Ο ιερέας που τιμωρήθηκε γιατί εξέφρασε την αντίθεση του στο διάλογο με τους Παπικούς.«Δεν διαφωνώ με το διάλογο, διαφωνώ με το διάλογο για χάρη του διαλόγου».
ΙΕΡΕΑΣ ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΣ ΜΟΥΓΙΑΣ
Ο επαναστάτης ιερέας σε σύγκρουση με τον Αρχιεπίσκοπο Χρυσόστομο
ΙΕΡΕΑΣ ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΣ ΜΟΥΓΙΑΣ
Ο επαναστάτης ιερέας σε σύγκρουση με τον Αρχιεπίσκοπο Χρυσόστομο
Ο ιερέας Αλεθρικού Χριστόδουλος Μούγιας έδιωξε από την εκκλησία του τους πολιτικούς όλων των κομμάτων, γιατί η πολιτική «είναι ξένη προς το πνεύμα της Ορθοδοξίας».
ΠΑΤΗΡ ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΣ
Εμένα η πίστη μου δεν παζαρεύεται ούτε βγαίνει αλαούνα αλατρέ.
Την εναντίωσή του στις εκφωνήσεις επικηδείων από πολιτικά πρόσωπα μέσα στην εκκλησία του, τον ιερό ναό Αγίου Επιφανίου στο χωριό Αλεθρικό Λάρνακας, επιβεβαίωσε χθες στη «Σ» ο ιερέας της κοινότητας Χριστόδουλος Μούγιας. Τη θέση του υιοθέτησαν τα υπόλοιπα μέλη της Εκκλησιαστικής Επιτροπής με σχετική απόφαση που πήραν τον περασμένο Σεπτέμβρη.
Ο 60χρονος ιερέας που τολμά να τα βάζει με το πολιτικό και κομματικό κατεστημένο, βρίσκεται σε πορεία σύγκρουσης και με τον Αρχιεπίσκοπο, αφού είναι ένας από τους λιγοστούς ιερωμένους που εξέφρασαν αντίθεση στο διάλογο με τους Ρωμαιοκαθολικούς και μάλιστα φαίνεται ότι τιμωρήθηκε, αφού δεν έλαβε ακόμα το μισθό του από την Αρχιεπισκοπή. «Δεν έγινα παπάς για να ζω από τον Χριστό, έγινα παπάς για να ζω για το Χριστό», μας είπε χθες στη διάρκεια συνομιλίας μας στο σπίτι του, στο Αλεθρικό, και πρόσθεσε: «Μπορεί να είμαστε μειοψηφία, μπορεί να είμαστε για κάποιους τρελοί, αλλά αν οι άγιοι μάρτυρες Πατέρες μας δεν σκέφτονταν όπως σκέφτονταν, δεν θα είχαμε σήμερα Ορθοδοξία. Εκείνους τους κρέμαζαν και τους σκότωναν, αλλά επέμεναν να αγωνίζονται για την πίστη τους. Γιατί λοιπόν εγώ να φοβηθώ ότι μου έκοψε το μισθό ο Αρχιεπίσκοπος ή ότι θα με παύσει; Μακάρι να είναι καλά»…
Ο πατήρ Χριστόδουλος μάς είπε ότι το αποκορύφωμα για την απόφασή του να απαγορεύσει την εκφώνηση επικήδειων από πολιτικούς στην εκκλησία του ήταν περιστατικό που έγινε στη διάρκεια κηδείας στο Αλεθρικό πριν από μερικούς μήνες και που αφορούσε το βουλευτή του ΔΗΣΥ Αμμοχώστου Γιώργο Γεωργίου.
«Παρουσιάστηκε ο βουλευτής και πήγε και μπήκε στο ψαλτήρι χωρίς να ρωτήσει κανένα», μας είπε ο πατήρ Χριστόδουλος, και συνέχισε: «Πήγα κοντά του και του είπα χαμηλόφωνα ότι δεν δέχομαι επικήδειους μέσα στην εκκλησία από πολιτικά άτομα. Μου είπε «δεν θα μου πεις εσύ τι θα κάνω εγώ», οπότε αποχώρησα και άρχισε να μιλά πριν τελειώσω τη λειτουργία. Τότε, του έκλεισα τα μικρόφωνα, αλλά αυτός συνέχισε να μιλά. Έθεσα το θέμα στην Εκκλησιαστική Επιτροπή που αποφάσισε σε συνεδρία της το Σεπτέμβρη ότι δεν θα επιτρέπονται σε πολιτικά πρόσωπα να εκφωνούν επικήδειους στο χώρο της εκκλησίας.
Αυτό το φαινόμενο της ανάμειξης κομμάτων στους επικήδειους παρουσιάστηκε τελευταία. Έρχεται κάποιος βουλευτής ξένος προς την κοινότητα που δεν ξέρει καν τον πεθαμένο, να μιλήσει για τον πεθαμένο, να μου πει εμένα του ντόπιου ποιος είναι ο συγχωριανός μου και καμιά φορά λέει και γελοία πράγματα. Με ενοχλεί ως ιερέα να έρχονται άτομα που συχνά δεν σέβονται καν τον χώρο ως ιερό, δεν βάζουν το σταυρό τους μπαίνοντας, δεν ανάβουν ένα κερί, δεν προσκυνούν καν.
Μπαίνουν στην εκκλησία λες και μπαίνουν σε λέσχη ή σε καφενείο, ζητούν και πρωτοκαθεδρίες, αλλά όλα αυτά είναι ξένα για την εκκλησία, η εκκλησία δεν προσφέρεται για τον κύριο τάδε, η εκκλησία είναι ισοτιμία. Δεν μπορώ λοιπόν να ανεχτώ κάποιον που δεν έχει καμιά σχέση με την εκκλησία, δεν εκκλησιάζεται καν και έρχεται αυθαίρετα και να θέλει να μιλήσει. Με ποιο δικαίωμα; Επειδή είναι βουλευτής ή στέλεχος κόμματος; Για μένα αυτό είναι απαράδεκτο, ξένο προς το πνεύμα της Ορθοδοξίας και δεν το δέχομαι στη δική μου εκκλησία.
Ο Μητροπολίτης Πάφου
-Εναντιώθηκες και στο διάλογο με τους Ρωμαιοκαθολικούς, έτσι δεν είναι;
-Λαθεμένη έκφραση. Δεν διαφωνώ με το διάλογο, διαφωνώ με το διάλογο για χάρη του διαλόγου. Οι δικοί μας έρχονται και συμπροσεύχονται μαζί με τους Ρωμαιοκαθολικούς, οι οποίοι ουσιαστικά δεν έχουν ιεροσύνη, έχουν αποκοπεί από τον κρίκο μετάδοσης ιεροσύνης από το 1054 που ο Πάπας έκανε δική του Εκκλησία, για να καταστήσει τον εαυτό του Πρώτο επί της γης μετά το Θεό. Όμως εμείς οι Ορθόδοξοι έχουμε το Χριστό ως αρχηγό, κρίνουμε τους πάντες, από τους ιερείς έως και τον Αρχιεπίσκοπο και τον Πατριάρχη. Δεν είναι τυχαίο που πολλοί Ρωμαιοκαθολικοί επιστρέφουν στην Ορθοδοξία κι ένας από αυτούς είναι ο κ. Λαυρέντιος ντε Τζιόρτζιο που ήταν μαζί μας στην Πάφο, όταν έγινε το Συνέδριο με τους Ρωμαιοκαθολικούς - τον κ. ντε Τζιόρτζιο τον αποκάλεσε άστοχα ο Άγιος Πάφου «γενίτσαρο». Κατά την ταπεινή μου γνώμη έπρεπε να απολογηθεί ο Μητροπολίτης Πάφου γι' αυτήν την άστοχη έκφραση.
«Θα μας ξεγελάσουν»
-Πώς θα πρέπει να διευθετηθούν οι διαφορές με τους Καθολικούς;
-Αν επιστρέψει ο Πάπας εκεί που ήταν προηγουμένως, πριν αποσχισθεί από την Ορθόδοξη Εκκλησία, πριν αλλοιώσει το Τριαδικό Δόγμα, πριν μειώσει το Πανάγιο Πνεύμα, πριν βάλει το Αλάθητο και τα Συγχωροχάρτια και αν αποβάλει όλες τις καινοδοξίες που έβαλε μέσα στην Πίστη, είναι ευπρόσδεκτος από πλευράς Ορθόδοξης Εκκλησίας. Αλλά τι γίνεται; Ο Πάπας είναι Πολιτειακό καθεστώς, είναι κράτος, επηρεάζει πολλά και πολλούς και πιστεύω θέλει να μας εκμεταλλευτεί λόγω του πολιτικού μας προβλήματος στην Κύπρο. Πιθανόν οι Ρωμαιοκαθολικοί υπόσχονται στους δικούς μας ιεράρχες ότι δήθεν θα μας βοηθήσουν, ενώ θα μας ξεγελάσουν πάλι όπως έκαναν πριν το 1453. Άρα το να γίνει διάλογος με την έννοια να επιστρέψουν πίσω στην Ορθοδοξία, ναι, θα τον υποστήριζα. Αλλά το να γίνεται διάλογος με βάση πόσες από τις καινοτομίες του Πάπα αποδεχόμαστε, αυτό το απορρίπτω.
-Με τους Τούρκους κάνουμε διάλογο, γιατί όχι με τους άλλους Χριστιανούς;
-Είναι καλό να μιλάς με τον κάθε άνθρωπο επί της γης. Αλλά αν βλέπω εκ των προτέρων ότι ο διάλογος δεν οδηγεί πουθενά και θα σκανδαλίσω τους δικούς μου, γιατί να προχωρήσω;
Πενία τέχνας κατεργάζεται…
Ο πατήρ Χριστόδουλος είναι ιερέας από 23 χρονών και υπηρετεί συνεχώς στο Αλεθρικό. Έχει έξι παιδιά, με το μικρότερο 19 χρονών να φοιτά στο Πανεπιστήμιο Κύπρου και το μεγαλύτερο 34 χρονών. Χήρεψε πριν από 19 χρόνια όταν το μικρότερο παιδί του ήταν 16 μηνών και το μεγαλύτερο 16 χρονών και ουσιαστικά τα μεγάλωσε μόνος του. Πριν γίνει ιερέας ήταν μηχανικός αυτοκινήτων, ενώ ταυτόχρονα με την ιεροσύνη, δούλεψε εργάτης οικοδομών, κτίστης και μεροκαματιάρης πρώτα σε ξένη γη και τα τελευταία χρόνια γεωργός σε δική του γη. «Πενία τέχνας κατεργάζεται», μας είπε όταν παρατηρήσαμε ότι είναι πολυτεχνίτης.
-Τι είναι για σένα η ιεροσύνη;
-Όπως ήταν παραμένει το όραμα... Αν μου επέτρεπε ο Θεός να ξαναγεννιόμουν, πάλι παπάς θα ζητούσα να γίνω.
-Έστω κι αν στερήθηκες πολλά;
-Στερήθηκα υλικά πράγματα, όχι πνευματικά.
-Τι κάνεις τις ελεύθερες ώρες σου;
-Δεν έχω ελεύθερες ώρες. Άνκαι έχω προβλήματα υγείας, συνεχίζω να ασχολούμαι με τη γη, με καμιά δεκαπενταριά σκάλες γης που έχω.
«Πότε κομμουνιστής και πότε φασίστας»
«Στα χωριά μας πριν από το ΄74 υπήρχε διχασμός και η κάθε παράταξη ήθελε τον ιερέα «δικό» της και έτσι κάθε πλευρά με διεκδικούσε να με κάνει δικό της. Αν και τότε ήμουν ένα άπειρο παιδί 22 χρονών, έβλεπα ότι η κάθε πλευρά ήθελε να με εκμεταλλευτεί κι έτσι έμεινα αμέτοχος στα πολιτικά. Τους έλεγα και τότε και τώρα ότι όλα τα κόμματα είναι κάτω από το πετραχήλι του παπά, φτάνει να είναι χριστιανοί. Ο παπάς πρέπει να είναι υπεράνω κομμάτων. Το ότι δεν ήμουν με κανένα κόμμα ή παράταξη, μου στοίχισε. Όταν με χειροτόνησαν ιερέα, οι μισοί έφυγαν από την εκκλησία, διότι μίλησε ο τότε Μητροπολίτης Κιτίου Άνθιμος εναντίον του Αρχιεπισκόπου Μακαρίου. Αποφάσισα από τότε να μην μπλεχτώ με τα κόμματα και τις παρατάξεις. Να μην ξεχνούμε ότι άφησα μια δουλειά με 75 λίρες τη βδομάδα, στην κατασκευή του λιμανιού Λάρνακας και έγινα παπάς για πεντέμισι λίρες. Το χαρακτηριστικό είναι ότι πριν από το πραξικόπημα όποτε επικρατούσε η μια πλευρά και με ήθελε μαζί της ως ιερέα και δεν ακολουθούσα, κατηγορούμουν ότι ήμουν κομμουνιστής. Όταν υπερτερούσε η άλλη πλευρά και αρνούμουν και σε αυτούς να ακολουθήσω, κατηγορούμουν ότι ήμουν φασίστας. Μου έβαλαν κατά καιρούς πολλές ταμπέλες. Πρόσφατα ο Αρχιεπίσκοπος είπε ότι είμαστε για το φρενοκομείο. Αν έχει συνταγή χαπιών για να ξεπεράσουμε το φρενοκομείο, ας μας δώσει. Με στενοχωρεί η διαμάχη μέσα στους κόλπους της Εκκλησίας. Αλλά περιμένω να πάρουν θέση οι Ιεράρχες μας. Όχι για διάφορους λόγους να παζαρεύουμε το Χριστό στα ξενοδοχεία της Πάφου. Δεν το δέχομαι. Εμένα η πίστη μου δεν παζαρεύεται ούτε βγαίνει αλαούνα αλατρέ».
Η εκδοχή του Γιώργου Γεωργίου
Γιώργος Γεωργίου βουλευτής ΔΗΣΥ Αμμοχώστου: «Ο πραγματικός λόγος για τον οποίο ο πατήρ Χριστόδουλος τα έβαλε μαζί μου και με τους βουλευτές Αμμοχώστου όλων των κομμάτων, ήταν γιατί οι βουλευτές Αμμοχώστου όλων των κομμάτων ήταν υπέρμαχοι του δίκαιου αιτήματος του Κοινοτικού Συμβουλίου και της Εκκλησιαστικής Επιτροπής Κιβισιλίου να έχουν την αποκλειστική διαχείριση της εκκλησίας της Παναγίας στο Κιβισίλι.
Η αντίδρασή του εναντίον των πολιτικών είναι λοιπόν προσχηματική. Τα έχει με τους πολιτικούς, όχι για τους λόγους που σας είπε. Το Κιβισίλι που είναι γειτονική προς το Αλεθρικό κοινότητα, κατοικείται από πρόσφυγες που προέρχονται από την επαρχία Αμμοχώστου.
Και παρά το ότι έχουν δικό τους ιερέα, τη διαχείριση της εκκλησίας τους την είχε ο ιερέας του Αλεθρικού. Διαμηνούσαν λοιπόν στους βουλευτές ότι είναι άξιοι και ικανοί να διαχειριστούν την εκκλησία τους, πράγμα που φαίνεται εξόργισε τον παπά του Αλεθρικού.
Μια βδομάδα πριν από το επεισόδιο στην κηδεία του φίλου μου Παύλου Χρυσάνθου, η Ιερά Σύνοδος πήρε απόφαση ότι έχει δίκαιο το Κιβισίλι κι έδωσε εντολές να σταματήσει η εμπλοκή του Αλεθρικού.
Ο παπα-Χριστόδουλος αντέδρασε, έβρισε την Ιερά Σύνοδο και κηρύχθηκε σε αργία. Να αναφέρω ότι ο μακαρίτης Παύλος Χρυσάνθου ήταν οικογενειακός φίλος, δεν ήταν κομματικό στέλεχος και δεν είχα πρόθεση να κάνω κομματική ομιλία στην κηδεία του. Έτσι κι αλλιώς είναι η οικογένειά του που μου ζήτησε να πω τον επικήδειο. Ενώ λοιπόν ετοιμαζόμουν να μιλήσω μέσα στην εκκλησία, ο πατήρ Χριστόδουλος έτρεξε κοντά μου και μου είπε να μη μιλήσω.
Τον ρώτησα «γιατί» και μου είπε ότι τα κόμματα δεν μιλούν στην εκκλησία του. Του απάντησα ότι δεν θα μιλήσω ως κόμμα, αλλά ως φίλος του Παύλο, αλλά αυτός επέμενε και όταν άρχισα να μιλώ, πήγε τρέχοντας κι έκλεισε τα μικρόφωνα. Εγώ συνέχισα κι έκανα χωρίς μικρόφωνα τον επικήδειο. Πρέπει να σημειώσω ότι το εκκλησίασμα αντέδρασαν έντονα εναντίον αυτής της αχαρακτήριστης συμπεριφοράς του ιερέα».
ΠΑΤΗΡ ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΣ
Εμένα η πίστη μου δεν παζαρεύεται ούτε βγαίνει αλαούνα αλατρέ.
Την εναντίωσή του στις εκφωνήσεις επικηδείων από πολιτικά πρόσωπα μέσα στην εκκλησία του, τον ιερό ναό Αγίου Επιφανίου στο χωριό Αλεθρικό Λάρνακας, επιβεβαίωσε χθες στη «Σ» ο ιερέας της κοινότητας Χριστόδουλος Μούγιας. Τη θέση του υιοθέτησαν τα υπόλοιπα μέλη της Εκκλησιαστικής Επιτροπής με σχετική απόφαση που πήραν τον περασμένο Σεπτέμβρη.
Ο 60χρονος ιερέας που τολμά να τα βάζει με το πολιτικό και κομματικό κατεστημένο, βρίσκεται σε πορεία σύγκρουσης και με τον Αρχιεπίσκοπο, αφού είναι ένας από τους λιγοστούς ιερωμένους που εξέφρασαν αντίθεση στο διάλογο με τους Ρωμαιοκαθολικούς και μάλιστα φαίνεται ότι τιμωρήθηκε, αφού δεν έλαβε ακόμα το μισθό του από την Αρχιεπισκοπή. «Δεν έγινα παπάς για να ζω από τον Χριστό, έγινα παπάς για να ζω για το Χριστό», μας είπε χθες στη διάρκεια συνομιλίας μας στο σπίτι του, στο Αλεθρικό, και πρόσθεσε: «Μπορεί να είμαστε μειοψηφία, μπορεί να είμαστε για κάποιους τρελοί, αλλά αν οι άγιοι μάρτυρες Πατέρες μας δεν σκέφτονταν όπως σκέφτονταν, δεν θα είχαμε σήμερα Ορθοδοξία. Εκείνους τους κρέμαζαν και τους σκότωναν, αλλά επέμεναν να αγωνίζονται για την πίστη τους. Γιατί λοιπόν εγώ να φοβηθώ ότι μου έκοψε το μισθό ο Αρχιεπίσκοπος ή ότι θα με παύσει; Μακάρι να είναι καλά»…
Ο πατήρ Χριστόδουλος μάς είπε ότι το αποκορύφωμα για την απόφασή του να απαγορεύσει την εκφώνηση επικήδειων από πολιτικούς στην εκκλησία του ήταν περιστατικό που έγινε στη διάρκεια κηδείας στο Αλεθρικό πριν από μερικούς μήνες και που αφορούσε το βουλευτή του ΔΗΣΥ Αμμοχώστου Γιώργο Γεωργίου.
«Παρουσιάστηκε ο βουλευτής και πήγε και μπήκε στο ψαλτήρι χωρίς να ρωτήσει κανένα», μας είπε ο πατήρ Χριστόδουλος, και συνέχισε: «Πήγα κοντά του και του είπα χαμηλόφωνα ότι δεν δέχομαι επικήδειους μέσα στην εκκλησία από πολιτικά άτομα. Μου είπε «δεν θα μου πεις εσύ τι θα κάνω εγώ», οπότε αποχώρησα και άρχισε να μιλά πριν τελειώσω τη λειτουργία. Τότε, του έκλεισα τα μικρόφωνα, αλλά αυτός συνέχισε να μιλά. Έθεσα το θέμα στην Εκκλησιαστική Επιτροπή που αποφάσισε σε συνεδρία της το Σεπτέμβρη ότι δεν θα επιτρέπονται σε πολιτικά πρόσωπα να εκφωνούν επικήδειους στο χώρο της εκκλησίας.
Αυτό το φαινόμενο της ανάμειξης κομμάτων στους επικήδειους παρουσιάστηκε τελευταία. Έρχεται κάποιος βουλευτής ξένος προς την κοινότητα που δεν ξέρει καν τον πεθαμένο, να μιλήσει για τον πεθαμένο, να μου πει εμένα του ντόπιου ποιος είναι ο συγχωριανός μου και καμιά φορά λέει και γελοία πράγματα. Με ενοχλεί ως ιερέα να έρχονται άτομα που συχνά δεν σέβονται καν τον χώρο ως ιερό, δεν βάζουν το σταυρό τους μπαίνοντας, δεν ανάβουν ένα κερί, δεν προσκυνούν καν.
Μπαίνουν στην εκκλησία λες και μπαίνουν σε λέσχη ή σε καφενείο, ζητούν και πρωτοκαθεδρίες, αλλά όλα αυτά είναι ξένα για την εκκλησία, η εκκλησία δεν προσφέρεται για τον κύριο τάδε, η εκκλησία είναι ισοτιμία. Δεν μπορώ λοιπόν να ανεχτώ κάποιον που δεν έχει καμιά σχέση με την εκκλησία, δεν εκκλησιάζεται καν και έρχεται αυθαίρετα και να θέλει να μιλήσει. Με ποιο δικαίωμα; Επειδή είναι βουλευτής ή στέλεχος κόμματος; Για μένα αυτό είναι απαράδεκτο, ξένο προς το πνεύμα της Ορθοδοξίας και δεν το δέχομαι στη δική μου εκκλησία.
Ο Μητροπολίτης Πάφου
-Εναντιώθηκες και στο διάλογο με τους Ρωμαιοκαθολικούς, έτσι δεν είναι;
-Λαθεμένη έκφραση. Δεν διαφωνώ με το διάλογο, διαφωνώ με το διάλογο για χάρη του διαλόγου. Οι δικοί μας έρχονται και συμπροσεύχονται μαζί με τους Ρωμαιοκαθολικούς, οι οποίοι ουσιαστικά δεν έχουν ιεροσύνη, έχουν αποκοπεί από τον κρίκο μετάδοσης ιεροσύνης από το 1054 που ο Πάπας έκανε δική του Εκκλησία, για να καταστήσει τον εαυτό του Πρώτο επί της γης μετά το Θεό. Όμως εμείς οι Ορθόδοξοι έχουμε το Χριστό ως αρχηγό, κρίνουμε τους πάντες, από τους ιερείς έως και τον Αρχιεπίσκοπο και τον Πατριάρχη. Δεν είναι τυχαίο που πολλοί Ρωμαιοκαθολικοί επιστρέφουν στην Ορθοδοξία κι ένας από αυτούς είναι ο κ. Λαυρέντιος ντε Τζιόρτζιο που ήταν μαζί μας στην Πάφο, όταν έγινε το Συνέδριο με τους Ρωμαιοκαθολικούς - τον κ. ντε Τζιόρτζιο τον αποκάλεσε άστοχα ο Άγιος Πάφου «γενίτσαρο». Κατά την ταπεινή μου γνώμη έπρεπε να απολογηθεί ο Μητροπολίτης Πάφου γι' αυτήν την άστοχη έκφραση.
«Θα μας ξεγελάσουν»
-Πώς θα πρέπει να διευθετηθούν οι διαφορές με τους Καθολικούς;
-Αν επιστρέψει ο Πάπας εκεί που ήταν προηγουμένως, πριν αποσχισθεί από την Ορθόδοξη Εκκλησία, πριν αλλοιώσει το Τριαδικό Δόγμα, πριν μειώσει το Πανάγιο Πνεύμα, πριν βάλει το Αλάθητο και τα Συγχωροχάρτια και αν αποβάλει όλες τις καινοδοξίες που έβαλε μέσα στην Πίστη, είναι ευπρόσδεκτος από πλευράς Ορθόδοξης Εκκλησίας. Αλλά τι γίνεται; Ο Πάπας είναι Πολιτειακό καθεστώς, είναι κράτος, επηρεάζει πολλά και πολλούς και πιστεύω θέλει να μας εκμεταλλευτεί λόγω του πολιτικού μας προβλήματος στην Κύπρο. Πιθανόν οι Ρωμαιοκαθολικοί υπόσχονται στους δικούς μας ιεράρχες ότι δήθεν θα μας βοηθήσουν, ενώ θα μας ξεγελάσουν πάλι όπως έκαναν πριν το 1453. Άρα το να γίνει διάλογος με την έννοια να επιστρέψουν πίσω στην Ορθοδοξία, ναι, θα τον υποστήριζα. Αλλά το να γίνεται διάλογος με βάση πόσες από τις καινοτομίες του Πάπα αποδεχόμαστε, αυτό το απορρίπτω.
-Με τους Τούρκους κάνουμε διάλογο, γιατί όχι με τους άλλους Χριστιανούς;
-Είναι καλό να μιλάς με τον κάθε άνθρωπο επί της γης. Αλλά αν βλέπω εκ των προτέρων ότι ο διάλογος δεν οδηγεί πουθενά και θα σκανδαλίσω τους δικούς μου, γιατί να προχωρήσω;
Πενία τέχνας κατεργάζεται…
Ο πατήρ Χριστόδουλος είναι ιερέας από 23 χρονών και υπηρετεί συνεχώς στο Αλεθρικό. Έχει έξι παιδιά, με το μικρότερο 19 χρονών να φοιτά στο Πανεπιστήμιο Κύπρου και το μεγαλύτερο 34 χρονών. Χήρεψε πριν από 19 χρόνια όταν το μικρότερο παιδί του ήταν 16 μηνών και το μεγαλύτερο 16 χρονών και ουσιαστικά τα μεγάλωσε μόνος του. Πριν γίνει ιερέας ήταν μηχανικός αυτοκινήτων, ενώ ταυτόχρονα με την ιεροσύνη, δούλεψε εργάτης οικοδομών, κτίστης και μεροκαματιάρης πρώτα σε ξένη γη και τα τελευταία χρόνια γεωργός σε δική του γη. «Πενία τέχνας κατεργάζεται», μας είπε όταν παρατηρήσαμε ότι είναι πολυτεχνίτης.
-Τι είναι για σένα η ιεροσύνη;
-Όπως ήταν παραμένει το όραμα... Αν μου επέτρεπε ο Θεός να ξαναγεννιόμουν, πάλι παπάς θα ζητούσα να γίνω.
-Έστω κι αν στερήθηκες πολλά;
-Στερήθηκα υλικά πράγματα, όχι πνευματικά.
-Τι κάνεις τις ελεύθερες ώρες σου;
-Δεν έχω ελεύθερες ώρες. Άνκαι έχω προβλήματα υγείας, συνεχίζω να ασχολούμαι με τη γη, με καμιά δεκαπενταριά σκάλες γης που έχω.
«Πότε κομμουνιστής και πότε φασίστας»
«Στα χωριά μας πριν από το ΄74 υπήρχε διχασμός και η κάθε παράταξη ήθελε τον ιερέα «δικό» της και έτσι κάθε πλευρά με διεκδικούσε να με κάνει δικό της. Αν και τότε ήμουν ένα άπειρο παιδί 22 χρονών, έβλεπα ότι η κάθε πλευρά ήθελε να με εκμεταλλευτεί κι έτσι έμεινα αμέτοχος στα πολιτικά. Τους έλεγα και τότε και τώρα ότι όλα τα κόμματα είναι κάτω από το πετραχήλι του παπά, φτάνει να είναι χριστιανοί. Ο παπάς πρέπει να είναι υπεράνω κομμάτων. Το ότι δεν ήμουν με κανένα κόμμα ή παράταξη, μου στοίχισε. Όταν με χειροτόνησαν ιερέα, οι μισοί έφυγαν από την εκκλησία, διότι μίλησε ο τότε Μητροπολίτης Κιτίου Άνθιμος εναντίον του Αρχιεπισκόπου Μακαρίου. Αποφάσισα από τότε να μην μπλεχτώ με τα κόμματα και τις παρατάξεις. Να μην ξεχνούμε ότι άφησα μια δουλειά με 75 λίρες τη βδομάδα, στην κατασκευή του λιμανιού Λάρνακας και έγινα παπάς για πεντέμισι λίρες. Το χαρακτηριστικό είναι ότι πριν από το πραξικόπημα όποτε επικρατούσε η μια πλευρά και με ήθελε μαζί της ως ιερέα και δεν ακολουθούσα, κατηγορούμουν ότι ήμουν κομμουνιστής. Όταν υπερτερούσε η άλλη πλευρά και αρνούμουν και σε αυτούς να ακολουθήσω, κατηγορούμουν ότι ήμουν φασίστας. Μου έβαλαν κατά καιρούς πολλές ταμπέλες. Πρόσφατα ο Αρχιεπίσκοπος είπε ότι είμαστε για το φρενοκομείο. Αν έχει συνταγή χαπιών για να ξεπεράσουμε το φρενοκομείο, ας μας δώσει. Με στενοχωρεί η διαμάχη μέσα στους κόλπους της Εκκλησίας. Αλλά περιμένω να πάρουν θέση οι Ιεράρχες μας. Όχι για διάφορους λόγους να παζαρεύουμε το Χριστό στα ξενοδοχεία της Πάφου. Δεν το δέχομαι. Εμένα η πίστη μου δεν παζαρεύεται ούτε βγαίνει αλαούνα αλατρέ».
Η εκδοχή του Γιώργου Γεωργίου
Γιώργος Γεωργίου βουλευτής ΔΗΣΥ Αμμοχώστου: «Ο πραγματικός λόγος για τον οποίο ο πατήρ Χριστόδουλος τα έβαλε μαζί μου και με τους βουλευτές Αμμοχώστου όλων των κομμάτων, ήταν γιατί οι βουλευτές Αμμοχώστου όλων των κομμάτων ήταν υπέρμαχοι του δίκαιου αιτήματος του Κοινοτικού Συμβουλίου και της Εκκλησιαστικής Επιτροπής Κιβισιλίου να έχουν την αποκλειστική διαχείριση της εκκλησίας της Παναγίας στο Κιβισίλι.
Η αντίδρασή του εναντίον των πολιτικών είναι λοιπόν προσχηματική. Τα έχει με τους πολιτικούς, όχι για τους λόγους που σας είπε. Το Κιβισίλι που είναι γειτονική προς το Αλεθρικό κοινότητα, κατοικείται από πρόσφυγες που προέρχονται από την επαρχία Αμμοχώστου.
Και παρά το ότι έχουν δικό τους ιερέα, τη διαχείριση της εκκλησίας τους την είχε ο ιερέας του Αλεθρικού. Διαμηνούσαν λοιπόν στους βουλευτές ότι είναι άξιοι και ικανοί να διαχειριστούν την εκκλησία τους, πράγμα που φαίνεται εξόργισε τον παπά του Αλεθρικού.
Μια βδομάδα πριν από το επεισόδιο στην κηδεία του φίλου μου Παύλου Χρυσάνθου, η Ιερά Σύνοδος πήρε απόφαση ότι έχει δίκαιο το Κιβισίλι κι έδωσε εντολές να σταματήσει η εμπλοκή του Αλεθρικού.
Ο παπα-Χριστόδουλος αντέδρασε, έβρισε την Ιερά Σύνοδο και κηρύχθηκε σε αργία. Να αναφέρω ότι ο μακαρίτης Παύλος Χρυσάνθου ήταν οικογενειακός φίλος, δεν ήταν κομματικό στέλεχος και δεν είχα πρόθεση να κάνω κομματική ομιλία στην κηδεία του. Έτσι κι αλλιώς είναι η οικογένειά του που μου ζήτησε να πω τον επικήδειο. Ενώ λοιπόν ετοιμαζόμουν να μιλήσω μέσα στην εκκλησία, ο πατήρ Χριστόδουλος έτρεξε κοντά μου και μου είπε να μη μιλήσω.
Τον ρώτησα «γιατί» και μου είπε ότι τα κόμματα δεν μιλούν στην εκκλησία του. Του απάντησα ότι δεν θα μιλήσω ως κόμμα, αλλά ως φίλος του Παύλο, αλλά αυτός επέμενε και όταν άρχισα να μιλώ, πήγε τρέχοντας κι έκλεισε τα μικρόφωνα. Εγώ συνέχισα κι έκανα χωρίς μικρόφωνα τον επικήδειο. Πρέπει να σημειώσω ότι το εκκλησίασμα αντέδρασαν έντονα εναντίον αυτής της αχαρακτήριστης συμπεριφοράς του ιερέα».
http://aktines.blogspot.com/2009/11/blog-post_2767.html
