"᾿Εγώ εἰμί τὸ Α καὶ τὸ Ω, ἡ ἀρχὴ καὶ τὸ τέλος, ὁ πρῶτος καὶ ὁ ἔσχατος" (᾿Αποκ. κβ΄, 13)
Κείμενα γιά τήν ἑλληνική γλῶσσα στή διαχρονική της μορφή, ἄρθρα ὀρθοδόξου προβληματισμοῦ καί διδαχῆς, ἄρθρα γιά τήν ῾Ελλάδα μας πού μᾶς πληγώνει...
Δευτέρα 5 Ιουλίου 2010
᾿Επιτέλους, ἄς πάψει πιά ὁ ἀκραῖος σταλινισμός τοῦ ΚΚΕ. ῾Υπάρχουν καί ὅρια, βρέ παιδιά!
῾Ο Χατζηνικολάου ἀντέδρασε στόν συνεχῆ "ΤΣΑΜΠΟΥΚΑ"τῆς Κυρίας Λιάνας Κανέλλη
᾿Επίτιμος Διδάκτορας τοῦ Πανεπιστημίου ᾿Αθηνῶν ὁ ᾿Αρχιεπίσκοπος ᾿Αθηνῶν καί πάσης ῾Ελλάδος κ. ῾Ιερώνυμος
Την Τρίτη 6 Ιουλίου 2010, στις 19.00, στη Μεγάλη Αίθουσα Τελετών του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών, ο Μακαριώτατος Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και πάσης Ελλάδος κ. Ιερώνυμος θα αναγορευθεί επίτιμος διδάκτορας των Τμημάτων Θεολογίας και Κοινωνικής Θεολογίας της Θεολογικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών.
Ο Mακαριώτατος είναι απόφοιτος της Φιλοσοφικής Σχολής (Τμήμα Αρχαιολογίας) και της Θεολογικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών και διετέλεσε υπότροφος του Ι.Κ.Υ. (1ος σε πανελλαδική κλίμακα) στις βυζαντινές σπουδές. Μετέβη για μεταπτυχιακές σπουδές στο Graz Αυστρίας και στο Regensburg και το Μόναχο της Γερμανίας. Εργάσθηκε ως πανεπιστημιακός βοηθός στην Αρχαιολογική Εταιρεία στην Αθήνα δίπλα στον Ορλάνδο και ως φιλόλογος στη Λεόντειο Σχολή της Νέας Σμύρνης, στο 9ο Νυκτερινό Γυμνάσιο Αθηνών, καθώς και στο Γυμνάσιο της Αυλώνος. Εγκατέλειψε την πανεπιστημιακή του καριέρα μετά την ένταξή του στον ιερό κλήρο.
Στο συγγραφικό του έργο συγκαταλέγονται πολλά άρθρα, μελέτες και βιβλία θεολογικού, κοινωνικού και ιστορικού περιεχομένου, εκ των οποίων αυτό με τον τίτλο «Μεσσαιωνικά Μνημεία της Ευβοίας» βραβεύθηκε το 1970 με πρώτο βραβείο από την Ακαδημία Αθηνών. Το 2006 εξεδόθη ο πρώτος από τους τρεις τόμους έργου του με τον τίτλο «Χριστιανική Βοιωτία».
Πηγή:http://www.ecclesia.gr/greek/pronaos/pronaos_403.html#n1
Τζαμί σέ κάθε γειτονιά καί μέ τίς εὐλογίες τοῦ ΣτΕ (Συμβούλιο της Επικρατείας)
Σε μια πρωτοφανή απόφαση-συμβολή στην προσπάθεια θρησκευτικού αποχρωματισμού της χώρας, που θα ανοίξει τον ασκό του Αιόλου, το Δ' Τμήμα του Συμβουλίου της Επικρατείας έδωσε το πράσινο φως για την ίδρυση τεμενών και «ναών» άλλων αναγνωρισμένων θρησκειών εκτός της Ορθόδοξης, χωρίς άδεια από το Υπουργείο Παιδείας.
Σύμφωνα με την πρωτοφανή απόφαση, οι νόμοι της διετίας 1938-39 που καθορίζουν τις προϋποθέσεις ανέγερσης ναών, αντίκεινται στις διατάξεις του άρθρου 13 του Συντάγματος που καθιερώνει τη θρησκευτική ελευθερία. 60 και πλέον χρόνια μετά, το ΣτΕ συμβάλλει τα μέγιστα με την απόφασή του στον θρησκευτικό αποχρωματισμό της χώρας, δίνοντας το πράσινο φως σε σέχτες και... την Αλ Κάιντα, να δημιουργήσουν συνθήκες ηθικού και κοινωνικού χάους, θεωρώντας την προϋπόθεση αδείας ασυμβίβαστη προς «την συνταγματική επιταγή της ανεμπόδιστής ασκήσεως της λατρείας» και τονίζοντας ότι αρκεί μόνο η συμμόρφωση με τους πολεοδομικούς κανονισμούς!
Πλέον, αν η απόφαση εγκριθεί από την Ολομέλεια του Ανωτάτου Ακυρωτικού Δικαστηρίου, η
υπόθεση πρέπει να πάει στο Ανώτατο Ειδικό Δικαστήριο, καθώς υπάρχει αντίθετη απόφαση του Αρείου Πάγου.
Σημειωτέον ότι στο ΣτΕ είχε προσφύγει ιερέας της Μητρόπολης Κασσάνδρειας, ζητώντας να ακυρωθεί απόφαση του γενικού διευθυντή του υπουργείου Παιδείας με την οποία εγκρίθηκε η λειτουργία «εκκλησία» Ιεχωβάδων, στα όρια της μητρόπολης όπου ιερουργεί.
πηγή
Σύγχρονοι εἰκονομάχοι ἐφαρμόζουν ὕπουλο σχέδιο....
Σχέδιο ἀποκαθήλωσης τῶν ἱερῶν εἰκόνων ἀπό τίς σχολικές τάξεις;
Πληροφορία αξιόπιστου προσώπου που έφτασε στο ιστολόγιο μας αναφέρει ότι υπάρχει άτυπη εντολή κάποιων από το Υπουργείο Παιδείας να αφαιρεθούν εικόνες από τις σχολικές αίθουσες. Επειδή αν κάτι τέτοιο γινόταν με επίσημη εντολή θα προξενούσε μεγάλες αντιδράσεις γι’ αυτό και επιλέγεται η σιωπηλή άτυπη αποκαθήλωση των εικόνων. Η πληροφορία που μεταδίδουμε έφτασε μάλιστα μέχρι την Αρχιεπισκοπή Αθηνών.Όπως και να έχει το πράγμα, όλοι οι θεολόγοι αλλά και οι εκπαιδευτικοί κάθε ειδικότητας θα πρέπει εντός των πρώτων ημερών του ερχόμενου σχολικού έτους να φροντίσουμε για την ανάρτηση εικόνων σε όσες σχολικές τάξεις θα διαπιστώσουμε ότι απουσιάζουν.....
Είναι άλλωστε γνωστό ότι πολλοί διευθυντές σχολείων με την πρόφαση δήθεν εργασιών ανακαίνισης των σχολικών κτιρίων (βάψιμο τοίχων κλπ) αποκαθηλώνουν τις εικόνες και ακολούθως δεν φροντίζουν για την εκ νέου ανάρτησή τους αλλά για την απόκρυψή τους σε κάποια αποθήκη του σχολείου. Πολλές εικόνες πάλι βρίσκονται μεν αναρτημένες στους τοίχους αλλά είναι παλιές ή μισοδιαλυμένες. Καλό είναι με προσωπική μας πρωτοβουλία και με ενημέρωση προς τους διευθυντές των σχολείων να αναρτούμε νέες εικόνες στις τάξεις.
Μιά νύχτα τό φεγγάρι...-Ναπολέων Λαπαθιώτης (1888-1944)
Γιατί, ἄραγε φιλοξενοῦμε τέτοια ποίηματα; Τί ἔχουν νά δώσουν ἀπό πλευρᾶς πνευματικότητας; Θά ἔλεγα ἴσως καί τίποτα. ῎Εχουν ὅμως μιά μουσική, μιά μουσική πού συλλαμβάνουν μόνο οἱ ποιητές. Μιά μουσική κι ἕναν ρυθμό πού ὁδηγοῦν στόν Μεγάλο Ποιητή τοῦ παντός. ῾Ο τραγικός Ναπολέων Λαπαθιώτης μᾶς λέει κάτι σημαντικό στό παρακάτω ποίημα:γιατί η καρδιά μου, δίχως πίστη κ΄έρημη,/λαχταρούσε σε κάτι να πιστέψη.... Εἶχε ἑπομένως τήν ὑπαρξιακή λαχτάρα, ἔστω κι ἄν ἀστόχησε. ῎Ετσι λοιπόν, ἁπλά, σάν μιά ψυχή πού ἀστόχησε ἄς τόν δοῦμε κι ἄς πάρουμε ἄν μποροῦμε ὅ, τι καλό ἔχει νά μᾶς δώσει. Τουλάχιστον, τήν ἀπόλαυση ἑνός ὡραίου ποιήματος, πέρα ἀπό στείρους διδακτισμούς...
᾿Οδυσσεύς
Μια νύχτα, το φεγγάρι καθώς έγερνε
φθαρμένο απ΄τις αγρύπνιες κι απ΄τους κόπους,
μού μίλησε, την ώρα που βασίλευε,
για μαγεμένους, άλλους τόπους.
Έτσι λαμπρούς κι ωραίους μού τους παράστησε,
και θέλγητρα και θαύματα γιομάτους,
μονάχα που δεν είπε το πού βρίσκονται,
- μήτε το μέρος, μήτε τ΄όνομά τους...
Και μ΄έκανε και πίστεψα στα λόγια του,
και κάποια ελπίδα μού έλουσε τη σκέψη,
γιατί η καρδιά μου, δίχως πίστη κ΄έρημη,
λαχταρούσε σε κάτι να πιστέψη...
Μα εκείνο, το πικρό του ψέμμα νιώθοντας,
και βλέποντάς με τόσο να επιμένω,
να μάθω πού τους είδες, - χλωμά γέλασε,
και χάθηκε, βαρύ και λυπημένο...
ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ ΣΗΜΕΙΩΜΑ
Λεπταίσθητος, μα και τραγικός μαζί ποιητής, που έδωσε ο ίδιος τέλος στην υπαρξιακή αγωνία του, μια βραδιά του 1944, λίγο πριν την απελευθέρωση. Γεννήθηκε στην Αθήνα κι ήταν γιός του στρατηγού Λεωνίδα Λαπαθιώτη, ενώ η μητέρα του ήταν ανιψιά του Χαρ.Τρικούπη. Σπούδασε νομικά, αλλά δεν άσκησε την επιστήμη του, ούτε άλλο επάγγελμα. Από μαθητής ακόμη δημοσίευε ποιήματά του στη "Διάπλαση των Παίδων" κι αργότερα στο περιοδικό "Ηγησώ". Ωστόσο η μόρφωσή του ήταν πλατιά και μεγάλη όπως και η ευαισθησία του. Η μοναδική ποιητική συλλογή του "Ποιήματα" εκδόθηκε στα 1939. Η οικογενειακή του περιουσία τού επέτρεπε να ζει σαν τους μποέμ ποιητές της Ευρώπης, που θαυμάζε.
Πηγή: http://ellas60.blogspot.com
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)