῎Ερχεται ἡ ἠλεκτρονική κάρτα ἀποδείξεων. Φορολογικός «χαφιές» γιά ὅλους!

Πρώτο Θέμα

23/01/2011  21:00

http://img.protothema.gr/5AFA55ED33AEA1451AA1191F0B910387.jpg

Ενεργοποιούνται όλα τα όπλα που έχει στη φαρέτρα του το οικονομικό επιτελείο της κυβέρνησης για την πάταξη της φοροδιαφυγής, με στόχο να εισπραχθεί στην επόμενη 2ετία το θηριώδες ποσό των 12 δισ. ευρώ που προβλέπεται από το μνημόνιο. 

Οπως πληροφορείται το «ΘΕΜΑ», ο υπουργός Οικονομικών κ. Γιώργος Παπακωνσταντινου την προηγούμενη εβδομάδα έδωσε εντολή να περιλαμβάνονται στο φορολογικό νομοσχέδιο που ετοιμάζεται δύο ιδιαίτερα σημαντικές διατάξεις:

• Η άμεση καθιέρωση φορομπλόκου σε καταστήματα, κλινικές, νοσοκομεία και ιδιώτες (όπως για παράδειγμα οι γιατροί), με την καθιέρωση της φοροκάρτας. Θα πρόκειται για μια κάρτα στο μέγεθος της πιστωτικής, την οποία θα εφοδιαστούν όλοι οι πολίτες και με την οποία θα πραγματοποιούν (προαιρετικά στην αρχή) τις συναλλαγές τους. Στην παγίδα της φοροκάρτας εκτιμάται ότι θα πέσουν όλες οι επιχειρήσεις αλλά και κάποιοι ιδιώτες, καθώς με τη χρήση της θα ενημερώνεται άμεσα το υπουργείο Οικονομικών για τον τζίρο και τον ΦΠΑ που πρέπει να πληρώσουν. Ταυτόχρονα όμως θα ελέγχονται άμεσα και οι δαπάνες ενός φορολογουμένου.
• Η άμεση απόλυση των επίορκων εφοριακών και των υπαλλήλων του ΣΔΟΕ μέσα σε διάστημα ενός έως τριών μηνών αντί τεσσάρων, πέντε ετών που ίσχυε έως τώρα. Μάλιστα, θα δημιουργηθεί ένα νέο σώμα που θα εκδικάζει τις υποθέσεις χρηματισμού αντί των σημερινών υπηρεσιακών συμβουλίων προκειμένου να αποφευχθούν φαινόμενα μεγάλων καθυστερήσεων στις απολύσεις των υπαλλήλων που συλλαμβάνονται να χρηματίζονται. «Φαινόμενα όπως αυτό με την εφοριακό που συνελήφθη το 2007 με σημαδεμένα χαρτονομίσματα στην τσέπη της και απολύθηκε το 2010 ενώ παράλληλα ελάμβανε και τον μισθό της δεν πρόκειται να ανεχτούμε. Αυτά τελείωσαν», έλεγε στο «ΘΕΜΑ» κορυφαία πηγή του υπουργείου Οικονομικών.

Εκπτωση φόρου σε όσους τη χρησιμοποιούν

Οσον αφορά τώρα στη φοροκάρτα η οποία θα κάνει πρεμιέρα στις αρχές Μαρτίου, ενώ από το 2012 θα είναι υποχρεωτική για όλους, σκοπός είναι να δοθεί τέλος στο «χαρτοβασίλειο» των αποδείξεων που λαμβάνουν οι φορολογούμενοι με τις αγορές που θα κάνουν, ενώ η χρήση της θα οδηγεί σε µπόνους έκπτωσης φόρου.

Η χρήση της έχει δύο βασικά πλεονεκτήματα για τους ελεγκτικούς μηχανισμούς. Το πρώτο είναι ότι θα δοθεί η δυνατότητα στο υπουργείο Οικονομικών να έχει άμεση εικόνα του τζίρου των επιχειρήσεων και του ΦΠΑ τον οποίο θα πρέπει να αποδώσουν. Το δεύτερο είναι ότι θα ελέγχεται άμεσα και ο φορολογούμενος για τις δαπάνες που κάνει σε καθημερινή βάση.

Ετσι, εάν κάποιος δηλώνει για παράδειγμα 20.000 ευρώ αλλά κάνει αγορές ύψους 15.000 στο α’ εξάμηνο του έτους, θα ελέγχεται για τα περαιτέρω.

Φοροκαρτα

Πώς θα λειτουργεί και από πού θα την προμηθευόμαστε

Στην µπροστινή όψη η φοροκάρτα θα φέρει το λογότυπο του υπουργείου Οικονοµικών και της τράπεζας που την εκδίδει, αλλά και έναν κωδικό µε 19 ψηφία. Στην πίσω όψη θα υπάρχει µια µαγνητική ταινία όπου θα αποτυπώνονται «κρυφά» το ονοματεπώνυμο και το ΑΦΜ του κατόχου. Τα στοιχεία όμως δεν θα αναγράφονται. Για την προµήθεια και την ενεργοποίησή της οι καταναλωτές θα κάνουν τρία απλά βήµατα:

1. Προµήθεια
Θα γίνεται μέσω οποιασδήποτε τράπεζας δωρεάν. Μάλιστα, οι τράπεζες επεξεργάζονται κίνητρα ανάλογα µε αυτά των πιστωτικών καρτών (π.χ. συλλογή πόντων για εκπτώσεις και δώρα) προκειµένου να δελεάσουν τους καταναλωτές να επιλέξουν την έκδοση της φοροκάρτας τους από το δικό τους δίκτυο.
 
2. Ενεργοποίηση
Προκειµένου να χρησιµοποιηθεί η κάρτα θα πρέπει να γίνει αντιστοίχισή της µε τον Αριθµό Φορολογικού Μητρώου του φορολογουµένου, ώστε το υπουργείο Οικονοµικών να ξέρει σε ποιον κάτοχο αντιστοιχεί, για να µπορεί στη συνέχεια να συνδέσει την αξία των αποδείξεων που έχουν καταγραφεί µε το αφορολόγητο. Η ενεργοποίηση θα µπορεί να γίνει µε δύο εναλλακτικές αλλά και µε τη βοήθεια των Κέντρων Εξυπηρέτησης Πολιτών. Ο φορολογούµενους, αν είναι χρήστης των υπηρεσιών Taxisnet, µπαίνει στην ιστοσελίδα της ΓΓΠΣ και µε τους προσωπικούς του αριθµούς, σε ειδική εφαρµογή που θα δηµιουργηθεί, ταυτίζει την κάρτα µε τον ΑΦΜ του. Εναλλακτικά θα πρέπει να αποστείλει µέσω SMS από το κινητό του τηλέφωνο τόσο τον 19ψήφιο κωδικό της κάρτας όσο και τον ΑΦΜ του σε ειδικό πενταψήφιο αριθµό που θα ανακοινωθεί.

3. Χρήση
Η φοροκάρτα είναι έτοιµη για χρήση. Με κάθε συναλλαγή, είτε µε µετρητά είτε µε τη χρήση πιστωτικών και χρεωστικών καρτών, οι φορολογούµενοι απλώς θα δίνουν στους καταστηµατάρχες την κάρτα τους για να την περάσουν από τα µηχανήµατα POS που χρησιµοποιούνται και σήµερα για τις πιστωτικές κάρτες. Με το πέρασµα αυτό η συναλλαγή θα καταγράφεται από τις τράπεζες οι οποίες επί της ουσίας θα έχουν µε τον τρόπο αυτό καλύτερη ενηµέρωση για τον τζίρο των επιχειρήσεων µε τις οποίες συνεργάζονται, αλλά δεν θα έχουν καµία πληροφορία για τον φορολογούµενο που έκανε τη συναλλαγή. Θα βλέπουν ότι σε µια συγκεκριµένη ηµεροµηνία ο χρήστης µε αριθµό κάρτας Χ αγόρασε, για παράδειγµα, ένα προϊόν αξίας 50 ευρώ από τη συγκεκριµένη επιχείρηση. Στο τέλος κάθε µήνα οι τράπεζες θα δίνουν µια αναλυτική κατάσταση συναλλαγών στη ΓΓΠΣ, η οποία αφενός θα περνά τις αποδείξεις στον «λογαριασµό» αφορολογήτου του κάθε φορολογουµένου και, αφετέρου, θα µπορεί να έχει άµεση εικόνα για τον τζίρο των επιτηδευµατιών και τον ΦΠΑ που οφείλουν.

 

 

῾Η ἡγεσία τοῦ ἑβραϊκοῦ λόμπι στήν ῾Ελλάδα...

Προωθείται στρατηγική συμμαχία με σημαντικά διπλωματικά και οικονομικά οφέλη

 Του Αθανασιου Eλλις

Χαρακτηριστικά στρατηγικής συμμαχίας, με ισχυρά ερείσματα και στις ΗΠΑ, αποκτά η ταχεία προσέγγιση της Ελλάδας με το εβραϊκό στοιχείο. Μετά την εμβάθυνση της συνεργασίας με το κράτος του Ισραήλ τους τελευταίους μήνες, που περιελάμβανε εκατέρωθεν επισκέψεις των δύο πρωθυπουργών τον Ιούλιο και τον Αύγουστο, και συνεχίζεται με τη σύσταση κοινού Υπουργικού Συμβουλίου, το οποίο θα συγκληθεί για πρώτη φορά τον Απρίλιο, το εγχείρημα συμπληρώνεται από τη νέα σχέση που οικοδομούν η Ελλάδα και η ελληνοαμερικανική κοινότητα με το πανίσχυρο εβραϊκό λόμπι της Αμερικής.
Στο πλαίσιο αυτό εντάσσεται η πρώτη επίσκεψη στην Ελλάδα της ηγεσίας της «Συνόδου των Προέδρων των σημαντικότερων Αμερικανοεβραϊκών Οργανώσεων» (Conference or Presidents of major AmericaJewish Organizations), στην οποία εκπροσωπούνται 52 οργανώσεις. Η επίσκεψη θα λάβει χώρα τη δεύτερη εβδομάδα του Φεβρουαρίου, μετά από πρόσκληση που απηύθυνε στους ηγέτες του εβραϊκού λόμπι ο κ. Γ. Παπανδρέου, σε συνάντηση που είχαν τον Σεπτέμβριο, στη Νέα Υόρκη, στο περιθώριο της Γενικής Συνέλευσης των Ηνωμένων Εθνών. Ο κ. Παπανδρέου διατηρεί εδώ και πολλά χρόνια διαύλους επικοινωνίας με την εβραϊκή κοινότητα της Αμερικής και συναντάται συχνά με κορυφαία στελέχη της, κάθε φορά που βρίσκεται στις ΗΠΑ.
Στον Λευκό ΟίκοΜε τη δυναμική που έχουν αποκτήσει οι ελληνοϊσραηλινές σχέσεις, σε απρόσμενα σύντομο χρονικό διάστημα, είναι πολύ πιθανό οι επαφές του πρωθυπουργού με το εβραϊκό λόμπι να συνεχισθούν και κατά την επόμενη επίσκεψή του στην αμερικανική πρωτεύουσα, η οποία πιθανώς να λάβει χώρα τον Μάρτιο, ώστε να συμπέσει με τον εορτασμό από τον Λευκό Οίκο της ημέρας της ελληνικής ανεξαρτησίας.
Η πενθήμερη επίσκεψη της ηγεσίας του εβραϊκού λόμπι θα αρχίσει στη Θεσσαλονίκη στις 8 και 9 Φεβρουαρίου, όπου θα έχει επαφές με τοπικούς παράγοντες και την εβραϊκή κοινότητα της πόλης, και θα συνεχισθεί στην Αθήνα, από τις 10 έως τις 12 του μηνός. Θα υπάρξουν συναντήσεις με τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, τον πρωθυπουργό, τον πρόεδρο της Βουλής, τον αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης και τους υπουργούς Εξωτερικών, Εθνικής Αμυνας, Προστασίας του Πολίτη και Επενδύσεων, αλλά και με τον Αρχιεπίσκοπο Ιερώνυμο. Εν συνεχεία, στις 13 Φεβρουαρίου, η ηγεσία της Συνόδου θα μεταβεί στο Ισραήλ για την ετήσια συνάντησή της με την πολιτική και επιχειρηματική ηγεσία της χώρας.
Η ελληνική πλευρά διαμηνύει ότι η σύσφιγξη των σχέσεων με το Ισραήλ δεν θα αλλοιώσει τους παραδοσιακούς δεσμούς με τον μουσουλμανικό κόσμο. Αντιθέτως, η οικοδόμηση σχέσης εμπιστοσύνης με το εβραϊκό κράτος θα επιτρέψει στην Αθήνα να διαδραματίσει τον ρόλο που της αναλογεί στη Μέση Ανατολή.
Ταυτόχρονα, ο σωστός χειρισμός των επόμενων βημάτων από την ελληνική κυβέρνηση, αλλά και την κοινωνία γενικότερα, θα επιτρέψει στην Ελλάδα να αξιοποιήσει την παρεμβατικότητα της εβραϊκής κοινότητας, όχι μόνο στα κέντρα πολιτικής εξουσίας των ΗΠΑ, αλλά και σε ευρύ φάσμα οικονομικών δραστηριοτήτων, καθώς στην ηγεσία μεγάλων επιχειρήσεων, χρηματοπιστωτικών κολοσσών, ακόμη και οίκων αξιολόγησης, συναντά κανείς πολλές προσωπικότητες εβραϊκής καταγωγής.
Για αυξημένο γεωπολιτικό βάρος της Ελλάδας έκαναν λόγο ο πρόεδρος της συνόδου, Αλαν Σόλοου και ο εκτελεστικός αντιπρόεδρος, Μάλκομ Χένλαϊν, υπογραμμίζοντας ότι «η σημερινή ελληνική κυβέρνηση έχει προωθήσει σημαντικά τη σχέση με το Ισραήλ». Εσπευσαν, επίσης, να επισημάνουν την πρόσφατη ανταλλαγή πολλών επισκέψεων και τη συνεργασία που αναπτύσσεται σε ένα ευρύ φάσμα τομέων. «Η επίσκεψη των ηγετών της αμερικανοεβραϊκής κοινότητας θα υπογραμμίσει τη σημασία αυτών των σχέσεων και θα βοηθήσει στη δημιουργία μεγαλύτερης κατανόησης και συνεργασίας. Θα προωθήσει επίσης διπλωματική και οικονομική συνεργασία».
Οι επαφές με το εβραϊκό λόμπι θα λάβουν χώρα λίγες μόλις ημέρες μετά την επίσκεψη που σχεδιάζει να πραγματοποιήσει στην Ελλάδα η Χίλαρι Κλίντον, και ενώ οι ΗΠΑ στηρίζουν τη νέα σχέση που εγκαινίασαν οι κ. Παπανδρέου και Νετανιάχου, και ταυτόχρονα βρίσκεται υπό διερεύνηση το ενδεχόμενο ενεργειακής συνεργασίας.

Καθημερινή Κυριακῆς 23-01-2011

῾Ο ῾Ιερέας τῆς Σπιναλόγκας

Το τελευταίο διάστημα γίνεται πολύς λόγος για το νησί της Σπιναλόγκα, με αφορμή το βιβλίο με τίτλο «Το νησί», της αγγλίδαςVictoria Hislop, το οποίο έγινε σήριαλ στην ελληνική τηλεόραση.

Ένα από τα ιστορικά στοιχεία που πληροφορούμαστε είναι ότι οι χανσενικοί που κατοικούσαν στη Σπιναλόγκα ήταν οργισμένοι με τον Θεό, για το λόγο ότι η ασθένειά τους ήταν μια μεγάλη και αφόρητη δοκιμασία. Ένας Γεραπετρίτης παπάς τόλμησε να τους επισκεφθεί κάποτε και να λειτουργήσει στον Άγιο Παντελεήμονα, που υπήρχε και ρήμαζε στο νησί, συντροφιά με τους νέους του κατοίκους. Λένε πως στην πρώτη Θ. Λειτουργία δεν πάτησε ψυχή.
Οι λεπροί άκουγαν πεισμωμένοι από τα κελιά τους την ψαλμωδία, κι άλλοτε την σκέπαζαν με τα βογκητά τους κι άλλοτε με τις κατάρες τους. Ο ιερέας όμως ξαναπήγε. Στην δεύτερη τούτη επίσκεψη ένας από τους ασθενείς πρόβαλε θαρρετά στο κατώφλι του ναού.

- Παπά, θα κάτσω στην Λειτουργία σου μ' έναν όρο όμως. Στο τέλος θα με κοινωνήσεις. Κι αν ο Θεός σου είναι τόσο παντοδύναμος, εσύ μετά θα κάμεις την κατάλυση και δεν θα φοβηθείς τη λέπρα μου. 

Ο ιερέας έγνευσε συγκαταβατικά. Στα κοντινά κελιά ακούστηκε η κουβέντα κι άρχισαν να μαζεύονται διάφοροι στο πλάι του ναού, εκεί που ήταν ένα μικρό χάλασμα, με λιγοστή θέα στο ιερό. Παραμόνευσαν οι χανσενικοί στο τέλος της Λειτουργίας κι είδαν τον παπά δακρυσμένο και γονατιστό στην Ιερή Πρόθεση να κάνει την κατάλυση.

Πέρασε μήνας. Οι χανσενικοί τον περίμεναν. Πίστευαν πως θα ’ρθει τούτη τη φορά ως ασθενής κι όχι ως ιερέας. Όμως ο παπάς επέστρεψε υγιής και ροδαλός κι άρχισε με ηθικό αναπτερωμένο να χτυπά την καμπάνα του παλιού ναΐσκου.

Έκτοτε και για δέκα τουλάχιστον χρόνια η Σπιναλόγκα είχε τον ιερέα της. Οι χανσενικοί αναστύλωσαν μόνοι τους της εκκλησία και συνάμα αναστύλωσαν και την πίστη τους. Κοινωνούσαν τακτικά και πάντα κρυφοκοίταζαν τον παπά τους την ώρα της κατάλυσης, για να βεβαιωθούν πως το "θαύμα της Σπιναλόγκα" συνέβαινε ξανά και ξανά.

To 1957, με την ανακάλυψη των αντιβιοτικών και την ίαση των λεπρών, το λεπροκομείο έκλεισε και το νησί ερημώθηκε. Μόνο ο ιερέας έμεινε στο νησί ως το 1962, για να μνημονεύει τους λεπρούς μέχρι 5 χρόνια μετά το θάνατό τους.

Ιδού, λοιπόν, ένας σύγχρονος αθόρυβος ήρωας, που δεν τιμήθηκε για το έργο του από κανέναν, και που -αν προσέξατε- δεν παραθέσαμε το όνομά του γιατί απλά δεν το γνωρίζουμε! Όσο κι αν έψαξα δεν μπόρεσα να το βρω. Το γνωρίζει όμως -σίγουρα- ο Θεός! Κι αυτό μας αρκεί!

  Πηγή:http://www.faneromenihol.gr

ΓΙΑ ΤΟΝ ΣΤΡΑΤΗΓΟ ΜΑΚΡΥΓΙΑΝΝΗ. Γράφει ὁ μοναχὸς Μωυσῆς, Ἁγιορείτης

.       Τὸν Μακρυγιάννη θὰ πρέπει κανεὶς νὰ τὸν μελετάει δίχως ἔγχρωμα γυαλιά. Συνήθως κάποιοι φοροῦν γυαλιὰ χρώματος τῆς ἀρεσκείας τους ἢ τῆς ἰδεολογίας καὶ ἔχουν ἀπὸ πρὶν τὴ μελέτη ἀποφασίσει τί θὰ γράψουν. Ἔτσι ἔχουμε πολλὲς καὶ ἀντιφατικὲς ἀπόψεις γιὰ τὴ ζωὴ καὶ τὸ ἔργο τοῦ ἡρωικοῦ καὶ εὐλαβέστατου Μακρυγιάννη, ποὺ ἦταν ἀπὸ τὰ μέρη τὰ δικά μας, ἀφοῦ ὁ παππούς μου, ὁ πατέρας τοῦ πατέρα μου, τελώνης Κωνσταντῖνος Μαυρίκης, ἦταν ἀπὸ τὴ Δεσφίνα Φωκίδος.
.       Χρησιμοποιεῖται καὶ κακοπαθεῖ ὁ Μακρυγιάννης ἀπὸ διάφορους, ἀκόμη καὶ πολλὰ χρόνια μετὰ τὸν θάνατό του. Θέλουν νὰ βγάλουν τὰ προετοιμασμένα συμπεράσματά τους καὶ χρησιμοποιοῦν ψυχολογία, ἱστορία, πολιτική, θεολογία, φιλολογία γιὰ νὰ καταλήξουν ἐκεῖ ποὺ θέλουν. Ὅπως λέει ὁ σεβαστὸς καὶ ἀγαπητὸς π. Γεώργιος Μεταλληνός, “γι’ αὐτὸ προκύπτει ὁ Μακρυγιάννης τῶν συντηρητικῶν, ὁ Μακρυγιάννης τῶν προοδευτικῶν καὶ ἐνίοτε ἕνας ‘τρελὸς’ Μακρυγιάννης, ὅλων ἐκείνων ποὺ θέλουν νὰ ἀπαλλαγοῦν ἀπὸ τὴν ἐνοχλητικὴ ‘θρησκοληψία’ του”.
.       Ὁ Μακρυγιάννης ἦταν αὐτὸς ποὺ ἦταν. Πάντοτε γνήσιος, ντόμπρος, ἀληθινός, δίκαιος καὶ γενναῖος. Δὲν ὑποκρινόταν, δὲν μασοῦσε τὰ λόγια του, δὲν ἔλεγε μισὲς ἀλήθειες. Εἶχε πάντοτε ἕνα ἑνιαῖο ἦθος καὶ ὕφος χαρακτηριστικό. Μπορεῖ νά ’κανε λάθη, ὅμως δὲν ἦταν κακοπροαίρετα. Νὰ ἦταν λάθος ἐκτιμήσεις, ἀστοχίες, κακὴ πληροφόρηση, ἔλλειψη γνώσης, ὅμως δὲν ἔκανε διαστρεβλωτικὲς κινήσεις σκόπιμες ἢ παρανοήσεις γιὰ τὸ ἴδιον συμφέρον. Δὲν κάνουμε ἐξωραϊσμό του καὶ δὲν τὸν ἁγιοποιοῦμε.
.        Ὁ Μακρυγιάννης εἶναι σταθερὰ καὶ ἀκλόνητα τοποθετημένος στὸ ἅρμα τῆς παραδόσεώς μας. Ἡ πίστη του, μπορεῖ νά ’χει κάποιες ὑπερβολές, ἀλλὰ εἶναι τίμια, ἐγκάρδια, ὁλοσχερής. Ἡ μεγάλη του ἀγάπη γιὰ τὴν πατρίδα, τὴν Ἑλλάδα, τὸ Γένος, τὴ Ρωμιοσύνη, τὴν Ὀρθοδοξία ἦταν πάντα μαζί, ἀδιάσπαστα, ἀδιαχώριστα, ὑψηλά. Σήμερα ὁ προοδευτισμὸς δὲν τὰ ἀκούει πολὺ εὐχάριστα αὐτά, ἐνοχλεῖται, κουμπώνεται, εἶναι ἐπιφυλακτικός. Ὅμως γενιὲς ἀνθρώπων ἔζησαν μὲ αὐτὲς τὶς βάσεις καὶ μὲ λιγότερο ἄγχος. Ἀποτελοῦσαν τὴν ὑπόσταση τοῦ Ἕλληνα. Ὁ Νεοέλληνας μεριμνᾶ καὶ τυρβάζει περὶ πολλά, ἀποκόπτεται ἀπὸ τὶς ρίζες του, ξεθεμελιώνει τὸν οἶκο του, ἀποϊεροποιεῖ τὴ ζωή. Ὁ Μακρυγιάννης εἶχε στὴν καρδιὰ τοῦ τὴν Ὀρθοδοξία καὶ τὴν Ἑλλάδα.
.      Γιὰ τὸν Μακρυγιάννη ἀλλὰ καὶ γιὰ τὸν κάθε πιστὸ Ἕλληνα ὀρθόδοξο εἶναι ἡ πίστη τῶν Ἀποστόλων, τῶν ἁγίων Πατέρων, τῶν Μαρτύρων, τῶν ὁσίων, τῶν ἀσκητῶν, τῶν ἀγωνιζομένων γιὰ τὴ θέωση. Οἱ ἐνορίες, τὰ μοναστήρια, τὰ καντήλια, οἱ εἰκόνες, τὰ θυμιάματα, τὰ κεριά, οἱ μετάνοιες, οἱ νηστεῖες, οἱ ἀγρυπνίες, οἱ δεήσεις, ἡ μυστηριακὴ ζωή.
.        Ὁ Μακρυγιάννης ὡς πιστὸ τέκνο τῆς Ὀρθόδοξης Ἐκκλησίας εἶναι ὑπὲρ τῆς ἀνεξιθρησκίας. Κανεὶς ἄνθρωπος δὲν μπορεῖ νὰ βιασθεῖ νὰ μὴν πιστεύει αὐτὸ ποὺ ἐπιθυμεῖ. Γιὰ τὴ θέση αὐτὴ κάποιοι ὑπερορθόδοξοι, σκληροπυρηνικοί, φανατικοί, σκανδαλιζόμενοι εὐσεβιστές, ἐνοχλοῦνται καὶ ἀπορρίπτουν τὸν βαθιὰ θρησκευάμενο Μακρυγιάννη. Ἀπὸ τὴ θέση του αὐτή, ὅπως βεβαίως καὶ ἄλλες, μποροῦμε νὰ ποῦμε ὅτι δὲν εἶναι ἀκραῖος καὶ θρησκόληπτος. Ἡ θρησκοληψία εἶναι νόσημα σοβαρὸ καὶ θέλει προσεκτικὴ ἐκτομή. Ὁ Μακρυγιάννης μπορεῖ νὰ μὴν τὸ καταλάβαινε ὁ ἴδιος, θεολογοῦσε ὀρθόδοξα πιστεύοντας στὴν ἱερότητα καὶ μοναδικότητα τοῦ ἀνεπανάληπτου ἀνθρωπίνου προσώπου καθὼς καὶ στὴ θεόσδοτη ἐλεύθερη βούληση. Δὲν δεχόταν τὴν Ὀρθοδοξία ὡς ἰδεολόγημα, ἀλλὰ ὡς ἐλεύθερη καὶ ἀβίαστη ἐπιλογὴ τέλεια ἐλεύθερων ἀνθρώπων. Ὁ Χριστὸς δὲν πίεσε ποτὲ κανέναν νὰ τὸν ἀκολουθήσει. Ὅλο τὸ Εὐαγγέλιο εἶναι μία εὐγενικὴ πρόσκληση.
.          Ὁ Μακρυγιάννης ὅμως ἦταν σκληρὸς στοὺς συμπατριῶτες του, ποὺ ἀφήνουν τὴν Ὀρθοδοξία καὶ ἀκολουθοῦν εὔκολα τὸν πρῶτο αἱρετικό. Μάλιστα φθάνει νὰ τοὺς θεωρεῖ κι ἐχθρούς τοῦ Γένους. Πίστευε πὼς ἡ Ἑλλάδα συμπορεύτηκε μὲ τὴν Ὀρθοδοξία καὶ εἶχε ἀπὸ αὐτὴ τὴν ἀγαπητικὴ συμπόρευση σημαντικὰ ὀφέλη. Τὴν πολυαγαπημένη του πατρίδα τὴν ἤθελε ἐλεύθερη, ζωντανὴ καὶ δημιουργική, ὥστε νὰ ἀνεβαίνει τοὺς ὑψηλοὺς στόχους της, δημιουργώντας συνάμα φιλόκαλο πολιτισμό. Στὰ σπουδαῖα καὶ συγκινητικὰ Ἀπομνημονεύματά του φαίνεται καθαρὰ ἡ μεγάλη ἀγάπη του γιὰ τὴν Ἑλλάδα καὶ τὴν Ὀρθοδοξία. Τὴν Ἑλλάδα τὴ θέλει πρώτιστα ἐλεύθερη, δημοκρατική, δίκαιη, ἐνάρετη καὶ φιλόθεη. Εἶναι φιλόπατρις, φιλοδίκαιος, φιλόθεος, φιλάγιος, φιλάνθρωπος καὶ φιλάρετος. Εἶναι ἐπίσης ἀντιδυτικὸς καὶ ἀντιβασιλικός, γιατί ἡ Δύση ἔχει παράδοση ξένη ἀπὸ τὴ δική μας καὶ βασιλεῖς ποὺ δὲν εἶναι Ὀρθόδοξοι.
.          Κλαίει γιὰ τὸν ἄτεχνο πρώιμο ἐξευρωπαϊσμὸ τῆς δόλιας πατρίδος του. Χύνει δάκρυα γιὰ τὸν παρασυρμὸ τῶν συμπατριωτῶν του ἀπὸ ξένες ἐλπίδες. Εἶναι ὁ ἀτόφιος Χριστιανὸς τῆς γνήσιας λαϊκῆς εὐσέβειας. Τὰ ὁράματά του εἶναι τῆς φρόνησης καὶ τῆς παραφρόνησής του. Δείχνουν τὴν ψυχή του, τὴν ἀθωότητά του, τὴν ἁγνότητά του, τὴν καλοκαγαθία του, τὴ βαθιὰ πίστη του. Ἀγωνιᾶ γιὰ τὴν τύχη τῆς πατρίδος του, τῆς ἄκλαυτης Ρωμιοσύνης. Ὁ ἔνδοξος πατριώτης Ρουμελιώτης στρατηγὸς εἶναι ὁ γνήσιος Ρωμιὸς τῆς ἀγέρωχης Ρωμανίας, τοῦ ἀκαταμάχητου Ἑλληνισμοῦ, ἕνα τῶν λαμπρῶν καὶ ἐκλεκτῶν τέκνων του, ποὺ ἀξίζει νὰ τὸν θυμόμαστε στὶς δύσκολες ἡμέρες μας.

ΠΗΓΗ: ἐφημ. «ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ»

 πολυτονισμός κειμένου:http://christianvivliografia.wordpress.com

0ἱ Τυφλοί τῆς Ἱεριχοῦς / Γιαννακόπουλος Ἰωήλ (Ἀρχιμανδρίτης)

Ματθ. 20,29-34. Μάρκ. 10,46-52. Λουκ. 18,35-43.


Ὑπὸ τῶν Εὐαγγελιστῶν Ματθαίου καὶ Μάρκου ἡ θεραπεία τίθεται κατὰ τὴν ἔξοδον τοῦ Κυρίου ἐκ τῆς Ἱεριχοῦς. Καὶ ὁ μὲν Ματθαῖος ἀναφέρει δύο τυφλούς, ὁ δὲ Μᾶρκος ἕνα, ὁ ὁποῖος ὠνομάζετο Βαρτίμαιος. Κατὰ τὸν Λουκᾶν ὅμως ἡ θεραπεία τίθεται κατὰ τὴν εἴσοδον τοῦ Κυρίου εἰς τὴν Ἱεριχὼ καὶ ὁ θεραπευθεὶς ἦτο εἷς.

Πρὸς λύσιν τῶν διαφορῶν τούτων λέγομεν τὸ ἑξῆς : Οἱ θεραπευθέντες τυφλοὶ ἦσαν δύο. Ἐξ αὐτῶν ὁ εἷς ἐθεραπεύθη κατὰ τὴν εἴσοδον τοῦ Κυρίου εἰς τὴν Ἱεριχῶ, ὅπως ἀναφέρει ὁ Λουκᾶς, ὁ δὲ δεύτερος κατὰ τὴν ἔξοδον ἐκ τῆς Ἱεριχοῦς, ὅπως ἀναφέρει ὁ Μᾶρκος. Ὁ δὲ Ματθαῖος συντέμνων τὴν διήγησιν ἑνώνει καὶ τὰς δύο θεραπείας εἰς μίαν. Ἂς ἴδωμεν τὴν πρώτην θεραπείαν. Αὕτη ἔχει κατὰ τὸν Λουκᾶν ὡς ἑξῆς :

«Ἐν τῷ ἐγγίζειν Αὐτὸν εἰς Ἱεριχὼ ἰδοὺ τυφλὸς τις ἐκάθητο παρὰ τὴν ὁδὸν ἐπαιτῶν». Κατὰ τὴν εἴσοδον δηλαδὴ εἰς τὴν πόλιν Ἱεριχὼ ἐκάθητο ἐπαίτης τυφλός. Οὗτος «ἀκούσας ὄχλου διαπορευομένου ἐπυνθάνετο, τί εἴη τοῦτο». Ἀκούσας θόρυβον ὄχλου διερχομένου ἐζήτει νὰ μάθῃ τί συμβαίνει. «Ἀπήντησαν αὐτῷ, ὅτι Ἰησοῦς ὁ Ναζωραῖος παρέρχεται». Οἱ παρευρισκόμενοι εἶπον εἰς αὐτόν, ὅτι περνᾷ ὁ ἐκ Ναζαρὲτ Ἰησοῦς. Ὁ τυφλὸς «ἐβόησε λέγων˙ Ἰησοῦ υἱὲ Δαυΐδ, ἐλέησόν με». Ὁ ἐκ Ναζαρὲτ Ἰησοῦς εἰς τὴν πίστιν τοῦ τυφλοῦ γίνεται ὁ υἱὸς Δαυΐδ, ὁ Μεσσίας, ὁ Χριστός. «Πολλοὶ οἱ προάγοντες» οἱ προπορευόμενοι «ἐπετίμων αὐτῷ» ἐπέπληττον αὐτὸν «ἵνα σιωπήσῃ». Οὗτοι ἦσαν οἱ Φαρισαῖοι, διότι δὲν ἐπίστευον εἰς τὸν Χριστὸν ἤ ἄλλοι τινές, διότι δὲν ἤθελον νὰ θορυβῆται ὁ Χριστὸς ἕνα τόσον ὑψηλὸν πρόσωπον. Ἴσως δὲ καὶ νὰ ἐδίδασκε τὴν στιγμὴν ταύτην ὁ Κύριος. «Ὁ δὲ πολλῷ μᾶλλον ἔκραζε υἱὲ Δαυΐδ ἐλέησόν μέ». Ὁ τυφλὸς ὅμως περισσότερον ἐκραύγαζεν ὀνομάζων τὸν Χριστὸν υἱὸν Δαυΐδ. Ὁ παρατατικὸς «ἔκραζε» δηλοῖ τὸ συνεχῶς, τὸ δὲ ρῆμα «κράζω» φανερώνει τὴν κραυγὴν τοῦ τυφλοῦ. Μὲ ἰσχυρὰν δηλαδὴ καὶ ὀξεῖαν φωνήν, ἡ ὁποία προήρχετο ἀπὸ βαθεῖαν συγκίνησιν, ἐζήτει νὰ τὸν εὐσπλαγχνισθῇ ὁ Χριστός.

«Σταθεὶς δὲ ὁ Ἰησοῦς» διακόψας δηλαδὴ ὁ Κύριος τὴν πορείαν Του «ἐκέλευσεν αὐτὸν ἀχθῆναι πρὸς αὐτὸν» διέταξε νὰ φέρουν αὐτὸν πλησίον Του. «Ἐγγίσαντος δὲ αὐτοῦ» ὅταν ἐπλησίασεν ὁ τυφλὸς «ἐπηρώτησεν αὐτὸν λέγων» ὁ Κύριος τὸν ἠρώτησε˙ «τί σοι θέλεις ποιήσω ; » τί θέλεις νὰ σοῦ κάμω ; «Ὁ δὲ εἶπε ἵνα ἀναβλέψω». Ὁ τυφλὸς θέλει νὰ ἀποκτήσῃ πάλιν τὸ φῶς τῶν ὀφθαλμῶν του. Ὁ Κύριος ἐρωτᾷ τὸν τυφλόν, ὄχι διότι δὲν ἐγνώριζε τί ἤθελε, ἀλλὰ ἵνα ἴδῃ ὁ λαός, ὁ ὁποῖος ὠνόμαζε τὸν Ἰησοῦν Ναζωραῖον, ὅτι ὁ ἐπαίτης οὗτος ὄχι μόνον ὀνομάζει τὸν Χριστὸν υἱὸν Δαυΐδ, Μεσσίαν δηλαδή, ἀλλὰ ἔχει καὶ μεγάλην πίστιν εἰς Αὐτόν. Ἄλλωστε ὁ Χριστὸς θέλει νὰ ἀκούῃ καὶ ἀπὸ τὸ στόμα μας τὰς ἀνάγκας μας.

Ὁ Χριστὸς ἀμείβων τὴν πίστιν τοῦ τυφλοῦ εἶπεν εἰς αὐτόν : «Ἀνάβλεψον ἡ πίστις σου σέσωκέ σε» ἡ πίστις σου εἰς Ἐμέ, ὅτι εἶμαι υἱὸς Δαυΐδ, ἀπόγονος δηλαδὴ τοῦ Δαυΐδ, ὁ Μεσσίας καὶ δύναμαι νὰ σὲ θεραπεύσω, σοῦ δίδει πάλιν τὸ φῶς σου. «Παραχρῆμα ἀνέβλεψεν» ἀμέσως ἐθεραπεύθη καὶ εὑρῆκε τὸ φῶς τῶν ὀφθαλμῶν του. Ὁ τυφλὸς εὐγνωμονῶν «ἠκολούθει Αὐτῷ δοξάζων τὸν Θεὸν καὶ πᾶς ὁ λαὸς ἰδὼν ἔδωκε αἶνον τῷ Θεῷ». Τὸ πάθος πλησιάζει καὶ ὁ καιρὸς τῶν ἐπιφυλάξεων παρῆλθε.

Διὰ τοῦτο ὁ Κύριος ἐπιτρέπει τὴν δημοσίαν εὐγνωμοσύνην ταύτην τοῦ τυφλοῦ.

Ἐν τῷ μεταξὺ ὁ Χριστὸς εἰσέρχεται εἰς τὴν Ἱεριχώ, ὅπου γίνεται, ὡς θὰ ἴδωμεν, ἡ κλῆσις τοῦ Ζακχαίου καὶ ἡ φιλοξενία τοῦ Χριστοῦ ὑπ’ αὐτοῦ.

Μετὰ ταῦτα ὁ Κύριος ἀναχωρεῖ ἐκ τῆς οἰκίας τοῦ Ζακχαίου καὶ φθάνει εἰς τὴν ἔξοδον τῆς κωμοπόλεως. Ἐκεῖ εὑρίσκεται ἄλλος τυφλὸς ἐπαίτης, ὁ ὁποῖος ὠνομάζετο Βαρτίμαιος. Ἡ θεραπεία τούτου κατὰ τὸν Εὐαγγελιστὴν Μᾶρκον ἐγένετο ὡς ἑξῆς: « Ἐκπορευομένου Αὐτοῦ ἀπὸ Ἱεριχὼ καὶ τῶν μαθητῶν Αὐτοῦ» ἐνῷ ἐξήρχετο ὁ Κύριος ἐκ τῆς Ἱεριχοῦς μετὰ τῶν μαθητῶν Του «καὶ ὄχλου ἱκανοῦ» καὶ ἀρκετοῦ κόσμου «υἱὸς τις Τιμαίου» τινὸς ὀνομαζόμενος «Βαρτίμαιος» ὁποῖος ἦτο «τυφλὸς προσαίτης» ἐπαίτης «ἐκάθητο παρὰ τὴν ὁδόν». Οὗτος «ἀκούσας, ὅτι Ἰησοῦς Ναζαρηνὸς ἐστιν ἤρξατο κράζειν καὶ λέγειν» ἐρωτήσας καὶ πληροφορηθείς, ὅτι εἶναι ὁ ἐκ Ναζαρὲτ Ἰησοῦς ἔκραζε «υἱὲ Δαυΐδ ἐλέησόν με». Πιστεύει καὶ οὗτος, ὅτι ὁ Χριστὸς εἶναι ἀπόγονος τοῦ Δαυΐδ, ὁ Μεσσίας. Οἱ παρευρισκόμενοι «ἐπετίμων αὐτῷ πολλοί, ἵνα σιωπήσῃ» ἐπέπληττον αὐτὸν πολλοί, ἵνα παύσῃ, διότι κατὰ τὴν γνώμην των ἐζήτει χρηματικὴν τινα βοήθειαν καὶ ἠνόχλει τὸν Διδάσκαλον. «Ὁ δὲ πολλῷ μᾶλλον ἔκραζεν υἱὲ Δαυΐδ ἐλέησόν με». Ὁ τυφλὸς ὅμως φωνάζει περισσότερον. Ὁ δὲ Ἰησοῦς «στὰς» διακόψας τὴν πορείαν Του εἶπε : «φωνήσατε αὐτόν». Διατάσσει νὰ τὸν φωνάξωσι νὰ ἔλθῃ πλησίον Του.

Οἱ ἄνθρωποι «φωνοῦσιν τὸν τυφλὸν λέγοντες αὐτῷ» καλοῦσι τὸν τυφλὸν λέγοντες «θάρσει» ἔχε θάρρος «ἔγειραι» σήκω ἐπάνω «φωνεῖ σε» ὁ Χριστὸς σὲ φωνάζει.Ὁ τυφλὸς γεμίζει ἀπὸ χαρὰν «ἀποβαλὼν τὸ ἱμάτιον αὐτοῦ» ἀφοῦ ἐπέταξε τὸ ἱμάτιόν του καὶ ἀπὸ μεγάλην του χαρὰν «ἀναπηδήσας ἦλθε πρὸς τὸν Ἰησοῦν». Ὁ Κύριος «ἀποκριθεὶς αὐτῷ» ἐρωτήσας αὐτὸν εἶπε : «τί σοι θέλεις, ἵνα ποιήσω ; » τί θέλεις νὰ σοῦ κάμω ; Ὁ τυφλὸς ἀπήντησε. «Ραββουνεὶ ἵνα ἀναβλέψω» Διδάσκαλε, θέλω νὰ ἀποκτήσω καὶ πάλιν τὸ φῶς τῶν ὀφθαλμῶν μου. «Καὶ ὁ Ἰησοῦς εἶπεν αὐτῷ˙ ὕπαγε, ἡ πίστις σου σέσωκέ σε καὶ εὐθὺς ἀνέβλεψε καὶ ἠκολούθει αὐτῷ ἐν τῇ ὁδῷ». Πήγαινε ἡ πίστις σου σὲ ἔσωσε. Ὁ δὲ τυφλὸς ἐξ «εὐγνωμοσύνης ἀκολουθεῖ τὸν Χριστὸν μέχρις ὡρισμένου μέρους.

Ὁ Εὐαγγελιστὴς Ματθαῖος συμπληρῶν τὰς δύο διηγήσεις τῶν Εὐαγγελιστῶν Μάρκου καὶ Λουκᾶ προσθέτει τὰ ἑξῆς : «Σπλαγχνισθεὶς δὲ ὁ Ἰησοῦς ἥψατο τῶν ὀμμάτων αὐτῶν καὶ εὐθέως ἀνέβλεψαν καὶ ἠκολούθησαν αὐτῷ». Ὁ Κύριος θεραπεύει τοὺς δύο τυφλοὺς διὰ ἐπιθέσεως τῶν χειρῶν Του συμπονέσας τὴν δυστυχίαν των.



Θέμα : Ἡ ἀγαθὴ διάθεσις

Ἐδῶ ἔχομεν τοὺς τυφλούς, οἱ ὁποῖοι εἶδον τὸν Χριστόν. Ἔχομεν τοὺς ἀνοιχτομάτες Φαρισαίους, οἱ ὁποῖοι δὲν ἔβλεπον τὸν Χριστόν. Ποία ἡ αἰτία τῆς διαφορᾶς ταύτης ; Ἡ καλὴ διάθεσις τῶν τυφλῶν, ἡ κακὴ διάθεσις τῶν Φαρισαίων. Ἵνα ὅμως ἴδωμεν τὴν καλὴν τῶν τυφλῶν διάθεσιν καὶ τὴν κακὴν τῶν Φαρισαίων, ὥστε νὰ εὕρωμεν φῶς καὶ ἀπὸ τὰς δύο αὐτάς τάξεις, θὰ περιγράψωμεν τὴν σωματικήν, πνευματικὴν καὶ ἠθικὴν κατάστασιν καὶ τῶν δύο, ἔπειτα θὰ ἔλθωμεν εἰς τὸν ἑαυτόν μας.


Α΄. Ἐκ τῆς Εὐαγγελικῆς περικοπῆς: 1) Ἡ κατάστασις τῶν τυφλῶν. Ὅπως κάθε τυφλὸς ἔτσι καὶ οἱ τῆς περικοπῆς ταύτης τοῦ Εὐαγγελίου εὑρίσκοντο εἰς ἀξιοθρήνητον κατάστασιν. Δι’ αὐτοὺς δὲν ὑπάρχει ἡμέρα καὶ νύχτα, ἀλλὰ πάντοτε νύχτα καὶ οὐδέποτε ἡμέρα. Ἀπὸ τὸν λαμπρότατον ἥλιον δὲν γνωρίζουσι τὸ φῶς, παρὰ μόνον τὴν θερμότητά του καὶ τὸ κάψιμό του. Δὲν χαίρονται τὰ χρώματα, τὰ ὁποῖα δημιουργεῖ ὁ ἥλιος καὶ εὐφραίνονται αἱ ψυχαί μας. Ἂν καὶ εὑρίσκωνται μέσα εἰς ἄλλους ἀνθρώπους, τὸ σκοτάδι τῶν ὀφθαλμῶν των τοὺς κάμνει νὰ εἶναι μόνοι καὶ ἔρημοι. Τὸ βάδισμά των εἶναι πιασμένον, τὸ πάτημά των ἀμφὶβολον, ἡ ζωὴ των εἶναι ψηλαφητή, γεμάτη ἀπὸ σκοντάμματα. Ἰδοὺ ἡ σωματικὴ κατάστασις τῶν τυφλῶν !

Οἱ τυφλοὶ δὲν ἐγνώριζον γράμματα, διὰ νὰ εὕρωσι τὸν Χριστὸν εἰς τὰ Ἅγια Βιβλία τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης, διότι δὲν εἶχον σπουδάσει εἰς τὴν σχολὴν τῶν τυφλῶν, ὅπως εἶναι σήμερα, ὥστε νὰ δύνανται μέσα εἰς τὰ ἄλλα ψηλαφήματα τῶν χειρῶν νὰ ψηλαφήσωσι τὰ ἀνάγλυφα στοιχεῖα τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης, ὅπως κάμνουν οἱ τυφλοὶ σήμερα διὰ νὰ εὕρωσι τὸ φῶς τῆς ψυχῆς των. Οὐδένα συνήγορον ἔχουν πρὸς τὸν Χριστόν, ἀλλὰ πολλούς τοὺς ἐμποδίζοντας. Ἰδοὺ ἡ πνευματικὴ των κατάστασις.

Ἕνα μόνον παρήγορον ἐξωτερικὸν σημεῖον ὑπάρχει, ἔκφρασις τῆς ἐσωτερικῆς των βουλιμίας πρὸς τὴν ἀλήθειαν. Ἡ κεφαλὴ των ἐστραμμένη πρὸς τὰ ἄνω ὡς ἂν ἠδιαφόρουν πρὸς ὅλας τὰς ἄλλας ἐλλείψεις των, τύφλωσιν καὶ ἀγραμματωσύνην, ζητοῦν μὲ ἀγαθὴν καρδίαν τὸ φῶς τῆς ψυχῆς των ἐκ τοῦ Οὐρανοῦ. Ἰδοὺ ἡ διάθεσὶς των. Καὶ δὲν ἠπατήθησαν. Τὸ φῶς λαβὸν αἷμα καὶ σάρκα, βαδίζει ἐνώπιὸν των. Εἶναι ὁ Χριστός. Τὸ βλέπουν ἂν καὶ τυφλοί, τὸ ἀναγνωρίζουσι ἂν καὶ ἀγράμματοι. Ἀποτέλεσμα τοῦ ψυχικοῦ φωτὸς εἶναι τὸ σωματικὸν των φῶς, πιστεύουν καὶ θεραπεύονται. Οὗτοι βλέπουσι τώρα καθαρά, βαδίζουσι σταθερά, ἡ ζωὴ των ἀπηλλάγη τῶν ἐμποδίων. Ἰδοὺ οἱ ψυχικῶς φωτισμένοι καὶ πρὸς καιρὸν σωματικῶς τυφλοί, εἶναι πλήρεις φωτός.


2) Οἱ Φ α ρ ι σ α ῖ ο ι . Εἰς τὴν κοινωνίαν ὅπου ἔζων οἱ τυφλοί, ὑπῆρχον πολλοὶ Φαρισαῖοι, οἱ ὁποῖοι οὔτε τυφλοὶ ἦσαν οὔτε ἀγράμματοι. Αὐτοὶ καὶ γράμματα ἐγνώριζον, τὸν Νόμον εἶχον εἰς τὰ χέρια τους, τὸ φῶς τῶν σωματικῶν ὀφθαλμῶν εἶχον, ὥστε ἠδύναντο νὰ εὕρουν ἐντὸς τῶν ἱερῶν βιβλίων καὶ προφητειῶν τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης ἐκεῖνον, τὸν ὁποῖον ἀνέμενον. Ἀλλὰ τί λέγω; Ὁ ἐν τῇ Ἁγίᾳ Γραφῇ μὲ διάφορα σύμβολα καὶ τύπους εἰκονιζόμενος καὶ εἰς τὴν ὁμίχλην τῶν συμβόλων τούτων προτυπούμενος Χριστός, εὑρίσκετο ἐνώπιὸν των ὁλόκληρος, αἰσθητότατος, τὸ σῶμα τὸ ἴδιο καὶ ὄχι ἡ σκιὰ Του. Ὁ βίος Του ὁ Ἅγιος, τὰ λόγια Του τὰ ἀτράνταχτα καὶ τὰ συνεχῆ μεγάλα καὶ μικρὰ θαύματὰ Του ἦσαν τόσα, ὥστε δὲν ἐπετρέπετο εἰς αὐτούς, προικισμένους μὲ τόσα φῶτα, φῶτα σωματικῶν ὀφθαλμῶν διανοίας καὶ μαθήσεως, φῶτα τοῦ θείου παραδείγματος καὶ διδασκαλίας καὶ θαυμάτων τοῦ Ἰησοῦ νὰ ἀγνοοῦν Ἐκεῖνον τὸν ὁποῖον εἶδον οἱ τυφλοί, ἐγνώρισαν οἱ ἀγράμματοι, Ἐκεῖνον, ὁ ὁποῖος ἀπετέλει τὴν προσδοκίαν ὅλων τῶν Ἐθνῶν καὶ τὴν κατ’ ἐξοχὴν νοσταλγίαν τοῦ περιουσίου λαοῦ τοῦ Θεοῦ, τὸν Ἰησοῦν. Τὸν ἀγνοοῦν μέχρι σημείου νὰ τὸν ὀνομάσουν Σατανᾶν καὶ νὰ Τὸν σταυρώσουν. Καὶ ὅμως αὐτὸ ἔγινε ! Οἱ Φαρισαῖοι ἠγνόησαν Ἐκεῖνον, ἂν καὶ ἦσαν τόσον φωτισμένοι, οἱ δὲ τυφλοὶ ἐγνώρισαν Αὐτόν, ἂν καὶ ἐστεροῦντο τῶν πλεονεκτημάτων τῶν Φαρισαίων. Διατὶ ; Ἦτο εὐθεῖα ἡ καρδία τῶν τυφλῶν, δολία, μοχθηρὰ ἡ καρδία τῶν Φαρισαίων. Ἂς μελετήσωμεν ταῦτα καλλίτερον καὶ εἰς τὸν ἑαυτόν μας.


Β.΄ Ἐ κ τῆς ζωῆς. Μεγάλο φῶς ἀναβλύζει καὶ ἀπὸ τὰς δύο ὁμάδας τῶν τυφλῶν, ἀπὸ τοὺς ἐπαίτας καὶ Φαρισαίους. Οἱ μὲν πρῶτοι, οἱ τυφλοὶ ἐπαῖται, δεικνύουσι τὸ φῶς καθαρόν, οἱ δὲ δεύτεροι, οἱ Φαρισαῖοι, τὸ σκοτάδι τὸ ὁποῖον εἰς ἡμᾶς γίνεται φῶς.

Φῶς ἐκ τοῦ φωτὸς τῶν τυφλῶν. Ἀπελπίζεσαι, διότι δὲν ἔχεις κοινωνικὴν θέσιν καὶ ὁ Θεὸς δὲν σὲ ἀκούει ; Ἰδὲ τοὺς πτωχοὺς ἐπαίτας τοῦ Εὐαγγελίου. Τί εὐτελέστερόν τῆς κοινωνικῆς θέσεὼς των ; Καὶ ὅμως ὁ Θεὸς ἤκουσεν αὐτῶν. Ἔρχονται μερικὰ ἐμπόδια,εἰς τὸν δρόμον σου καὶ ἀμέσως ἀποκάμνεις. Αὐτὰ πρέπει νὰ σοῦ ἀνάψουν περισσότερον τὸν ζῆλον. Ἰδὲ τοὺς τυφλούς, οἱ ὁποῖοι ὅσον ἠμπόδιζον οἱ ἄλλοι, ἐκεῖνοι περισσότερον ἔκραζον εἰς τὸν Χριστόν. Εἶσαι πτωχὸς καὶ δὲν ἔχεις νὰ κάμνῃς μνημόσυνον. Μὴ ἀπελπίζεσαι. Παρακάλεσε τὸν Θεὸν εἰς τὴν προσευχήν σου μόνη σου. Ἰδοὺ καὶ οἱ τυφλοί. Οὐδένα τῶν Ἀποστόλων εἶχον συνήγορον καὶ ὅμως μετέβησαν μόνοι των εἰς τὸν Χριστόν.

Ἡ προσευχή σου εἶναι χλιαρά, πρὶν λάβῃς ἐκεῖνο, διὰ τὸ ὁποῖον παρεκάλεις. Εὔκολα λησμονεῖς τὴν δωρεάν, ὅταν τὴν λάβῃς. Ὄχι. Ἀλλὰ καρτερικός, ὑπομονητικὸς πρέπει νὰ εἶσαι εἰς τὴν αἴτησιν, πρὶν λάβῃς δωρεὰν τινα, εὐγνώμων δὲ μετὰ τὴν δωρεάν, ὅπως ἔκαμον οἱ τυφλοί. Οἱ τυφλοὶ δὲν παρακαλοῦσιν εἰς τὴν προσευχὴν των γενικῶς μόνον, ἀλλὰ καὶ εἰδικῶς. Εἰδικεύσου λοιπὸν καὶ σὺ εἰς τὴν προσευχήν σου. Ζήτησε νὰ σοῦ θεραπεύσῃ ὡρισμένους πόθους, πόνους σου ὁ Θεός, ἰδικούς σου καὶ ξένους, διότι δι’ αὐτοὺς κυρίως ἦλθεν ἐπὶ τῆς γῆς. Τὰ θαύματα εἶχον δευτερεύουσαν σημασίαν. Ὁ τυφλὸς Βαρτίμαιος ἐπέταξε τὸ φόρεμὰ του, διὰ νὰ δυνηθῇ νὰ μεταβῇ εἰς τὸν Χριστόν. Πρέπει καὶ σὺ κἄτι νὰ πετάξῃς ἀπὸ ἐπάνω σου διὰ νὰ μπόρεσῃς νὰ πλησίασῃς ἐκεῖνον, ὁ ὁποῖος ἀπέθανε ἐπὶ τοῦ σταυροῦ γυμνός. Ὅταν ὁ Βαρτίμαιος ἐκλήθη ὑπὸ τοῦ Χριστοῦ, ἀνεπήδησεν ἀπὸ τὴν χαράν του. Πήδα καὶ σὺ ἀπὸ τὴν χαράν σου, διότι σὲ καλεῖ καὶ σὲ ὁ Χριστός. Μάτια δὲν εἶχον οἱ τυφλοὶ καὶ ὅμως φῶς εἶχον, διότι εἶχον χριστιανικὴν διάθεσιν. Ἰδοὺ τὸ φῶς ἐκ τῶν τυφλῶν ἐπαιτῶν.

Φῶς ἐκ τοῦ σκότους τῶν Φαρισαίων. Τὸ σκότος τοῦτο ἀπὸ τὰ πάθη τῶν Φαρισαίων τὸ εἴδομεν ἀνωτέρω. Τὸ αὐτὸ σκοτάδι ὑπάρχει καὶ σήμερον εἴς τινας ἐξ ἡμῶν. Ὑπάρχουν ἄνθρωποι πολυδιαβασμένοι, σοφοί, ἔξυπνοι, οἱ ὁποῖοι δὲν γνωρίζουσι τὸν Χριστόν. Αἴτιον τούτων εἶναι ἡ μὴ καλὴ διάθεσις των ἔναντι τοῦ Χριστοῦ. Διὰ νὰ ἀντιληφθῶμεν πόσον κακὴ εἶναι ἡ κακὴ διάθεσις, σᾶς λέγω τὸ ἑξῆς: Λάβετε δύο ἀνθρώτους, ἐκ τῶν ὁποίων ὁ ἕνας εἶναι ἔξυπνος, ὄμορφος, πλούσιος, νέος, ἀλλὰ πλήρης κακῶν διαθέσεων, ὁ δὲ ἄλλος εἶναι ἄσχημος, πτωχός, γέρων, ὄχι ἔξυπνος, ἀλλὰ καλῶν διαθέσεων. Ποία ἡ στάσις μας ἔναντι καὶ τῶν δύο ; Ἀπέναντι τοῦ πρώτου θὰ αἰσθανθῶμεν ἀποστροφήν, ἂν ὄχι μῖσος. Εἰς τὸν δεύτερον θὰ αἰσθανθῶμεν, ἂν ὄχι ἀγάπην καὶ σεβασμόν, τουλάχιστον οἶκτον. Ποῖον εἶναι καλλίτερον, τὸ μίσος ἤ ὁ οἶκτος ; Ἀσφαλῶς ὁ οἶκτος. Λάβετε καὶ τρίτον ἄνθρωπον, ὁ ὁποῖος εἶναι ἔξυπνος, ὡραῖος, ὑγιής, νέος, ἀλλὰ καλῶν διαθέσεων. Ποίαν στάσιν θὰ ἔχετε ἀπέναντί του; Μεγάλην ἐκτίμησιν. Ἑπομένως ἡ καλὴ διάθεσις εἶναι ἐκείνη, ἡ ὁποία μεγαλώνει τὰς σωματικὰς καὶ πνευματικὰς δωρεὰς καὶ μικραίνει τὰς σωματικὰς καὶ πνευματικὰς ἐλλείψεις. Ἡ καλὴ διάθεσις ὁμοιάζει μὲ ἠλεκτρικὸν ῥεῦμα. Ὁσονδήποτε ὡραῖον καλῴδιον, λαμπτῆρας ἠλεκτρικοὺς καὶ ἂν ἔχῃς, ἂν λείπῃ τὸ ἠλεκτρικὸν ῥεῦμα, δὲν ἔχεις φῶς, ἀλλὰ σκοτάδι. Ὁσονδήποτε λοιπὸν πρόσωπον λάμπον ὡς ἠλεκτρικὸς λαμπτὴρ ἂν ἔχῃς, ὁσηνδήποτε ὑγιεινὴν κατάστασιν καὶ ἂν ἔχῃς στερεάν, ὡς τὴν στερεωτέραν ἠλεκτρικὴν ἐγκατάστασιν, ὁσαδήποτε γερὰ καλῴδια—νεῦρα ἔχῃς, ἂν δὲν ἔχῃς ἀγαθὴν διάθεσιν, θὰ ἔχῃς σκοτάδι.

Οἱ ἄνθρωποι συνήθως διαιροῦνται εἰς πλουσίους καὶ πτωχοὺς μεγάλους καὶ μικρούς, νέους καὶ γέρους, ἀγράμματους καὶ γραμματισμένους, κληρικοὺς καὶ λαϊκούς. Ὄχι! Οἱ ἄνθρωποι εἰς δύο μεγάλας τάξεις διαιροῦνται. Εἶναι ἄνθρωποι καὶ παληάνθρωποι. Ἄνθρωποι εἶναι ὅσοι ἔχουν καλὴν διάθεσιν, παληάνθρωποι ὅσοι ἔχουν κακὴν διάθεσιν. Ποίαν σημασίαν ἔχει ἡ καλὴ ψυχικὴ διάθεσις σᾶς ἀναφέρω ἕνα παράδειγμα ἀπὸ τὴν ἀσκητικὴν ζωήν.

Εἰς κἄποιαν παραλίαν ἠσκήτευε κάποιος ἀγράμματος ἀσκητής. Τοῦτον ἐπεσκέφθη ἀποβιβασθεὶς ἔκ τινος πλοίου ἄλλος ἀσκητής. Τὸ ἑσπέρας, ἀφοῦ συνέφαγον, μετέβησαν εἰς τὴν προσευχήν. Ὁ ἀγράμματος ἀσκητὴς ἦτο τόσον ἀγράμματος, ὥστε ἀντὶ νὰ λέγῃ «Κύριε ἐλέησον» ἔλεγε «Κύριε μὴ μ’ ἐλεῇς». Ὁ ἐπισκέπτης ἀσκητής, διώρθωσε αὐτὸν εἰπὼν νὰ λέγῃ «Κύριε ἐλέησόν με». Τὴν ἑπομένην ἀναχωρεῖ διὰ πλοίου ὁ ἐπισκέπτης ἀσκητής. Ὁ ἀγράμματος ἀσκητὴς λησμονεῖ πῶς νὰ προσεύχεται καὶ μεταβαίνει νὰ συμβουλευθῇ τὸν ἄλλον ἀσκητήν. Ἀλλὰ ἐκεῖνος εἶχεν εἰσέλθει εἰς τὸ πλοῖον καὶ εἶχε ἀπομακρυνθῇ. Ὁ εὐσεβὴς ἀσκητὴς «ῥίπτει τὸ ἀσκητικόν του ἐπανωφόριον εἰς τὴν θάλασσαν καὶ ἀντὶ κώπης χρησιμοποιῶν τὸ ραβδὶ του φθάνει εἰς τὸ πλοῖον καὶ ἐρωτᾷ τὸν συνάδελφόν του πῶς εἶπε νὰ προσεύχεται. Ὁ ἄλλος ἀσκητὴς ἰδὼν τὴν διάθεσιν τοῦ ἀσκητοῦ τούτου καὶ τὸ θαῦμα ἀπαντᾷ: «πήγαινε καὶ προσεύχου ὅπως θέλεις». Πόσον διδακτικὸν εἶναι τοῦτο δι’ ἡμᾶς ! Ἡ ἀγαθὴ διάθεσις θαυματουργεῖ.

Πηγή:῾Αγία Ζώνη

᾿Αντίδραση Τούρκου ΥΠΕΞ στίς δηλώσεις Παπούλια...γιά δύο λαούς πού “κατακρεουργήθηκαν από τόν ἴδιο βάρβαρο”!

Οι δηλώσεις του προέδρου της Δημοκρατίας, Καρόλου Παπούλια κατά την επίσκεψη του Αρμενίου προέδρου στην Αθήνα “διαστρέφουν ιστορικά γεγονότα, δεν ανταποκρίνονται στην κοινή λογική και δεν αρμόζουν στο σεβαστό θεσμό από τον οποίον ειπώθηκαν”, αναφέρει σε ανακοίνωσή του το τουρκικού υπουργείο Εξωτερικών.

Στην ανακοίνωση αναφέρεται επίσης:

“Η τουρκική και η ελληνική κυβέρνηση κάνουν από κοινού ότι μπορούν για να δώσουν νέα ώθηση στις ελληνοτουρκικές σχέσεις. Είναι συνεπώς λογική προσδοκία να περιμένει κανείς ότι θα αποφεύγονται δηλώσεις, που αναμοχλεύουν το κοινό μας παρελθόν και εξετάζουν ιστορικά γεγονότα χωρίς να τα διαστρέφουν, ενώ αναλύουν προσεκτικά την υφιστάμενη κατάσταση”.

Κατά την υποδοχή του Αρμένιου προέδρου στη χώρα, ο Κάρολος Παπούλιας έκανε λόγο για δύο λαούς που “κατακρεουργήθηκαν από τον ίδιο βάρβαρο” και δήλωσε ότι περιμένει από την Τουρκία "ειλικρίνεια και θέληση συνεργασίας". 

Πηγή:http://www.enet.gr

῎Ερχεται τό κίνημα "δέν πληρώνω - δέν πληρώνω"

Σχόλιο ᾿Οδυσσέως: ῾Η παρακάτω ἀνάρτηση ἀπό τήν 

Αὐγή πού φιλοξενοῦμε,  δέν σημαίνει σέ καμμία περίπτωση ὅτι υἱοθετοῦμε τόν ἐμφανῆ λαϊκισμό τοῦ κ. ᾿Αλέξη Τσίπρα,  οὔτε τίς κατά καιρούς ἀντιεκκλησιαστικές θέσεις τῶν Συριζαίων,  οὔτε τό χάϊδεμα τῶν αὐτιῶν τῶν κουκουλοφόρων., πού κατά καιρούς ἔγινε. Εὐτυχῶς, ἔχουμε μνήμη καί ἡ μνήμη μας εἶναι ὁδηγός στίς ὅποιες πολιτικές ἐπιλογές μας. ῞Ολοι καί ὅλα κρίνονται. Οἱ χριστιανοί "ξύπνησαν" καί δέν ἀνέχονται νά τούς καπελώνει κανένας. ῾Απλῶς, ὅσα καλά λέει τό παρακάτω ἄρθρο τά κρατᾶμε 

καί προσέχουμε πάντα τόν ἐξ ἀριστερῶν κίνδυνο, ὅπως καί τόν ἐξ δεξιῶν...

 

Ημερομηνία δημοσίευσης: 22/01/2011

Το θεατρικό έργο "Δεν πληρώνω - δεν πληρώνω" του Ντάριο Φο "πρωταγωνίστησε" στην χθεσινή αντιπαράθεση Τσίπρα - Ρέππα στη Βουλή για το κίνημα των διοδίων και τις υπέρογκες αυξήσεις (40% - 80%) στα εισιτήρια των αστικών συγκοινωνιών. Ο Αλέξης Τσίπρας, που υπενθύμισε στον υπουργό το έργο, τόνισε ότι το "δεν πληρώνω - δεν πληρώνω" "όταν καταστρατηγούνται οι νόμοι, όταν δεν υπάρχουν κανόνες, δεν μπορεί το 'δεν πληρώνω' να το λένε μονάχα οι ισχυροί. Θα το λένε και οι πολίτες". Προειδοποίησε δε ότι το κίνημα αυτό "θα λάβει διαστάσεις εθνικές, μαζικές, και θα είναι και δίκαιο κίνημα αν δεν κάνετε κάτι για να αλλάξετε αυτή την πραγματικότητα".

Δ. Ρέππας: Γίνονται διαπραγματεύσεις με τις εταιρείες για μείωση διοδίων

"Μη θέλετε να κάνουμε θέατρο τη ζωή μας", απάντησε ο Δημήτρης Ρέππας, που ήταν ιδιαίτερα προσεκτικός για τα διόδια, καθώς θίγονται συμφέροντα μεγαλοκατασκευαστών, ζητώντας "χειρισμούς ευθύνης, όχι συνθήματα και αφορισμούς". Ανακοίνωσε ότι σύντομα θα ανακοινωθούν αποφάσεις, καθώς γίνονται διαπραγματεύσεις, και είπε ότι πρέπει να μειωθεί η τιμή των διοδίων στους υπό κατασκευή δρόμους, να είναι κλιμακωτή η αύξηση, να μπουν ηλεκτρονικά διόδια και εκπτώσεις για τους συχνούς χρήστες.

Οι κατασκευαστικές έκαναν το κράτος πελάτη

"Κάνετε φτωχούς τους Έλληνες, δεν θα τους κάνετε και κορόιδα - για να μη χρησιμοποιήσω καμιά άλλη, πιο προσφιλή στη νεοελληνική, έκφραση", του απάντησε ο Αλ. Τσίπρας, ο οποίος μίλησε για "αυτούς που έχουν κάνει κανόνα το 'δεν πληρώνω'", γι’ αυτούς που "μονάχα εισπράττουν" και "έχουν κάνει το κράτος πελάτη". "Έχετε τους εργολάβους, με τις αποικιοκρατικές συμβάσεις παραχώρησης στα διόδια, να θέλουν να αυξήσουν τις τιμές, να βάλουν και άλλα διόδια στις εθνικές οδούς καταστρατηγώντας δικαιώματα, παραβλέποντας τις τοπικές κοινωνίες και το γεγονός ότι το οδικό δίκτυο βρίσκεται σε τραγική κατάσταση και δεν υπάρχει κανένας από τους υπουργούς να καταγγείλει εις βάρος τους τις συμβάσεις αυτές", υπογράμμισε. Ανέφερε δε ως παράδειγμα ότι το Δημόσιο θα μπορούσε να αξιώσει 24 εκατ. ευρώ από την Ιονία Οδό λόγω υπέρβασης αποκλειστικών τμηματικών προθεσμιών, 132 εκατομμύρια ευρώ από την επιστροφή των δυο πρώτων δόσεων χωρίς αναπροσαρμογή και 43 εκατομμύρια ευρώ παρανόμως μέχρι σήμερα εισπραχθέντα από τα διόδια Αιφιδνών και Τραγάνας. Οι κατασκευαστικές απειλούν ότι θα παρατήσουν τα έργα, οι τράπεζες, που παίζουν το παιχνίδι των κατασκευαστικών, λένε, ότι είναι επισφαλής η χρηματοδότηση και η κυβέρνηση, αντί να ζητήσει από τράπεζες και κατασκευαστές να πληρώσουν, ζητάει από τους πολίτες να πληρώσουν πιο ακριβά διόδια και πιο πολλά διόδια, πρόσθεσε. Ο υπουργός απάντησε ότι υπήρξαν καθυστερήσεις στις απαλλοτριώσεις που ήταν ευθύνη του κράτους.

Το κράτος χρωστά επιδοτήσεις στις αστικές συγκοινωνίες

Όσον αφορά τις αστικές συγκοινωνίες, ο Δ. Ρέππας ανέφερε ότι το κράτος το 2010 επιδότησε με 130 εκατ. ευρώ τις συγκοινωνίες της Αθήνας, ότι οι επιδοτήσεις την περίοδο 2004 - 2009 ήταν 727 εκατ., ότι ο προϋπολογισμός επιβαρύνθηκε με 2,3 δισ. ευρώ επειδή κάλυψε δάνεια των οργανισμών, ότι το συσσωρευμένο χρέος έφτασε το 3,8 εκατ. και το μισθολογικό κόστος αυξήθηκε κατά 43%. "Εσείς μπορείτε να εξοικονομείτε με τον λόγο σας την παρουσία σας στη δημόσια ζωή. Εμείς πρέπει να πάρουμε και δυσάρεστες αποφάσεις", είπε ο υπουργός.
"Οι αποφάσεις που παίρνετε όχι μόνο δεν οδηγούν σε λύση και σε έξοδο από την κρίση, οδηγούν σε τραγωδία τον ελληνικό λαό. Δεν είναι μόνο κοινωνικά ανάλγητες και αντιλαϊκές, είναι αναποτελεσματικές, είναι οδυνηρές", απάντησε ο Αλ. Τσίπρας, τονίζοντας ότι "για τα ελλείμματα στις συγκοινωνίες δεν φταίνε οι εργαζόμενοι, που με αντισυνταγματικό τρόπο καταργείτε τις συλλογικές συμβάσεις τους, ούτε είναι λύση η ιδιωτικοποίηση. Για τα ελλείμματα φταίνε οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ και της Ν.Δ., οι διοικήσεις και οι προμήθειες", στις οποίες πρωταγωνιστεί η Siemens, ο "επίσημος χορηγός" των δύο κομμάτων.
Ο Δ. Ρέππας είπε ότι διασφαλίζεται ο δημόσιος χαρακτήρας των συγκοινωνιών και εγγυάται την εργασία του συνόλου των εργαζομένων. Ο πρόεδρος της Κ.Ο. του ΣΥΡΙΖΑ επεσήμανε ότι τα υπουργεία χρωστούν εκατοντάδες εκατομμύρια στις αστικές συγκοινωνίες και ότι το κράτος δεν απέδωσε τις επιδοτήσεις, ενώ πράττει το ακριβώς αντίθετο στα ιδιωτικά μέσα μεταφοράς.
 Πηγή:http://www.avgi.gr