"᾿Εγώ εἰμί τὸ Α καὶ τὸ Ω, ἡ ἀρχὴ καὶ τὸ τέλος, ὁ πρῶτος καὶ ὁ ἔσχατος" (᾿Αποκ. κβ΄, 13)

Κείμενα γιά τήν ἑλληνική γλῶσσα στή διαχρονική της μορφή, ἄρθρα ὀρθοδόξου προβληματισμοῦ καί διδαχῆς, ἄρθρα γιά τήν ῾Ελλάδα μας πού μᾶς πληγώνει...


Τετάρτη 19 Μαΐου 2010

῞Ενας φτερωτός ἄγγελος μέ Χριστό καί ῾Ελλάδα στήν καρδιά του. Σ᾿ εὐχαριστοῦμε, παληκάρι μου!

Σχόλιο klision: Δεῖτε τό παρακάτω video καί εἶμαι σίγουρος, ἄν εἶστε ῞Ελληνες, δύσκολα θά μπορέσετε νά κρατήσετε τήν συγκίνησή σας. Τά παιδιά μας , οἱ ἀεροπόροι μας, ὑπηρετοῦν τήν πατρίδα μέ ἡρωϊσμό καί αὐταπάρνηση. Ἄς μήν τούς ἀντιμετωπίζει τό ἑλληνικό κράτος μέ φτηνές φοροεισπρακτικές πολιτικές. ῎Ας τά πάρουν ἀπό ἐκεῖ πού πρέπει νά τά πάρουν, ἀπό τούς μεγαλοκαρχαρίες πού φοροδιαφεύγουν καί μᾶς κοροϊδεύουν καί ὄχι ἀπό τά παληκάρια μας πού κάθε μέρα παίζουν κορώνα-γράμματα τή ζωή τους!







῾Ο δεκάλογος τοῦ καλοῦ μαθητῆ‏...



Στάρετς Σάββας ῾Ο Παρηγορητής. « Πῶς πρέπει νά συμπεριφερόμαστε κατά τήν ἐνασχόληση μέ τά καθημερινά μας ἔργα.»


«Στάρετς Σάββας  Ο Παρηγορητής»  
Ἀποσπάσματα ἀπό τό ἡμερολόγιό του
π.Ιωάννου Φωτοπούλου
Πῶς πρέπει νά συμπεριφερόμαστε κατά τήν ἐνασχόληση μέ τά  καθημερινά μας ἔργα.

Τά καθημερινά ἔργα εἶναι πάρα πολλά καί διακρίνονται ἀνάλογα μέ τίς συνθῆκες μέσα στίς ὁποῖες ζοῦμε καί τίς θέσεις πού κατἐχουμε.
    Ὅλα τά  καθημερινά μας ἔργα πού δέν ἐναντιώνονται στόν ἠθικό νόμο τά  ὁποῖα ὀφείλουμε νά κάνουμε πρέπει νά τά  θεωροῦμε ὡς ἔργα τοῦ Θεοῦ, ὡς ἔργα πού μᾶς τά  ἔχει ἐμπιστευθεῖ ὁ ἴδιος ὁ Κύριος, διότι ὁ Θεός, ὡς Βασιλεύς πάσης τῆς γῆς (Ψαλμ.46,8)
ἐγκαθίδρυσε διάφορες νόμιμες θέσεις καί καταστάσεις καί Αὐτός, καί ὄχι ἐμεῖς, ἐπέτρεψε καί ἐπιτρέπει σέ μᾶς νά στεκόμαστε σ’ αὐτές τίς θέσεις καί τίς συνθῆκες στίς ὁποῖες βρισκόμαστε.


    Χωρίς τό θέλημα τοῦ Θεοῦ, ἤ χωρίς τήν ἀνοχή τοῦ Θεοῦ, ἀπολύτως τίποτα δέν γίνεται.  Ἔτσι, ὁποιαδήποτε ἔργα κάνεις, ὄλα κάνε τα σάν νά τά  κάνεις γιά τόν ἴδιο τό Θεό καί θά λάβεις τό βραβεῖο σου ἀπό τό Θεό.  Ὅποιος ἐργάζεται ὄχι γιά τό Θεό, τό ἔργο του εἶναι πολύ ἀξιολύπητο, γιατί τό βραβεῖο του θά τό λάβει ὄχι ἀπό τό Θεό, ἀλλά εἴτε ἀπό τόν ἑαυτό τού εἴτε ἀπό τούς ἀνθρώπους.  Ἀλλά ἀπό τόν ἑαυτό σου τί εἴδους βραβεῖο θα λάβεις; Γήινο, προσωρινό, τιποτένιο.
    Κάνοντας ὅλα τά  ἔργα σου γιά τόν ἴδιο τόν Κύριο καί Θεό, κάνε τά  ὁπωσδήποτε ἔτσι , ὅπως πρέπει νά κάνεις τά ἔργα τοῦ Θεοῦ, δηλαδή μέσα ἀπό τήν ψυχή σου, μέ πλήρη προθυμία καί εὐχαρίστηση, προσεκτικά, χωρίς καθυστέρηση καί ἀμέλεια, μέ καθαρή συνείδηση γιατί εἶναι γραμμένο: «Ἐπικατάρατος πᾶς ὁ ποιῶν τό ἔργον τοῦ Κυρίου ἀμελῶς»(Ἰερεμ. 48, 10 ).
    Ἐάν τά ἔργα σου προχωροῦν μέ ἐπιτυχία, μήν ὑπερηφανεύεσαι γι’ αὐτά καί πρό πάντων μήν ἐπιγράφεις τήν ἐπιτυχία σου στίς ἰδιαίτερες δυνατότητές σου καί τήν πεῖρα σου, διότι ὁ  Κύριος εἶπε στούς μαθητές του: «Χωρίς ἐμοῦ οὐ δύνασθε ποιεῖν οὐδέν» (Ἰω.15,5)
    Ἄν τό ἔργο μέ τό ὁποῖο πρέπει νά ἀσχολεῖσαι εἶναι δύσκολο, δυσάρεστο, ταπεινό, ἀσήμαντο, δέ στρώνει, καθυστερεῖ, ἀπαιτεῖ ἰδιαίτερη ὑπομονή, ἤ σέ ὁδηγεῖ στή μελαγχολία, τότε μή μικροψυχεῖς, μήν τεμπελιαζεις, μήν ἀγανακτεῖς, μήν καταλαμβάνεσαι ἀπό θυμό, ἀνυπομονησία, γογγυσμό κ.λπ. ἀλλά ζωντάνεψε καί πάρε δύναμη μέ τή σκέψη ὅτι αὐτές οἱ ἐργασίες οἱ ὁποῖες σέ στενοχωροῦν τόσο, πού εἶναι τόσο δυσάρεστες καί σέ πικραίνουν, δέ διαρκοῦν αἰώνια.  

Ὅλα αὐτά τελειώνουν μέ τήν ἐπίγεια ζωή μας καί τότε ὁ Κύριος «ἀποδώσει ἑκάστῳ κατά
τά ἔργα αὐτοῦ»(Ρωμ. 2, 6) . Ἐπιπλέον στήριξε τόν ἑαυτό σου κατά τήν ἐργασία σου μέ ὕμνους πνευματικούς, μέ μυστική προσευχή, μέ στοχασμούς στίς χριστιανικές ἀλήθειες, μέ καλούς λογισμούς γιά τά ἔργα μέ τά  ὁποῖα ἀσχολεῖσαι, γενικῶς μέ τήν ἀνύψωση τῆς καρδιᾶς σου πρός τόν Κύριο, μέ σύντομες προσευχές πρός Αὐτόν. Γιά παράδειγμα πολύ ὠφέλιμες εἶναι οἱ ἀκόλουθες ἐπικλήσεις:
-Πόσο ἀπεριόριστα μᾶς ἀγαπᾶ ὁ Κύριος!
-Τί δέν ἔκανε καί τί δέν κάνει γιά μας!
-Τί δέ δίνει σέ μας!
-Θεέ μου, πόσο ὀφείλουμε νά Σέ εὐχαριστήσουμε!
-Κύριε, εὐλόγησέ με, καθάρισέ με, ἁγίασέ με!
-Μόνο ἐσύ, Κύριε, μᾶς ἀγαπᾶς τόσο πολύ.
-Ἄχ! ἄν ὅλοι οἱ ἄνθρωποι γνώριζαν πόσο ἀγαθός εἶσαι, Κύριε!
-Θά ἔπρεπε Κύριε, νά Σέ ἀγαπῶ πολύ, μέ ὅλη μου τήν καρδιά!
-Κύριε, πότε ἐγώ θά Σέ ὑμνῶ αἰώνια μετά πάντων τῶν ἁγίων Σου;
-Κύριε, ἐσύ εἶσαι ἡ καταφυγή μου, ἡ παρηγοριά μου. Ἐσύ εἶσαι ἡ ἐλπίδα μου, ἡ εἰρήνη μου , τό φῶς μου, ἡ δόξα μου. Ἐσύ εἶσαι ἡ χαρά μου καί ἡ μακαριότητά μου!
  
    Ἄν ἐξοικοιωθεῖ κανείς μ’ αὐτές καί ἄλλες παρόμοιες ἐπικλήσεις, αὐτές γίνονται πολύτιμες κατά τή διάρκεια τῆς ἐργασίας.  Ἀδιάλειπτα θά κρατήσουν τήν ψυχή σου σέ ἕνωση μέ τό Θεό, θά τή ζωογονοῦν, θά διώχνουν μακριά της κάθε κακό, θά τήν ἐνισχύουν στό  καλό καί θά δροῦν εὐεργετικά τονώνοντας τίς σωματικές δυνάμεις.
    Ὅποιος ἐργάζεται ἔτσι γιά τήν ὁλοκλήρωση τῶν καθημερινῶν του ἔργων, ἐκεῖνος ἐργάζεται, ὅπως ὀφείλει νά ἐργάζεται πρός δόξαν Θεοῦ.
    Εἶναι αὐτονόητο ὅτι, πρωτίστως, ἔργα πού εἶναι πολύ σημαντικά καί δέν ἐπιδέχονται ἀναβολή, πρέπει, ἀφοῦ πρῶτα συλλογιστοῦμε καλά πάνω σ’ αὐτά, νά κάνουμε ὅσο καλύτερα μποροῦμε, ἐνῷ ποτέ δέν πρέπει νά κάνουμε ἔργα ἀσυμβίβαστα μέ τό νόμο τοῦ Θεοῦ.
    Ἀρχίζοντας κάθε ἔργο, πρέπει πρίν ἀπ’ ὅλα νά προσευχόμαστε ἐγκαρδίως στό  Θεό γιά νά ἀποστείλει τήν εὐλογία Του στήν ἐργασία μας.  Μετά πρέπει νά σκεφτοῦμε πῶς θά κάνουμε καλύτερα τό ἔργο πού ἀρχίζουμε καί τότε νά ξεκινοῦμε τή δουλειά μας.
    Μετά τίς συνηθισμένες ἐργασίες ἀκολουθεῖ τό φαγητό καί ἠ ἀνάπαυση.  Ὁ χριστιανός χρειάζεται νά γνωρίζει πῶς πρέπει νά φέρεται κατά τό χρόνο τοῦ φαγητοῦ καί τό χρόνο τῆς ἀναπάυσεως, μετά τό φαγητό.
    Πρίν τό γεῦμα καί τό δεῖπνο πάντοτε νά προσφέρεις στό Θεό ἐγκάρδια προσευχή.  Προσευχήσου ἐπίσης καί μετά τό γεῦμα καί μετά τό δεῖπνο.  Κι αὐτό γιατί εἶναι ὁ ἴδιος ὁ Κύριος πού μᾶς φέρνει τήν τροφή καί τό ποτό.  Αὐτός δίνει στήν τροφή μας τή θρεπτική δύναμη γιά τό σῶμα μας καί στό  σῶμα μας, δίνει τήν ἱκανότητα νά μετατρέψει αὐτή τή θρεπτική δύναμη τῆς τροφῆς γιά νά εἴμαστε ὑγιεῖς.  Τό νά μήν προσεύχεσαι πρίν τό γεῦμα καί τό φαγητό καί μετά ἀπό αὐτά μπορεῖ μόνο ἐκεῖνος πού δέν κατανοεῖ αὐτά, ἤ εἶναι μεγάλος ἐγωιστής.
    Τό τραπέζι μας πρέπει νά εἶναι πάντοτε μετρημένο.  Ἡ τροφή γιά τό σῶμα εἶναι ἀπαραίτητη.  Τήν ἀπαραίτητη τροφή δέν πρέπει νά τήν ἀρνούμαστε στό  σῶμα, ἀλλά γιά νά τηρήσουμε τό μέτρο εἶναι καλύτερο νά διακόπτουμε τό φαγητό, ὅταν ἡ ὄρεξη γιά φαγητό δεν ἔχει ἀκόμη πάψει ἐντελῶς. «Τρῶγε τόσο, ὅσο χρειάζεται γιά νά κατευνάσεις τήν πεῖνα σου», λέγει ὁ Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος».  Τρῶγε μέ ἐγκράτεια, πίνε λίγο καί θα εἶσαι ὑγιής», λέγει ἄλλος Ἅγιος τοῦ Θεοῦ, ὁ Μητροφάνης.  Ἡ πεῖρα ἐπίσης μαρτυρεῖ ὅτι μόνο οἱ ἐγκρατεῖς ζοῦν μέ ὑγεία, πολλά χρόνια καί καλά.
    Πολύ ἀπερίσκεπτα ἐνεργοῦν, ὅσοι ἐπιτρέπουν στόν ἑυατό τους νά χορταίνει μέ τροφή ὑπερβολικά θρεπτική, ἐρεθιστική, δυσκολοχόνευτη,  πολύ νόστιμη καί γλυκειά, γιατί ὁ κορεσμός εἶναι βλαπτικός καί γιά τό σῶμα καί γιά τήν ψυχή σου.  Ἡ βλάβη τοῦ στομάχου, ἡ φθορά τοῦ  αἵματος, οἱ διάφορες ἀσθένειες, ὁ πρόωρος θάνατος εἶναι συνέπειες τοῦ κορεσμοῦ.  Ὁ μή ἐγκρατής δέν εἶναι ἱκανός γιά καμμιά πνευματική ἄσκηση.  Δέν μπορεῖ οὔτε νά προσευχηθεῖ οὔτε νά καλλιεργήσει λογισμούς γιά το Θεό.  Στό χορτάτο θεός εἶναι ἡ κοιλιά του καί μία ὁλόκληρη ἄβυσσος ἀκαθάρτων λογισμῶν καί ἐπιθυμιῶν.
    Κατά τή διάρκεια τοῦ φαγητοῦ ποτέ νά μή λέγεις κάτι ἁμαρτλωλό.  Αὐτό εἶναι ὑβριστικό γιά τό Θεό, τοῦ ὁποίου τά  δῶρα γεύεσαι, καί σκανδαλιστικό γιά τόν πλησίον σου.  Ἀντίθετα, κατά τη διάρκεια τοῦ φαγητοῦ πρέπει νά διηγεῖσαι ἤ νά ἀκοῦς κάτι ὠφέλιμο ἤ νά τρῶς μέ ἀπόλυτη σιωπή, νά τρῶς τό φαγητό σου μέ εὐλάβεια.  Οἱ ἀληθινοί χριστιανοί κατ’ ἐξοχήν κατά τήν διάρκεια λήψεως τῆς τροφῆς προσπαθοῦσαν νά ἔχουν ζωντανή τή μνήμη τοῦ θανάτου τους καί τό Φοβερό Κριτήριο.  Ἡ κενή φλυαρία εἶναι σημεῖο ἀσύνετων καί κενῶν ἀνθρώπων.  Ἡ παντοτεινή ὠφέλεια εἶναι τό μερίδιο τῶν ἀνθρώπων μέ σοφία στό  Θεό.
    Ὅποιος ἔτσι μεταχειρίζεται τό φαγητό του, δηλαδή μέ μέτρο καί μέ εὐγνωμοσύνη προς τό Θεό, ἐκεῖνος ἐνεργεῖ ὅπως ἀπατεῖ τό καθῆκον, δηλαδή δικαίως καί εὐαρέστως στό  Θεό.
    Μετά τό φαγητό, χωρίς ἀμφιβολία, χρειάζεται ἀνάπαυση.  Ὅμως ἡ ἀνάπαυση πρέπει νά χρησιμοποιεῖται σάν φάρμακο γιά τήν ἀποκατάσταση τῶν ψυχικῶν καί σωματικῶν δυνάμεων.  Γι’ αὐτό ἡ ἀνάπαυση δέν πρέπει νά εἶναι μεγάλης διάρκειας.  Κατά τό χρόνο τῆς ἀναπαύσεως πρέπει καθένας νά σκέπτεται: «Τι εἴδους ἀνάπαυση ὑπάρχει στήν παροῦσα ζωή; Ἐμεῖς οοἱ χριστιανοί θα ἀναπαυθοῦμε ἀληθινά μετά τόν τάφο».
    «Πολλή γάρ κακίαν ἐδιδαξεν ἡ ἀργία»(Σειρ.33,28).  «Εἶναι βδέλυγμα ἐνώπιον τοῦ Κυρίου ἡ σωματική ἀνάπαυση», λέγει ὁ ἅγιος Βαρσανούφιος ὁ Μέγας.  Ἔτσι ὀφείλουμε νά σκεπτόμαστε ὅλοι.  Κι ἀφοῦ σηκωθοῦμε ἀπό τό τραπέζι, νά εὐχαριστοῦμε τό Θεό, νά ἀναπαυόμαστε λίγο καί πάλι νά καταπιανόμαστε μέ τή δουλειά μας.
    Κατά τή διάρκεια τῆς ἀναπαύσεως καθόλου μή χρησιμοποιεῖς, ὅπως κάνουν πολλοί ἀνόητοι, κάποιες ἀπολαύσεις ἤ κάποιες διεφθαρμένες διασκεδάσεις ἤ ἀνώφελα παιχνίδια. Παιχνίδι καί χριστιανισμός εἶναι πράγματα ἀσυμβίβαστα.  Γιά νά μήν μπαίνουν στο μυαλό  του τέτοιες  σκέψεις πού εἶναι ἐνάντιες στό  Θεό καί στήν καρδιά τού τέτοιες ἐπιθυμίες, ὁ χριστιανός ἀνάλολγα μέ τήν κατάσταση τῆς ψυχῆς του προσπαθεῖ νά τραφεῖ μέ διαφόρους πνευματικούς λογισμούς καί ἰδιαίτερα μέ τήν ἐκ βάθους καρδίας ἐπίκληση τοῦ Κυρίου καί Θεοῦ:
   «Κύριε, πόσο μεγάλη εἶναι ἡ σοφία καί  ἡ ἀγαθότητά σου! Κάθε μέρα τρέφεις ἀναρίθμητο πλῆθος ζωντανῶν δημιουργημάτων Σου στή γῆ : ἀνθρώπους,  πουλιά, κτήνη, θηρία, ἔντομα.  Καί ὅλα εἶναι χορτασμένα.  Κανείς δέν πεθαίνει ἀπό πεῖνα».
    Τέτοιοι λογισμοί καί ἐπικλήσεις ἀσυγκρίτως γρηγορότερα ἀπό ἄλλους τρόπους ἀποκαθιστοῦν τίς σωματικές μας δυνάμεις.  Καί ἐκτός αὐτοῦ μέ τόν τρόπο αὐτό ἐνισχύεται ἐξαιρετικά ἡ ψυχή προς τό καλό. 

Πηγή:http://anavaseis.blogspot.com

᾿Ανοικτή ἐπιστολή τοῦ καθ. Γεωργίου Παύλου πρός τήν Εἰδική Γραμματέα Παιδείας ῾Ομογενῶν καί Διαπολιτισμικῆς ᾿Εκπαίδευσης τοῦ ῾Υπουργείου Παιδείας κα Δραγώνα, γιά τόν ὑποβιβασμό τῆς ἑλληνικῆς σέ δεύτερη γλῶσσα στή Θράκη







ΑΝ-ΕΠΙΚΑΙΡΑ

Ξάνθη, 13 Μαΐου 2010

Προς την
Ειδική Γραμματέα
Παιδείας Ομογενών και
Διαπολιτισμικής Εκπαίδευσης
κ. Θάλεια Δραγώνα

Θέμα: Ο εμπαιγμός της Θράκης και της Ελλάδας από το ελληνικό Υπουργείο Παιδείας: Εκπαιδευτική τουρκοποίηση της Θράκης, βίαιος εκτουρκισμός των Πομάκων και των Τσιγγάνων, Υποβιβασμός της ελληνικής σε δεύτερη γλώσσα

Αξιότιμη κυρία Γραμματεύ, αγαπητή κυρία συνάδελφε Θάλεια Δραγώνα,



Οι πρόσφατες δηλώσεις σας όσον αφορά στα δίγλωσσα νηπιαγωγεία στην Θράκη συνιστούν δυστυχώς εμπαιγμό της Θράκης και της Ελλάδας, ιδίως σε μία τόσο κρίσιμη περίοδο για την πατρίδα μας. Είτε αγνοείτε την πραγματικότητα της Θράκης, είτε αδιαφορείτε εάν η Θράκη κυπροποιηθεί ή γκριζοποιηθεί, είτε δεν γνωρίζουμε τι άλλο επιδιώκετε. Εκτός βέβαια, εάν όσοι επί δεκαετίες αγωνιζόμαστε προκειμένου η Θράκη να μείνει ελληνικός τόπος, σεβόμενοι βεβαίως απολύτως τις μειονοτικές ομάδες και την μουσουλμανική κοινωνία (τουρκογενή, πομακική, τσιγγάνικη) αλλά και έχοντας πραγματικό ενδιαφέρον δημιουργίας πνεύματος αληθινής ελληνοτουρκικής φιλίας, δεν μπορούμε να αντιληφθούμε τον τρόπο με τον οποίο σκέπτεσθε και ενεργείτε και, κατά συνέπεια, σας αδικούμε.

Προσωπικά είμαι θιασώτης μιας πραγματικής φιλίας και συνεργασίας Ελλάδας και Τουρκίας, την οποία και υπηρετώ, όχι όμως εις βάρος της Ελλάδας και των ιστορικών της δικαιωμάτων. Επιπλέον, θα μπορούσα να είμαι επιεικής μαζί σας, ερμηνεύοντας την όλη στάση σας ως μια προσπάθεια άμβλυνσης του όποιου φανατισμού στις σχέσεις των δύο χωρών. Όμως, ακόμη κι αν εσείς σκοπεύετε σε κάτι τέτοιο, τα αποτελέσματα θα είναι αντίθετα από τους επιδιωκόμενους στόχους σας, επειδή σας διαφεύγουν πολλές άλλες παράμετροι του ζητήματος και επειδή πιστεύετε στο αλάθητο της γνώσης σας και της επιστημονικής – ή καλύτερα ιδεολογικής σας θεώρησης.

Πιστέψτε με αληθινά, θα ήθελα να σφάλλω στην εκτιμήσεις μου και πραγματικά εσείς να ωφελήσετε την Θράκη και την Ελλάδα. Όμως μέχρι να αντιληφθώ κάτι τέτοιο είμαι υποχρεωμένος να σας υποδείξω δημοσίως τα λάθη σας, αφού κάθε επίμονη προσωπική παρότρυνση απέβει μάταιη και δεν εισακούσθηκε. Εάν σφάλλω στις εκτιμήσεις μου, να είστε σίγουρη ότι θα είμαι ο πρώτος που δημοσίως θα σας συγχαρώ για τα επιτεύγματά σας και θα σας ζητήσω συγγνώμη πάλι δημοσίως. Πριν όμως συμβεί αυτό η ακαδημαϊκή μου ευθύνη με αναγκάζει να λύσω τη σιωπή μου και να μιλήσω δημοσίως για κρίσιμα εθνικά θέματα, όπως έπραξα και με προηγούμενες δύο επιστολές μου προς την ηγεσία της ελληνικής Πολιτείας.

Θα πρέπει να γνωρίζετε ως υπεύθυνο κυβερνητικό στέλεχος, ότι στη Θράκη τα τελευταία χρόνια επιχειρείται βίαιος και αντιδημοκρατικός εκτουρκισμός όλων των Ελλήνων μουσουλμάνων πολιτών. Το βάρος εδώ πέφτει στο βίαιος και αντιδημοκρατικός, διότι είναι αυτονόητο ότι σεβόμεθα κάθε ελεύθερα εκφραζόμενο εθνικό αυτοπροσδιορισμό. Ένας Πομάκος ή ένας Τσιγγάνος στη Θράκη ή όπου αλλού, μπορεί να αυτοπροσδιορίζεται ατομικά ως Τούρκος, όχι όμως συλλογικά.

Στις δηλώσεις σας, κατά την πρόσφατη επίσκεψή σας στην Ξάνθη τον Μάρτιο, περί δίγλωσσων νηπιαγωγείων, ναι μεν μιλάτε για χρήση της μητρικής γλώσσας και αυτό είναι προς τιμήν σας, αλλά -και εδώ είναι όλο το πρόβλημα και το ιστορικό σας λάθος με συνέπειες τεράστιες- διευκρινίζετε, εφ’ όσον αυτό ζητηθεί από τα ίδια τα μέλη της μειονότητας.

Δεν είναι δηλαδή αυτονόητη η χρήση της μητρικής γλώσσας στα νηπιαγωγεία; Γιατί θα πρέπει τα παιδιά στο νηπιαγωγείο να μάθουν μια γλώσσα ξένη της μητρικής τους και όχι μόνον την ελληνική και την μητρική τους; Δεν είναι αυτονόητο ότι το Υπουργείο Παιδείας οφείλει να γνωρίζει τη μητρική γλώσσα κάθε μαθητή και να πράττει δεόντως στην εκπαιδευτική διαδικασία, τη στιγμή που υπάρχει πληθώρα μελετών όπου προσδιορίζεται σαφώς η γλωσσική κατάσταση της μειονότητας; Τι νόημα, λοιπόν, έχει και που αποσκοπεί η διατύπωσή σας, η οποία καθιστά ζητούμενο το αυτονόητο;

Παράλληλα, ενώ αναφέρεστε στην πιθανή εισαγωγή της πομακικής γλώσσας στα νηπιαγωγεία, εάν αυτό ζητηθεί, αγνοείτε τελείως την ύπαρξη τσιγγάνικης γλώσσας και παραβλέπετε τους τσιγγάνους, μουσουλμάνους ή μη, που αποτελούν σχεδόν το ένα τρίτο της μουσουλμανικής κοινωνίας της Θράκης.

Λέτε, δηλαδή επί της ουσίας, ότι τα παιδιά της μη τουρκόφωνης μουσουλμανικής κοινωνίας θα διδάσκονται την τουρκική γλώσσα από το νηπιαγωγείο, εκτός βέβαια εάν ζητηθεί κάτι άλλο από την ίδια την μειονότητα. Πώς, όμως, θα ζητηθεί ό,τι ζητηθεί; Σίγουρα με κάποιο τρόπο αντικειμενικό και μετρήσιμο. Στο σημείο αυτό διαπράττετε μέγιστο και ιστορικό σφάλμα που θα πυροδοτήσει ανήκουστες πλέον διεκδικήσεις στη Θράκη, έξω από κάθε λογική, δίκαιη και σύμφωνη προς το διεθνές δίκαιο διαχείριση μειονοτικών θεμάτων.
Διότι, όπως γνωρίζετε πολύ καλά -ή θα πρέπει να γνωρίζετε- η μη τουρκόφωνη μουσουλμανική κοινωνία της Θράκης ευρίσκεται εγκλωβισμένη -με την ανοχή της ελληνικής Πολιτείας δυστυχώς- στον ασφυκτικό κλοιό του τουρκικού Προξενείου Κομοτηνής, το οποίο λειτουργεί ως άτυπο τουρκικό Υπουργείο Θράκης. Μοιραία, επομένως, τα μέλη της θα ζητήσουν ό,τι της υπαγορευθεί από αυτό και όχι ό,τι πραγματικά θα ήθελαν τα ίδια.
Επιπλέον, είναι σαφές ότι ανοίγετε έτσι κατ’ ουσίαν τον δρόμο τουρκοποίησης από την νηπιακή ηλικία των δύο τρίτων της μουσουλμανικής κοινωνίας που περιλαμβάνουν Πομάκους και Τσιγγάνους.

Με την απόφασή σας αυτή, θέτετε, όσον αφορά εκπαιδευτικά ζητήματα στη Θράκη, -ανοίγοντας τον ασκό του Αιόλου- για πρώτη φορά τις βάσεις για την μελλοντική νομιμοποίηση του δημοψηφίσματος ως μέσον έκφρασης των διαφόρων αιτημάτων από πλευράς της μουσουλμανικής κοινωνίας της Θράκης προς την ελληνική Πολιτεία.
Εάν δεν την ακυρώσετε άμεσα, ανοίγετε τον δρόμο για την σταδιακή και άτυπη διχοτόμηση της Θράκης, αρχής γενομένης από την εκπαίδευση. Ανοίγετε ουσιαστικά τον δρόμο για να φθάσουμε -και ίσως όχι πολύ αργά- στο «δημοψήφισμα» όχι μόνο για τη γλώσσα των νηπιαγωγείων αλλά και για όποια άλλη μορφή απόφασης που θα αφορά στη μουσουλμανική μειονότητα στην Θράκη.

Επιπλέον, φανταστείτε, με τη φιλοσοφία που ακολουθείτε, να αρχίσει το σύνολο των μουσουλμάνων πολιτών στην Ελλάδα να διεκδικεί όσα εσείς σχεδιάζετε στην Θράκη. Τότε θα έχουμε διάλυση και ποιοτική μεταβολή της ιδιοσυστασίας της ελληνικής Πολιτείας. Γι’ αυτό, εάν δεν αλλάξετε άμεσα τη στάση σας αυτή, θα καταστείτε τραγική προσωπικότης για την μελλοντική ιστορία όχι μόνον της Θράκης αλλά και ολόκληρης της Ελλάδος.
Συμπληρωματικά προς τα ανωτέρω, θα πρέπει να γνωρίζετε ότι εδώ στη Θράκη σφυρηλατείται βήμα προς βήμα υπό τα βλέμματα και την ανοχή της ελληνικής Πολιτείας η δημιουργία κράτους εν κράτει. Αυτό είναι που εσείς έρχεσθε με την πρόσφατη δήλωσή σας να ενθαρρύνετε και να ενισχύσετε. Για να σας βοηθήσω ακόμη περισσότερο, σας αναφέρω τα πρακτικά Συνδιάσκεψης «Τούρκων της Δυτικής Θράκης» στην Κωνσταντινούπολη, τον Σεπτέμβριο του 2006, στα οποία αποφασίστηκε η σύσταση πολλών επιτροπών αυτο-οργάνωσης της μειονότητας στη Θράκη, σε τομείς όπως: Αυτοδιοίκηση πολιτικών και μη Κυβερνητικών Οργανώσεων, Παιδεία και Πολιτισμός, Ανθρώπινα Δικαιώματα και Νομικό Δίκαιο, Τύπος και Διεθνείς Σχέσεις, Οικονομικά, Βακούφια και Θρησκεύματα). Αποφάσεις που ήδη είναι σε φάση πλήρους υλοποίησης, με τις οποίες εναρμονίζονται αλλά και ενισχύουν οι δικές σας ενέργειες.

Όπως προκύπτει από την αναλυτική περιγραφή του ρόλου των εν λόγω Επιτροπών, είναι σαφές πλέον για κάθε άνθρωπο με κοινό νου τι σχεδιάζεται στη Θράκη. Διότι τα πράγματα δείχνουν ότι εδώ δεν πρόκειται απλώς περί μιας καλώς εννοούμενης ηθικής, θρησκευτικής, ανθρωπιστικής, ή όποιας άλλης στήριξης από την Τουρκία του τουρκόφωνου μουσουλμανικού πληθυσμού της Θράκης που κανείς σώφρων άνθρωπος δεν θα αρνιόταν, αλλά περί ιδρύσεως ενός δυνάμει νέου και σε λανθάνουσα μορφή «αυτόνομου τουρκο-θρακικού κράτους».

Εάν όλα αυτά δεν δείχνουν προς ποια κατεύθυνση οδηγεί τα πράγματα της Θράκης η φίλη Τουρκία, τότε ή εγώ «τα έχω χαμένα» ή εσείς αδυνατείτε να ερμηνεύσετε τα σημεία των καιρών, πράγμα ανεπίτρεπτο για πολιτικό πρόσωπο.
Κι ενώ όλα αυτά είναι γνωστά, κι ενώ και με δική σας ευθύνη σχεδιάστηκαν και υλοποιήθηκαν από το 1997 έως σήμερα τρία εθνικά προγράμματα ΕΠΕΑΕΚ του Υπουργείου Παιδείας ύψους μερικών δεκάδων εκατομμυρίων ευρώ και θα μπορούσατε μέσω αυτών να έχετε δώσει πραγματικές λύσεις στο γλωσσικό και εκπαιδευτικό πρόβλημα των μουσουλμάνων της Θράκης, αυτή την στιγμή ευρισκόμαστε πιο πίσω και από εκεί που ξεκινήσαμε, ενώ χάθηκε πολύτιμος χρόνος 13 τουλάχιστον ετών.

Κατά την υλοποίηση των ανωτέρω Προγραμμάτων υιοθετήσατε με τρόπο αυταρχικό την τουρκική γλώσσα ως την μία και μοναδική μητρική γλώσσα για όλους τους μουσουλμάνους της Θράκης, ασχέτως εάν αυτοί ήσαν τουρκικής ή μη καταγωγής, παραβιάζοντας κάθε δημοκρατική αρχή και κάθε αρχή διαπολιτισμικής εκπαίδευσης. Διότι όλα τα παιδιά προσχολικής ηλικίας στην ορεινή Θράκη ομιλούν, όπως και οι γονείς των, την πομακική, ενώ τα παιδιά των τσιγγάνων της Θράκης ομιλούν την τσιγγάνικη γλώσσα στην πλειοψηφία των, όπως και οι γονείς των. Εσείς όμως ουδόλως λάβατε υπόψιν σας αυτό το γεγονός και αυταρχικώς τους θεωρήσατε όλους ως τουρκόφωνους, συνεχίζοντας έτσι προηγούμενες λανθασμένες επιλογές τις οποίες αναβαθμίσατε και περιβάλατε με επιστημονική εγκυρότητα.

Ο τρόπος με τον οποίο υλοποιήσατε τα τρία προηγούμενα εθνικά προγράμματα ήταν στη βάση του εσφαλμένος, διότι δεν αποβλέψατε στην δημιουργία μόνιμων δομών ενισχυτικής διδασκαλίας παράλληλα προς την υπόλοιπη δημόσια εκπαίδευση αλλά εξαντλήσατε το κύριο ενδιαφέρον σας σε σεμινάρια για εκπαιδευτικούς και άλλες περιφερειακές δράσεις.
Οπωσδήποτε ήταν επιτυχής ο ρόλος σας, στο πλαίσιο των προγραμμάτων που υλοποιήσατε, όσον αφορά στη συγγραφή νέων γλωσσικών εγχειριδίων, μέρος των οποίων αναθέσατε να υλοποιηθεί στο καταξιωμένο Ινστιτούτο Επεξεργασίας του Λόγου (ΙΕΛ). Αυτή η μερική επιτυχία όμως δεν μηδενίζει την ευθύνη σας για την συνολικά αποτυχημένη εφαρμογή και την φιλοσοφία που υιοθετήσατε σε τρία συνεχή εθνικά προγράμματα, μέσω των οποίων θα έπρεπε να έχει δοθεί τελεσίδικη και οριστική λύση στο γλωσσικό και εκπαιδευτικό πρόβλημα της μειονότητας. Διότι, αφού διαχειριστήκατε συνολικά ένα πολύ υψηλό ποσό χρημάτων μέσω των προγραμμάτων αυτών, θα έπρεπε να έχετε καταστήσει τη Θράκη διεθνές υπόδειγμα διαπολιτισμού και εκπαιδευτικό παράδεισο για τη μουσουλμανική κοινωνία.

Ακόμη, μέσω των προγραμμάτων αυτών θα μπορούσατε να έχετε ανοίξει το δρόμο της υγιούς ελληνοτουρκικής φιλίας και συνεργασίας. Αντίθετα, συνεργαστήκατε με άκρως εθνικιστικά ιδρύματα στη Θράκη, τα οποία κάθε άλλο παρά υγιή ελληνο-τουρκική φιλία και συνεργασία προάγουν.

Μάλιστα, είτε για να μην αποδειχθούν οι εγγενείς αδυναμίες των προηγούμενων προγραμμάτων που υλοποιήσατε, είτε για να μην χάσετε τον έλεγχο των πραγμάτων από τα χέρια σας, εμποδίσατε κατά το παρελθόν με κάθε τρόπο την ουσιαστική εμπλοκή του Δημοκριτείου Πανεπιστημίου Θράκης στον σχεδιασμό της εκπαιδευτικής διαδικασίας σε σχέση με τα εν λόγω προγράμματα, θέτοντας όρους στη Διοίκηση του Πανεπιστημίου για μη συμμετοχή μελών ΔΕΠ που δεν ταυτίζονται με τις απόψεις σας. Επισυνάπτω επ’ αυτού παλαιότερη επιστολή μου προς τις Πρυτανικές Αρχές του Δημοκριτείου Πανεπιστημίου Θράκης και του Πανεπιστημίου Αθηνών, για να μην θεωρήσετε ότι έχω κακή πρόθεση απέναντι σας.

Πρόσφατα δε, η πρώην στενή συνεργάτης σας και νυν Γενική Γραμματέας Περιφέρειας Α.Μ.Θ. κ. Θεοδώρα Κόκλα εν ονόματι του δικού σας προγράμματος αρνήθηκε να υπογράψει την υλοποίηση στην Θράκη ευρωπαϊκού εκπαιδευτικού και διαπολιτισμικού προγράμματος πανελλαδικής εμβέλειας, από το οποίο τελικώς εξαιρέθηκε ολόκληρη η Θράκη.

Επιπλέον, κατά την πρόσφατη Πρόσκληση του Υπουργείου Παιδείας την 23/3/2010 για την «Εκπαίδευση των παιδιών της μουσουλμανικής κοινωνίας της Θράκης», επιλέξατε τη δημοσιοποίηση της Προκήρυξης μόνον για 30 ημέρες, και μάλιστα λίγο πριν από τις εορτές του Πάσχα, πράγμα που καθιστά εκ των πραγμάτων αδύνατη την συμμετοχή πολλών Α.Ε.Ι.
Πιο συγκεκριμένα, στις Ενότητες της εν λόγω Πρόσκλησης, διαβάζουμε μεταξύ άλλων: «… Μελέτη με αντικείμενο την εισαγωγή της τουρκικής γλώσσας … στα δημόσια σχολεία της Θράκης… υλοποίηση του μέτρου εισαγωγής της διδασκαλίας της τουρκικής στα δημόσια σχολεία πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας. Επεξεργασία αναλυτικού προγράμματος για την τουρκική γλώσσα… Διαμόρφωση Προτάσεων …για τα εκπαιδευτικά υλικά και βιβλία διδασκαλίας της τουρκικής στα δημόσια σχολεία…» (Σελίδες 6,7,8,9 της Πρόσκλησης).
Τραγικότερο δε όλων είναι το ακόλουθο απόσπασμα από την ανωτέρω Πρόσκληση: «…Το περιεχόμενο της επιμόρφωσης θα είναι: νέες παιδαγωγικές μέθοδοι, διαφοροποιημένη παιδαγωγική, … διδασκαλία της ελληνικής ως δεύτερης γλώσσας» (σελ. 8).

Έτσι, σε σειρά πολύ σοβαρών λαθών και παραλείψεων του παρελθόντος, έρχεσθε τώρα και προσθέτετε το μέγιστο σφάλμα, την εισαγωγή της τουρκικής γλώσσας στα νηπιαγωγεία της Θράκης, στα οποία φιλοξενούνται παιδιά μουσουλμάνων προσχολικής ηλικίας, αλλά και στα υπόλοιπα δημόσια σχολεία της Θράκης, συμβάλλοντας την εκπαιδευτική τουρκοποίηση ολόκληρης της μουσουλμανικής κοινότητας. Με τον τρόπο αυτό ενισχύετε ακούσια ένα σύγχρονου τύπου και χαρακτήρα εκπαιδευτικό γενιτσαρισμό και δημιουργείτε όρους βαθμιαίας διχοτόμησης της Θράκης.

Αγαπητή κυρία Δραγώνα, είμαι πεπεισμένος ότι μέχρι σήμερα αποτύχατε να δώσετε λύσεις στα καίρια προβλήματα της μειονοτικής εκπαίδευσης στη Θράκη. Πέραν δε αυτού:

· Παραβιάσατε και παραβιάζετε βασικές δημοκρατικές, παιδαγωγικές και διαπολιτισμικές αρχές εγκλωβίζοντας την ελληνική Πολιτεία και ιδιαίτερα την κυβέρνηση και τον Πρωθυπουργό σε ένα νέο αδιέξοδο και μη αντιστρεπτό δρόμο που αργά ή γρήγορα θα καταλήξει σε καταστροφικές για τη Θράκη και την Ελλάδα συνέπειες.

· Ενθαρρύνατε και ενθαρρύνετε την ανάπτυξη ενός ανθελληνικού και αντιευρωπαϊκού τουρκικού εθνικισμού ή σωβινισμού και επεκτατισμού στη Θράκη και αποδυναμώσατε τη γνήσια ελληνο-τουρκική φιλία μεταξύ των δύο λαών.

· Αποπροσανατολίσατε την ελληνική Πολιτεία σε ένα θέμα μείζονος εθνικής σημασίας, όπως αυτό της μειονοτικής εκπαίδευσης στην Θράκη και με όσες προεκτάσεις αυτό συνεπάγεται και χάθηκε πολύτιμος χρόνος για την επίλυση καίριων ζητημάτων στήριξης της μουσουλμανικής κοινωνίας και απεγκλωβισμό μέσω πραγματικής παιδείας και μόρφωσης της Θράκης από τον κίνδυνο κυπροποίησης.

· Στερήσατε με τους λανθασμένους σας σχεδιασμούς το σύνολο της μουσουλμανικής νεολαίας και των γονέων τους από τη δυνατότητα συστηματικής εκμάθησης της ελληνικής γλώσσας και παροχής ενισχυτικής διδασκαλίας, κάτι που είχε επιτυχώς εγκαινιαστεί από την ελληνική Πολιτεία κατά την δεκαετία του 1990.

· Με τις πρόσφατα δρομολογημένες μεθοδεύσεις σας συνεχίζετε έμμεσα να συμβάλλετε και να ανέχεστε την αυταρχική τουρκοποίηση όλης της μουσουλμανικής κοινωνίας της Θράκης, την οποία έχω επαρκώς περιγράψει σε προηγούμενη επιστολή μου προς την ελληνική πολιτική ηγεσία.

· Στην Θράκη έχετε δημιουργήσει συνθήκες μονοπωλίου στα εκπαιδευτικά πράγματα, αποκλείοντας από τα θέματα εκπαίδευσης, ανάπτυξης, κοινωνικής και πολιτιστικής στήριξης της μουσουλμανικής μειονότητας και άλλων ευπαθών κοινωνικών ομάδων, δημόσιους και ιδιωτικούς φορείς που δεν ευθυγραμμίζονται με τις δικές σας ιδεολογικές επιλογές και προκαταλήψεις.

Για τους λόγους αυτούς, με κάθε σεβασμό στο πρόσωπό σας και στην ιδιότητά σας είμεθα υποχρεωμένοι να σας ζητήσουμε να σταματήσετε αμέσως κάθε ενέργεια που αποδυναμώνει την λειτουργία του ελληνικού κράτους στη Θράκη και εγκλωβίζει το Υπουργείο Παιδείας, την Κυβέρνηση και τον Πρωθυπουργό.

Ύστερα από αυτά, είμαστε υποχρεωμένοι ως Έλληνες πολίτες αλλά και ως επιστήμονες γνωρίζοντες από κάθε άποψη και σε βάθος τα θέματα της Θράκης, να ζητήσουμε από την Κυβέρνηση και τον Πρωθυπουργό της χώρας, Γιώργο Α. Παπανδρέου, αλλά και ολόκληρο τον πολιτικό κόσμο και την ελληνική κοινωνία να προστατεύσουν την Θράκη από ενέργειες που θα στοιχίσουν ακριβά και θα οδηγήσουν σε μη αντιστρεπτά φαινόμενα.

Επιπλέον, με την επιστολή μας αυτή επιχειρούμε να προστατεύσουμε τον Πρωθυπουργό και την Κυβέρνησή του από ένα ιστορικό ατόπημα δίχως προηγούμενο. Διότι, εάν υλοποιηθούν όλα όσα επισημαίνονται ως σχεδιασμός του Υπουργείου Παιδείας, θα δημιουργηθεί πλέον ένα μη αντιστρέψιμο κεκτημένο που θα ζημιώσει τα μέγιστα την Θράκη και την Ελλάδα. Είναι αδιανόητο η ελληνική Πολιτεία να γίνεται η ίδια καταλύτης αυτοκατάργησής της στη Θράκη.

Ως Έλληνας πολίτης και ως πανεπιστημιακός δάσκαλος και με κάθε συναδελφική συμπάθεια, σας συμβουλεύω να σταματήσετε την συνέχιση αυτών των τραγικών λαθών και να υιοθετήσετε μια νέα και δίκαιη εκπαιδευτική πολιτική και στρατηγική.

Εάν εισακούσετε αυτές τις συμβουλές μας, θα προστατέψετε αυτή την κρίσιμη στιγμή τόσο εσάς την ίδια, όσο και την Κυβέρνηση και τον Πρωθυπουργό από το να μην εγκλωβιστούν σε χειρισμούς και αποφάσεις με μέγιστες αρνητικές και απρόσμενες εξελίξεις όσον αφορά στο μείζον θέμα της Θράκης. Το δε θέμα της Θράκης είναι σε άμεση συνάφεια με αυτό του ανατολικού Αιγαίου και με ολόκληρο το ζήτημα εθνικής ασφάλειας της χώρας μας και με το αδιαπραγμάτευτο της εθνικής κυριαρχίας και εδαφικής ακεραιότητας της Ελλάδος.

Εάν συνεχίσετε να εμμένετε στην ίδια πολιτική που ακολουθήσατε όλα τα προηγούμενα έτη και ακολουθείτε και σήμερα ως Ειδική Γραμματέας του Υπουργείου Παιδείας, θα έχετε πλήρη ευθύνη για όποια εθνικά επιζήμια εξέλιξη σημειωθεί στη Θράκη.

Προσωπικά, δεν έχω τίποτε εναντίον του προσώπου σας, κάτι το οποίο άλλωστε φανερώνει και η σιωπή μου επί 13 χρόνια, ενώ διαπίστωνα τα συνεχή σας λάθη. Όμως, αισθάνομαι ότι με την επιστολή μου αυτή εκτελώ το χρέος που μου υπαγορεύει η συνείδησή μου ως επιστήμονα και ως Έλληνα, ενημερώνοντας τον Πρωθυπουργό, την Κυβέρνηση, τα πολιτικά κόμματα και την ελληνική κοινωνία, ζητώντας από εσάς να προβείτε επειγόντως σε διορθωτικές κινήσεις, πριν είναι πολύ αργά για όλους μας και ζητώντας από όλους να προστατεύσουν και να διαφυλάξουν την ελληνικότητα της Θράκης, διότι είμεθα πλέον στην περιοχή όπου παίζουμε εν ου παικτοίς.

Κλείνοντας την επιστολή αυτή, ευρισκόμαστε προ μεγάλης εκπλήξεως και απορίας, διότι φθάσαμε να αγωνιζόμαστε να προασπίσουμε την Θράκη από το ελληνικό Υπουργείο Παιδείας, ωσάν να πρόκειται περί ενός Υπουργείου ξένου προς την Ελλάδα και τα ελληνικά συμφέροντα.

Με ιδιαίτερη τιμή και φιλία,
Γεώργιος Π. Παύλος
Αναπληρωτής Καθηγητής
Πολυτεχνικής Σχολής
Δημοκριτείου Πανεπιστημίου Θράκης







(*) Ο Γεώργιος Π. Παύλος είναι Αναπληρωτής Καθηγητής στην Πολυτεχνική Σχολή του Δημοκριτείου Πανεπιστημίου Θράκης (Δ.Π.Θ.). Διδάσκει Φυσικές Επιστήμες και Φιλοσοφία.



Μέσα από το επιστημονικό και φιλοσοφικό του έργο αλλά και την κοινωνική του δραστηριότητα αναζητά μία σύγχρονη σύνθεση επιστήμης, φιλοσοφίας και ζωής. Κυρίαρχο στοιχείο στο επιστημονικό, το φιλοσοφικό και το κοινωνικό του έργο είναι η διεπιστημονικότητα και η εμμονή στο ερώτημα περί της ουσίας του κόσμου-φύση και της ουσίας του ανθρώπου.

Παράλληλα με τη διδακτική και ερευνητική του δραστηριοποίηση είναι άμισθος επιστημονικός υπεύθυνος και συντονίζει το πολιτιστικό, εκπαιδευτικό και διαπολιτισμικό έργο τριών συνεργαζόμενων Μ.Κ.Ο., το Ταμιείον Θράκης, ο Προμηθέας και η Ν.Ε.Π.Α.Σ. [Νοτιοανατολική Ευρωπαϊκή Πρωτοβουλία για Ανάπτυξη και Συνεργασία], τόσο σε εθνικό όσο και σε διεθνές επίπεδο.

Θεωρώντας ότι οι επιστήμονες πέραν του να είναι παθητικοί παραγωγοί γνώσης και τεχνολογίας, πρέπει να εμφορούνται από πνεύμα έμπρακτης ευθύνης για την κοινωνία, τον πολιτισμό, τον άνθρωπο και το περιβάλλον είναι εμπνευστής, έχει σχεδιάσει και διευθύνει επιστημονικά το Πρόγραμμα "Ελλάδα, Διεθνές Σχολείο Πολιτισμού", μια καινοτόμο πρόταση στον ελληνικό και τον διεθνή χώρο.

Πηγή:alopsis.gr