπερνούσε τα σύνορα της χώρας μας, βρέθηκαν στο μνημόσυνο για να τον αποχαιρετήσουν.
«Ο Θεός τον ήθελε κοντά του, τον πήρε και τον έβαλε στον Παράδεισο για να φωτίζει και να προσέχει από ψηλά εμάς, τους γονείς μας και τους αγαπημένους μας ανθρώπους», γράφει ο 20χρονος κρατούμενος.
Σε επίσκεψή μου στη φυλακή στον Αυλώνα, ο διευθυντής του δημοτικού σχολείου στη φυλακή Νίκος Αρμένης μού είχε πει: «Δεν υπάρχουν πολλοί σαν τον πατέρα Μάρκο, είναι μετρημένοι στα δάκτυλα».
Ας ελπίσουμε ότι θα βρεθεί ένας εξίσου φωτισμένος άνθρωπος που θα καλύψει το κενό του και να συνεχίσει το έργο του. Εμείς θα τον θυμόμαστε πάντα.
«Σοκ» σέ ΟΗΕ καί ΕΕ ἀπό τήν επίθεση τοῦ ᾿Ισραήλ
Κάθριν Άστον: «άμεσο, παρατεταμένο και άνευ όρων άνοιγμα των συνοριακών περασμάτων στη Γάζα τώρα»
ΔΗΜΟΣΙΕΥΘΗΚΕ: Δευτέρα 31 Μαΐου 2010
Τελευταία ενημέρωση: 31/05/2010 13:56
http://www.tanea.gr
Έρευνα για τους θανάτους των επιβαινόντων στα πλοία που κατευθύνονταν στη Γάζα αλλά καταλήφθηκαν από τον ισραηλινό στρατό ζήτησε η Ευρωπαϊκή Ένωση, ενώ καταδικάζει ο ΟΗΕ και οι ευρωπαϊκές χώρες.
Σοκαρισμένος δηλώνει ο Γενικός Γραμματέας του ΟΗΕ Μπαν Κι-Μουν από την επίθεση των Ισραηλινών.
Η ΄Υπατη Εκπρόσωπος της εξωτερικής πολιτικής της ΕΕ, Κάθριν Άστον εξέφρασε την βαθιά της θλίψη για την απώλεια ανθρώπινων ζωών και τόνισε ότι «εκ μέρους της Ευρωπαϊκής Ένωσης απαιτεί πλήρη έρευνα για τις συνθήκες του περιστατικού».
Ακόμη κάλεσε σε «άμεσο, παρατεταμένο και άνευ όρων άνοιγμα των συνοριακών περασμάτων για τη ροή της ανθρωπιστικής βοήθειας, των αγαθών και των ανθρώπων στη Λωρίδα της Γάζας».
Η αιματηρή επιχείρηση του ισραηλινού στρατού τα ξημερώματα της Δευτέρας στα πλοία που μετέφεραν βοήθεια στη Γάζα κατέληξε στο θάνατο τουλάχιστον δέκα ακτιβιστών (πιθανότατα δεκαπέντε ή περισσότερων) και σε δεκάδες τραυματισμούς. Τα πλοία παραμένουν υπό κατάληψη στα διεθνή ύδατα στα ανοιχτά του Ισραήλ.
Η προεδρεύουσα της Ευρωπαϊκής Ενωσης Ισπανία κάλεσε τον πρεσβευτή του Ισραήλ στη Μαδρίτη για εξηγήσεις, έγινε γνωστό από πηγές του ισπανικού υπουργείου Εξωτερικών.
«Συγκλονισμένη» από την έφοδο του ισραηλινού στρατού στη νηοπομπή που κατευθυνόταν στη Γάζα δήλωσε η Ύπατη Αρμοστής του ΟΗΕ για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα Νάβι. Η Πιλάι καταδίκασε την πολιτική του Ισραήλ με την επιβολή αυστηρών κυρώσεων στη Γάζα λέγοντας ότι «ο αποκλεισμός συνεχίζει να πλήττει τα ανθρώπινα δικαιώματα σε καθημερινή βάση». Πρόσθεσε ακόμα ότι «καταδικάζω άλλη μια φορά τη χωρίς διακρίσεις ρίψη ρουκετών από τη Γάζα στο ισραηλινό έδαφος».
Αντιδρούν οι ευρωπαϊκές χώρες
Στο Βερολίνο, ο υπουργός Εξωτερικών της Γερμανίας Γκίντο Βέστερβέλε εξέφρασε τη βαθειά του ανησυχία για τις πληροφορίες από την κατάληψη των πλοίων. «Οι αρχικές πληροφορίες είναι ανησυχητικές», δήλωσε ο Γερμανός υπουργός προσθέτοντας ότι το υπουργείο του προσπαθεί να επιβεβαιώσει τα συμβάντα.
Βαθύτατα συγκλονισμένος δήλωσε ο υπουργός Εξωτερικών της Γαλλίας, Μπερνάρ Κουσνέρ εκτιμώντας ότι «τίποτα δεν δικαιολογεί τέτοια χρήση βίας, την οποία και καταδικάζουμε».
Ο Γάλλος υπουργός ζήτησε ακόμη «να χυθεί άπλετο φως στις συνθήκες του δράματος» και ευχήθηκε να «αρχίσει χωρίς καθυστέρηση έρευνα σε βάθος».
Από τη Στοκχόλμη, ο υπουργός Εξωτερικών της Σουηδίας Καρλ Μπιλντ δήλωσε ότι είναι καθοριστικής σημασίας να «διαπιστωθεί γρήγορα» τι συνέβη με τη νηοπομπή που κατευθυνόταν στη Γάζα και εξέφρασε την έντονη ανησυχία της χώρας του. «Καλέσαμε τον Ισραηλινό πρεσβευτή», είπε και διευκρίνισε ότι είναι σε επαφή με την επικεφαλής της ευρωπαϊκής διπλωματίας για να εξασφαλίσει ότι η ΕΕ θα δώσει «σαφή απάντηση εντός της ημέρας, όταν θα έχουμε μια σαφέστερη εικόνα του τι συνέβη».
Ανάμεσα στα θέματα που πρέπει να διευκρινιστούν είναι αν τα γεγονότα διαδραματίστηκαν σε διεθνή ύδατα ή σε χωρικά ύδατα του Ισραήλ, επισήμανε ο Μπιλντ. «Η κατάσταση είναι πολύ σοβαρή και θα έχει σοβαρές συνέπειες. Για το λόγο αυτό είναι πολύ σημαντικό να διευκρινιστεί τί συνέβη», είπε.
Ως «απολύτως απαράδεκτες» καταδίκασε τις ενέργειες του Ισραήλ ο υποργός Εξωτερικών της Ιρλανδίας, Μίτσελ Μάρτιν. «Το υπουργείο μου εργάζεται για να διαπιστώσει τα ακριβή γεγονότα και να διασφαλίσει την ασφάλεια των οκτώ Ιρλανδών που επέβαιναν στο στολίσκο», πρόσθεσε. Παράλληλα, ο Βέλγος υπουργός Εξωτερικών Στίβεν Βανακέρε, σε συνέντευξή του χαρακτήρισε «εξαιρετικά λυπηρό» το μέγεθος της ισραηλινής βίας, την οποία αποκάλεσε «δυσανάλογη».
Μιά πίκρα-Κωστῆ Παλαμᾶ (ποίηση)
Κωστῆς Παλαμᾶς
Μία πίκρα Τα πρώτα μου χρόνια τ' αξέχαστα
τα ΄ζησα κοντά στ' ακρογιάλι
στη θάλασσα εκεί τη ρηχή και την ήμερη
στη θάλασσα εκεί την πλατιά τη μεγάλη
Και κάθε φορά που μπροστά μου
η πρωτάνθιστη ζωούλα προβάλλει
και βλέπω τα ονείρατα κι ακούω τα μιλήματα
των πρώτων μου χρόνων κοντά στο ακρογιάλι
στενάζεις καρδιά μου το ίδιο αναστέναγμα
Να ζούσα και πάλι
στη θάλασσα εκεί τη ρηχή και την ήμερη
στη θάλασσα εκεί την πλατιά τη μεγάλη
Μια μένα είναι η μοίρα μου μια μένα
είναι η χάρη μου δεν γνώρισα κι άλλη
Μια θάλασσα μέσα μου σα λίμνη γλυκόστρωτη
και σαν ωκιανός ανοιχτή και μεγάλη
Και να! μεσ' στον ύπνο μου την έφερε
τ' όνειρο κοντά μου και πάλι
τη θάλασσα εκεί τη ρηχή και την ήμερη
τη θάλασσα εκεί την πλατιά τη μεγάλη
Κι εμέ τρισαλίμονο!
μια πίκρα με πίκραινε μια πίκρα μεγάλη
και δε μου τη γλύκαινες πανώριο ξαγνάντεμα
της πρώτης λαχτάρας μου καλό μου ακρογιάλι!
Ποια τάχα φουρτούνα φουρτούνιαζε μέσα μου
και ποια ανεμοζάλη
που δε μου την κοίμιζες και δεν την ανάπαυες
πανώριο ξαγνάντεμα κοντά στ' ακρογιάλι
Μια πίκρα είν' αμίλητη μια πίκρα
είν' αξήγητη μια πίκρα μεγάλη
η πίκρα που είν' άσβηστη και μεσ' τον παράδεισο
των πρώτων μας χρόνων κοντά στο ακρογιάλι
Μάης ᾿68- Συνθήματα
Σχόλιο klision: ᾿Αναδημοσιεύουμε τήν παρακάτω ἀνάρτηση, χωρίς νά υἱοθετοῦμε τό σύνολο τῶν συνθημάτων, ἀλλά γιατί μερικά συθήματα εἶναι πολύ δυνατά καί διαχρονικά. Μᾶς ἄρεσε ἰδιαίτερα τό σύνθημα:«῾Η μικρή ὑποχώρηση εἶναι μεγάλη συνθηκολόγηση», τό ὁποῖο μπορεῖ νά βρεῖ ἐφαρμογή τόσο στόν πνευματικό χῶρο, ὅσο καί στόν κοινωνικό. ῞Ολοι, λίγο ἤ πολύ , ὑποχωροῦμε σέ κάτι ἤ συμβιβαζόμαστε. Οἱ μοναχοί εἶναι οἱ κατ᾿ ἐξοχήν ἀνυποχώρητοι, εἶναι οἱ ἀντάρτες τοῦ πνεύματος, οἱ ὁποῖοι λένε ἕνα θαρραλέο ΟΧΙ στό συμβατικό βόλεμα, στό ψέμα καί τήν ὑποκρισία. ῞Οταν βέβαια εἶναι ἀληθινοί μοναχοί. Δηλαδή ΑΝΥΠΟΧΩΡΗΤΟΙ. Οἱ μοναχοί εἶναι οἱ "ἀεί νέοι", τό ἅλας τῆς γῆς, ὅπως εἶπε κι ὁ ᾿Ιησοῦς Χριστός. ῾Η ἀσκητική ζωή εἶναι μία πρόταση ζωῆς, πού ἰδίως σήμερα φαίνεται περισσότερο πειστική κι ἑλκυστική. Στά παρακάτω συνθήματα θά συναντήσουμε σκέψεις καί "ἐπαναστατικές ἰδέες", πολλές ἀπό τίς ὁποῖες αἰῶνες τώρα τίς ἔχουν γράψει καί τίς ἔχουν βιώσει οἱ ἅγιοι τῆς ᾿Εκκλησίας μας. Γιατί ἡ ἐν Χριστῷ ζωή - ὅταν πράγματι εἶναι ἐν Χριστῷ ζωή καί ὄχι καρικατούρα πίστεως- εἶναι πραγματική ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ. Μέ τέτοιο ὀρθόδοξο πρίσμα ἄς δοῦμε τίς σκέψεις τῶν νέων...
«Νέος θα πει να είσαι αυθόρμητος, να μένεις κοντά στις πηγές της ζωής, να μπορείς να ορθώνεσαι και να τραντάζεις τις αλυσίδες ενός φθαρμένου πολιτισμού, να τολμάς αυτό που οι άλλοι δεν έχουν το κουράγιο να επιχειρήσουν».
Ο ορισμός αυτός της νεότητας από τον Τόμας Μαν βρήκε την πιστότερη επιβεβαίωσή του στο κίνημα του Μάη του 1968 στη Γαλλία. Ένα κίνημα αυθόρμητο, δυναμικό, ιδεαλιστικό, ρομαντικό, παράδοξο, ετερόκλητο, πολύχρωμο, όπως κάθε κίνημα, και αρκετά ακραίο σε κάποιους χρωματισμούς του. Ένα κίνημα που στο πέρασμα των 40 χρόνων έγινε μύθος με πολλές ερμηνείες, συχνά αντιφατικές λόγω κάποιων αποχρωματισμών ή επιχρωματισμών του.
Ο Μάης του ’68 δεν ήταν μόνο συγκρούσεις αστυνομικών και φοιτητών-εργατών, οδοφράγματα, κοκτέιλ Μολότωφ, δακρυγόνα, καταλήψεις, διαδηλώσεις συμπαράστασης (800.000 διαδηλωτές στο πλευρό των φοιτητών στην αντιγκωλική διαδήλωση της 13ης Μάη), απεργίες (10 εκατομμύρια εργάτες στις απεργίες της 20ης Μάη σ’ όλη τη χώρα), συλλήψεις, αιματοχυσίες (2000 τραυματίες και πέντε νεκροί φοιτητές)…Ήταν παράλληλα και λόγος, λόγος ιδιαίτερα συνθηματικός.
Τα συνθήματα που άνθισαν το γαλλικό Μάη γεμίζοντας τους τοίχους και την ατμόσφαιρα του Παρισιού ήταν ευρηματικά, χιουμοριστικά, ειρωνικά, κρουστικά, ποιητικά, στοχαστικά, αποφθεγματικά, ακόμη και “ακρωτηριασμένα” λόγω της συντομογραφίας. Όλα όμως κινούνταν στην ίδια καταγγελτική γραμμή κατά του κατεστημένου, της αυταρχικής εξουσίας κάθε μορφής, του καταναλωτισμού, των διακρίσεων φύλων και φυλών, της αυθεντίας, της μελλοντολογίας, της εκμετάλλευσης, της ανεργίας, του πουριτανισμού, της κοινωνικής υποκρισίας, της αφύσικης ζωής, της αλλοτρίωσης, του απάνθρωπου σωφρονιστικού συστήματος, της ανούσιας εκπαίδευσης, αλλά και κατά του πολέμου στο Βιετνάμ ή της πείνας του Τρίτου Κόσμου.
Σε κείνη την εκρηκτική ατμόσφαιρα, η συνθηματολογία λειτούργησε πιο σαγηνευτικά από την όποια επιχειρηματολογία και πιο εμπρηστικά από τις βόμβες Μολότωφ. Η “αληταρία”, όπως αποκαλούσε ο στρατηγός Ντε Γκωλ τους…εραστές του ονείρου, έδειξαν μεγάλη έμπνευση και μαεστρία στην επίκληση στο συναίσθημα και στη λογική του δέκτη.
Τα κυριότερα από τα συνθήματα αυτά εξακολουθούν να επιβιώνουν ακόμα και σήμερα στη συλλογική μνήμη, στους τοίχους ή τις εκθέσεις των μαθητών και να διατηρούν την ακτινοβολία τους. Έστω κι αν ο αντίπαλος θριάμβευσε εκλογικά στη Γαλλία τον επόμενο μήνα με το σύνθημα: «Μεταρρυθμίσεις, ναι. Χάος, όχι». Έστω κι αν κάποιοι από τους εκφραστές τους, βιώνοντας την αποτυχία της ουτοπίας, μεταστράφηκαν και ενσωματώθηκαν στο ίδιο το σύστημα που πολέμησαν, όπως συμβαίνει σε όλα τα κινήματα. Έστω κι αν αποδείχτηκε στο σκληρό παρισινό πεδίο ότι δεν αρκεί το όνειρο. Ίσως, γιατί τα συνθήματα αυτονομήθηκαν και ταξιδεύουν στο χρόνο σαν… “αληταρία”.
Αλλά και αν ακόμα ξεθωριάσουν τα συνθήματα, ως θύματα αυτής της αυτονόμησης ή της κακέκτυπης απομίμησης της δράσης που τα γέννησε, ο «Μάης του ’68» δεν πρόκειται να ξεθωριάσει ως εμβληματική έκφραση της σύγκρουσης των γενεών, του νέου με το παλιό, του προοδευτικού με το συντηρητικό, του ονείρου με την πραγματικότητα. Ως τροφοδότης του “αντίπαλου δέους”…
Είναι φυσικό, λοιπόν, ο απόηχος του γαλλικού Μάη να σαρκάζεται τον κάθε Σαρκοζί, που βιάζεται «να τελειώνουμε με το Μάη». Γιατί η φύση των νέων δεν έχει τελειωμό. Και όπως κάθε φύση, δεν νικιέται, αλλά εκδικιέται…
Συνθήματα του Μάη ’68:
« Ακόμη κι αν κόψουν όλα τα λουλούδια η Άνοιξη θα έλθει»
«Αλλάξτε τη ζωή»
«Απολαύστε τη ζωή εδώ και τώρα»
«Ας είμαστε ρεαλιστές, ας ζητούμε το αδύνατο»
«Αν έχουμε ελπίδα, τη χρωστάμε σ’ αυτούς που δεν έχουν καμία»
«Απαγορεύεται το απαγορεύειν»
«Απολαύστε χωρίς φρένο»
«Αυτοί που δουλεύουν πλήττουν, όταν δεν δουλεύουν. Αυτοί που δεν δουλεύουν, δεν πλήττουν ποτέ»
«Αφήστε το φόβο του κόκκινου στα κερασφόρα ζώα»
«Άντρες, το σιδέρωμα είναι μια καλή άσκηση»
«Βιάστε την alma mater σας»
«Γράψτε παντού! Πριν γράψετε, μάθετε να σκέφτεστε»
«Γονείς , μην κάνετε τα παιδιά σας σαν τα μούτρα σας»
«Δέκα χρόνια αρκεί» (για την εξουσία του Ντε Γκωλ)
«Δεν θέλουμε έναν κόσμο όπου η βεβαιότητα ότι δεν θα πεθάνουμε από ασιτία, ανταλλάσσεται με τη βεβαιότητα ότι θα πεθάνουμε από πλήξη»
«Δεν είναι παρά μόνο μια αρχή, ας συνεχίσουμε»
«Δεν θέλουμε να γίνουμε σαν εσάς»
«Δεν υπάρχουν επαναστατικές σκέψεις, μόνο πράξεις»
«Είμαστε όλοι Γερμανοεβραίοι» (: αντίδραση στην αφαίρεση της γαλλικής ιθαγένειας από το Γαλλογερμανό Ντανιέλ Κον – Μπεντίτ, ηγέτη της εξέγερσης των φοιτητών)
«Εργαζόμενοι όλων των χωρών, απολαύστε»
«Είμαστε όλοι ανεπιθύμητοι»
«Έσω νέος και σιώπησε»
«Έχω κάτι να πω, αλλά δεν ξέρω τι»
«Εκατομμυριούχοι όλων των λαών ενωθείτε, ο άνεμος γυρνάει»
«Ζωή χωρίς νεκρούς χρόνους, ηδονή χωρίς εμπόδια»
«Ζωή όχι επιβίωση»
«Ζήστε το παρόν»
«Η φαντασία στην εξουσία»
«Η εξουσία βρίσκεται στην κάννη του τουφεκιού»
«Η ποίηση είναι στους δρόμους»
«Η οικονομία είναι τραυματισμένη, άφησέ τη να ψοφήσει»
«Η μικρή υποχώρηση είναι μεγάλη συνθηκολόγηση»
«Η μπουρζουαζία δεν έχει άλλη ηδονή, παρά να καταστρέφει τις άλλες»
«Η ντροπή είναι αντεπαναστατική»
«Η μόνη αλήθεια είναι επαναστατική, θέλω να ζήσω τώρα»
«Η ομορφιά στους δρόμους» (σε μια από τις ιστορικές αφίσες που έφτιαξαν οι σπουδαστές των καλών τεχνών)»
«Η δράση δεν πρέπει να είναι αντίδραση αλλά δημιουργία»
«Η πλήξη είναι αντιεπαναστατική»
«Θέλουμε να ζήσουμε»
«θα σας πεθάνουν οι ανέσεις»
«Θεέ, υποψιάζομαι ότι είστε αριστερός διανοούμενος»
«Καθηγητές, μας γερνάτε»
«Κάτω τα λύκεια στρατώνες»
«Κάτω η κοινωνία του θεάματος και του εμπορίου»
«Κάτω η κοινωνία της κατανάλωσης»
«Κοιτάξτε μπροστά»
«Μετρό, δουλειά, τηλεόραση και νάνι»
«Μην παίρνετε πια το ασανσέρ, πάρτε την εξουσία»
«Μη με απελευθερώνεις, θα φροντίσω ο ίδιος»
«Μιλήστε στους γείτονές σας»
«Να ερωτευτείς ένα ρυθμό ανάπτυξης 5%»
«Να κηρύξετε την πόλη σε κατάσταση διαρκούς ευτυχίας»
«Ξεχάστε ό,τι σας έχουν μάθει. Αρχίστε να ονειρεύεστε»
«Ξεκουμπώστε το μυαλό σας τόσο συχνά όσο και το παντελόνι σας»
«Ο λόγος είναι βόμβα Μολότωφ»
«Ο επαναστάτης είναι ένας ακροβάτης του ονείρου»
«Όσοι εγκαταλείπουν την επανάσταση σκάβουν έναν τάφο»
«Όσο περισσότερο κάνω επανάσταση, τόσο περισσότερο θέλω να κάνω έρωτα»
«Οι νέοι κάνουν έρωτα, οι γέροι αισχρές χειρονομίες»
«Οι προκαταλήψεις είναι οι κολώνες της εξουσίας»
«Οι ανέσεις είναι το όπιο του λαού»
«Όσο περισσότερο καταναλώνεις, τόσο λιγότερο ζεις»
«Όταν η εθνοσυνέλευση μετατρέπεται σε αστικό θέατρο, τότε τα αστικά θέατρα πρέπει να μετατραπούν σε Εθνοσυνελεύσεις»
«Ο εκπαιδευτής πρέπει να εκπαιδευτεί»
«Πάρε τηλέφωνο τη μοναξιά σου ή βγες ξανά στους δρόμους της φωτιάς»
«Πάρτε τις επιθυμίες σας για πραγματικότητα»
«Προσοχή! Οι τοίχοι έχουν αυτιά και τα αυτιά έχουν τοίχους»
«Πρέπει συστηματικά να ερευνούμε το τυχαίο»
«Συμμετέχω, συμμετέχεις, συμμετέχει, συμμετέχουμε, συμμετέχετε…αυτοί κερδίζουν»
«Σύντροφε, ο παλιός κόσμος είναι πίσω»
«Στην επανάσταση υπάρχουν αυτοί που την κάνουν και αυτοί που επωφελούνται»
«Τα ζώα έχουν ψυχή, εσείς όχι» (για τους εκμεταλλευτές)
«Τα θέλουμε όλα αμέσως τώρα»
«Τρέχα σύντροφε, σε καταδιώκει ο παλιός κόσμος»
«Το να σου λείπει η φαντασία είναι να μη φαντάζεσαι την έλλειψή της»
«Το να επιθυμεις είναι καλό, το να πραγματοποιείς την επιθυμία σου καλύτερο»
«Φωνάξτε, δημιουργείστε ή ψοφήσετε»
«Χάσου, αντικείμενο»
(Τα συνθήματα παρατέθηκαν αλφαβητικά και χωρίς καμιά διαβάθμιση. Ο αναγνώστης όμως μπορεί να κάνει τις δικές του συμπληρώσεις και τους δικούς του συνδυασμούς, σχηματίζοντας άλλες συνθέσεις, θεματικές ή ποιητικές ακόμη)
To post αυτό είναι αναδημοσίευση απο την: agonigrammi
ΠΗΓΗ:
Κυριακή 30 Μαΐου 2010
Η «ΓΛΩΣΣΑ» ΤΗΣ ΑΓΙΟΤΗΤΟΣ- π. ᾿Αθανασίου Λαγουροῦ
Ἐτικέττες:Ἁγιότης, Ἅγ. Γρηγόριος Παλαμᾶς, Ἅγιοι Πάντες, Γλῶσσα
Ὁ ἁγιασμὸς τοῦ ἀνθρώπου εἶναι ἔργο τοῦ Ἁγίου Πνεύματος. Ὁ Χριστὸς μετὰ τὴν πλήρωση τῆς Οἰκονομίας Του «ἔπεμψεν ἐκεῖθεν τὸ πανάγιον Πνεῦμα». Καὶ ἐπειδὴ «πάντα ταῦτα ἀνύμνησεν ἡ τοῦ Θεοῦ Ἐκκλησία», σήμερα πρώτη Κυριακὴ μετὰ τὴν Πεντηκοστή καὶ τὸ γενόμενο «θαῦμα» τῶν γλωσσῶν, μᾶς παρουσιάζει ἐκεῖνο ποὺ μόνον ἔλειπε: «πόσους καὶ ποίους καρποὺς συνήγαγε πρὸς ζωὴν αἰώνιον ἡ τοῦ Κυρίου καὶ Θεοῦ καὶ Σωτῆρος ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ παρουσία καὶ ἡ τοῦ παναγίου Πνεύματος δύναμις» Γι᾽ αὐτὸ καὶ «πάντων ὑμῶν ποιεῖται τῶν ἁγίων τὴν μνήμην καὶ πᾶσι τὸν ὕμνον καὶ τὴν τιμὴν ἀποδίδωσι σήμερον» (Ἁγ. Γρηγορίου Παλαμᾶ, Ὁμιλία ΚΕ´ τῇ Κυριακῇ τῶν Ἁγίων Πάντων, ἐκδ. ΕΠΕ. τ. 10, σελ. 126 κ. ἑξ.). Εἶναι ἡ Κυριακὴ τῶν Ἁγίων Πάντων. Μᾶς δίνεται λοιπόν, μετὰ τὸ «γλωσσικὸ» θαῦμα τῆς Πεντηκοστῆς, μιὰ χρυσῆ εὐκαιρία νὰ ἀναρωτηθοῦμε πάνω σὲ κάτι «ἀνατρεπτικό»: Ποιά ἡ γλῶσσα τῶν Ἁγίων καὶ ποιά ἡ δική μας; Πῶς μιλᾶμε στὸν Θεό; Μήπως μιλᾶμε στὸν Θεὸ σὲ γλῶσσα ποὺ ὁ Θεὸς δὲν «καταλαβαίνει»; Μήπως συναζόμαστε στὴν Ἐκκλησία, στὴν Θ. Λειτουργία ἀλλὰ δὲν μᾶς «καταλαβαίνει»;
Ὁ ὅρος «Ἅγιος» προέρχεται ἀπὸ τὸ ἅγος ἢ ἄγος, ποὺ σημαίνει, ἐπὶ πραγμάτων, τὸν καθιερωμένο τοῖς θεοῖς, ἐπὶ προσώπων, τὸν ἅγιο δηλ. τὸν εὐσεβῆ, τὸν ἁγνό. Ἅγιοι εἶναι αὐτοὶ ποὺ «ὁ βίος (τους) ἐστιν ὁ πανταχοῦ λάμπων, ὁ καὶ τοῦ Πνεύματος τὴν χάριν ἐπισπώμενος» (Ἁγ. Ἰω. Χρυσοστόμου, Εἰς Ματθ. Ὁμιλ. Μϛ΄, 3 PG 58, 479)
Ἡ ὀρθόδοξη παράδοση ἀποδίδει τὸν χαρακτηρισμὸ τοῦ ̔Αγίου στὰ πρόσωπα ἐκεῖνα, τὰ ὁποῖα ἔχουν φθάσει στὴ θέωση καὶ συνιστοῦν τοὺς μάρτυρές της μέσα στὴν ἱστορία. Κατὰ τὸν ἅγιο ̓Ιωάννη τὸν Δαμασκηνό, τιμᾶμε τοὺς ̔Αγίους «ὡς ἑνωθέντας Θεῷ κατὰ προαίρεσιν καὶ τοῦτον δεξαμένους ἔνοικον καὶ τῇ τούτου μεθέξει γεγονότας χάριτι, ὅπερ αὐτός ἐστι φύσει». Ἅγιοι εἶναι «οἱ ἔμψυχοι ναοὶ τοῦ Θεοῦ, τὰ ἔμψυχα τοῦ Θεοῦ σκηνώματα», διότι «διὰ τοῦ νοῦ τοῖς σώμασιν αὐτῶν ἐνῴκησεν ὁ Θεός» (Ἁγ. ̓Ιωάννου Δαμασκηνοῦ, Ἔκδοσις ̓Ακριβὴς τῆς ̓Ορθοδόξου Πίστεως, Δʹ (15) 88, P.G. 94, 1164B-1168C).
Καθὼς σύμπτωμα τῆς ἐποχῆς μας —καρπὸς μακρᾶς ἀλλοιώσεως τῶν θεολογικῶν μας κριτηρίων ἀπὸ τὰ οὑμανιστικά— εἶναι καὶ ἡ̔ θεώρηση τῆς σωτηρίας, καὶ τῆς ἁγιότητος, μὲ ὅρους ἠθικολογικούς, στὰ πλαίσια τῆς ἠθικῆς βελτιώσεως τοῦ ἀνθρώπου, γι᾽ αὐτὸ ἐκλαμβάνεται καὶ ἡ θέωση σὰν ἠθικὸ κι ὄχι ὡς ὀντολογικὸ μέγεθος, δηλαδὴ ὡς «κατὰ χάριν» ἀλλοίωση τῆς φύσεως καὶ σύνολης τῆς ὑπάρξεως τοῦ ἀνθρώπου. Κατὰ λογικὴ σχέση ἡ ἁγιότης ὡς σκοπὸς τῆς ζωῆς καὶ οἱ ἅγιοι ὡς πρότυπα βίου δὲν βρίσκονται στὴν πρώτη θέση τοῦ χριστιανικοῦ μας «καταλόγου». Κοντὰ στὸν οὑμανισμὸ καὶ ἡ ἐκκοσμίκευση, ὥστε νὰ ἔχει ἐξαπλωθεῖ μεγάλη σύγχυση. Κατὰ τὴν ὀρθόδοξη παράδοση ἡ ἁγιότητα, ὡς ὀντολογικὸ γεγονός, εἶναι «ἡ ὑπερώνυμος θέωσις», ποὺ καθιστᾶ τοὺς μετέχοντας αὐτῆς «ἀκτίστους, ἀνάρχους καὶ ἀπεριγράπτους [...] , καίτοι διὰ τὴν οἰκείαν φύσιν ἐξ οὐκ ὄντων γεγονότας» (Ἁγ. Μαξίμου ̔Ομολογητοῦ, Περὶ ἀποριῶν, P.G. 91, 1144ΑΒ. Πρβ. Γρηγορίου Παλαμᾶ, ̔Υπὲρ τῶν ἱερῶς ἡσυχαζόντων, 3, 1, 31.)
Ὁ Θεὸς εἶναι ὁ μόνος Ἅγιος. Οἱ χριστιανοὶ εἶναι ἡγιασμένοι ἐν Χριστῷ (Α´ Κορ. α´ 2 · Φιλ. α´ 1) λόγῳ τῆς παρουσίας καὶ δωρεᾶς τοῦ Ἁγίου Πνεύματος (Α´ Κορ. γ´ 16· Ἐφ. β´ 22). Ἡ ἁγιότητα δὲν εἶναι ἀνθρώπινη ἀλλὰ θεϊκή. Ὡς ἐκ τούτου δὲν εἶναι δεδομένη, δὲν εἶναι κεκτημένη! Ἀντιθέτως τὴν «κατακτοῦν» μὲ τὸν πνευματικό τους ἀγώνα καὶ τὴν θεία Χάρη οἱ Ἅγιοι.
Ὁ Ἅγιος εἶναι ἕνας μικρὸς Χριστός. Ἕνας Χριστὸς κατὰ χάριν. Ἕνας «ἐπαναλαμβανόμενος Χριστός». Ἡ ζωὴ τοῦ Ἁγίου εἶναι ἡ παρατεινομένη ζωὴ τοῦ Χριστοῦ, ὅπως μᾶς τὸ ἔδειξε, ἕνας Ἅγιος, ὁ νέος ἅγιος Ἰουστῖνος Πόποβιτς. Ὁ Ἅγιος εἶναι ἐκεῖνος ὁ ἄνθρωπος ποὺ ἀνταποκρίθηκε στὴν θεϊκὴ κλήση: «Κατὰ τὸν καλέσαντα ὑμᾶς ἅγιον καὶ αὐτοὶ ἅγιοι ἐν πάσῃ ἀναστροφῇ γενήθητε, διότι γέγραπται· ἅγιοι γίνεσθε, ὅτι ἐγὼ ἅγιός εἰμι» (Α´ Πέτρ. α´ 15-16). Ὁ Ἅγιος εἶναι ὁ ἄνθρωπος ποὺ ἄκουσε τὴν κλήση τοῦ Θεοῦ, ποὺ «κατάλαβε» τὴν γλῶσσα τοῦ Θεοῦ, τὴν ἁγιότητα καὶ μίλησε μαζί Του στὴν ἴδια συχνότητα, στὴν ἴδια «γλῶσσα», στὴν γλῶσσα τῆς ἁγιότητος. Ἔτσι ὅπως οἱ Ἅγιοι μίλησαν μὲ τὸν Θεό, ὅπως ἡ ζωὴ τῶν Ἁγίων εἶναι μιὰ μαρτυρία καὶ μιὰ ὁμολογία τῆς ζωῆς τοῦ Χριστοῦ, ἔτσι πάλι ἡ ζωὴ τοῦ Ἁγίου «μιλάει» στοὺς ἀνθρώπους γιὰ τὸν Θεό. Κι ὅπως ὁ Θεὸς «ἀναπαύεται» ἐν τοῖς Ἁγίοις, ἔτσι καὶ οἱ ἄνθρωποι ἀναπαύονται στοὺς Ἁγίους, ἀφοῦ σ᾽ αὐτοὺς ἀναπαύεται ὁ Θεός καὶ εἶναι οἱ φίλοι Του, μὲ τοὺς ὁποίους μιλάει τὴν «ἴδια γλῶσσα». Κι ὅπως οἱ Ἅγιοι μίλησαν γιὰ τὸν Χριστὸ καὶ ὁμολόγησαν τὸν Χριστὸ μπροστὰ στοὺς ἀνθρώπους, ἔργοις καὶ λόγοις, ἔτσι καὶ ὁ Χριστὸς θὰ μιλήσει γιὰ τοὺς Ἁγίους μπροστὰ στὸν Θεὸ Πατέρα. Ἀλλὰ καὶ ὁ Θεὸς μιλάει στοὺς ἀνθρώπους μέσα ἀπὸ τὸ στόμα τῶν Ἁγίων, ποὺ συνεχίζουν νὰ γράφουν τὸ Εὐαγγέλιο μὲ τὴν πύρινη γλῶσσα τῆς Πεντηκοστῆς, μέσα στὴν ἱστορία καὶ τὸν κόσμο καὶ νὰ φανερώνουν πὼς ἡ ἀληθινὴ καταγωγὴ τοῦ ἀνθρώπου εἶναι ἀπὸ τὸν Οὐρανό, καὶ ὄχι ἀπὸ τὸν πίθηκο.
Οἱ Ἅγιοι μιλᾶνε ἐν χάριτι μὲ τὸν Χριστό, ἀλλὰ καὶ μιλᾶνε στοὺς ἀνθρώπους ἐν ἀληθείᾳ γιὰ τὸν Χριστό. Μιλάει ἡ ἁγία ζωή τους. Μιλάει ὁ ἅγιος λόγος τους. Μιλάει ἡ ἁγία ὄψη τους. Μιλάει ἡ ἁγία σιωπή τους. Μιλάει ἡ ἁγία διδασκαλία τους. Μιλάει ἡ ἁγία ὑπομονή τους. Μιλάει ἡ ἁγία ἀρετή τους. Μιλάει ἡ ἁγία ὑπομονή τους. Μιλάει τὸ ἅγιο μαρτύριό τους. Μιλάει ἡ ἁγία ἀγάπη τους. Μιλάει ἡ κατὰ χάριν ἁγιότης τους. Ἡ ζωή τους φανερώνει τὴν ζωὴ τοῦ Χριστοῦ στοὺς ἀνθρώπους. Καὶ οἱ ἄνθρωποι μαθαίνουν τὴν ζωὴ τοῦ Χριστοῦ συν-ομιλώντας μὲ τοὺς Ἁγίους, κοντὰ στοὺς Ἁγίους, μαζὶ μὲ τοὺς Ἁγίους, οἱ ὁποῖοι ζοῦν τὴν ἴδια τὴν ζωὴ τοῦ Χριστοῦ, ὄντες συνόμιλοι Χριστοῦ, κοινωνοὶ τῆς ἁγιότητός Του. Τὸ «μυστήριον τοῦ Χριστοῦ» ἀποκαλύπτεται στοὺς Ἁγίους διὰ τοῦ Ἁγίου Πνεύματος. Γι᾽ αὐτὸ οἱ Ἅγιοι εἶναι οἱ τελειώτεροι καὶ οἱ γνησιώτεροι μάρτυρες τοῦ Χριστοῦ, αὐτοὶ ποὺ γνωρίζουν ἐν Ἁγίῳ Πνεύματι «ποιός εἶναι» ὁ Χριστός, αὐτοὶ ποὺ καταλαβαίνουν ἐν Ἁγίῳ Πνεύματι «τί λέει» ὁ Χριστός, αὐτοὶ ποὺ ζοῦν ἀληθινὰ ὅπως θέλει ὁ Χριστός, οἱ μόνοι ποὺ ἀληθινὰ μιλᾶνε τὴν «γλῶσσα» τοῦ Θεοῦ, ἐπειδὴ εἶναι ἐκεῖνοι ποὺ περισσότερο ἀπὸ ὅλους ἀγάπησαν τὴν ἁγιότητα τοῦ Θεοῦ, ποὺ ἀφιερώθηκαν πλήρως στὸν Θεό, ποὺ ἡ προσευχή τους εἶναι ἁγιασμὸς τοῦ θείου Ὀνόματος, πιστὴ καὶ ἀκριβὴς ἐφαρμογὴ τῶν πνευματικῶν προδιαγραφῶν τῆς κυριακῆς προσευχῆς.
Κοντὰ στοὺς Ἁγίους εἴμαστε κοντὰ στὸν Χριστό. Αὐτοὶ ἔχουν ἀνεξίτηλα γραμμένο τὸ Ὄνομα τοῦ Χριστοῦ, τὴν λέξη Χριστὸς στὴν καρδιά τους καὶ διαφυλάσσουν τὸν Χριστὸ καὶ παραδίδουν τὸν Χριστό. Εἶναι οἱ ἔμψυχες κιβωτοὶ τῆς Ἁγίας Παραδόσεως. Δὲν αὐτοσχεδιάζουν. Δὲν λοξοδρομοῦν. Δὲν προσθέτουν. Δὲν ἀφαιροῦν. Δὲν μεταθέτουν. Δὲν ξεγελοῦν. Δὲν μετασχηματίζονται. Δὲν συσχηματίζονται. Δὲν μεταφράζουν οὔτε τὸ γράμμα, οὔτε τὸ Πνεῦμα τοῦ Εὐαγγελίου, ἀλλὰ ἐκ-φράζουν καὶ ἐκ- φαίνουν τὴν ὀθνείαν ἀλλοίωσιν εὐπρεπεστάτην σύμμοφοι γενόμενοι τῆς εἰκόνος τοῦ Χριστοῦ. Δὲν εἶναι χαμαιλέοντες. Δὲν εἶναι ἠθοποιοί. Δὲν ἐπινοοῦν σοφιστεῖες καὶ φιλοσοφίες. Ζοῦν τὴν ὄντως μία καὶ μοναδικὴ φιλοσοφία. Ζοῦν τὸν Χριστό. Ζοῦν ἐν Χριστῷ. Ζοῦν γιὰ τὸν Χριστό. Διερμηνεύουν τὴν φωνὴ τοῦ Πνεύματος. Προφητεύουν. Ἐξαγγέλλουν τὸ θέλημα τοῦ Θεοῦ. Μαρτυροῦν τὴν Ἀνάσταση τοῦ Χριστοῦ. Ζοῦν ἐν ὄρεσι καὶ σπηλαίοις. Στεροῦνται. Κακουχοῦνται. Θλίβονται. Μαστιγώνονται. Φυλακίζονται. Πριονίζονται. Θανατώνονται ἐν φόνῳ μαχαίρας. Ἐκδημοῦν ἐν εἰρήνῃ γιὰ τὸν Χριστό, ἐν Χριστῷ, καὶ ἐνδημοῦν ἐν Χριστῷ.
Μιλάει ἡ ἁγιότητά τους. Ἐν τοῖς Ἁγίοις μιλάει ὁ Θεός, ὁ ἐν Ἁγίοις Θαυμαστός. Τὴν γλῶσσα τῆς ἁγιότητος.
Ἀπ᾽ τὴν ἄλλη ἐμεῖς, ποὺ δὲν εἴμαστε ἄξιοί τους, μιλᾶμε «ἄλλη γλῶσσα». Ἔχουμε ἄλλες προτεραιότητες. Ἄλλους στόχους. Βλέπουμε τὰ πράγματα μέσα ἀπὸ διαφορετικὸ πρίσμα. Δὲν τὰ περνᾶμε ὅλα μέσα ἀπὸ τὸ Εὐαγγέλιο. Δὲν ὑποτάσσουμε τὰ πράγματα καὶ τὰ νοήματα στὸν Θεό. Δὲν ὑποτασσόμαστε στὸν Θεό. Μιλᾶμε γιὰ τὸν Θεό, ἀλλὰ δὲν πολυμιλᾶμε στὸν Θεό. Δὲν ἀκοῦμε τὴν φωνὴ τῆς Πεντηκοστῆς, ἀλλὰ λέμε τὰ δικά μας. Ἐπαναπροσδιορίζουμε. Ἐπανερμηνεύουμε. Ἀναστοχαζόμαστε ἀντὶ νὰ ἀναθεωροῦμε τὴν ἔκβαση τῆς ἀναστροφῆς τῶν Ἁγίων. Θορυβοῦμε. Δὲν σωπαίνουμε λίγο γιὰ νὰ ἀκούσουμε μήπως κάτι θέλει νὰ μᾶς πεῖ ὁ Θεός, μὲ τὴν γλῶσσα τοῦ οὐρανοῦ, μὲ τὴν γλῶσσα τῶν Ἁγίων. Ἀντὶ νὰ συμμορφωνόμαστε μὲ τοὺς Ἁγίους, συσχηματιζόμαστε μὲ τὸν κόσμο. Ξεχωρίζουμε τὸ ἦθος ἀπὸ τὴν θεολογία, καταφρονοῦμε τὴν παραδοσιακὴ ζωὴ τῆς εὐσεβείας καὶ ἀποθεώνουμε τὴν ἀκαδημαϊκὴ προσέγγιση τῆς πίστεως. Τσαλακώνουμε τὰ κριτήρια καὶ τὸν τρόπο τῶν Ἁγίων, τσαλαπατᾶμε τὸ μαρτύριο καὶ τὴν μαρτυρία τους, τὴν ὁμολογία τους, τὴν ἀρετή τους, τὴν σιωπή τους, τὴν ἀγάπη τους. Στὴν βιασύνη μας γιὰ διάλογο μὲ τὸν κόσμο, ἴσως ξεχνᾶμε ἂν διαθέτουμε λόγο Χάριτος καὶ ἁγιότητος. Μὲ μιὰ λέξη, δὲν μιλᾶμε τὴν γλῶσσα τῶν Ἁγίων. Πιθανὴ τότε ἡ ἀδυναμία ἐπικοινωνίας μὲ τὸν Θεό. Ἴσως νὰ μὴ μᾶς «καταλαβαίνει».
Λέει ὁ ἅγ. Γρηγόριος Παλαμᾶς, γιὰ τὴν περίπτωση (ἔνθ. ἀνωτ.): «ἵνα τί τολμᾷς ἀναλαμβάνειν ἐπὶ μνήμης, λαλεῖν διὰ γλώττης καὶ αὐτὰ τὰ τῶν ἁγίων ὀνόματα καὶ διηγεῖσθαι τὴν πάσης ἀρετῆς καὶ καθαρότητος πεπληρωμένην αὐτῶν διαγωγήν; Σὺ δὲ ἐμίσησας τὸν ἐνάρετον βίον καὶ ἀπὸ σαυτοῦ τὴν τῆς ψυχῆς καὶ τοῦ σώματος ἀπεδίωξας καθαρότητα˙ “εἰ ἐθεώρεις κλέπτην, συνέτρεχες αὐτῷ καὶ μετὰ μοιχοῦ τὴν μερίδα σου ἐτίθεις, τὸ στόμα σου ἐπλεόνασε κακίας καὶ ἡ γλῶσσά σου περιέπλεκε δολιότητας καθήμενος κατὰ τοῦ ἀδελφοῦ σου κατελάλεις καὶ κατὰ τοῦ υἱοῦ τῆς μητρός σου ἐτίθεις σκάνδαλον”. Οὐ δέχεται ὕμνον, ἀδελφοί, ἀπὸ τοιούτων στομάτων, οὔτε ὁ Θεός, οὔτε οἱ τοῦ Θεοῦ ἅγιοι». Δὲν τὰ δέχεται, διότι δὲν εἶναι στὴν «γλῶσσα» τοῦ Θεοῦ, δὲν εἶναι ἡ γλῶσσα τῆς Χάριτος, δὲν εἶναι ἡ γλῶσσα τῆς μετανοίας, δὲν εἶναι ἡ γλῶσσα τῆς ἀρετῆς, δὲν εἶναι ἡ γλῶσσα τῆς ἀγάπης, δὲν εἶναι ἡ γλῶσσα τῆς ἁγιότητος.
Τὸν τρόπο ἀντιμετωπίσεως αὐτῆς τῆς δυσλειτουργίας εἰσηγεῖται ὁ ἅγ. Γρηγ. Παλαμᾶς: «Διὰ τῆς μετανοίας, διὰ τῆς ἐξομολογήσεως, διὰ τῆς ἀγαθοεργίας, διὰ τῆς ἐκτενοῦς πρὸς τὸν Θεὸν δεήσεως».
π. Ἀθ. Σ. Λ.
Πηγή: http://christianvivliografia.wordpress.com
Βάλατε ρέ νά σκοτώνει ὁ ῞Ελληνας τόν ῞Ελληνα;;;
Μερικές φωτογραφίες που δείχνουν το μίσος που έχει κυριεύσει εξ ολοκλήρου κοινωνία μας..
Υπάρχει ελπίδα σωτηρίας???
Πάντα όμως υπάρχει ΕΛΠΙΔΑ...Αυτός ο μεταπολιτευτικός κύκλος βίας και μίσους,κάποτε πρέπει να σταματήσει.Και να γίνει μπούμερανγκ σε αυτούς που τον έσπειραν....
Υπάρχει ελπίδα σωτηρίας???
Πάντα όμως υπάρχει ΕΛΠΙΔΑ...Αυτός ο μεταπολιτευτικός κύκλος βίας και μίσους,κάποτε πρέπει να σταματήσει.Και να γίνει μπούμερανγκ σε αυτούς που τον έσπειραν....
ΕΛΛΗΝΕΣ ΝΑ ΠΟΛΕΜΑΝΕ ΕΛΛΗΝΕΣ...(video)
Πηγή: http://eglimatikotita.blogspot.com
῾Ο μοναχός Μωϋσῆς γιά τόν π. Μᾶρκον Μανώλην
π. Μωϋσῆς Ἁγιορείτης:«ΣΠΑΝΙΕΣ ΑΡΕΤΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΠΟΧΗΝ ΜΑΣ ΚΟΣΜΟΥΣΑΝ ΤΟΝ π. ΜΑΡΚΟΝ»
Ἀγαπητοί ἐν Χριστῷ ἀδελφοί τῆς Π.Ο.Ε., Χριστός Ἀνέστη!
Θά ἤθελα μέ τήν ταπεινή μου αὐτή γραφή νά ἐκφράσω τά θερμά μου συλλυπητηρία γιά τήν προς Κύριον ἐκδημία τοῦ μακαριστοῦ, προσφιλοῦς, σεβαστοῦ, ἀγαπητοῦ, σεμνοῦ καί ταπεινοῦ πατρός Μάρκου Μανώλη. Γνωριζόμεθα ἀπό ἐτῶν καί αἰσθανόμεθα πάντοτε τον ἔνθεο ζῆλο του, τή θυσιαστική του διακονία γιά τήν Ἐκκλησία, τή συνεχῆ συμπαράστασή του ὑπερ τῶν διαφόρων καί πολλῶν ἀδυνάτων, τή θαρρετή και πρόθυμη ὀρθόδοξη ὁμολογία του, τόν ἐνάρετο βίο του. Ἀγάπησε τή μακαριζόμενη ἀφάνεια, τήν "ἔνδοξη ἀδοξία" κατά τόν Ἅγιο Γρηγόριο τόν Θεολόγο, τή διακριτική εὔλαλη σιωπή και τήν προσεγμένη καί ἀθόρυβη ὁμιλία. Σπάνιες ἀρετές γιά τήν ἐποχή μας, ὅπως ἡ γνήσια ταπείνωση, ἡ φλογερή ἀγάπη, ἡ σπουδαία διάκριση, ἡ παραδοσιακότητα κι ἡ ἐκκλησιαστικότητα, τόν κοσμοῦσαν......
Εἶχε ὁ μακαριστός καθαρό βίωμα καί φωτεινό παράδειγμα. Ὁ συνεχής καί συνεπής πόνος του γιά τήν ὑπεράσπιση τοῦ ὀρθοδόξου φρονήματος, τοῦ ἐκκλησιαστικοῦ ἤθους, τή διάδοση τοῦ ἀνόθευτου εὐαγγελικοῦ κηρύγματος, τῶν σοβαρῶν ἐθνικῶν θεμάτων και τῆς ἀμέριστης φιλανθρωπίας, τον κατέστησαν ἐκλεκτό κληρικό τῆς Ἐκκλησίας μας, ἄριστο λειτουργό, διακριτικό πνευματικό πατέρα, φιλόστοργο, φιλάνθρωπο, φιλάδελφο καί φιλότεκνο ἱερωμένο. Ὁ Κύριος νά τόν ἀναπαύει ἐν χώρᾳ ζώντων. Τόν μνημονεύουμε στά δίπτυχα τῆς προσκομιδῆς ὑπέρ ἀναπαύσεως τῆς μακαρίας ψυχῆς του. Ὁ Κύριος νά σᾶς παραμυθεῖ κι ἐνισχύει στό ἔργο σας πλούσια.
Μετ᾽ εὐχῶν
ἐλάχιστος μοναχός
Μωϋσῆς Ἁγιορείτης
Θά ἤθελα μέ τήν ταπεινή μου αὐτή γραφή νά ἐκφράσω τά θερμά μου συλλυπητηρία γιά τήν προς Κύριον ἐκδημία τοῦ μακαριστοῦ, προσφιλοῦς, σεβαστοῦ, ἀγαπητοῦ, σεμνοῦ καί ταπεινοῦ πατρός Μάρκου Μανώλη. Γνωριζόμεθα ἀπό ἐτῶν καί αἰσθανόμεθα πάντοτε τον ἔνθεο ζῆλο του, τή θυσιαστική του διακονία γιά τήν Ἐκκλησία, τή συνεχῆ συμπαράστασή του ὑπερ τῶν διαφόρων καί πολλῶν ἀδυνάτων, τή θαρρετή και πρόθυμη ὀρθόδοξη ὁμολογία του, τόν ἐνάρετο βίο του. Ἀγάπησε τή μακαριζόμενη ἀφάνεια, τήν "ἔνδοξη ἀδοξία" κατά τόν Ἅγιο Γρηγόριο τόν Θεολόγο, τή διακριτική εὔλαλη σιωπή και τήν προσεγμένη καί ἀθόρυβη ὁμιλία. Σπάνιες ἀρετές γιά τήν ἐποχή μας, ὅπως ἡ γνήσια ταπείνωση, ἡ φλογερή ἀγάπη, ἡ σπουδαία διάκριση, ἡ παραδοσιακότητα κι ἡ ἐκκλησιαστικότητα, τόν κοσμοῦσαν......
Εἶχε ὁ μακαριστός καθαρό βίωμα καί φωτεινό παράδειγμα. Ὁ συνεχής καί συνεπής πόνος του γιά τήν ὑπεράσπιση τοῦ ὀρθοδόξου φρονήματος, τοῦ ἐκκλησιαστικοῦ ἤθους, τή διάδοση τοῦ ἀνόθευτου εὐαγγελικοῦ κηρύγματος, τῶν σοβαρῶν ἐθνικῶν θεμάτων και τῆς ἀμέριστης φιλανθρωπίας, τον κατέστησαν ἐκλεκτό κληρικό τῆς Ἐκκλησίας μας, ἄριστο λειτουργό, διακριτικό πνευματικό πατέρα, φιλόστοργο, φιλάνθρωπο, φιλάδελφο καί φιλότεκνο ἱερωμένο. Ὁ Κύριος νά τόν ἀναπαύει ἐν χώρᾳ ζώντων. Τόν μνημονεύουμε στά δίπτυχα τῆς προσκομιδῆς ὑπέρ ἀναπαύσεως τῆς μακαρίας ψυχῆς του. Ὁ Κύριος νά σᾶς παραμυθεῖ κι ἐνισχύει στό ἔργο σας πλούσια.
Μετ᾽ εὐχῶν
ἐλάχιστος μοναχός
Μωϋσῆς Ἁγιορείτης
Πηγή: http://thriskeftika.blogspot.com
Τί ἔλεγε ἀποκαλυπτικά ἡ ῾Ιερά Μονή Γρηγορίου σέ παλαιότερη μελέτη της γιά ἠλεκτρονικές ταυτότητες καί 666
ΑΝΤΙΣΤΕΚΟΜΑΣΤΕ
Δεν είμαστε κυρίως πολίτες, ασφαλισμένοι,, πελάτες και φορολογούμενοι, αλλά πρώτα απ όλα άνθρωποι πλασθέντες ελεύθεροι, κατ εικόνα και καθ ομοίωσιν Θεού βαπτισμένοι και μυρωμένοι ορθοδόξως
Αναφέραμε σε προηγούμενη μας ανάρτηση ότι υπάρχουν επιστημονικές μελέτες που αποδεικνύουν την με συμβολικό τρόπο παρουσία του αριθμου 666 στο πρότυπο ΕΑΝ 13 επί τη βάσει του οποίου θά εκδίδεται ο "μοναδικός κωδικός πελάτη"
Κυριότερες απ αυτές είναι οι τρείς μελέτες της Ιεράς Μονής Γρηγορίου και ιδίως η τρίτη από αυτές που φέρει τόν τίτλο "Ο γραμμικός κώδικας ( BAR CODE) και ο αριθμός 666, Μελέτη Γ΄ (23-6-97)". Στό εγγύς μέλλον θά την αναρτήσουμε στό "Ο.Π." . Στή μελέτη αυτή συνεργάζονται ο ιερομόναχος Λουκάς και ο μοναχός Πρόδρομος, διπλωματούχος Ηλεκτολόγος Μηχανικός. Ο π. Πρόδρομος χρησιμοποιεί την τεχνογνωσία του και ἀφθονη βιβλιογραφία ξένων ερευνητών για να τεκμηριώσει τη θέση του. Είναι ενδιαφέροντα όσα γράφονται στο τέλος της μελέτης :
Κ α ι μ ό ν η η χ ρ η σ ι μ ο π ο ί η σ ι ς τ ω ν η λ ε κ τ ρ ο ν ι κ ώ ν τ α υ τ ο τ ή τ ω ν ε ίν α ι π ο λ ύ ε π ι κ ί ν δ υ ν η γ ι α τ η ν ε λ ε υ θ ε ρ ί α τ ο υ α ν θ ρ ω π ί ν ο υ π ρ ο σ ώ π ο υ, λόγω των τρομακτικών δυνατοτήτων της Πληροφορικής. Κ α ι σ τ η ν π ε ρ ί π τ ω σ η α κ ό μ η π ο υ δ ε ν θ α υ π ά ρ χ ε ι τ ο 6 6 6 σ τ ι ς τ α υ τ ό τ η τ ε ς , η π α ρ α λ α β ή τ ο υ ς σ η μ α ί ν ε ι τ η ν π ρ ο σ χ ώ ρ η σ ή μ α ς σ ε έ ν α π α γ κ ό σ μ ι ο ο λ ο κ λ η ρ ω τ ι κ ό σ ύ σ τ η μ α , το οποίο δεν αντιμετωπίζει τον άνθρωπο ως Εικόνα Θεού, αλλά ως ὑποκείμενο"των δεδομένων (Νόμος 2472/1997), που σύντομα μπορεί να καταστή αντικείμενο στα χέρια της οικονομικής ολιγαρχίας ή και αυτού κατόπιν του αντιχρίστου.
Η χρησιμοποίησίς τους όμως θα είναι αποτρόπαια, εάν συσχετισθή κατά τινα τρόπο και με τον αριθμό 666.
Κανείς Χριστιανός, που αναγνωρίζει και σέβεται την μαρτυρία του αγίου Ιωάννου του Ευαγγελιστού στην Αποκάλυψι, δεν μπορεί να παραλάβει ταυτότητα που να έχει τον συμβολισμό του Αντιχρίστου.
Πολλοί αρνούνται να συσχετίσουν, ακόμη και προφανείς συμβολισμούς του 666, όπως αυτούς που υποδεικνύει η παρούσα μελέτη, με τον αριθμο που σημειώνεται στην Αποκάλυψι, τόν χξστ΄. Δεν έχουν όμως δίκαιο. Δ ι ό τ ι ό χ ι η ύ π α ρ ξ ι ς , α λ λ ά κ α ι α υ τ ή η υ π ο ψ ί α ό τ ι κ ά π ο ι ο ς σ υ μ β ο λ ι σ μ ό ς τ ο υ Χ ξ σ τ ΄ ε ν δ έ χ ε τ α ι ν α έ χ ε ι έ μ φ ι λ ο χ ω ρ ή σ ε ι σ ε κ ά
π ο ι ο α ν τ ι κ ε ί μ ε ν ο κ α θ ο ρ ι σ τ ι κ ό τ η ς τ α υ τ ό τ η τ ο ς τ ο υ π ρ ο σ ώ π ο υ , ε ί ν α ι α ρ κ ε τ ή ν α π ε ί σ ε ι τ ο υ ς Χ ρ ι σ τ ι α ν ο ύ ς ν α α ν τ ι δ ρ ά σ ο υ ν α μ έ σ ω ς κ α ι δ υ ν α μ ι κ ώ ς σ τ η ν χ ρ η σ ι μ ο π ο ί η σ η τ ο υ α ν τ ι κ ε ι μ έ ν ο υ α υ τ ο ύ (π.χ. της ηλεκτρονικής ταυτότητος).
Ε π ι β ά λ λ ε τ α ι μ ί α τ έ τ ο ι α δ υ ν α μ ι κ ή α ν τ ί δ ρ α σ ι ς , δ ι ό τ ι η π α ρ α λ α β ή τ ο υ α ρ ι θ μ ο ύ τ ο υ Α ν τ ι χ ρ ί σ τ ο υ σ η μ α ί ν ε ι ά ρ ν η σ ι τ ο υ Χ ρ ι σ τ ο ύ κ α ι σ ύ ν τ α ξ ι μ ε τ ο ν Δ ι ά β ο λ ο. Αυτό φαίνεται από την διδασκαλία της Αποκαλύψεως (14, 9-11), αλλά και από την πείρα της Εκκλησίας από τους χρόνους των Μαρτύρων. Οι άγιοι Μάρτυρες όχι μόνο δεν ηρνούντο τον Χριστό διά λόγου, αλλά δεν ηνείχοντο ούτε συμβολικώς να ενεργήσουν κάποια ειδωλολατρική πράξη, διότι τούτο εσήμαινε γι αυτούς άρνηση του Χριστού.
Παρότι έχει δημοσίως λεχθεί ότι στις νέες ταυτότητες δεν θα χρησιμοποιηθεί ο γραμμικός κώδικας του τύπου ΕΑΝ-13 και UPC-Α, (σημ. "Ο.Π." Τωρα μας το λένε κατάμουτρα ότι ο κωδικός πελάτη-φορολογουμένου θά ακολουθεί τό πρότυπο ΕΑΝ-13), εν τούτοις τίποτε δεν μπορεί να θεωρηθεί βέβαιο.
Εκτός τούτου και ο οικονομικός ολοκληρωτισμός που επιβάλλεται παγκοσμίως από την οικονομική ολιγαρχία σχετίζεται άμεσα με τον γραμμικό κώδικα, έτσι ώστε να είναι πολύ πιθανή η εκπλήρωσις του λόγου της Αποκαλύψεως πε΄ρι αδυναμίας οικονομικής συναλλαγής από εκείνους που δεν θα έχουν την ηλεκτρονική πρόσβαση στο επιβαλλόμενο σύστημα συναλλαγής...
Επομένως η έγκαιρη και υπεύθυνη ενημέρωσις του λαού αποτελεί προς το παρόν το πρώτο βήμα, ώστε να λάβη υπεύθυνα και με επίγνωση των συνεπειών της θέση απέναντι στο τόσο σοβαρό θέμα για την πίστη του και την προσωπική του ελευθερία.
Νομίζουμε τα σχόλια περιττεύουν...
Αναρτήθηκε από ΟΡΘΟΔΟΞΟ ΠΑΡΑΤΗΡΗΤΗΡΙΟ στις 1:22 π.μ. 2 σχόλια
Πηγή: http://orthodox-watch.blogspot.com/
Σάββατο 29 Μαΐου 2010
Κώστας ῾Ηλιάκης: ᾿Αντρειωμένου θάνατος, θάνατος δέν λογᾶται ! (video)
Κι ἄν σπάσανε στήν Κάρπαθο
ἀϊτέ μου τά φτερά σου,
μᾶς ἄφησες κληρονομιά
ΤΗ ΦΛΟΓΑ ΤΗΣ ΚΑΡΔΙΑΣ ΣΟΥ...
Το παρακάτω πεζό του Λαπαθιώτη δημοσιεύτηκε στο περιοδικό «Ελληνική Επιθεώρησις» στη δεκαετία του 1920. Δεν περιλαμβάνεται στη συλλογή πεζών ποιημάτων του Λαπαθιώτη που έχει συγκεντρώσει ο Τάκης Σπετσιώτης στο βιβλίο του «Χαίρε Ναπολέων» οπότε δεν αποκλείεται να είναι αθησαύριστο.
Ρόδα...
του Ναπολέοντος Λαπαθιώτη
...Ένα κοριτσάκι περνούσε προς το δείλι, μέσ’ τον πλατύ έρμο δρόμο, και βάσταγε στην αγκαλιά του μια δέσμην άσπρα ρόδα۠· το βράδυ σίμωνε γοργά, έπεφτε ολούθε η νύχτα, κι αυτό τραβούσε βιαστικά, και πρόσεχε όλην ώρα, μη σκοντάψει۠· χτυπούσεν η καρδούλα του, τα μάγουλά του ήτανε φλογισμένα, τ΄ άμαθα ποδαράκια του λυγούσανε απ΄ το βάρος.
Και κάποιος πέρασε κι αγάπησε του κοριτσιού τα μάτια۠· με τρόπο κοντοστάθηκε, σα για να του μιλήσει, μα κείνο δεν τον είδε, και τράβηξε πιο γρήγορα.
Και κείνος που τ΄ αγάπησε, στάθηκ΄ εκεί πολλή ώρα, και τ΄ ακολουθούσε με τα μάτια, ώσπου το κοριτσάκι χάθηκε στις καλαμιές της ρεματιάς, στις καλαμιές της ρεματιάς που πάει κατά τη χώρα...
Και την άλλη μέρα, ίδιαν ώρα, το ίδιο κοριτσάκι περνούσε πάλι μέσ΄ τον ίδιο δρόμο, και βάσταγε στα χέρια του μια δέσμη ρόδα κόκκινα۠· περνούσε πάλι μέσ΄ τον ίδιο δρόμο, μα δε βιαζότανε σα χτες۠· η καρδούλα του χτυπούσε δυνατά, τα μάγουλά του ήτανε πυρωμένα, και τα μάτια του κοίταζαν μακριά...
Και νάσου πάλε αυτός, στην ίδια θέση, που είχε αγαπήσει πιο μπροστά του κοριτσιού τα μάτια۠· σίμωσε δειλά, μ΄ αυτό χαμήλωσε το πρόσωπο στη γη, και κοίταε το δρόμο.
Και μήτε που είπαν λέξη, μόνο αναστενάξανε βαθιά, και το κοριτσάκι τράβηξε, κι αυτός έμεινε πίσω, και τ΄ ακολουθούσε με τα μάτια, ώσπου στο τέλος χάθηκε πίσω απ΄ τις καλαμιές της ρεματιάς, τις καλαμιές της ρεματιάς που πάει κατά τη χώρα...
Και την τρίτη μέρα, την ίδιαν ώρα, το ίδιο κοριτσάκι ξαναπερνούσε πάλι από τον ίδιο δρόμο, κι έφερνε μέσ΄ την αγκαλιά ένα μάτσο ρόδα πορφυρά۠· τα μάτια του ήταν άρρωστα, η ανάσα του κομμένη : το είχε μεθύσει δυνατά των ρόδων η ευωδιά.
Κι αυτός που τ΄ αγαπούσε, το περίμενε۠· ήρθε σιμά του θαρρετά, με την καρδιά γιομάτη۠· το κοριτσάκι στην αρχή χαμήλωσε τα μάτια, μα πάλι τ΄ ανασήκωσε.
― Δώσ’ μου ένα ρόδο...
― Πάρ΄τα.
Και πήρε όλα τα ρόδα, το μάτσο με τα ρόδα, κι ήταν γιομάτα δάκρυα۠· και μοιάζαν λυπημένα, σαν κάποιες άγρυπνες βαθιές και σιωπηλές πληγές.
Κι η γλύκα των ματιών του κοριτσιού, σκόρπισε μονομιάς : γιατί δεν ήτανε παρά το λίγωμα απ΄ τα ρόδα۠· και χάθηκεν η αγάπη στου κοριτσιού τα μάτια. Κι άρχισε τότε να σφυράει κάποιο παλιό τραγούδι και να κοιτάει αφαιρεμένα αλλού.
Και το κοριτσάκι τράβηξε πάλι σιγανά۠· τράβηξε πάλι σιγανά, και χάθηκε στις καλαμιές της ρεματιάς, τις καλαμιές της ρεματιάς που πάει κατά τη χώρα...
Κι ύστερ΄ από τρεις μέρες – προς το βράδυ – περνούσε πλάι στη ρεματιά που πάει κατά τη χώρα, ένα μικρούλι φέρετρο : μικρούλι ήταν το φέρετρο, μικρούλι και λευκό, σαν τις ψυχούλες των παιδιών που πάνε να ησυχάσουν...
Το φέρετρο ήτανε μικρό, μια μαύρη μάνα μοναχά πήγαινε αργά από πίσω· και μέσα του ήταν ένα κοριτσάκι – ένα χλωμό μηδαμινό μικρούλι κοριτσάκι· κι απάνω στα χεράκια του τ΄ αχνά, τα σταυρωμένα, ήταν ριγμένο μοναχά ένα ρόδο – ένα μονάχα ρόδο κατακίτρινο.
Και μήτε φάνη πια κανείς μέσ΄ τον πλατύ έρμο δρόμο.-
Ευχαριστώ τον φίλτατο Σφραγιδονυχαργοκομήτη που το πληκτρολόγησε.
Ν.Σ.
Πηγή:http://www.sarantakos.com
ΜΙΑ ΦΩΝΗ ΓΙΑ ΤΗ «ΜΕΣΑ ΦΡΙΚΗ»-τοῦ Κωνσταντίνου Τσάτσου
- Ἕνα κείμενο ἐθνικῆς αὐτογνωσίας, τοῦ Κωνσταντίνου Τσάτσου, γραμμένο στὶς 25 Ἰανουαρίου 1945 ! ! ! Ἕνα κείμενο ποὺ σὰν νὰ γράφτηκε σήμερα .
Ἐκ βαθέων ἐκέκραξά σοι, Κύριε. Δύτες νὰ γίνουμε καὶ ἀπὸ τὰ ἔγκατα τῆς ὕπαρξής μας, ἐκεῖ ποὺ ὁ Θεός μας ἀναπαύεται, ν᾽ ἀντλήσουμε τὶς παράφορες δυνάμεις τῆς ἀπελπισίας καὶ τῆς πίστης ποὺ προκαλεῖ τὸ θαῦμα καὶ ἀναγκάζει τὴ θέληση νὰ θελήσει τὸ θέλημά της. Τρεῖς χιλιάδες χρόνια ἐπιζήσαμε στὶς ἀμαρτίες μας, θὰ ἐπιζήσουμε καὶ τώρα. Πῶς; Πότε; Ποιός θ᾽ ἀρχισει τὴν ἄνωση; Κάποιος, κάπου κάποτε θὰ βρεθεῖ. Καὶ ἄλλοι θὰ βρεθοῦν ν᾽ ἀκολουθήσουν. Δὲν μπορεῖ νὰ γίνει ἀλλιῶς, χωρὶς νὰ χαλάσει ἡ ἰσορροπία τοῦ κόσμου…».
Πηγή: περιοδ. «ΝΕΑ ΕΣΤΙΑ»
Διαδίκτυο:http://christianvivliografia.wordpress.com/
Στάρετς Σάββας Ο Παρηγορητής. «Ἄς γίνεται σέ ὅλα τό θέλημα τοῦ Θεοῦ - Θαυμαστή διήγηση»
Μέρος Α΄
«Στάρετς Σάββας Ο Παρηγορητής
Μετάφραση ἀπό τήν ρωσική γλῶσσα π.Ιωάννου Φωτοπούλου
Ἀποσπάσματα ἀπό τό ἡμερολόγιό του
«Ἄς γίνεται σέ ὅλα τό θέλημα τοῦ Θεοῦ - Θαυμαστή διήγηση»
Ποιος εἶναι σήμερα ἥσυχος, ποιός δέν ἀνησυχεῖ, ποιός δέν ἔχει βασανισμένη τήν καρδιά του;
Σπανίως συναντᾶς ἥρεμο ἄνθρωπο.
Σπανίως συναντᾶς ἥρεμο ἄνθρωπο.
Ὑπάρχουν ἀκόμη καί κάποια παιδιά πού εἶναι ὅμοια μέ τούς μεγάλους, πού ἔχασαν τήν ὑπέροχη γοητεία, ἡ ὁποία σέ προσελκύει, σέ τραβάει στά παιδιά.
Οἱ νεαροί ζοῦν σάν νά ἔχουν πυρετό, οἱ μεγάλοι ἔχουν τεντωμένα «νεῦρα», οἱ ἠλικιωμένοι στερήθηκαν τήν χαρακτηριστική τους ἡρεμία, τήν ψυχική τους εἰρήνη. Ἡ ζωή ἔβαλε σέ ὅλα τή σφραγίδα της. Ὅλα εἶναι σέ ἀναβρασμό.
Ἄν ζήσατε στίς ὄχθες κάποιου μεγάλου ποταμοῦ μέ ἄφθονα νερά, τότε ξέρετε ὅτι καθώς λυσσομανᾶ τό ποτάμι καί τά κύματα ἀναταράζουν τή βάρκα καί ἑτοιμάζονται νά τή βυθίσουν στήν ὑδάτινη ἄβυσσο, οἱ πλέοντες δέν πρέπει νά χάσουν τήν ἑτοιμότητά τοῦ πνεύματος.
Ἀντίθετα, πρέπει μέ πολύ δύναμη νά ἐργασθοῦν γιά νά παλέψουν ἐναντίον τοῦ φοβεροῦ στοιχείου καί νά σώσουν τή ζωή τους.
Καί καθένας γιά νά ἐκπληρώσει τό χρέος του, τό χρέος τοῦ χριστιανοῦ καί τοῦ Ρώσου πολίτη το σημερινό καιρό χρειάζεται ψυχική εἰρήνη, ἠρεμία πνεύματος.
Καί καθένας γιά νά ἐκπληρώσει τό χρέος του, τό χρέος τοῦ χριστιανοῦ καί τοῦ Ρώσου πολίτη το σημερινό καιρό χρειάζεται ψυχική εἰρήνη, ἠρεμία πνεύματος.
Κι αὐτό θα γίνει, ὅταν ἡ καρδιά φλέγεται ἀπό τήν πεποίθηση ὅτι ὁ πανταχοῦ παρών Κύριος καί Πατέρας μας, πού βασιλεύει σ’ ὅλο τόν κόσμο καί κατευθύνει τά πάντα πρός τό ἀγαθό
δέ θά ἐγκαταλείψει ἐμᾶς τούς ἀδύνατους καί ἀνήμπορους, ὅτι Αὐτός ὁδηγεῖ τή ζωή τοῦ καθενός ἀπό μᾶς, τά πλάσματά Του, καί ὅτι οὔτε μιά τρίχα τῆς κεφαλῆς μας, κατά το λόγο τοῦ Σωτήρος Χριστοῦ, δέν πέφτει χωρίς τό θέλημά Του.
δέ θά ἐγκαταλείψει ἐμᾶς τούς ἀδύνατους καί ἀνήμπορους, ὅτι Αὐτός ὁδηγεῖ τή ζωή τοῦ καθενός ἀπό μᾶς, τά πλάσματά Του, καί ὅτι οὔτε μιά τρίχα τῆς κεφαλῆς μας, κατά το λόγο τοῦ Σωτήρος Χριστοῦ, δέν πέφτει χωρίς τό θέλημά Του.
«Ἑαυτούς καί ἀλλήλους καί πᾶσαν τήν ζωήν ἡμῶν Χριστῷ τῷ Θεῷ παραθώμεθα». Αὐτή εἶναι μιά ἐκφώνηση τήν ὁποία συχνά ἀκοῦμε κατά τή Θεία Λειτουργία. Ἄς ἀντηχεῖ ὄχι μόνο στ’ αὐτιά μας, ἀλλά ἄς φθάνει μέχρι τήν καρδιά, μέχρι τό βάθος της καί ἄς βρίσκει ἐκεῖ εἰλικρινῆ καί καταφατική ἀπόκριση.
«Γεννηθήτω τό θέλημά Σου». Τά λόγια αὐτά τῆς Κυριακῆς προσευχῆς, σάν τίς θωπευτικές θερμές ἀκτίνες τοῦ ἥλιου, ἄς θερμαίνουν τήν ὕπαρξή μας χύνοντας σ’ αὐτήν τή μακάρια εἰρήνη καί τήν ἥσυχη στάση μας σέ ὅλες τίς δυστυχίες καί τίς χαρές τῆς ζωῆς , ἐνισχύοντάς τήν σέ κάθε δραστηριότητα πού ἐπιβάλλεται σέ κάθε θέση ἤ κατάσταση πού βρισκόμαστε.
Τό νά παραδώσεις τόν ἑαυτό σου στή θεία καθοδήγηση, το νά μπεῖς κάτω ἀπό τή ζεστή καί γεμάτο ἀγάπη σκέπη τοῦ Θεοῦ, αὐτός εἶναι ὁ σπουδαιότερος ὅρος μιᾶς εὐτυχισμένης ζωῆς.
Θεωροῦμε κατάλληλη τή στιγμή, χάριν νουθεσίας, νά παραθέσουμε τή διήγηση γιά κάποιο μοναχό ὁ ὁποῖος ὑπέταξε τό δικό του θέλημα στό θέλημα τοῦ Θεοῦ καί ἀπόλαυσε μεγάλη εἰρήνη στήν ψυχή του, λαμβάνοντας ἀπό τό Θεό τό ἰαματικό χάρισμα.
Πολλοί ἀσθενεῖς γίνονται καλά μόνο μέ τό ἄγγιμα τοῦ ἐνδύματος του. Παντοῦ συναντοῦσε μεγάλο σεβασμό γιά τό πρόσωπό του. Μεταξύ αὐτῶν οἱ ἀδελφοί τῆς μονῆς ἐκπληττονταν πολύ μέ ὅσα γίνονταν ἀπό τό συμμοναστή τους, ἐπειδή δέν παρατηροῦσαν σ’αὐτόν κανένα ἰδιαίτερα ἐξέχον ἀσκητικό ἀγώνισμα, οὔτε αὐστηρή νηστεία, οὔτε ὑπερβολικούς κόπους, οὔτε κάτι ἄλλο. Ζοῦσε, ὅπως ὅλοι οἵ ἄλλοι.
Ἕνα μόνο πρᾶγμα κρατοῦσε μέ αὐστηρότητα. Ὅλα ὅσα τοῦ συνέβαιναν τά δεχόνταν πρόθυμα καί εὐχαριστοῦσε γι’ αὐτό τό Θεό. Ἕνα τόν διέκρινε: Εἶχε παραδοθεῖ ὁλοκληρωτικά στό θέλημα τοῦ Θεοῦ.
Κάποτε πού ὁ μοναχός αὐτό θεράπευσε κάποιους ἀρρώστους χωρίς κανένα ἰατρικό μέσο διά τῆς ζώσης ἐν αὐτῷ χάριτος καί δυνάμεως, ὁ προεστώς τοῦ κοινοβίου τόν ρώτησε ποία ἦταν ἡ αἰτία τῆς θεραπείας, γιατί οἱ προσευχόμενοι σ’ αὐτόν λαμβάνουν τήν ἴαση.
-Καί ἐγώ ὁ ἴδιος ἐκπλήττομαι πού μπορῶ νά τούς δίνω τήν ὑγεία τους, ἀπάντησε ὁ μοναχός. Ντρέπομαι πού τά ἐνδύματά μου, ἔχουν ἰαματική δύναμη, γιατί ἐγώ οὔτε μέ νηστεία, οὔτε μέ ἄλλα ἀσκητικά, μοναστικά ἀγωνίσματα, ἀξιώθηκα νά λάβω τέτοιο δῶρο ἀπό τό Θεό.
Ψηφιοποίηση κειμένου Κατερίνα
Κάποτε πού ὁ μοναχός αὐτό θεράπευσε κάποιους ἀρρώστους χωρίς κανένα ἰατρικό μέσο διά τῆς ζώσης ἐν αὐτῷ χάριτος καί δυνάμεως, ὁ προεστώς τοῦ κοινοβίου τόν ρώτησε ποία ἦταν ἡ αἰτία τῆς θεραπείας, γιατί οἱ προσευχόμενοι σ’ αὐτόν λαμβάνουν τήν ἴαση.
-Καί ἐγώ ὁ ἴδιος ἐκπλήττομαι πού μπορῶ νά τούς δίνω τήν ὑγεία τους, ἀπάντησε ὁ μοναχός. Ντρέπομαι πού τά ἐνδύματά μου, ἔχουν ἰαματική δύναμη, γιατί ἐγώ οὔτε μέ νηστεία, οὔτε μέ ἄλλα ἀσκητικά, μοναστικά ἀγωνίσματα, ἀξιώθηκα νά λάβω τέτοιο δῶρο ἀπό τό Θεό.
Πηγή:http://anavaseis.blogspot.com
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)