"᾿Εγώ εἰμί τὸ Α καὶ τὸ Ω, ἡ ἀρχὴ καὶ τὸ τέλος, ὁ πρῶτος καὶ ὁ ἔσχατος" (᾿Αποκ. κβ΄, 13)

Κείμενα γιά τήν ἑλληνική γλῶσσα στή διαχρονική της μορφή, ἄρθρα ὀρθοδόξου προβληματισμοῦ καί διδαχῆς, ἄρθρα γιά τήν ῾Ελλάδα μας πού μᾶς πληγώνει...


Τρίτη 12 Οκτωβρίου 2010

Μητροπολίτης Σπάρτης Εὐστάθιος:Ο ΙΕΡΑΡΧΗΣ ΤΗΣ ΘΥΣΙΑΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ



Παναγιώτατε Ποιμενάρχα μας καί πνευματικέ μας πατέρα

κ. κ. ΕΥΣΤΑΘΙΕ,

Θεοφιλέστατε γιε νδρούσης,

 28/09/2010

Μὲ μεγάλη χαρὰ καὶ πολὺ τὴν ἐν Κυρίῳ καύχηση ἀξιωνόμαστε σήμερα νά ἑορτάσουμε τή συμπλήρωση 30 χρόνων ἀγλαόκαρπου Ἀρχιερατείας στὴν τοπική μας Ἐκκλησία τοῦ Σεβασμιωτάτου Ποιμενάρχου μας καὶ Πνευματικοῦ μας Πατέρα κ. κ. ΕΥΣΤΑΘΙΟΥ.
Ἀντιλαμβανόμαστε, ὡστόσο, ἀπὸ τὴν πρώτη στιγμὴ ὅτι τὸ νὰ ὁμιλήσουμε ἐγκωμιαστικὰ γιὰ τὸ πρόσωπο ἑνὸς ἐκκλησιαστικοῦ ἀνδρός, ὅταν μάλιστα μᾶς συνδέουν μὲ αὐτὸν πνευματικοὶ δεσμοὶ, μὲ τὴν ἀπόλυτη ἔννοια τῆς ἐν Χριστῷ πνευματικῆς συγγενείας, δὲν εἶναι καθόλου εὔκολο πρᾶγμα. Ὁ υἱὸς ἀκούει, δὲν μιλάει. Ἐνωτίζεται τὰ λόγια τοῦ Πατρός, τὰ βάζει βαθύτατα μέσα στὴν καρδιά του καὶ τὰ μετουσιώνει σὲ πράξη. Αὐτὴ εἶναι ἡ τάξη τῆς πνευματικῆς ζωῆς. Ἔτσι ἐπολιτεύθη καὶ ἔζησε πάνω στὴ γῆ ὁ Υἱὸς καὶ Λόγος τοῦ Θεοῦ, τὸ ἀπόλυτο πρότυπο τῆς πνευματικῆς υἱότητος καὶ ἀπόλυτο πρότυπο κάθε πιστοῦ Χριστιανοῦ.
Ὅμως, ὁ υἱὸς ἔχει καὶ μία ἄλλη μέριμνα : ἐπιθυμεῖ τὴ δόξα τοῦ Πατρός. Κίνητρο αὐτῆς τῆς ἐπιθυμίας εἶναι ἡ Ἀγάπη.
Παίρνοντας θάρρος, λοιπὸν, καὶ ἐμεῖς ἀπὸ τὴν ἀγάπη ποὺ ἔχει ὁ υἱὸς πρὸς τὸν πατέρα του, θὰ ἐπιχειρήσουμε νὰ σκιαγραφήσουμε τὴν προσωπικότητα καὶ τὸ ἔργο τοῦ Ποιμενάρχου μας, τοῦ ἀκούραστου ἐργάτου τῆς τοπικῆς μας ἐκκλησίας, πρὸς δόξα Θεοῦ καὶ ἔπαινο τῆς Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ. Στὴν οὐσία δὲν τὸν ἐπαινοῦμε ἐμεῖς ἀλλὰ τὰ ἔργα του.
Εἶναι γόνος πολύτεκνης ἑπταμελοῦς οἰκογένειας καί εὐτύχησε νά ἔχει συνετούς, ἐργατικοὺς καὶ τίμιους γονεῖς, τοὺς μακαριστοὺς Ἀθανάσιο καὶ Παναγιώτα Σπηλιώτη, οἱ ὁποῖοι τὸν ἀνέθρεψαν ἐν παιδείᾳ καί νουθεσίᾳ Κυρίου καὶ φύτεψαν στὴν καρδιὰ του ἀγαθὰ συναισθήματα ἀγάπης πρὸς τὸν Θεὸ καὶ τὸν συνάνθρωπο.
Τό 1940 εἶδε τὸ φῶς στὴν ἱστορικὴ Βαλύρα Μεσσηνίας. Τὰ ἐγκύκλια γράμματα ἔμαθε στὸ πολυθέσιο δημοτικὸ σχολεῖο τῆς γενέτειράς του, ἐνῷ τελείωσε τὸ Γυμνάσιο – Λύκειο στὴ μαρτυρικὴ κωμόπολη τοῦ Μελιγαλᾶ. Τὸ 1963 γίνεται πτυχιοῦχος τῆς Θεολογικῆς Σχολῆς Ἀθηνῶν.
 Τὸ ἔτος 1964 κείρεται μοναχὸς στὴν Ἱερὰ Μονὴ Κοιμήσεως τῆς Θεοτόκου Βουλκάνου καὶ ἐν συνεχείᾳ χειροτονεῖται Διάκονος ὑπὸ τοῦ ἀοιδίμου Μητροπολίτου Γόρτυνος καὶ Μεγαλοπόλεως κυροῦ Εὐσταθίου, τοποτηρητοῦ τότε τῆς Ἱ. Μ. Μεσσηνίας. Διετέλεσε καθηγητὴς στὸ Ἀνώτερο Ἐκκλησιαστικὸ Φροντιστήριο Καλαμάτας. Τὸ ἔτος 1966 μετετέθη ὡς ἱεροκῆρυξ στὴν Ἱερὰ Μητρόπολη Γόρτυνος καὶ Μεγαλοπόλεως. Τὸ 1966 χειροτονεῖται πρεσβύτερος καὶ τὴν ἴδια μέρα τοῦ ἀπονέμεται τὸ ὀφφίκιον τοῦ ἀρχιμανδρίτου.
Στὴν Ἱερὰ Μητρόπολη Γόρτυνος καὶ Μεγαλοπόλεως ὑπηρέτησε ἐπὶ ἕντεκα συναπτὰ ἔτη ὡς ἱεροκῆρυξ, ἐκ τῶν ὁποίων τὰ δυὸ καὶ ὡς καθηγητὴς στὴν Ἐπαγγελματικὴ Σχολὴ Μεγαλοπόλεως. Τὸ ἔτος 1977 προσεκλήθη ὑπὸ τοῦ ἀείμνηστου Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Μεσσηνίας κυροῦ Χρυσοστόμου ὡς Ἱεροκῆρυξ καὶ Πρωτοσύγκελλος καί διορίστηκε ὡς Ἡγούμενος τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Βουλκάνου.
Ἐξελέγη Μητροπολίτης τὴν 28ην  Αὐγούστου 1980. Χειροτονήθηκε τὴν 31η  Αὐγούστου καὶ ἐνθρονίστηκε τὴν 28η  Σεπτεμβρίου τοῦ ἰδίου ἔτους.
Τὸ ἔτος 2006 ἀναγορεύτηκε ἐπίτιμος Διδάκτορας τῆς Σχολῆς Ἐπιστημῶν Ἀνθρώπινης Κίνησης καὶ Ποιότητας Ζωῆς, τοῦ Πανεπιστημίου Πελοποννήσου.
Πιστὸς στὶς Ἀρχιερατικές του ὑποχρεώσεις ἀπὸ τὴν πρώτη στιγμὴ τῆς ἐνθρονίσεώς του διακηρύττει ὅτι εἶναι ἕτοιμος νὰ θυσιάσει ὅλες τὶς σωματικὲς καὶ ψυχικές του δυνάμεις γιὰ τὴν πνευματικὴ ἐξυπηρέτηση τοῦ λαοῦ του.
 Ὡς ἀνθρώπινη προσωπικότητα συγκεντρώνει πολλὲς ἱκανότητες καὶ ἀρετὲς ποὺ ἁρμόζουν στὸ μεγάλο του ἀξίωμα καὶ λειτούργημα. Πάντοτε ἁπλός, εὐπροσήγορος καὶ μειλίχιος, πρᾶος καὶ ταπεινός, ἔξυπνος, ὀξυδερκὴς καὶ ὀξύνους, κοινωνικὸς καὶ καταδεχτικός, μὲ ἀνοιχτὸ μυαλὸ ποὺ ξέρει νὰ θέτει στόχους καὶ νὰ βρίσκει εὔκολα τὰ μέσα καὶ τοὺς σωστοὺς συνεργάτες οἱ ὁποῖοι θὰ τὸν βοηθήσουν οὐσιαστικά στὴν ἐπίτευξη αὐτῶν τῶν στόχων.
 Ἔχει ὅραμα γιὰ τὴν κοινωνία καὶ ἰδιαίτερα γιὰ τοὺς νέους μας στοὺς ὁποίους, ἀπὸ τὴν πρώτη στιγμὴ ποὺ ἀνέλαβε τὰ ἡνία τῆς τοπικῆς Ἐκκλησίας, στήριξε πολλὲς ἐλπίδες. Στὸν ἐνθρονιστήριο του λόγο, συγκεκριμένα, προφητικὰ εἶχε διακηρύξει «ἂν δὲν ἐπιτελεσθεῖ κάτι γενναῖο εἰς τὸν τομέα τῆς νεότητος δὲν θὰ εἶμαι ἥσυχος καὶ ἱκανοποιημένος».
 Τελικά, ἡ παραπάνω διακήρυξη γίνεται πράξη. Αὐτό μαρτυρεῖ ἡ πληθώρα τῶν νέων ποὺ κατακλύζουν τοὺς ἱεροὺς ναοὺς καθημερινά, οἱ νεανικὲς κατασκηνώσεις οἱ ὁποῖες κυριολεκτικὰ ἀσφυκτιοῦν ἀπὸ τὰ πολλὰ παιδιά. Οἱ νέοι συνεργάτες κατηχητές, οἱ νεανικὲς συντροφιές, ἀλλὰ καὶ ἡ προσέλευση πολλῶν νέων ἀνθρώπων στὸ ἱερὸ μυστήριο τῆς ἐξομολογήσεως, ἀποδεικνύουν τοῦ λόγου τὸ ἀληθές.
Ἡ πνευματικὴ προσφορὰ τοῦ Σεβασμιωτάτου Ποιμενάρχου μας εἶναι ἀνεκτίμητη. Ἐνδεικτικὰ ἀναφέρουμε τὶς ἐνενήντα πέντε χειροτονίες νέων μορφωμένων κληρικῶν οἱ ὁποῖοι στολίζουν τὰ Ἱερὰ Θυσιαστήρια, μεταδίδοντας τὴ χάρη τοῦ Θεοῦ στοὺς πιστούς τῆς ἐπαρχίας μας, τελώντας ἀξιόλογο ποιμαντικό, πνευματικὸ καὶ κοινωνικὸ ἔργο.
Τὸ κηρυκτικὸ ἔργο εἶναι ἀνεξάντλητο. Ὁ Σεβασμιώτατος πάντοτε μὲ τὸν πατερικό, κρυστάλλινο λόγο του, ἐμπνέει καὶ ἐνισχύει πνευματικὰ τὸν κουρασμένο ἄνθρωπο τῆς ἐποχῆς. Ἡ παρουσία του κοντὰ στοὺς πονεμένους, ταλαιπωρημένους καὶ πενθοῦντες ἀδελφούς μας εἶναι ἀνεκτίμητη. Ἡ καθημερινή του προσευχὴ ἐνισχύει καὶ ἐνδυναμώνει τὸ ποίμνιό του γιὰ τὸν καθημερινὸ ἀγῶνα. Στὸν ἐνθρονιστήριο λόγο του εἶπε χαρακτηριστικὰ «ὁ ἱερέας δὲν ἐπιβάλλεται νὰ κάνει μερικὲς θυσίες μόνο, ἀλλὰ ἡ ζωὴ του ὁλόκληρη νὰ εἶναι θυσία».
Πάντα εὑρίσκεται κοντὰ στοὺς ἀνθρώπους καὶ στὶς χαρές τους. Ποτὲ δὲν ἀρνεῖται σὲ κανέναν, ἂν δὲν ἔχει ἄλλες ὑποχρεώσεις, νὰ παρευρίσκεται στοὺς γάμους, τὰ βαφτίσια τῶν παιδιῶν τους, νὰ συμβουλεύει καὶ νὰ νουθετεῖ ἕναν ἕκαστο γιὰ τὸ μυστήριο τό ὁποῖο συντελεῖται.
Κοντὰ, ὅμως, στὶς ἀρετές του, βρίσκομε καὶ μικρὲς ἀδυναμίες. Ποτὲ δὲν λέγει σὲ κανέναν ὄχι. Ὄντας κουρασμένος, ταλαιπωρημένος, πρώτη προτεραιότητα ἔχει τόν ἄνθρωπο σέ βάρος πολλὲς φορὲς τῆς ὑγείας καὶ ἡσυχίας του. Ποιός πῆγε στὸ γραφεῖο του, ζητώντας οἰκονομικὴ βοήθεια, καὶ δὲν ἔφυγε ἱκανοποιημένος; Ἴσως καὶ ἄνθρωποι ποὺ δὲν εἶχαν ἀνάγκη. Ἀπὸ τὸ δικό του τὸ ὑστέρημα παρέχει βοήθεια  σέ ὅλους. Πότε ξεκουράστηκε σὲ διακοπές; Ποτέ. Ἀπὸ φυλακῆς πρωίας μέχρι νυχτὸς ἄγρυπνος στὸ ἱερὸ καθῆκον. Ξεκούρασή του, ἡ βοήθεια στό συνάνθρωπο.
Ἔχει ὅραμα γιὰ τὴν κοινωνία καὶ πολλὲς φορὲς συμβαίνει οἱ κάθ΄ ὕλην ἁρμόδιοι κοσμικοὶ ἄρχοντες νὰ θαυμάζουν τὴ δραστηριότητά του καί νά νοιώθουν ἱκανοποιημένοι, ὅταν ἡττῶνται ἀπὸ ἕναν τέτοιο Νικητή, ποὺ μόνο του κίνητρο εἶναι ἡ ἀγάπη. Διαθέτει νοῦ ὀργανωτικὸ καὶ εἶναι μάρτυρες γι’ αὐτὸ τὰ πάμπολλα φιλανθρωπικὰ ἱδρύματα (τὰ 13 τὸν ἀριθμό) τῆς Μητροπόλεώς μας, τὰ ὁποῖα λειτουργοῦν μὲ βάση πολὺ ὑψηλὲς προδιαγραφὲς σὲ πανελλήνιο καὶ βαλκανικὸ ἐπίπεδο. Ἀνακουφίζουν καθημερινὰ ἑκατοντάδες ἀδελφούς μας, κάνοντας ἐλαφρότερο τὸν πόνο καὶ τὴ δοκιμασία τους καί τὰ εὐεργετικὰ ἀποτελέσματα εἶναι ὁρατὰ καὶ ἁπτὰ στὸν καθημερινὸ ἐπισκέπτη.
Φροντίζει γιὰ ὅλες τὶς ἡλικίες καὶ παρέχει τὴν ἀγάπη του πρὸς πάντες. Ἀκόμη καὶ γιὰ τὰ νήπια, προσφάτως, ἵδρυσε καί λειτούργησε δύο βρεφονηπιακοὺς σταθμοὺς, μὲ ἀποτέλεσμα νὰ ἀνακουφίζει τὶς ἐργαζόμενες μητέρες, ἀλλὰ καὶ τὰ νήπια νὰ ζοῦν σὲ ἕνα ἰδανικὸ περιβάλλον ποὺ τὰ βοηθάει στὴν ψυχοσωματική τους ἀνάπτυξη.
Χαριτολογώντας κάποιος καλοπροαίρετος ἄνθρωπος ἔλεγε : ὅλη ἡ Ἑλλάδα νὰ πεινάσει, ἐμεῖς ἔχουμε τὸ Δεσπότη μας, ποὺ δὲ θὰ μᾶς ἀφήσει νὰ πεινάσουμε. Θὰ μπορούσαμε νὰ γράψουμε τόμους ὁλόκληρους, ἀλλά καὶ πάλι νὰ μὴν ἔχουμε καταγράψει ἐπάξια αὐτὸ τὸ σπουδαῖο φιλανθρωπικὸ ἔργο. Ἕνα ἔργο τό ὁποῖο εἶναι ἀξιόλογο καὶ γιὰ κάποιες πλευρὲς του πού δὲν εἶναι δυνατὸ νὰ σταθμιστοῦν ἀντικειμενικὰ καὶ νὰ καταγραφοῦν μὲ λεπτομέρειες γιὰ τὰ μεγάλα εὐεργετικὰ ἀποτελέσματα ποὺ ἔχουν στὶς καρδιὲς καὶ στὶς συνειδήσεις τῶν πιστῶν.
Ἡ ἀγάπη καὶ τὸ ἐνδιαφέρον του νὰ δεῖ τὶς Ἱερὲς Μονὲς καὶ τὶς ἀδελφότητες νά προοδεύουν πνευματικά, εἶναι ἀπαράμιλλη. Μὲ δικές του πρωτοβουλίες οἱ περισσότερες ἔχουν ἀνακαινιστεῖ καὶ ἐπανδρωθεῖ μὲ νέους μοναχοὺς καὶ μοναχές. Ἡ παρουσία του πάντοτε διακριτική καὶ οἱ συμβουλὲς του σωτήριες, ὅταν, κατὰ καιροὺς, ἀναφύονται προβλήματα. Ὁ ἴδιος φιλακόλουθος καὶ φιλομόναχος, ζεῖ ἀσκητικὴ ζωή, μὲ τὴ λιτή του βιοτή καὶ, τελώντας τὶς καθημερινές του ἀκολουθίες, ἀποπνέει τὸ σεβασμό στοὺς ἀγωνιζόμενους ἀδελφούς μας.
Κατάφερε, ἐδῶ καὶ δεκατρία χρόνια, ὁ λόγος τοῦ Εὐαγγελίου νὰ διαδίδεται καὶ στὸ τελευταῖο χωριό, μέσῳ τοῦ Ραδιοφωνικοῦ Σταθμοῦ, μεταφέροντας τὸ μήνυμα τῆς σωτηρίας καὶ τῆς ἐλπίδας στὸ σημερινὸ κουρασμένο καὶ ἀπελπισμένο ἄνθρωπο τῆς ἐποχῆς. Αὐτὸς ὁ ραδιοφωνικὸς ἄμβωνας, καταδικό του ἔργο, σῴζει ψυχὲς καὶ τρέφει πνευματικὰ χιλιάδες χριστιανούς.
Ἀθόρυβος καὶ ἀκούραστος, παρά τὸ φόρτο ἐργασίας, δὲν παύει νὰ γράφει καὶ νὰ διδάσκει. Πολλὰ ψυχωφελῆ ἄρθρα καὶ βιβλία πνευματικοῦ καὶ ἱστορικοῦ περιεχομένου, πρὸς οἰκοδομή τῶν πιστῶν τῆς ἐπαρχίας του, κυκλοφοροῦν εὐρέως στὴν Ἱερὰ Μητρόπολη. Ὁ ἴδιος, ἕνα ζωντανὸ βιβλίο, σαρκώνει τὰ λόγια τῆς Γραφῆς μὲ τὴν ἁγία βιοτή του. Ἀφοπλίζει, ἔτσι, καὶ τὸν πιό κακοπροαίρετο ἄνθρωπο καί τόν ὠθεῖ νὰ σκεφτεῖ θετικά, ὅτι ἡ πίστη μας εἶναι ἀλήθεια, γιατί ὑπάρχουν  ἄνθρωποι τέτοιοι  ποὺ καῖνε καθημερινὰ σὰν λαμπάδες, γιὰ νὰ φωτίζονται οἱ συνάνθρωποι καὶ νὰ δοξάζεται ὁ Θεός, ὄχι μέ λόγια ἀλλά μέ ἔργα ἀγάπης.
Γιὰ ὅλους αὐτοὺς τοὺς λόγους καὶ γιὰ ἄλλους περισσότερους, ὁ Ἐπίσκοπος καὶ Ποιμενάρχης μας, ἀποτελεῖ τὸ κόσμημα τῆς τοπικῆς μας Ἐκκλησίας καὶ τὴν ἐν Κυρίῳ καύχηση ὅλων μας καὶ τοῦ καθενός μας ξεχωριστά. Εἴθε ο Κύριος τοῦ Ἀμπελῶνος, Ἰησοῦς Χριστός, νὰ μᾶς τὸν χαρίζει ὑγιῆ καὶ μακροημερεύοντα γιὰ πάρα πολλὰ ἀκόμη χρόνια, πρὸς  πνευματικὴ χαρὰ καὶ εὐφροσύνη τοῦ ποιμνίου του.
Αὐτές τίς ἁπλές σκέψεις μέ πολύ σεβασμό προσφέρει, ὡς τό καλύτερο δῶρο γιά τή σημερινή σημαντική ἐπέτειο, ὁ ἅγιος Καθηγούμενος καί ὅλη ἡ Ἀδελφότητα τῆς Ἱερᾶς Μονῆς τῶν ἁγίων Τεσσαράκοντα, ἐκζητώντας τίς πατρικές του εὐχές καί εὐλογίες.


Σημείωση:  Η Ομιλία εκφωνήθηκε από τον Αρχιμ. π. Θεόφιλο Μαντζαβράκο αδελφό της Ι. Μονής Αγ. Τεσσαράκοντα Μαρτύρων Σπάρτης στις 31 Αυγούστου 2010, κατά την διάρκεια της θείας λειτουργίας επι την Τριαντακονταετή επέτειο της εις Επίσκοπον χειροτονίας του Μητροπολίτου μας στην Ιερά Μονή Ευαγγελιστρίας Ιέρακος.

Πηγή:http://www.immspartis.gr

ΜΕ ΤΗΝ ΕΛΠΙΔΑ ΤΟΥ ΞΑΝΑΓΥΡΙΣΜΟΥ ΣΤΙΣ ΑΛΗΣΜΟΝΗΤΕΣ ΠΑΤΡΙΔΕΣ





ΜΕ ΤΗΝ ΕΛΠΙΔΑ ΤΟΥ ΞΑΝΑΓΥΡΙΣΜΟΥ
88 ΧΡΟΝΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΓΕΝΟΚΤΟΝΙΑ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΤΗΣ ΜΙΚΡΑΣ ΑΣΙΑΣ
Τῆς ΜΑΡΙΑΣ-ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ Γ. ΓΙΑΤΡΑΚΟΥ
Δρ. Φιλοσ. Πανεπιστημίου Ἀθηνῶν

Μαρτύριο εἶναι ἡ μνήμη ἀλλὰ καὶ χάρισμα. Ὁ ἄνθρωπος ἀξιώθηκε νὰ γνωρίσει τὴν ἠθικὴ χαρὰ καὶ τὴν ἠθικὴ ὀδύνη, ἐπειδὴ δὲν λησμονεῖ. Ἀντίθετα ἡ λήθη λειτουργεῖ διαβρωτικὰ στὴ στρατηγικὴ τῆς Ἱστορίας. Ἡ μνήμη τῶν γεγονότων τῆς Ἱστορίας μας εἶναι τὸ ἰσχυρότερο ἀμυντήριό μας. Αὐτὸ μᾶς κράτησε στοὺς αἰῶνες μὲ τὴν πληθυντική, τὴ διαχρονικὴ ψυχή του, τὸ «ἐμεῖς» τοῦ Μακρυγιάννη.Ἐδῶ καὶ εἰκοσιπέντε αἰῶνες ὁ Αἰσχύλος θέλησε νὰ τοῦ γράψουν στὸν τάφο του ἐπιτύμβιο, ὄχι πὼς στάθηκε ὁ διημιουργὸς τῆς «Ὁρέστειας» ἀλλὰ πὼς πολέμησε στὸ Μαραθώνα. Στὶς δραματικὲς λοιπὸν στιγμὲς τοῦ αἰώνα μας, ποὺ ὁ κόσμος φτωχαίνει, καὶ πληθαίνει ἡ παγκόσμια ἀπόγνωση, ἀξίζει ὅλοι νὰ συνειδητοποιήσουμε ὅτι ἕνα μόνο μένει σταθερό: Ἡ Ἑλλάδα μὲ τὴν ἀθάνατη παρακαταθήκη τῆς Ὀρθοδοξίας. Ἡ Ἑλλάδα πλατιά, ὅσο ὁ κόσμος, καὶ βαθιά, ὅσο ὁ βαθὺς πόντος.
Γιὰ νἀ διαβάσετε ὅλο τὸ κείμενο σὲ ἐκτυπώσιμη μορφὴ πατῆστε ἐδῶ: ΕΛΠΙΔΑ ΞΑΝΑΓΥΡΙΣΜΟΥ
ΠΗΓΗ: Περιοδ. «ΠΕΙΡΑΪΚΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑ», Σεπτ. 2002

Πηγή: http://christianvivliografia.wordpress.com

῾Η Νέα ᾿Εποχή ἐπιβάλλει παντοῦ κι ἕναν ὁμοφυλόφιλο (Σχόλιο ᾿Ορθοδόξου Παρατηρητηρίου)

Οἱ παρελάσεις τῶν ὁμοφυλοφίλων, ἕνας ἀπό τούς σύγχρονους πολιορκητικούς κριούς τῆς "Νέας Εποχής"

Ένα απο τα "σημεία των καιρών" είναι και η κατευθυνόμενη  εξάπλωση της  βδελυρής  και Θεομίσητης  αμαρτίας της ομοφυλοφιλίας.Μέχρι σήμερα είμαστε θεατές  της  "εκπαιδευτικής" παγκόσμιας καμπάνιας,υπέρ της ομοφυλοφιλίας και  της δήθεν  υποστήριξης των δικαιωμάτων  των ομοφυλοφίλων.

Αυτό όμως που  κατα βάση συνέβαινε, ήταν  μια παγκόσμια πλύση εγκεφάλου  και μια πειθαναγκαστική  εξοικείωση  με την διαστροφή και την ανωμαλία.
Κατά έναν "μυστήριο" τρόπο  σχεδόν σε κάθε ΜΜΕ  υπήρχε πάντα  διαθέσιμο  το "βήμα"  σε κάποιον  εκπρόσωπο των ομοφυλοφίλων, τον οποίον καλούσαν  να μιλήσει επί παντός επιστητού.Είτε  η συζήτηση αφορούσε  κοινωνικά ζητήματα,είτε εργασιακά, είτε θέματα οικογενειακού  δικαίου ,είτε  την παιδεία, σχεδόν πάντα θα μετείχε  στην "κουβέντα" ένας  ομοφυλόφιλος.Αυτό δηλαδή  που επιδίωξαν τα νεοεποχήτικα επιτελεία και οι μισθωμένοι αποδομητές της κοινωνίας ,ήταν να επιβληθεί ως "θεσμικός" συζητητής  εκείνος που επέλεξε ως τρόπο ζωής  την διαστροφή και την αμαρτία.
Φυσικά και κάθε άνθρωπος ανεξαρτητα απο την ηθική και την πνευματική του ...κατάσταση ,τις επιλογές του ή ακόμα και την κοινωνική του συμπεριφορά ,έχει όπως όλοι μας  δικαιώματα  τα οποία είναι  σεβαστά και υποχρεώσεις όπως όλος ο κόσμος.Αυτό ομως που είναι έξω απο κάθε λογική  και κοσμική  προσέγγιση, είναι  η "ιδεολογικοποίηση"  μιας  προσωπικής επιλογής ,όπως είναι η αμαρτία της ομοφυλοφιλίας, και  ο  μετασχηματισμός της σε   "κίνημα".Η ομοφυλοφιλία , η παιδεραστία όπως και κάθε άλλη  διεστραμένη σεξουαλική συμπεριφορά   εκ των πραγμάτων  δεν  μπορούν να παράξουν  πολιτικό ή έστω φιλοσοφικό λόγο διότι πολύ απλά δεν είναι   προϊόντα πνευματικής αναζήτησης αλλά  σαρκικής επιθυμίας και έκφρασης ενστίκτων και ως τέτοια   ίσως να ενδιαφέρουν  την ψυχιατρική ,την ψυχολογία ,την κοινωνιολογία ή και άλλες επιστήμες  που ασχολούνται με την συμπεριφορά  του ατόμου.
Σήμερα η πολιτικοστρατιωτική και οικονομική έκφραση της "Νέας Εποχής" ,δηλαδή η "Νέα Τάξη Πραγμάτων", έχει εξαπολύσει  γενική "επίθεση"  εναντίον των κοινωνιών, με στόχο την επιβολή μιας  "παγκόσμιας κυβέρνησης" ,όπως  προαναγγέλλουν ήδη οι διάφοροι  "πρόδρομοί" της.
Όλα  όσα  συνδέουν τον άνθρωπο με το παρελθόν πρέπει να ανατραπούν.
"Νέος πατριωτισμός" χωρίς εθνική συνείδηση και ανάγκη αναφοράς στα σύμβολα και την Ιστορία (βλέπε ομιλία Γ.Παπανδρέου ΔΕΘ 2010)
"Νέα οικονομία" χωρίς  τις "αγκυλώσεις"  των εργατικών δικαιωμάτων ,των συλλογικών συμβάσεων και της  προστατευτικής  κοινωνικής πολιτικής ( βλέπε  Μνημόνιο κλπ αλλά κυρίως τις δηλώσεις των  υπερνεοφιλελεύθερων  καθηγητών που "κέρδισαν"  προ ημερών  το νόμπελ της οικονομίας)
"Νεα δημοκρατία"¨:Δενεννοούμε φυσικά το γνωστό Ελληνικό πολιτικό κόμμα (άσχέτως αν και αυτό μαζί με τα άλλα πολιτικά κόμματα του Ελληνικού κοινοβουλίου, υπηρέτησε και υπηρετεί επαξίως  τα δόγματα της  Νέας Τάξης Πραγμάτων και της Νέας Εποχής),αλλά την ανατροπή του θεσμού  της δημοκρατίας και την αντικατάστασή του με ένα αποστεωμένο και απονευρωμένο διακοσμητικό ιδεολογικό υβρίδιο.
Νέα διακυβέρνηση:Πρόκειται  για αυτό που ευσχήμως ο Έλληνας πρωθυπουργεύων ονομασε "ηλεκτρονική διακυβέρνηση" και που θα αποτελεί το βασικώτερο δομικό στοιχείο της νέας "Παγκόσμιας Κυβέρνησης".Τα πρώτα "χαδια"  αυτής της "Νέας Διακυβέρνησης" δημιούργησαν  ρίγος σε  εκατομμύρια πολίτες του κόσμου ,οι οποίοι   αντιλήφθηκαν ότι  ο στόχος της  είναι  η   δημιουργία αποτελεσματικών "συστημάτων  διαχείρισης  της ελευθερίας" και όχι  αυτά που παρουσιάζουν ως  δήθεν "κοινωνικά -οικονομικά οφέλη".Τα  "εργαλεία"  που θα χρησιμοποιηθούν  για την αφαίρεση της ελευθερίας  και του αυτεξούσιου , είναι  αφ΄ενός οι "υποδομές" ( κεντρικά υπολογιστικά  συστήματα ,βάσεις  δεδομένων, παγκόσμια διασυνδεδεμένο δίκτυο,διαδραστικές λειτουργίες κλπ) και αφ΄ετέρου  οι διάφορες "Κάρτες του Πολίτη" (αρχικά)  και οι υποδερμικές  "λειτουργικές" αποτυπώσεις  δηλαδή  το  "Χάραγμα"  (αμέσως μετά).Με απλά λόγια  πρώτα θα μας αναγκάσουν να παραλάβουμε  την "σφραγίδα" (Κάρτα) και μετά , όταν  θα είναι πραγματικότητα η "Παγκόσμια Κυβέρνηση", θα μας "σφραγίσουν".
Νέος πολιτισμός: Είναι κατά βάση ο πολιτισμός που  κατασκευάζεται  απο λίγους  ελέγχεται αυστηρά  απο ακόμα λιγότερους και  μοιράζεται  ως "πνευματική τροφή"  στους πολλούς   σχεδόν απο παντού.
Είτε είσαι εικαστικός καλλιτέχνης , είτε ποιητής , είτε συγγραφέας ,είτε  ηθοποιός ,είτε μουσικός ,είτε  ποιητής ,δεν πρόκειται να  βγείς απο το περιθώριο και την αφάνεια αν δεν περάσει  η δημιουργία σου απο το αυστηρό φίλτρο  των νεοεποχήτικων  "πολιτιστικών καρτέλ".
Νέα ηθική: Πρόσφατα απο το στόμα ενός Έλληνα   (τέως) υπουργού ,ακούσαμε το περίφημο  "ότι είναι νόμιμο είναι και ηθικό" και πιστέψαμε όλοι ότι απλώς επρόκειτο για μια αποστροφή του υπερασπιστικού του λόγου, μιας και  κατηγορείτο  τότε για διαφθορά.Όμως  είτε  σκόπιμα είτε ασυνείδητα εξέφρασε αυτό ακριβώς  που θέλει  η "Νέα Εποχή",δηλαδή  την δια του νόμου ανατροπή  όλου του αξιακού συστήματος  που διαμόρφωσαν οι κοινωνίες  μετά την έλευση του του μοναδικού Μεσσία  που  είναι ο Κύριος ημών Ιησούς Χριστός.Δηλαδή  αυτό που είναι το ζητούμενο στη "Νέα Ηθική"  είναι η απόλυτη αποχριστιανοποίηση των  υφισταμένων  αξιακών  συστημάτων  και η κατάργηση  κάθε "κόκκινης γραμμής" μεταξύ καλού και κακού.
Για να επιτευχθεί  όμως αυτή  η ανατροπή, που είναι και η σημαντικώτερη   απο όσες αναφέραμε, έπρεπε πρώτα  να αμβλυνθεί με κάθε τρόπο η  έμφυτη   ικανότητα  του ανθρώπουυ να διακρίνει το καλό απο το κακό ,το ηθικό απο το ανήθικο,το καθαρό απο το βδελυρό.
Αυτός είναι και ο λόγος που η βδελυρώτερη ανθρώπινη εκτροπή  δηλαδή η  ομοφυλοφιλία έγινε ο "πολιορκητικός κριός"  της  "Νέας Εποχής".
Η  χρόνια "πλύση εγκεφάλου"  μέσω της τηλεόρασης  του κινηματογράφου  και του θεάτρου, "προλείανε" το έδαφος  ώστε να μην  υπάρξουν αντιδράσεις  όταν  π.χ κυκλοφορούσαν στα σχολεία  εγκύκλιοι επι εγκυκλίων  για τον  σεβασμό στην "διαφορετικότητα", την "ομοφοβία" κλπ.Ήταν το  πρώτο  βήμα  της θεσμικής   υποστήριξης της ομοφυλοφιλίας  απο την πολιτεία , η οποία  τα τελευταία χρόνια  έχει  συνδράμει   τα μέγιστα  ώστε να καταλήξουμε  να λέμε ολοι  "ότι είναι νόμιμο είναι και ηθικό"
Ενθαρυμένοι οι ομοφυλόφιλοι   απο αυτόν τον "εξουσιαστικό" - παιδαγωγικό  ρόλο  που τους ανέθεσαν  οι  νεοεποχήτες εργολάβοι της "Νέας ΗΘικής",πέρασαν στην "επίθεση" και  οργανώνουν  παντού  τις "παρελάσεις" τους (gay parade),προβάλλοντας με τον εμετικώτερο τρόπο  την διαστροφή   τους όχι μόνο ως "σεξουαλική επιλογή" αλλά  και σαν "προοδευτική" στάση ζωής.
Αυτό έγινε  και στην γειτονική μας Σερβία   της οποία ο λαός καθώς φαίνεται δεν είχε αναισθητοποιηθεί  αρκετά  ώστε να μην αντιδράσει .
Πιό κάτω  μερικές πληροφορίες που βρήκαμε στο ιστολόγιο " Ακτίνες"

Σερβία – Νέοι διαδηλώνουν υπέρ του θεσμού της οικογένειας

 


Χιλιάδες νέοι άνθρωποι συγκεντρώθηκαν στο κέντρο του Βελιγραδίου με σύνθημα «Η ζωή είναι με το μέρος μας» και ζήτησαν την ακύρωση της gay παρέλασης.Το πλήθος των νέων κρατούσε σε όλη τη διάρκεια της πορείας του Σερβικές σημαίες, θρησκευτικές εικόνες και άλλα θρησκευτικά διακριτικά .

Porodično protiv Parade ponosa

Δείτε και:

-Σερβία: Επεισόδια για την πορεία ομοφυλόφιλων στο Βελιγράδι

-Σερβία – Προς το παρόν ένας μόνο επίσκοπος υπέγραψε για την ακύρωση της gay παρέλασης στο Βελιγράδι

᾿Επικίνδυνες ἐφαρμογές στό Facebook


Οι εφαρμογές στο Facebook αποτελούν καθημερινή πραγματικότητα για τους λάτρεις του πιο δημοφιλούς κοινωνικού δικτύου τόσο στην Ελλάδα όσο και στον υπόλοιπο κόσμο.

Ποιος μας εγγυάται όμως ότι... 


εφαρμογή που μας πρότειναν να εγκαταστήσουμε είναι ασφαλής και δεν θα θέσει σε κίνδυνο τον υπολογιστή μας;

Τον τελευταίο καιρό οι εφαρμογές του Facebook προκαλούν πονοκέφαλο στους ειδικούς διαδικτυακής ασφάλειας.

Δεν μπορείς να ξέρεις πάντοτε ποιος μπορεί να είναι ο δημιουργός μιας εφαρμογής και με ποιόν τρόπο διαχειρίζεται τα δεδομένα που συλλέγει από τους χρήστες που χρησιμοποιούν τη συγκεκριμένη εφαρμογή.
 
Επίσης δεν μπορείς να ελέγξεις μια εφαρμογή πριν την εγκαταστήσεις οπότε παραμένεις έρμαιο στα χέρια του δημιουργού της εκάστοτε εφαρμογής.

Θα πρέπει πάντοτε να είστε προσεκτικοί με τις εφαρμογές τις οποίες εγκαθιστάτε στο προφίλ σας. Μη δέχεστε όποιο quiz σας εμφανιστεί και όποιο παιχνίδι βρεθεί μπροστά σας!

Ελέγξτε επίσης τις ρυθμίσεις απορρήτου που αφορούν τις εφαρμογές του Facebook. Από το συγκεκριμένο menu μπορείτε να ελέγξετε ποιες εφαρμογές θα μπορούν να έχουν πρόσβαση στα προσωπικά σας στοιχεία και ποιες όχι.






Πηγή:www.secnews.gr

Παρέπεμψε σέ᾿Επιτροπή ἡ ΔΙΣ τήν Κάρτα Πολίτη

Σχόλιο ᾿Οδυσσέως: ῎Εχει εἰπωθεῖ: "῎Αν θέλεις νά θάψεις" ἕνα θέμα, παράπεμψέ το σέ μιά ᾿Επιτροπή". ῎Ας ἐλπίσουμε ὅτι τό τόσο σημαντικό θέμα τῆς Κάρτας Πολίτη δέν θά "θαφτεῖ". Κλῆρος καί λαός περιμένουν ἀπό τή Μητέρα μας ᾿Εκκλησία μιά ΔΥΝΑΜΙΚΗ ΑΠΑΝΤΗΣΗ!   ᾿Aνακοινωθέν γιά τήν τρίτη Συνεδρίαση τῆς ΔΙΣ
 
Ανακοινωθέν Ιεράς Συνόδου
     Συνήλθε σήμερα Τρίτη, 12 Οκτωβρίου 2010, στην τρίτη Συνεδρία Της η Διαρκής Ιερά Σύνοδος της Εκκλησίας της Ελλάδος, υπό την Προεδρία του Μακαριωτάτου Αρχιεπισκόπου Αθηνών και Πάσης Ελλάδος κ. Ιερωνύμου.

     Κατά την σημερινή Συνεδρία :
     Η Διαρκής Ιερά Σύνοδος επικύρωσε τα Πρακτικά της προηγουμένης Συνεδρίας.

      Η Διαρκής Ιερά Σύνοδος αποφάσισε να αναθέσει στη Συνοδική Επιτροπή Δογματικών και Νομοκανονικών Ζητημάτων και στην Ειδική Συνοδική Επιτροπή Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων την από κοινού μελέτη σε συνεργασία με ειδήμονες Καθηγητές των τομέων της Ορθοδόξου Δογματικής, του Συνταγματικού Δικαίου και της Πληροφορικής και την υποβολή σε σύντομο χρονικό διάστημα, σχετικής εισηγήσεως, για το ζήτημα της εκδόσεως της «Κάρτας του Πολίτη».

      Τέλος η Διαρκής Ιερά Σύνοδος συζήτησε και έλαβε αποφάσεις σχετικά με τρέχοντα υπηρεσιακά ζητήματα.

Εκ του Γραφείου Τύπου της Ιεράς Συνόδου
 
Πηγή:http://www.amen.gr 

Στά θρανία τους οἱ ἐκπαιδευτικοί ἀναστενάζουν


ΕΡΕΥΝΑ ΤΟΥ ΠΑΙΔΑΓΩΓΙΚΟΥ ΙΝΣΤΙΤΟΥΤΟΥ

Στα θρανία τους οι εκπαιδευτικοί αναστενάζουν

Ελληνες εκπαιδευτικοί σε κρίση. Απογοητευμένοι από τις καθιερωμένες ημερίδες επιμόρφωσής τους, ζητούν βοήθεια για να βγάλουν... την τάξη. Σύμφωνα με μια μεγάλη έρευνα του Παιδαγωγικού Ινστιτούτου, η συντριπτική πλειονότητά τους ζητεί επιμόρφωση σε θέματα διαχείρισης προβλημάτων μέσα στην τάξη (80,78%), σύγχρονους τρόπους διδασκαλίας (76,37%) και σε νέες τεχνολογίες (74,84%).
Οι δείκτες αξιολόγησής τους δεν είναι ενθαρρυντικοί. Περίπου οι μισοί είναι καλοί γνώστες των λεγόμενων νέων τεχνολογιών (45% καλά-πολύ καλά), λιγότεροι μιλούν ξένες γλώσσες (30%) και μόλις το 5% έχει πτυχία πέραν του βασικού. Από την άλλη, το 80% συμμετέχει στα προγράμματα επιμόρφωσης αλλά μόνο το 11% δηλώνει ικανοποιημένο.
Οι υπόλοιποι απορρίπτουν συλλήβδην τους παραδοσιακούς τρόπους επιμόρφωσης (περιεχόμενο, μεθοδολογία, οργάνωση), δηλαδή τις ημερίδες και τα ταχύρρυθμα σεμινάρια των τελευταίων χρόνων.
Κατά τ' άλλα, όλοι προτιμούν να επιμορφώνονται όχι με επιπλέον εργατοώρες μετά το σχολείο αλλά στο πλαίσιο εκπαιδευτικής άδειας από την οποία, μάλιστα, θα γυρίζουν με το σχετικό πιστοποιητικό παρακολούθησης, το οποίο υπερτερεί τόσο του οικονομικού κινήτρου όσο και της μοριοδότησης. Οσο για τις «επιδόσεις» ανά βαθμίδα, η δευτεροβάθμια υπερτερεί της πρωτοβάθμιας (μάστερ, διδακτορικά κ.ά.) ενώ υπεράνω όλων είναι... οι γυναίκες, αφού «υπερέχουν στην έρευνα».
Κάπως έτσι διαγράφεται το προφίλ του Ελληνα εκπαιδευτικού μετά την πραγματοποίηση από το Παιδαγωγικό Ινστιτούτο μιας έρευνας με σκοπό τη «Μελέτη διερεύνησης επιμορφωτικών αναγκών» στο πλαίσιο της διαβούλευσης για το σχεδιασμό και την υλοποίηση του νέου πλαισίου επιμόρφωσης, που ετοιμάζει το υπουργείο Παιδείας.
Η έρευνα, που δημοσιεύεται και από την εκπαιδευτική πύλη www.esos.gr, έγινε τον περασμένο Ιούνιο σε ένα μεγάλο δείγμα ερωτώμενων, σε 32.070 μέλη της εκπαιδευτικής κοινότητας, από όλες τις βαθμίδες, τις ειδικότητες και τις περιφερειακές διευθύνσεις της χώρας, ηλικίας 35-51 ετών και προϋπηρεσία πάνω από μια δεκαετία. Ητοι, 27.785 εκπαιδευτικοί (16,05% του συνόλου), 3.435 διευθυντές σχολείων, 554 σχολικοί σύμβουλοι, 22 προϊστάμενοι επιστημονικής και παιδαγωγικής καθοδήγησης και 274 στελέχη διοίκησης.
Στα βασικά συμπεράσματα περιλαμβάνονται:
* Στη μεγάλη πλειονότητά τους είναι κάτοχοι πτυχίου ΑΕΙ (66,2%) ενώ ένα ποσοστό άνω του 5% έχει πραγματοποιήσει «κι άλλες σπουδές». Οι εκπαιδευτικοί των Ιονίων Νήσων έχουν μειωμένα ποσοστά παιδαγωγικών σπουδών και αυξημένα ποσοστά στην κατοχή πτυχίου ΑΕΙ (78,8%). Αυξημένο το ποσοστό της μεταβλητής «ΑΤΕΙ» στους εκπαιδευτικούς δευτεροβάθμιας.
* Ως προς τις γνώσεις σχετικά με τη χρήση νέων τεχνολογιών, είναι μοιρασμένοι. Καλό επίπεδο 25%, πολύ καλό 20%, άριστο 7% ενώ μέτριο 27%, αρχάριου 16% και καθόλου 4%.
* Στη μεγάλη πλειονότητα έχουν συμμετάσχει σε προγράμματα επιμόρφωσης αλλά η αξιολόγηση είναι απογοητευτική. Ως προς το περιεχόμενο, «καλά» και «πολύ καλά» απάντησε το 11,65%, «αρκετά» το 35,29% ενώ δεν απάντησε το 15,85%. Ανάλογα τα δεδομένα για τη μεθοδολογία και την οργάνωση.
* Ως αποδοτικότερη μορφή επιμόρφωσης το 44% προτείνει κυρίως το «Μεικτό σύστημα» (ταχύρρυθμα σεμινάρια και εξ αποστάσεως επιμόρφωση με συμβατικά μέσα και προαιρετική χρήση νέων τεχνολογιών). Μικρότερα είναι τα ποσοστά για τα «ταχύρρυθμα σεμινάρια» (24%) και τις «ημερίδες επιμόρφωσης» (14%).
Αξιοσημείωτη η πρόταση (από το 21,66% του δείγματος που σημείωσε την άποψή του) για «Μακράς διάρκειας» επιμόρφωση (ετήσια-διετής) και «Σύνδεση θεωρίας-πράξης» με εφαρμογή δειγματικών διδασκαλιών και βιωματικών σεμιναρίων.
* Τα πιο σημαντικά θέματα επιμόρφωσης κατά την άποψή τους είναι η «Διαχείριση προβλημάτων σχολικής τάξης» (80,78%), η «Ανάπτυξη δημιουργικών σχέσεων με μαθητές και γονείς» (60,51%) και τρία θέματα που αναφέρονται στη διδασκαλία: «Σύγχρονες διδακτικές προσεγγίσεις» (76,37%), «Αξιοποίηση νέων τεχνολογιών» (74,84%) και «Διδακτική Μεθοδολογία κατά γνωστικό αντικείμενο» (70,66%). Είναι η αντανάκλαση της πραγματικότητας, την οποία οι ίδιοι οι εκπαιδευτικοί αναγνωρίζουν και ζητούν να αλλάξει. *

῾Οσίου ᾿Ιουστίνου Πόποβιτς: Τί πρέπει νά αἰτούμεθα τόν Θεόν καί τί ὄχι






«Εάν τις ίδη τον αδελφόν αυτού αμαρτάνοντα αμαρτίαν μη προς θάνατον, αιτήσει, και δώσει αυτώ ζωήν, τοις αμαρτάνουσι μη προς θάνατον. Έστιν αμαρτία προς θάνατον· ου περί εκείνης λέγω ίνα ερωτήση» (Α' Ιωάννου 5,16).



Ευαγγελικό είναι να επιθυμείς για τον καθένα την σωτηρία του και να εργάζεσαι γι' αυτήν. Αυτή είναι η επιθυμία του Χριστού για καθέναν, αυτό πρέπει να είναι και δική μας επιθυμία. Και τούτο σημαίνει: να μην επιθυμούμε για κανέναν την αμαρτία και εκείνο που είναι αμαρτωλό, αλλά πάντα να επιθυμούμε το αγαθό και εκείνο που οδηγεί στον Πανάγαθο· να μην επιθυμούμε για κανέναν το θάνατο και ό,τι είναι θανατηφόρο, αλλά πάντα να επιθυμούμε την αθανασία και ό,τι οδηγεί στην αθανασία· να μην επιθυμούμε για κανέναν τον διάβολο και εκείνο που είναι διαβολικό, αλλά για τον καθέναν να επιθυμούμε τον Χριστό και ό,τι είναι του Χριστού. Οι άνθρωποι που αγαπούν την αμαρτία, επιθυμούν για τον εαυτό τους τον θάνα­το. Εάν κάποιος είναι ανεπιστρεπτί ερωτευμένος με τις αμαρτίες του, αυτός ήδη θανάτωσε τον εαυ­τό του. Εάν επιθυμεί κάποιος την αμαρτία γι' άλλον, αυτός επιθυμεί τον θάνατό του. Επειδή «η αμαρτία αποτελεσθείσα αποκύει θάνατον» (Ιακ. α', 15). Υπάρχουν δύο είδη αμαρτίας: η «αμαρτία μη προς θάνατον» και η «αμαρτία προς θάνατον». Η «αμαρτία μη προς θάνατον» είναι εκείνη η αμαρτία για την οποία ο άνθρωπος μετανοεί. Κάθε αμαρτία φέρνει στην ψυχή από ένα μικρό θάνατο· ενώ με την μετάνοια ο άνθρωπος διώχνει την αμαρτία από μέσα του, διώχνει τον θάνατο, ανα­σταίνει την ψυχή του εκ νεκρών. Η μετάνοια δεν είναι μόνο δεύτερη βάπτιση, αλλά και πρώτη ανά­σταση. Ανάσταση της ψυχής εκ νεκρών. Η μετά­νοια καταστρέφει τον τάφο της ψυχής, εξαφανίζει τον πνευματικό θάνατο, εισάγοντας τον άνθρωπο στην αιώνια ζωή. Οποιεσδήποτε αμαρτίες κι αν έχει ο άνθρωπος, εάν μετανοήσει, «ηγέρθη εκ νεκρών»: «νεκρός ην και ανέζησε, και απολωλώς ην και ευρέθη»(Λουκ. ιε', 24.32). Έτσι, «αμαρτία μη προς θάνατον» είναι κάθε μετανοημένη αμαρτία, ακόμα και αν πραγματοποιήθηκε «επτάκις της ημέρας», εφόσον αυτός που την διέπραξε είπε «επτάκις της ημέρας» «μετανοώ» (Λουκ. ιζ', 3-4). Ενώ «αμαρτία προς θάνατον» είναι κάθε αμετα­νόητη αμαρτία, δηλαδή κάθε αμαρτία κατά την οποία και στην οποία παραμένει ο άνθρωπος συνειδητά, εκούσια και επίμονα. Τέτοια αμαρτία προκαλεί το θάνατο της ψυχής. Και ο θάνατος της ψυχής δεν είναι άλλο παρά ο χωρισμός της ψυχής από τον Θεό, η στέρηση του Θεού και των χαρι­σματικών δωρεών και δυνάμεών Του από την ψυχή. Ο άγιος Θεολόγος ευαγγελίζεται: «Εάν τις ίδη τον αδελφόν αυτού αμαρτάνοντα αμαρτίαν μη προς θάνατον, αιτήσει και δώσει αυτώ ζωήν, τοις αμαρτάνουσι μη προς θάνατον. Έστιν αμαρτία προς θάνατον· ου περί εκείνης λέγω ίνα ερωτήση».
«Αιτήσει, και δώσει αυτώ ζωήν». Επειδή έκανε αμαρτία πέθανε, νέκρωσε τον εαυτό του, σκότωσε τον εαυτό του· εάν παρακαλέσει, θα του δοθεί μέσω της μετάνοιας ανάσταση εκ νεκρών, ζωή. Έτσι η προσευχή και η μετάνοια είναι νικητές του θανάτου· ανασταίνουν νεκρούς. Για την «αμαρτία προς θάνατον» να μην «ερωτήση». Γιατί; Επειδή ο άνθρωπος μ' όλο του το είναι, μ' όλη την ψυχή, μ' όλη τη συνείδηση, μ' όλη τη θέληση εισέρχεται στην αμαρτία και παραμένει συνειδητά και εκούσια σ' αυτήν. Δεν θέλει να την απαρνηθεί, να την μισήσει. Αυτός είναι εκείνος ο «δεύτερος θάνατος», από τον οποίο δεν ανασταίνεται. Σε τέτοιον άνθρωπο ο Θεός δεν επιθυμεί, ούτε θέλει να του επιβάλλει με βία την μετάνοια. Ούτε επιθυμεί, ούτε θέλει, ούτε μπορεί, επειδή ο Θεός είναι αγάπη, και δια της αγάπης «είναι» και ζει και υπάρχει. Ο Θεός από αγάπη δημιούργησε τον άνθρωπο με θεόμορ­φη ελευθερία. Εάν επέβαλλε με τη βία στον άνθρωπο τη θέλησή Του, το Ευαγγέλιό Του, τη σωτηρία Του, τη Βασιλεία Του, τον Εαυτό Του, τότε θα κατέστρεφε την ελεύθερη βούληση του ανθρώπου. Κι ο άνθρωπος θα σταματούσε να είναι άνθρωπος και θα γινόταν αυτόματο, μηχανή, ρομπότ. Ενώ ο Θεός επειδή είναι αγάπη, δεν θα μπορούσε να το κάνει, επειδή αυτό δεν είναι στην φύση της αγάπης. Εάν θα το έκανε, θα σταμα­τούσε να είναι Αγάπη. Εάν σταματούσε ο Θεός να είναι αγάπη θα έπαυε να είναι Θεός. Αυτός είναι ο λόγος που ο άγιος Μύστης συμβουλεύει ότι δεν πρέπει να προσευχόμαστε για την «αμαρτία προς θάνατον». Και μ' αυτό τον τρόπο μας υποδεικνύει τα του Θεού και ως προς τί πρέπει να αιτούμεθα τον Θεό και τί όχι.


ρμηνεία των επιστολών του Αγ. Ιωάννου του Θεολόγου από τον Όσιο Ιουστίνο)


Πηγή: http://www.alopsis.gr

Ὁ Ἅγιος Συμεὼν ὁ Νέος Θεολόγος / τοῦ Φώτη Κόντογλου









Λόγοι Ἀθανασίας Πλήρεις. O Ἅγιος Συμεὼν ὁ Νέος Θεολόγος

Θάγραφα σήμερα ἀπάνω σὲ κάποιο ἄλλο θέμα, ποὺ νὰ μὴν εἶναι θρησκευτικό. Ἀλλὰ πῆρα πολλὰ γράμματα καὶ τηλεφωνήματα ἀπὸ ἀναγνῶστες τῆς "Ἐλευθερίας" ποὺ ἐκφράζουν τὴ ζωηρὴ ἐπιθυμία τους νὰ διαβάσουν περισσότερα σχετικὰ μὲ τοὺς Ὀρθοδόξους Πατέρας καὶ τὰ συγγράμματά τους, ἐπειδὴ δὲ βρίσκουν πουθενὰ τέτοια πνευματικὴ τροφή. Λοιπόν, ἄλλαξα σκοπὸ καὶ θὰ γράψω γιὰ τὸν ἅγιο Συμεὼν τὸ Νέο Θεολόγο.

Ἀληθινά. Ἀνύποπτοι εἶναι ὅσοι δὲν γευθήκανε ἀπ' αὐτὴ τὴν ἀθάνατη βρύση, θέλω νὰ πῶ ἀπὸ τοὺς λόγους τῶν ἁγίων Πατέρων, ποὺ πολλοὶ τὰ ἔχουνε γιὰ παπαδίστικες φλυαρίες.

Οἱ λόγοι τοῦ ἁγίου Συμεὼν τοῦ Νέου Θεολόγου διαβάζονται στὴν Εὐρώπη σήμερα περισσότερο ἀπὸ κάθε ἄλλο πατερικὸ βιβλίο, ἀπ' ὅσα μεταφρασθήκανε σὲ ξένες γλῶσσες, ὅπως ἔγραψα πρὸ λίγες μέρες. Τοῦτος ὁ ἅγιος ἔχει κάποια χάρη νὰ κάνῃ χειροπιαστὰ τὰ πιὸ ἄπιαστα καὶ τὰ πιὸ βαθειὰ μυστήρια τῆς θρησκείας. Σὰν νὰ σοῦ τὰ δείχνῃ, ὁ μακάριος, μὲ τὸ δάχτυλό του, ἐπειδὴ ἀξιώθηκε νὰ ζῇ μέσα στὸ ἀνέκφραστο Φῶς τοῦ Χριστοῦ, ὄντας ἀκόμα μέσα στὸ σῶμα.

Γεννήθηκε στὴν Παφλαγονία, ποὺ βρίσκεται στὴ Μικρὰ Ἀσία, κατὰ τὸ μέρος τῆς Μαύρης Θάλασσας, ἀπὸ γονέους ποὺ εἴχανε τὸν τρόπο τους. K' ἐπειδὴ ἕνας θεῖος του εἶχε μεγάλο ἀξίωμα στὸ παλάτι, τὸν στείλανε στὴν Πόλη κοντά του, νὰ μάθη γράμματα καὶ νὰ μπῆ στὴ θέση του ἀργότερα. Μὰ ὁ Συμεὼν δὲν ἤθελε νὰ μάθη πολλὰ γράμματα, γιατί τὰ νόμιζε ἀνώφελα, κι' ὁλοένα συναναστρεφότανε μὲ καλόγερους καὶ μὲ φτωχοὺς ἐρημῖτες, ποὺ κατεβαίνανε στὴν Πόλη καὶ τριγυρνούσανε σὰν τοὺς ντερβισάδες. Σ' αὐτοὺς εὕρισκε αὐτὸ ποὺ ποθοῦσε.

Σὰν μεγάλωσε λίγο, πῆγε κ' ἔγινε μοναχὸς στὸ μοναστῆρι τοῦ Στουδίου, ὑποταχτικὸς σ' ἕναν ἅγιον γέροντα, ποὺ τὸν λέγανε καὶ κεῖνον Συμεών, καὶ κεῖνος τὸν κυβερνοῦσε μὲ αὐστηρότητα. Ἐκεῖ, ζώντας σὰν ἄσαρκος ἄγγελος, ἔφταξε σὲ ὑψηλὰ μέτρα ποὺ προφανερώνανε ποιὸς ἤθελε νὰ κατασταθῇ στὸ τέλος. Συνήθιζε νὰ κλείνεται μέσα σὲ μία μικρὴ ἐκκλησία ποὺ εἶχε ἕνα σεντοῦκι γεμάτο κόκκαλα. K' ἐκεῖ ἔκανε τὴν προσευχή του.

Στὸ μεταξύ, ὁ πατέρας του πῆγε στὸ μοναστῆρι νὰ τὸν πάρη, καὶ τὸν παρακαλοῦσε μὲ δάκρυα νὰ πάγη μαζί του, πλὴν ὁ Συμεὼν δὲν θέλησε, κ' ἔκανε χαρτὶ νὰ μοιράση ὁ πατέρας του στοὺς φτωχοὺς τὸ μερίδιό του, κι' αὐτὸς ἀπόμεινε στὸ μοναστῆρι, καὶ περίσσεψε τὴ σκληραγωγία τοῦ κορμιοῦ του, καὶ τὴν ὑπακοή του στὸν πνευματικὸ πατέρα του, μὴν ἔχοντας ὁλότελα θέλημα δικό του. Καὶ τόση ἀφοσίωση εἶχε στὸ γέροντά του, ὥστε δὲν ὑπῆρχε πρᾶγμα ποὺ νὰ τοῦ παραγγείλη καὶ νὰ μὴν τὸ κάνῃ, ἀκόμα κι' ἂν τοῦ ἔλεγε νὰ πέση στὴ θάλασσα. Τὸ γέροντά του τὸν σεβότανε σὰν ἅγιο, ὅπως κ' ἤτανε ἅγιος, καὶ μετὰ τὸ θάνατό του ἔγραψε γι' αὐτὸν ἀκολουθία καὶ ὕμνους, κ' ἔδωσε σ' ἕναν ἁγιογράφο νὰ ζωγραφίση τὴν εἰκόνα του, καὶ τὴν ἔβαλε στὴν ἐκκλησία μὲ καντῆλι, καὶ γιόρταζε τὴν ἡμέρα τῆς κοιμήσεώς του.

Γι' αὐτὴ τὴν τιμὴ ποὺ ἔκανε στὸ γέροντα Συμεών, ἐτράβηξε πολλὰ βάσανα, ἐξορίες καὶ μαρτύρια καὶ κατατρεγμοὺς ἀπὸ κάποιους δεσποτάδες ὑποκριτὲς κι' ἄπιστους, ποὺ τὸν λέγανε ἀγράμματον, αὐτοὶ οἱ γραμματισμένοι, ὅπως καὶ σήμερα κάποιοι θεολόγοι σπουδασμένοι στὰς Εὐρώπας καταφρονοῦνε τοὺς ἁπλοὺς κι' ἀγράμματους καλόγερους.

Σὲ τοῦτο τὸ μεταξύ, ὁ πατέρας του δὲν ἡσύχασε, κ' ἔβαλε κάθε μέσον νὰ τὸν ξεκαλογερέψη καὶ νὰ τὸν πάρη νὰ τὸν παντρέψη. Βλέποντας ὁ γέρο Συμεὼν πὼς δὲν εὕρισκε ἡσυχία ὁ μαθητής του, τὸν πῆγε σ' ἕνα ἄλλο μοναστῆρι, τοῦ ἁγίου Μάμαντος, καὶ τὸν παράδωσε στὸν ἡγούμενο Ἀντώνιο, ξακουσμένον γιὰ τὴν ἀρετήν του. Ἐκεῖ μέσα γίνηκε ὁ τύπος κ' ὑπογραμμὸς τῆς μοναχικῆς πολιτείας, καὶ μὲ τὸν καιρὸ τὸν χειροτονήσανε ἱερέα, καὶ σὰν πέθανε ὁ Ἀντώνιος, τὸν ἐκλέξανε οἱ ἀδελφοὶ ἡγούμενο, ποὺ ὅποτε λειτουργοῦσε, βλέπανε τὸ ἅγιο Πνεῦμα σὰν φωτιὰ νὰ κατεβαίνῃ στὸ κεφάλι του. Αὐτὸ τὸ φρικτὸ σημεῖο τὸ βλέπανε ἐπὶ σαρανταοχτὼ χρόνια.

Ἀλλά, μὲ ὅλη τὴν ἁγιότητα ποὺ εἶχε, βρεθήκανε ἄνθρωποι ἀσεβέστατοι ποὺ τὸν βασανίσανε μὲ κάθε τρόπο, βρίζοντάς τον καὶ λέγοντας πὼς εἶναι ὑποκριτὴς καὶ κατηγορώντας τον πὼς ἔκανε ἅγιο τὸ γέροντά του καὶ τὸν γιόρταζε. Κι' ὁ μακάριος Συμεὼν τοὺς συγχωροῦσε, ἀλλὰ μαζί τοὺς πολεμοῦσε μὲ τὰ πνευματικὰ ὅπλα.

Ἡ ζωὴ του στάθηκε γεμάτη ἀπὸ πειρασμοὺς καὶ διωγμούς, καὶ γιὰ νὰ τὴν ἐκθέση κανένας καταλεπτῶς δὲν φθάνει ὄχι μονάχα τούτη ἡ στενὴ λωρίδα τοῦ χαρτιοῦ ποὺ ἔχω, ἀλλὰ βιβλίο ὁλόκληρο. Γιὰ νὰ συντομέψω λοιπόν, θὰ βάλω παρακάτω μοναχὰ κάποια σπουδαῖα περιστατικὰ ποὺ δείχνουνε τὴν ἁγιότητά του καὶ ποὺ τὰ ἔγραψε ὁ ἄξιος μαθητὴς του Νικήτας Στηθάτος.

Ὁ ἅγιος Συμεὼν εἶχε ἕνα καλογεροπαίδι ποὺ τὸ λέγανε Νικηφόρο, καὶ ποὺ τὸ εἶχε ἀναθρέψει ὁ ἴδιος. Αὐτὸς ὁ Νικηφόρος διηγήθηκε στὸν Νικήτα κάποια θαύματα, μὲ τὴν ἁπλότητα ποὺ εἶχε, στὴ διάνοια καὶ στὴ γλῶσσα. "Μὲ ἀγαποῦσε, λέγει, ὁ γέροντάς μου τόσο πολύ, ποὺ δὲν ἄφηνε κανέναν ἄλλον, παρεκτὸς ἀπὸ ἐμένα, ν' ἀπομείνη μαζί του στὸ κελλί του. Ἢ γιατί ἤμουνα ἄκακος, ἢ γιατί τὸν ὑπηρετοῦσα στὰ γηρατειά του, ἢ ἀπὸ οἰκονομία Θεοῦ γιὰ νὰ φανερωθοῦνε τὰ ἔργα του. Καθὼς λοιπὸν ἐκειτόμουνα, μία νύχτα, σὲ μιὰ γωνιὰ τοῦ κελλιοῦ, σὰν νὰ μὲ ξύπνησε κάποιος, καὶ βλέπω ἕνα θέαμα φοβερό. Κοντὰ στὴ σκεπὴ τοῦ κελλιοῦ ἤτανε κρεμασμένη μία εἰκόνα τῆς Θεοτόκου ποὺ τὴ λένε Δέηση, καὶ μπροστά της ἔκαιγε ἕνα καντῆλι. Λοιπόν, ἀντίκρυ σ' αὐτὴ τὴν εἰκόνα, ὡς τέσσερες πήχεις ψηλότερα ἀπὸ τὴ γῆ, εἶδα τὸν Ἅγιο ποὺ στεκότανε στὸν ἀέρα, κ' εἶχε τὰ χέρια του ἀνασηκωμένα, καὶ προσευχότανε, λάμποντας ὁλόκληρος σὰν τὸ φῶς. K' ἐγώ, βλέποντας αὐτά, ἀπὸ τὸ φόβο μου χώθηκα μέσα στὸ σκέπασμά μου καὶ σκεπάσθηκα κατακούκουλα. Κι' ἀφοῦ ξημέρωσε, διηγήθηκα στὸν Ἅγιο κρυφὰ αὐτὸ ποὺ εἶδα. Κι' ὁ Ἅγιος ἀναστέναξε καὶ μοῦ παράγγειλε νὰ μὴν τὸ πῶ σὲ κανέναν".

Ἄλλη μία φορὰ ξαναεῖδε τὸ ἴδιο θαῦμα, λίγο πρὶν ἀπὸ τὸ θάνατο τοῦ ἁγίου: "Ἐπειδὴ λοιπὸν ἦλθε ὁ καιρὸς τοῦ θανάτου του, ἐκείτετον ὁ μακάριος ἀπὸ κακὴ δυσεντερία, βασανιζόμενος πολλὲς μέρες, δίχως νὰ μπορῇ νὰ σαλέψη μόνος του, ἂν δὲν τὸν γυρίζαμε ἐμεῖς ἀπὸ τὸ ἕνα κι' ἀπὸ τὸ ἄλλο μέρος. Ἐνῷ βρισκότανε σ' αὐτὴν τὴν κατάσταση, μοῦ παράγγειλε ν' ἀπομείνω μοναχὸς μαζί του.

Μία νύχτα λοιπόν, ποὺ κοιμόμουνα ξαπλωμένος ἀπάνω σ' ἕνα σεντούκι, σὰν νὰ μὲ σκούντηξε κάποιος, καὶ ξύπνησα, καὶ βλέπω ἐκεῖνον τὸν μακάριο, ποὺ πρὶν ἀπὸ λίγη ὥρα τὸν εἴχαμε γυρίσει, νὰ στέκεται στὸν ἀγέρα ὡς τέσσερες πῆχες ἀπάνω ἀπὸ τὴ γῆ καὶ νὰ προσεύχεται. Καὶ θυμούμενος τὴν πρώτη φορὰ ποὺ τὸν εἶχα δῆ ἔτσι, θαύμαζα τὴν ἁγιότητά του, συλλογιζόμενος πὼς αὐτός, ποὺ δὲν μποροῦσε νὰ σαλέψη, πὼς σηκώθηκε ἀπ' τὸ στρῶμα, κ' ἐνῷ φοροῦσε σῶμα βαρύ, στεκότανε στὸν ἀγέρα. K' ἔτσι ἀποκοιμήθηκα, καὶ πάλι ξύπνησα, καὶ τὸν βλέπω πὼς ἔπεσε στὸ κρεββάτι του καὶ σκεπάσθηκε μόνος του.

Σὰν ξημέρωσε τοῦ τὸ φανέρωσα, καὶ μοῦ ἔκανε δεσμὸ νὰ μὴν τὸ πῶ σὲ κανέναν πρὶν ἀπὸ τὸ θάνατό του".

Αὐτὸς ὁ Ἅγιος, ποὺ πολεμήθηκε πολὺ στὴ ζωή του ἀπὸ τοὺς κακοὺς ἀνθρώπους, καὶ περιφρονήθηκε σὰν ἀγράμματος ἀπὸ τοὺς σπουδασμένους τοῦ καιροῦ του, τιμήθηκε καὶ ζωντανός, ἀλλὰ περισσότερο μετὰ τὸ θάνατό του, ποὺ ἔλαμψε μὲ τὰ συγγράμματά του καὶ φώτισε τὶς ψυχὲς τῶν ἀνθρώπων, καὶ ὀνομάσθηκε Νέος Θεολόγος, κατὰ τὸ λόγο τοῦ προφήτη ποὺ λέγει "καὶ ἐν καιρῷ ἐπισκοπῇς αὐτῶν ἀναλάμψουσι καὶ ὡς σπινθῆρες ἐν καλάμῃ διαδραμοῦνται".

K' ἐσύ, ὅποιος κι' ἂν εἶσαι, στοχάσου τὰ μυστήρια τοῦ Θεοῦ: Ἐκεῖνος ὁ φτωχὸς καὶ καταφρονεμένος καλόγερος, ποὺ ἔζησε στὰ 1000 μ.X., δηλαδὴ 900 χρόνια πρὶν ἀπό μᾶς, ἀφοῦ διαβάστηκε μὲ δίψα ἀπὸ μυριάδες ἀνθρώπους τοῦ καιροῦ του, ἔσχισε σὰν πύρινο μετέωρο, αὐτοὺς τοὺς 9 αἰῶνες, ποὺ καταβροχθίσανε καὶ ρίξανε στὸ βάραθρο τῆς λησμονιᾶς μυριάδες ἀνθρώπους ποὺ πολλοὶ ἀπ' αὐτοὺς νομίζανε πὼς θὰ μείνουνε ἀθάνατοι, κ' ἔφταξε ὡς τὸν καιρὸ τὸν δικό μας, φωτοβόλος κι' ἄφθαρτος σὰν ἥλιος, γιὰ νὰ δώση ζωὴ καὶ ἐλπίδα στοὺς σημερινοὺς ἀνθρώπους, ποὺ τὸν βρήκανε ψάχνοντας, σὰν νάναι ὁ πιὸ πολύτιμος κι' ἀθάνατος θησαυρός.

Σήμερα, σὲ καιρὸ ποὺ ἡ ἁμαρτωλὴ ζωή, ποὺ ζοῦνε οἱ ἄνθρωποι, παράλυσε σχεδὸν ὅλες τὶς πνευματικὲς δυνάμεις ποὺ ἔβαλε ὁ Θεὸς μέσα στὸν ἄνθρωπο, καὶ τὸν ἔκανε νὰ κολλήση στὰ κτηνώδη πάθη καὶ νὰ παραδοθῆ σύμψυχος στὸν Μαμωνά, σήμερα τρέχουνε ἕνα πλῆθος ψυχὲς νὰ πιοῦνε ἀπὸ τὸ ἀστείρευτο κι' ἀθάνατο νερὸ ποὺ ἀναβρύζει ἀπὸ τὰ λόγια του ἁγίου Συμεών, καὶ ποὺ εἶναι δροσερώτατο, μ' ὅλο ποὺ ἡ πηγὴ ἀπ' ὅπου βγαίνει βρίσκεται 1000 χρόνια μακριὰ ἀπό μᾶς, μέσα στὸ σκοτάδι τοῦ καιροῦ.

Τὰ ἁγιασμένα βιβλία του διαβάζουνται μὲ δίψα σὲ κάθε χώρα, καὶ θὰ διαβάζουνται ὁλοένα καὶ περισσότερο, σὲ γλῶσσες ποὺ ἀγωνιζόμαστε ἐμεῖς νὰ μεταφράσουνε τὰ γραψίματά μας, ποὺ θὰ τὰ θάψη μεθαύριο ἡ λησμονιά, μ' ὅλους τοὺς νεωτερισμοὺς καὶ τὶς δυσκολονόητες καὶ περίπλοκες θεωρίες μας.

Γιατί ὅλα αὐτὰ ποὺ γράφουμε ἐμεῖς, φιλοσοφίες, λογοτεχνίες, ἐπιστημονικὲς θεωρίες, βγαίνουνε ἀπὸ τὸν ὑλικὸ νοῦ μας, "τὸν νοῦν τῆς σαρκός μας", ὅπως τὸν λέγει ὁ ἀπόστολος Παῦλος, καὶ γι' αὐτὸ ἔχουνε τὸ θάνατο μέσα τους, ἐνῷ ὅ,τι ἔγραψε ὁ ἅγιος Συμεὼν εἶναι "ἀθανασίας πλῆρες".


Πηγή:http://www.agiazoni.gr
 

Πότε θά ἔλθη ὁ ᾿Αντίχριστος; (ἀπό τό βιβλίο:῾Η Εὐθύνη τῆς ἐπιλογῆς μας)


ΙΕΡΟΝ ΚΕΛΛΙΟΝ
ΑΓΙΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΜΠΟΥΡΑΖΕΡΗ
ΑΓΙΟΝ ΟΡΟΣ
Η ΕΥΘΥΝΗ ΤΗΣ ΕΠΙΛΟΓΗΣ ΜΑΣ 
6.«Πότε θά ἔλθῃ ὁ Ἀντίχριστος;»   (σελ.56-58)

                                       

                                        Βιομετρικά διαβατήρια
                                        Ἡλεκτρονικές ταυτότητες
                                         666
                                         Bar code
                                         RFID
                                         Smart cards
                                         Ἐμφυτευόμενα μικροτσιπς


6.«Πότε θά ἔλθῃ ὁ Ἀντίχριστος;

 
Ὁ Ἀντίχριστος θά ἔλθῃ λίγο πρίν ἀπό τή Δευτέρα Παρουσία τοῦ Κυρίου, κατά τήν ὁποία θά καταργηθῇ ὁ Ἄνομος «τῇ ἐπιφανείᾳ τῆς παρουσίας αὐτοῦ (τοῦ Κύριου)» (Β΄ Θεσ. 2,8).
Ὄπως λέγει ὁ Μέγας Ἀθανάσιος΄ «ὁ γάρ Υἱός τοῦ Θεοῦ ἐρχόμενος ἀνελεῖ αὐτόν (θά τόν θανατώσῃ)»26 (ΒΕΠΕΣ 35-150).  Ἀλλ’ ὅμως ὁ χρόνος τῆς Δευτέρας Παρουσίας τοῦ Κυρίου εἶναι ἄγνωστος. «Περί δέ τῆς ἡμέρας ἐκείνης καί ὥρας οὐδείς οἶδεν,...εἰ μή ὁ πατήρ μου μόνος» (Ματθ.24, 36), εἶπε ὁ Χριστός.
Ὅπως λοιπόν ὁ χρόνος τῆς Δευτέρας Παρουσίας τοῦ Κυρίου εἶναι σεσιγημένο μυστήριο, ἔτσι καί ὁ καιρός τῆς πρό αὐτῆς ἐλεύσεως τοῦ Ἀντιχρίστου δέν εἶναι γνωστός. Ὄχι μόνον οἱ ἄνθρωποι ἀγνοοῦμε τόν ἀκριβῆ χρόνο τῆς ἐμφανίσεως τοῦ Ἀνόμου, ἀλλά καί οἱ Ἄγγελοι καί οἱ Ἅγιοι ἐν τῷ οὐρανῷ.   Ἀκριβῶς γι’ αὐτό τό λόγο  δέν χρειάζεται νά πολυπραγμονοῦμε περί τοῦ χρόνου τῆς παρουσίας τοῦ Ἀντιχρίστου, ἀλλά  νά  προασφαλίζωμεν τούς ἑαυτούς μας.
Ἐνῷ ὅμως ὁ ἀκριβής χρόνος τῆς ἐλεύσεως τοῦ Ἀντιχρίστου εἶναι ἄγνωστος, εἶναι γνωστά τά
χαρακτηριστικά σημεῖα πού θά προηγηθοῦν ἀπ’ αὐτόν. Ἄν καί σέ κανένα σημείο τῆς ἀποκαλυπτικῆς ὁμιλίας Του ὁ Κύριος δέν λέγῃ κάτι ρητῶς περί τοῦ Ἀντιχρίστου, ὅμως τά περιγραφόμενα ἐκεῖ γεγονότα προσαρμόζονται ἄριστα στήν ἐποχή τοῦ Ἀνόμου. Σχεδόν ὅλα τά στοιχεῖα τῆς προφητείας πού σχετίζονται μέ την καταστροφή τῆς Ἱερουσαλήμ προτυπώνουν γεγονότα τῆς ἐσχατολογικῆς ἐποχῆς τοῦ Ἀντιχρίστου.  Τήν ἐποχή ἐκείνη θά χαρακτηρίζῃ μία φοβερή κατάπτωση τῶν ἡθῶν, πόλεμοι καί ἀκαταστασίες τῶν λαῶν, ἔκπτωσι ἀπό τήν πίστι, αὐτή ἀκριβῶς ἡ ἀποστασία γιά τήν ὁποία ὁμιλεῖ ὁ Ἀπόστολος (Β΄Θεσ. 2,3). Ἡ ἀγάπη θά ὑποχωρήσῃ και θά ἐπικρατήσῃ τό μῖσος:
«Τότε σκανδαλισθήσονται πολλοί καί ἀλλήλους πραδώσουσι καί μισήσουσιν ἀλλήλους» (Ματθ. 24,10).  Τό θλιβερό αὐτό σημεῖο ὀφείλεται στήν παράβασι τοῦ νόμου τοῦ Θεοῦ: «Καί διά τό πληνθυνθῆναι τήν ἀνομίαν ψυγήσεται ἡ ἀγάπη τῶν πολλῶν» (στιχ. 12).
Ἐπίσης, τό Εὑαγγέλιο τοῦ Χριστοῦ θά κηρυχθῇ σ’ ὅλα τά ἔθνη τῆς γῆς.  Θά ἐμφανισθοῦν πολλοί ψευδομεσσίες και ψευδόχριστοι, πού θά ἀντιποιοῦνται τό λυτρωτικό ἔργο τοῦ Χριστοῦ, καί μέ πολλές ἐξωτερικές θαυματοσημίες θά κατορθώνουν νά παραπλανοῦν πολλούς ἀπό τήν ὀρθή πίστι, «εἰ δυνατόν, καί τούς ἐκλεκτούς» (στιχ. 24).
Θά ὑπάρχῃ τότε μεγάλη θλῖψι καί ἀνάγκη καί διωγμός τῶν ἐκλεκτῶν. Τό δέ «βδέλυγμα τῆς ἐρημώσεως»(στιχ. 15) θά εἶναι δηλωτικό σημεῖο τοῦ τέλους.
Τῆς παρουσίας τοῦ Ἀνόμου προηγοῦνται, ἀπό τῆς ἐποχῆς τοῦ προφήτου Δανιήλ, τέσσερες μεγάλες κοσμικές βασιλεῖες.  Σ’ αὐτές ἀναφέρονται καί οἱ δύο προγητεῖες τοῦ Δανιήλ, τῆς εἰκόνος (Δαν. 2, 31-45) καί τῶν θηρίων (Δαν. 7, 2-8, 15-25).  Χρυσός, ἄργυρος, χαλκός, σίδηρος τῆς εἰκόνας καί τά τέσσερα θηρία δηλώνουν τέσσερες μεγάλες βασιλεῖες τοῦ κόσμου αὐτοῦ, πού ἐμφανίσθηκαν καί ἔφθειραν τήν ἀνθρωπότητα.  Οἱ τέσσερες βασιλεῖες εἶναι ἡ τῶν Βαβυλωνίων (χρυσός, λέαινα), ἡ τῶν  Περσῶν  (ἄργυρος, ἄρκτος), ἡ τῶν Ἑλλήνων (χαλκός, πάρδαλις) καί ἡ τῶν  Ρωμαίων (σίδηρος, ὄστρακο, τέταρτο θηρίο).  Οἱ βασιλεῖες αὐτές ἀνακύπτουν μέ τήν κατάλυσι κάθε προηγούμενης ἀπό τήν ἐπερχομένη.  Δήλαδή΄ «ἡ Βαβυλωνίων ὑπό Περσῶν, ἡ Περσῶν ὑπό Μακεδόνων (Ἑλλήνων), ἡ Μακεδόνων ὑπό Ρωμαίων»27(27 Ἁγίου Ἰωάννου Χρυσοστόμου, ΕΠΕ 23, 68 Πρβλ. Ἁγίου Ἱππολύτου, ΒΕΠΕΣ 6, 88-89).
Ἡ βασιλεία τῶν Ρωμαίων εἶναι ἡ τελευταία πρίν τόν Ἀντίχριστο ἑνιαία κυρίαρχη κοσμική ἐξουσία στή γῆ. Ὁ Ἀντίχριστος (τό μικρό κέρας μέ τή βλάσφημη συμπεριφορά) θά ἔλθῃ μετά τήν κατάλυση τῆς ἑνιαίας Ρωμαϊκῆς ἐξουσίας καί τήν ὡρίμανση τῆς δημοκρατικῆς ἀναρχίας (δέκα δάκτυλοι τῶν ποδῶν τῆς εἰκόνος, δέκα κέρατα τοῦ τετάρτου θηρίου) στόν κόσμο.  Κατά τόν Ἀπόστολο δέ , «μόνον ὁ κατέχων ἄρτι ἕως ἐκ μέσου γένηται (δηλαδή μέχρι νά φύγῃ ἀπό τή μέση ἐκεῖνος, πού τώρα ἐμποδίζει)΄ καί τότε ἀποκαλυφθήσεται ὁ ἄνομος» (Β΄ Θεσ. 2, 7-8).
Ἡ βασιλεία τοῦ Θεοῦ δηλώνεται μέ τό λίθο τῆς προφητείας τῆς εἰκόνος πού «ἐτμήθη......ἐξ ὄρους ἄνευ χειρῶν καί ἐπάταξε τήν εἰκόνα» (Δαν. 2, 34)΄ τήν ἐλέπτυνε, τήν ἀφάνισε καί κατόπιν «ἐγενήθη ὄρος μέγα κάι ἐκπλήρωσε (γέμισε) πάσαν τήν γῆν» (στιχ. 35).  Στήν Ἀποκάλυψι σημαίνεται μέ τήν προφητεία περί χιλιετοῦς βασιλείας (20, 1-8). Τά χίλια ἕτη δηλώνουν τό πλῆθος τῶν ἑτῶν τῆς χριστιανικῆς περιόδου, δηλαδή «ὁ ἀπό τῆς τοῦ Κυρίου ἐνανθρωπήσεως χρόνος μέχρι τῆς τοῦ Ἀντιχρίστου ἐλεύσεως», ὅπως ἑρμηνεύει ὁ ἅγιος Ἀνδρέας Καισαρείας28 (28 PG 106, 409).
Καί πάλιν ἀναφέρουμε ὅτι, ὁ Προφήτης ναί μέν περιγράφει γεγονότα ἱστορικά καί προαναγγέλλει τήν ἵδρυσι τῆς βασιλείας τοῦ Μεσσία στή γῆ, ὅμως τό βλέμμα του ἐκτείνεται πολύ πιό πέρα ἀπό τή μεσσιανική περίοδο καί προφητεύει γεγονότα τῆς ἐσχατολογικῆς ἐποχῆς.

συνεχίζεται ....

Ψηφιοποίηση κειμένου Κατερίνα

Σχολιασμός τοῦ παραπτώματος τοῦ ἱερέως πού κοινώνησε μέ ὄστια

Κατὰ καιροὺς μάλιστα ἔχουν ἀναφερθεῖ περιπτώσεις ποὺ αὐτὸ δοκιμάζεται ὡς μιὰ συνήθεια «ἀλληλοκατανοήσεως» σὲ περιοχὲς τῆς Ἑλλάδος, ὅπου συμβιώνουν ὀρθόδοξες καὶ ρ/καθολικὲς κοινότητες.


ΓΙΑ ΧΑΡΗ…ΜΙΑΣ ΟΣΤΙΑΣ

Σχόλιον «Χ.Β.»: Ἡ ἐπιβολὴ μιᾶς ἐκκλησιαστικῆς ποινῆς εἶναι πάντοτε μιὰ δυσάρεστη ὑπόθεση. Καὶ γιὰ τὸν «δικαστή», καὶ γιὰ τὸν «τιμωρούμενο» καὶ γιὰ τοὺς καλοπροαιρέτους «ὑπολοίπους».
Μακάρι νὰ μὴ εἶχε συμβεῖ αὐτὴ ἡ παράβαση. Τουλάχιστον εὐτυχῶς ποὺ ἀκόμη δὲν ἔγινε γνωστὸ τὸ ὄνομα τοῦ συγκεκριμένου κληρικοῦ. Τὸ δυσάρεστο ὅμως εἶναι τὸ συγκεκριμένο στραβοπάτημα, ποὺ δὲν τὸ δικαιολογεῖ καμιὰ δικαιολογία. Εἶναι ἀπορίας ἄξιον πῶς ἔφθασε καὶ μὲ ποιές σκέψεις καὶ μὲ ποιές προσδοκίες ὁ ἐν λόγῳ ἱερεὺς στὴν «μετάληψη» τῆς ὄστιας τῶν Ρωμαιοκαθολικῶν. Ποιά ἰδέα πρυτάνευσε μέσα του, ὥστε νὰ προβεῖ σὲ δημόσιο χῶρο σὲ τέτοιο κανονικὸ -ὁμολογιακὸ παράπτωμα ἀπεμπολήσεως τῆς ὀρθοδόξου αὐτοσυνειδησίας καὶ ὁμολογίας;  Δύο πειρασμικὰ ἐνδεχόμενα ὑπάρχουν. Τὸ ἕνα: ἡ ἀφελὴς ἀντίληψη, πὼς μὲ τέτοιου εἴδους  πειράματα ὑπηρετεῖται τὸ οἰκουμενιστικὸ ἰδεολόγημα τῆς ψευδοενώσεως, ἐνισχυμένη μὲ μιὰ συναισθηματικὴ ἔξαρση τῆς στιγμῆς. Τὸ δεύτερο (πολὺ «τραβηγμένο»): ἡ ἐντεταλμένη δοκιμασία τῶν ὀρθοδόξων ἀντανακλαστικῶν καὶ ἴσως ἡ πρόκληση ἐνδοορθοδόξων τριβῶν.

Ἐδῶ βεβαίως χρειάζεται μιὰ ἐπισήμανση. Τὸ κανονικὸ αὐτὸ ἔγκλημα κατὰ τῆς Θείας Κοινωνίας, μὲ τὴν καταφρόνησή Της, δὲν συνιστᾶ ἀποκλειστικὸ προνόμιο τοῦ ἐν λογῳ κληρικοῦ. Εἶναι δυστυχῶς σύμπτωμα μιᾶς διαδεδομένης ἀντιλήψεως σὲ πολλοὺς «χριστιανούς». Κατὰ καιροὺς μάλιστα ἔχουν ἀναφερθεῖ περιπτώσεις ποὺ αὐτὸ δοκιμάζεται ὡς μιὰ συνήθεια «ἀλληλοκατανοήσεως» σὲ περιοχὲς τῆς Ἑλλάδος, ὅπου συμβιώνουν ὀρθόδοξες καὶ ρ/καθολικὲς κοινότητες.

Σε ἀργία ὁ ἱερέας πού κοινώνησε α λα παπικά

Τρίτη, 12 Οκτωβρίου 2010


Άμεσα ήταν τα αντανακλαστικά της Αρχιεπισκοπής Αθηνών σε βαρύ εκκλησιαστικό παράπτωμα που υπέπεσε κληρικός της.
Σε επ’ αόριστον αργία τέθηκε με εντολή του Αρχιεπισκόπου Αθηνών Ιερώνυμου ο ορθόδοξος ιερέας που κοινώνησε με όστια, όπως προβλέπει το λατρευτικό της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας. Επίσης, σύμφωνα με εκκλησιαστική πηγή, έχουν ξεκινήσει ανακρίσεις για το ίδιο θέμα
Η αποκάλυψη έγινε από τον μητροπολίτη Γλυφάδας Παύλο, ο οποίος είχε συντάξει και αποστείλει σχετική επιστολή, την οποία και δημοσίευσε κατ’ αποκλειστικότητα η «Espresso».

Ο ιεράρχης είχε αποστείλει προ ημερών επιστολή στον κ. Ιερώνυμο και του ανέφερε ότι «κατά την 18ην Διεθνή Οικουμενική Σύνοδον Ορθοδόξου Πνευματικότητος, την διεξαχθείσαν εν τη Διορθοδόξω Μονή Bose Ιταλίας, από 8 έως 11 Σεπτεμβρίου, ορθόδοξος ιερεύς εγγεγραμμένος εν τη δυνάμη των κληρικών της Ιεράς Αρχιεπισκοπής Αθηνών (σ.σ.: αναφέρεται το όνομά του) κεκοινώνηκεν μετά των παπικών όστιαν εν τη υπό των Λατίνων τελεσθείσαν λατρευτικήν σύναξιν, παρουσία Ελλήνων ορθοδόξων αρχιερέων και καθηγητών πανεπιστημίων».

Σύμφωνα μάλιστα με τον μητροπολίτη Γλυφάδας: «Διά τους διαπράξαντας κληρικούς το ανωτέρω ολίσθημα-πλάνη, οι ιεροί κανόνες είναι αυστηρότατοι και ορίζουν καθαίρεσιν».
Ο συγκεκριμένος ιερέας που υπέπεσε σε αυτό το ολίσθημα και ετέθη σε αργία είναι ιερατικός προϊστάμενος σε πολύ γνωστή εκκλησία του κέντρου των Αθηνών και κατά καιρούς έχει ενοχλήσει με κάποιες απόψεις τους εκκλησιαστικούς κύκλους της Ορθόδοξης Εκκλησίας.

Τέλος, σύμφωνα με καλά πληροφορημένη πηγή, υπάρχει και άλλος ιερέας επαρχιακής μητρόπολης, ο οποίος έχει κοινωνήσει α λα... παπικά και για τον οποίο θα διενεργηθεί ανάκριση.

Πηγή: http://www.romfea.gr