"᾿Εγώ εἰμί τὸ Α καὶ τὸ Ω, ἡ ἀρχὴ καὶ τὸ τέλος, ὁ πρῶτος καὶ ὁ ἔσχατος" (᾿Αποκ. κβ΄, 13)

Κείμενα γιά τήν ἑλληνική γλῶσσα στή διαχρονική της μορφή, ἄρθρα ὀρθοδόξου προβληματισμοῦ καί διδαχῆς, ἄρθρα γιά τήν ῾Ελλάδα μας πού μᾶς πληγώνει...


Πέμπτη 7 Οκτωβρίου 2010

Φωτογραφίες καί video ἀπό τήν ἐκλογή τοῦ νέου ᾿Αρχιεπισκόπου τῶν ΓΟΧ κ. Καλλινίκου

Φωτό εκλογής Αρχιεπισκόπου

Φωτογραφικά στιγμιότυπα από όσα δεν είδαμε, στην "κεκλεισμένων των θυρών" διαδικασία εκλογής του νέου Αρχιεπισκόπου Αθηνών τῶν ΓΟΧ κ. Καλλινίκου Α'.


















Πηγή:http://www.ekklisiastikos.com

Οἱ ᾿Εννέα ᾿Αόρατοι ᾿Ασκητές τοῦ ῾Αγίου ῎Ορους καί ἡ ἐμφάνιση ἑνός ἐξ αὐτῶν!




Πριν προλάβω να συνέλθω από το αρχικό σοκ, ο μοναχός μου λέει "αυτό που αναζητάτε, αδερφέ, βρίσκεται εκεί..." και μου υποδεικνύει το ακριβές σημείο όπου βρίσκεται το σύμβολο που αναζητούσα. Πριν προλάβω να του μιλήσω περισότερο, γυρίζει και παίρνει την κατηφόρα, μπαίνει πάλι μέσα στη θάλασσα και χάνεται!

 


Ψηλά στο όρος του Άθωνα, εξαφανίζονται άνθρωποι, και οι τοπικοί θρύλοι λένε ότι από εκεί έρχονται οι "Εννέα Αόρατοι", εννιά μοναχοί που τους πήρανε οι Άγγελοι, και απάγουν άλλους μοναχούς για να τους αφήσουν στη θέση τους, στην ομάδα των εννιά, που μυστικά κυβερνά το Άγιο Όρος.


Αναδυόμενος μοναχός

Τότε ξαφνικά βλέπω ένα μοναχό να βγαίνει μέσα από τη θάλασσα, να αναδύεται από τα νερά! Εμφανίστηκε από το πουθενά και αναδύθηκε μέσα από τη θάλασσα, προχωρώντας μέσα στο νερό προς την ακτή. Ανέβηκε το τοιχάκι, διέσχισε τον παραλιακό δρόμο και πήρε το ανηφορικό μονοπάτι που οδηγεί από την ακτή προς το μοναστήρι και περνά δίπλα από το αίθριο που καθόμουν. Όταν τον είδα να βγαίνει από το νερό νόμισα πως είναι μια παραίσθησή μου. Αμέσως όμως σκέφτηκα πως εκεί πάντα υπάρχουν πολλοί μοναχοί που δουλεύουν στο εργοστάσιο ξυλείας, που εργάζονται στα χωράφια, που ψαρεύουν κλπ. και σκέφτομαι μήοως βγήκε μέσα απο καμιά βάρκα, που δεν πρόλαβα να δω και την τραβήξανε πίσω απότο τοιχάκι, έξω από το οπτικό μου πεδίο. Ο μοναχός βγαίνει από τη θάλασσα και παίρνει το ανηφορικό δρομάκι που βγαίνει προς το μοναστήρι και έρχεται προς το μέρος μου στο αίθριο, εκεί που κάθομαι. Μου λέει "τις ευλογίες σου αδερφέ Ιωάννη και σκύβει να μου ασπασθεί το χέρι, εγώ φυσικά το τράβηξα τελείως σαστισμένος, σοκαρισμένος διότι γνώριζε το όνομά μου και το επίθετό μου όσο και για την παρουσία στο μοναστήρι του γιου μου Τάλω για τον οποίο έκανε κάποια φευγαλέα αναφορά. Πριν προλάβω να συνέλθω από το αρχικό σοκ, ο μοναχός μου λέει "αυτό που αναζητάτε, αδερφέ, βρίσκετε εκεί..." και μου υποδεικνύει το ακριβές σημείο όπου βρίσκεται το σύμβολο που αναζητούσα. Πριν προλάβω να του μιλήσω περισότερο, γυρίζει και παίρνει την κατηφόρα, μπαίνει πάλι μέσα στη θάλασσα και χάνεται! Μπήκε πάλι στο νερό και εξαφανίστηκε από τα μάτια μου... Τώρα μέσα στη σαστιμάρα μου, διότι ήταν ένα σοκ για μένα να έρθει κάποιος και να μου πει που βρίσκεται αυτό που αναζητούσα, η εντύπωση που μου άφησε ήταν ότι ο άνθρωπος αυτός ήταν ο μοναχός που είχα συναντήσει στη μονή του Αγ. Διονυσίου στον Όλυμπο! Ήταν το φαινότυπό του, και μέσα μου μέχρι τώρα επιμένω πως ήταν αυτός, νομίζω πως ήταν το ένα και το αυτό φυσικό πρόσωπο. Γνωρίζουμε φυσικά πολλά για την πολυστασία και ίσως μπορούμε να δώσουμε μια ερμηνεία σε αυτό το φαινόμενο.

Πηγή: Περιοδικό Strange, No 57, σελίδα 33. Άρθρο του Αλβέρτου Δημητρίου-Λένας Αδαμοπούλου με τίτλο Στοιχειωμένη Ελλάδα

Πηγή:http://orthodoxgreek.blogspot.com

ΟΜΙΛΙΑ ΠΕΡΙ ΤΟΥ ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΠΟΡΦΥΡΙΟΥ ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΕΙΜΝΗΣΤΟ ΚΑΘΗΓΗΤΗ ΠΑΠΑΖΑΧΟ (ΚΑΡΔΙΟΛΟΓΟ ΤΟΥ ΓΕΡΟΝΤΟΣ)



ΟΜΙΛΙΑ ΠΕΡΙ ΤΟΥ ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΠΟΡΦΥΡΙΟΥ ΑΠΟ ΤΟΝ ΚΑΘΗΓΗΤΗ ΚΑΡΔΙΟΛΟΓΙΑΣ ΠΑΠΑΖΑΧΟ (Πατῆστε παρακάτω)
http://anavaseis.blogspot.com/2010/10/blog-post_5268.html

Εὐχόμεθα ἡ ῾Ιεραρχία τῆς ᾿Εκκλησίας τῆς ῾Ελλάδος νά ἀρθεῖ στό ὕψος τῶν περιστάσεων γιά τήν ΚΑΡΤΑ ΠΟΛΙΤΗ! ( Σχόλιο Ὀρθοδόξου Παρατηρητηρίου)

Ιερά Σύνοδος της Ιεραρχίας - Επίσκοποι για την "Κάρτα του Πολίτη" - Ιερώνυμος: "παραμένω σιωπηλός και κρατάω χαμηλούς τόνους"

Εισαγωγικό σχόλιο απο το "Ο.Π"
Αν όσα συζητήθηκαν σήμερα ,προτελευταία ημέρα της Συνόδου της Ιεραρχίας, είναι όπως τα περιγράφει η γνωστή για τις θέσεις της ιστοσελίδα Amen.gr στο πιο κάτω  κείμενο που αναδημοσιεύουμε , τότε μάλλον το μείζον ζήτημα της "Κάρτας του Πολίτη", όπως ετέθη  απο   Επισκόπους , θα αντιμετωπισθεί  απο την Σύνοδο  με τον  "Αρχιεπισκοπικό  τρόπο"  δηλαδή  της  ... σιωπής και των χαμηλών τόνων .
Είναι προφανές ότι η  Ιερά Σύνοδος της Ιεραρχίας δεν έχει αξιολογήσει  ως μείζον το ζήτημα  της επιβολής  μιας ηλεκτρονικής αντίχριστης δικτατορίας  της οποίας το βασικώτερο  "εργαλείο" θα είναι η "Κάρτα του Πολίτη" (τις "ασκήσεις εξομείωσης" θα τις κάνει με την "Κάρτα συναλλαγών" ή  "φοροκάρτα" )  ενώ   άκουσε τις  φωνές των λίγων  Επισκόπων  και  των πιστών  που με κάθε τρόπο  ζητούν να λάβει θέση .
Εμείς ευχόμεθα  η Ιεραρχία της Εκκλησίας της Ελλάδος να αρθεί στο ύψος των περιστάσεων  και να  σταθεί  δίπλα στις αγωνίες και τις  δικαιολογημένες ανησυχίες του  ποιμνίου της.
Μέχρι λοιπόν αύριο,  οπότε και θα  ολοκληρωθούν οι εργασίες  της Ιεράς Συνόδου της Ιεραρχίας,  θα αναμένουμε  για να δούμε αν  οι Ιεράρχες  και ποιμένες μας θα ακολουθήσουν  την οδό της  Αποστολικής παράδοσης  ή όχι.

῾Η Σύνοδος τῆς ῾Ιεραρχίας ἀσχολήθηκε μέ τόν ΑΜΚΑ, τήν «Κάρτα Πολίτη», τίς "ἀνορθογραφίες" στά σχολικά βιβλία, καθώς καί τήν κατάργηση τῶν θρησκευτικῶν ὡς ὑποχρεωτικοῦ μαθήματος. ῾Ο ᾿Αρχιεπίσκοπος δέχθηκε ἔντονη κριτική ἀπό ἱεράρχες.

Πηγή:᾿Αρχιεπίσκοπος ῾Ιερώνυμος: "Δέν κινδυνεύω, μήν ἔχετε ἀγωνία"


του Νίκου Παπαχρήστου
Ο ΑΜΚΑ, η «Κάρτα Πολίτη» αλλά και ο γάμος της ομοφυλόφιλης  Προέδρου της Ισλανδίας με την επί πολλά χρόνια σύντροφό της απασχόλησαν, σύμφωνα με πληροφορίες, μεταξύ των άλλων θεμάτων, την σημερινή συνεδρίαση της Ιεραρχίας της Εκκλησίας της Ελλάδος. Σύμφωνα με πληροφορίες κατά τη διάρκεια της συζήτησης που σήμερα κινήθηκε σε σχετικά χαμηλούς τόνους ο Μητροπολίτης Μεσογαίας Νικόλαος φέρεται να έθιξε το θέμα των ηλεκτρονικών ταυτοτήτων πάσης μορφής. «Υπάρχουν κέντρα στο εξωτερικό που θέλουν να καθορίζουν την ζωή μας» φέρεται να είπε ο κ.Νικόλαος.

Υπενθυμίζεται ότι το τελευταίο διάστημα καλείται η Ιεραρχία μέσα από ιστοχώρους να τοποθετηθεί για τον ΑΜΚΑ αλλά και την «Κάρτα Πολίτη».

Στην ομιλία του ο Μεσογαίας, σύμφωνα με πληροφορίες, έθιξε και το ζήτημα του γάμου των ομόφυλων ζευγαριών. Μάλιστα φέρεται να αναφέρθηκε στην περίπτωση επικεφαλής Κυβερνήσεως που παρέστη στο γάμο ομοφυλόφιλου υπουργού του καθώς και στο γάμο της Ισλανδής Προέδρου με την σύντροφό της στον οποίο, πρόσθεσε, παρέστη και προτεστάντης θρησκευτικός λειτουργός.

Συνοδικοί κύκλοι εξηγούσαν ότι με την παρέμβασή του ο Μεσογαίας υπογράμμισε τον εκφυλισμό της Κοινωνίας, αποτέλεσμα της γενικότερης κρίσης που, όπως ήδη η Εκκλησία διαπίστωσε, δεν είναι μόνο οικονομική αλλά πολυδιάστατη.

Οι αναφορές του Μητροπολίτη Μεσογαίας φαίνεται να ξένισαν κάποιους Μητροπολίτες οι οποίοι σε κατ’ ιδίαν συζητήσεις τους σχολίαζαν ότι τέτοιου είδους φαινόμενα παθογένειας δεν έχουν επεκταθεί στην ελληνική κοινωνία.

Στο πλαίσιο της σημερινής συνεδρίασης ο Μητροπολίτης Δημητριάδος και Αλμυρού Ιγνάτιος παρουσίασε την εισήγησή του με θέμα: «Η Εκκλησία ως ελπίδα και ενότητα της κοινωνίας και ως νοηματοδότηση της ζωής του ανθρώπου».

Στο πλαίσιο της συζητήσεως που ακολούθησε διατυπώθηκαν διάφορες απόψεις τόσο για την κρίση όσο και για τις δυνατότητες της Εκκλησίας να συμβάλλει στην αντιμετώπισή της.

Σύμφωνα με πληροφορίες οι Μητροπολίτες Θεσσαλονίκης Άνθιμος και Καλαβρύτων Αμβρόσιος εμμέσως άσκησαν και πάλι κριτική για το γεγονός ότι η Εκκλησία εμφανίζεται να σιωπά και δεν παρεμβαίνει στις εξελίξεις.

«Κινδυνεύετε να κατηγορηθείτε ότι υποστηρίζετε μια συγκεκριμένη πολιτική κατεύθυνση»   φέρεται να είπε απευθυνόμενος στον Αρχιεπίσκοπο Ιερώνυμο, ο Μητροπολίτης Φθιώτιδος Νικόλαος.

Άλλοι μητροπολίτες έθεσαν το ζήτημα των βιβλίων των θρησκευτικών και της μετατροπής του σε προαιρετικό μάθημα ως ένα ακόμα σύμπτωμα της γενικότερης κατάπτωσης που συνέβαλλε στην κρίση.

Στο τέλος των τοποθετήσεων ο Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος έλαβε τον λόγο και απάντησε επί της ουσίας σε εκείνους που τον κατηγορούν ότι παραμένει σιωπηλός και κρατάει χαμηλούς τόνους έναντι της πολιτείας.

«Δεν κινδυνεύω, μην έχετε αγωνία» τόνισε ο κ.Ιερώνυμος απαντώντας εμμέσως στον Φθιώτιδος Νικόλαο. «Άλλο το ενδιαφέρον για τον πολίτη και άλλο για την πολιτική, τα κόμματα και τους πολιτικούς. Εγώ τηρώ μια στάση τέτοια που να μην εξωθώ τα πράγματα στα άκρα. Και ίσως να ήταν διαφορετικά αν δεν είχα αυτή την επικοινωνία που έχω με ηγεσία της Πολιτείας» φέρεται να είπε ο Αρχιεπίσκοπος.

Σε δηλώσεις του μετά το τέλος της Συνόδου ο Θεσσαλονίκης Άνθιμος διερωτήθηκε γιατί θα πρέπει να μετατραπεί σε προαιρετικό το μάθημα των θρησκευτικών και γιατί θα πρέπει να αποδυναμώνεται το μάθημα της Ιστορίας με την αφαίρεση των κεφαλαίων για το Βυζάντιο και την ελληνική επανάσταση

Ο Μητροπολίτης Ζακύνθου Χρυσόστομος αναφέρθηκε στην τοποθέτηση ενός άλλου μητροπολίτη ο οποίος υποστήριξε ότι σε σχολικό βιβλίο περιλαμβάνεται μειωτική φράση κατά της Εκκλησίας. «Εάν ισχύει αυτό είναι απαράδεκτο και θα αντιδράσουμε» είπε ο κ.Χρυσόστομος.  

Δημοσιογρἀφος τοῦ Βήματος χαρακτηρίζει "῾Ιερά ᾿Εξέταση" τήν ᾿Επιτροπή τῆς Συνόδου γιά τά βιβλία!

Σχόλιο ᾿Οδυσσέως: Μέ αὐτή τή λογική κ. ᾿Αντωνιάδου θά πρέπει νά χαρακτηρίσουμε καί ῾Ιερά ᾿Εξέταση τό ᾿Εθνικό Συμβούλιο Ραδιοτηλεόρασης ἤ τήν ΕΣΗΕΑ. ᾿Επιτέλους, ἄς μήν βρίσκουμε φωτιά ἐκεῖ πού δέν ὑπάρχει καί μάλιστα ἀπό δημοσιογράφους πού καλύπτουν τόν ἐκκλησιαστικό χῶρο!

Ιερά Εξέταση» για τα σχολικά βιβλία

Ο Αρχιεπίσκοπος πρότεινε τη συγκρότηση ειδικής επιτροπής που θα μελετήσει τα διδακτικά εγχειρίδια των Νέων Ελληνικών, της Ιστορίας και των Θρησκευτικών

ΜΑΡΙΑ ΑΝΤΩΝΙΑΔΟΥ | Πέμπτη 7 Οκτωβρίου 2010
Τη συγκρότηση επιτροπών που θα μελετήσουν τα σχολικά βιβλία των Νέων Ελληνικών, της Ιστορίας και των Θρησκευτικών αποφάσισε χθες η Ιεραρχία της Εκκλησίας της Ελλάδος. Ο Αρχιεπίσκοπος κ. Ιερώνυμος, μέσα σε έντονα φορτισμένο κλίμα, πρότεινε τη συγκρότηση ειδικής επιτροπής που θα μελετήσει τα βιβλία, καθώς, σύμφωνα με τους αρχιερείς προωθούν την αποχριστιανοποίηση της παιδείας!

Το θέμα έθεσε πρώτος ένας καλός φίλος του Αρχιεπισκόπου, ο Μητροπολίτης Ηλείας κ. Γερμανός, ο οποίος ζήτησε να ληφθούν μέτρα. Γρήγορα το αίτημα υποστηρίχθηκε από τους Μητροπολίτες Καισαριανής κ. Δανιήλ, Καλαβρύτων κ. Αμβρόσιο και Θεσσαλονίκης κ. Ανθιμο. «Ολα όσα συμβαίνουνείναι διότι η οικονομική κρίση είναι αποτέλεσμα της ηθικής κρίσης.Η οποία ηθική κρίση οφείλεται στο ότι δεν υπάρχει παιδεία» είπε ο κ. Γερμανός και πρόσθεσε: «Η κυβέρνηση γκρεμίζει το υπόβαθρο της παιδείας, διότι δεν έχει μέσα τα Θρησκευτικά και την Ιστορία της πατρίδας μας».
Ο Μητροπολίτης Καισαριανής από την πλευρά του παρουσίασε αποσπάσματα βιβλίων των Νέων Ελληνικών που διδάσκονται στα δημοτικά σχολεία και τα οποία, όπως υποστήριξε, απαξιώνουν την Εκκλησία, τον κλήρο και τον ρόλο που διαδραμάτισε σε συγκεκριμένες ιστορικές στιγμές. Μέσα σε αυτό το κλίμα, ο Αρχιεπίσκοπος πρότεινε τη συγκρότηση επιτροπών και την αποστολή εγγράφου διαμαρτυρίας στο υπουργείο Παιδείας.

Προηγουμένως ο Αρχιεπίσκοπος δέχθηκε τα βέλη αρχιερέων, οι οποίοι αποτελούσαν την πτέρυγα της Ιεραρχίας της Εκκλησίας επί Μακαριστού Χριστόδουλου, με αφορμή σειρά διοικητικών αλλαγών που προωθεί στις υπηρεσίες της Ιεράς Συνόδου. «Εάν επιθυμείτε να καταργήσετε το έργο του Αρχιεπισκόπου Χριστοδούλου τότε να μας το πείτε να ξέρει ο καθένας μας τι γίνεται» είπε ο Μητροπολίτης Καισαριανής, ο οποίος αρνήθηκε την κατάργηση των επιτροπών που είχε δημιουργήσει ο Χριστόδουλος και ζητούσε ο κ. Ιερώνυμος. Οι θέσεις του κ. Δανιήλ, στενού συνεργάτη του μακαριστού Χριστοδούλου αλλά και υποστηρικτή της εκλογής του κ. Ιερωνύμου στον αρχιεπισκοπικό θρόνο, προκάλεσαν την αντίδραση του Αρχιεπισκόπου.

«Τίμησα και τιμώ τον προκάτοχό μου και το έργο του. Δεν δέχομαι αυτά που λέτε.Να προσέχετε πώς εκφράζεστε» ήταν η απάντηση του Αρχιεπισκόπου, ο οποίος κάλεσε τον Μητροπολίτη Καισαριανής να ανακαλέσει- κάτι που πάντως δεν συνέβη. Τα πνεύματα οξύνθηκαν ακόμη περισσότερο όταν τον λόγο έλαβε ο επίσης συνεργάτης του Χριστοδούλου Μητροπολίτης Σιατίστης κ. Παύλος, ο οποίος δήλωσε ότι οι αρχιερείς δεν μπορούν να σιωπούν: «Τα προβλήματα είναι μεγάλα, οι πιστοί περιμένουν έναν λόγο από εμάς» είπε ο κ. Παύλος.

Οι τοποθετήσεις αυτές άνοιξαν τον «ασκό του Αιόλου» και τον λόγο έλαβε ο Μητροπολίτης Θεσσαλονίκης κ. Ανθιμος, ο οποίος θεωρεί ότι βρίσκεται στο στόχαστρο του Αρχιεπισκόπου. «Ο λαός όπου πάω μου ζητάει να μιλάω για τα εθνικά θέματα. Και στη Βόρειο Ελλάδα έχουμε μια άλλη ευαισθησία» δήλωσε ο κ. Ανθιμος, για να του απαντήσει ο Αρχιεπίσκοπος ότι «έχω διαφορετική γνώμη. Πιστεύω ότι ο άμβωνας δεν μπορεί να χρησιμοποιείται για πολιτικολογία. Και εγώ είμαι ευαισθητοποιημένος» .


Διαβάστε περισσότερα: http://www.tovima.gr/default.asp?pid=2&ct=1&artId=358989&dt=07/10/2010#ixzz11fsry7bA

῎Επρεπε νά τό περιμένουμε...

Απάντηση της Υπουργού Παιδείας για την Επιτροπή της Συνόδου για τα βιβλία

Στην προσωπική ιστοσελίδα της Υπουργού Παιδείας Άννας Διαμαντοπούλου αναρτήθηκαν δηλώσεις της μετά τη συνάντηση που είχε με τον Πρόεδρο της Κ.Ο. του ΣΥΡΙΖΑ, Αλέξη Τσίπρα.

Σε ερώτηση σχετικά με την επιτροπή Ιεραρχών που θα εξετάσει τα σχολικά βιβλία, η Υπουργός απάντησε: "Τα βιβλία του ελληνικού εκπαιδευτικού συστήματος εκδίδονται από το Υπουργείο Παιδείας και την ευθύνη τους έχει το Παιδαγωγικό Ινστιτούτο".

Πηγή:Θρησκευτικά

94.000 “λευκές κόλλες” στίς Πανελλαδικές ᾿Εξετάσεις, τοῦ Χρήστου Κάτσικα



Σχόλιο ᾿Οδυσσέως: Σέ μιά περίοδο πού ἡ ἐκπαίδευση τῶν ἑλληνοπαίδων ἔχει τά χάλια της καί οἱ προοπτικές ἐπαγγελματικῆς ἀποκατάστασης ὁλοένα καί λιγοστεύουν γιά τούς νέους μας, τό ῾Υπουργεῖο παιδείας θέλει νά ἀναμορφώσει τό Λύκειο πειραματιζόμενο γιά ἄλλη μιά φορά. Πρῶτο καί καλύτερο θῦμα τό μάθημα τῶν Θρησκευτικῶν. Πρόκειται οὐσιάστικά γιά ἕναν ἔμμεσο διωγμό τῆς ὀρθόδοξης διασκαλίας ἀπό τό Λύκειο μέ τό "γάντι". Παλαιότερα σέ ἐδίωκαν καί τό ἔπαιρνες χαμπάρι. Τώρα σέ διώκουν καί πρέπει νά πεῖς κι εὐχαριστῶ! Βρέ πού καταντήσαμε. Θά ποῦν τίποτε οἱ ἱεράρχες μας, πού συνεδριάζουν αὐτές τίς μέρες ἤ θά περιοριστοῦμε στό:"σφάξεμε ἀγά μου ν᾿ ἀγιάσω"; ῾Ωστόσο, ὥσπου ν᾿ ἁγιάσουμε ἐμεῖς, ἡ κ. Διαμαντοπούλου θά ἔχει κάνει τή δουλειά της.

94.000 “λευκές κόλλες” στις Πανελλαδικές Εξετάσεις, του Χρήστου Κάτσικα

ΟΙ ΑΡΙΣΤΟΥΧΟΙ ΚΑΙ ΟΙ «ΑΛΛΟΙ»: ΔΥΟ ΚΟΣΜΟΙ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΟΙ 

94.000 “λευκές κόλλες” στις Πανελλαδικές Εξετάσεις

 ΑΡΘΡΟ του Χρήστου Κάτσικα
Η ανακοίνωση των βαθμολογιών των φετινών υποψηφίων ανέδειξε ανάμεσα σε άλλα και ορισμένες πλευρές που μένουν στο περιθώριο των δημοσίων συζητήσεων.
Φέτος υπήρξαν περίπου 94.000 γραπτά (δηλαδή το 1 στα 6 γραπτά των πανελλαδικών εξετάσεων) που βαθμολογήθηκαν 0-5, δηλαδή μιλάμε ουσιαστικά για 94.000 λευκές κόλλες. Μαζί τους άλλα περίπου 116.000 γραπτά (δηλαδή περισσότερο από 1 στα 5) βαθμολογήθηκαν με βαθμολογία μικρότερη του 10. Με άλλα λόγια ένας στους τρεις υποψήφιους έγραψε φέτος κάτω από τη βάση και από αυτούς περίπου οι μισοί έδωσαν σχεδόν λευκή κόλλα!
            Την ίδια ώρα, στην αντίπερα όχθη, 88.000 περίπου γραπτά βαθμολογήθηκαν με άριστα (18-20).
            Μιλάμε για ένα μεγάλο αγεφύρωτο χάσμα. Χάσμα στις βαθμολογίες (10.000 αριστούχοι από τη μια και 210.000 υποψήφιοι κάτω από τη βάση από την άλλη), στους υποψήφιους και στις βάσεις (από 4.500 μέχρι 19.500), χάσμα στις προσδοκίες! Άλογα κούρσας και ουραγοί!
            Παράδοξο και πρωτότυπο; Η αλήθεια είναι ότι τα τελευταία χρόνια αυτή η κατάσταση παγιώνεται.
            Τι συμβαίνει;
            Σα να αντανακλά η ίδια η κοινωνία πάνω στην κίνηση των βάσεων. Μια κοινωνία όπου οι φτωχοί γίνονται φτωχότεροι και οι πλούσιοι πλουσιότεροι. Και στη μέση σμπαραλιασμένα τα μεσαία στρώματα. 
            Από την άλλη φαίνεται καθαρά ότι έχει συντελεστεί αθέατα αλλά σταθερά μια σημαντική αλλαγή στους υποψήφιους. Δίπλα στα «άλογα κούρσας» με τα 18άρια και τα 19άρια που τινάζουν τις βάσεις στον αέρα διαμορφώνονται οι ουραγοί, μια μεγάλη ομάδα (ίσως η μεγαλύτερη μετά τη μεταπολίτευση) παιδιών, κυρίως από τα λαϊκά στρώματα (γόνοι αγροτών, εργατών, μικρουπαλλήλων κλπ) οι οποίοι έχουν γυρίσει την πλάτη στην σχολική εκπαίδευση σαν απάντηση στο γεγονός ότι η τελευταία δεν έχει έχει πλέον να τους προσφέρει αυτό που απλόχερα, στο πεδίο των επαγγελματικών προοπτικών,  πρόσφερε στο παρελθόν. 

ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΗΣ ΚΙΝΗΤΙΚΟΤΗΤΑΣ ΣΒΗΝΕΙ ΤΙΣ ΠΡΟΣΔΟΚΙΕΣ

            Πριν από περίπου 30 χρόνια, την Ακαδημαϊκή χρονιά 1981/82, σύμφωνα με τις αντιλήψεις της συντριπτικής πλειοψηφίας των φοιτητών - τριών που απάντησαν στην ερώτηση «νομίζετε ότι στη σημερινή ελληνική κοινωνία τα άτομα έχουν τη δυνατότητα να μεταπηδούν σε μια κοινωνική τάξη ανώτερη από αυτή στην οποία βρίσκονται οι γονείς τους;» η καταφατική απάντηση συγκέντρωσε συνολικά το 95% των φοιτητών/τριών.
            Διαπιστώθηκε μάλιστα ότι δεν υπήρχε στην απάντηση αυτή σχέση ανάμεσα στην κοινωνική προέλευση των φοιτητών και στην αντίληψή τους για τις πιθανότητες κοινωνικής ανόδου. Στην ίδια έρευνα, η οποία διεξήχθη την περίοδο εκείνη από την πανεπιστημιακό Ιωάννα Λαμπίρη - Δημάκη, τονίζεται κι ένα άλλο εξ ίσου σημαντικό εύρημα. Στην ερώτηση «με ποιους τρόπους επιτυγχάνεται η κοινωνική άνοδος στη σημερινή ελληνική κοινωνία;» φοιτητές και φοιτήτριες θεωρούσαν την περίοδο αυτή, την  μόρφωση κύριο μέσο κοινωνικής ανόδου, εννοώντας, βέβαια ότι οι πανεπιστημιακές σπουδές, ειδικότερα, συντελούν στην κοινωνική άνοδο.
            Πρόκειται, βέβαια, για πεποίθηση που «χρώσταγε» τα οικοδομικά υλικά του σχηματισμού της σε εκείνη την περίοδο (και ακόμη προγενέστερα) στην οποία, πράγματι, η εκπαίδευση διαδραμάτισε αποφασιστικό ρόλο στην ένταξη εκατοντάδων χιλιάδων νέων από όλα τα κοινωνικά στρώματα στις πολλαπλές νέες θέσεις εργασίας που «αναφύονταν» κατά χιλιάδες.  Γιατί ως γνωστόν στη χώρα μας, στις πρώτες μεταπολεμικές δεκαετίες, μέχρι και τις αρχές περίπου της δεκαετίας του ΄80, η αναδιάρθρωση της Ελληνικής οικονομίας, το «άνοιγμα» του δημόσιου τομέα και η διόγκωση του τριτογενούς τομέα, των υπηρεσιών κ.λπ. έδωσαν την ευκαιρία στον εκπαιδευτικό μηχανισμό να διαδραματίσει κυριαρχικό ρόλο στην ένταξη χιλιάδων νέων παιδιών εργατών και φτωχών αγροτών, της βασανισμένης ελληνικής υπαίθρου, στις νέες θέσεις του καταμερισμού εργασίας. Οι πανεπιστημιακοί τίτλοι και τα διπλώματα αποκτούν την ίδια περίοδο τη λειτουργία που είχαν παλαιότερα οι «τίτλοι ευγενείας» για την κατάληψη μιας ευνοημένης επαγγελματικής θέσης και φυσικά μαγνητίζουν, ιδιαίτερα, εκείνα τα τμήματα του πληθυσμού που προσπαθούν να «σπρώξουν» τα παιδιά τους - μέσω της εκπαίδευσης - στην «άλλη» πλευρά του λόφου, εκεί όπου απουσιάζει η χειρωνακτική εργασία, η ανασφάλεια και τα χαμηλά εισοδήματα.
            Η εκπαίδευση για τους φτωχούς και μεσαίους αγρότες της εποχής ήταν μια επένδυση για τα παιδιά τους προστατευμένη από τον πληθωρισμό που φλόγιζε την ελπίδα να τα δουν να περάσουν στην άλλη όχθη, στα μεσαία και ανώτερα στρώματα. «Να φύγει», «να σπουδάσει», «να γίνει δάσκαλος, γιατρός, καθηγητής, δημόσιος υπάλληλος», «χορτάρι να βοσκήσω, αλλά να σπουδάσει». Η ιδεολογία της κοινωνικής ανόδου αποκτά αυτή την περίοδο μια άνευ προηγουμένου εμβέλεια.
            Εικοσιοκτώ χρόνια αργότερα, σήμερα, τα πράγματα έχουν αλλάξει σημαντικά. Μιλάμε για ανατροπή στις καταστάσεις, στα δεδομένα και στις πεποιθήσεις. Το «κλειδί του παραδείσου», το Πανεπιστήμιο, που την προηγούμενη περίοδο πρόβαλε σαν το σκαλοπάτι που έπρεπε ν' ανέβουν τα παιδιά των λαϊκών οικογενειών για να "αποκατασταθούν - εξασφαλιστούν", δεν υπάρχει πια. Τα πτυχία έχουν χάσει την αποτελεσματικότητα που είχαν στο παρελθόν ως μέσα επαγγελματικής προώθησης καθώς η ολοένα και αυξανόμενη ανεργία «σαρώνει» όλων των ειδών τους τίτλους, ιδιαίτερα όταν δεν συνοδεύονται από υψηλή καταγωγή, «δίκτυο σχέσεων - γνωριμιών» και «κληρονομικά δικαιώματα».
            Ακόμη παραπέρα. Σε αντίθεση με το παρελθόν όχι μόνο το παιδί μιας εργατικής ή αγροτικής οικογένειας με το πτυχίο της φιλολογίας ή κάποιου τμήματος του Παντείου ή της Νομικής δεν έχει εγγυημένη επαγγελματική προοπτική αλλά και το παιδί μιας οικογένειας εκπαιδευτικών ή δημοσίων υπαλλήλων ή μικροεμπόρων με το πτυχίο στο χέρι είναι πιθανόν να έχει καθοδική κοινωνική κινητικότητα, να βρεθεί, δηλαδή, σε χειρότερη θέση επαγγελματικά, κοινωνικά, οικονομικά από τους γονείς του οι οποίοι είχαν πετύχει ανοδική κοινωνική τροχιά στην προηγούμενη γενιά.
            Είναι απαραίτητο να σημειώσουμε εδώ ότι αυτή η πραγματικότητα σημαίνει και την αναίρεση οποιασδήποτε εγγυημένης δυνατότητας ανοδικής κοινωνικής κινητικότητας μέσα από την πρόσβαση στον εκπαιδευτικό μηχανισμό, γεγονός που οδηγεί στη σταδιακή διάλυση των παραδοσιακών αντιλήψεων που συγκροτούνταν γύρω από τον εκπαιδευτικό μηχανισμό. Ακυρώνεται έτσι ένα ολόκληρο φάσμα κοινωνικών προσδοκιών, συγκροτημένο εδώ και αρκετές δεκαετίες για τη δυνατότητα εργασιακής απασχόλησης μέσα από την πρόσβαση στην εκπαίδευση και τα διαπιστευτήριά της. Οι προσδοκίες, βέβαια, αυτές την τελευταία 15ετία δέχθηκαν απανωτά χτυπήματα από την εργασιακή αβεβαιότητα, την ετεροαπασχόληση, υποαπασχόληση, μισθολογική υποβάθμιση.
            Κάτι για το τέλος για να μην ξεχνιόμαστε. Η μπαταρία που φόρτιζε την πρώτη μεταπολιτευτική δεκαετία τη σχέση με το σχολείο και τη γνώση των παιδιών από τα λαϊκά στρώματα είχε δυο πόλους: Ο ένας πόλος συνδέονταν με το γεγονός ότι η αριστερά είχε διεισδύσει βαθειά στη νεολαία και μαζί είχε διεισδύσει και η καλή της σχέση με τα «γράμματα». Ένα μεγάλο τμήμα των μαθητών της περιόδου εκείνης, όσοι κατάφερναν και ξέφευγαν από τους φανερούς και ενισχυμένους ταξικούς φραγμούς, θεωρούσαν τη γνώση δύναμη ανατροπής που συνδέονταν με ένα νήμα με τα «πληθωριστικά» όνειρα για αλλαγή του κόσμου. Γι αυτό ένα μεγάλο τμήμα τους θριάμβευε σχολικά.
            Ο άλλος πόλος συνδέονταν με το γεγονός ότι οι εκπαιδευτικοί τίτλοι οδηγούσαν κατευθείαν σε εργασία. Αυτό πριμοδοτούσε τις προσδοκίες καθώς «άναβε» το πράσινο φως για «επαγγελματική αποκατάσταση» σε ένα τοπίο κοινωνικής κινητικότητας.
            Σήμερα; Οι αριστερές ιδέες εδώ και χρόνια είναι ακόμη αδύναμες μέσα στη νεολαία και μαζί η εμπιστοσύνη για τη γνώση. Την ίδια στιγμή η διευρυμένη ανεργία των πτυχιούχων και οι το «βάθος» των μισθών αφοπλίζουν τις διαθέσεις και σβήνουν τις προσδοκίες.

12/07/2010 - 09:24
Πηγή:http://www.alfavita.gr 

Κώστα Ζουράρη: ᾿Εθνική συνείδηση καί θρησκευτική πίστη


Σχόλιο Ὀδυσσέως: Φιλοξενοῦμε σήμερα ἕνα κείμενο τοῦ Ζουράρη, μικρό ἀλλά ἀνατρεπτικό. Λίγο ἀναρχικό στήν ἔκφραση (μέ τήν ἔννοια ὅτι ξεφεύγει ἀπό τήν τετριμμένη φρασεολογία, Ζουράρης εἶναι αὐτός!)  ῞Οσοι ἀντέχετε τόν κατά Ζουράρη λόγο, διαβάστε τον...οἱ λοιποί ἀπέχετε!
του Κώστα Ζουράρι
«Εθνική συνείδηση» και «θρησκευτική πίστη», σημαίνει για ένα λαό να ασκεί Διάκρισιν. Να διακρίνει, που πάνε τα τέσσερα. Καί να απαιτεί την εφαρμογή του νόμου περί ελληνικών επιγραφών, ώστε οι «ευρωκρετίνοι» διαφημισσάριοι να αναγράφουν με το ελληνικό αλφάβητο το μέγκα-λιγούρικο μένος τους κι οι εκλογές να μη γίνονται την Κυριακή των Βαΐων. Κι αν όχι, τότε ο λαός να κάτσει στο σβέρκο όλων αυτών των πώλων όνων καί λοιπών μεγαθηρίων καί να γίνει το έλα να δεις.
Αλλιώς η μοίρα μας είναι γνωστή. Πτώματα όχλου, θα ρευόμαστε, τυμπανιαία καί οδωδότα μέσα στην πλουραλιστική μας εθελοδουλεία, συλλαβίζοντας ρωμαλέα ευρασθενείς: μέγκας εί Κύριε, καί θαυμαστά τα έργκα σου...
Πρέπει να το καταλάβουμε μια για πάντα: «κίνητρα» καί «κατακτήσεις» δεν μπορεί ποτέ να είναι η ζούγκλα του συναγωνισμού κι η φρίκη της προς αλλήλους ανθρωποβορίας.
Είναι τόσο λογικό, όσο κι η κοινή λογική: Όταν γινόμαστε πλουσιότεροι κι ισχυρότεροι, γινόμαστε πάντοτε εις βάρος τρίτου, όπως λένε οι Πατέρες της Εκκλησίας. «Άκανθα ο πλούτος, ουδένα καρπόν έχων, δυσειδής καί οφθήναι καί χρήσασθαι αηδής... Τοιούτον ο πλούτος εστί• τα άλογα πάθη τρέφει της ψυχής..,», μας διδάσκει ηγεμονικός ο Άγιος Χρυσόστομος.
Πλούτος ο αηδής, ο δυσειδής, ο τρέφων τα άλογα πάθη. Δηλαδή: Θέλουμε να μοιάσουμε τους Γιαπωνέζους; Θα εισπράξουμε Χιροσίμα• Θα μας πολτοποιήσουν οι Γιαπωνέζοι αν δεν τους μοιάσουμε; Θα εισπράξουν Ναγκασάκι. Αυτή είναι η Άτη, πού πάντοτε τιμωρεί την Ύβριν, έως αν η αυτή φύσις των ανθρώπων η.
«Κατακτήσεις» για τους λαούς καί τους ανθρώπους, αν δεν επιδιώκουν την αμοιβαία καταστροφή τους, δεν μπορεί παρά να είναι η επιείκεια, η συμπόνοια, η ισότητα κι η φιλαλληλία. Κι ας το νιώσουν μια για πάντα οι απανταχού winners καί λοιποί αναπτυξιακοί φελλοί: Ο αμεταβάτως συγκαταβάς, ο όλως Δούλος των δούλων αυτού γενόμενος, αυτός πού διάλεξε μόνος του το Εκούσιον Πάθος του για μας, ο Χριστός, δεν ήταν καί δεν θα είναι ποτέ έτοιμος για την πρόκληση τον 1992.


Γέροντος Παϊσίου τοῦ ῾Αγιορείτου: ῾Ο πνευματικός ἀγώνας. "ΔΙΑΒΑΖΕΤΕ ΠΑΤΕΡΕΣ, εἶναι βιταμίνες πολύ δυναμωτικες!

 Λόγοι Β΄
ΙΕΡΟΝ ΗΣΥΧΑΣΤΗΡΙΟΝ
"ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΤΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ Ο ΘΕΟΛΟΓΟΣ"
ΣΟΥΡΩΤΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ
∆εύτερο Μέρος
ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΕΥΛΑΒΕΙΑ
«Οποίος προσέχει και παίρνει στα ζεστά το θέµα της σωτηρίας της ψυχής του, αγωνίζεται, προκόβει, καρποφορεί, τρέφεται πνευµατικά και χαίρεται αγγελικά.»
Ό «καλός αγών» 
«Αγώνας για τόν αγιασµό της ψυχής »
- Πολύ χαίροµαι, όταν βλέπω ψυχές πού προσέχουν και αγωνίζονται µέσα στον κόσµο πού γέµισε από ταγκαλάκια. Ό Θεός, σάν καλός καί δίκαιος πού είναι, έδωσε σε όλους µας καί ανάλογα χαρίσµατα - π.χ. στους άνδρες τόν ανδρισµό καί στίς γυναίκες την αγάπη -, γιά νά άγωνιζώµαστε καί νά ανεβαίνουµε τήν πνευµατική κλίµακα µέ τήν βοήθεια της θείας Χάριτος καί νά πλησιάζουµε όλο καί περισσότερο σ' Εκείνον πού είναι ό ∆ηµιουργός µας.
Ποτέ δεν πρέπει νά ξεχνούµε ότι έχουµε δίπλα µας, έκτος άπό ανθρώπους πού µπορούν νά µας βοηθήσουν πνευµατικά, καί τόν ϊδιο τόν Χριστό πού µας βοηθάει, τήν Παναγία, τά Χερουβείµ, τά Σεραφείµ καί τους Αγίους Πάντες. Θάρρος λοιπόν!
Ό Χριστός είναι πολύ δυνατός, είναι παντοδύναµος, καί θά δώση τήν θεϊκή Του δύναµη, νά συντρίψουµε τά κέρατα τού πονηρού. Μάς παρακολουθεί συνέχεια άοράτως καί θά µάς ένισχύη, όταν έµεϊς έχουµε τήν αγαθή προαίρεση καί κάνουµε τόν µικρό κατά δύναµιν αγώνα µας.
Όσο µπορούµε, νά αποφεύγουµε τις αφορµές της αµαρτίας. Νά προσέχουµε τις αισθήσεις µας, γιατί όλα από εκεί ξεκινούν. Και όταν αυτό καµµιά φορά, ή και πολλές φορές, είναι δύσκολο, να αποφεύγουµε τουλάχιστον την περιέργεια, για νά µήν παίρνουν τά µάτια µας εικόνες αµαρτωλές, και µάς παίζουν µετά οί δαίµονες σινεµάδες. Έάν πιάσουµε ενα καρβουνάκι αναµµένο καί το κρατήσουµε στην χούφτα µας, επόµενο είναι νά µάς κάψη. Έάν όµως τό κουνάµε στό χέρι - εννοείται γιά λίγη ώρα -, δεν θά µάς κάψη. Έτσι και οί άσχηµες εικόνες, όταν κινούνται σύντοµα, τά µάτια δεν τις κρατούν, άλλα απλώς τις
πιάνουν, καί δεν καίνε τήν ψυχή.
Όσοι δέν πρόσεξαν καί απέκτησαν κακές συνήθειες, όταν ζούσαν κοσµική ζωή, ας δέχωνται άγόγγυστα µετά τήν µεταστροφή τους τον πόλεµο τού εχθρού, χωρίς όµως νά καλλιεργούν επιθυµίες κακές. "Αν αγωνισθούν έτσι, θά εξαγνισθούν καί θά φθάσουν στην κατάσταση τών αγνών ανθρώπων, οί όποιοι ούτε αµαρτίες µεγάλες γνώρισαν ούτε κακές συνήθειες απέκτησαν ούτε καί µεγάλο πόλεµο δέχονται. Καί αν αξιοποιήσουν ώς πείρα τις προηγούµενες πτώσεις τους, θά προχωρήσουν πολύ.
Ά ν κάποιος προχωράη µέσα σέ ένα ναρκοπέδιο καί δέν γνωρίζη τήν περιοχή, θά είναι αναγκασµένος νά προχωράη πολύ αργά καί προσεκτικά, αλλιώς θά τιναχθή στον αέρα. Ένώ, αν γνωρίζη λίγο-πολύ τήν περιοχή, µπορεί νά έχη καί τραύµατα, άλλα, µέ τήν πείρα πού έχει, προχωράει σταθερά καί γρήγορα.
Αν άσχοληθή κανείς µέ τό ακαλλιέργητο χωράφι της ψυχής του, θά ξερριζώση όλα τά αγκάθια τών παθών της καί θά φυτέψη στην θέση τους αρετές. Αύτη ή εργασία όµως είναι επίπονη καί χρειάζεται θέληση πολλή καί υποµονή.
- Γέροντα, νά µάς λέγατε πρακτικά πώς γίνεται ή εργασία αυτή;
- Νά προσπαθή κανείς κάθε µέρα νά τοποθετή µέσα του κάτι τό πνευµατικό, τό όποιο θά άπωθή κάτι τό κοσµικό καί αµαρτωλό, καί έτσι σιγά- σιγά θά άπεκδυθή τόν παλαιό άνθρωπο και στην συνέχεια θά κινήται ελεύθερα στον πνευµατικό χώρο. Νά τοποθέτηση άγιες εικόνες στην µνήµη του αντί αµαρτωλές. Νά άντικαταστήση τά τραγούδια µε ψαλµωδίες, και τά κοσµικά περιοδικά µε πνευµατικά βιβλία. Αν ό άνθρωπος δεν ξεκόψη άπό οτιδήποτε κοσµικό και αµαρτωλό και δεν εχη επικοινωνία µέ τόν Χριστό, µε τήν Παναγία, µέ τους Αγίους, µέ τήν θριαµβεύουσα Εκκλησία, καί δέν άφεθή τελείως στά χέρια τού Θεού, δέν µπορεί νά απόκτηση τήν πνευµατική υγεία.
- Γέροντα, ποια είναι ή πνευµατική υγεία;
- Υγεία πνευµατική ϊσον αγνοί λογισµοί, φωτισµένος νους καί εξαγνισµένη καρδιά πού φιλοξενεί συνέχεια τόν Χριστό καί τήν Παναγία. Ή πολλή προσοχή µέ τήν παρακολούθηση τού εαυτού µας καί τήν προσευχή βοηθούν πολύ θετικά νά αποκτήσουµε τήν υγεία της ψυχής. Ή προσευχή είναι απαραίτητη γιά τόν εξαγνισµό τής ψυχής καί ή σύνεση γιά τήν διατήρηση τής καλής πνευµατικής καταστάσεως.
Ή ζωή βέβαια δέν είναι κατασκήνωση· έχει χαρές, έχει όµως καί λύπες. Πριν άπό τήν Ανάσταση προηγείται ή Σταύρωση. Τά χτυπήµατα των δοκιµασιών είναι απαραίτητα γιά τήν σωτηρία τής ψυχής µας, γιατί αυτά λα- µπικάρουν τήν ψυχή. Όπως συµβαίνει καί µέ τά ρούχα· όσο τά τρίβουµε, όταν τά πλένουµε, τόσο καλύτερα καθαρίζουν. Το ϊδιο καί µέ τό χταπόδι· όσο το χτυπάµε, τόσο περισσότερο καθαρίζει καί µαλακώνει. Καί τό ψάρι φαίνεται ωραίο, όταν πλέη στην θάλασσα καί είναι ζωντανό, ακόµη καί όταν εΐναι στην αγορά µέ τά λέπια καί τά εντόσθια του, άλλα γίνεται χρήσιµο, µόνον όταν κα- θαρισθή - άσχηµήνη εξωτερικά - καί µετά ψηθή. Έτσι. καί ό άνθρωπος, όταν άποβάλη καθετί κοσµικό, ενώ εξωτερικά φαίνεται ότι χάνει τήν ζωή, τήν κοσµική ζωντάνια - τά λέπια -, αδειάζει ό,τι άχρηστο έχει µέσα του, «ψήνεται», καί τότε γίνεται χρήσιµος.

«Τι βοηθάει στην πνευµατική πρόοδο »

Οι άνθρωποι πού τους χτύπησαν µερικοί βαρδάρηδες - δοκιµασίες -, εϊτε γιατί το επέτρεψε ό Θεός, γιά νά τους φρενάρη, εϊτε από φθόνο του πονηρού, χρειάζονται µετά πολλές λιακάδες και δροσιά πνευµατική, γιά νά ανθήσουν και νά καρποφορήσουν.
Όπως και τά δένδρα, όταν ξεθαρρεύουν άπό τις χειµωνιάτικες λιακάδες, άλλα τά φρενάρη ό βαρδάρης, χρειάζονται µετά συνέχεια λιακάδες ανοιξιάτικες και βροχούλα, γιά νά κυκλοφορήσουν οι χυµοί και νά βγάλουν άνθη και καρπούς.
- Γέροντα, γιά νά πάρη κανείς τήν πνευµατική στροφή, τί χρειάζεται;
- Φιλότιµος αγώνας µέ ελπίδα και εµπιστοσύνη στον Θεό. Ή εµπιστοσύνη στον Θεό και ή απλότητα µέ τον φιλότιµο αγώνα φέρνουν τήν εσωτερική ειρήνη και σιγουριά, και τότε γεµίζει ή ψυχή άπό ελπίδα και χαρά. Χρειάζεται υποµονή, φιλότιµο και πνευµατική παλληκαριά, γιά νά στεφανωθή ό αθλητής.
Ή παλληκαριά ξεπηδάει άπό τήν φιλότιµη καρδιά· και όταν κανείς κάνη κάτι µέ τήν καρδιά του γιά τόν Χριστό, ούτε κουράζεται ούτε πονάει, γιατί ό πόνος γιά τόν Χριστό είναι γλέντι πνευµατικό.
Ή πνευµατική ανάπτυξη µπορεί νά γίνη πολύ σύντοµα µέ λίγη φιλότιµη θέληση και παρακολούθηση τού εαυτού µας. Στην συνέχεια θά βοηθιέται ή ψυχή άπό τόν Χριστό, τήν Παναγία, τους Αγγέλους και τους Αγίους. Πολύ βοηθάει επίσης ή µελέτη, ή προσευχή, ή εσωστρέφεια, και νά ήσυχάζη κανείς λίγο.
Ό Χριστός µας δυναµώνει αυτούς πού αγωνίζονται «τόν καλόν αγώνα»[1], τόν όποιο έκαναν όλοι οι "Άγιοι, γιά νά υποτάξουν τήν σάρκα στό πνεύµα. Ακόµη και όταν τραυµατισθούµε, δέν πρέπει νά χάσουµε τήν ψυχραιµία µας, άλλα νά ζητήσουµε τήν βοήθεια του Θεού και νά συνεχίσουµε τον αγώνα µε γενναιότητα. Θά άκούση ό Καλός Ποιµήν και θά σπεύση αµέσως, όπως ό βοσκός, µόλις άκούση ένα αρνάκι νά βελάζη θλιβερά, όταν πληγώνεται, ή κάποιος λύκος ή σκύλος το δαγκώνη, τρέχει, γιά νά το βοηθήση. Περισσότερο έχω αγαπήσει, έχω πονέσει και τους έχω στον νου µου συνέχεια αυτούς πού είχαν ελεεινή ζωή και αγωνίζονται, παρά αυτούς πού δέν βασανίζονται άπό πάθη. Καί ό τσοµπάνος το πληγωµένο ή άρρωστιάρικο αρνί πονάει περισσότερο καί το περιποιείται ιδιαίτερα, µέχρι νά πάρη επάνω του καί αυτό.
Έάν πάλι άγωνιζώµαστε σωστά, άλλα δέν βλέπουµε καµµιά πρόοδο, συµβαίνει µερικές φορές το εξής: Ό δαίµονας, επειδή του κηρύξαµε τόν πόλεµο, ζήτησε ενίσχυση άπό τόν σατανά[2]. Έτσι, έάν πέρυσι πολεµούσαµε µέ έναν δαίµονα, εφέτος πολεµάµε µέ πενήντα, τού χρόνου θά πολεµάµε µέ περισσότερους κ.ο.κ. Αυτό δέν επιτρέπει ό Θεός νά το δούµε, γιά νά µήν ύπερηφανευθούµε. Χωρίς εµείς νά το καταλαβαίνουµε, ό Θεός εργάζεται στην ψυχή µας, όταν βλέπη καλή διάθεση.
- Γέροντα, όταν κανείς αγωνίζεται καί πράγµατι δέν προοδεύη, τί φταίει;
- Μπορεί νά αγωνίζεται υπερήφανα. Άλλα νά σάς πώ καί τί παθαίνουν µερικοί καί δέν προοδεύουν; Ένώ έχουν προϋποθέσεις, τις σπαταλούν σέ µικροπράγµατα καί µετά δέν έχουν δυνάµεις, γιά νά ανταποκριθούν στον πνευ- µατικό αγώνα. "Ας πούµε ότι ξεκινάµε νά κάνουµε µιά επίθεση στον εχθρό καί ετοιµαζόµαστε µέ όλα τά απαραίτητα, γιά νά τόν αντιµετωπίσουµε. Εκείνος όµως, επειδή φοβάται ότι δέν θά τά βγάλη πέρα, προσπαθεί να µας διάσπαση καί να τραβήξη αλλού τήν προσοχή µας µε σαµποτάζ καί προσβολές σε άλλα σηµεία. Έµεΐς τότε στρέφουµε τήν προσοχή µας έκεΐ. Στέλνουµε δυνάµεις δεξιά καί αριστερά. Ό καιρός περνά· τά πολεµοφόδια καί τά τρόφιµα λιγοστεύουν. ∆ίνουµε παλιό ρουχισµό στο στράτευµα. Οι στρατιώτες αρχίζουν νά γογγύζουν. Καί το αποτέλεσµα είναι νά εξαντληθούν όλες οί δυνάµεις µας καί νά µήν αντιµετωπίσουµε τόν εχθρό. Έτσι κάνουν καί µερικοί πάνω στον πνευµατικό αγώνα.
- Γέροντα, στην πνευµατική πρόοδο δέν βοηθάει καί το περιβάλλον;
- Ναί, βοηθάει, άλλα µερικές φορές µπορεί ένας νά ζή ανάµεσα σέ Αγίους καί νά µήν κάνη προκοπή. Υπήρχε µεγαλύτερη προϋπόθεση γιά τόν Ιούδα, πού ήταν συνέχεια µαζί µέ τόν Χριστό; Ό Ιούδας δέν είχε ταπείνωση ούτε καλή διάθεση. Καί µετά τήν προδοσία του πάλι δέν ταπεινώθηκε· βρόντησε τά αργύρια µέ θυµό καί εγωισµό καί πήγε µέ πονηριά στην αγχόνη. Καί οί Φαρισαΐοι κινήθηκαν σάν τόν διάβολο. Άφοϋ έγινε ή δουλειά τους, είπαν στον Ιούδα: «Συ όψεί»[3] Ό Θεός ενεργεί ανάλογα µέ τήν κατάσταση τοϋ άνθρωπου. Το Πνεύµα τό Άγιο δέν εµποδίζεται άπό τίποτε. Αυτό πού κατάλαβα είναι ότι, όπου καί άν βρεθή κανείς, αν άγωνισθή φιλότιµα, µπορεί νά πετύχη τό ποθούµενο, τήν σωτηρία της ψυχής του. Έδώ ό Λώτ ζούσε µέσα στά Σόδοµα καί στά Γόµορρα καί σέ τί κατάσταση πνευµατική ήταν[4]! Τώρα, είτε τό θέλουµε είτε δέν τό θέλουµε, πρέπει νά άγωνισθούµε νά γίνουµε καλύτεροι, ώστε νά ενεργή ή θεία Χάρις µέσα µας. Τά γεγονότα µάς αναγκάζουν καί θά µάς αναγκάσουν νά πλησιάσουµε περισσότερο στον Θεό, γιά νά έχουµε θεϊκή δύναµη, ώστε νά αντιµετωπίζουµε σωστά κάθε κατάσταση - και φυσικά ό Καλός Θεός δεν θά µας άφήση· θά µας προστατεύση.
Πάντως νά ξέρουµε, όταν καλυτερεύουµε την πνευµατική µας κατάσταση, τότε και εµείς νιώθουµε καλύτερα, άλλα και τον Χριστό χαροποιούµε. Ποιος µπορεί νά φαντασθή την µεγάλη χαρά πού αισθάνεται ό Χριστός, όταν τά παιδιά Του προχωρούν; Εύχοµαι νά κάνουν όλοι οί άνθρωποι πνευµατική προκοπή και νά ενωθούν µέ τον Χριστό, πού είναι το Α και τό . Όταν άπό το Α και τό εξαρτάται όλη ή ζωή µας, τότε ολα είναι αγιασµένα.

«Πνευµατική µελέτη »

- Γέροντα, άνθρωποι πού αρχίζουν νά έχουν τήν καλή ανησυχία, τί βιβλία νά διαβάσουν, γιά νά βοηθηθούν;
- Νά διαβάσουν πρώτα τό Ευαγγέλιο, γιά νά µάθουν τί θά πή Χριστός. Νά συγκλονισθούν λίγο, καί ύστερα νά διαβάσουν τήν Παλαιά ∆ιαθήκη. Ξέρεις τί κόπος είναι, Οταν δεν έχουν διαβάσει τίποτε καί σού ζητούν βοήθεια; Σάν νά πηγαίνη ένα παιδί τού ∆ηµοτικού Σχολείου σέ καθηγητή Πανεπιστηµίου καί νά τού λέη: «Βοήθησε µε». Τί νά τού πή ό καθηγητής; «Ενα καί ένα ίσον δύο»; Άλλοι πάλι δέν έχουν τήν καλή ανησυχία- έρχονται καί λένε: «∆εν έχω κανένα πρόβληµα, µιά χαρά εΐµαι, Πάτερ, απλώς πέρασα νά σέ δώ». Ποτέ ό άνθρωπος δέν µπορεί νά πή οτι δέν έχει τίποτε. Κάτι θά έχη. Ό αγώνας γιά πνευµατική ζωή δέν τελειώνει ποτέ. Ή µερικοί µού λένε: «Νά µας πής πνευµατικά». Σάν νά πάνε στον µπακάλη καί τού λένε: «∆ώσ' µας ψώνια». Τά χάνει καί ό µπακάλης. ∆έν έχουν κάτι τό συγκεκριµένο νά ζητήσουν καί νά πουν «µού χρειάζεται τόση ζάχαρη, τόσο ρύζι κ.λπ.», άλλα λένε «δώσ' µας ψώνια». Ή σάν νά πάνε στον φαρµακοποιό καί τού λένε «δώσ' µας φάρµακα!», χωρίς νά τού πούνε προηγουµένως από τί πάσχουν ή αν πήγαν στον γιατρό και τί τους είπε ό γιατρός. Άντε τώρα νά βρής άκρη! Βλέπεις, εκείνος πού έχει πνευµατική ανησυχία, βρίσκει τί του λείπει, τό ζητάει καί ωφελείται. Έγώ, ώς αρχάριος, όταν διάβαζα κάτι, τό αντέγραφα, γιά νά µήν τό ξεχάσω, καί προσπαθούσα νά τό εφαρµόσω. ∆εν διάβαζα, γιά νά περνάω ευχάριστα τήν ώρα µου. Υπήρχε µέσα µου ή καλή ανησυχία καί, όταν δεν καταλάβαινα κάτι, ρωτούσα νά µάθω πώς είναι. Λίγο διάβαζα, πολύ ήλεγχα τόν εαυτό µου µέ αυτά πού διάβαζα. «Ποϋ βρίσκοµαι; Τί κάνω;». Κάθιζα τόν εαυτό µου στό σκαµνί. ∆έν τά περνούσα αυτά πού διάβαζα έτσι αφορολόγητα.
Σήµερα οι άνθρωποι καταλήγουν από τήν πολλή µελέτη νά είναι µαγνητόφωνα καί νά γεµίζουν τις κασσέττες τους µέ περιττά πράγµατα. «Ή άνευ πράξεως» όµως διδασκαλία είναι κατά τόν Άββά Ισαάκ «παρακαταθήκη έντροπής»[5] Βλέπεις, πολλοί πού ενδιαφέρονται γιά τόν αθλητισµό διαβάζουν αθλητικά περιοδικά ή εφηµερίδες καί κάθονται. Μπορεί νά είναι σάν τά µοσχάρια, άλλα θαυµάζουν τους αθλητές: «Α, καταπληκτικός αυτός, λένε, µπράβο! " !...». ∆έν χύνουν όµως λίγο ίδρωτα ούτε χάνουν κανένα κιλό βάρος. ∆ιαβάζουν- διαβάζουν αθλητικά καί ξαπλώνουν έτσι δέν ωφελούνται. Μένουν µέ τήν ευχαρίστηση τοϋ διαβάσµατος. Οι κοσµικοί, άλλοι διαβάζουν εφηµερίδα, άλλοι διαβάζουν ένα ροµάντζο, µιά περιπέτεια, άλλοι παρακολουθούν στό γήπεδο πώς παίζουν, καί περνάνε τήν ώρα τους. Τό ίδιο κάνουν καί µερικοί πού διαβάζουν πνευµατικά. Μπορεί νά ξενυχτούν καί νά διαβάζουν πνευµατικά βιβλία µέ µανία καί νά ευχαριστιούνται. Παίρνουν ένα πνευµατικό βιβλίο, κάθονται καί λίγο αναπαυτικά καί διαβάζουν. « φελήθηκα», λέει ό άλλος. Καλύτερα πες ότι ευχαριστήθηκες, ότι πέρασες ευχάριστα την ώρα σου. Γιατί αυτό δεν είναι ωφέλεια. φελείσαι, µόνον όταν δής τί λέει αυτό πού διαβάζεις, έλέγχης τόν εαυτό σου και προσπαθής νά τόν ζορίζης στην εφαρµογή: «Τί λέει αυτό πού διάβασα; Έγώ πού βρίσκοµαι πνευµατικά; Τί πρέπει νά κάνω;». Ύστερα, όσο περισσότερα µαθαίνει κανείς, τόσο περισσότερη ευθύνη έχει. ∆εν λέω νά µή διαβάζη, γιά νά µην ξέρη πολλά και νά µην έχη ευθύνη, γιατί αυτό είναι πονηριά, αλλά νά µή διαβάζη µόνο γιά νά ευχαριστιέται. Το κακό είναι ότι, αν διαβάζη καί έχη δυνατή µνήµη, θυµάται πολλά, µπορεί και νά λέη καί πολλά καί νά ξεγελάη τόν εαυτό του, νά νοµίζη δηλαδή ότι τά εφαρµόζει κιόλας. Έτσι δηµιουργεί ψευδαίσθηση καί στον εαυτό του καί στους άλλους. Γι' αυτό µήν αναπαύετε τόν λογισµό σας στά πολλά διαβάσµατα. Νά στραφήτε στην εφαρµογή. Τά πολλά διαβάσµατα µορφώνουν εγκυκλοπαιδικά. Έτσι δεν λέγεται;
- Ναί, Γέροντα.
- Σκοπός όµως είναι πώς θά µορφωθώ θεοκεντρικά. ∆έν πάω νά γίνω καθηγητής Πανεπιστηµίου, ώστε νά είµαι υποχρεωµένος νά ξέρω πολλά. 'Αλλά καί αν µοϋ χρειασθή κάτι από τήν άλλη γνώση, εύκολα θά το µάθω, όταν αποκτήσω τήν θεοκεντρική µόρφωση. Κατάλαβες;
- Όταν έχη κανείς περισπασµό, συµφέρει νά συγκεντρωθή µέ τήν µελέτη;
- Ναί, νά διάβαση λίγο, κάτι πολύ δυνατό, γιά νά θερµανθή ή ψυχή. Έτσι καπακώνονται οί µέριµνες καί ό νους µεταφέρεται σέ θειο χώρο. Αλλιώς πάει ό νους σ’ αυτήν ή σ' εκείνη τήν δουλειά, εκεί πού σύχναζε τις περισσότερες ώρες.
- Γέροντα, όταν είναι κανείς κουρασµένος ή στενοχωρηµένος, θέλει νά διάβαση κάτι εύκολο, κανένα διήγηµα, κανένα µυθιστόρηµα κ.λπ.
- ∆έν υπάρχει κανένα πνευµατικό βιβλίο πού νά είναι καλό γιά εκείνη τήν ώρα; Ό σκοπός δέν είναι νά ξεχάση ό άνθρωπος τήν στενοχώρια του, άλλα να λυτρωθή. Τό άλλο δεν λυτρώνει. ∆εν βοηθούν στην πνευµατική ζωή τά µυθιστορήµατα ή ή εφηµερίδα και ή τηλεόραση.
Πολλές φορές ακόµη και µερικά θρησκευτικά περιοδικά κάνουν ζηµιά στους Χριστιανούς, γιατί διεγείρουν τον µωρό ζήλο καί προκαλούν σύγχυση.
Προσέξτε· µή διαβάζετε περιττά πράγµατα τίς ελεύθερες ώρες σας. Μερικά αναγνώσµατα είναι σάν νά τρως νεροκολοκύθες, σάν νά ψαχνής στά άχυρα, νά βρής ένα σπυρί σιτάρι. Λένε µερικοί: «Ναί, άλλα αυτά µέ ξεκουράζουν». Μά πώς σέ ξεκουράζουν, ευλογηµένε, άφοϋ σέ ζαλίζουν καί πονούν τά µάτια σου; Καλύτερα νά κοιµηθής, γιά νά ξεκουρασθής. Από τό τί διαβάζει κανείς, θά καταλάβης τήν πνευµατική του κατάσταση. Άν είναι πολύ κοσµικός, θά διαβάζη περιοδικά αισχρά. Άν είναι λίγο κοσµικός, θά διαβάζη λιγώτερο βρώµικα ή εφηµερίδες. Άν θρησκεύη, θά διαβάζη θρησκευτικά έντυπα ή σύγχρονα θρησκευτικά βιβλία ή πατερικά κ.ο.κ.
- Γέροντα, ποια πνευµατικά βιβλία βοηθούν περισσότερο;
- Πολύ ωφελούν τά διάφορα πατερικά βιβλία, πού στις µέρες µας, δόξα τω Θεώ, κυκλοφορούν κατά χιλιάδες. Σ' αυτά βρίσκει κανείς ο,τι ποθεί, ό,τι τού χρειάζεται. Είναι γνήσια πνευµατική τροφή καί οδηγούν µέ ασφάλεια στον πνευµατικό δρόµο. Γιά νά βοηθήσουν όµως, πρέπει νά διαβάζωνται µέ ταπείνωση καί προσευχή.
Τά πατερικά κείµενα µοιάζουν µέ αξονικές τοµογραφίες, γιατί όπως σ' εκείνες φωτογραφίζεται ή σωµατική κατάσταση τού άνθρωπου, έτσι καί σ' αυτά φωτογραφίζεται ή πνευµατική του κατάσταση. Κάθε πρόταση τών πατερικών κειµένων δέν κρύβει ένα άλλα πολλά νοήµατα, καί καθένας τά καταλαβαίνει ανάλογα µέ τήν πνευµατική του κατάσταση.
Καλό είναι νά διαβάζη κανείς κείµενο καί όχι µετάφραση, επειδή ό µεταφραστής ερµηνεύει τό πρωτότυπο ανάλογα µέ την δική του πνευµατικότητα. Πάντως, γιά να κατανόηση κανείς τους Πατέρες, πρέπει νά σφίξη τόν εαυτό του, νά συγκέντρωση τόν νου του και νά ζή πνευµατικά, γιατί τό πνεύµα των Πατέρων γίνεται αντιληπτό µόνο µέ τό πνεύµα. Ειδικά οι Ασκητικοί Λόγοι τοϋ Άββά Ισαάκ τοϋ Σύρου πολύ βοηθούν, άλλα χρειάζεται νά τους µελετάη λίγο-λίγο, γιά νά άφοµοιώνη την τροφή.
Ό Εύεργετινός[6] εΐναι ευεργεσία µεγάλη, γιατί µπορούµε νά γνωρίσουµε όλο τό πνεύµα των Αγίων Πατέρων. Βοηθάει, γιατί περιγράφει τους αγώνες των Πατέρων γιά όλα τά πάθη µέ τήν σειρά, και ή ψυχή γνωρίζει πώς εκείνοι δούλεψαν και βοηθιέται. Τά Συναξάρια πάλι είναι αγιασµένη ιστορία, γι' αυτό πολύ βοηθούν - ιδίως τά παιδιά -, αλλά νά µήν τά διαβάζουµε σάν ιστορίες.
∆εν χρειάζεται νά έχουµε γνώση πολλή, γιά νά αποκτήσουµε ευλάβεια. Έάν τά λίγα πού ξέρουµε τά συλλογιζώµαστε, θά κεντηθή ή καρδιά. Ένας άπό ένα τροπάριο τινάζεται στον αέρα, και άλλος τά ξέρει όλα άπ' έξω και δέν νιώθει τίποτε, γιατί κινείται έξω άπό τήν πνευµατική πραγµατικότητα. ∆ιαβάζετε λοιπόν Πατέρες, έστω µιά ή δυο γραµµές τήν ηµέρα. Είναι βιταµίνες πολύ δυναµωτικές.


1. Α’ Τιµ. 6, 122. Ο συνηθέστερος όρος στην Αγία Γραφή και την εκκλησιαστική γραµµατεία, ο οποίος δηλώνει τον αρχηγό των εκπεσόντων πονηρών πνευµάτων.
3 Ματθ. 27, 4
4.Βλ. Γέν. 19, 1 κ.ε.
5. Αββά Ισαάκ του Σύρου, Οι Ασκητικοί Λόγοι, Λόγος Α΄ , σ. 6
6.Γνωστή ανθολογία ασκητικών και πατερικών κείµενων που φιλοτεχνήθηκε από τον Όσιο Παύλο τον Ευεργετινό, ιδρυτή και κτήτορα της περίφηµης Ιεράς Μονής της Ευεργέτιδος στην Κωνσταντινούπολη.

Απόσπασμα από τις σελίδες  89 -101  του βιβλίου:
 

        ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΠΑΪΣΙΟΥ ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ
                              ΛΟΓΟΙ  Β΄
             ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΑΦΥΠΝΙΣΗ
               ΙΕΡΟΝ ΗΣΥΧΑΣΤΗΡΙΟΝ
       «ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΤΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ Ο ΘΕΟΛΟΓΟΣ»

              ΣΟΥΡΩΤΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ


Πηγή: http://anavaseis.blogspot.com