Γράφει κάπου ο μητροπολίτης Ναυπάκτου ότι η ανάκληση στην μνήμη των προσκυνημάτων που έχουμε κκάνει, των ιερών αποδημιών, των συναντήσεων μας με αγίους άνδρες και γυναίκες συντελεί στην αναθέρμανση της αγάπης προς τον Θεό και την τήρηση των εντολών Του.
Toν αγ.Βονιφάτιο και την οσία Aγλαΐδα δεν τους ήξερα. Τους πρωτοείδα, θυμάμαι, σε μιά φορητή εικόνα στο μοναστήρι του οσίου Δαβίδ που είχα πάει πιτσιρικάκι με τρείς φίλους, εκ των οποίων μόνο η αφεντομουτσουνάρα μου δε φόρεσε το ράσο.
Και κάθε χρόνο τέτοια μέρα , ανακαλώ , σχεδόν με παυλωβιανό τρόπο, την μνήμη εκείνου του προσκυνήματος.
Τότε δεν ήταν πολύ γνωστός ακόμη ο γέροντας Ιάκωβος Τσαλίκης και στο μοναστήρι εγκαταβίωναν μόλις τρεις μοναχοί:ο π.Ιάκωβος, ο τωρινός ηγούμενος Κύριλλος και ο π.Σεραφείμ και οι συνθήκες διαβίωσης ήταν δύσκολες , ειδικά με την πολλή υγρασία και την έλλειψη αποτελεσματικής θέρμανσης.
Την ημέρα του αγ.Βονιφατίου και της ερωμένης του οσίας Αγλαίας , γνώρισα τον κοκκαλιάρη ασκητή με το τρύπιο πουλόβερ, το "με συγχωρείτε" συνεχώς στα χείλη και τις ασταμάτητες διηγήσεις για οφθαλμοφανείς εμφανίσεις του οσίου Δαβίδ και του αγίου Ιωάννη του Ρώσου.
Εκείνες τις μέρες έβαλα το ξεροκέφαλο μου κάτω από το πετραχήλι του και μετέλαβα από τα χέρια του.
Αχ, νάρχονταν τα χρόνια πίσω...
Την ευχή σου να έχουμε γέροντα πάτερ Ιάκωβε κι άμποτες να αξιωθούμε να σε συναντήσουμε και πάλι ..
ἀπό: http://misha.pblogs.g
Σχόλιο ᾿Οδυσσέως: Πράγματι, πολύ συγκινητική ἡ περιγραφή. ῾Ο Γέροντας ὅμως κάνει αἰσθητή τήν παρουσία του μέ τήν προσευχή του καί τή συμπαράστασή του σέ ὅσους τόν ἐπικαλοῦνται... ᾿Ας μᾶς δώσει τήν εὐχή του καί γιά τό 2010 πού σέ λίγες ὧρες θά μπεῖ, τήν ἔχουμε πραγματικά ἀνάγκη.
Καλή καί εὐλογημένη χρονιά σέ ὅλους σας!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου