"᾿Εγώ εἰμί τὸ Α καὶ τὸ Ω, ἡ ἀρχὴ καὶ τὸ τέλος, ὁ πρῶτος καὶ ὁ ἔσχατος" (᾿Αποκ. κβ΄, 13)

Κείμενα γιά τήν ἑλληνική γλῶσσα στή διαχρονική της μορφή, ἄρθρα ὀρθοδόξου προβληματισμοῦ καί διδαχῆς, ἄρθρα γιά τήν ῾Ελλάδα μας πού μᾶς πληγώνει...


Παρασκευή 7 Μαΐου 2010

Μέρα Μαγιοῦ μοῦ μίσεψες... Στά ἀδικοχαμένα ἀδέλφια μας





Σχόλιο Klision: ᾿Οργή καί ἀγανάκτηση  καί πόνος εἶναι εἶναι οἱ μόνες λέξεις πού μποροῦν νά ζωγραφίσουν ἀμυδρά αὐτό πού ἔγινε στήν Marfin. Στόν ναό τοῦ χρήματος καί τῆς ἀπληστίας ἄφησαν τήν τελευταία τους πνοή τά τρία ἀδέλφια μας καί τό μικρό ἀγέννητο ἀγγελούδι. Τό πιό μικρό πού μποροῦμε νά κάνουμε εἶναι νά τούς ἀνάψουμε ἕνα κεράκι στή μνήμη τους καί νά τούς ἀφιερώσουμε τό τραγούδι ἀπό τόν ᾿Επιτάφιο τοῦ Γιάννη Ρίτσου πού ἀκολουθεῖ. ῾Ο Θεός νά τούς ἀναπαύει ἐν χώρᾳ ζώντων, ἐν σκηναῖς δικαίων...








«Νά καεῖτε ζωντανοί, ρέ!». Στυγνοί δολοφόνοι πού ἐκκολάφθηκαν μέσα σέ μία ἀρρωστημένη νοοτροπία…

Ακουμπάς τα δάχτυλα πάνω στο πληκτρολόγιο και δεν ξέρεις πώς να ξεκινήσεις να γράφεις, πώς να βάλεις τις σκέψεις σου σε τάξη, πώς να εξιστορήσεις πράγματα που θέλεις να ξεχάσεις, να αφορίσεις, να κρύψεις. Γεγονότα που τρομάζουν, που αδικούν το ανθρώπινο γένος, που εξιστορούν τη ντροπή, την αδικία. Καταστάσεις που τώρα στην ασφάλεια του σπιτιού σου, φαίνονται μακρινές.
Ο πόνος ανήκει σε άλλους και όχι σε σένα.
Σήμερα κλείσανε άλλα σπίτια...
Άλλοι πατεράδες, μανάδες, αδέρφια, σύζυγοι, παιδιά δε θα ξαναδούν τους δικούς τους ανθρώπους...
Εσύ πάντως είσαι ασφαλής…
Κι όμως με τη σιωπή, νομιμοποιείς τους δολοφόνους και αύριο, μπορεί να είναι το δικό σου παιδί και να κλείσει το δικό σου σπίτι…
Σου φαίνεται δίκαιο να καίγονται τα κτίρια, αλλά έλα που σήμερα κάηκαν άνθρωποι…
Συνέχεια με συγκλονιστική περιγραφή της Χριστίνας Σιδέρη, αυτόπτη μάρτυρα της τραγωδίας της Marfin στο άρθρο της Ποταπά σκουλήκια εχθές, άνανδροι δολοφόνοι σήμερα

Προσέξτε τι γράφει με σπρέι η σπασμένη τζαμαρία της Τράπεζας στην οποία βρήκαν τον θάνατο τρεις νέοι ΑΘΩΟΙ άνθρωποι.. "ΚΑΨΤΕ ΤΗΝ ΤΡΑΠΕΖΑ ΤΗΣ ΓΕΙΤΟΝΙΑΣ ΣΑΣ". Προφανώς μαζί με τους υπαλλήλους... Έτσι, το "Απόψε πεθαίνει ο φασισμός (;)" θα γίνει "Απόψε θα πεθάνετε από τους φασίστες - δολοφόνους με τις μολότωφ".....

Περιγραφή – Άρθρο από την ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ

2.03 μ.μ. οδός Σταδίου. Νεαροί σπάνε τη βιτρίνα της τράπεζας και πετούν στο εσωτερικό της μολότοφ. Προκαλείται φωτιά. Στην αρχή κανείς δεν εκτιμά τον κίνδυνο. Τα μπλοκ των διαδηλωτών αγνοούν τη φλεγόμενη βιτρίνα και συνεχίζουν να περνούν μπροστά από το νεοκλασικό κτίριο της Σταδίου φωνάζοντας συνθήματα. Οι υπάλληλοι της τράπεζας, κάποιοι από τα παράθυρα, άλλοι από το μπαλκόνι του β΄ ορόφου κοιτούν το πλήθος περισσότερο με περιέργεια παρά με φόβο. Νεαροί διαδηλωτές, στη θέα των καλοντυμένων τραπεζοϋπάλληλων απαντούν με χειρονομίες φωνάζοντας συνθήματα ενάντια στο κεφάλαιο και τις τράπεζες.
Εκείνη την ώρα, στην πλατεία Συντάγματος εκρήγνυνταν χειροβομβίδες κρότου - λάμψης, ενώ διαδηλωτές με πανό συνέχιζαν να ανεβαίνουν τη Σταδίου. Ένα λεπτό αργότερα, το τοπίο άλλαξε. Η φωτιά στο ισόγειο του κτιρίου φούντωσε και από τα ανοιχτά παράθυρα του β΄ ορόφου άρχισε να βγαίνει πυκνός καπνός. Στο μικρό μπαλκόνι στην πρόσοψη του νεοκλασικού στριμώχθηκαν τέσσερις ή πέντε εργαζόμενοι προσπαθώντας να αναπνεύσουν, ενώ άλλοι που δεν χώρεσαν εκεί άνοιξαν διάπλατα τις μπαλκονόπορτες. Οι αντιδράσεις των διαδηλωτών κλιμακώθηκαν. Εκείνοι που νωρίτερα έκαναν χειρονομίες, τώρα χλεύαζαν τους υπαλλήλους φωνάζοντας «να καείτε ζωντανοί, ρε!», ενώ άλλοι τους καλούσαν ειρωνικά να πηδήσουν στο κενό. Ορισμένοι πιο νηφάλιοι τους έκαναν νόημα να κατέβουν από το κτίριο. Όσοι διαδηλωτές από τα οργανωμένα μπλοκ σάστισαν και κοντοστέκονταν στη θέα των εγκλωβισμένων υπαλλήλων επανέρχονταν στην... τάξη από τους επικεφαλής, οι οποίοι τους φώναζαν «προχωράμε σύντροφοι, προχωράμε». Καθώς τα δευτερόλεπτα κυλούσαν, το μαύρο σύννεφο καπνού από τα παράθυρα του α΄ και β΄ ορόφου έγινε τόσο πυκνό που έκρυψε την πρόσοψη του κτιρίου και τους πανικόβλητους υπαλλήλους που από ένστικτο έσκυβαν για να αναπνεύσουν. Ο ένας από αυτούς έβγαλε το σακάκι του, πέρασε πάνω από το κάγκελο της μπαλκονόπορτας του β΄ ορόφου, πάτησε στη μαρκίζα και πήδησε σε μια πρόχειρη κατασκευή από ελενίτ στην ταράτσα του διπλανού κτιρίου. Αυτή δεν άντεξε το βάρος, και ο νεαρός βρέθηκε στο κενό. Προσγειώθηκε μερικά μέτρα πιο χαμηλά στο πρεβάζι του κινηματογράφου «Απόλλων». Στην άλλη άκρη του κτιρίου της Marfin, άλλος εργαζόμενος, ισορροπώντας πάνω στο κάγκελο και στη μαρκίζα του β΄ ορόφου, κατάφερε να φθάσει στο μπαλκόνι του διπλανού κτίσματος. Στη συνέχεια φάνηκε να προσπαθεί να τραβήξει συναδέλφους του που είχαν μείνει πίσω. Στο μπαλκόνι παρέμεναν δύο γυναίκες κουνώντας ένα χαρτόνι με το οποίο μάταια προσπαθούσαν να απομακρύνουν τον καπνό. Η Πυροσβεστική έφτασε πέντε λεπτά αργότερα. Παρευρισκόμενοι φώναζαν συνθήματα και πετούσαν αντικείμενα εναντίον τους.

Η πληροφορία για νεκρούς στο κτίριο της Marfin, μεταδόθηκε πρώτα από το BBC, επιβεβαιώθηκε από την Πυροσβεστική και σύντομα κυκλοφόρησε μεταξύ των διαδηλωτών. Η πορεία των απεργών ουσιαστικά διεκόπη. Κάποιοι επέστρεψαν στο κτίριο της Marfin, όπου (υπό τα βλέμματα πλέον δεκάδων δημοσιογράφων και φωτογράφων από ελληνικά και ξένα δίκτυα) γράφτηκε ο επίλογος της τραγωδίας. Όσο οι πυροσβέστες καθυστερούσαν να απομακρύνουν τις σορούς, κάποιοι διέσπειραν τη φήμη ότι δεν υπάρχουν νεκροί και ότι πρόκειται για κρατική προπαγάνδα. Οι συγκεντρωθέντες απάντησαν πετώντας πάλι αντικείμενα εναντίον αστυνομικών και πυροσβεστών και φωνάζοντας συνθήματα εναντίον των δημοσιογράφων που «αναπαρήγαν το ψέμα». Εθισμένοι θαρρείς στη βία, στάθηκαν εκεί περιμένοντας να δουν τα πτώματα και να βεβαιωθούν για ό,τι είχε συμβεί. Στο μεταξύ, στο καμένο κτίριο έφθασε, συνοδεία αστυνομικών, ο πρόεδρος της Marfin, κ. Ανδρέας Βγενόπουλος, που αποδοκιμάστηκε έντονα από τους παρευρισκομένους.

Στο εσωτερικό του κτιρίου, οι πυροσβέστες εντόπισαν τον 36χρονο Επαμεινώνδα Τσάκαλη στις σκάλες μεταξύ α΄ και β΄ ορόφου. Την 35χρονη Παρασκευή Ζούλια στο γραφείο της στον β΄ όροφο. Η 32χρονη Αγγελική Παπαθανασοπούλου εντοπίστηκε λίγα εκατοστά από την μπαλκονόπορτα όπου προσπάθησε να φτάσει. Ο θάνατος και των τριών οφείλεται σε ασφυξία από καπνό. Οι φλόγες δεν επεκτάθηκαν άλλωστε στους πάνω ορόφους. Από το κτίριο απεγκλωβίστηκαν σώοι τέσσερις γυναίκες και ένας άνδρας.

ΑΓΓΕΛΙΚΗ ΠΑΠΑΘΑΝΑΣΟΠΟΥΛΟΥ: Η 32χρονη Αγγελική εργαζόταν ως credit officer στο τμήμα συναλλαγών επιχειρήσεων, το οποίο στεγαζόταν στον 3ο όροφο του υποκαταστήματος της Marfin στην οδό Σταδίου. Ηταν παντρεμένη και η μοίρα τα έφερε να είναι και έγκυος τεσσάρων μηνών - στο πρώτο τους παιδί.
Βρέθηκε νεκρή από ασφυξία - προερχόμενη προφανώς από τις αναθυμιάσεις των τοξικών ουσιών που καίγονταν επί ώρα δίπλα της. Βρέθηκε πλάι στο γραφείο της. Δεν είχε προλάβει να φτάσει στην σκάλα που οδηγούσε στην ταράτσα του κτιρίου. Να σωθεί.
Η Αγγελική Παπαθανασοπούλου καταγόταν από το Αίγιο της Αχαΐας και ήταν πτυχιούχος της Μαθηματικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών. Στη συνέχεια, είχε προχωρήσει σε μεταπτυχιακές σπουδές τόσο στην Αθήνα στη λογιστική, όσο και στο City University στο Λονδίνο.
ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ ΖΟΥΛΙΑ: Η 34χρονη Παρασκευή Ζούλια είχε διανύσει μεγάλη διαδρομή από το χωριό της, το Πέρα Τριοβάσαλο της Μήλου, έως το γραφείο της στην τράπεζα, τη θέση που της άξιζε και την είχε κερδίσει με χρόνια κοπιαστικών σπουδών.
Πτυχιούχος του τμήματος Διεθνών και Ευρωπαϊκών Σπουδών του Παντείου Πανεπιστημίου, είχε πάρει το μεταπτυχιακό της από το University of Greenwich της Βρετανίας στα Διεθνή Τραπεζικά και Χρηματοοικονομικά. Στη Μarfin Egnatia εργαζόταν στο τμήμα συναλλαγών επιχειρήσεων και η θέση της ήταν αυτή της Senior Credit Officer.
Η Παρασκευή βρέθηκε νεκρή -επίσης από ασφυξία, που προκλήθηκε από αναθυμιάσεις τοξικών ουσιών- δίπλα στον συνάδελφό της Επαμεινώνδα Τσάκαλη, στη σκάλα που οδηγούσε στην ταράτσα του κτιρίου. Είχε έναν αδελφό και ήταν ανύπαντρη.
ΕΠΑΜΕΙΝΩΝΔΑΣ ΤΣΑΚΑΛΗΣ: Εργαζόταν στον τρίτο όροφο του υποκαταστήματος της Marfin Egnatia στην οδό Σταδίου στο τμήμα συναλλαγών επιχειρήσεων ως Credit Manager. Χθες, ο όροφος γέμισε πυκνό μαύρο καπνό ταχύτατα, δεν κατάφερε να διαφύγει, γέμισαν τα πνευμόνια του.
O 36χρονος Επαμεινώνδας είχε λάβει το πτυχίο του από το Τμήμα Οργάνωσης και Διοίκησης Επιχειρήσεων του Πανεπιστημίου της Αθήνας, ενώ είχε και Master of Science από το πανεπιστήμιο του Stirling.
Βρέθηκε νεκρός δίπλα στη συνάδελφό του Παρασκευή Ζούλια στη σκάλα που οδηγούσε στην ταράτσα του κτιρίου. Σύμφωνα με τον προϊστάμενο της ιατροδικαστικής υπηρεσίας Αθηνών κ. Φίλιππο Κουτσαύτη, και οι δύο είχαν επιχειρήσει να διαφύγουν από τον τρίτο όροφο. Ο Επαμεινώνδας ήταν ανύπαντρος. Καταγόταν από την Πάλαιρο της Αιτωλοακαρνανίας.

Αίσθηση προκαλεί και η μαρτυρία του Β. Χατζηιακώβου, διευθυντή του βιβλιοπωλείου "Ιανός", το οποίο βρίσκεται σχεδόν απέναντι από την τράπεζα.
Ο κ. Χατζηιακώβου δήλωσε στο MEGA πως στόχος έγινε και ο Ιανός.
"...Έπεσαν τρεις μολότοφ μέσα στο βιβλιοπωλείο, το οποίο ήταν κλειστό. Πετάξαν μολότοφ και πάνω μας. Κάποιος κουκουλοφόρος μου είπε "θα σε κάψω" με σπαστά ελληνικά και μου έδειξε ένα πλαστικό μπουκάλι.
Αμέσως μετά, πέταξαν δύο μολότοφ στην τράπεζα που έγινε αμέσως παρανάλωμα πυρός. Έτρεξα με πυροσβεστήρα..." είπε.
Επιχειρώντας να περιγράψει τους δράστες, ο κ. Χατζηιακώβου ανέφερε:
"...Ήταν κουκουλοφόροι, δεν μπορούσες να δεις ηλικίες, φορούσαν και κουκούλες και γάντια, ήταν επαγγελματίες. Οι κουκουλοφόροι κινούνταν στα πεζοδρόμια, στον Ιανό επιτέθηκαν 5-6 άτομα, απέναντι ίσως να ήταν 10..."

Πηγή:http://redskywarning.blogspot.com

Καταγγελία σόκ γιά τήν Marfin ἀπό ἕνα ὑπάλληλο!



Καταγγελία του υπαλλήλου της marfin, Yannis Chatzistavros

"Νιώθω υποχρέωση απέναντι στους αδικοχαμένους συναδέρφους μου να πω αυτές τις αντικειμενικές αλήθειες. Στέλνω αυτό το μύνημα σε όλα τα μέσα ενημέρωσης και όλα τα ενημερωτικά sites. Όποιος έχει ακόμα συνείδηση, ας το δημοσιεύσει. Οι υπόλοιποι ας συνεχίσουν να παίζουν το παιχνίδι της κυβέρνησης.

● Η πυροσβεστική υπηρεσία δεν έχει δώσει έγγραφη άδεια για το συγκεκριμένο κτίριο, η συμφωνία ήταν κάτω από το τραπέζι, όπως άλλωστε γίνεται πρακτικά με όλες τις επιχειρήσεις και τις εταιρείες στην Ελλάδα.

● Το συγκεκριμένο κτίριο δεν ...
διαθέτει πυρασφάλεια και πυροπροστασία, ούτε μελέτη ούτε εγκατάσταση, δηλαδή ψεκαστήρες οροφής, εξόδους διαφυγής, πυροσβεστικές φωλιές. Μόνο φορητούς πυροσβεστήρες, οι οποίοι φυσικά δε μπορούν να αντιμετωπίσουν μια εκτεταμένη πυρκαγιά σε ένα κτίριο φτιαγμένο με προ πολλού ξεπερασμένες προδιαγραφές ασφαλείας.

● Κανένα κατάστημα της τράπεζας δε διαθέτει προσωπικό εκπαιδευμένο στην αντιμετώπιση πυρκαγιών. Ούτε καν στη χρήση των λιγοστών πυροσβεστήρων. Η διοίκηση προφασίζεται πάντα το κόστος και δεν κάνει ούτε στοιχειώδεις κινήσεις για να προφυλάξει το προσωπικό.

● Ποτέ δεν έχει γίνει άσκηση εκκένωσης οποιουδήποτε κτιρίου από τους εργαζόμενους της τράπεζας ούτε έχει γίνει σεμινάριο από πυροσβέστες, ώστε να δοθούν οδηγίες για τέτοιες καταστάσεις. Οι μόνες ασκήσεις που έχουν γίνει στη Mafrin Bank είναι για σενάρια τρομοκρατικών ενεργειών και διαφυγή των μεγάλων κεφαλιών της τράπεζας από τα γραφεία τους.

● Το συγκεκριμένο κτίριο δεν είχε ειδική πρόβλεψη για φωτιά, παρόλο που λόγω η κατασκευή του είναι πολύ ευαίσθητη κάτω από τέτοιε

● Το συγκεκριμένο κτίριο δεν είχε ειδική πρόβλεψη για φωτιά, παρόλο που λόγω η κατασκευή του είναι πολύ ευαίσθητη κάτω από τέτοιες συνθήκες και παρόλο που ήταν γεμάτο με υλικά από πάνω μέχρι κάτω. Υλικά που παίρνουν φωτιά πολύ εύκολα, όπως χαρτί, πλαστικά, καλώδια, έπιπλα. Το κτίριο αυτό αντικειμενικά είναι ακατάλληλο για χρήση σαν τράπεζα λόγω της κατασκευής του.
● Καμία ομάδα προσωπικού ασφαλείας δεν έχει γνώση πρώτων βοηθειών και πυρόσβεσης, παρόλο που πρακτικά του ανατίθεται με προφορική εντολή κάθε φορά να προστατέψει το κατάστημα. Οι τραπεζικοί υπάλληλοι καλούνται να γίνουν πυροσβέστες και σεκιούριτι ανάλογα με τις επιθυμίες του κάθε κ.Βγενόπουλου.

● Τα στελέχη της τράπεζας απαγόρεψαν κάθετα και κατηγορηματικά στους εργαζόμενους να φύγουν, παρόλο που οι ίδιοι το ζητούσαν επίμονα από νωρίς το πρωί, ενώ επέβαλλαν στους εργαζόμενους να κλειδώσουν τις πόρτες και επιβεβαίωναν συνέχεια τηλεφωνικά το κλείδωμα του κτιρίου. Όποιος φύγει να μην έρθει αύριο για δουλειά, ήταν η μόνιμη απειλή. Τους έκλεισαν ακόμα και την πρόσβαση στο διαδίκτυο για να μην επικοινωνούν με τον έξω κόσμο.
● Εδώ και μέρες επικρατεί πλήρης τρομοκρατία στην τράπεζα σχετικά με τις κινητοποιήσεις, με την προφορική προσφορά "ή δουλεύεις ή απολύεσαι".
● Οι δύο αστυνομικοί της ασφάλειας που δουλεύουν στο συγκεκριμένο κατάστημα για τις ληστείες δεν εμφανίστηκαν σήμερα, παρόλο που τα στελέχη είχαν υποσχεθεί προφορικά ότι θα τους φέρουν εκεί.
Επιτέλους κύριοι, κάντε την αυτοκριτική σας και σταματήστε να περιφέρεστε παριστάνοντας τους σοκαρισμένους. Είστε οι υπεύθυνοι για αυτό που έγινε σήμερα και σε κάποιο ευνομούμενο κράτος (σαν κι αυτά που κατά καιρούς χρησιμοποιείτε σαν παράδειγμα από τηλεοράσεως) θα ήσασταν ήδη κρατούμενοι για τις παραπάνω πράξεις. Με δόλο έχασαν τη ζωή τους οι συνάδερφοί μου σήμερα. Δόλο της τράπεζας και του κ.Βγενόπουλου προσωπικά, που έδωσε εντολή, όποιος δε δουλέψει να μην έρθει αύριο στο γραφείο."

Τί νέοι πού φτάσαμεν ἐδῶ, στό ἕρμο νησί...Κώστας Καρυωτάκης (ποίηση)




᾿Σχόλιο klision:Αλίμονο στούς νέους, πού χωρίς νά τό καταλάβουν ξύπνησαν ἕνα πρωινό σ᾿ ἕναν κόσμο ἀφιλόξενο, σέ μιά πατρίδα πού σκοτώνει τά παιδιά της, σέ πολιτικούς πού τόν κοιτοῦν μέ βλέμμα ὑποκριτικό, γιατί, ὅπως λέει κι ὁ Σεφέρης εἶναι "ψυχές μαραγκιασμένες ἀπό δημόσιες ἁμαρτίες". Σ᾿  αὐτούς τούς νέους, ἐμεῖς ἁπλῶς νά ὑπενθυμίσουμε τά λόγια τοῦ ἁγίου ᾿Ιωάννου τοῦ Θεολόγου: "῾Ο Θεός ἀγάπη ἐστί καί ὁ μένων ἐν τῇ ἀγάπῃ ἐν τῷ Θεῷ μένει καί ὁ Θεός ἐν αὐτῷ"




Τι νέοι που φτάσαμεν εδώ, στο έρμο νησί, στο χείλος
του κόσμου, δώθε απ' τ' όνειρο και κείθε απ' τη γη!
Όταν απομακρύνθηκεν ο τελευταίος μας φίλος,
ήρθαμε αγάλι σέρνοντας την αιώνια πληγή.
Με μάτι βλέπουμε αδειανό, με βήμα τσακισμένο
τον ίδιο δρόμο παίρνουμε καθένας μοναχός,
νοιώθουμε τ' άρρωστο κορμί, που εβάρυνε, σαν ξένο,
υπόκωφος από μακριά η φωνή μας φτάνει αχός.
Η ζωή διαβαίνει, πέρα στον ορίζοντα σειρήνα,
μα θάνατο, καθημερνό θάνατο, με χολή
μόνο, για μας η ζωή θα φέρει, όσο αν γελά η αχτίνα
του ήλιου και οι αύρες πνέουνε. Κι είμαστε νέοι, πολύ
νέοι, και μας άφησεν εδώ, μια νύχτα, σ' ένα βράχο,
το πλοίο που τώρα χάνεται στου απείρου την καρδιά,
χάνεται και ρωτιόμαστε τι να 'χουμε, τι να 'χω,
που σβήνουμε όλοι, φεύγουμ' έτσι νέοι, σχεδόν παιδιά!


Κ Καρυωτάκης, Ελεγεία και Σάτιρες