"᾿Εγώ εἰμί τὸ Α καὶ τὸ Ω, ἡ ἀρχὴ καὶ τὸ τέλος, ὁ πρῶτος καὶ ὁ ἔσχατος" (᾿Αποκ. κβ΄, 13)

Κείμενα γιά τήν ἑλληνική γλῶσσα στή διαχρονική της μορφή, ἄρθρα ὀρθοδόξου προβληματισμοῦ καί διδαχῆς, ἄρθρα γιά τήν ῾Ελλάδα μας πού μᾶς πληγώνει...


Παρασκευή 24 Σεπτεμβρίου 2010

Ο ΠΑΓΚΑΛΟΣ ΕΧΕΙ ΚΑΝΕΙ ΤΟΝ ΣΑΜΑΤΑ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑ!

Σχόλιο ᾿Οδυσσέως:Τό θλιμμένο τοπίο, πού φιλοξενοῦμε,  μᾶς θυμίζει, κάπως, τά θλιβερά καί ἐξωφρενικά λόγια τοῦ κ. Πάγκαλου. ᾿Εδῶ ταιριάζει τό σοφόν:"ἡ σιωπή εἶναι χρυσός".
  ΦΩΤΟ: ᾿Οδυσσεύς

 

 

«ΚΥΜΒΑΛΟΝ ΑΛΑΛΑΖΟΝ»

Δυό ἀποστολικὲς λέξεις (Α´ Κορ. ιγ´ 1) ἀποδεικνύουν τοὺς ἀκατάλυτους δεσμοὺς τοῦ λαοῦ μας μὲ τὴν ἐκκλησιαστικὴ γλῶσσα ἀλλὰ καὶ τὴν δύναμή τους νὰ ἐπαληθεύονται διαρκῶς, ἀκόμη καὶ ἀπρόσμενα μέσα στὸν ρερυπωμένο πολιτικὸ βίο καὶ τὴν ἀνήθικη διασπορὰ τῶν πρωτογενῶν εὐθυνῶν γιὰ τὸ κατάντημα τῆς χώρας.
Κύμβαλον λαλάζον
Tοῦ ΓΙΑΝΝΗ ΤΡΙΑΝΤΗ
Ὁ Πάγκαλος ἔχει κάνει τόν σαματά ἐπάγγελμα. Καί ἄν θά μείνει στήν πολιτική ἱστορία τοῦ τόπου, θά εἶναι περισσότερο γιά τή λεκτική του βία καί τούς χαρακτηρισμούς παρά γιά τό ἔργο του… Βέβαια, θά μποροῦσε νά διαπρέψει στήν ἐπιθεώρηση, γιατί διαθέτει δηκτικό χιοῦμορ καί συγκρότηση. Τέλος πάντων, οἱ προχθεσινές δηλώσεις του («Τά φάγαμε μαζί») θά μποροῦσαν νά εἶναι «τῆς πλάκας» καί νά προκαλοῦν ἁπλῶς θυμηδία, ἄν δέν ἐμπεριεῖχαν θλιβερά ψεύδη καί ἀποκαλυπτικές ὁμολογίες… Εἶναι ψέμα, πού ἀνακυκλοῦται βολικά, ὅτι ἡ χώρα βυθίστηκε λόγῳ τῶν διορισμῶν. Οἱ δημόσιοι ὑπάλληλοι στήν Ἑλλάδα, ὅπως κατέδειξε ἡ πρόσφατη ἀπογραφή, οὔτε εἶναι ἕνα ἑκατομμύριο οὔτε -ἀναλογικά- εἶναι περισσότεροι ἀπό τίς ὑπόλοιπες χῶρες τῆς Ἕνωσης… Εἶναι ψέμα, καί παραμύθι γιά μικρά παιδιά, ὅτι οἱ -ἔστω πλεονάζοντες- δημόσιοι ὑπάλληλοι εὐθύνονται γιά τήν οἰκτρή κατάσταση τῆς οἰκονομίας, ὅταν ἔχεις ἕνα κράτος-ἐρείπιο, τή φοροδιαφυγή στά ὕψη, τίς μίζες (τῆς κεντρικῆς ἐξουσίας) στή βιτρίνα, τή γεωργία σέ μαρασμό, τόν Τουρισμό προβληματικό καί τήν ἀνταγωνιστικότητα χλωμή… Εἶναι χυδαῖο ψέμα τό βολικό «μαζί»: ἀκόμη καί νά δεχθοῦμε ὅτι οἱ πλεονάζοντες ὑπάλληλοι ἐπιβαρύνουν οἰκονομικά τό κράτος, τό ξεροκόμματο πού τούς πετάει ἡ πολιτεία μέ τόν διορισμό, γιά νά συντηρεῖ κομματικούς στρατούς ἐξαρτημένων, εἶναι ψιχία μπροστά στά ποσά πού χάνει τό κράτος στά deals μέ τούς ἐκπροσώπους τοῦ μεγάλου κεφαλαίου (π.χ. ὅπλα, ἔργα, τράπεζες) μέ τήν ἐκποίηση τῆς δημόσιας περιουσίας καί μέ τή θεσμοθετημένη κλοπή (π.χ. off shore, Χρηματιστήριο κτλ.)… Ὅμως ἄθελά του ὁ Πάγκαλος παραδέχθηκε ὅτι τήν χώρα δέν τήν βύθισε μονάχα ἡ πενταετία Καραμανλῆ, ὅπως ἀρέσκεται νά λέει ὁ κ. Παπανδρέου… Κατά τά λοιπά, μέ τούς σαματατζῆδες πού βρίσκουν τό φῶς τους πάντοτε ἐκ τῶν ὑστέρων, χάνει τό νόημά της ἡ αὐτοκριτική…
ΠΗΓΗ: ἐφημ. «ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ» 24.09.10 – http://www.enet.gr/

Ποῦ λούφαξαν οἱ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΕΣ ΝΕΟΙ;

Πού κρύφτηκαν οι «επαναστάτες» των «Δεκεμβριανών»;

Θυμάστε το Δεκέμβρη του 2008. Τότε που οι κουκουλοφόροι ανενόχλητοι έκαιγαν την Αθήνα επί τρεις μέρες.
Εξέγερση της νεολαίας την χαρακτήρισαν αυτή την καραμπινάτη προβοκάτσια οι...
καθεστωτικοί μηχανισμοί, οι συριζαίοι, οι «αριστεριστές», οι ποικίλοι ανένταχτοι διανοούμενοι και φυσικά οι επαγγελματίες αντιρατσιστές!!!
Οι ύμνοι και τα παραληρήματα της «αριστεράς πολυτελείας» ήταν τέτοιοι που κατέγραφαν τα «Δεκεμβριανά» σαν τη μεγαλύτερη «εξέγερση» της νεώτερης ελληνικής ιστορίας.

Να θυμίσουμε επίσης ότι τα όργανα της καθεστωτικής προπαγάνδας δεν υμνολογούσαν, απλώς, την «αντικαθεστωτική εξέγερση» (από αυτά τα όργανα διδάχτηκε και ο ΓΑΠ που μας δολοφονεί σήμερα …αντικαθεστωτικά!!!), αλλά και ανέλαβαν την καθοδήγηση των «Δεκεμβριανών», προτρέποντας μάλιστα τους μαθητές να κάνουν … ρεσάλτο στα αστυνομικά τμήματα…

Πρώτη φορά στην ιστορία η Αθήνα είχε καταληφθεί, και αφεθεί ανενόχλητη, στους «εξεγερμένους» επί μέρες και το μόνο που απέμενε σαν κατακάθι ήταν στάχτες και αποκαΐδια.

Ούτε μια ιδέα, ούτε μια πολιτική συγκρότηση, ούτε μια αγωνιστική μαγιά, ούτε μια αγωνιστική κληρονομιά, ούτε μια οργάνωση ζωής.

Μόνο στάχτες και φωτιές…

Πού βρίσκονται αλήθεια όλοι αυτοί οι υμνητές, οι καθοδηγητές και οι «εξεγερμένοι» κατά του καθεστώτος;

ΚΑΝΕΝΑΣ δεν τους πείραξε, κανένα στρατός δεν τους τσάκισε, κανένας δεν φυλακίστηκε από το καθεστώς για την «εξέγερση», αντίθετα πήραν εύσημα και ύμνους, ΠΟΥ βρίσκονται;

ΠΟΥ βρίσκονται όλοι αυτοί οι «επαναστάτες», οι καθοδηγητές και υμνητές τους ΣΗΜΕΡΑ που η Ελλάδα στενάζει κάτω από την μπότα των διεθνών κέντρων εξουσίας, σήμερα που τα κυβερνητικά ανδρείκελα δολοφονούν ανελέητα και βάρβαρα ολόκληρο τον ελληνικό λαό, λεηλατούν και αποτεφρώνουν την ελληνική κοινωνία.

Τότε πυρπόλησαν τα πάντα και ΟΥΡΛΙΑΖΑΝ αντικαθεστωτικά, σήμερα μπροστά στα πελώρια κυβερνητικά εγκλήματα έχουν καταπιεί τη γλώσσα τους και έχουν τρυπώσει στα λαγούμια τους…

Στη θητεία αυτής της δωσίλογης κυβέρνησης έχουν γίνει σημεία και τέρατα, έχουν καεί ακόμα και εργάτες μέσα σε τράπεζα, έχουν εκτελεστεί συσσωρευτικά και πωρωμένα καθεστωτικές κτηνωδίας δίχως ιστορικό προηγούμενο.

ΟΙ ΕΞΕΓΕΡΜΈΝΟΙ, ΟΙ ΚΑΘΟΔΗΓΗΤΈΣ ΚΑΙ ΟΙ ΥΜΝΗΤΈΣ ΤΩΝ «ΔΕΚΕΜΒΡΙΑΝΩΝ» ΠΟΥ ΒΡΙΣΚΟΝΤΑΙ;

Το κίνημα των φορτηγατζήδων συγκρούεται μετωπικά με το καθεστώς, μαζικά και ρωμαλέα.

ΑΥΤΟΙ που βρίσκονται;

ΣΤΗΝ ΑΛΛΗ ΟΧΘΗ…

Και απόντες και κατήγοροι και συκοφάντες των φορτηγατζήδων και κάθε αυθεντικής λαϊκής έκρηξης.

ΚΑΘΕ ΑΥΘΕΝΤΙΚΗ λαϊκή κινητοποίηση για όλους αυτούς είναι «εθνικισμός», «ρατσισμός» κ.λπ…

Τα σημερινά γεγονότα αποκαλύπτουν στο ακέραιο και τελεσίδικα το τι ήταν τα «δεκεμβριανά» και ποιος ο ρόλος όλων των καθοδηγητών και υμνητών κείνων των γεγονότων.

ΥΠΑΡΧΟΥΝ αλήθεια ακόμα άνθρωποι με μυρουδιά αριστερή που να πιστεύουν ότι τα «Δεκεμβριανά» είχαν κάποια, έστω ελάχιστη, σχέση με κινήματα;

peripatris.blogspot.com

Γέροντας¨Παΐσιος: Στόν ταπεινό ἀναπαύεται τό πνεῦμα τοῦ Θεοῦ


- Γέροντα, ποιες αρετές πρέπει νά έχη ό άνθρωπος, γιά νά τον επισκίαση ή Χάρις τοϋ Θεοϋ;
- Και μόνον ή ταπείνωση φθάνει. Συχνά μέ ρωτούν:
«Πόσος καιρός χρειάζεται, γιά νά απόκτηση κανείς τήν θεία Χάρη;». Μερικοί μπορεί σε όλη,τους τήν ζωή νά ζουν δήθεν πνευματικά, νά κάνουν άσκηση κ.λπ., άλλά νά νομίζουν δτι κάτι είναι, καί γι' αυτό νά μή λαμβάνουν τήν Χάρη τοϋ Θεοϋ. Καί άλλοι σε λίγο χρόνο χαριτώνονται, επειδή ταπεινώνονται.
"Αν ό άνθρωπος ταπεινωθή, μπορεί μέσα σέ ένα λεπτό νά τόν λούση ή θεία Χάρις, νά γίνη άγγελος καί νά βρεθή στον Παράδεισο. Ένώ, άν ύπερηφανευθή, μπορεί μέσα σέ ένα λεπτό νά γίνη ταγκαλάκι καί νά βρεθή στήν κόλαση. "Αν θέλη δηλαδή ό άνθρωπος, γίνεται άρνί• άν θέλη, γίνεται κατσίκι. Τά καημένα τά κατσίκια, καί νά θέλουν νά γίνουν αρνιά, δέν μπορούν στον άνθρωπο όμως ό Θεός έδωσε τήν δυνατότητα νά γίνη άπό κατσίκι άρνί, αρκεί νά τό θέληση.

Ή Χάρις τοϋ Θεοϋ πάει μόνο στον ταπεινό καί πράο άνθρωπο. Έκεΐ αναπαύεται τό πνεύμα τοϋ Θεοϋ. Είδες τί λέει ό Προφήτης Ησαΐας; «Έπί τίνα επιβλέψω, αλλ" ή έπί τόν ταπεινόν καί ήσύχιον;»
Ό Θεός θέλει νά έχουμε μόνο λίγη ταπείνωση, γιά νά συγγενεύουμε μαζί Του, καί μετά δλες οί δωρεές Του έρχονται άφθονες ή μία μετά τήν άλλη. Γιατί ό Θεός χρωστά κατά κάποιον τρόπο στον ταπεινό άνθρωπο πολλή Χάρη καί τοϋ τήν δίνει ως δώρο, χωρίς εκείνος νά τήν ζήτηση. Είναι πνευματικός νόμος αυτό. «Ό Θεός ϋπερηφάνοις αντιτάσσεται, ταπεινοϊς δέ δί-δωσι χάριν» , δέν λέει τό Ευαγγέλιο; "Ετσι τά έχει κανονίσει ό Θεός. «Είμαι ταπεινός» θά πή: «Έχω θεία Χάρη»! Πολύ ταπεινός, πολλή Χάρη λαμβάνει άπό τόν Θεό, γιατί ό ταπεινός σαν σφουγγάρι τήν ρουφάει τήν θεία Χάρη.
Όποιος σκύβει ταπεινά καί δέχεται τά χτυπήματα άπό τους άλλους, διώχνει τά δικά του εξογκώματα, ομορφαίνει πνευματικά σάν "Αγγελος, καί έτσι χωράει άπό τήν στενή πύλη τού Παραδείσου. Στόν Ουρανό δέν ανεβαίνει κανείς μέ τό κοσμικό ανέβασμα άλλά μέ τό πνευματικό κατέβασμα.
Ή ταπείνωση ανοίγει τις πόρτες τοϋ Ουρανού καί έρχεται στόν άνθρωπο ή Χάρις τοϋ Θεοϋ, ένώ ή υπερηφάνεια τις κλείνει. Ό Παπα-Τύχων έλεγε: «Ένας ταπεινός άνθρωπος έχει περισσότερη Χάρη άπό πολλούς ανθρώπους μαζί. Κάθε πρωί ό Θεός ευλογεί τόν κόσμο μέ τό ένα χέρι, άλλά, δταν δή κανέναν ταπεινό άνθρωπο, τόν ευλογεί μέ τά δυό Του χέρια. Εκείνος πού έχει μεγαλύτερη ταπείνωση, είναι ό μεγαλύτερος άπό όλους!» .
Όλα άπό τό ταπεινό φρόνημα εξαρτώνται. Όταν ύπάρχη στόν άνθρωπο ταπεινό φρόνημα, τότε φυσιολογικά ανταμώνει ή γη μέ τόν Ουρανό. Οί άνθρωποι μέ τήν ταπείνωση βρήκαν τό κουμπί• τό πατούν καί ανεβαίνουν στόν «Τρίτο Ουρανό» μέ τό πνευματικό ασανσέρ τής αγάπης. Καί άκοϋς μερικούς νά λένε: «Καί γιατί ό Θεός θέλει νά ταπεινωθούμε;». Άκοϋς κουβέντα; Μά, άν δέν ταπεινωθή ό άνθρωπος, δέν χωράει στόν Παράδεισο, άλλά καί σ' αυτήν τήν ζωή δέν έχει ανάπαυση. Τί εΐπε ό Χριστός; «Μάθετε άπ" έμοϋ δτι πράος είμι και ταπεινός τη καρδία και ευρήσετε άνά-πανσιν ταΐς ψνχαΐς υμών»

Πηγή: http://ellinorthodoxia.blogspot.com

Δέν πρέπει νά ὑποκλινόμαστε σέ Μητροπολίτες καί κληρικούς μέ ἀκαδημαϊκή μόρφωση, ἀλλά μέ κοσμικό φρόνημα...

"ἄς μή μᾶς καταπονεῖ μέ τό νά μᾶς παραπέμπει σέ πανεπιστημιακά συγγράματα, θεωρώντας μας φοιτητές του"
Σχόλιο ᾿Οδυσσέως:Θά συνέστηνα στόν Μητροπολίτη πού ὑπονοεῖ ὁ σεβαστός μας π. Διονύσιος Τάτσης,  νά ἀνοίξει ἐπιτέλους κανένα πατερικό κείμενο καί ὄχι τά παπικά συγγράμματα πού τοῦ δίδαξαν στήν ᾿Ιταλία.

 

 

Πρωτοπρ. Διονύσιος Τάτσης, Απειλαί Μητροπολίτου

πηγή: Ορθόδοξος Τύπος, 24/9/2010
ΑΠΕΙΛΑΙ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ
Τοῦ Πρωτοπρεσβυτέρου Διονυσίου Τάτση
ΜΕΡΙΚΟΙ Μητροπολίτες τῆς νεώτερης γενιᾶς εὔκολα καταφεύγουν στά κοσμικά δικαστήρια γιά νά τιμωρήσουν τους ἐπικριτές καί συκοφάντες τους. Νοοτροπία καθαρά κοσμική καί ἀντιευαγγελική. Σάν νά ἀγνοοῦν καί τά στοιχειώδη τῆς χριστιανικῆς ζωῆς. Θέλουν ὁπωσδήποτε νά διαφυλάξουν τό κῦρος τους καί τήν ὑπόληψή τους, ἐνῶ μερικά γεγονότα, μέ πρωταγωνιστές τούς ἴδιους, ἐνισχύουν τά ἐπιχειρήματα τῶν ἐπικριτῶν τους.
Τελευταῖα δημοσιεύτηκε καί κάτι ἐξωφρενικότερο. Ἕνας Μητροπολίτης κατέθεσε μηνυτήρια ἀναφορά στήν Ἱερά Σύνοδο ἐναντίον κάποιου ἄλλου Μητροπολίτου, ὁ ὁποῖος τόν ἤλεγξε για τά οἰκουμενιστικά του φρονήματα, διευκρινίζοντας ὅτι ἄν δέν τιμωρηθεῖ ὁ "συκοφάντης" του ἀπό τή Σύνοδο, θά ἐνεργήσει τά νόμιμα "γιά τήν προάσπιση τῶν δικαιωμάτων του στά ἁρμόδια πολιτικά καί ποινικά δικαστήρια".......
Δηλαδή, ἐνδέχεται νά δοῦμε σέ ἕνα δικαστήριο νά ὑπάρχει κατήγορος Μητροπολίτης καί κατηγορούμενος ἐπίσης Μητροπολίτης! Ἀξιοθαύμαστο! Μόνο ἕνας καθηγητής Πανεπιστημίου θά μποροῦσε νά τό σκεφτεῖ καί νά τό κάνει πράξη! Ἐμεῖς οἱ ἀσήμαντοι κληρικοί ἀνατριχιάζουμε ὄχι μόνο να καταφύγουμε στά δικαστήρια ἀλλά καί νά περάσουμε ἀπ᾽ ἔξω ἀπό τό δικαστικό μέγαρο. Τί δουλειά ἔχουμε ἐμεῖς μέ αὐτά; Τίς διαφορές μας δέν τίς λύνουμε μέ ἀποφάσεις δικαστῶν –οἱ ὁποῖοι δεν ἔχουν καμιά σχέση μέ τό Εὐαγγέλιο καί τήν Ὀρθόδοξη πνευματικότητα– ἀλλά μέ τήν ἀγάπη καί τή συγχώρηση. Στή συγκεκριμένη περίπτωση, ἐάν ὁ Μητροπολίτης νομίζει ὅτι μπορεῖ νά πιστεύει στη Μία Ἁγία Καθολική καί Ἀποστολική Ἐκκλησία, δηλ. τήν Ὀρθόδοξη καί συγχρόνως νά ἀναγνωρίζει καί τούς ἑτερόδοξους Παπικούς ὡς Μία ᾽Εκκλησία, εἶναι ἀξιοκατάκριτος. Ἐάν ὑπάρχει κάποια παρανόηση, ἄς μᾶς τό πεῖ μέ ἀπλά καί σταράτα λόγια καί ἄς μή μᾶς καταπονεῖ μέ τό νά μᾶς παραπέμπει σέ πανεπιστημιακά συγγράματα, θεωρώντας μας φοιτητές του.
Στήν ἐποχή μας δέν πρέπει νά μᾶς ἐνθουσιάζουν οἱ πανεπιστημιακοί τίτλοι διαφόρων Μητροπολιτῶν καί κληρικῶν. Δέν πρέπει νά ὑποκλινόμαστε μπροστά στούς ἀνθρώπους, πού ἔχουν ὀξυμένο νοῦ και εἰδικές γνώσεις, ἀλλά τό κοσμικό φρόνημα τούς ἔχει πρό πολλοῦ αἰχμαλωτίσει καί μοιάζουν μέ βαθιά δοχεῖα, τά ὁποῖα ἔχουν διάτρητο πυθμένα. Πρότυπά μας πρέπει νά εἶναι οἱ ταπεινοί, ἱεραποστολικοί καί κατά Θεόν σοφοί κληρικοί, οἱ ὁποῖοι προφανῶς δέν ἀπειλοῦν μέ προσφυγές στά κοσμικά δικαστήρια, για νά πιστοποιηθεῖ τό ἦθος τους καί ἡ ὀρθότητα τῶν περί τῆς Ὀρθοδόξου πίστεως ἀπόψεών τους.
 
 

῾ Η γλῶσσα, ἡ γνώση, ἡ παράδοση καί τό κάλλος... (Ροῦσσος Βρανᾶς)



Σχόλιο ᾿Οδυσσέως: Μήπως, ἔτσι ὅπως  χάνεται σιγά σιγά ὁ ἥλιος τό ἡλιοβασίλεμα, χαθεῖ  ἡ ὀμορφιά καί ὁ πλοῦτος τῆς ἑλληνικῆς μας γλώσσας ἄν δέν ἀντιδράσουμε συλλογικά, ἄν ἀφήσουμε νά ἐπιβληθεῖ, τελικά, μιά ποσοκοκεντρική ἀντίληψη γιά τά γλωσσικά μας πράγματα καί γιά τήν παιδεία γενικότερα;



Οι διάλεκτοι και οι γλώσσες του κόσμου υποχωρούν σε μεγάλους αριθμούς. Κάθε δέκα μέρες χάνεται μία, γράφει ο συγγραφέας Αλεξ Ρόουζ στο περιοδικό του αμερικανικού πανεπιστημίου Ντρέξελ. Το 40% από αυτές κινδυνεύει σήμερα με εξαφάνιση. Για τον θάνατο των γλωσσών γράφει και Κ. Ντέιβιντ Χάρισον στο ομώνυμο βιβλίο του. Και εκφράζει τις ανησυχίες του. Γιατί η γλώσσα μας δείχνει πώς δουλεύει το μυαλό. Κάθε απώλειά της σημαίνει πως κλείνει για πάντα η πόρτα σε έναν απέραντο πλούτο γνώσεων. Η γνώση συχνά είναι ενσωματωμένη μέσα στην ίδια τη γλώσσα.

Οταν ένας πολιτισμός εγκαταλείπει τη μητρική του γλώσσα, όπως συμβαίνει με την επικράτηση των παγκοσμιοποιημένων γλωσσών (αγγλικής, αμερικανικής, ισπανικής), χάνεται για πάντα ένας ανεκτίμητος πλούτος γνώσεων. Ο λαός των Καγιάπο, ας πούμε, λέει τη μέλισσα με 85 διαφορετικές λέξεις. Καθεμιά εξειδικεύει τις απειροελάχιστες διαφορές των μελισσών στον τρόπο πτήσης, στα τελετουργικά ζευγαρώματος, στην κατασκευή της κερήθρας. Αν η γλώσσα τους χαθεί θα χαθεί μαζί της και ο πλούτος των μελισσοκομικών τους γνώσεων.

Η γλώσσα είναι μια αποθήκη της μυθικής και ιστορικής κληρονομιάς ενός πολιτισμού. Οι ιστορίες που περνούν από γενιά σε γενιά με την προφορική παράδοση χάνονται αμετάκλητα από τη στιγμή που θα πεθάνει και ο τελευταίος άνθρωπος που μιλάει αυτή τη γλώσσα...

Ποιοι είμαστε εμείς που θα πούμε στα παιδιά μας να διατηρήσουν τη γλωσική τους κληρονομιά, έστω κι αν αυτό τους κοστίσει την πρόσβαση σε πιο πρακτικές σπουδές που οδηγούν σε πιο επικερδή καριέρα; αντηχεί ο αντίλογος. Ομως, καθώς οι γλωσικές σπουδές υποχωρούν μπροστά στην επικράτηση του πρακτικού και προσοδοφόρου, οι αξίες που απειλούνται σήμερα με εξαφάνιση είναι η γνώση, η παράδοση και το κάλλος. Είναι αυτά πράγματα που μπορούν να ζυγιστούν με την εξίσωση κόστος - κέρδος;».


(Απόσπασμα άρθρου του Ρούσσου Βρανά από τα «ΝΕΑ», σε επιμέλεια Γιάννη Τριάντη, "Ελευθεροτυπία" 14/9/2010)

Καλωσορίζουμε ἕνα νέο ἱστολόγιο γιά τήν Ποντιακή Παράδοση, τό http://pontiakilelapa.wordpress.com

Καλωσόρισμαν


Το “Pontiakilelapa blog” επίκαν δύο ποντιόπουλα για τι πόντιους σ’όλον τον κόσμον με καρδίαν γομάτη εγάπη. Εγάπην  για την παράδοσιν και την ιστορίαν.
Αφιερωμένον ση γιάγια’μ Στάλλη.
΄Έφυες  σον ουρανόν
τα δάκρεας  ποτάμαι
τον Άγιο παρακαλείς
κι ατός εφτάε σε χάρη
Μη κλαις ατώρα Στάλλη μου
ατό ετόν το ριζικό σου
πέεμε να φτάω ντο θελτς
ομνίσκουμε θα εφτάω
Αη μου θερμοπαρακαλώ εσέν!
όλιο τον κόσμο απάδά
εσύ να ωριάζεις
αμόν τ’αρνί όπως και κλόσκεται
πάγναι για να σπαχτούνε
Αη! αη!! Σταλλη μου τέρεν αδά μερέα!
τα παίδοπας ετράνηναν
επήκανε πουλόπα
κι ατά ατώρα με  σειρά
δισέγγονα επήκαν
Ελέπω τα πουλόπα ‘μ, Αη’μ να συγχωράς με!
Αδά απάν σον ούρανόν!
ο Γιάννες άξον ντο είπε με
Γιάγια’μ ο ήλιος σουμάς να έν
ολόλαμπρος ση γην απάνι
γιατί
τσιτσέκ οθέν κ’επόρεσαν
ατώρα σκουντουλίζνε.



Κατήργησαν τόν Σταυρόν ἀπό τήν εἰκονογράφησιν διαβατηρίων



 Πηγή:ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΤΥΠΟΣ
 (24-9-2010)

Ἡ Ἑλληνική Κυβέρνησις καί
συγκεκριμένως τό ὑπουργεῖον
Ἐξωτερικῶν ἐνοχλεῖται, προ-
φανῶς, ἀπό τά Σύμβολα τῆς Χρι-
στιανοσύνης καί φροντίζει διά τήν
ἀποβολήν των ἀπό τά δημόσια ἀτο-
μικά ἔγγραφα τῶν πολιτῶν, ὅπως
διά παράδειγμα εἶναι τά διαβατή-
ρια. Αὐτά ἔχουν μίαν εἰκονογρά-
φησιν ἀπό τήν ἀρχαίαν Ἑλλάδα καί
τάς Ἱεράς Μονάς Σίμωνος Πέτρας
τοῦ Ἁγίου Ὄρους καί τῆς Ἁγίας
Σοφίας τοῦ Μυστρᾶ. Αἱ ἀρχαιότη-
ται παρουσιάζονται ὡς ἔχουν.
Ἀπότάς Ἱεράς Μονάς, ὅμως, ἔχει ἀφαι-
ρεθῆ τό Σύμβολον τῆς Χριστιανο-
σύνης, ὁ Σταυρός. Τήν ἀπάλειψιν
αὐτήν ἀνέδειξεν ὁ Πανελληνίου
ἐμβελείας Ραδιοφωνικός σταθμός
«Θέμα» καί ὁ δημοσιογράφος κ.
Σταυρόπουλος. Ἡ ἀνάδειξις τοῦ
θέματος προεκάλεσε πολλάς ἀντι-
δράσεις τῶν πολιτῶν, οἱ ὁποῖοι εἰς
τήν συντριπτικήν των πλειοψηφίαν
ἐπέκριναν τό ὑπουργεῖον Ἐξωτε-
ρικῶν. Μόνον ἡ Ἱερά Σύνοδος τῆς
Ἐκκλησίας δέν ἀντελήφθη καί δέν
ἤκουσε τίποτε δυστυχῶς.

Παιδεία γιά…χάχανα καί λάχανα τοῦ Δημήτρη Νατσιοῦ

Ἔχουμε, τρόπον τινά, μία «ζωοκεντρική» ἀντίληψη ὡς πρός τόν τρόπο πρόσ­κτησης τῆς μητρικῆς γλώσσας.
 
 
Ἄν καί διδάσκω σέ μεγάλες τάξεις τοῦ δημοτικοῦ σχολείου, ἐν τούτοις στρώθηκα καί μελέτησα ἐπισταμένως τά βιβλία γλώσσας τῶν μικρότερων τάξεων -Α΄, Β΄, Γ΄- καί κυρίως τῆς Α´ δημοτικοῦ. Θεωρῶ τήν Α´ δημοτικοῦ τήν σπουδαιότερη τάξη τοῦ σχολείου. Στήν πρώτη ἐντυπώνονται ἀνεξίτηλα στήν μνήμη τοῦ παιδιοῦ βασικές ἀρχές καί δεξιότητες. Δραστικότατα ἐπιπλέον ἐπιδροῦν στό παιδί τῆς ἡλικίας αὐτῆς ὁ δάσκαλος καί τό «ἀναγνωστικό». Στά βιβλία γλώσσας ἀποτυπώνεται ἐναργέστατα τό ποιόν τῆς κοινωνίας στήν ὁποία καλεῖται τό μικρό παιδί νά ἐνηλικιωθεῖ.
Ξεφυλλίζοντας τά γλωσσικά ἐγχειρίδια τῆς Α´ δημοτικοῦ ἐντυπωσιάζεσαι ἀπό τόν μεγάλο ἀριθμό δράσεων μέ ζῶα διαφόρων εἰδῶν: κατοικίδια, ἄγρια ζῶα τοῦ δάσους, πτηνά, ἑρπετά, ζῶα ἀγρίων τροπικῶν χωρῶν, ζῶα τῆς θάλασσας, ἀκόμα καί ζωύφια. Ἡ ἐκμάθηση τῶν γραμμάτων τῆς ἀλφαβήτας γίνεται μέσῳ κάποιων ὀλιγόστιχων ποιημάτων, στά ὁποῖα πρωταγωνιστοῦν μόνο ζῶα. Ἔχουμε, τρόπον τινά, μία «ζωοκεντρική» ἀντίληψη ὡς πρός τόν τρόπο πρόσ­κτησης τῆς μητρικῆς γλώσσας.
Παραθέτω κάποια παραδείγματα. Ἄς προσεχθοῦν οἱ εὐφάνταστοι καί ἐξωπραγματικοί συνδυασμοί διαφορετικῶν ζώων σέ κοινές δράσεις.
Σελ. 25. «Γλώσσα», Α´ Δημοτικοῦ: «Ταξιδεύω μέ τό τρένο/ τρέχω, τρέχω δίχως φρένο./ Καί ὁ ἀετός φωνάζει: /Ε, ε, Τιτίνα, πάτα γκάζι».
Σελ. 29. «Ἕνα μυστήριο ἑλικόπτερο εἶδα/ χθές στήν ἐφημερίδα./ Εἶχε ἐλέφαντα πιλότο,/ γιά τιμόνι ἕνα μπισκότο».
Σελ. 31. «Σαλιγκάρι, σαλιγκάρι,/ μήπως νά σέ πῶ Σαλιάρη;/ Μήπως Τάσο; Μήπως Σούλη;/ Μήπως νά σέ πῶ Σπιτούλη».
Σελ. 33. «Τί νά ἔχει τό πακέτο;/ Μήπως κόκορα καρότα;/ Μήπως μία μεγάλη κότα;/ Κι ἅμα ἔχει καναρίνι;/ Ἕνα γλέντι πού θά γίνει!»
Σελ. 38. «Ρινόκερος καί κόκορας/ κότα, ἀετός καί κόρακας/ παρέα περπατᾶνε/ σέ παραλία πᾶνε.
Σελ. 53. «Γιατί γελᾶνε οἱ ἀκρίδες,/ οἱ γορίλες κι οἱ γαρίδες;/ Γιατί ἡ γάτα κάνει μάγια/ γιά νά γίνει κουκουβάγια».
Σελ. 57. «Νά ‘χανα, τί νά ‘χανα,/ νά ‘χανα τά λάχανα./ Ἄχ, μέ τόσα χάχανα/ ἔχασα τά λάχανα». (Ἐξαιρετική ἡ ἔμπνευση, ἀντικατοπτρίζει ἐναργέστατα τό «Νέο Σχολεῖο». Γιά χάχανα καί λάχανα…).
Σελ. 63. «Τί οὐρά νά μοῦ ταιριάζει/ φουντωτή ἤ πουπουλένια;/ Μία οὐρά μέ μαῦρες βοῦλες/ ἤ μέ κόκκινες καρδοῦλες;».
Σελ. 65. «Μέ ἕνα παπούτσι γιά καράβι/ ταξιδεύει τό κουτάβι./ Κάνει τά χέρια τοῦ χωνί,/ βάζει δυνατή φωνή./- Τό καράβι μου βουλιάζει/ κι ὅπου νά ᾽ναι σκοτεινιάζει».
Σελ. 67. «Δέν φοβᾶμαι τό σκοτάδι/ εἶμαι δυνατό κουτάβι./ Οἱ ἀστραπές δέ μέ τρομάζουν/ κι οἱ βροντές μέ διασκεδάζουν».
Ὁλόκληρο τό τεῦχος τῆς «Γλώσσας» κινεῖται σ’ αὐτούς τούς …ἐξωφρενικούς ρυθμούς. Ποιηματάκια, σαχλοειδῆ πολλές φορές, τά ὁποῖα σκαρφίστηκαν οἱ συγγραφεῖς καί πρωταγωνιστές, σέ ἀπίθανους, ἐξωτικούς συνδυασμούς, μόνο ζῶα. Φαίνεται ὅτι οἱ στιχοπλόκοι συγγραφεῖς τῶν βιβλίων πάσχουν ἀπό ἄκρατη ζωοφιλία. Τό βιβλίο συνοδεύεται ἀπό «Τετράδιο Ἐργασιῶν».
Στή σελ. 19, συμπληρώνοντας μέ τά σωστά γράμματα ὁρισμένα κενά, σέ σχετική ἄσκηση, τά παιδιά μαθαίνουν πώς «οἱ φίλοι της κότας Τιτίνας εἶναι ὁ ἀετός, ὁ βάτραχος καί ἡ νυχτερίδα(!), καλύτερος φίλος ὅμως ὁ ἀετός».
Στή σελ. 63, τά παιδιά πληροφοροῦνται ὅτι «στό χορό τῆς νεράιδας πῆγαν ζῶα, ὅπως: τό ἐλάφι καί ἡ φώκια, ὅπως καί τό φίδι(!), ἐνῶ ἀπουσίαζαν (ἄγνωστο γιά ποιό λόγο) ἡ ἀλεποῦ, ἡ ἀρκούδα καί ὁ γάϊδαρος».
Στή σελ. 29. Ὁ ποντικός προσκαλεῖ γιά φαγητό τήν ὀχιά, τόν παπαγάλο καί τό ἄλογο.
Στή σελ. 45 ὁ παπαγάλος χάθηκε καί τόν ψάχνουν ἕνας γορίλας, τό ἄλογο καί ὁ ἱπποπόταμος.
Στή σελ. 49, τό σκουλήκι, ἔμπλεον ποιητικοῦ οἴστρου, λέει στή γάτα: «χαλάλι σου τά λάχανα,/ γιά τόσα χάχανα».
Στό βιβλίο Γλώσσας, στό δεύτερο τεῦχος, συνεχίζεται ἡ λογοτεχνική περιδιάβαση στό βασίλειο τῶν ζώων καί λοιπῶν πλασμάτων τοῦ ματαίου τούτου κόσμου, «ἑρπετά ὧν οὐκ ἐστιν ἀριθμός, ζῶα μικρά μετά μεγάλων».
Σελ. 30-31. Στή συνέλευση τῶν ζώων μέ θέμα «συζήτησης» τήν ἀνεύρεση ἑνός θησαυροῦ, μετέχουν ἡ σαύρα, ὁ ταῦρος, τό μυρμήγκι, ὁ κόκορας, ὁ βάτραχος, ὁ σκύλος, ὁ ποντικός καί ἡ γάτα.
Στή Σελ. 34, μετά ἀπό ἕνα ταξίδι πού ἔκανε ὁ παπαγάλος στήν Ἀφρική, καλεῖ μέ γραπτή πρόσκληση, τό κείμενο τῆς ὁποίας παρατίθεται στό βιβλίο, τούς φίλους του, δηλαδή τόν βάτραχο, τόν ποντικό, τήν κότα, ἀλλά καί τή γάτα, γιά νά τούς δώσει τά διάφορα δῶρα πού ἔχει φέρει.
Σελ. 45. Στή μεγάλη γιορτή γνωριμίας μέ τούς νέους γείτονές της πού ἔκανε ἡ «καφετιά» ἀράχνη, παρευρέθησαν τό ποντίκι, τό κουτάβι, τό παγώνι, δύο γάτες, τό κουνούπι κά τό φίδι.
Στή Σελ. 46, διαβάζουμε ὅτι «ἡ γειτόνισσα ἀράχνη καί ἡ οἰκογένειά της εἶναι ἀκροβάτες. Ἡ καφετιά ἀράχνη πηδάει μέ ἀλεξίπτωτο. Ἐνῶ ἡ μαύρη τρέχει μέ ποδήλατο».
Στήν ἑπόμενη σελίδα (47) μαθαίνουμε τά ἐπαγγελματικά ὄνειρα τῶν «ζωντανῶν». «Ὁ σκύλος θέλει νά γίνει κολυμβητής. Ὁ ποντικός γυμναστής. Ὁ παπαγάλος παλαιστής. Ὁ βάτραχος ποδηλάτης καί ὁ κόκορας διαιτητής».
Σελ. 52. Κατά τήν ἐπιστροφή του ἀπό τήν Ἀφρική τό χελιδόνι δέν ξέχασε «νά φέρει καί μία φωτογραφία τῆς ζέβρας», καλώντας τούς φίλους του νά τό βοηθήσουν νά φτιάξει τή φωλιά του.
Σελ. 68 πάλι προσκλητήρια ζώων. Ὁ Μολύβιος προσκαλεῖ γιά «λογοτεχνική βραδιά» τά ζῶα: γάτα, βάτραχο, κουκουβάγια, νυχτερίδα, μυρμήγκι, χελώνα, λαγό, φίδι, παπαγάλο, σκαντζόχοιρο.
Καί τό δεύτερο τεῦχος τῆς «Γλώσσας», τό ὁποῖο περιέχει πεζά ὡς ἐπί τό πλεῖστον κείμενα, πρωταγωνιστοῦν ζῶα. (Παγκόσμιος πρωτοτυπία καί αὐτή. «Νέο Σχολεῖο» μέ βιβλία πού παραπέμπουν στήν «φάρμα τῶν ζώων»). Παντελής ἀνατροπή τοῦ παραδοσιακοῦ γιά μᾶς τούς Ἕλληνες τρόπου Παιδείας, πού ἤθελε τίς ἀξίες σαρκωμένες καί βιωμένες σέ πρόσωπα (προσωποκεντρική). Ἐλάχιστα, ἀνύπαρκτα τά κείμενα μέ ἀνθρωποκεντρική ἀναφορά. Ποῦ πῆγε ἡ ἀνθρωποποιός ἀποστολή τῆς Παιδείας; Καί ποιεῖς ἄνθρωπο προβάλλοντας ἄνθρωπο καί ὅλες τίς τιμαλφεῖς ἀξίες πού τόν δορυφοροῦν. Ἀνύπαρκτη ἡ οἰκογένεια, τό εὐλογημένο καταφύγιο καί ἔσχατο κάστρο γιά διάπλαση χαρακτήρα. Προγραμμένες ἡ φιλοπατρία, ἡ πίστη, τό φιλότιμο, ἡ ἐργατικότητα καί ἡ ἐντιμότητα. Πῶς νά τίς διδάξεις μέ ὀχιές καί ποντίκια; Κείμενα ἀνόητα, ἄνευρα, φλύαρα, ἄψυχα, μία ἀκατάσχετη καί κουραστική παράθεση συμβάντων ἀπό τήν ὑποτίθεται «ζωή τῶν ζώων». Βιβλία – ντοκιμαντέρ. Τά παιδιά μᾶς φωνάζουν «ἄνθρωπον οὐκ ἔχω» καί ἐμεῖς τούς μαθαίνουμε τά πρῶτα καί κρισιμότερα «γράμματα» μέ βατράχια, φίδια καί κουνούπια…
Νατσιός Δημήτρης
δάσκαλος-Κιλκίς
ΠΗΓΗ: «Ἀντίβαρο», 21/09/2010

῾Ετοιμάζουν τό "θηρίο τῆς ᾿Αποκάλυψης" στίς Βρυξέλλες

Ετοιμάζουν το "θηρίο της Αποκάλυψης" στις Βρυξέλλες - Ένα πανευρωπαικό "όργανο" θα συλλέγει προσωπικά μας δεδομένα με πρόσχημα την τρομοκρατία (ΤΟ ΤΕΧΝΗΤΟ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΜΑ ΤΗΣ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ)

Ολες οι ενδείξεις ήταν ξεκάθαρες. Οι χώρες της Ε.Ε. ετοίμασαν πυρετωδώς και παρουσιάζουν με καμάρι το νέο υπερεθνικό τους «όργανο», μέσα από το οποίο παίρνει «σάρκα και οστά» το μεγαλύτερο φακέλωμα ιδεών και συμπεριφορών που έγινε ποτέ στην Ιστορία. Με πρόσχημα την ασφάλεια, οι κοινωνικοί αγώνες, μεσούσης της οικονομικής κρίσης, μπαίνουν ευθέως στο στόχαστρο των μηχανισμών καταστολής. Ο επίσημα διακηρυγμένος σκοπός της νέας πανευρωπαϊκής πρωτοβουλίας είναι γενικά λογικός: η πρόληψη τρομοκρατικών ενεργειών. Ομως ο τρόπος και τα μέσα που χρησιμοποιούνται, ξεπερνούν κατά πολύ τον αρχικό σκοπό.

Προσωπικές συνήθειες και φιλικές συναναστροφές, πολιτικές προτιμήσεις και οικονομικο-κοινωνικές απόψεις, επισκέψεις και συνομιλίες στο Ιντερνετ, ψυχολογικές αναλύσεις της προσωπικότητας των ατόμων, ευαίσθητα δεδομένα και πληροφορίες, όπως μηνύματα, e-mail και απόψεις των υπόπτων, θα αποτελέσουν την πρώτη ύλη για το νέο «σαφάρι» που στήνουν οι αρχές ασφαλείας κατά όσων θεωρούν επικίνδυνους για τη δημόσια τάξη. Είναι προφανές ότι όλα αυτά προϋποθέτουν τη συντονισμένη λειτουργία όλων των αστυνομικών υπηρεσιών και σίγουρα τη διενέργεια μαζικών υποκλοπών σε τηλέφωνα και Ιντερνετ προκειμένου να συγκεντρωθεί ο όγκος των ζητούμενων πληροφοριών.
Η on line καταγραφή στοιχείων και πληροφοριών οδηγεί σε γενικευμένη ηλεκτρονική παρακολούθηση προσώπων και πολιτικών ομάδων που δραστηριοποιούνται ακόμη και σε μη βίαια κινήματα, όπως το κίνημα κατά της παγκοσμιοποίησης!
Ο μηχανισμός είναι απλός. Αστυνομικές αρχές και υπηρεσίες ασφαλείας σε όλες τις χώρες της Ευρωπαϊκής Ενωσης καλούνται να συνεισφέρουν στη συγκρότηση της τεράστιας βάσης δεδομένων που θα συγκροτηθεί, για άτομα και ομάδες τα οποία χαρακτηρίζονται, γενικώς, ύποπτα για σχέσεις τους με τα λεγόμενα φαινόμενα «βίαιης ριζοσπαστικοποίησης».
Η «βίαιη ριζοσπαστικοποίηση», σύμφωνα με την Ε.Ε., αφορά τη διαδικασία μέσω της οποίας κάποιο πρόσωπο στρατολογείται σε τρομοκρατικές ομάδες ή άλλες βίαιες οργανώσεις και αποδέχεται τη χρήση βίας. Οπως αναφέρεται στο κείμενο της νομοθετικής πρωτοβουλίας που αποκάλυψε η ΜΚΟ προστασίας ανθρωπίνων δικαιωμάτων «Statewacth», η αξιολόγηση των στοιχείων αυτών θα οδηγήσει αυτόματα σε «τακτική επιχειρησιακή διαδικασία λήψης αποφάσεων». Ορος που, όπως λέει η οργάνωση, αποτελεί ευφημισμό για στοχοποίηση, υπονόμευση και αποσταθεροποίηση των συγκεκριμένων δομών.
Είναι ενδεικτικό ωστόσο ότι στο ίδιο κείμενο η Ε.Ε. εκτός του όρου «βίαιη ριζοσπαστικοποίηση» χρησιμοποιεί και απλώς τον όρο «ριζοσπαστικοποίηση», σαν να πρόκειται για το ίδιο πράγμα. Με τη σύγχυση αυτή όμως επιτυγχάνεται η ενοχοποίηση συλλήβδην όλων εκείνων τους οποίους οι αρχές ασφαλείας θεωρούν αντιπάλους του σημερινού κοινωνικού καθεστώτος, ακόμη και εάν δεν χρησιμοποιούν βίαιες μεθόδους πάλης!
Σύμφωνα με την ίδια οργάνωση, ο όρος «αντιπαγκοσμιοποίηση μοιάζει να αποτελεί μια γενική σύλληψη», η οποία καλύπτει κάθε ομάδα ή οργάνωση που αντιτίθεται στο «status quo». Είναι φανερό ότι με τα μέτρα αυτά τίθενται υπό αυστηρή επιτήρηση και ποινικοποιούνται πρόσωπα, ηγέτες και κινήματα, τα οποία οι εθνικές αστυνομίες και τα ευρωπαϊκά όργανα ασφαλείας θα χαρακτηρίσουν αυθαίρετα ως «ριζοσπάστες» ή οπαδούς απελευθερωτικών κινημάτων! *

enet
elnews.gr 

 http://www.pentapostagma.gr/2010/07/blog-post_4964.html#ixzz10QLfH1h5

᾿Ανοικτή ἐπιστολή (ἔκκληση ἀπελπισίας) πρός τούς ῞Ελληνες δικαστές .

Σχόλιο ᾿Οδυσσέως: ῾Η παρακάτω ἀνάρτηση πού φιλοξενοῦμε μᾶς βρίσκει ἀπολύτως σύμφωνους. Δέν μπορεῖ νά ἐνοχοποιεῖται ἕνας λαός ὅτι ἔφαγε μαζί μέ τούς πολιτικούς τά λεφτά! Αὐτό εἶναι ἐξωφρενικό. Οἱ πάντες φωνάζουν: ΝΑ ΠΛΗΡΩΣΟΥΝ ΑΥΤΟΙ ΠΟΥ ΤΑ ΦΑΓΑΝΕ. ᾿Επιτέλους, μή μᾶς κοροϊδεύουν ἄλλο καί προπαντός ΝΑ ΜΗΝ ΠΑΙΖΟΥΝ ΜΕ ΤΗ ΝΟΗΜΟΣΥΝΗ ΜΑΣ!


Γράφει η Ιδεοπηγή.

Πιστεύοντας βαθειά στη δικαιοσύνη και αγαπώντας την πατρίδα μου γράφω αυτή την επιστολή και την απευθύνω στους Έλληνες δικαστές.
Δεν έχω καμία θέση ή εξουσία, είμαι ένας απλός πολίτης και έχω την πεποίθηση ότι πολλοί άλλοι Έλληνες πολίτες θα ήθελαν να στείλουν παρόμοια επιστολή.
Αγαπητοί δικαστές, γνωρίζετε την αγάπη, εμπιστοσύνη, σεβασμό και εκτίμηση που σας έχουν οι Έλληνες πολίτες.
Είστε το τελευταίο αποκούμπι του φτωχού, ανίσχυρου και κατατρεγμένου Έλληνα και η στερνή του ελπίδα.
Γνωρίζεται πληθώρα άξιων δικαστών που έμειναν στην ιστορία με τις αποφάσεις τους σε δύσκολους καιρούς και τιμώνται ανάλογα μέχρι και σήμερα.
Γνωρίζεται σαν μορφωμένοι και επιστήμονες του δικαίου ότι πολλοί νόμοι ψηφίζονται «κομμένοι» και «ραμμένοι» στα μέτρα εξυπηρέτησης συμφερόντων μεγαλοσχημόνων και πολιτικάντηδων (πχ ο κατάπτυστος νόμος περί ευθύνης υπουργών).
«Ο κόσμος τόχει τούμπανο και ‘μείς κρυφό καμάρι» λέει ο σοφός λαός όσο αφορά την καταλήστευση των κόπων του Ελληνικού λαού που γίνεται εδώ και πολλά χρόνια (οικονομικά σκάνδαλα, δωροδοκίες κτλ).
Πως γίνεται να είναι σε όλους γνωστοί όσοι κατακλέψανε με τον ένα ή τον άλλο τρόπο το βιος του Έλληνα και να μένουν ατιμώρητοι;
Πως γίνεται τα γνωστά «τρωκτικά» να παρανομούν και να διακηρύσσουν ότι είναι αθώοι ανεμίζοντας προκλητικά απαλλακτικά βουλεύματα ή αθωωτικές αποφάσεις;
Πως γίνεται τα υπερχρέη που φόρτωσαν οι κυβερνήσεις στην Ελλάδα και διαμοιράστηκαν στους ημετέρους να τα πληρώσει ο λαός;
Πως γίνεται να κυβερνά επί της ουσίας η τρόικα και να υποδουλώνεται η Ελλάδα στους διεθνείς τοκογλύφους;
Οι πολιτικοί όντες υπεύθυνοι για το σημερινό κατάντημα αλληλοκαλύπτονται με τον τραγέλαφο των εξεταστικών επιτροπών.
Θυμίζω την εξεταστική για τα εξοπλιστικά που έγινε πριν λίγα χρόνια με πρόεδρο τον κ. Τραγάκη και δεν βρήκε τίποτε το επιβαρυντικό.
Σήμερα οι απαλλαγέντες απ’ τον κ. Τραγάκη ελέγχονται για το πώς απέκτησαν τόσο μεγάλες περιουσίες.
Το πολιτικό κατεστημένο κινείται στη λογική «κάνε εσύ τώρα που είσαι στην εξουσία, εγώ θα σε καταγγέλλω αλλά όταν θάρθω εγώ στην εξουσία δεν θα σε τιμωρήσω, το ίδιο θα κάνεις και εσύ», και ούτε «γάτα ούτε ζημιά».
Η τελευταία ελπίδα των Ελλήνων όπως πιστεύω είναι η δικαιοσύνη και εσείς οι Έλληνες δικαστές.

Αν δεν πάρετε σαν υπεύθυνοι κρατικοί λειτουργοί τις απαραίτητες αποφάσεις για να καθαρίσετε την κόπρο του Αυγεία καήκαμε, δεν έχουμε άλλο στήριγμα.
Στα δημοκρατικό πολίτευμα η δικαιοσύνη είναι αυτή που εγγυάται την νομιμότητα και την εύρυθμη λειτουργία του.
Έχω την βεβαιότητα ότι ο λαός είναι πρόθυμος να στηρίξει τους Έλληνες δικαστές που θα θελήσουν να επιβάλουν το νόμο.
Όλοι οι πολίτες είναι ίσοι ενώπιον του νόμου και δεν διακρίνονται απ’ τη δικαιοσύνη σε πλούσιους και φτωχούς, σε δεξιούς και αριστερούς, σε μαύρους και άσπρους παρά μόνο σε ενόχους και αθώους.
Αυτό είναι το αίτημά μας χωρίστε τους ενόχους απ’ τους αθώους και τιμωρήστε όσους πρέπει.

Προς τους Έλληνες δικαστές με απεριόριστο σεβασμό.

http://ideopigi.blogspot.com/2010/09/blog-post_7542.html

Καλομελέτα κι ἔρχεται…! Ἡ ἰσλαμοποίηση τῆς Ἀθήνας.


Islamization of Europe- Ἰσλαμοποίηση τῆς Εὐρώπης

Δείτε τό παρακάτω ρεπορτάζ τοῦ CBN. Εἶναι θέμα χρόνου νά γίνει ἔτσι καί ἡ Ἀθήνα… (Watch CBNs report on islamization of Paris. It has begun…)
πηγή: VatopaidiFriend

Πατήρ ᾿Επιφάνιος Θεοδωρόπουλος / ΠΟΛΥΤΕΚΝΙΑ: Μαρτυρία καί μαρτύριο






Η πολυτεκνία εἶναι περισσότερο ὑπόθεσι θυσίας καί λιγότερο ὑλικῶν μέσων.
῾Ο Γέροντας θεωροῦσε ὅτι εἶναι πολύ εὐλογημένες ἀπό τόν Θεό οἱ πολύτεκνες οἰκογένειες. ᾿Ανέφερε μάλιστα τό ἑξῆς περιστατικό:Κάποιος ὑπερπολύτεκνος πέθανε σχετικά νέος. ῞Οσοι τόν γνώριζαν, ἀνέφεραν ὅτι ἦταν πολύ σκληρός καί βασάνιζε τήν γυναίκα του καί τά παιδιά του. Λίγο καιρό ὅμως πρωτοῦ πεθάνει, ἦλθε σέ μετάνοια, ζήτησε συγγνώμη ἀπό τήν οἰκογένειά του, ἐξομολογήθηκε καί ἔφυγε ἕτοιμος. Καί ὁ Γέροντας σχολίασε:
-῾Ο Θεός, ἀμείβοντας τήν ὑπακοή τοῦ ἀνθρώπου αὐτοῦ στό θέμα τῆς πολυτεκνίας, καί τόν ἴδιο ἔσωσε καί τήν οἰκογένειά του ἀπάλλαξε ἀπό τήν βάναυση συμπεριφορά του.
Μιά οἰκογένεια πνευματικῶν του τέκνων μέ τρία παιδιά ἀντιδροῦσε κάθε φορά πού ὁ Γέροντας ἔθετε θέμα ἀποκτήσεως τετάρτου παιδιοῦ.
   Μέσα στίς παράλογες γιά πνευματικούς ἀνθρώπους δικαιολογίες ἀπασχολοῦσε ἔντονα τόν σύζυγο τό ἐνδεχόμενο μεταθέσεώς του, ὡς δημοσίου ὑπαλλήλου, ἀπό τήν περιοχή τῶν ᾿Αθηνῶν, γεγονός τό ὁποῖο θά εἶχε ἐπιπτώσεις στήν οἰκογένεια.
   ῾Ο π. ᾿Επιφάνιος, ὅπως πάντοτε, μεταξύ ἄλλων θεραπευτικῶν «συνταγῶν» εἶπε:
   -῎Ας τ᾿ ἀφήσουμε, παιδιά μου, στήν πρόνοια τοῦ Θεοῦ μέ τίς προσευχές μας, γιά νά ἔχουμε θετικά ἀποτελεσματα.
   ῾Η ἀγάπη τοῦ Θεοῦ χάρισε στό ζεῦγος τό τέταρτο παιδί καί στόν σύζυγο τό ἀμετάθετο! ᾿Επί πολλά χρόνια παρέμεινε ὑπηρετῶν στήν περιοχή ᾿Αθηνῶν καί μόνο ὅταν τά παιδιά μεγάλωσαν ἀρκετά, παρέστη ἀνάγκη μεταθέσεώς του γιά σύντομο χρονικό διάστημα.
   Κατά τή βάπτισι τοῦ πέμπτου παιδιοῦ πνευματικῶν του τέκνων τόνισε:
   -῾Η πολυτεκνία, παιδιά μου, εἶναι μαρτυρία καί μαρτύριο. Μαρτυρία μέν διότι ὁ πολύτεκνος Χριστιανός προβαίνει καθημερινῶς σέ ὁμολογία πίστεως: ὅτι τηρεῖ τήν περί τεκνογονίας ἐντολή τοῦ Θεοῦ. Μαρτύριο δέ διότι συνεχῶς ὑφίσταται τούς χλευασμούς καί τίς εἰρωνεῖες τοῦ κόσμου τούτου, ἀλλά καί διότι ἀναλίσκεται ἀκατάπαυστα στίς οἰκογενειακές φροντίδες.
   Σέ ἐρώτησι κάποιου, ἄν ἦταν σκόπιμο νά βοηθήση οἰκονομικῶς ἕναν πολύτεκνο, χωρίς νά ἔχει σαφῆ γνῶσι τῆς πραγματικῆς καταστάσεώς του ὡς καί τοῦ ἐάν ἐπρόκειτο νά διαχειρισθῆ μέ σύνεσι τή βοήθεια τήν ὁποία θά τοῦ προσέφερε, ὁ Γέροντας εἶχε πεῖ:
   -Παιδί μου, πολύτεκνος εἶναι καί ἔχει ὁπωσδήποτε ἀνάγκες. Δῶσε του,  χωρίς νά πολυεξετάζης. Ποιός κάνει σήμερα τόσα παιδιά;
  Οἱ ἔγγαμοι δέν πρέπει νά ἀποφεύγουν μόνο τήν ἀντισύλληψι, ἀλλά καί τόν προγραμματισμό τῶν παιδιῶν. Νά ἀφήνωνται μέ ἐμπιστοσύνη στά χέρια τοῦ Θεοῦ καί νά θεωροῦν τήν ἔλευσι τοῦ κάθε παιδιοῦ μεγάλο θεϊκό δῶρο. Τά παιδιά δέν εἶναι τσουρέκια νά τά παραγγέλουμε στό φοῦρνο ὅποτε θέλουμε κι ὅπως τά θέλουμε. Δέν πρέπει ἐξ ἄλλου οὔτε μιά στιγμή νά μᾶς διαφεύγει τό γεγονός ὅτι ὁ ἄνθρωπος τεκνοποιώντας γίνεται συνδημιουργός τοῦ Θεοῦ.

Πηγή: ΥΠΟΘΗΚΕΣ ΖΩΗΣ ᾿Από τή ζωή καί τή διδασκαλία τοῦ πατρός ᾿Επιφανίου ᾿Ι. Θεοδωροπούλου, ῾Ιερόν ῾Ησυχαστήριον ΚΕΧΑΡΙΤΩΜΕΝΗΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ, σελ. 182-184, 1991, (᾿Επιμέλεια κειμένων:π. ᾿Ιωάννης Κωστώφ).

᾿Αντιγραφή:᾿Οδυσσεύς