Τελικά, θά πάρουμε τή μεγάλη ἀπόφαση νά γίνουμε ἀπό ἀνθρωπάκια ΑΝΘΡΩΠΟΙ;

κ

  

Δημοτικές ἐκλογές. Σάν νά μήν τρέχει τίποτε. Τελικά τί ἔχουμε, γιά νά καλαλάβω δηλαδή, Βουλευτικές (βολευτικές) ἤ Δημοτικές (καπελλωμένες, λόγῳ χρίσματος) ᾿Εκλογές; Μᾶλλον καί τά δύο, γιατί ἄν πάρουμε στά σοβαρά αὐτά πού εἶπε ὁ Πρωθυπουργός,  στηρίζουμε πολιτικές.

Δέν ὑπάρχει χειρότερο πρᾶγμα ἀπό τήν κομματικοποίηση τῆς τοπικῆς αὐτοδιοίκησης. Δηλητηριάζει τόν θεσμό, ἐμποδίζει νά ἀναδειχθοῦν πρόσωπα μέ ἀξία καί πιστεύοντα σέ ἀξίες καί σέ τελική ἀνάλυση καταντᾶ ἡ τοπική αὐτοδιοίκηση προέκταση τοῦ ἀθηνοκεντρικοῦ κράτους.

Βαρεθήκαμε τούς ὑποψηφίους Δημάρχους καί τούς ὑπ’ αὐτούς ὑποψηφίους Δημοτικούς συμβούλους. ᾿Αλλά μᾶς βερέθηκαν κι αὐτοί, κι ἄς μήν τό δείχνουν, κι ἄς ἔχουν ψεύτικα διάπλατα χαμόγελα, κι ἄς μᾶς ὑπόσχονται λαγούς μέ πετραχήλια. Ξέρουν πολύ καλά καί ξέρουμε πού καλά πώς μᾶς κοροϊδεύουν, ἀλλά δέν θέλουμε καί δέν θέλουν νά ἀποκαλυφθεῖ τό ὡραῖο παραμύθι πού μᾶς στήνουν καί πού τούς στήνουμε. Γιατί, κατά βάθος καί ἐμεῖς ξυπνήσαμε, τό μάθαμε τό κόλπο καί τούς ὑποσχόμαστε τήν πολύτιμη ψήφο μας.

 Κι ὅταν φτάσει ἡ στιγμή τῆς ψηφοφορίας, ἄν πᾶμε τελικά νά ψηφίσουμε -γιατί ὑπάρχει καί ἡ διαμαρτυρία τῆς ἀποχῆς,  καθόλα σεβαστή- , τότε θά ἀναλογισθοῦμε:Καί τώρα τί κάνουμε, ποιόν θά σταυρώσουμε; αὐτόν πού μᾶς σταύρωσε; αὐτόν πού μᾶς ξεγέλασε; αὐτόν πού μᾶς ὑποσχέθηκε καί δέν ἔπραξε οὐδέν; αὐτόν πού τόν ὑποστηρίζουν διαπλεκόμενα συμφέροντα; αὐτόν πού τόν ὑποστηρίζουν σκοτεινές δυνάμεις καί ὕπουλα ὑπόγεια ρεύματα;

   Καί τελικά, θά βρεθοῦμε μπροστά στήν κάλπη ἀμήχανοι, ἀπατημένοι καί ἀπατῶντες, μειδιῶντες καί κλαίοντες, σκεπτόμενοι καί μή σκεπτόμενοι, μπερδεμένοι καί κουρασμένοι, ἀπογοητευμένοι καί ἐλπίζοντες...   

   ῎Ε, τότε εἶναι πού θά πρέπει γιά μιά στιγμή στή ζωή μας νά γίνουμε ἀπό ἀνθρωπάκια ἄνθρωποι, ἀπό φερέφωνα ξένων συμφερόντων ἐλεύθερες προσωπικότητες, ἀπό κακόμοιροι μικροαστοί ἀριστοκράτες τοῦ πνεύματος. Καί νά ποῦμε ΟΧΙ! ΟΧΙ στά στημένα παιχνίδια, στή σημαδεμένη τράπουλα,  στή μίζερη ζωή, στήν ἀπαξίωση τοῦ προσώπου,  στήν πτώση τῶν ἠθικῶν ἀξιῶν, στό ξεπέρασμα τῶν μικροσυμφερόντων μας. Νά ποῦμε ΝΑΙ στήν ἀλήθεια, στήν εἰλικρίνεια, στήν ποιότητα τῶν σχέσεων, στήν, στήν, στήν...

   Τελικά, θά πάρουμε τή μεγάλη ἀπόφαση νά γίνουμε ἀπό ἀνθρωπάκια ΑΝΘΡΩΠΟΙ;

᾿Οδυσσεύς