H Κυβέρνηση εξετάζει το ενδεχόμενο να δίνει μόνο το μισό μισθό των Κληρικών Το υπόλοιπο 50% θα επιβαρύνει τη διοίκηση της Εκκλησίας, σύμφωνα με την εφημερίδα «Το ΒΗΜΑ της Κυριακής»

newsdesk Amen.gr Το ενδεχόμενο να σταματήσει να καταβάλει το σύνολο της μισθοδοσίας των κληρικών φαίνεται να εξετάζει η Κυβέρνηση, σύμφωνα με δημοσίευμα της εφημερίδας «Το ΒΗΜΑ της Κυριακής», μετά την επιδείνωση των οικονομικών δεικτών και της πορείας των εσόδων. Οι περικοπές στους μισθούς των κληρικών ενδέχεται να αγγίξουν μέχρι και το 50% ενώ σύμφωνα με την ίδια εφημερίδα το ποσό αυτό θα αναλάβει να καλύψει η Εκκλησία από δικούς της πόρους. Τι γράφει "Το ΒΗΜΑ της Κυριακής" «ΣΕ ΠΕΡΙΟΔΟ νέας αυστηρής λιτότητας εισέρχεται το Δημόσιο με περικοπές αμοιβών και επιδομάτων για όλους τους υπαλλήλους, ακόμη και «κούρεμα» του 50% των μισθών των κληρικών, τους οποίους θα αναλάβει να καλύψει με δικούς της πόρους η Εκκλησία» γράφει στο ρεπορτάζ του  στο «ΒΗΜΑ της Κυριακής» ο δημοσιογράφος Ζ.Τσώλης και συνεχίζει: «Το νέο πακέτο μέτρων, το οποίο κατά τις πληροφορίες αποδέχθηκε η τρόικα και θα έρθει προς έγκριση στο Υπουργικό Συμβούλιο, προβλέπει πάγωμα κάθε πρόσληψης ως και το 2015, μείωση του αριθμού των εισακτέων στις αστυνομικές και στρατιωτικές σχολές από το 2012, σταδιακή αποχώρηση όλων των συμβασιούχων ως το 2015, κατάργηση μονίμων θέσεων στο Δημόσιο και κλείσιμο των ΔΕΚΟ και των Νομικών Προσώπων Δημοσίου Δικαίου που δεν θα κριθούν “βιώσιμα”». Αξίζει να σημειωθεί η πληροφορία που περιλαμβάνεται στο σχετικό ρεπορτάζ,  για πάγωμα κάθε πρόσληψης ως και το 2015. Κατά συνέπεια είναι προφανές ότι δεν θα τηρηθεί ακόμα και η "κακή" αναλογία του 5-1 στις προσλήψεις των κληρικών. Ήδη κάποιοι Μητροπολίτες που έσπευσαν να χειροτονήσουν κληρικούς χωρίς να έχουν εξασφαλίσει το διορισμό τους, αναζητούν τώρα τρόπους μισθοδοσίας τους.  Η διοίκηση της Εκκλησίας μπροστά στο ενδεχόμενο..."χρεοκοπίας" Υπενθυμίζεται ότι οι μισθοί και οι συντάξεις των κληρικών και των εργαζομένων στα εκκλησιαστικά ΝΠΔΔ – όπως μάλιστα είχε αναφέρει και ο Μητροπολίτης Πειραιώς σε πρόσφατη συνέντευξη που παραχώρησε στη διαδικτυακή τηλεοπτική εκπομπή του Amen.gr - αγγίζουν το ποσό περίπου των 300 εκατ. ευρώ. Αν λοιπόν οι πληροφορίες γίνουν πραγματικότητα τότε η Εκκλησία της Ελλάδος, η ημιαυτόνομη Εκκλησία της Κρήτης και οι Μητροπόλεις των Δωδεκανήσων αναμένεται να βρεθούν αντιμέτωπες με ένα τεράστιο οικονομικό πρόβλημα. Και μάλιστα σε μια περίοδο που η Τράπεζα της Ελλάδος επιχειρεί, κατ’ εφαρμογή ενός νόμου του 1950, να θέσει υπό τον διαχειριστικό έλεγχό της τα χρηματικά διαθέσιμα των εκκλησιαστικών ΝΠΔΔ, δηλαδή τις καταθέσεις της Ιεράς Συνόδου, των Μητροπόλεων, των ενοριών κλπ. «Αν δεσμεύσουν τα χρήματα αυτά, με όποιον τρόπο, θα μας αφαιρέσουν τη δυνατότητα άσκησης φιλανθρωπικού έργου. Αν μάλιστα περικόψουν και κατά 50% την μισθοδοσία του Κλήρου και ζητήσουν να την αναλάβουμε εμείς τότε θα πρέπει η Εκκλησία να αναζητήσει τη χρηματοδότησή της από το ΔΝΤ. Θα χρεοκοπήσουμε» σχολίασε στο Amen.gr,  Ιεράρχης της Ελλαδικής Εκκλησίας, στο άκουσμα των πληροφοριών που δημοσιεύει η εφημερίδα «Το ΒΗΜΑ της Κυριακής». «Εντέλει ας αποζημιώσουν την Εκκλησία για όσα της πήραν και για τα οποία ουδέποτε την αποζημίωσαν. Διαφορετικά, αν θέλουν να πληρώνουμε εμείς τους μισθούς των κληρικών,  ας μας επιστρέψουν την εκκλησιαστική περιουσία για να την αξιοποιήσουμε προς όφελος των Ορθοδόξων Χριστιανών, κλήρου και λαού, από τους οποίους η περιουσία αυτή προήλθε και στους οποίους ανήκει» πρόσθεσε ο ίδιος Ιεράρχης.

ΠΕΡΙ ΚΑΤΑΚΡΙΣΕΩΣ, ΛΟΙΔΟΡΙΑΣ, ΚΑΤΑΛΑΛΙΑΣ, ΣΥΚΟΦΑΝΤΙΑΣ / ῞Αγιος Νεκτάριος ἐπίσκοπος Πενταπόλεως,

Κατάκριση, λοιδορία, καταλαλιά, συκοφαντία. Αγίου Νεκταρίου

ΑΓΙΟΥ ΝΕΚΤΑΡΙΟΥ
ΤΟ ΓΝΩΘΙ ΣΑΥΤΟΝ

ΠΕΡΙ ΚΑΤΑΚΡΙΣΕΩΣ, ΛΟΙΔΟΡΙΑΣ, ΚΑΤΑΛΑΛΙΑΣ, ΣΥΚΟΦΑΝΤΙΑΣ

Περί κατακρίσεως.
Κατάκριση σημαίνει να κρίνεις και να καταδικάζεις κάποιον για ένα αμάρτημα.

Ο Γρηγόριος ο Θεολόγος λέει ότι « τίποτα δεν είναι τόσο ευχάριστο για τους ανθρώπους, όσο το να κατακρίνουν τις πράξεις των άλλων». Και ο Χρυσόστομος λέει ότι «με την κατάκριση ανατράπηκαν και βυθίστηκαν ψυχές».
Ο Απόστολος Παύλος διδάσκει σε όλους ότι αυτός που κατακρίνει δεν μπορεί να απολογηθεί. Διότι για το κρίμα που κατακρίνει τον άλλον, κατακρίνει τον εαυτό του. Γιατί τα ίδια κάνει και αυτός που κρίνει.
Και συ άνθρωπε που κρίνεις αυτούς που κάνουν τέτοιες πράξεις και κάνεις αυτά, νομίζεις ότι θα γλυτώσεις την κρίση του Θεού; Ο καθένας κουβαλάει το δικό του φορτίο. Για αυτό και ο Χρυσόστομος παραινεί λέγοντας: «ας μη γινόμαστε λοιπόν πικροί δικαστές των άλλων, για να μη ζητηθούν και από μας ευθύνες. Γιατί έχουμε αμαρτήματα μεγαλύτερα από κάθε συγγνώμη. Επομένως, καλύτερα να ελεούμε εκείνους που έκαναν ασυγχώρητα αμαρτήματα, για να εξασφαλίσουμε κι εμείς οι ίδιοι από πριν για τον εαυτό μας τέτοιο έλεος.
Κι όμως, όσο κι αν φιλοτιμηθούμε, ποτέ δεν θα μπορέσουμε να προσφέρουμε τέτοια φιλανθρωπία, την οποία χρειαζόμαστε εμείς από τον φιλάνθρωπο Θεό…γιατί όποιος μιλάει με φροντίδα και ακρίβεια για τον συνάνθρωπό του, πολύ περισσότερο θα έχει τον Θεό να κάνει το ίδιο για αυτόν. Ας μη μιλάμε λοιπόν ο ένας εναντίον του άλλου.


Και ο Κύριος μας δίνει εντολές λέγοντας: «Μην κρίνετε για να μην κριθείτε. Για το κρίμα που κρίνετε θα κριθείτε και με το μέτρο που μετράτε θα μετρηθείτε. Τι βλέπεις το ξυλαράκι στο μάτι του αδελφού σου, ενώ το δοκάρι στο δικό σου μάτι δεν την καταλαβαίνεις;»

Περί λοιδορίας.

Λοιδορία είναι η κακολογία, η ύβρη, η καταλαλιά.

Ο λοίδορος είναι μοχθηρός, επιρρεπής στο να κατηγορεί και στις ύβρεις. Έχει ακάθαρτη καρδιά. Το πνεύμα του είναι διεστραμμένο και η ψυχή του μοχθηρή. Το στόμα του είναι διεστραμμένο, η γλώσσα του πονηρή, τα χείλη του βέβηλα, οι λόγοι του άδικοι. Γίνεται πικρός δικαστής του αδελφού του, τον κατακρίνει χωρίς απολογία, ανηλεής και αδυσώπητος του επιτίθεται και του απαγγέλει την καταδίκη του. Ο λοίδορος καθόλου δεν διαφέρει από τον δολοφόνο, διότι ο μεν αφαιρεί την ζωή, ενώ ο δε την τιμή, δηλαδή το βάθρο πάνω στο οποίο στηρίζεται η ζωή.

Περί καταλαλιάς και καταλάλου.
Καταλαλιά είναι η κατηγόρια, η κακολογία. Κατάλαλος είναι αυτός που κακολογεί και κατηγορεί τον πλησίον του. Ο Μέγας Βασίλειος λέει «καταλαλιά είναι να μιλάς  εναντίον ενός αδελφού που δεν είναι παρών, με σκοπό να τον συκοφαντήσεις, ακόμα και αν είναι αλήθεια αυτό που λες».

Ο Ιάκωβος ο αδελφόθεος συμβουλεύει λέγοντας: «Αδελφοί, μην καταλαλείτε ο ένας εναντίον του άλλου. Αυτός που καταλαλεί εναντίον του αδελφού του, ή κρίνει τον αδελφό του, καταλαλεί ενάντια στον νόμο, κρίνει τον νόμο.
Αν όμως κρίνεις τον νόμο, δεν τηρείς τον νόμο, αλλά είσαι κριτής του. Ένα είναι ο νομοθέτης που μπορεί να σώσει και να καταστρέψει. Εσύ ποιος είσαι, που κρίνεις τον άλλον»; Ο κατάλαλος με την καταλαλιά τρώει τις σάρκες των αδελφών του (Πατερικόν).
Ο Μέγας Βασίλειος θεωρεί άξιους αφορισμού τον κατάλαλο και αυτόν που τον ακούει, λέγοντας «αν κάποιος βρεθεί να καταλαλεί εναντίον κάποιου ή να ακούει κάποιον να καταλαλεί και να μην τον επιτιμά, να αφορίζεται μαζί του».

Ο κατάλαλος αφαιρεί την τιμή του ανθρώπου, όπως ο φονιάς την ζωή. Και οι δυο είναι εξίσου ανθρωποκτόνοι.

Περί συκοφαντίας και συκοφάντη.

Συκοφαντία είναι η ψεύτικη κατηγορία. Συκοφάντης είναι ο ψεύτης. Και κάποιος σοφός λέει «κανέναν άλλον να μη θεωρείς ψεύτη, παρά τον συκοφάντη. Γιατί μεταξύ ψεύδους και συκοφαντίας δεν υπάρχει καμία διαφορά». Συκοφάντη οι παλιότεροι και οι τωρινοί ονομάζουν τον διαβολέα και τον προσαγωγέα.

Είναι βέβαιο ότι ο διάβολος έχει εφεύρει την συκοφαντία. Δηλητήριο σκορπιού η γλώσσα του συκοφάντη. Δεν παρατάει το έργο του ο συκοφάντης, όταν επιπλέον αντιληφθεί ότι και οι άρχοντες επιθυμούν τη συκοφαντία. Μηχανεύεται ψέματα και διαβάλλει με κάθε τρόπο. Ο Κύριος θα εξολοθρεύσει όλα τα πονηρά χείλη. Η γλώσσα του συκοφάντη μισεί την αλήθεια. Η συκοφαντία γκρέμισε νέους και γέροντες, άρχοντες και δυνάστες. Ο συκοφάντης χαίρεται πολύ περισσότερο, όσο με τις πράξεις του γίνεται δημοφιλής.

Απόδοση στα νέα Ελληνικά
Γεώργιος Τέζας - Φιλόλογος



ΑΓΙΟΥ ΝΕΚΤΑΡΙΟΥ
ΤΟ ΓΝΩΘΙ ΣΑΥΤΟΝ
ΕΚΔΟΣΕΙΣ
ΝΕΚΤΑΡΙΟΣ ΠΑΝΑΓΟΠΟΥΛΟΣ

impantokratoros.gr  / http://anavaseis.blogspot.com

Συνέντευξη π. Σαράντη Σαράντου στο BLUE SKY με θέμα την Κάρτα του Πολίτη (19-5-2011)

Συνέντευξη π. Σαράντη Σαράντου στο BLUE SKY με θέμα την Κάρτα του Πολίτη (19-5-2011) (ΠΑΤΗΣΤΕ ΕΔΩ)

Κριτική στο βιβλίο 'Χιλιάδες μίλια προς τον τόπο της καρδιάς' του Κλάους Κέννεθ (π. Μαρτίνος Πέτζολτ, Ιερός Ναός Αποστόλου Παύλου, Νυρεμβέργη, Γερμανία)

ο παρόν κείμενο είναι μια σύντομη κριτική στο βιβλίο "Χιλιάδες μίλια προς τον τόπο της καρδιάς", Κλάους Κέννεθ, εκδόσεις Εν πλω, Αθήνα 2009.

Είναι μεγάλο δώρο της χάριτος του Θεού, καθώς και μεγάλη χαρά για μας τους χριστιανούς, όταν ένας αδελφός, ο οποίος βρίσκεται σε βαθιά πλάνη και οδηγείται προς την απώλεια της ψυχής του, ξαναβρίσκει το δρόμο προς τους κόλπους της Εκκλησίας. Έτσι, μπορεί να είναι και χρήσιμο για μερικούς, όταν κάποιος βγαίνει απελευθερωμένος από την άβυσσο, μέσα στην οποία έζησε - το βουδισμό, το ισλάμ, τις παγανιστικές ιεροτελεστίες, τον αλκοολισμό, τα ναρκωτικά, τη βία και τις σχέσεις πάθους - προειδοποιεί τους ανθρώπους.

Αυτό που ξενίζει στο βιβλίο "Χιλιάδες μίλια προς τον τόπο της καρδιάς" είναι το γεγονός ότι ο Κέννεθ περιγράφει λεπτομερώς όλες τις πλανημένες οδούς, τις αβύσσους, τις αδιεξόδους και τους δαιμονισμούς χωρίς να τα αξιολογεί. Περιγράφει σαν δημοσιογράφος, που παρατηρεί ακριβώς το δρόμο ενός ανθρώπου, αν και συχνά αμφιβάλλει κανείς, εάν ο Κέννεθ όντως κατέγραψε τα γεγονότα όπως έγιναν ή εάν τα δραματοποιεί, ίσως λόγω της επιρροής των ναρκωτικών, μέσω των οποίων χάνει κανείς την επαφή με την πραγματικότητα, όπως στο σημείο όπου γράφει πως ήταν ικανός «να γίνει πραγματικά αόρατος». Ασφαλώς είναι ενδιαφέρον και διδακτικό, όχι όμως βοηθητικό. Μάλιστα ο Κέννεθ έγραψε το βιβλίο ως ορθόδοξος, δηλαδή μετά τη βάπτισή του, αλλά περιγράφει την κατάσταση της ζωής του όχι μόνο σαν να μην είχε γίνει ορθόδοξος, αλλά σαν να τα ξαναζούσε όλα. Δεν τα αναλύει από τη σκοπιά του βαπτισμένου. Δεν τα αξιολογεί αρκετά, δεν τα κρίνει, δεν αναλύει, δεν συγκρίνει, παρά μόνο περιγράφει. Μερικές φορές διαφαίνεται στο κείμενο η χριστιανική αξιολόγηση των διαφόρων καταστάσεων. Είναι όμως γενική και φιλοσοφική, και δε διαφέρει από προτεσταντικά κείμενα.

Αυτό απλούστατα είναι πολύ λίγο, και προ παντός δεν βοηθά. Μπορεί κανείς να το παρατηρήσει καλά στις φωτογραφίες, οι οποίες υπάρχουν μόνο στη γερμανική έκδοση (Klaus G. Kenneth, Zwei Millionen Kilometer auf der Suche, Fribourg (Paulus) 2001²) και αφαιρέθηκαν από την ελληνική. Τον δείχνουν στους σκοτεινούς δρόμους στην Ασία και στη Νότιο Αμερική. Φαίνεται η επιρροή τον ναρκωτικών και το δαιμονικό στοιχείο στα μάτια του. Πώς είναι δυνατόν να επανατυπώσει κανείς αυτές τις παλιές φωτογραφίες του παλαιού ανθρώπου, ενώ έχει βαπτιστεί ορθόδοξος χωρίς να σχολιάζει επαρκώς τις διάφορες καταστάσεις;

Κουράζεται ψυχικά κανείς στην ανάγνωση αυτών των 240 σελίδων μέσα σε αφάνταστες αβύσσους έχθρας, αρνητικής δύναμης, και πλανεμένης πίστεως. Στο τέλος υπάρχουν μόνο 8 σελίδες περί της Ορθοδοξίας. Εκεί προς έκπληξήν του ο αναγνώστης μαθαίνει πολύ λίγες λεπτομέρειες. Και περί της βαπτίσεώς του απολύτως τίποτα. Ενώ ειδικά αυτό το θέμα και μάλιστα σε σχέση με την εν Χριστώ αναγέννηση είναι ιδιαίτερα ενδιαφέρον. Χρειάζεται να παρουσιασθούν μερικά στοιχεία για την κατήχηση και τη βάπτισή του.

Πάντως ο Κέννεθ είναι αρκετά ειλικρινής, ώστε να παραθέσει τα λόγια του γέροντας Σωφρονίου. Και τις τρεις φορές που τον επισκέφθηκε ο συγγραφέας, ο Γέροντας του εξήγησε πως θα ήταν καλύτερο να επιστρέψει στην πατρίδα του κι εκεί ως ενθουσιασμένος ακόλουθος του Ιησού (προτεστάντης) να κάνει καλές πράξεις. «Γιατί θέλεις να εισέλθεις στην Εκκλησία μας; Επέστρεψε στο σπίτι σου πάλι». Αυτά τα λόγια είπε ο Ορθόδοξος γέροντας σε κάποιον που ήθελε να ασπασθεί την ορθοδοξία; Και το χειρότερο: «Θέλεις να «κολλήσεις» πάνω σου ένα ιδιαίτερο γνώρισμα;» Έτσι δηλαδή μίλησε για την Εκκλησία μας, σαν να ήταν απλώς ετικέτα μιας ομολογίας;

Στο βιβλίο παρατηρεί κανείς στο περιθώριο, μερικές ιδιαιτερότητες του χαρακτήρα του. Ο Κέννεθ παρουσιάζει πολύ αποκαλυπτικά τον τρόπο με τον οποίο είχε την ικανότητα να ασκεί τη δύναμή του πάνω στους ανθρώπους, πως ήταν πραγματικός γκουρού, και πως ακόμα έχει αυτήν την ικανότητα. Σ’ αυτό το σημείο αρχίζουν να γίνονται επικίνδυνα τα πράγματα, γιατί λείπει η διάκριση. Ο Κέννεθ διασχίζει τις Ορθόδοξες χώρες με τον ενθουσιώδη τρόπο του, σαν κήρυκας προτεσταντικής σέκτας. Γοητεύει κι ενθουσιάζει τον ακροατή. Αλλά πίσω από την εξωτερική εικόνα υπάρχει μόνο μια γενική θρησκευτικότητα και φιλοσοφία, ενώ δεν διακρίνονται τα ιδιαίτερα ορθόδοξα γνωρίσματα, το Ορθόδοξο φρόνημα, ο Ορθόδοξος τρόπος σκέψης και δράσης.

Υπάρχουν ολόκληρες βιβλιοθήκες με βιβλία προτεσταντών, οι οποίοι βάδισαν σε παρόμοιους δρόμους κι σκοτεινές οδούς, και βρήκαν το Χριστό. Σαν τους προτεστάντες, αρέσει στον Κέννεθ να τονίζει ότι κι ο ορθόδοξος πρέπει να αναγεννηθεί, έστω κι αν έχει βαπτιστεί ως νήπιο. Γιατί χωρίς αυτό, λέει, δεν μπορεί κανείς να γίνει πραγματικά ορθόδοξος. Εκείνο που δεν διαφαίνεται στο κείμενό του, είναι η βαθιά μετάνοια κι η καθημερινή επιστροφή. Δεν φτάνει ο ενθουσιασμός για το Χριστό.

Δυστυχώς, διαβάζοντας κάποιος το βιβλίο, δεν είναι δυνατόν να μάθει από που έλαβε ο Κέννεθ την κατήχησή του. Δεν μπορεί να ήταν κατηχητής του ο γέροντας Σωφρόνιος, αυτό είναι ολοφάνερο. Επιπλέον, σ’ αυτό το βιβλίο, παρομοιάζει το γέροντα Σωφρόνιο με τη ρωμαιοκαθολική μοναχή μητέρα Τερέζα από την Καλκούτα. Λέει πως και οι δύο τον σφράγισαν κατά τον ίδιο τρόπο, και πως είναι παρόμοιοι, επειδή η ρωμαιοκαθολική ομολογία και η Ορθόδοξη Εκκλησία είναι μόνο δύο αίθουσες της ίδιας οικίας, ή «δύο ετικέτες του ιδίου πράγματος».

Στον Κέννεθ παρατηρεί κανείς ένα φαινόμενο, το οποίο οι ιερείς γνωρίζουν από τις εξομολογήσεις. Υπάρχουν άνθρωποι με δημιουργική φαντασία, οι οποίοι πλάθουν μια φανταστική – μη υπαρκτή πραγματικότητα σύμφωνα με τα όνειρα και τις επιθυμίες τους. Στη συνέχεια αρχίζουν να πιστεύουν πως έτσι έγιναν όλα. Ο κύριος Κέννεθ φαίνεται να είναι απόλυτα πεπεισμένος για τη δική του παρουσίαση της πραγματικότητας, την οποία ο ίδιος συνήθισε να βλέπει με τον δικό του τρόπο, παρ’ ότι υπάρχουν αρκετές αμφισβητήσεις για την αντικειμενική περιγραφή των συμβάντων.

Στη βιογραφία του, την οποία εκδίδουν και διακινούν οι εκδόσεις «Εν πλω» αποκαλείται μεταφραστής πατερικής ανθολογίας στη γερμανική γλώσσα. Στην πραγματικότητα και τα τέσσερα βιβλία (Νείλ Σόρσκι, Βασίλ Μολδαβίας, Στάρετς Παΐσι, Σεραφείμ Σαρόφσκι), τα μετέφρασε από τη ρωσσική γλώσσα στα γερμανικά, ο ιεροδιάκονος Προκόπιος, της μονής του Έσσεξ, ο οποίος είναι επίσης Γερμανός. Για το τελευταίο μάλιστα βιβλίο ο Κέννεθ δεν έγραψε ούτε τον πρόλογο. Επιπλέον, αξίζει να σημειωθεί, ότι αφού ο Κέννεθ μετέφρασε τις Επιστολές του γέροντος Ιωσήφ του Ησυχαστού από την αγγλική γλώσσα, η Ι. Μονή Φιλοθέου του Αγίου Όρους αρνήθηκε να του δώσει την άδεια της μετάφρασης, επειδή η μετάφραση ήταν πολύ ακατάστατη, η ορολογία που χρησιμοποιούσε δεν ήταν ορθόδοξη (*), και δεν ανταποκρινόταν ούτε στην ορθόδοξη πίστη, ούτε στο ύφος που έγραφε ο μακαρίτης γέρων Ιωσήφ. Ο πρόλογος και μόνο είναι χαρακτηριστικός για τον Κέννεθ, αφού εκεί γράφει προπαντός για τον εαυτό του.

Κάπου γράφει, αναφερόμενος στην παλαιά του εποχή: «Τώρα είχα δυνάμεις στη διάθεσή μου, ... να παρασύρω ... τους ανθρώπους κατά τη βούλησή μου. Δεν είχα πλέον συναντήσει κανέναν ο οποίος μπορούσε να αντισταθεί στην επιρροή μου». Αυτό σίγουρα είναι αμέτρητη υπερεκτίμηση του εαυτού του. Έτσι αναρωτιέται κανείς για την αξιοπιστία της μετέπειτα περιγραφής της προηγούμενης καθώς και της τωρινής ζωής του γενικά. Πόσο μάλλον αν λάβει κανείς υπ’ όψιν το ρητορικό ταλέντο του κυρίου Κέννεθ, καθώς και την τεχνική του σόου που εφαρμόζει στις ομιλίες του, όπου με επιτήδειο τρόπο διαφημίζει τα βιβλία που εξέδωσε, καθώς και τα CD της μουσικής του. Κανείς δεν αμφιβάλλει πως ο κύριος Κέννεθ είναι πραγματικά πεπεισμένος και πιστός χριστιανός. Σίγουρα είναι πολύ ενδιαφέρον ν’ ακούει κανείς τις ομιλίες του, οι οποίες είναι γεμάτες ζωντάνια. Όταν όμως ο ορθόδοξος μιλά σαν πεντηκοστιανός, ίσως να κάνει πολύ ζωντανή παρουσίαση, αλλά λείπει το ταπεινό ορθόδοξο πνεύμα, το οποίο χαρακτηρίζει τους Ορθόδοξους πατέρες και τους ιεροκήρυκές μας.

Δεν αρκεί να χρησιμοποιεί κανείς τυπικές εκφράσεις όπως π.χ. «Ο Ιησούς σ’ αγαπά», καθώς και γενικές ανθρώπινες πεποιθήσεις περί ηθικής. Αυτό όμως είναι το κύριο μήνυμα του Κέννεθ, το οποίο, αν και δεν είναι λανθασμένο, ούτε αιρετικό, είναι όμως πολύ φτωχό για να αποτελέσει το κύριο μήνυμα της Ορθοδοξίας.

Ένα παράδειγμα, με το οποίο μπορεί να συγκρίνει και να αποκομίσει κανείς συμπεράσματα για τον τρόπο με τον οποίο πρέπει να ομολογείται η ορθόδοξη πίστη, είναι το εξής:

Κάποτε έγινε παράκληση να γραφεί ένα άρθρο - από ορθόδοξης πλευράς - για ένα γερμανικό προτεσταντικό περιοδικό. Επρόκειτο για μία συζήτηση που είχε γίνει περί της θέσης της ορθόδοξης εκκλησίας, ως προς τα θύματα του Τσερνομπίλ, αφού έγινε και πάλι επίκαιρο αυτό το θέμα. Σ’ αυτή τη συζήτηση θα έπρεπε να αναφερθούν τα «υπέρ» και τα «κατά». Ο προτεστάντης συντάκτης του περιοδικού, αξιολογώντας το Ορθόδοξο άρθρο, έγραψε ως εξής:

«Δεν περίμενα τέτοιο κείμενο. Δεν είναι ασυνήθιστο μόνο λόγω της ορθόδοξης θέσης και του περιεχομένου του, αλλά πρωτίστως λόγω του εντελώς διαφορετικού και ξένου τρόπου σκέψεως, σε σχέση με μας τους προτεστάντες.

Το ΠΩΣ παρατίθενται τα επιχειρήματα είναι ποιό ενδιαφέρον απ’ ότι τα ίδια τα επιχειρήματα.

Έτσι μπορεί κανείς να δει μια εικόνα της Ορθοδοξίας.

Για πρώτη φορά μέσω αυτού του κειμένου κατάλαβα λίγο την Ορθοδοξία».

Ακριβώς αυτό περιμένει κανείς κι από τον κύριο Κέννεθ, ειδάλλως, καλύτερο είναι να σιωπά, για να μην μπερδεύει τον κόσμο. Ας περιγράψει τη ζωή του ως ορθόδοξος, κι ως ορθόδοξα διδασκόμενος, με ορθόδοξο τρόπο, προειδοποιώντας μας, μέσω της δικής του πείρας, από τις πλάνες των άλλων θρησκειών. Έτσι μπορεί να κάνει Ορθόδοξη ιεραποστολή. Γιατί μέσω της κατήχησης θα διδαχθεί την πνευματική παράδοση και τον πνευματικό πλούτο της Ορθοδοξίας.

_____________

(*) Όσον αφορά στην Ορθόδοξη ορολογία – γλώσσα βλέπε και την παράγραφο "Η Ορθόδοξη γλώσσα – "ροή αγάπης";" στο κείμενο: Ασκητική της αγάπης: "ροή αγάπης - ενέργειας" ή Θεία Χάρη; Ταγαράκης Χρήστος, Ηλεκτρονικό περιοδικό, 27/07/2010, πηγή: http://www.antibaro.gr/node/1810.

(Πηγή: "Αντίβαρο")

ΑΛΛΗ ΚΡΙΤΙΚΗ ΓΙΑ ΤΟ ΙΔΙΟ ΒΙΒΛΙΟ:
Η μυθιστορηματική αυτοβιογραφία του Κλάους Κένεθ και τα ερωτήματα, τα οποία προκαλεί (Πρεσβύτερος π. Σταύρος Τρικαλιώτης)
Πηγή:http://www.alopsis.gr

ΕΙΚΟΣΙ ΔΥΟ ΚΛΗΡΙΚΟΙ ΚΑΙ ΛΑΪΚΟΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΡΕΒΕΖΑ ΚΑΤΑΓΓΕΛΛΟΥΝ...

- Τι και αν η Σύνοδος έβγαλε απόφαση;

- Τι και αν κληρικοί και λαϊκοί καταγγέλουν την παρέα της Πρέβεζας για τις τακτικές τους  σχετικά με τις ετσιθελικές παραφράσεις;

- Τι και αν σωρεία Μητροπολιτών διαφωνούν;

- Τι και αν ο Γερμανός Ηλείας αναιρεί με λίγες σκέψεις το νέο πολυδιαφημισμένο & πολυμοιρασμένο  βιβλιο παρερμηνειών των Πατέρων (Μεγάλου Βασιλείου, Γρηγορίου του Θεολόγου, Ιωάννου του Δαμασκηνού)  «Μέθεξη ή κατανόηση;» ; http://www.amen.gr/index.php?mod=news&op=article&aid=5681

 

Τίποτα δεν φαίνεται ικανό να αποκόψει την μετά μανίας, έπαρση τους! 

Συνεχίζονται με αμείωτο ρυθμό και υπεροπτική στάση απέναντι στην υπόλοιπη Ελλαδική Εκκλησία, οι καινοτομίες στη λατρεία (παραφράσεις, αλλαγές ευχών, κατάργηση ευαγγελίων ευχελαίου κ.α.) αλλά και στη Ναοδομία , καθώς και ο έμμεσος ή όχι εκδιωγμός όσων δεν συμμορφώνονται με αυτές τις αλλοιώσεις στη λατρεία, από το περιβάλλον της «γνωστής» παρέας  μετά τα δημοσιέυματα στη σελίδα http://orthodox-watch.blogspot.com/2010/12/22.html

Σαν να μην έφταναν όλα αυτά σοκ προκάλεσε το σχέδιο του υπο ανέγερση Ιερού Ναού του Αγ.Νεκταρίου (περιοχή Υδατόπυργος Πρέβεζας), το οποίο θυμίζει περισσότερο κτήριο δημόσιας υπηρεσίας(!!!) παρά Εκκλησία και προκαλεί τα σχόλια των κατοίκων της Πρέβεζας εδώ και αρκετό καιρό. Το μίσος τους κατά της παράδοσης της Εκκλησίας και των αγίων πατέρων, δεν έχει πλέον όρια. Απολαύστε την μελλοντική Εκκλησία με το καλαίσθητο σχέδιο και το ιδιαίτερου κάλλους καμπαναριό! Χριστός Ανέστη. Επανερχόμαστε σιγα σιγα μετά το Πάσχα με αρκετές καταγγελίες.

  

Ομάδα 22 Κληρικών και λαϊκών της Πρέβεζας

Αναρτήθηκε από ΟΡΘΟΔΟΞΟ ΠΑΡΑΤΗΡΗΤΗΡΙΟ στις 11:38 μ.μ.

Κηδεύτηκε ὁ 44χρονος, θύμα ἔνοπλης ἐπίθεσης στό κέντρο τῆς ᾿Αθήνας – Μήνυμα ᾿Αρχιεπισκόπου ῾Ιερώνυμου

Σάββατο 14 Μαΐου 2011, 15:00

Στο κοιμητήριο Ζωγράφου τελέστηκε η κηδεία του Μανόλη Καντάρη, του 44χρονου που βρήκε τραγικό θάνατο τα ξημερώματα …της Τρίτης, κοντά στο σπίτι του στην… συμβολή των οδών Ηπείρου και Γ’ Σεπτεμβρίου 57, στο κέντρο της Αθήνας. Η νεκρώσιμος ακολουθία τελέστηκε στον ιερό ναό Κωνσταντίνου και Ελένης του κοιμητηρίου, παρουσία της οικογένειας του εκλιπόντος και πλήθους κόσμου.
Στην εξόδιο ακολουθία διαβάστηκε μήνυμα του Αρχιεπισκόπου Αθηνών και πάσης Ελλάδος, Ιερώνυμου. Ο Αρχιεπίσκοπος ανέφερε ότι «η σκέψη μου, αυτή την ώρα, είναι στην τραγική σύζυγο και τα παιδιά του Μανόλη Καντάρη, ο οποίος έπεσε θύμα της ανευθυνότητας της κοινωνίας μας».
Είπε ακόμη, ότι στη θέση του 44χρονου, θα μπορούσε να είναι ο οποιοσδήποτε άνθρωπος. «Άφησε σε εμάς ιερό χρέος να αγωνιστούμε και να παλέψουμε, ώστε τα δύο του παιδιά να μεγαλώσουν σ’ έναν καλύτερο κόσμο. Σ’ έναν κόσμο που δεν θα σκοτώνει τόσο άδικα», τόνισε ο κ. Ιερώνυμος, στο μήνυμά του.
Τραγική φιγούρα η σύζυγος του άτυχου άντρα, που τον συνόδευσε στην τελευταία του κατοικία, λίγα εικοσιτετράωρα μετά τη γέννηση της δεύτερής τους κόρης.
Έξω από το κοιμητήριο και στη γύρω περιοχή, από νωρίς το πρωί, βρίσκονταν ισχυρές αστυνομικές δυνάμεις των ΥΜΕΤ, των ΜΑΤ και της ομάδας «Δέλτα», για την αποφυγή επεισοδίων.
Τον 44χρονο δολοφόνησαν άγνωστοι με μαχαίρι την ώρα που πήγαινε να πάρει το αυτοκίνητό του, για να μεταφέρει στο μαιευτήριο την ετοιμόγεννη γυναίκα του. 

Πηγή:http://www.blogspotgr.net/ 

ΑΡΕΙΟΣ ΠΑΓΟΣ: Παράνομη ἡ ἀπόλυση ἐγκύου

Ακόμη και στην περίπτωση που ο εργοδότης ισχυριστεί ότι δε γνώριζε την εγκυμοσύνη της υπαλλήλου του, η απόλυση και η καταγγελία της σύμβασης είναι άκυρη σύμφωνα με απόφαση του Αρείου Πάγου. Η υπόθεση αφορά απόλυση εργαζόμενης στην Κόρινθο που ήταν δύο μηνών έγκυος. Οι αρεοπαγίτες απέρριψαν τους ισχυρισμούς του εργοδότη ότι δε γνώριζε την εγκυμοσύνη της υπαλλήλου που απολύθηκε στις 13 Ιούλη 2005, ενώ ο εργοδότης υποστήριξε πως για πρώτη φορά πληροφορήθηκε το γεγονός στις 25 Ιούλη 2005, όταν προσήλθε στην Επιθεώρηση Εργασίας για συμβιβαστική επίλυση της εργατικής αυτής διαφοράς.
Ο Αρειος Πάγος επικαλείται το Ν. 1483/1984, σύμφωνα με τον οποίο απαγορεύεται και είναι άκυρη η καταγγελία της σχέσης εργασίας εργαζομένης από τον εργοδότη της, τόσο κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης, όσο και για το χρονικό διάστημα ενός έτους μετά τον τοκετό ή κατά την απουσία της για μεγαλύτερο χρόνο λόγω ασθενείας που οφείλεται στην κύηση ή τον τοκετό. Επίσης, σε καμιά περίπτωση δεν μπορεί να θεωρηθεί ως αιτία απόλυσης η πιθανή μείωση της απόδοσης της εργασίας της εγκύου που οφείλεται στην εγκυμοσύνη.

Πηγή:http://www2.rizospastis.gr  (Σάββατο 14 Μαΐου 2011)