Tί ὁραματίζονται οἱ ὁραματιστές τοῦ «καινούργιου» καί τοῦ «καλύτερου αὔριο;

 

᾿Από τόν συνεργάτη μας ᾿Εριβρεμέτη λάβαμε καί δημοσιεύουμε σήμερα ἕνα ἐπίκαιρο σχόλιό του σχετικά μέ τήν "λειτουργική μεταφρασιολογία"... (Στόν πραγματικό ᾿Εριβρεμέτη συνεργάτη μας ἀφιερώνουμε τήν παραπάνω ὄμορφη εἰκόνα...)

Δέν προφθάσαμε νά συνέλθουμε ἀπό τόν καταιγισμὸ τῆς ἐσκεμμένης παραπληροφορήσεως καί διαστρεβλώσεως τῶν πραγμάτων, ποὺ δοκίμασε ὁ ἕνας αἰδεσιμολογιώτατος μέ δημοσίευμά του στὴν Romfeα.gr, στίς 30.04.2010 ἦρθε τώρα καί ὁ ἄλλος σήμερα 02.05.2010 στό Amen.gr νά δώσει καί κεῖνος νέα ὤθηση στό γλωσσικό, στό θέμα τῶν λειτουργικῶν μεταφράσεων δηλαδή.

Ὁ σημερινός «τό πάει» στό πιό συναισθηματικό καί φιλαδελφικό. Καί  καταλήγει μέ τήν βαρύγδουπη ὀρθόδοξη θεολογική διατύπωση, πού λίγο διαφέρει ἀπό ἑνός πολιτικοῦ ἤ ἐπιχειρηματία (ὡς πρός τό γράμμα, τό ἦθος καί τό στύλ). Παρατηρεῖστε το: «Ἄς ἔχουμε τήν ὑπομονή νά δώσουμε χρόνο στό καινούργιο πού κοιτάει στά μάτια τό σήμερα καί ὁραματίζεται ἕνα καλύτερο αὔριο». Αὑτά τά “εὐαγγελικά” λόγια λέει ἕνας ἱερέας, ἕνας μάστερ Θεολογίας καί βυζαντινῆς μουσικῆς.

Εἶναι πλέον φανερό, δέν ὑπάρχει πιά καμιά ἀμφιβολία. Τό δικό ΤΟΥΣ «καινούργιο»  ἦρθε. Τό μόνον καινόν ὑπό τόν ἥλιον δέν τούς χόρτασε. Ἡ καινή κτίσις δέν τούς συγκίνησε, δέν τούς ἄρεσε. Καί τώρα πού ἔρχεται τό πράγματι καινούργιο, πού κοιτάει τό σήμερα (-μά εἶναι τόσο ὑπέροχη, τόσο ποιητική , τόσο διαυγής αὐτή ἡ διατύπωση !-) εἶναι σάν ἕτοιμοι ἀπό καιρό νά τό ὑποδεχθοῦν, νά τό ἀσπασθοῦν, νά τό προσκυνήσουν. Δέν κρατιοῦνται. Εἶναι τό «καινούργιο» πού ἐγγυᾶται τό «καλύτερο αὔριο», ἕνα αὔριο ὑπεροχότερο, διαρκέστερο ἀπό τό “μπανάλ” κατεγγυημένο «ἀνέσπερο» τῆς ἐπηγγελμένης Βασιλείας.

Δέν μποροῦμε πιά νά ἀμφιβάλλουμε. Βεβαιωνόμαστε ὅλο καί περισσότερο, ὅλο καί ἀσφαλέστερα τί ὁραματίζονται οἱ ὁραματιστές τοῦ «καινούργιου» καί τοῦ «καλύτερου αὔριο». Ἤδη οἱ πολιτικοί μας, οἱ αἱρετοί καί ἄχρηστοι ἄρχοντες μᾶς τό ἔχουν ἀποδείξει περίτρανα. Ειδικῶς σήμερα 02.05.2010 !

Ἀλλά εἶναι πραγματική ἔκπληξη, πού κοντά σ᾽ αὐτούς τούς διαβόητους ὁραματιστές συμπαρατάσσονται καί κληρικοί, οἱ ὁποῖοι φορέσανε πετραχήλι, οἱ ὁποῖοι εἶναι βουτηγμένοι μέσα στό νῦν καί ἀεί τοῦ Θεοῦ καί πού δεσμεύθηκαν νά ἐμπνέουν τήν ἀληθινή ἐλπίδα καί σέ μᾶς τούς ἀδύναμους καί ἀπελπισμένους.

Δέν θά τούς κάνουμε τό χατήρι. Δέν θά μᾶς παρασύρουν στό ὅραμά τους. Ἄς τό κρατήσουν σφιχτά. Ἄς τό λατρέψουν. Προτιμᾶμε νά μείνουμε ἀπελπισμένοι, ἀπεγνωσμένοι, δίχως τό καινούργιο ΤΟΥΣ, δίχως τό καλύτερο αὔριό ΤΟΥΣ. Εἶναι ὁλόδικά τους καί τά δύο. Μόνο τήν Χάρη θέλουμε καί τό Ἔλεος τοῦ πανοικτίρμονος Θεοῦ, νά βγάλουμε πέρα τήν ζωή καί τίς βαπτισματικές μας ὑποσχέσεις, νά εἴμαστε πάντοτε συντεταγμένοι μέ τόν Χριστό, μαζί Του, ἔστω καί χωρίς τό καινούργιο ΤΟΥΣ καί τό καλύτερο αὔριό ΤΟΥΣ.

Καί κεῖνοι νά ᾽ ναι πάντα καλά, μέ τό «καινούργιο» τους στό «καλύτερο αὔριό» τους.