Σχόλιο ᾿Οδυσσέως τοῦ klision: Τό τραγούδι πού ἀκολουθεῖ μυρίζει ῾Ελλάδα, Αἰγαῖο, ἀσβεστωμένες αὐλές, ἥλιο καλοκαιρινό λαμπυρίζοντα, θάλασσα πού παίζει μουσική, βάσανα τῶν ῾Ελληνῶν, ἑλληνικό φιλότιμο. Τό ἀφιερώνουμε σέ ὅσους "ζορίζονται", σέ ὅσους παλεύουν μέ τά κύματα τῆς ζωῆς, μά διατηροῦν στό ἀκέραιο τήν ἀξιοπρέπειά τους. Σέ ὅσους φυλάγουν τόν Χριστό σάν τόν πολύτιμο μαργαρίτη καί εἶναι ἕτοιμοι νά βαδίσουν τήν στενή καί τεθλιμμένη ὁδό, πού ὅμως ὁδηγεῖ στήν αἰώνιο ζωή. Κουράγιο, παιδιά, θά περάσει κι αὐτό. ῎Εχουμε τόν Χριστό μαζί μας, μήν τό ξεχνᾶτε ΠΟΤΕ!
Βαπόρι στολισμένο βγαίνει στα βουνά
κι αρχίζει τις μανούβρες «βίρα μαινα»
Την άγκυρα φουντάρει στις κουκουναριές
φορτώνει φρέσκο αέρα κι απ τις δυό μεριές
Είναι από μαύρη πέτρα κι είναι απ’ όνειρο
κι έχει λόστρομο αθώο, ναύτη πονηρό.
Απο τα βάθη φτάνει τους παλιούς καιρούς,
βάσανα ξεφορτώνει κι αναστεναγμούς.
Ελα Χριστέ και Κύριε, λέω κι απορώ,
τέτοιο τρελό βαπόρι τρελοβάπορο,
Χρόνους μας ταξιδεύει δε βουλιάξαμε
χίλιους καπεταναίους τους αλλάξαμε
Κατακλυσμούς ποτέ δε λογαριάσαμε,
μπήκαμε μες στα όλα και περάσαμε,
Κι έχουμε στο κατάρτι μας βιγλάτορα
παντοτινο τον Ηλιο τον Ηλιάτορα!
Οδυσσέας Ελύτης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου