Κι ἄλλοι ἀστυνομικοί ἀποτάχθηκαν ἐπειδή δέν δέχτηκαν τήν "κάρτα τοῦ πολίτη". "Κάποιοι θέλουν νά μᾶς ὁδηγήσουν μᾶλλον σέ κατακόμβες καί πάλι...!

 

Κατακόμβη

Ακολουθούν και άλλοι αστυνομικοί το ίδιο παράδειγμα

Αναβρασμός στην ΕΛ.ΑΣ.

Δύο ακόμα αστυνομικοί που υπηρετούν στη Θεσσαλονίκη σύμφωνα με δημοσίευμα του ethnos.gr έχουν αρνηθεί και αυτοί να παραλάβουν τις νέες υπηρεσιακές ταυτότητες για θρησκευτικούς λόγους ακολουθώντας το παράδειγμα του......
συναδέλφου τους και αναμένουν να κινηθεί πειθαρχική δίωξη εναντίον τους, ενώ ένας τρίτος αποχώρησε οικειοθελώς από την ΕΛ.ΑΣ. πριν από έναν μήνα, υποστηρίζοντας πως το έκανε «για να μην υποστώ όσα υπέστη ο συνάδελφος στην Αθήνα, που παραπέμπεται με το ερώτημα της απόταξης για τον ίδιο λόγο», είπε.

Ο απόστρατος πλέον Αναστάσιος Θεοδωρίδης, που υπηρετούσε στο αστυνομικό τμήμα Σταυρούπολης Θεσσαλονίκης, είναι ιδρυτής και πρόεδρος του Ορθόδοξου Αγωνιζόμενου Συλλόγου «Αγιος Βασίλειος», που έχει πρωτοστατήσει στον «πόλεμο» κατά των ηλεκτρονικών ταυτοτήτων με barcode, ταυτίζοντάς το με τον αριθμό 666 του Αντίχριστου. «Είμαστε βαπτισμένοι στο όνομα της Αγίας Τριάδας με όνομα και επίθετο και δεν είναι δυνατό να περιθωριοποιείται το όνομά μας, ούτε να αριθμοποιηθούμε και να υπάρχουν στην ταυτότητά μας κρυπτογραφημένα σύμβολα που δεν είναι ορατά διά του οφθαλμού», είπε στο «Εθνος» υποστηρίζοντας πως οι ίδιοι οι κατασκευαστές ηλεκτρονικών καρτών έχουν συνδέσει το barcode με τον αριθμό 666. Οι δύο αστυφύλακες, που υπηρετούν στο Αστυνομικό Τμήμα Λευκού Πύργου και έχουν επίσης αρνηθεί να παραλάβουν τις ταυτότητες, είναι μέλη του ίδιου συλλόγου. «Είναι άνθρωποι οικογενειάρχες, με παιδιά, από λαϊκές οικογένειες και θρησκευόμενοι. Υπηρετούν στην ΕΛ.ΑΣ. 10 και 11 χρόνια. Δεν έχει κινηθεί ακόμα πειθαρχική διαδικασία εναντίον τους αλλά περιμένουν τη σειρά τους», είπε ο κ. Θεοδωρίδης, ο οποίος γνώριζε για την πειθαρχική δίωξη του συναδέλφου του στην Αθήνα, με 19 χρόνια υπηρεσίας, που παραπέμφθηκε με το ερώτημα της απόταξης. Η Ενωση Αστυνομικών Υπαλλήλων Θεσσαλονίκης απέστειλε ερώτημα στο Αρχηγείο της ΕΛ.ΑΣ. για το θέμα, ύστερα από επιφυλάξεις πολλών μελών της. «Πολλοί συνάδελφοι ανησυχούσαν για προσβολή των θρησκευτικών τους πεποιθήσεων και ρωτήσαμε υπηρεσιακά. Πήραμε την απάντηση ότι έχει μόνο "ένα μαγνητάκι για την αναγνώριση του κατόχου!" και δεν έχει καμία σχέση με αυτές τις ανησυχίες», είπε στο «Εθνος» ο γενικός γραμματέας της Ενωσης, Θ. Παπαδάκης.- Ωραία απάντηση ομολογουμένως!


Η επιβολή πάντως της σατανικής «κάρτας του πολίτη», έχει ξεκινήσει ήδη από τα Σώματα Ασφαλείας και τις Ένοπλες Δυνάμεις όπου τα περθώρια αντίδρασης είναι μικρά.Κι όλα αυτά γίνονται σε συνεργασία με καριερίστες ένστολους, οι οποίοι απλά συντάσσονται με αποφάσεις παράνομες και αντισυνταγματικές.Η «κάρτα του πολίτη», που από το τέλος του 2011 θα αντικαταστήσει τα δελτία ταυτότητας και σύμφωνα με τις μέχρι τώρα προθέσεις της Πολιτείας υποχρεωτική (ενσωματώνοντας πολύ περισσότερες πληροφορίες...) φέρει μαγνητική ταινία που περιέχει απόρρητα στοιχεία του κατόχου της, στοιχεία όμως που αυτός δεν ξέρει ότι περιέχονται στην επίμαχη «κάρτα». Η τελευταία, ήδη αναγνωρίζεται από τα μηχανήματα στο αεροδρόμιο.
Ζούμε δυστυχώς εν μέσω μιάς πρωτοφανούς κρίσης σε μια χώρα όπου οι Ορθόδοξοι Χριστιανοί πλέον διώκονται και επίσημα. Κάποιοι θέλουν να μας οδηγήσουν μάλλον σε κατακόμβες και πάλι.Όσοι δεν υποκύπτουν στα κελεύσματα του συστήματος, διώκονται και περιθωριοποιούνται μέχρι εξόντωσης.

Η επίσημη Εκκλησία πρέπει να λάβει θέση άμμεσα,πάντως μέχρι τότε όλοι μας οφείλουμε να αντισταθούμε και να προβαίνουμε κάθε μέρα ηχηρά σε ομολογία πίστεως ενημερώνοντας όσους μπορούμε.Και θα βγούμε νικητές,ήδη η αρχή έγινε,απο Ορθόδοξα παλλικάρια της Ελληνικής Αστυνομίας και αν κάποιοι ελπίζουν οτι εδώ θα σταματήσει η αντίσταση και όλοι θα συμμορφωθούν στο μεγάλο Σατανικό αφεντικό της Νέας Παγκόσμιας τάξης τους περιμένουν πολλές εκπλήξεις διότι αυτή η χώρα είναι χώρα ηρώων Αγίων και Μαρτύρων ποτισμένη απο το αίμα ανθρώπων που πάλεψαν για την Πίστη και την Ελευθερία και θα συνεχίσει να είναι ΕΛΛΗΝΙΚΗ και ΟΡΘΟΔΟΞΗ.
Τέλος εκφράζουμε την συμπαράσταση μας στους εν διωγμώ Ορθόδοξους αδερφούς μας αστυνομικούς διαμαρτυρόμαστε εντονότατα προς την ηγεσία της ΕΛ.ΑΣ. ζητώντας άμμεση ανάκληση αυτών των αντισυνταγματικών και αντιχριστιανικών αποφάσεων ενώ θα παρακολουθούμε στενά το θέμα διότι κατα την διαίσθηση μας προβλέπονται εξελίξεις και κινητοποιήσεις...
Πηγή:greeknation.blogspot

ΣΠΙΝΑΛΟΓΚΑ: ΤΟ ΦΡΙΚΤΟ ΜΥΣΤΙΚΟ (VIDEO)

ΠΗΓΑΙΝΑΝ ΥΓΙΕΙΣ ΓΙΑ ΝΑ ΤΟΥΣ ΑΡΡΩΣΤΗΣΟΥΝ...

(ΠΑΤΗΣΤΕ ΕΔΩ):ΣΠΙΝΑΛΟΓΚΑ:ΤΟ ΦΡΙΚΤΟ ΜΥΣΤΙΚΟ

῾Η Σπιναλόγκα τοῦ Βιετνάμ - Οἱ λεπροί παραμένουν ἀπόκληροι τῆς κοινωνίας

Υπάρχει ένα χωριό νότια του Ανόι. Είναι ένα χωριό - φυλακή για όσους το κατοικούν. Στην πλειοψηφία τους είναι λεπροί ή χανσενικοί, όπως λέγονται επιστημονικά, αλλά και άνθρωποι με δερματικές παθήσεις. Δείτε συγκλονιστικές φωτογραφίες.

Το χωριό λέγεται Βαν Μον και εκεί ζούν πάνω από 600 ψυχές. Είναι άνθρωποι που είτε νοσούν, είτε έχουν ξεπεράσει την ασθένεια αλλά όχι την απόρριψη της κοινωνίας.

Το χωριό ιδρύθηκε από γάλλους καθολικούς ιερείς πριν από 110 χρόνια τότε που η ασθένεια αντιμετωπιζόταν με φόβο και δεν ήταν ιάσιμη. Σήμερα, 110 χρόνια μετά αυτό δεν έχει αλλάξει. 

ο Nguyen Nga Tap,είναι 88 ετών και ζει με τις γάτες του στο χωριό των λεπρών ΦΩΤΟ REUTERS

Δεν είναι το μοναδικό χωριό - αποθήκη ψυχών αυτού του είδους στο Βιετνάμ.

Μεταξύ των ενηλίκων είναι και μικρά παιδιά τα οποία έχουν σπάνιες δερματικές ασθένειες και έχουν χωριστεί από τις οικογένειές τους.

Η εικόνα τους τρομάζει. Κι όμως είναι μικρά παιδιά που έχουν στερηθεί τα πάντα και θα περάσουν την υπόλοιπη ζωή τους στην απομόνωση ΦΩΤΟ REUTERS

Ακόμα και αν οι ασθένειες αυτές δεν είναι κολλητικές θεωρείται επιβεβλημένο να απομονωθούν από το "υγιές" κοινωνικό σύνολο!

Η Τι Αν είναι ένα κορίτσι 13 χρονών. Θα περάσει όλη της την ζωή σε ένα χωριό λεπρών γιατί έχει μια σπάνια δερματική ασθένεια. Η οικογένειά της την έχει ξεγράψει ΦΩΤΟ REUTERS

Πηγή:http://www.newsit.gr/

Οἱ ἄθλιοι τῶν ᾿Αθηνῶν / ῎Ανθρωποι κρυμμένοι πίσω ἀπό τό συσσίτιο

Κάθε μέρα ὅλο καί πιό πολλοί, οἱ περισσότεροι ῞Ελληνες, μπρός στήν καντίνα τοῦ Κέντρου Σίτισης τοῦ Δήμου ᾿Αθηναίων

Της Μαριλης Mαργωμενου


Για φαγητό σήμερα έχει κοτόπουλο με ρύζι. Δεν υπάρχει, βέβαια, τραπέζι ούτε πιάτα. Μόνο ένα παγκάκι και πλαστικά μπολ. Ούτε οικογένεια υπάρχει να κάνει προσευχή πριν το φαγητό ούτε και παιδιά να πουν τα νέα απ’ το σχολείο. Την προσευχή του εδώ ο καθένας την κάνει μόνος του. Κι όλοι ζητούν το ίδιο. Να έχει κι αύριο κάτι για φαγητό. Στο πεζοδρόμιο της Πειραιώς, παρέλαση φαντασμάτων. Από τις 12.00 και μετά, η ουρά μπρος στην καντίνα του Κέντρου Σίτισης του Δήμου Αθηναίων όλο και μακραίνει. Κάθε μέρα όλο και πιο πολλοί άνθρωποι, όλο και πιο πολλοί Ελληνες. Αν υπάρχει κάτι να μάθεις απ’ αυτούς, είναι πως ο καθένας θα μπορούσε να καταλήξει εδώ.
Δέκα γλώσσεςΟπως ο κύριος Εμμανουήλ, που επιμένει «όχι Μανώλης. Εμμανουήλ!». Που μιλάει δέκα γλώσσες. Που δούλευε στα ξενοδοχεία τριάντα χρόνια. Που έχει γυρίσει τριάντα χώρες. Που έχει τέσσερα παιδιά. Και που τρώει στο συσσίτιο. «Τι πήγε λάθος;» Με το βλέμμα με διορθώνει – η ερώτηση είναι λάθος. «Τι ψάχνεις να βρεις κορίτσι μου;», λέει. «Δεν γυρίζει ο χρόνος πίσω». Ενα τρακάρισμα σ’ έναν αυτοκινητόδρομο. Μια εγχείρηση στο κεφάλι κι όταν ξυπνάς, να σου λένε πως η γυναίκα σου πέθανε. Και τότε να παθαίνεις την πρώτη κρίση επιληψίας. «Και τα παιδιά σας;», τον ρωτάω. «Τα παιδιά μου;» Ο κύριος Εμμανουήλ σηκώνει τους ώμους. «Οσο δούλευε ο μπαμπάς τους, ήταν καλός. Τώρα που ο μπαμπάς δεν δουλεύει, μπαμπάς δεν υπάρχει». Κάθε τόσο πιάνει την τσέπη του σακακιού του, με βλέπει που κοιτάζω το χέρι όπως πάει ξανά εκεί. «Το πορτοφόλι στη θέση του», λέει. Τον ρωτάω αν εμπιστεύεται τους ανθρώπους. Η φωνή του δεν είναι πια φιλική. «Ακουσε κορίτσι μου», λέει – σαν να τον προσέβαλα. «Εγώ δεν ζητάω από κανένα τίποτα. Ούτε συγγνώμες ούτε φιλίες. Μια κονσέρβα κάπου θα την βρω. Και στο σπίτι μου έχω την τηλεόραση να μου μιλάει. Μοναχός μου μια χαρά είμαι».
Στη γραμμή μπρος στην καντίνα, η αξιοπρέπεια μετριέται με άλλη κλίμακα. Η κυρία Ζουμπουλία αρνείται να πάρει φαγητό αν δεν την αφήσουν να καθαρίσει τα ξένα τραπέζια, για να ξεπληρώσει τη μερίδα της. Και ο κύριος Ανδρέας επιμένει να στέκεται στην ουρά για το συσσίτιο παρά τις χημειοθεραπείες. Πάντα κάποιο από τα παιδιά του Δήμου έχει τα μάτια του επάνω του, να τον κρατήσει αν πάει να καταρρεύσει από την εξάντληση.
Δύο πιτσιρίκια βλέπουν τη μηχανή του φωτογράφου και ποζάρουν γελώντας. Οι γονείς τους δίπλα, σαν χαμένοι. «Μας έστειλε εδώ η Eκκλησία», κάνει ο άνδρας. «Πρώτη φορά ήρθαμε...» Η πρώτη φορά είναι πάντα η χειρότερη. «Γιατί νομίζεις πως δεν θα υπάρξει δεύτερη», όπως λέει ο κύριος Εμμανουήλ.
ΠαγιδευμένοιΟ Γιάνκο από τη Βουλγαρία ρίχνει κλεφτές ματιές τριγύρω να δει αν τους κοιτάζει κανείς. Ο Ιβάν, ο γιος του, κρύβεται πίσω απ’ την πλάτη του – οκτώ χρόνων και νιώθει την ντροπή των μεγάλων. Μόνο τον Καλίν δεν τον νοιάζει. Αμα είσαι πέντε χρόνων, ένα ζουμερό μήλο σαν κι αυτό που τραγανίζει ο Καλίν σε κάνει να ξεχνάς όλα τ’ άλλα. «Είσαι καλά τώρα;» Η Τοντόρκα, η μητέρα του, σκουπίζει το μάγουλο του παιδιού κι εκείνο χαϊδεύεται στο χέρι της. Το χθεσινό βράδυ, πρώτη φορά το πέρασαν στους δρόμους. Ο Γιάνκο βρήκε ένα μισογκρεμισμένο σπίτι στον Αγιο Νικόλαο. «Επεφτε το νερό απ’ το ταβάνι», λέει η Τοντόρκα. Ο μικρός είχε χωθεί στην αγκαλιά της. «Γιατί δεν πάμε σπίτι, μαμά;» Εκατόν τριάντα τρία ευρώ μακριά απ’ το σπίτι. Τόσο κάνει το εισιτήριο ώς τη Βουλγαρία. «Στο Φιλόπτωχο θέλουν να τους πάμε τα εισιτήρια για να μας δώσουν τα λεφτά. Αλλά στο γκισέ του τρένου θέλουν λεφτά για να μας δώσουν εισιτήρια». Ο Γιάνκο, παγιδευμένος στην Ελλάδα. Και ο Καλίν, άυπνος και πεινασμένος, να ρωτάει τι αταξία έκανε και δεν του δίνουν φαγητό. «Σπάραζε στο κλάμα όταν ήρθαμε», λέει η Τοντόρκα. «Είχε να φάει από χθες κι έβλεπε το φαγητό των άλλων».
Ομως, το μεσημεριανό συσσίτιο του Δήμου δεν είναι σαν το απογευματινό – εδώ έρχονται ηλικιωμένοι άνθρωποι. Για να τους προφυλάξουν κάπως απ’ τους αγνώστους, οι υπάλληλοι στις 12.00 σερβίρουν μόνο εκείνους που έχουν δώσει από πριν τα στοιχεία τους. Αλλά πώς να τα καταλάβει αυτά ένα παιδί που κλαίει; «Ευτυχώς», λέει η Τοντόρκα, «ένας καλός άνθρωπος του έδωσε το δικό του φαγητό». «Να, αυτός ο κύριος», κάνει ο Γιάνκο. Γυρίζω να δω ποιος έμεινε νηστικός για να φάει το παιδί και βλέπω τον κύριο Εμμανουήλ που πηγαίνει αργά προς την πύλη. Ο Καλίν έχει αφοσιωθεί σ’ ό, τι έμεινε από το μήλο του, μασουλάει ευτυχισμένος. Ο Γιάνκο γνέφει στον άνδρα με ευγνωμοσύνη. Αλλά ο κύριος Εμμανουήλ κάνει πως δεν τον βλέπει. Δεν ζητάει τίποτα – ούτε ευχαριστίες. Με αργά βήματα, βγαίνει στη Σοφοκλέους. Η τηλεόραση και το κονσερβοκούτι στο σπίτι τον περιμένουν.
Στην κατσαρόλα του σπιτιού«Ποτέ δεν χαιρετάς κάποιον αν δεν σε χαιρετήσει». Η Γεωργία λέει πως αυτός είναι ο κανόνας. Στα δύο χρόνια που δουλεύει εδώ, κάθε μέρα βλέπει στο πεζοδρόμιο της Πειραιώς τους ίδιους ανθρώπους. Κάνουν πως δεν την γνωρίζουν, κάνει κι εκείνη το ίδιο. Είναι οι άνθρωποι που δεν θέλουν να μάθει κανείς πως έρχονται εδώ για φαγητό. Οι υπάλληλοι του Δήμου ετοιμάζουν ταπεράκια και τα βγάζουν στο πεζοδρόμιο, να τους τα δώσουν κρυφά.
Ο Ε. Σκιαδάς ζει τους ανθρώπους αυτούς κάθε μέρα. Είναι αντιδήμαρχος και πρόεδρος του Ιδρύματος Αστέγων του Δήμου Αθηναίων. Λέει πως από 1.200 συσσίτια που μοίραζε το 2005 ο Δήμος, τώρα έχουν φθάσει στα 4.500. Τα μεσημέρια, το 85% των ανθρώπων που έρχονται εδώ είναι Ελληνες. Και όσο βαθαίνει η κρίση, το ποσοστό όλο και αυξάνεται.
Υπάρχουν γυναίκες που παίρνουν το φαγητό από εδώ και το αδειάζουν στην κατσαρόλα του σπιτιού τους, για να μην καταλάβουν τίποτε τα παιδιά τους. Υπάρχει και η Λίτσα, που δεν είναι ούτε 30 χρόνων. Εχει τελειώσει το Αρσάκειο κι έχει πτυχίο από το Tμήμα Διοίκησης Επιχειρήσεων. Αλλά έχει και τέσσερα παιδιά κι έναν άνδρα άνεργο. «Τι να ντραπώ;», κάνει. «Εγώ ντρέπομαι μόνο άμα πεινάνε τα παιδιά μου».
Απ’ την άκρη της αυλής, μια γυναίκα με κοιτάζει εξεταστικά. «Είμαι απ’ την “Καθημερινή”. Θα μου μιλήσετε;». «Να σου μιλήσω; Και τι να σου πω;». Η γυναίκα με μετράει με τα μάτια. «Αμα καμιά φορά ξεμείνεις απ’ αυτό», λέει, «τότε να έρθεις να τα πούμε». Και στο χέρι της κρατάει ένα κομμάτι ψωμί.

Καθημερινή Κυριακῆς 24-10-2010

"Σκάνδαλο εἶναι ὅτι δέν ὑπάρχει σκάνδαλο"/ τοῦ ῾Αγιορείτη Μοναχοῦ Μωϋσέως,

Στις 5/18-10-2010 εορτάσθηκε πανηγυρικά στη Μονή Βατοπεδίου η μνήμη ενός από τους εξήντα αγίους της μονής του Οσίου Ευδοκίμου του Βατοπεδίου. Παρά τις δυσμενείς καιρικές συνθήκες, ήταν περίπου πεντακόσιοι προσκυνητές. Της πανηγύρεως προέστη ο σεβασμιότατος Μητροπολίτης Μύρων κ. Χρυσόστομος, του σεπτού Οικουμενικού Πατριαρχείου, ο οποίος χειροτόνησε τον ιεροδιάκονο Θεοφάνη σε πρεσβύτερο και χειροθέτησε πνευματικό-εξομολόγο τον εορτάζοντα ιερομόναχο Ευδόκιμο, προϊστάμενο της μονής.

Την παραμονή της εορτής, σε σύναξη προσκυνητών, ένας νέος με ειλικρίνεια είπε δημοσίως ότι ζητά συγγνώμη από τον ηγούμενο Αρχιμανδρίτη Εφραίμ, γιατί επηρεασμένος από τα μέσα ενημέρωσης τον κατηγόρησε. Δεν γνωρίζω τώρα αν θα αρχίσουν και άλλοι μεγαλόσχημοι να το κάνουν. Ο Μητροπολίτης Μύρων είπε ότι η μονή διέρχεται ένα μεγάλο πειρασμό, μία ισχυρή δοκιμασία, και τελικά το σκάνδαλο είναι ότι δεν υπάρχει “σκάνδαλο”.

Νεότερες ειδήσεις φανερώνουν ότι η φούσκα ξεφουσκώνει. Πολύμηνες έρευνες δεν βρήκαν διαρροή “μαύρου χρήματος”. Η μονή με έγγραφά της ζήτησε να επιστρέψει όλες τις ανταλλαγές και να επανέλθει στο προηγούμενο καθεστώς, ώστε να μην έχει καμία απώλεια το κράτος. Ο αρμόδιος υπουργός δεν το δέχθηκε. Άνθρωπος σφόδρα εναντίον της μονής πριν ένα δύο χρόνια μετανοεί τώρα λέγοντας πως πάντοτε την υποστήριζε. Η μετάνοια πάντως είναι πάντοτε καλή, αρκεί να είναι ειλικρινής.

Προ καιρού, ένας Αλβανός βίασε ένα κοριτσάκι και το έριξε στο πηγάδι ζωντανό. Ποτέ δεν μαθεύτηκε το όνομά του λόγω των προσωπικών δεδομένων. Ένας πατέρας βίασε το παιδί του. Συνέβη το αυτό. Έμποροι ναρκωτικών, μαστροποί, δολιοφθορείς μένουν άγνωστα τα ονόματά τους για τον ίδιο λόγο. Του ηγουμένου Εφραίμ το όνομα διασύρθηκε επί δύο χρόνια στις ειδήσεις από φωνασκούντες τηλεοπτικούς εισαγγελείς, από επώνυμους και μεγαλώνυμους αρθρογράφους περιοδικών και εφημερίδων, από συνεντεύξεις και λογύδρια υψηλών πολιτικών προσώπων, ακόμη και από κάποιων γνωστών ρασοφόρων, ως να ήταν μεγαλύτερος εγκληματίας των αιώνων.

Έφθανε να γίνει καρνάβαλος στην Πάτρα, ήρωας σατιρικών εκπομπών, καρικατούρα γελοιογραφιών, να υβριστεί, να χλευαστεί, να κατηγορηθεί και να συκοφαντηθεί. Κανείς δεν είπε αν έφταιξε να πληρώσει. Προδικάστηκε και καταδικάστηκε. Δικάστηκαν τώρα τα πορίσματα των επιτροπών της Βουλής. Το Βατοπέδι εκμεταλλεύτηκε, χρησιμοποιήθηκε και υπονομεύτηκε σκόπιμα. Αγνοήθηκε η μακρά ιστορία του, η πολύτιμη προσφορά του, η ανάγκη ανακαινίσεως των σπουδαίων κτισμάτων του και των μοναδικών κειμηλίων του, η πλούσια φιλανθρωπική του δράση, η παροχή εργασίας σε διακόσιους ανθρώπους, η δωρεάν φιλοξενία, η φιλόθεη συνοδεία του, η μεγαλύτερη αριθμητικά στην Ελλάδα. Είναι κρίμα το κοντόθωρο, το ζηλόφθονο, το αφιλάδελφο, το ανόσιο και άμετρο όταν επικρατούν.

Το Βατοπέδι βιώνει την ταπείνωσή του αθόρυβα, προσεύχεται και λαμβάνει καταπληκτική υπομονή. Ποιος άλλος θα βαστούσε καρτερικά έναν τόσο βαρύ σταυρό επί τόσο χρόνο με τόση ηρεμία, με πίστη και ελπίδα; Μη οι πολιτικοί ρίξουν τα βάρη στους μοναχούς. Όπου υπάρχει παρανομία να τιμωρηθεί παραδειγματικά. Μη η δικαιοσύνη επηρεασθεί από την τηλεοπτική δικτατορία, αν και παρατηρούνται τελευταία σοβαρά ρήγματα και σε αυτήν ακόμη την τηλοψία με ανατροπή του κλίματος.

Ο Μητροπολίτης Μύρων κ. Χρυσόστομος το είπε πολύ εύστοχα. Σκάνδαλο είναι ότι δεν υπάρχει “σκάνδαλο”. Το σκάνδαλο εξυπηρέτησε κάποιους να ανέβουν. Τώρα που καταρρέει, άραγε θα τους παρασύρει μαζί τους; Γίνεται μεγάλη προσπάθεια για να διατηρηθεί το “σκάνδαλο” και να τους διατηρήσει. Το ψέμα δεν έχει μεγάλη διάρκεια και αντοχή. Η αλήθεια έχει δύναμη, φως και ελευθερία. Ήδη αρχίζει να φωτίζει σκοτεινές ραδιουργίες. Η ταλαιπωρία των “σκανδαλισάντων” από πνευματικής απόψεως θα τους ανταμείψει πλούσια. Το κόστος των πραγματικών σκανδαλοποιών θα είναι η πλήρης απογοήτευση. Ο πνευματικός νόμος λειτουργεί πάντοτε άψογα.

«Μακεδονία»24/10/2010/

Μὲ τὶ ζεῖ ὁ ἄνθρωπος; / Λέοντος Τολστόϊ

 

Ἡ πείρα μέ δίδαξε, ὅτι ὁ ἄνθρωπος «δέν ζεῖ»· οὔτε, ὅταν «τηράει» τήν δουλειά του· οὔτε, ὅταν «τηράει» τόν ἑαυτό του· ἀλλά, ὅταν «τηράει» τήν ἀγάπη.

Μέ ἄλλα λόγια, ὁ ἄνθρωπος δέν ζεῖ μέ τόν ἑαυτό του· καί γιά τόν ἑαυτό του· ἀλλά μέ τήν ἀγάπη καί γιά τήν ἀγάπη.
 

* * *
 

• Μιά μητέρα, ἴσως ποτέ δέν θά καταλάβει, τί θέλουν καί τί ζητοῦν στή ζωή τους τά παιδιά της, ἄν δέν ἔχει ἀγάπη.

• Ἕνας πλούσιος, ποτέ δέν θά καταλάβει, τί εἶναι αὐτό πού τοῦ λείπει, τί εἶναι αὐτό πού τοῦ χρειάζεται, ἄν δέν ἔχει ἀγάπη.

• Καί γενικά κανένας ἄνθρωπος δέν θά μπορέσει ποτέ, νά καταλάβει, ἄν πιό πολύ τοῦ χρειάζονται παπούτσια γερά γιά δουλειά ἤ παπούτσια ἐλαφρά καί μαλακά γιά τόν ἐνταφιασμό του, ἄν δέν ἔχει ἀγάπη.

Καί ἐγώ ζοῦσα, σάν ἄνθρωπος, ὄχι στό μέτρο πού φρόντιζα γιά τόν ἑαυτό μου, ἀλλά στό μέτρο πού ἔδειχνα ἀγάπη στόν περαστικό: π.χ. στή φτωχή γυναίκα· στόν βαθμό πού τήν πονοῦσα καί τήν ἀγαποῦσα.

Ναί. Ἔτσι εἶναι:

Ὁ σοφός τό ξέρει, ὅτι δέν «ζεῖ» στόν βαθμό πού φροντίζει γιά τόν ἑαυτό του, ἀλλά στόν βαθμό πού ἀγαπάει τήν ξένη, τήν περαστική γυναίκα, καί λυπᾶται τά παιδιά της.

Καί γενικά, ὅλοι οἱ ἄνθρωποι δέν «ζοῦν» στό μέτρο πού κοιτᾶνε τόν ἑαυτό τους, ἀλλά στό μέτρο πού ἔχουν μέσα τους ἀγάπη.
 

* * *
 

Παλαιότερα νόμιζα, ὅτι ὁ Θεός δίνει στούς ἀνθρώπους «ζωή» καί θέλει νά τήν «ζήσουν»!

Τώρα τό ἔχω συνειδητοποιήσει, ὅτι ἰσχύει τό ἐντελῶς ἀντίθετο. Ὅτι δηλαδή ὁ Θεός δέν θέλει νά ζεῖ ὁ ἄνθρωπος γιά τόν ἑαυτό του (γι᾿ αὐτό καί δέν μᾶς ἔδειξε, τί χρειάζεται ὁ καθένας γιά τόν ἑαυτό του), ἀλλά θέλει ὁ κάθε ἄνθρωπος νά ζεῖ σέ μιά κοινωνία ἀγάπης· καί γι᾿ αὐτό μᾶς ἔδειξε, τί χρειάζεται νά κάνει ὁ κάθε ἕνας μας, ὅλοι, γιά τόν ἄλλο.

Ἔτσι τώρα, τό ἔχω πιά συνειδητοποιήσει, ὅτι οἱ ἄνθρωποι, ὅταν κοιτᾶνε τόν ἑαυτό τους, φαντάζονται – ναί, ἁπλά τό φαντάζονται - ὅτι ζοῦν. Γιατί στήν πραγματικότητα, ὁ ἄνθρωπος ζεῖ μόνο μέ τήν ἀγάπη.
 

* * *
 

Ὅποιος ζεῖ μέ ἀγάπη, ζεῖ μέ τόν Θεό· καί (τότε) ἀφοῦ ὁ Θεός εἶναι ἀγάπη, μέσα του ζεῖ ὁ Θεός.


Πηγή:http://www.agiazoni.gr

Παραιτήθηκε ἡ Θάλεια Δραγώνα ἀπό τό ὑπουργεῖο Παιδείας

Σχόλιο ᾿Οδυσσέως: Αὐτό κι ἄν εἶναι εἴδηση. Μέσα στό γενικότερο κλῖμα μελαγχολίας πού ἐπικρατεῖ ἡ παραίτηση τῆς κ. Θάλειας Δραγώνα ἔρχεται ὡς μιά εὐχάριστη νότα καί ὡς μιά εἴδηση πού μᾶς χαροποίησε ἰδιαίτερα. ῾Η γνώμη μας εἶναι ὅτι πρέπει νά παραιτηθοῦν κι ὅσοι κατά καιρούς συνέπλεαν μέ τίς ἀνθελληνικές δράσεις τῆς ὡς ἄνω κυρίας. Καλή ξεκούραση κ. Θάλεια κι ἐλπίζω νά σέ ξεχάσουμε σύντομα!

Κυριακή, 24 Οκτώβριος 2010 09:53

Η γενική γραμματέας του υπουργείου Παιδείας Θάλεια Δραγώνα αναγκάστηκε να υποβάλει την παραίτησή της μετά τις έντονες αντιδράσεις που προκάλεσε η πρότασή της να διδάσκεται ως προαιρετικό το μάθημα της Ιστορίας στα σχολεία. Σύμφωνα με πληροφορίες η παραίτηση της κυρίας Δραγώνα θα γίνει δεκτή, προκειμένου να αποφευχθεί το πολιτικό κόστος που μπορεί να έχουν οι απόψεις της εν μέσω προεκλογικής περιόδου.
Για άλλη μια φορά η αντίδραση του κόσμου και ο φόβος των πολιτικών εν όψει κόστους σε ψήφους αποδίδει. Η γνωστή μισελληνίς Θάλεια Δραγώνα που έχει αναφερθεί από το παρόν ιστολόγιο ουκ ολίγες φορές για το μίσος εναντίον της Ελλάδας και το ανθελληνικό της έργο παραιτήθηκε από την θέσση της ΓΓ του υπουργείου Παιδείας.
Η στερούμενη βασικού πτυχίου γεν. γραμματέας (αφού στις μέρες που ζούμε, το μεγαλύτερο πτυχίο για να επιτύχεις στην πολιτική είναι ο ανθελληνισμός), προσέφερε από την θέση της μεγάλες υπηρεσίες στην ...Τουρκία.
Έπαυσε τους Έλληνες δασκάλους και καθηγητές από τα σχολεία της μουσουλμανικής μειονότητας και τους αντικατέστησε με τουρκόφρονες, συνέβαλε τα μέγιστα στην de facto αναγνώριση της ανύπαρκτης " τουρκικής μειονότητας στην Θράκη", ενώ μνημειώδεις είναι οι δηλώσεις της για την ελληνική γλώσσα που την χαρακτήρισε μικρή ενώ τα αρχαία ελληνικά μια νεκρή και ουσιαστικά άχρηστη γλώσσα...

tromaktiko

῾Η Σπιναλόγκα καί ἡ λέπρα...

Ακούγοντας για λέπρα, το πρώτο που ίσως μας έρθει στο νου είναι παραμορφωμένα πρόσωπα και απομόνωση των αρρώστων σε καλύβες κάπου μέσα στο δάσος, από φόβο μην "κολλήσουν" κι άλλοι. Τάδε έφη η σειρά «Το Νησί» του Mega. Τι είναι όμως η λέπρα;
Λέγεται και λώβη ή λώβα. Υπήρχε στην Αίγυπτο και στις Ινδίες το 1.500 π.Χ. Ήταν αρρώστια γνωστή στους Έλληνες και στους Άραβες.

Μεταφέρθηκε στην Ευρώπη απ' τα ρωμαϊκό στρατεύματα, ξαπλώθηκε όμως επικίνδυνα στην εποχή των σταυροφοριών, οπότε, και πολλοί ευγενείς που είχαν λέπρα ζούσαν ελεύθερα κυρίως στους Άγιους Τόπους.

Τι είναι όμως πραγματικά η λέπρα;

Η λέπρα, αλλιώς ασθένεια του Χάνσεν, είναι μια ασθένεια που προσβάλει το δέρμα και τα νεύρα που βρίσκονται σ' αυτό. Το όνομα της η ασθένεια αυτή, το πήρε από την ελληνική λέξη λεπρός που έχει σχέση με τις αλλαγές που προκαλεί η λέπρα στο ...
δέρμα των ασθενών (ξεφλουδίσματα σαν τα λέπια)

Τα νεύρα απονεκρώνονται, με αποτέλεσμα οι ασθενείς να χάνουν την αίσθηση του κρύου, της ζέστης και του πόνου στο δέρμα. Αυτό είναι πολύ επικίνδυνο, αφού ασθενείς που πάσχουν από λέπρα πολλές φορές τραυματίζονται χωρίς να το καταλάβουν (αφού δεν νιώθουν πόνο) και έτσι η πληγή κινδυνεύει να μολυνθεί εάν δεν τη φροντίσουν έγκαιρα!

Από έργα ή και βιβλία, αυτό που πιθανότατα να σας έμεινε στη μνήμη για τη λέπρα, είναι πως κάνει τους ανθρώπους άσχημους και τρομακτικούς εξωτερικά.

Ως ένα σημείο αυτό είναι αλήθεια. Το πιο έντονο χαρακτηριστικό της λέπρας είναι η αλλοίωση του δέρματος. Στα αρχικά στάδια σχηματίζονται στο δέρμα μεγάλες κηλίδες κοκκινωπού (στους "ασπρόδερμους" από μας) ή λευκού (στους "σκουρόδερμους" από μας) χρώματος. Οι ασθενείς δεν νιώθουν τίποτε στα σημεία αυτά του δέρματος.

Αν η λέπρα δεν αντιμετωπιστεί σ' αυτό το στάδιο και προχωρήσει, οι κηλίδες αυτές μπορεί να διογκωθούν και στη χειρότερη των περιπτώσεων σχηματίζονται σε όλο το δέρμα μικρoί κόμποι και διογκώσεις.

Οι διογκώσεις και τα στίγματα στο κεφάλι το κάνουν να μοιάζει με κεφάλι λιονταριού (στα λατινικά facies leonina)! Αυτό μπορείτε να το δείτε πιο πάνω στην πρώτη φωτογραφία!

Ο θάνατος δεν προκαλείται από την ίδια την ασθένεια αλλά από μολύνσεις που μπορεί να πάθει ένας ασθενής λόγω της λέπρας.

Τι την προκαλεί;

Η λέπρα προκαλείται από το μυκοβακτηρίδιο της λέπρας (mycobacterium leprae). Το βακτηρίδιο αυτό ανακαλύφτηκε από τον Γιατρό G.A.Hansen το 1873.

Το ότι το βακτηρίδιο μεταδίδεται από τον ένα άνθρωπο στον άλλο είναι γνωστό αφού παλαιότερα υπήρξαν σε διάφορες χώρες παγκόσμια, μεγάλες επιδημίες λέπρας που είχαν σαν αποτέλεσμα τον θάνατο χιλιάδων ανθρώπων.

Το πώς αυτό το βακτηρίδιο μεταφέρεται από τον ένα άνθρωπο στον άλλο παραμένει όμως άγνωστο! Προς το παρόν οι επιστήμονες πιστεύουν πως μπορεί να μεταδοθεί όταν υπάρχει στενή και συχνή επαφή ενός ατόμου με ένα άρρωστο.

Πώς αντιμετωπίζεται;

Μετά από όλες αυτές τις πληροφορίες είναι καλά να ξέρουμε κιόλας πως η λέπρα... μπορεί να θεραπευτεί! Ουφφ... (Ανακούφιση!).

Προβληματική είναι η θεραπεία της λέπρας όμως σε χώρες του τρίτου κόσμου, αφού εκεί η φαρμακευτική φροντίδα δεν είναι επαρκής και συχνά δεν υπάρχουν τα απαραίτητα αντιβιοτικά που απαιτούνται για τη θεραπεία.

Οσο για την Σπιναλόγκα..

Η Σπιναλόγκα είναι ένα μικρό νησάκι το οποίο κλείνει από τα βόρεια τον κόλπο της Ελούντας στην Επαρχία Μεραμπέλλου του νομού Λασιθίου Κρήτης. Το αρχαίο του όνομα ήταν Καλυδών αλλά μετά την κατάληψη του από τους Ενετούς ονομάστηκε Σπιναλόγκα, που σημαίνει μακρύ αγκάθι (spina lunga).Το 1905 χρησιμοποιήθηκε ως Λεπροκομείο όπου οδηγήθηκαν όλοι οι λεπροί της Κρήτης, οι οποίοι πρώτα βρίσκονταν απομονωμένοι στη «Μισκινιά», έξω από το Ηράκλειο, και ήταν εστία μολύνσεως και για τον υπόλοιπο λαό.

Κατά την περίοδο της Ιταλογερμανικής κατοχής οι κατακτητές δεν τολμούσαν να αφήσουν ελεύθερους τους λεπρούς και ήταν αναγκασμένοι να τους τροφοδοτούν οι ίδιοι, δεδομένου ότι το απέναντι χωριό Πλάκα το είχαν εκκενώσει και είχαν διώξει τους κατοίκους σε άλλα χωριά, όλη δε την παράλια περιοχή την είχαν οχυρώσει με πυροβολεία, πολυβολεία, υπόγειες στοές, ναρκοπέδια γιατί φοβούνταν απόβαση των Άγγλων σ’ εκείνο το μέρος. Ούτε ποτέ μπήκε στο νησάκι Ιταλός ή Γερμανός και γι’ αυτό λειτουργούσαν παράνομα ραδιόφωνα και ο γιατρός Διευθυντής Γραμματικάκης αντέγραφε τις ειδήσεις του Λονδίνου και του Καΐρου και τις μοίραζε ως δελτία ειδήσεων στους κατοίκους.

Τελικά το 1957 έκλεισε ιαθέντων των λεπρών με την εφεύρεση των αντιβιοτικών φαρμάκων.

enimerwsi.com

ΠΗΓΗ: http://www.pentapostagma.gr/2010/10/blog-post_7533.html#ixzz12zmJkG3G

Αναρτήθηκε από τη συνοδοιπορία