Πριν από λίγους μήνες μια ομάδα νέων επιστημόνων παρουσίασε ένα ψηφιακό σύστημα πού το ονόμασαν «έκτη αίσθηση». Το ψηφιακό αυτό σύστημα αποτελείται από μία κάμερα, έναν προβολέα, έναν καθρέφτη κι ένα μικρόφωνο, όλα αρκετά μικροσκοπικά σε μέγεθος και πολύ προσιτά στην τιμή. Το σύστημα χρησιμοποιείται εύκολα κρεμασμένο από το λαιμό του χειριστή, όπως θα κρεμούσε κανείς τα γυαλιά ή και τα κλειδιά του άλλοτε για να μην τα χάσει. Το σύστημα ολοκληρώνεται με την επικόλληση τεσσάρων ταινιών διαφορετικών χρωμάτων στα άκρα των δύο δεικτών και των δύο αντιχείρων του χρήστη. Τα χρώματα αυτά μεταφράζονται από το σύστημα καθώς κινούνται μπροστά του σε συγκεκριμένες ενέργειες πού θα επιτελούσε κάποιος μπροστά στον προσωπικό του υπολογιστή, όπως αριστερό ή δεξί κλίκ του ποντικιού του, μπρος ή πίσω και άλλες.
Το σύστημα παρακολουθεί οτιδήποτε εμπίπτει στο οπτικό του πεδίο. Με τη βοήθεια των τεσσάρων χρωματιστών δακτύλων ό χρήστης υπαγορεύει στο σύστημα του σε ποιο σημείο του οπτικού πεδίου να επικεντρωθεί και σε ποια ενέργεια να προβεί. Στη συνέχεια οι λήψεις στέλλονται στο διαδίκτυο, οπού γίνεται αυτόματη αναζήτηση πληροφοριών. Η απάντηση προβάλλεται σε οποία επιφάνεια κρατά μπροστά του ό χρήστης, όπως σε ένα κομμάτι χαρτί, σε μια εφημερίδα, στο χέρι του, σε κάποιο αντικείμενο με σχετικά επίπεδη επιφάνεια ή ακόμη και στη μπλούζα του συνομιλητή του.
Κατ' αυτόν τον τρόπο, ο χρήστης μπορεί να αντλεί πληροφορίες πού δεν αναγράφονται στο προϊόν πού πρόκειται να αγοράσει ή να μαθαίνει τη γνώμη των υπολοίπων καταναλωτών, να διεξαγάγει ερευνά αγοράς, να προβάλει κριτικές για τα βιβλία πού ξεφυλλίζει σ' ένα βιβλιοπωλείο. Μπορεί να αναζητήσει δορυφορικά τον χάρτη της περιοχής, να απαθανατίσει όμορφα τοπία και να επεξεργαστεί τις φωτογραφίες, να συνθέσει μια εργασία μεταφέροντας εύκολα με τα δάκτυλα του στη σελίδα του στοιχεία από διαφορετικές πηγές. Μπορεί να αναζητήσει πληροφορίες πτήσεως ή καιρού, να μάθει τα νεότερα για τα θέματα των εφημερίδων πού διαβάζει, να περιηγηθεί στο διαδίκτυο. Κι ακόμη, να προβάλει μια τηλεοπτική συνέντευξη, να παρακολουθήσει σε απευθείας μετάδοση τον αγώνα ποδοσφαίρου, να δει την ώρα χωρίς να φορά ρολόγι, να χρησιμοποιήσει τα δάκτυλα του ως αριθμομηχανή, να παίξει το αγαπημένο του ψηφιακό παιχνίδι και άλλα. Ως εδώ, θα μπορούσε να πει κανείς, καταπληκτικά.
Το σημαντικότερο όμως είναι άλλο. Ο χρήστης του συγκεκριμένου συστήματος, φωτογραφίζοντας τον άγνωστο του πλησίον, μπορεί να έχει γι' αυτόν πληροφορίες προσωπικού χαρακτήρα, όπως πληροφορίες πού αφορούν τις δραστηριότητες του, τις επιλογές του, τα πολιτικά του φρονήματα, τις σπουδές, την οικογένεια του, τους φίλους του, οι όποιες μάλιστα εμφανίζονται με οθόνη τον ίδιο τον άγνωστο του πλησίον! Ουδέν κρυπτόν υπό τον ήλιον... Προς το παρόν οι πληροφορίες αυτές αντλούνται κυρίως από το Facebook ή από άλλες προσβάσιμες τράπεζες δεδομένων ή δημόσιες σελίδες του διαδικτύου. Ποιος όμως μας εγγυάται ότι πολύ γρήγορα δεν θα χρησιμοποιούνται - τουλάχιστο απ' όσους ελέγχουν την ψηφιακή τεχνολογία - στοιχεία πού θα αντλούνται από πανεπιστήμια, δημόσιες βιβλιοθήκες, αεροδρόμια, τράπεζες, νοσοκομεία, εκλογικούς ή δημοτικούς καταλόγους, φυλακές και άλλα; Κι αν αυτό φαίνεται πιθανό, γιατί να 'ναι άραγε απίθανο ν' αντληθούν ευαίσθητα στοιχεία από τα ψηφιακά πλέον κρατικά αρχεία; Ένα νέο πληρέστατο ψηφιακό φακέλωμα, χωρίς κανένα χάραγμα... «Ας χτίσουμε έναν πιο έξυπνο πλανήτη», διακηρύσσει η εταιρεία για λογαριασμό της οποίας αναπτύχθηκε το σύστημα. Μας θαμπώνει η «εξυπνάδα», η ευφυΐα, η δυνατότητα να γνωρίζει κανείς και να ελέγχει αυτό πού η περιορισμένη ανθρώπινη φύση του στερούσε έως τώρα. Άλλο τόσο όμως η δυνατότητα αυτή υποσκάπτει τα θεμέλια της ανθρώπινης ελευθερίας και αξιοπρέπειας. Ένας νέος οργουελικός εφιάλτης εγκαθίσταται με βήμα γοργό και μάλιστα με τη συγκατάθεση των κυβερνωμένων. Κι ενώ ως κοινωνία ανοήτως απορρίψαμε το παντέφορο όμμα του Θεού, γιατί νομίσαμε πώς αν ο Θεός μας βλέπει, δεν είμαστε ελεύθεροι, δεχόμαστε τώρα το μάτι του «Μεγάλου Αδερφού» να μας παρακολουθεί στην ιδιωτική μας ζωή με περιέργεια, γιατί όχι και με υστεροβουλία. ...Ωραίος ο έξυπνος πλανήτης! Ευτυχώς όμως ανίκανος να κατανοήσει και να δεσμεύσει την ελευθερία του αναγεννημένου ανθρώπου, για τον όποιο ο Απόστολος Παύλος έγραψε «ο δε πνευματικός ανακρίνει μεν πάντα, αυτός δε υπ' ουδενός ανακρίνεται» (Α' Κορ. β' 15).
από το περιοδικό «Η Δράσις μας», τεύχος 480, Ιούνιος-Ιούλιος 2010
Πηγή: http://www.zoiforos.gr
