"᾿Εγώ εἰμί τὸ Α καὶ τὸ Ω, ἡ ἀρχὴ καὶ τὸ τέλος, ὁ πρῶτος καὶ ὁ ἔσχατος" (᾿Αποκ. κβ΄, 13)

Κείμενα γιά τήν ἑλληνική γλῶσσα στή διαχρονική της μορφή, ἄρθρα ὀρθοδόξου προβληματισμοῦ καί διδαχῆς, ἄρθρα γιά τήν ῾Ελλάδα μας πού μᾶς πληγώνει...


Κυριακή 2 Μαΐου 2010

ΘΑ ΠΕΡΑΣΕΙ ΚΙ ΑΥΤΟ...


Σχόλιο klision: Παιδιά, κάτι παλιές ἐπιγραφές πού τίς ἔβαζαν στά δωμάτια,  κάτι σάν σύνθημα ἤ μήνυμα ἔγραφαν: "Θά περάσει κι αὐτό". Κι ἐμεῖς πιστεύουμε πώς ὁ ἑλληνικός λαός δέν εἶναι χαλβᾶς καί στά δύσκολα ἀποδεικνύεται παλικάρι. ῎Ας ἀκούσουμε ἕνα τραγούδι τοῦ ἀλησμόνητου Στέλιου Καζαντζίδη,  πού ταιριάζει ἀπόλυτα μέ τά κυριακάτικα νέα τῆς κυβέρνησης. Κουράγιο σέ ὅλους μας, παιδιά, κι ὁ Θεός Βοηθός. ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ, ΤΟΝ ΕΧΟΥΜΕ ΑΝΑΓΚΗ!





ΜΕΤΑ ΤΟ "ΛΟΥΚΟΥΜΙ" ΤΟΥ Δ.Ν.Τ ΘΑ ΜΑΣ ΤΑΪΣΟΥΝ ΚΑΙ ΤΟΝ ..."ΜΠΑΚΛΑΒΑ" ΤΟΥ ΕΡΝΤΟΓΑΝ



 
Αν και η κυβέρνηση προσπαθεί να προσδώσει πανηγυρικό χαρακτήρα στην επίσκεψη, ο Τούρκος πρωθυπουργός έρχεται με πακέτο διεκδικήσεων και αξιώσεων.Με το δέλεαρ των τουρκικών επενδύσεων και έχοντας στην κορυφή της ατζέντας του τη Θράκη, ετοιμάζεται να έρθει στην Ελλάδα στις 14-15 Μαΐου ο Τούρκος πρωθυπουργός Ταγίπ Ερντογάν.
Ο πανηγυρικός χαρακτήρας τον οποίο επιχειρεί να προσδώσει στην επίσκεψη η κυβέρνηση δεν αντανακλά πάντως την πραγματικότητα, καθώς η Αγκυρα δεν δείχνει διάθεση για την οποιαδήποτε ουσιαστική κίνηση καλής θέλησης, διατηρώντας ακέραιο όλο το πακέτο των διεκδικήσεων στο Αιγαίο και προωθώντας συστηματικά τις αξιώσεις της στη Θράκη. Αντιθέτως, η Αθήνα είναι αυτή που εμφανίζεται έτοιμη να υποδεχθεί με «δώρα» τον Ερντογάν, δημιουργώντας μια στρεβλή βάση για τις ελληνοτουρκικές σχέσεις
Σημαντικότερο είναι φυσικά η σιωπηρή αποδοχή των τουρκικών προτάσεων για «κώδικα συμπεριφοράς» στο Αιγαίο, με ήπιες αναχαιτίσεις των τουρκικών μαχητικών ώστε να περιορίζεται μεν ο κίνδυνος θερμών επεισοδίων, ενώ όμως συνεχίζονται κανονικά και τακτικά οι αμφισβητήσεις του ελληνικού εναέριου χώρου, όχι μόνο στα 10 ν.μ. αλλά ακόμη και κάτω από τα 6.
Εν όψει της έλευσης του κ. Ερντογάν και ενώ προετοιμάζονται εντατικά συνεργασίες στον οικονομικό και εμπορικό τομέα, αναζητούνται ιδέες που επικοινωνιακά θα επικαλύψουν τη δυσάρεστη πραγματικότητα των ελληνοτουρκικών σχέσεων.

ΕνστάσειςΔεν είναι τυχαίο ότι... μόνο έπειτα από έντονες ενστάσεις υπηρεσιακών παραγόντων, δεν προχώρησε τελικώς η «ιδέα», για να συνοδεύει τον Ερντογάν στην Ελλάδα ο Οικουμενικός Πατριάρχης κ.κ. Βαρθολομαίος, μια κίνηση η οποία θα συνδυαζόταν με μια εξαγγελία προθέσεων για την επαναλειτουργία της Χάλκης, αλλά θα υποβάθμιζε τον ίδιο τον θεσμό του Οικουμενικού Πατριαρχείου και θα δημιουργούσε αλγεινές εντυπώσεις λόγω των συμβολισμών (μια και ο Ερντογάν δεν κρύβει τις ιδεολογικές καταβολές του στην οθωμανική παράδοση).

Αν και επισήμως δεν έχει γίνει γνωστό εάν υποβλήθηκε αίτημα για επίσκεψή του στη Θράκη (εξάλλου η προετοιμασία της επίσκεψης γίνεται με απόλυτα εμπιστευτικό και απόρρητο τρόπο), η κυβέρνηση όχι μόνο δεν αποκλείει το ενδεχόμενο αυτό, αλλά κάποιοι θεωρούν «καλή ιδέα» να συνοδεύσει τον Ερντογάν στη Θράκη και ο Ελληνας πρωθυπουργός.

Μια τέτοια κίνηση φυσικά θα προκαλούσε σοβαρά ερωτηματικά, στέλνοντας αντιφατικά μηνύματα στη μειονότητα και στο μεγάλο κομμάτι των Ελλήνων μουσουλμάνων της Θράκης που θέλουν να απεμπλακούν από την εξάρτηση του τουρκικού προξενείου, ενώ θα επισημοποιούσε την προσθήκη και μειονοτικού ζητήματος στην ελληνοτουρκική ατζέντα.

Στη Θράκη, πάντως, με τον «Καλλικράτη» ικανοποιήθηκε το «αίτημα» για την κατανομή των δήμων στην Ξάνθη, καθώς το Σελέρο, κατ’ εξοχήν μειονοτική περιοχή, αντί να ενταχθεί στον Δήμο Μύκης (που είναι αμιγώς μειονοτικός), μπήκε στον Δήμο Δημόκριτου (με τα Αβδηρα και τη Βιστωνίδα, όπου ήδη η μειονότητα αποτελεί περίπου το 35% των δημοτών), θέτοντας έτσι τις βάσεις για τον έλεγχο και δεύτερου δήμου από το μειονοτικό στοιχείο.


ΤΟ «ΔΩΡΟ» ΜΑΣ
Επισπεύδεται η ανέγερση τζαμιού

Εντύπωση προκαλεί η σπουδή με την οποία η κυβέρνηση έσπευσε την Τετάρτη το βράδυ να ανακοινώσει την «άμεση οικοδόμηση τζαμιού» στον Βοτανικό, θέμα το οποίο θέτει με κάθε φορά ο Ερντογάν αναλαμβάνοντας ρόλο «προστάτη» των μουσουλμάνων που ζουν στην Ελλάδα...

Πηγές που γνωρίζουν το ζήτημα επισημαίνουν ότι η ανέγερση αυτού του μεγάλου τζαμιού επιδιώκεται για συμβολικούς λόγους, καθώς θα έπρεπε να νομιμοποιηθούν τα περισσότερα από τα 60 τζαμιά της Αθήνας, καθώς εκ των πραγμάτων οι διαφορετικές θρησκευτικές και εθνικές κοινότητες δεν μπορούν να συνυπάρξουν στο ίδιο τζαμί (στο μεγάλο τζαμί του Ταύρου πηγαίνουν Αραβες και Αιγύπτιοι, ενώ Πακιστανοί, Θρακιώτες κ.ά. χρησιμοποιούν τους δικούς τους λατρευτικούς χώρους).

ΝΙΚΟΣ ΜΕΛΕΤΗΣ
nmeletis@pegasus.gr
ΕΘΝΟΣ
(Κυριακή, 02 Μαΐου 2010)
Διαδίκτυο:http://klassikoperiptosi.blogspot.com/

Πρωτεῖο καί ἀλάθητο--τοῦ μακαριστοῦ π. Αντωνίου Αλεβιζοπούλου






Βασική διαφορά του Ρωμαιοκαθολικισμού με την Ορθοδοξία αποτελεί η απόφαση της Α΄ Συνόδου του Βατικανού (1870), που θέσπισε τον πάπα ως ορατή κεφαλή της Εκκλησίας και αλάθητο, μάλιστα "εξ εαυτού και όχι με βάση τη συγκατάθεση της Εκκλησίας". Όταν θεσπίστηκε το δόγμα του πρωτείου και του αλάθητου του Πάπα, σχηματίσθηκε νέο σχίσμα με αποτέλεσμα να δημιουργηθεί η Παλαιοκαθολική "Εκκλησία"... Η Β΄ Σύνοδος του Βατικανού (1962-1965) δεν επέφερε μεταβολή στις δογματικές διαφορές. Στη "Δογματική Διάταξη περί Εκκλησίας", που χαρακτηρίζεται ως "το σπουδαιότερο κείμενο της Β΄ Συνόδου του Βατικανού", επικυρώνεται η Α΄ Σύνοδος του Βατικανού και υπογραμμίζεται πως ο πάπας είναι "η μόνιμη και ορατή αρχή και θεμέλιο στην ενότητα της πίστης και της εκκλησιαστικής κοινωνίας"...

Ο πάπας τοποθετείται πάνω από τις Οικουμενικές Συνόδους (κεφ. Γ΄ 22)· για να είναι κανείς "ολοκληρωτικά ενσωματωμένος" στην κοινωνία της Εκκλησίας πρέπει να αναγνωρίσει το πρωτείο και
το αλάθητο του πάπα (κεφ. Β΄ 9). Παρόλο το "άνοιγμα" των ρωμαιοκαθολικών με βάση τη σύνοδο αυτή, το "Διάταγμα περί Οικουμενισμού" διακηρύσσει πως οι μη ρωμαιοκαθολικοί χριστιανοί «τελούν εν ποια τινι κοινωνία» με την "Eκκλησία" της Pώμης, ότι η «πληρότητα της χάριτος και αληθείας είναι εμπεπιστευμένη» στη "Pωμαιοκαθολική Eκκλησία" και ότι «πρέπει πλήρως να ενσωματωθούν όλοι (σ' αυτήν), όσοι κατά τινα τρόπον, ανήκουν ήδη στο
λαό του Θεού» (παράγρ. 3).

[...] Η Ορθόδοξη Εκκλησία δεν είναι δυνατό να αναγνωρίσει το δόγμα του πρωτείου και του αλάθητου του πάπα. Δεν δέχεται οποιαδήποτε αγιογραφική καταχύρωση αυτού του δόγματος ή οποιαδήποτε αναφορά στην αρχαία παράδοση της Εκκλησίας. Το χωρίο «Συ ει Πέτρος, και επί ταύτη την πέτρα οικοδομήσω μου την εκκλησίαν, και πύλαι άδου ου κατισχύσουσιν αυτής» (Mατθ. Iστ΄, 18) δεν έχει σχέση με τον πάπα της Ρώμης. Σημαίνει πως η Εκκλησία την οποία ίδρυσε ο Κύριος, είναι θεμελιωμένη στην ομολογία του Πέτρου, πως ο Χριστός είναι όντως «Υιός του Θεού» κατά φύση, δηλαδή πάνω στην πίστη, πως στο πρόσωπο του Χριστού ενώθηκε ο Θεός κι ο άνθρωπος. Αυτό είναι το θεμέλιο της Εκκλησίας, όχι ο Απόστολος Πέτρος. Ο Χριστός, τονίζει, πως με την έννοια που ο Πέτρος ήταν «υιός του Ιωνά», με την ίδια έννοια είναι και ο ίδιος «υιός του Θεού του ζώντος», δηλαδή ομοούσιος προς τον Πατέρα (Ματθ. Ιστ΄, 17-18).

Αλλά κι αν ο Πέτρος θεωρηθεί θεμέλιος λίθος της Εκκλησίας, πρέπει να προστεθεί πως ακρογωνιαίος λίθος είναι ο ίδιος ο Χριστός και δευτερεύοντες λίθοι όλοι οι Απόστολοι, όχι μόνο ο Πέτρος (Εφεσ. Β΄, 20 πρβλ. Α΄ Κορ. Γ΄, 11). Γι' αυτό και τα "κλειδιά" του «δεσμείν και λύειν», το μυστήριο δηλαδή της άφεσης των αμαρτιών, δεν δίδεται μόνο στον Πέτρο (Ματθ. Ιστ΄, 19), αλλά σε όλους τους Αποστόλους (Ματθ. Ιη΄, 18). Στην Αγία Γραφή όλοι οι Απόστολοι έχουν ίση τιμή (Ματθ. Ιθ΄, 28 & Αποκ. Κα΄, 12-21).
Η σύνοδος των Αποστόλων είναι ανώτερη από κάθε Απόστολο· και από τον Απόστολο Πέτρο (Πράξ. Η΄, 14). Μάλιστα, στην αποστολική σύνοδο προεδρεύει ο Απόστολος Ιάκωβος, όχι ο Πέτρος (Πράξ. Ιε΄, 6-26). Αλλά κι αν παραδεχθούμε οποιοδήποτε πρωτείο του Πέτρου, γιατί αυτό να το συνεχίζει ο πάπας της Ρώμης και όχι άλλοι επίσκοποι, που εγκαταστάθηκαν από τον Απόστολο Πέτρο, όπως ο Επίσκοπος Αντιοχείας; Το πρωτείο και το αλάθητο απορρίπτεται και από την ιστορία...

egolpion.com
http://anavaseis.blogspot.com

Tί ὁραματίζονται οἱ ὁραματιστές τοῦ «καινούργιου» καί τοῦ «καλύτερου αὔριο;

 

᾿Από τόν συνεργάτη μας ᾿Εριβρεμέτη λάβαμε καί δημοσιεύουμε σήμερα ἕνα ἐπίκαιρο σχόλιό του σχετικά μέ τήν "λειτουργική μεταφρασιολογία"... (Στόν πραγματικό ᾿Εριβρεμέτη συνεργάτη μας ἀφιερώνουμε τήν παραπάνω ὄμορφη εἰκόνα...)


Δέν προφθάσαμε νά συνέλθουμε ἀπό τόν καταιγισμὸ τῆς ἐσκεμμένης παραπληροφορήσεως καί διαστρεβλώσεως τῶν πραγμάτων, ποὺ δοκίμασε ὁ ἕνας αἰδεσιμολογιώτατος μέ δημοσίευμά του στὴν Romfeα.gr, στίς 30.04.2010 ἦρθε τώρα καί ὁ ἄλλος σήμερα 02.05.2010 στό Amen.gr νά δώσει καί κεῖνος νέα ὤθηση στό γλωσσικό, στό θέμα τῶν λειτουργικῶν μεταφράσεων δηλαδή.
Ὁ σημερινός «τό πάει» στό πιό συναισθηματικό καί φιλαδελφικό. Καί  καταλήγει μέ τήν βαρύγδουπη ὀρθόδοξη θεολογική διατύπωση, πού λίγο διαφέρει ἀπό ἑνός πολιτικοῦ ἤ ἐπιχειρηματία (ὡς πρός τό γράμμα, τό ἦθος καί τό στύλ). Παρατηρεῖστε το: «Ἄς ἔχουμε τήν ὑπομονή νά δώσουμε χρόνο στό καινούργιο πού κοιτάει στά μάτια τό σήμερα καί ὁραματίζεται ἕνα καλύτερο αὔριο». Αὑτά τά “εὐαγγελικά” λόγια λέει ἕνας ἱερέας, ἕνας μάστερ Θεολογίας καί βυζαντινῆς μουσικῆς.
Εἶναι πλέον φανερό, δέν ὑπάρχει πιά καμιά ἀμφιβολία. Τό δικό ΤΟΥΣ «καινούργιο»  ἦρθε. Τό μόνον καινόν ὑπό τόν ἥλιον δέν τούς χόρτασε. Ἡ καινή κτίσις δέν τούς συγκίνησε, δέν τούς ἄρεσε. Καί τώρα πού ἔρχεται τό πράγματι καινούργιο, πού κοιτάει τό σήμερα (-μά εἶναι τόσο ὑπέροχη, τόσο ποιητική , τόσο διαυγής αὐτή ἡ διατύπωση !-) εἶναι σάν ἕτοιμοι ἀπό καιρό νά τό ὑποδεχθοῦν, νά τό ἀσπασθοῦν, νά τό προσκυνήσουν. Δέν κρατιοῦνται. Εἶναι τό «καινούργιο» πού ἐγγυᾶται τό «καλύτερο αὔριο», ἕνα αὔριο ὑπεροχότερο, διαρκέστερο ἀπό τό “μπανάλ” κατεγγυημένο «ἀνέσπερο» τῆς ἐπηγγελμένης Βασιλείας.
Δέν μποροῦμε πιά νά ἀμφιβάλλουμε. Βεβαιωνόμαστε ὅλο καί περισσότερο, ὅλο καί ἀσφαλέστερα τί ὁραματίζονται οἱ ὁραματιστές τοῦ «καινούργιου» καί τοῦ «καλύτερου αὔριο». Ἤδη οἱ πολιτικοί μας, οἱ αἱρετοί καί ἄχρηστοι ἄρχοντες μᾶς τό ἔχουν ἀποδείξει περίτρανα. Ειδικῶς σήμερα 02.05.2010 !
Ἀλλά εἶναι πραγματική ἔκπληξη, πού κοντά σ᾽ αὐτούς τούς διαβόητους ὁραματιστές συμπαρατάσσονται καί κληρικοί, οἱ ὁποῖοι φορέσανε πετραχήλι, οἱ ὁποῖοι εἶναι βουτηγμένοι μέσα στό νῦν καί ἀεί τοῦ Θεοῦ καί πού δεσμεύθηκαν νά ἐμπνέουν τήν ἀληθινή ἐλπίδα καί σέ μᾶς τούς ἀδύναμους καί ἀπελπισμένους.
Δέν θά τούς κάνουμε τό χατήρι. Δέν θά μᾶς παρασύρουν στό ὅραμά τους. Ἄς τό κρατήσουν σφιχτά. Ἄς τό λατρέψουν. Προτιμᾶμε νά μείνουμε ἀπελπισμένοι, ἀπεγνωσμένοι, δίχως τό καινούργιο ΤΟΥΣ, δίχως τό καλύτερο αὔριό ΤΟΥΣ. Εἶναι ὁλόδικά τους καί τά δύο. Μόνο τήν Χάρη θέλουμε καί τό Ἔλεος τοῦ πανοικτίρμονος Θεοῦ, νά βγάλουμε πέρα τήν ζωή καί τίς βαπτισματικές μας ὑποσχέσεις, νά εἴμαστε πάντοτε συντεταγμένοι μέ τόν Χριστό, μαζί Του, ἔστω καί χωρίς τό καινούργιο ΤΟΥΣ καί τό καλύτερο αὔριό ΤΟΥΣ.
Καί κεῖνοι νά ᾽ ναι πάντα καλά, μέ τό «καινούργιο» τους στό «καλύτερο αὔριό» τους.

Δήλωση τοῦ ᾿Αρχιεπισκόπου ῾Ιερωνύμου γιά τά Οἰκονομικά μέτρα


Ο Μακαριώτατος Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και πάσης Ελλάδος κ. Ιερώνυμος προέβη στην ακόλουθη δήλωση: «Με αφορμή τα δύσκολα μέτρα και την κρίσιμη κατάσταση που διέρχεται η πατρίδα μας, αισθάνομαι την ανάγκη να διατρανώσω προς πάσα κατεύθυνση ότι η Εκκλησία μας, όπως πάντοτε το έπραττε άλλωστε, θα σταθεί δίπλα στον κλυδωνιζόμενο λαό μας συμπάσχοντας μαζί του και συνδράμοντάς τον ακόμη και από το υστέρημά Της.
Είναι αδήριτη όμως ανάγκη να σταθούμε ενωμένοι, να αντλήσουμε δύναμη από την πίστη μας στον Θεό που πάντοτε βοηθούσε και βοηθά αυτόν εδώ τον τόπο. Η ελπίδα μας για πρόοδο και ανάπτυξη πρέπει να παραμείνει άσβεστη και μαθαίνοντας από τα λάθη μας, όλοι μαζί και ο καθένας χωριστά, να προχωρήσουμε ενωμένοι, δυνατοί και αισιόδοξοι. Ο Θεός ας είναι βοηθός μας».

http://www.romfea.gr