"᾿Εγώ εἰμί τὸ Α καὶ τὸ Ω, ἡ ἀρχὴ καὶ τὸ τέλος, ὁ πρῶτος καὶ ὁ ἔσχατος" (᾿Αποκ. κβ΄, 13)

Κείμενα γιά τήν ἑλληνική γλῶσσα στή διαχρονική της μορφή, ἄρθρα ὀρθοδόξου προβληματισμοῦ καί διδαχῆς, ἄρθρα γιά τήν ῾Ελλάδα μας πού μᾶς πληγώνει...


Παρασκευή 29 Οκτωβρίου 2010

Τελικά, θά πάρουμε τή μεγάλη ἀπόφαση νά γίνουμε ἀπό ἀνθρωπάκια ΑΝΘΡΩΠΟΙ;



κ
  

Δημοτικές ἐκλογές. Σάν νά μήν τρέχει τίποτε. Τελικά τί ἔχουμε, γιά νά καλαλάβω δηλαδή, Βουλευτικές (βολευτικές) ἤ Δημοτικές (καπελλωμένες, λόγῳ χρίσματος) ᾿Εκλογές; Μᾶλλον καί τά δύο, γιατί ἄν πάρουμε στά σοβαρά αὐτά πού εἶπε ὁ Πρωθυπουργός,  στηρίζουμε πολιτικές.
Δέν ὑπάρχει χειρότερο πρᾶγμα ἀπό τήν κομματικοποίηση τῆς τοπικῆς αὐτοδιοίκησης. Δηλητηριάζει τόν θεσμό, ἐμποδίζει νά ἀναδειχθοῦν πρόσωπα μέ ἀξία καί πιστεύοντα σέ ἀξίες καί σέ τελική ἀνάλυση καταντᾶ ἡ τοπική αὐτοδιοίκηση προέκταση τοῦ ἀθηνοκεντρικοῦ κράτους.
Βαρεθήκαμε τούς ὑποψηφίους Δημάρχους καί τούς ὑπ’ αὐτούς ὑποψηφίους Δημοτικούς συμβούλους. ᾿Αλλά μᾶς βερέθηκαν κι αὐτοί, κι ἄς μήν τό δείχνουν, κι ἄς ἔχουν ψεύτικα διάπλατα χαμόγελα, κι ἄς μᾶς ὑπόσχονται λαγούς μέ πετραχήλια. Ξέρουν πολύ καλά καί ξέρουμε πού καλά πώς μᾶς κοροϊδεύουν, ἀλλά δέν θέλουμε καί δέν θέλουν νά ἀποκαλυφθεῖ τό ὡραῖο παραμύθι πού μᾶς στήνουν καί πού τούς στήνουμε. Γιατί, κατά βάθος καί ἐμεῖς ξυπνήσαμε, τό μάθαμε τό κόλπο καί τούς ὑποσχόμαστε τήν πολύτιμη ψήφο μας.
 Κι ὅταν φτάσει ἡ στιγμή τῆς ψηφοφορίας, ἄν πᾶμε τελικά νά ψηφίσουμε -γιατί ὑπάρχει καί ἡ διαμαρτυρία τῆς ἀποχῆς,  καθόλα σεβαστή- , τότε θά ἀναλογισθοῦμε:Καί τώρα τί κάνουμε, ποιόν θά σταυρώσουμε; αὐτόν πού μᾶς σταύρωσε; αὐτόν πού μᾶς ξεγέλασε; αὐτόν πού μᾶς ὑποσχέθηκε καί δέν ἔπραξε οὐδέν; αὐτόν πού τόν ὑποστηρίζουν διαπλεκόμενα συμφέροντα; αὐτόν πού τόν ὑποστηρίζουν σκοτεινές δυνάμεις καί ὕπουλα ὑπόγεια ρεύματα;
   Καί τελικά, θά βρεθοῦμε μπροστά στήν κάλπη ἀμήχανοι, ἀπατημένοι καί ἀπατῶντες, μειδιῶντες καί κλαίοντες, σκεπτόμενοι καί μή σκεπτόμενοι, μπερδεμένοι καί κουρασμένοι, ἀπογοητευμένοι καί ἐλπίζοντες...   
   ῎Ε, τότε εἶναι πού θά πρέπει γιά μιά στιγμή στή ζωή μας νά γίνουμε ἀπό ἀνθρωπάκια ἄνθρωποι, ἀπό φερέφωνα ξένων συμφερόντων ἐλεύθερες προσωπικότητες, ἀπό κακόμοιροι μικροαστοί ἀριστοκράτες τοῦ πνεύματος. Καί νά ποῦμε ΟΧΙ! ΟΧΙ στά στημένα παιχνίδια, στή σημαδεμένη τράπουλα,  στή μίζερη ζωή, στήν ἀπαξίωση τοῦ προσώπου,  στήν πτώση τῶν ἠθικῶν ἀξιῶν, στό ξεπέρασμα τῶν μικροσυμφερόντων μας. Νά ποῦμε ΝΑΙ στήν ἀλήθεια, στήν εἰλικρίνεια, στήν ποιότητα τῶν σχέσεων, στήν, στήν, στήν...
   Τελικά, θά πάρουμε τή μεγάλη ἀπόφαση νά γίνουμε ἀπό ἀνθρωπάκια ΑΝΘΡΩΠΟΙ;


᾿Οδυσσεύς

"Με τί ἐκπληκτική εὐκολία γίναμε ἀναίσθητοι!" / Γιῶργος Θεοτοκᾶς (Τετράδια ῾Ημερολογίου)




από τα Τετράδια Ημερολογίου του Γιώργου Θεοτοκά:

22 Νοεμβρίου 1941
Το θέαμα ανθρώπων που πέφτουν στο δρόμο από την πείνα έχει γίνει κάτι απλό, καθημερινό. Μερικοί στέκουνται, προσπαθούν να βοηθήσουν με κάτι φαγώσιμα ή με λίγα χρήματα, ξέροντας πόσο ασήμαντη είναι η βοήθειά τους. Οι περισσότεροι κάνουν πως δε βλέπουν. Με τι εκπληκτική ευκολία γίναμε αναίσθητοι!
Σε ορισμένες στιγμές νιώθω τόση ντροπή, σα να ήμουνα εγώ ο υπεύθυνος για ό,τι συμβαίνει.

4 Δεκεμβρίου 1941
Χειμώνας δυνατός και πρόωρος.
Η πείνα έχει απλώσει τη φοβερή σκιά της παντού.
Η Αθήνα γίνεται ένας τόπος φρίκης.
Στην οδό Κηφισίας, στην οδό Σταδίου, στην οδό Πανεπιστημίου άνθρωποι πέφτουν αναίσθητοι από την πείνα.
Το κάρο που κουβαλά τους πεθαμένους.

1943
Γενικά το πλήθος έδειξε συμπόνια και συμπάθεια στους Ιταλούς και προσπάθησε να τους βοηθήσεις, δίνοντάς τους ρούχα πολιτικά και, σε πολλές περιπτώσεις, κρύβοντάς τους όπως έκρυβε στα 1941 τους Άγγλους για να μην τους πιάσουν οι Γερμανοί. Είναι παράξενος λαός οι συμπατριώτες μου, με αντιδράσεις απροσδόκητες και, όπως είδαμε τόσες φορές τα τελευταία χρόνια, μ’ ένα βάθος ανθρωπισμού εξαιρετικού. Ενώ, δυο χρόνια τώρα, όλος ο πληθυσμός βυσσοδομούσε εναντίον των Ιταλών και απειλούσε πως, όταν θα φεύγουν θα τους κάνει και θα τους δείξει, ξαφνικά, μόλις τους είδε πεσμένους, τους λυπήθηκε. Κανέναν δεν πείραξε και ίσια – ίσια τους βοηθεί με κάθε τρόπο, θαρρείς πως μόλις καταθέσανε τα όπλα και διαλύθηκε ανάμεσα σ’ αυτούς και σ’ εμάς η ατμόσφαιρα του πολέμου, ξαναήρθε αυτόματα στην επιφάνεια κάποια κρυμμένη αλληλεγγύη προς τους “ανθρώπους που μας μοιάζουν”.
Ίσως πάλι, κατά πρώτο λόγο, είναι η απλή αλληλεγγύη ανθρώπου προς άνθρωπο, προς τον εχθρό που, πέφτοντας, ξαφνικά ξαναγίνεται “άνθρωπος”.
Χαίρουμαι γι’ αυτό που σημειώνω. Είναι κάτι πολύτιμο. Φανερώνει πως η ηθική ζωή αυτού του λαού έχει ορισμένες γερές βάσεις, πως τα βαθύτερα ένστικτά του είναι καλά.

ΓΙΩΡΓΟΣ ΘΕΟΤΟΚΑΣ (1905-1966),  “ΤΕΤΡΑΔΙΑ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟΥ”
Εκδόσεις ΕΣΤΙΑ
Πηγή:http://logomnimon.wordpress.com

᾿Εχθρέ, γιατί δέν ρώτησες ποιόν πᾶς νά κατακτήσεις! (τραγούδι)




῾Ο νέος Δήμαρχος Μόσχας ζητᾶ τήν ἐξεύρεση 200 οἰκοπέδων πρός ἀνέγερση ᾿Ορθοδόξων ἐκκλησιῶν

 


Eπιμέλεια: newsdesk Amen.gr με πληροφορίες από Ίντερφαξ και άλλα ειδησεογραφικά πρακτορεία
Σε μία από τις πρώτες αποφάσεις του, ο νεο-εκλεγής Δήμαρχος της Μόσχας Σέργιος Σοβιάνιν ζήτησε από τις διοικητικές υπηρεσίες της Ρωσικής πρωτεύουσας την εξεύρεση 200 οικοπέδων με σκοπό την οικοδόμηση αντιστοίχων Ορθοδόξων εκκλησιών, μετέδωσε το Ρωσσικό Πρακτορείο Ειδήσεων Ίντερφαξ.

Σύμφωνα με τη σχετική εντολή της διοίκησης της Μόσχας, οι Αρχές των διοικητικών διαμερισμάτων σε συνεργασία με την Επιτροπή Αρχιτεκτονικής της Μόσχας και το Τμήμα Εδαφικών Πόρων θα πρέπει να εξασφαλίσουν τα απαιτούμενα οικόπεδα.

Ήταν ο ίδιος ο Πατριάρχης Μόσχας και πάσης Ρωσσίας Κύριλλος, ο οποίος με προηγούμενες δηλώσεις του έδωσε το εναρκτήριο λάκτισμα για την ανοικοδόμηση των εκκλησιών. Σύμφωνα με αρμόδιο αξιωματούχο, μετά την συλλογή διαφόρων επιλογών, οι επιμέρους αρχές των διοικητικών διαμερισμάτων θα προκηρύξουν δημόσιες ακροάσεις για την παραχώρηση των σχετικών οικοπέδων με σκοπό την οικοδόμηση Ορθοδόξων εκκλησιών και συγκροτημάτων εκκλησιαστικής επικουρίας.

Η ανέγερση εκκλησιών στη Ρωσσική πρωτεύουσα ακολουθεί την ανοικοδόμηση του Καθεδρικού Ναού του Σωτήρος Χριστού, ο οποίος κατεδαφίστηκε με δυναμίτη κατόπιν εντολής του Σοβιετικού δικτάτορα Ιωσήφ Στάλιν το 1931. Στις αρχές του 1990, η τελευταία Σοβιετική κυβέρνηση υπό τον ιστορικό ηγέτη της περεστρόϊκα Μιχαήλ Γκορμπατσώφ έδωσε ανοικοδόμησης του κατεδαφισθέντος Καθεδρικού Ναού και οι προσφορές εκατοντάδων χιλιάδων απλών Μοσχοβιτών επέτρεψαν την έναρξη της ανοικοδόμησης, η οποία ολοκληρώθηκε το 2000.

Η απόφαση του Δήμου της Μόσχας αποτελεί συνέχεια απόφασης του Ρώσσου Προέδρου Δ. Μεντβέντεφ να καθιερώσει ως επίσημη αργία του Ρωσσικού Κράτους την ημέρα του Εκχριστιανισμού των Ρώσσων από τους Βυζαντινούς ιεραποστόλους υπό την αιγίδα του Πατριάρχου Φωτίου και του αυτοκράτορα Βασιλείου του Β΄ της δυναστείας των Μακεδόνων. Η απόφαση αυτή του Ρώσσου Προέδρου αποτελεί την πλέον πρόσφατη απόδειξη της ισχυρής υποστήριξης που απολαμβάνει η Ρωσσική Εκκλησία εκ μέρους του Κρεμλίνου και η οποία ενισχύθηκε εξαιρετικά μετά την πτώση του Κομμουνιστικού καθεστώτος.

Μετά τη Ρωσσική Εκκλησία και η Εκκλησία της Ρουμανίας ανακοίνωσε την οικοδόμηση μεγαλοπρεπούς Καθεδρικού Ναού στο Κέντρο του Βουκουρεστίου υπό την επονομασία Καθεδρικός Ναός της Σωτηρίας του Λαού για να σημάνει το πέρασμα από το αθεϊστικό καθεστώς στη Νέα Ρουμανία.

Εικάζεται ότι οι αποφάσεις αυτές των Ορθοδόξων Κρατών της Ρωσσίας και της Ρουμανίας θέτουν νέες βάσεις στο πάγιο αίτημα της Ελλαδικής Εκκλησίας για την ανοικοδόμηση νέου Καθεδρικού Ναού στην Αθήνα, αφού ο υφιστάμενος Ναός του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου, ο οποίος οικοδομήθηκε επί βασιλείας Όθωνος ως ένδειξη ευχαριστίας για την απελευθέρωση της Ελλάδος από τον Οθωμανικό ζυγό, αφ' ενός μεν δεν ανταποκρίνεται στις ανάγκες μιας μεγαλούπολης, όπως η σημερινή Αθήνα, αφ' ετέρου παρουσιάζει προβλήματα στατικότητας και προσβασιμότητας.
  amen.gr

«ΟΧΙ» ΣΤΟΝ ΕΠΕΛΑΥΝΟΝΤΑ ΠΡΟΑΝΤΙΧΡΙΣΤΟ ΦΑΣΙΣΜΟ ΤΩΝ ΚΑΡΤΩΝ (ἀπό τό περιοδικό:"῾Ο Σωτήρ")



ΠΡΟΠΟΜΠΟΙ ΤΟΥ ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΟΥ;

Σχόλιον «Χριστιανικῆς  Βιβλιογραφίας»: Ὑπὸ τὸν ἀνωτέρω τίτλο δημοσιεύεται στὸ τρέχον τεῦχος τοῦ «Σωτῆρος» μιὰ σημαντικὴ κατάθεση σφαιρικοῦ καὶ τεκμηριωμένου προβληματισμοῦ γύρω ἀπὸ τὸ ἐπίκαιρο καὶ φλέγον θέμα τῶν διαφόρων Καρτῶν (τοῦ Πολίτου, τῶν Ἀστυνομικῶν, τῶν Φορολογικῶν Συναλλαγῶν). Εἶναι πολλοὶ καὶ ἀδιάσειστοι οἱ λόγοι ποὺ συνηγοροῦν ὅτι μὲ τὶς ἔτσι ἢ ἀλλιῶς ὀνομαζόμενες ἢ χρησιμοποιούμενες Κάρτες ὑπονομεύονται ἢ φαλκιδεύονται τὰ συνταγματικὰ δικαιώματα καὶ οἱ ἀτομικὲς ἐλευθερίες. Πρόκειται γιὰ δημοκρατικοφανεῖς καὶ «δικαιολογημένες» (!) μεθοδεύσεις φασιστικοῦ τύπου, ποὺ μέσα στὴν ἀντάρα καὶ στὴν ἀναμπουμπούλα τῆς λεγομένης οἰκονομικῆς κρίσεως πᾶνε νὰ περάσουν ἀπαρατήρητες. Τὸ ΟΧΙ τοῦ 1940 μπροστὰ στὶς λόγχες τοῦ φασισμοῦ ἀποτελεῖ ἕνα ἱστορικὸ ἐθνικὸ ὁρόσημο ἀλλὰ καὶ μιὰ ἀδιαπραγμάτευτη καὶ τηλαυγῆ παρακαταθήκη. Ὅποιος γνωρίζει τὸ παρελθόν, μπορεῖ νὰ διαχειριστεῖ τὸ παρόν καὶ νὰ κερδίσει τὸ μέλλον.

Κατὰ διαστήματα στὴν πολιτικὴ ζωὴ τοῦ τόπου μας μερικὲς ἐνέργειες δίνουν τὴν ἐντύπωση ὅτι δὲν εἶναι τυχαῖες καὶ μεμονωμένες ἀλλὰ ἀποτελοῦν σταδιακὴ ἐφαρμογὴ συγκεκριμένου σχεδίου.
Τί σχεδίου; Σχεδίου ἐπιβολῆς ἑνὸς συστήματος ἐλέγχου τῶν πάντων. Ἕνα τέτοιο σύστημα προωθεῖται μὲ τὴ λεγoμένη «Κάρτα τοῦ Πολίτη», ποὺ θὰ κληθοῦμε νὰ παραλάβομε τὸ 2011. Μὲ αὐτὴ τὴν ἠλεκτρονικὴ Κάρτα δημιουργεῖται ἡ ὑποδομὴ γιὰ τὸν πλήρη ἔλεγχο μελλοντικά τῆς ζωῆς τῶν πολιτῶν.
Ἂν ὅμως αὐτὸ εἶναι ἀνησυχητικὸ καὶ ἐπικίνδυνο, ὅσον ἀφορᾶ στὸ θέμα τῶν παραβιάσεων τῆς ἰδιωτικῆς ζωῆς, ὑπάρχει καὶ κάτι ἄλλο ἀνησυχητικότερο καὶ πολὺ πιὸ ἐπικίνδυνο. Αὐτὸ εἶναι ὁ σχεδιασμὸς τοῦ Ὑπουργείου Οἰκονομικῶν νὰ ὑποχρεώσει τοὺς πολίτες νὰ παραλάβουν καὶ μία ἄλλη κάρτα ποὺ θὰ τοὺς διευκολύνει, λένε, στὴ συγκέντρωση τῶν ἀποδείξεων στὶς οἰκονομικές τους συναλλαγές. Εἶχε γίνει σχετικὴ ἀνακοίνωση στὰ τέλη τοῦ περασμένου Μαΐου. Εἴχαμε μάλιστα γράψει καὶ ἐμεῖς γιὰ τὸ ζήτημα αὐτὸ σχετικὸ σχόλιο στὸ περιοδικό μας («Ὁ Σωτήρ», τεῦχος 2004/1 Ἰουλίου 2010, σελ. 301-302).
Ἀνακοινώθηκε δηλαδὴ τότε ὅτι μεταξὺ τῶν λύσεων, ποὺ ἐξετάζονται ἀπὸ τὸ Ὑπουργεῖο γιὰ τὸν τρόπο ὑποβολῆς τῶν ἀποδείξεων στὶς Ἐφορίες προκειμένου νὰ δικαιολογηθεῖ ἡ ἔκπτωση τοῦ φορολογητέου εἰσοδήματος, εἶναι καὶ ἡ προμήθεια μίας εἰδικῆς Κάρτας μὲ γραμμωτὸ Κώδικα (bar code). Μὲ τὴν βοήθεια αὐτῆς τῆς κάρτας θὰ ἐνημερώνεται κατ᾽ εὐθείαν τὸ σύστημα ΤΑΞΙΣ τοῦ Ὑπουργείου Οἰκονομικῶν γιὰ τὸ ὕψος καὶ τὸ εἶδος τῆς κάθε συναλλαγῆς καὶ ἔτσι, ἔλεγαν, δὲν θὰ χρειάζεται στὸ τέλος τοῦ ἔτους νὰ καταγράφει ὁ καθένας μία-μία τὶς τυχὸν ἀποδείξεις του στὴν φορολογική του δήλωση.
Σὲ ποιό πρότυπο κωδικοποιήσεως θὰ βασίζεται αὐτὴ ἡ κάρτα; Θὰ βασίζεται, λένε, στὸ σύστημα ΕΑΝ-13, ποὺ ἀποτελεῖ τὴν εὐρωπαϊκὴ ἔκδοση τοῦ συστήματος UPC ποὺ ἐφαρμόζεται στὴν Ἀμερική.
Ἐδῶ ἀκριβῶς ὅμως, στὸ συγκεκριμένο σύστημα, βρίσκεται τὸ πρόβλημα. Διότι αὐτὸ τὸ σύστημα περιέχει στὴν ἴδια τὴν δομή του τὸν ἀριθμὸ 666, δηλαδὴ τὸν ἀριθμὸ τοῦ Ἀντιχρίστου, ὅπως αὐτὸς ἔχει προφητευθεῖ στὸ 130 κεφάλαιο, στίχοι 16 ἕως 18, τοῦ ἱεροῦ βιβλίου τῆς «Ἀποκαλύψεως». (Οἱ δύο ἰσόπαχες γραμμὲς στὴν ἀρχή, στὸ μέσον καὶ στὸ τέλος τοῦ κώδικα ἀντιστοιχοῦν στὸν ἀριθμὸ 6, καὶ ἑπομένως σὲ κάθε χρήση αὐτοῦ τοῦ κώδικα περιέχεται ὁ ἀριθμὸς 666). Καὶ περιέχεται πράγματι, ἀφοῦ αὐτὸ τὸ παραδέχεται καὶ ὁ ἴδιος ὁ δημιουργός του κώδικα UPC (ΕΑΝ-13). Γιὰ ὅσους τυχὸν ἀμφιβάλλουν, σημειώνουμε ἐδῶ τὴν ἱστοσελίδα του γιὰ νὰ βεβαιωθοῦν: http://www.laurerupc.com. (Δεῖτε τὴν ἑνότητα 6 στὸ: Have a question?).
Στὸ σημεῖο μάλιστα τῆς «Ἀποκαλύψεως» πoὺ ἀναφέραμε (ιγ´ 16-18), προφητεύεται ὅτι ἡ χρήση τοῦ ἀριθμοῦ 666 θὰ γίνεται γιὰ τὶς οἰκονομικὲς συναλλαγὲς «ἵνα μή τις δύνηται ἀγοράσαι ἢ πωλῆσαι εἰ μὴ ὁ ἔχων τὸ χάραγμα, τὸ ὄνομα τοῦ θηρίου ἢ τὸν ἀριθμὸν τοῦ ὀνόματος αὐτοῦ … καὶ ὁ ἀριθμὸς αὐτοῦ χξϛ´»· ὥστε νὰ μὴ μπορεῖ κανεὶς νὰ πουλήσει ἢ νὰ ἀγοράσει παρὰ μόνο ἐκεῖνος ποὺ ἔχει τὸ χάραγμα, δηλαδὴ τὸ ὄνομα τοῦ θηρίου ἢ τὸν ἀριθμὸ τοῦ ὀνόματός του … καὶ ὁ ἀριθμός του εἶναι 666.
Αὐτὰ ἰσχύουν μὲ βάση ὅσα εἶχαν ἀνακοινωθεῖ τὸν περασμένο Μάιο. Ὅμως στὶς 28 τοῦ περασμένου Σεπτεμβρίου, μετὰ ἀπὸ συνάντησή του μὲ τὸ προεδρεῖο τῆς Ἑνώσεως Ἑλληνικῶν Τραπεζῶν, ὁ Ὑπουργὸς Οἰκονομικῶν κ. Γ. Παπακωνσταντίνου δήλωσε ὅτι πλέον προωθεῖται ἡ χρήση ἠλεκτρονικῆς χρεωστικῆς κάρτας.
Ποιά ἀκριβῶς μορφὴ θὰ ἔχει αὐτὴ ἡ κάρτα καὶ ἂν θὰ ὑπάρχει ἐπιπρόσθετα καὶ σ᾽ αὐτὴ γραμμωτὸς κώδικας (bar code) ὁ Ὑπουργὸς δὲν θέλησε νὰ τὸ διευκρινίσει. Δήλωσε ὅτι θὰ «εἶναι ἕνα σύστημα, τὸ ὁποῖο εἶναι μᾶλλον καλύτερο ἀπὸ τὸ σύστημα μὲ τὸ barcode» καὶ τόνισε ὅτι τὸ ὅλο θέμα εἶναι ὑπὸ μελέτη. Συμπλήρωσε ὅμως ὁ κ. Ὑπουργὸς καὶ κάτι φοβερό: Τὸ σύστημα αὐτό, εἶπε, «εἶναι ἕνας τρόπος νὰ ἐξοικειωθεῖ ὁ πολίτης μὲ τὴ λογικὴ τῆς χρεωστικῆς κάρτας, γιατί ἔτσι περνᾶμε ὅλο καὶ περισσότερο στὴ μὴ χρήση μετρητῶν, ποὺ εἶναι ἀπαραίτητο γιὰ τὸ ἑλληνικὸ ὀικονομικὸ σύστημα».
Αὐτὴ ἡ δήλωση εἶναι πολὺ ἀνησυχητική. Ἂν μάλιστα συνυπολογιστεῖ ὅτι μὲ τὸ ἄρθρο 20 τοῦ νόμου 3842 τοῦ 2010 ὑποχρεώνονται οἱ πολίτες τὶς ἀγορὲς ἄνω τῶν 1.500 εὐρὼ νὰ τὶς πραγματοποιοῦν ὄχι μὲ ρευστὸ χρῆμα ἄλλα μὲ κάρτες ἡ μέσῳ τραπεζικοῦ λογαριασμοῦ, τότε ἀντιλαμβανόμαστε ὅτι βρισκόμαστε μόλις ἕνα βῆμα πρὶν ἀπὸ τὴν κατάργηση τοῦ χρήματος Καὶ τὴν ἐπιβολὴ ἑνὸς oiκονομικοῦ ὁλοκληρωτισμοῦ τύπου Ἀντιχρίστου, ὅπου – ἐὰν μάλιστα τελικὰ χρησιμοποιηθεῖ καὶ ὁ ραβδωτὸς κώδικας- δὲν θὰ μπορεῖ κάποιος νὰ πουλήσει ἢ νὰ ἀγοράσει παρὰ μόνο ἐκεῖνος ποὺ ἔχει τὸ χάραγμα, δηλαδὴ τὸ ὄνομα τοῦ θηρίου ἢ τὸν ἀριθμὸ τοῦ ὀνόματός του: «ἵνα μή τὶς δύνηται ἀγοράσαι ἢ πωλῆσαι εἰ μὴ ὁ ἔχων τὸ χάραγμα», τὸ χξϛ´(666)! Καί μὲ τὸ μέτρο λοιπὸν αὐτὸ ὁδεύουμε σὲ σταδιακὴ κατάργηση τοῦ χρήματος καί καθιέρωση μόνο ἠλεκτρονικοῦ τρόπου συναλλαγῶν, πράγμα ποὺ τὸ βεβαίωσε καί ὁ Ὑπουργος Οἰκονομικῶν στὶς παραπάνω δηλώσεις του, λέγοντας ὅτι «συνδυάζεται τὸ μέτρο αὐτὸ μὲ ὅλες τὶς ρυθμίσεις ποὺ ἔχει τὸ νέο φορολογικὸ πλαίσιο γιὰ τὴν χρήση ὅλο καί λιγότερων μετρητῶν στὴν ἑλληνικὴ οἰκονομία».
Ἀλλά, κύριε Ὑπουργέ, γιατί αὐτὸ τὸ μέτρο «εἶναι ἀπαραίτητο γιὰ τὸ ἑλληνικὸ οἰκονομικὸ σύστημα»; Τί τὸ τόσο ἰδιαίτερο ἔχει ἡ ἑλληνικὴ οἰκονομία, ὥστε εἰδικὰ γι᾽ αὐτή, καὶ μόνο γι᾽ αὐτή, νὰ εἶναι ἀπαραίτητος αὐτὸς ὁ τρόπος; Γιατί καθιερώνετε τέτοιο σύστημα ποὺ δὲν ὑπάρχει σὲ καμία ἄλλη χώρα τῆς Εὐρωπαϊκῆς Ἑνώσεως; Αὐτὸ ἐπιβεβαιώνεται καὶ ἀπὸ τὴν ἀπάντηση ποὺ ἔδωσε σὲ ἐρώτηση τοῦ εὐρωβουλευτῆ κ. Κώστα Πουπάκη ὁ ἁρμόδιος Ἐπίτροπος Φορολογίας καὶ Τελωνειακῆς Ἑνώσεως, Ἐλέγχου καὶ Καταπολεμήσεως τῆς ἀπάτης κ. Algirdas Semeta: «Ἡ Ἐπιτροπή, εἶπε, δὲν γνωρίζει τὴν ὕπαρξη παρομοίων συστημάτων σὲ κράτη – μέλη βάσει τῶν ὁποίων συγκεντρώνονται δεδομένα, γενικά, κατὰ τὴν ἀγορὰ προϊόντων ἢ ὑπηρεσιῶν μέσῳ ἀτομικῆς ἠλεκτρονικῆς κάρτας». Σημείωσε μάλιστα ἀκόμη ὅτι «ἡ χρήση ἀτομικῶν καρτῶν μὲ γραμμωτὸ κωδικὸ συνεπάγεται τὴν ἐπεξεργασία τῶν προσωπικῶν δεδομένων τῶν πελατῶν», πράγμα πού, ὅπως εἶπε, πρέπει νὰ γίνεται μὲ βάση τὴν σχετικὴ ὁδηγία τῆς Εὐρωπαϊκῆς Ἑνώσεως, γιὰ νὰ μὴ ὑπάρξει κίνδυνος παραβιάσεως «τοῦ θεμελιώδους δικαιώματος τῆς προστασίας τῶν προσωπικῶν δεδομένων».

Τί συμβαίνει ἐπιτέλους στὴν Ἑλλάδα; Καὶ τελικὰ μήπως ὅλη αὐτὴ ἡ περίφημη οἰκονομικὴ κρίση δὲν εἶναι παρὰ σχεδιασμένο τέχνασμα γιὰ νὰ καταπτοηθεῖ ὁ λαὸς μας (αὐτὸς ὁ λαὸς ποὺ παρουσίαζε τὴν μεγαλύτερη ἀντίσταση παγκοσμίως στὰ ἠλεκτρονικὰ δεσμὰ) καὶ νὰ ὑποχρεωθεῖ νὰ ὑποταχθεῖ στὴν ἐπερχόμενη παγκόσμια δικτατορία;
Πῶς ἀλλιῶς νὰ ἐξηγήσει κανεὶς τὸ γεγονὸς ὅτι ἡ Ἑλλάδα σπρώχθηκε στὸ χεῖλος τοῦ οἰκονομικοῦ γκρεμοῦ, παρ᾽ ὅλο πού, μὲ βάση τὰ στοιχεῖα τοῦ Διεθνοῦς Νομισματικοῦ Ταμείου (ΔΝΤ) , ὅπως ἀποκάλυψε ὁ δημοσιογράφος Γιῶργος Δελαστὶκ στὴν ἐφημερίδα «Ἔθνος», τὸ ἐξωτερικό της χρέος ἀνέρχεται στὸ 163% τοῦ Ἀκαθάριστου Ἐθνικοῦ Προϊόντος της (ΑΕΠ), τὴν στιγμὴ ποὺ καί τῆς ἴδιας τῆς Γερμανίας τὸ χρέος ἀνέρχεται στὸ 161%, τῆς Γαλλίας στὸ 190,6%, τῆς Δανίας στὸ 197%, τῆς Ἑλβετίας στὸ 276,5%, τοῦ Βελγίου στὸ 275,6%, τῆς Ὁλλανδίας στὸ 310,5% καί τῆς Ἀγγλίας στὸ 431 % τοῦ ΑΕΠ της; Ὑπάρχει ἄλλη ἐξήγηση γι᾽ αὐτὸ τὸ φαινόμενο;
Θὰ προχωρήσει λοιπὸν παρ᾽ ὅλα αὐτὰ ἡ Κυβέρνηση σὲ μιὰ τέτοια ἐνέργεια ἀνερμήνευτη καὶ ἀπαράδεκτη, ποὺ ἀποτελεῖ προστάδιο τῆς κυριαρχίας τοῦ Ἀντιχρίστου; Δὲν θὰ θέλαμε οὔτε νὰ τὸ διανοηθοῦμε!
Μέχρι τὴν στιγμὴ ποὺ γράφονται οἱ γραμμὲς αὐτὲς δὲν ἔχει γνωστοποιηθεῖ ἡ ἀκριβὴς μορφὴ τῶν σχεδιαζομένων συστημάτων. Γι᾽ αὐτὸ καὶ τὰ ἐρωτήματα εἶναι πολλὰ καὶ βασανιστικά: Θὰ ὑπάρχει τελικὰ ἢ ὄχι ραβδωτὸς κώδικας μὲ τὸ 666 στὴ νέα κάρτα; Καί, ἂν ὑπάρχει, θὰ δεχθοῦμε οἱ Ἕλληνες Ὀρθόδοξοι Χριστιανοὶ νὰ παραλάβουμε μιὰ τέτοια προσωπική μας κάρτα (ἕνα εἶδος ταυτότητας), στὴν ὁποία ἔχει ἀποτυπωθεῖ ὁ ἀριθμός τοῦ Ἀντιχρίστου; Σ᾽ αὐτὴ τὴν περίπτωση δὲν πρόκειται μόνο γιὰ τὸν κίνδυνο ἐλέγχου τῶν πάντων, ποὺ ἔχουν τὰ παρόμοια συστήματα (ὅπως καὶ ἡ λεγόμενη «Κάρτα τοῦ Πολίτη»), ἀλλὰ γιὰ κάτι πoλὺ σοβαρότερο: Στὸν ραβδωτὸ κώδικα ὑπάρχει ὁ ἄριθμος 666! Ἡ «Κάρτα τοῦ Πολίτη» εἶναι μὲν ἐπικίνδυνη ὡς πρὸς τὸν ἔλεγχο τῶν προσωπικῶν μας στοιχείων, δὲν ἔχει ὅμως τὸν ἀριθμὸ 666 καὶ δὲν χρησιμοποιεῖται γιὰ οἰκονομικὲς συναλλαγές. Ἐνῶ ἡ κάρτα, γιὰ τὴν ὁποία μιλᾶμε, λειτoυργεῖ ἀκριβῶς μὲ βάση τὸν κώδικα ποὺ περιέχει τὸν ἀριθμὸ τοῦ Ἀντιχρίστου καὶ χρησιμοποιεῖται γιὰ τὶς οἰκονομικὲς δοσοληψίες, πράγμα ὅμως ποὺ προσβάλλει καίρια τὴν ἴδια τὴν πίστη μας!
Μὲ τὸν ἴδιο κώδικα εἶναι σεσημασμένα ἀπὸ χρόνια καὶ τὰ περισσότερα πρoϊόντα ποὺ κυκλοφοροῦν στὸ ἐμπόριο. Ὅμως εἶναι ἄλλο πράγμα νὰ ὑπάρχει ὁ ἄριθμος πάνω σὲ ἕνα προϊὸν καὶ ἄλλο νὰ βρίσκεται σὲ προσωπική μας κάρτα. Αὐτὸ τὸ δεύτερο ἀποτελεῖ ἕνα προστάδιο πραγματοποιήσεως τῆς προφητείας τῆς «Ἀποκαλύψεως», ποὺ κάνει λόγο γιὰ προσωπικὸ ἄριθμο τοποθετημένο στὸ χέρι ἡ στὸ μέτωπο, χωρὶς τὸν ὁποῖο θὰ εἶναι ἀδύνατη κάθε οἰκονομική μας συναλλαγή.

Συνεπῶς: Ἂν ἡ σχεδιαζόμενη κάρτα ἔχει ραβδωτὸ κώδικα (bar code) μὲ τὸ 666, εἶναι ἀπολύτως ἀπαράδεκτη. Ἀλλὰ καὶ ἂν δὲν ἔχει bar code ἀλλὰ εἶναι ἠλεκτρονικὴ χρεωστικὴ κάρτα, καί πάλι εἶναι ἄκρως ἐπικίνδυνη, διότι ὁδηγεῖ σὲ τρόπο συναλλαγῆς παρόμοιο μὲ τὸν προφητευόμενο γιὰ τὴν περίοδο κυριαρχίας τοῦ Ἀντιχρίστου. Τὸ θέμα εἶναι ἔτσι καὶ ἀλλιῶς πoλὺ σοβαρὸ καὶ δικαίως οἱ πιστοὶ ἀναμένουμε καὶ τὴν ἄμεση καί ἀποφασιστικὴ παρέμβαση τῆς Ἱερᾶς Συνόδου, ὅπως ἐπίσης καὶ τοῦ Ἁγίου Ὄρους, τῶν Θεολογικῶν Σχολῶν καὶ ἄλλων ἐκκλησιαστικῶν φορέων. Περιμένουμε καὶ τὴν ἀντίδραση τῆς ἴδιας τῆς Ἀκαδημίας Ἀθηνῶν, δεδομένου ὅτι τὸ ζήτημα εἶναι καὶ ἐθνικό!

Ἑβδομήντα χρόνια συμπληρώθηκαν ἐφέτος ἀπὸ τὴ μεγάλη ἡμέρα ποὺ ἡ Ἑλλάδα ἀντέταξε τὸ ἀνυποχώρητο ΟΧΙ στὸ φασιστικὸ τέρας καὶ ἄλλαξε τὴν πορεία τοῦ πολέμου. Στὴν ἱερὴ ἐπέτειο αὐτῆς τῆς ἡρωικῆς ἡμέρας ἂς εἶναι ἀποφασισμένος καὶ ὁ καθένας ἀπὸ μᾶς νὰ ἀντιτάξει, ἂν ἀπαιτηθεῖ, ἕνα δεύτερο ἀνυποχώρητο ΟΧΙ στὸν ἐπερχόμενο νέο ἐφιαλτικὸ φασισμὸ τῆς πρὸ τοῦ Ἀντιχρίστου ἐποχῆς.

ΠΗΓΗ: περιοδ. «Ο ΣΩΤΗΡ», τεῦχ. 2010/1.11.2010
Στοιχειοθεσία: «ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗΣ ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑΣ»

῾Ο ᾿Αλεξανδρουπόλεως ῎Ανθιμος γιά τήν Κάρτα τοῦ Πολίτη


῾Οσιομάρτυς Τιμόθεος ᾿Εσφιγμενίτης (῾Αγιορείτης ἅγιος. Μνήμη 29 Οκτωβρίου)

23.jpg
Ο Άγιος Οσιομάρτυς Τιμόθεος μαρτύρησε την 29η Οκτωβρίου 1820. Καταγόταν από το χωριό Παράορα της Κεσσάνης της Θράκης, ονομαζόταν Τριαντάφυλλος και ήταν έγγαμος.
Η γυναίκα του κατά διαβολική συνεργία εγκατέλειψε την πίστη και τον σύζυγό της καί πήρε κάποιον Τούρκο. Μετά λίγο χρόνο ήλθε σε συναίσθηση, δεν μπορούσε όμως να λυτρωθεί από τον Αγαρηνό. Κατόπιν μυστικής συνεννοήσεως με τον σύζυγό της, ο οποίος δεν έπαψε ποτέ να την προτρέπει να επιστρέψει στην ευσέβεια, αποφάσισαν να προσποιηθεί εκείνος ότι γίνεται Τούρκος κατ' οικονομίαν, για να πάρει πάλι τη γυναίκα του και κατόπιν εκείνη να γίνει μοναχή σε Μοναστήρι, ενώ εκείνος να πάει στο Άγιον Όρος, όπως και έπραξαν. Μετά λίγο καιρό, κατά τον οποίον ζούσαν φανερά σαν Οθωμανοί και κρυφά χριστιανικά, ανεχώρησαν και περνώντας από τις Κυδωνιές (Αϊβαλί) ο άγιος εγκατέστησε εκείνην σε γυναικείο μοναστήρι ενώ ο ίδιος ήλθε στο Άγιον Όρος και κοινοβίασε στη Μεγίστη Λαύρα. Εκεί υπηρετούσε πρόθυμα διδασκόμενος την ακρίβεια της μοναδικής πολιτείας γιά έξι χρόνια και όταν πήρε το σχήμα του σταυροφόρου, ονομάσθηκε Τιμόθεος. Έχοντας πόθο εγκάρδιο να μαρτυρήσει, όταν άκουσε το ένδοξο μαρτύριο του Αγίου Αγαθαγγέλου που έγινε τότε (19 Απριλίου του 1819), έλαβε την άδεια και κοινοβίασε στην Μονή Εσφιγμένου εκτελώντας πρόθυμα όλα όσα τον προσέτασσαν και προετοιμαζόταν για το Μαρτύριο.
Επειδή ο πόθος του για το Μαρτύριο αυξανόταν συνεχώς, παρακαλούσε συχνά τον ηγούμενο Ευθύμιο να του δώσει την ευλογία να μαρτυρήσει. Αυτός τότε αφού τον δοκίμασε, τον έστειλε με γράμματα προς τον διδάσκαλο Γερμανό που βρισκόταν στα παράλια της Προποντίδας, για να τον συνοδεύσει, να τον ενισχύει και νουθετεί.
Καθ' οδόν θα διερχόταν από το χωριό του, στο οποίο είχε αφήσει τις δύο κόρες του και ρώτησε τον ηγούμενο, αν επιτρεπόταν να τις δει καθώς θα περνούσε. Ο ηγούμενος φοβήθηκε μήπως εμποδισθεί από τον σκοπό του και για να τον λαμπρύνει περισσότερο, δεν του επέτρεψε. Έτσι ο Αγιος Τιμόθεος, αν και καίγονταν τα σπλάγχνα του από την πατρική αγάπη, υπάκουσε στην εντολή.
Αφού συναντήθηκε με το Γερμανό, πήγε στήν Κεσσάνη, παρουσιάσθηκε στο κριτήριο των ασεβών όπου ομολόγησε ότι ήταν πρίν Χριστιανός και Χριστιανός επιθυμούσε να πεθάνει αποκηρύττοντας την ασέβεια. Τότε τον έδεσαν σφικτά, τον έρριξαν στη φυλακή και την άλλη μέρα τον έστειλαν στην Αδριανούπολη μαζί με τον Ιερομόναχο Γερμανό. Εκεί αφού εξετάσθηκε και πάλι, τον έρριξαν στην φυλακή δεμένο και τον έδερναν άσπλαγχνα κάθε μέρα.
Ο Γερμανός κατόρθωσε να του μεταδώσει τη θεία Κοινωνία και να πληροφορηθεί όλα του τα μαρτύρια. Μετά από λίγες μέρες πάλι ο πασάς τον παρακινούσε να ξαναγίνει μωαμεθανός, αλλά ο ομολογητής κήρυττε τον Χριστό, και έτσι έδωσε εντολή να τον αποκεφαλίσουν. (Ορισμένοι Συναξαριστές μαζί μ' αυτόν αναφέρουν και κάποιον Ιερέα Νικόλαο). Ο Γερμανός κατέβαλε πολλή προσπάθεια να εξαγοράσει το σώμα του, αλλά οι Αγαρηνοί για να πάρουν εκδίκηση για την θρησκεία τους, την οποία ο Μάρτυς κατήσχυνε, το έρριξαν στον ποταμό. Ο Γερμανός αγόρασε μόνο τα ματωμένα ρούχα του και τα έφερε στη Μονή.
Μαρτύρησε και εορτάζεται στίς 29 Οκτωβρίου.



http://agioritikesmnimes.pblogs.gr

῾Ο π. Σαράντης Σαράντος κινεῖται στό πνεῦμα τοῦ Γέροντος Παΐσίου σχετικά μέ τήν Κάρτα τοῦ Πολίτη

Σχόλιο ᾿Οδυσσέως: Αν διαβάσουμε προσεκτικά ὅσα μᾶς λέει ὁ Γέροντας Παΐσιος, βλέπομε ὅτι στήν ἴδια ἀκριβῶς γραμμή κινεῖται καί ἡ πρωτοβουλία τοῦ πατρός Σαράντου Σαράντη καί ἡ σχετική μέ τό θέμα "Κάρτα τοῦ Πολίτη" ἄρθρογραφία. Τό νά ἀποκρύβεις τήν ἀλήθεια ἤ νά μήν ὁμιλεῖς καθόλου γιά πράγματα τόσο ξεκάθαρα,  μᾶς βάζει σέ μεγάλους προβληματισμούς. ῎Αλλο ἡ διαφώτιση τοῦ ποιμνίου καί ἡ προτροπή πρός ἐπαγρύπνηση -κάτι πού ὀρθῶς κατά τή γνώμη μας πράττει ὁ π. Σαράντης-  καί ἄλλο ἡ στεῖρα κινδυνολογία καί θορυβολογία. Τά "σημεῖα τῶν καιρῶν" γίνονται ὅλο καί πιό ἐμφανῆ. Μακάρι νά μήν συμβαίνει τίποτε, νά εἶναι ὅλα ρόδινα καί καλά. ῎Αν ὅμως "κάτι μαγειρεύεται";  -πού σίγουρα μαγειρεύεται-, τότε τί ἀπολογία θά δώσουν στόν Θεό οἱ πνευματικοί ἐκεῖνοι, οἱ ὁποῖοι σύμφωνα μέ τή ρήση τοῦ Γέροντος Παΐσίου "φασκιώνουν τά πνευματικά τους τέκνα"; ῾Η δειλία ἐμπρός στόν επικείμενο κίνδυνο δέν εἶναι ἡ ἀρεστή στόν Θεό λύση. ῾Ο Θεός θέλει ἐμπιστοσύνη στό θέλημά του, καθαρό βίο, πνεῦμα αὐταπαρνήσεως καί θυσιαστική διάθεση γιά τόν κάθε ἀδελφό μας. Σέ καμμία περίπτωση ἐφησυχασμό καί "ράστώνη", μήποτε ἐπέλθει κάτι δυσάρεστο "αἰφνιδίως" ἡμῶν κοιμωμένων.

ΙΕΡΟΝ ΗΣΥΧΑΣΤΗΡΙΟΝ
"ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΤΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ Ο ΘΕΟΛΟΓΟΣ"
ΣΟΥΡΩΤΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ

 Τά σημεῖα τῶν καιρῶν
«῾Ερμηνεῖες τῶν προφητειῶν »
- Γέροντα, μερικοί λένε: «Ό,τι είναι γραμμένο από τον Θεό, αυτό θά γίνη. Τί νά μας άπασχολή;».
- Ναί, τό λένε, άλλα δεν είναι έτσι, βρε παιδάκι μου! Καί εγώ ακούω μερικούς νά λένε: «Οι Εβραίοι δεν είναι τόσο κουτοί νά προδοθούν μέ τό 666, αφού τό λέει ό Ευαγγελιστής Ιωάννης στην Αποκάλυψη.
Άν ήταν, θά τό έκαναν μέ πιο έξυπνο τρόπο, πιο κρυφά». 'Έ, καλά οι Γραμματείς καί οι Φαρισαίοι δεν ήξεραν τήν Παλαιά Διαθήκη; Ό Άννας καί ό Καϊάφας δεν ήξεραν καλύτερα από όλους ότι έγραφε πώς γιά «τριάκοντα αργύρια»[1] θά προδώσουν τον Χριστό;
Γιατί δεν ζητούσαν τριάντα ένα ή είκοσι εννέα αργύρια και ζήτησαν «τριάκοντα»; Αλλά ήταν τυφλωμένοι. Ήξερε ό Θεός οτι έτσι θά γίνουν. Ό Θεός προγνωρίζει, δεν προορίζει  μόνον οί Τούρκοι πιστεύουν στο γραμμένο, στο κισμέτ.
Ό Θεός γνωρίζει οτι αυτό θά γίνη έτσι, και ό άνθρωπος τό κάνει από χαζομάρα. Δεν είναι οτι ό Θεός έβγαλε μιά διαταγή, αλλά βλέπει την κακία των ανθρώπων πού θά φθάση και οτι ή γνώμη τους δεν θά άλλάξη. Όχι οτι τά κανόνισε έτσι ό Θεός.
Άλλοι ασχολούνται με προφητείες και κάνουν δικές τους ερμηνείες! Δεν λένε τουλάχιστον «έτσι μοϋ λέει ό λογισμός», άλλα «έτσι είναι», και λένε ένα σωρό δικές τους θεωρίες. Μερικοί πάλι τά ερμηνεύουν όπως θέλουν, γιά νά δικαιολογήσουν τά πάθη τους.
Όπως αυτό πού αναφέρει ό Άγιος Κύριλλος, «καλύτερα νά μη συμβούν τά σημεία τοϋ Αντίχριστου στην εποχή μας»[2], ό άλλος πού θέλει νά δικαιολόγηση τον εαυτό του, τήν δειλία του, λέει: «Ά,
βλέπεις; Ό Άγιος Κύριλλος φοβήθηκε μήπως άρνηθή· εγώ είμαι ανώτερος άπό τον Άγιο Κύριλλο; Επομένως, και αν αρνηθώ τον Χριστό, δέν είναι τίποτε...»!
Ένώ ό Άγιος λέει νά μή συμβούν, γιά νά μη δουν τά μάτια του τον Αντίχριστο, όχι οτι φοβόταν. Βλέπεις ό διάβολος τί κάνει;
Δυστυχώς, και πάλι ορισμένοι «Γνωστικοί» φασκιώνουν τά πνευματικά τους τέκνα σάν τά μωρά, δήθεν γιά νά μή στενοχωριούνται. «Δέν πειράζει αυτό· δέν είναι τίποτε.
Αρκεί εσωτερικά νά πιστεύετε»! Ή λένε: «Μή μιλάτε γι' αυτό τό θέμα - γιά τίς ταυτότητες, τό σφράγισμα -, γιά νά μή στενοχωριούνται οί άνθρωποι».
Ένώ, αν τους πουν «νά προσπαθήσουμε νά ζούμε πιο πνευματικά, νά είμαστε κοντά στον Χριστό, και μή φοβάστε τίποτε, στό κάτω-κάτω θά πάμε και μάρτυρες», θά τους προετοιμάσουν κάπως. Άν κανείς γνωρίση τήν αλήθεια, προβληματίζεται και ταρακουνιέται. Πονάει για την σημερινή κατάσταση, προσεύχεται και προσέχει νά μήν πέση σε παγίδα.
Τώρα ομως τί γίνεται; Έκτος πού δίνουν μερικοί δικές τους ερμηνείες, φοβούνται και αυτοί σαν κοσμικοί, ενώ έπρεπε νά ανησυχούν πνευματικά και νά βοηθούν τους Χριστιανούς, βάζοντας τους τήν καλή ανησυχία, και νά τους τονώνουν στην πίστη, γιά νά νιώθουν θεϊκή παρηγοριά.
Απορώ, δεν τους προβληματίζουν όλα αυτά τά γεγονότα πού συμβαίνουν; Γιατί δεν βάζουν έστω ένα ερωτηματικό γιά τις ερμηνείες τοϋ μυαλού τους;
Και άν επιβοηθούν τον Αντίχριστο γιά τό σφράγισμα, πώς παρασύρουν και άλλες ψυχές στην απώλεια; Ή Γραφή, όταν λέη «... άποπλανάν, ει δυνατόν, και τους εκλεκτούς»[3], εννοεί οτι θά πλανηθούν αυτοί πού τά ερμηνεύουν με τό μυαλό.

Πίσω λοιπόν από τό τέλειο σύστημα «κάρτας εξυπηρετήσεως», ασφαλείας κομπιούτερ, κρύβεται ή παγκόσμια δικτατορία, ή σκλαβιά τού Αντίχριστου. «... Ινά δώσωσιν αύτοίς χάραγμα επί της χειρός αυτών της δεξιάς η επί των μετώπων αυτών, και ίνα μή τις δύνηται άγοράσαι ή πωλησαι, ει μή ό έχων τό χάραγμα, τό όνομα τοϋ θηρίου ή τον αριθμόν τοϋ ονόματος αύτοϋ. Uδε ή σοφία εστίν ό έχων νουν ψηφισάτω τόν αριθμόν τοϋ θηρίου-αριθμός γάρ άνθρωπου εστί- και ό αριθμός αύτοϋ χξς΄.[4]

1. Βλ. Ζαχ. 11,1-13.
2. Αγίου Κυρίλλου Ιεροσολύμων, Κατηχήσεις, Κατήχηση Φωτιζόμενων ΙΕ', κεφ. ΙΗ', εκδ. «Ετοιμασία», Καρέας 1991, σ. 319.
3. Μάρκ. 13,22. 28.
4. Άποκ. 13,16-18.

Απόσπασμα από τις σελίδες  190 -192 του βιβλίου:

       ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΠΑΪΣΙΟΥ ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ
                              ΛΟΓΟΙ  Β΄              

              ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΑΦΥΠΝΙΣΗ
                  ΙΕΡΟΝ ΗΣΥΧΑΣΤΗΡΙΟΝ
       «ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΤΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ Ο ΘΕΟΛΟΓΟΣ»
                  ΣΟΥΡΩΤΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ 
 
Πηγή: ΑΝΑΒΑΣΕΙΣ

Τῇ ΚΘ Μηνός ᾿Οκτωβρίου, μνήμη τῆς ἁγίας ἐνδόξου ὁσιοπαρθενομάρτυρος ᾿Αναστασίας τῆς Ρωμαίας





῾Η ἁγία ᾿Αναστασία καταγόταν ἀπό τή μεγαλούπολη Ρώμη. Ζοῦσε στά χρόνια τοῦ βασιλέως Δεκίου καί τοῦ ἡγεμόνα Πρόβου κατά τό ἔτος 256 μ.Χ. Σέ ἡλικία εἴκοσι ἐτῶν ἐγκατέλειψε τή ματαιότητα τοῦ κόσμου καί μπῆκε σέ μοναστήρι. Κάτω ἀπό τήν ἄγρυπνη πνευματική καθοδήγηση τῆς πνευματικῆς της μητέρας Σοφίας μοναχῆς, προέκοπτε συνεχῶς στά παλαίσματα τῆς μοναχικῆς πολιτείας, καταισχύνοντας τόν ἀρχέκακο διάβολο.
Αὐτός ὑποκινεῖ δικούς του ἀνθρώπους νά ἀναγγείλουν στόν ἡγεμόνα πώς ἡ ᾿Αναστασία κηρύττει τόν Χριστό ὡς ἀληθινό Θεό καί Δημιουργό. Λίγο πρίν ὁδηγηθεῖ στό κριτήριο, ἡ ῾Αγία ἐνισχύεται πνευματικά ἀπό τή φωτισμένη διδασκαλία τῆς γερόντισσας Σοφίας πού τήν προτρέπει νά ὑπομείνει ὡς τό τέλος τό μαρτύριο μέ γενναιότητα.
Χαρούμενη ἡ ᾿Αναστασία ὁδηγεῖται στόν ἡγεμόνα, ὅπου ἐκπλήσσει τούς παρευρισκομένους μέ τήν ἀδαμάντινη σταθερότητά της: οὔτε οἱ κολακεῖες, οὔτε οἱ ἀπειλές τήν πτοοῦν. ῾Ομολογεῖ μέ παρρησία ὅτι γιά χάρι τοῦ ἀγαπημένου της ᾿Ιησοῦ Χριστοῦ εἶναι ἕτοιμη νά ὑποστεῖ ὄχι μόνο πάνδεινα βασανιστήρια, ἀλλά καί μυρίους θανάτους.
῾Ο ἡγεμόνας προστάζει πρῶτα νά τή δείρουν ἀνελέητα στό πρόσωπο, ἔπειτα νά τήν γυμνώσουν τελείως, γιά νά ντροπιαστεῖ μπροστά σέ ὅλο τό θέατρο. ῞Υστερα τήν τεντώνουν πάνω σέ πασσάλους καταφλέγοντας τό στῆθος της, τήν κοιλιά καί τά σπλάγχνα μέ ἀναμμένη φωτιά, ἐνῶ συγχρόνως τήν χτυποῦν στήν πλάτη μέ ξύλα. ῾Η ἔνθερμη προσευχή τῆς ῾Αγίας σβήνει τή σφοδρότητα τῆς φωτιᾶς.
Στή συνέχεια τήν ὑποβάλλουν στό μαρτύριο τοῦ τροχοῦ, κατά τό ὁποῖο ὅλα τά κόκκαλα τῆς ἁγίας συντρίβονται. Μέ τήν ἐπίκληση τοῦ Κυρίου ὅμως, ἡ ῾Αγία θαυματουργικά βρίσκεται ὑγιής καί ὁλόσωμη, χωρίς ἴχνος πληγῆς στή σάρκα της.
Κρεμασμένη σέ ξύλο τήν καταξεσχίζουν μέ σιδερένια νύχια. Κατόπιν ὁ ἡγεμόνας προστάζει τιμωρία ὑπερβολικά ἐπώδυνη, νά τῆς κόψουν τούς μαστούς, ὅπου ἑδράζεται ἡ καρδιά. ᾿Αλλ᾿  ὁ θεῖος ἔρωτας τῆς νύμφης τοῦ Χριστοῦ κατανικᾶ καί αὐτό τό πάθος.
Στή συνέχεια τῆς ξερριζώνουν ὅλα τά δόντια καί τά νύχια. ᾿Εκείνη, σάν νά μήν αἰσθάνεται πόνο, εὐχαριστεῖ θερμά τόν Κύριο πού τήν ἀξιώνει νά συμμετέχει στά πάθη Του. Συγχρόνως βρίζει τούς ψεύτικους θεούς τοῦ τυράννου, πού ὀργισμένος διατάζει νά τῆς ξερριζώσουν καί τή γλῶσσα. Δίχως νά δειλιάσει ἡ ῾Αγία, ζητεῖ  λίγη διορία γιά νά προσευχηθεῖ: εὐχαριστεῖ τόν Κύριο καί τόν παρακαλεῖ ὅσοι ἄρρωστοι τήν ἐπικαλεστοῦν σέ βοήθεια, νά τούς θεραπεύει ἀπό κάθε ἀρρώστια. ᾿Εκείνη τήν ὥρα ἀκούστηκε φωνή ἀπό τόν οὐρανό πού μαρτυροῦσε τήν πραγματοποίηση τοῦ αἰτήματός της.
῾Ο δήμιος ἐκτελεῖ τό πρόσταγμα καί τῆς κόβει μέ ξῖφος τή θεολογική γλῶσσα. ῎Επειτα ὁ Πρόβος διατάζει νά τήν ἀποκεφαλίσουν.
Τό λείψανο τῆς ῾Αγίας ριγμένο στό χῶμα γιά λίγες ἡμέρες, δέν τό ἄγγιξε πουλί ἤ θηρίο.  Θεῖος ἄγγελος στάλθηκε ἀπό τούς οὐρανούς γιά νά τό παραδώσει στή διδασκάλισσά της Σοφία. ᾿Εκείνη καταφιλώντας το μέ δάκρυα, συλλογιζόταν πῶς μποροῦσε νά τό σηκώσει, ἀνήμπορη ἀπό τά γηρατειά. Τότε ξάφνου παρουσιάστηκαν δύο μεγαλοπρεπεῖς ἄνδρες, οἱ ὁποῖοι σήκωσαν τό ἱερώτατο λέιψανο καί τό μετέφεραν μέσα στή Ρώμη καί τό ἀπέθεσαν στόν τάφο λαμπρά καί τιμητικά, πρός δόξαν τοῦ Θεοῦ Πατρός καί Κυρίου ᾿Ιησοῦ Χριστοῦ, μετά τοῦ ὁποίου πρέπει τιμή καί  κράτος  καί πρός τό ῞Αγιον Πνεῦμα νῦν καί ἀεί  κα εἰς τούς αἰῶνας τῶν αἰώνων. ᾿Αμήν.
Τά ἱερά λείψανα τῆς ῾Αγίας ᾿Αναστασίας φέρουν ἀκόμα δέρμα ἀπό τήν ῾Αγία, εὐωδιάζουν καί παραμένουν ἄφθαρτα. Φυλάσσονται στή ῾Ιερά Μονή ῾Οσίου Γρηγορίου ῾Αγίου ῎Ορους, ὅπου οἱ πατέρες ἔχουν τήν ῾Αγία  "μεγαλύτερη ἀδελφή", στήριγμα, βοήθεια καί προστάτιδα.
᾿Αναρίθμητες εἶναι οἱ μαρτυρίες μοναχῶν ἀλλά καί ἁπλῶν πιστῶν γιά ἄμεσες θαυματουργικές καί σωτηριώδεις ἐπεμβάσεις τῆς ῾Αγίας, καί μάλιστα μέ μόνη τήν ἐπίκληση τοῦ σεπτοῦ ὀνόματός της: "῾Αγία ᾿Αναστασία, πρέσβευε ὑπέρ ἡμῶν".
Πηγή  ΟΡΘΡΟΣ