"᾿Εγώ εἰμί τὸ Α καὶ τὸ Ω, ἡ ἀρχὴ καὶ τὸ τέλος, ὁ πρῶτος καὶ ὁ ἔσχατος" (᾿Αποκ. κβ΄, 13)

Κείμενα γιά τήν ἑλληνική γλῶσσα στή διαχρονική της μορφή, ἄρθρα ὀρθοδόξου προβληματισμοῦ καί διδαχῆς, ἄρθρα γιά τήν ῾Ελλάδα μας πού μᾶς πληγώνει...


Δευτέρα 4 Οκτωβρίου 2010

«᾿Ανοιχτή ἐπιστολή στό Δεσπότη Λευκάδας» τοῦ Γιώργου ᾿Αντ. Κτενᾶ σέ ἀπάντηση τοῦ Δελτίου Τύπου τῆς Μητρόπολης




***
ΑΝΟΙΧΤΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΣΤΟ ΔΕΣΠΟΤΗ ΛΕΥΚΑΔΑΣ
Αγαπητέ (τρόπος του λέγειν) πατριώτη (αυτούς που κατάγονται «απ’ απέκια» δυσκολεύομαι να τους «χωνέψω» ως πατριώτες, γείτονες ναι, ας είναι όμως αφού έτσι σε αναπαύει) δεσπότη Θεόφιλε.
Συγχώρεσέ μου αφενός τον ενικό, αφετέρου την προσφώνηση. Όμως δεν έχω μάθει να προσποιούμαι όπως κάνουν πολλοί καταπιέζοντας τα πραγματικά μου αισθήματα. Έτσι αφήνω κατά μέρους τις προσφωνήσεις των τύπων υπερθετικού βαθμού που τόσο αγαπάτε όλοι και μπαίνω κατευθείαν στο θέμα. Με την ελπίδα να εκτιμηθεί έστω και λίγο, αν όχι από λόγου σου τουλάχιστον από τους συμπολίτες μου, η ευθύτητα και ευθυκρισία μου. Σπανίως άνθρωποι παίρνουν καθαρές θέσεις. Συνήθως μιλούν με μισόλογα, προσέχοντας να μη θίξουν καμιά πλευρά. Μόνιμο μέλημά τους, το πώς θα πατάνε συνάμα σε δυο βάρκες δίχως να βρεθούνε στη θάλασσα. Για να μην κινδυνέψουν.
Δεν εκπροσωπώ κανέναν πλην του εαυτού μου. Δεν επιζητώ κανένα χρίσμα ή θέση σε οιαδήποτε οργάνωση ή μηχανισμό. Αυτά που θα διαβάσεις απηχούν προσωπικές μου θέσεις και απόψεις, που βρίσκουν όμως σύμφωνους αρκετούς συμπολίτες μας με τους οποίους κατά καιρούς έχω συζητήσει. Αναγκάστηκα να τις δημοσιοποιήσω για να καταγραφεί και η άλλη άποψη. Για να μην περάσουν αυτά που επιχειρείς «ατουφέκιστα» που θάλεγε κι ο Παπαθεμελής.
Στα χρόνια που πέρασαν με μητροπολίτη το συγχωρεμένο το Νικηφόρο, δεν υπήρξαν εκκλησιαστικά προβλήματα να διχάσουν τους πιστούς. Μάλιστα, από τότε που ξεκίνησε με το Νικηφόρο το νεότερο η επάνδρωση της Φανερωμένης, τονώθηκε η πνευματική κίνηση της πόλης μας κι έγινε με το πέρασμα των χρόνων το μοναστήρι μας πόλος έλξης πολλών ανθρώπων. Λαϊκών και μοναχών. Για κάποιους μάλιστα, ήταν η πρώτη τους «γνωριμία» με την εκκλησία! Πώς έγινε αυτό; Ήταν ο γέροντας της μονής, που ταπεινός, σεμνός και απέριττος τραβούσε τον κόσμο κοντά του. Κι όλοι μας -κοντινοί και μακρινοί- καμαρώναμε για το μοναστήρι μας, την Κυρά μας και τους ανθρώπους της.
Ώσπου κοιμήθηκε ο δεσπότης μας. Κι έπρεπε ν’ αντικατασταθεί.
Πολλούς μας ξένισε το γεγονός να θέλει ο ηγούμενος να εμπλακεί στη διαδοχή. Αυτός ήταν -τον θυμάμαι από παιδί στην κατασκήνωση- γεννημένος ησυχαστής. Πράος, μειλίχιος, απλός. Τι να γύρευε σε μια θέση που προϋπέθετε κοσμικό πνεύμα, με ό,τι αυτό συνεπάγεται; Τι γύρευε το πρόβατο στους λύκους; Όμως, πώς να αποστερήσεις τις φιλοδοξίες του καθενός;
Τα αποτελέσματα γνωστά. Λίγο μόνο καιρό μετά την επίσημη χειροτονία σου, τα προβλήματα άρχισαν. Γράφτηκαν πολλά, ακούστηκαν περισσότερα. Η Λευκάδα, όπως παλιότερα και η Ζάκυνθος, καταγράφεται καιρό τώρα ως μια εκ των λίγων προβληματικά διοικούμενων μητροπόλεων. Με τους πιστούς σε αναβρασμό. Για να φθάσομε σήμερα στο δελτίο τύπου «Εκ της Ιεράς Μητροπόλεως». Ενώ θάπρεπε να υπογράφεις ο ίδιος το δελτίο παίρνοντας πάνω σου την όλη ευθύνη της συγγραφής.
Διαβάζοντας λοιπόν το δελτίο σου, επέτρεψέ μου σημείο προς σημείο τις εξής παρατηρήσεις:
1. Εκουσίως υποβαθμίζεις το μείζον πρόβλημα της σχέσης σου με τον αρχιμανδρίτη σου και πάλαι ποτέ συνυποψήφιό σου, στο επίπεδο ενός κοινού παππά «μια προσωπική, υπηρεσιακή υπόθεση του κληρικού…». Ο π. Νικηφόρος ανέκαθεν ήταν ο δεύτερος τη τάξη κληρικός μετά το δεσπότη. Όταν δεν θέσεις το πρόβλημα στην πραγματική του διάσταση, δεν θα το λύσεις ποτέ.
2. Δε στέκομαι σε ζητήματα ήθους και διαφάνειας περί των οικονομικών της μονής, αποδεχόμενος ότι κανείς, απ’ όποια θέση κι αν υπηρετεί, δεν θα διανοούνταν να καταχραστεί χρήματα του μοναστηριού μας. Οπότε ας αφεθούν απερίσπαστοι οι δημόσιοι λειτουργοί να κάνουν τους ελέγχους τους κι ας σταματήσουν μέχρι του τελικού πορίσματος οι κακοήθειες περί κακοδιαχείρισης, απ’ όπου κι αν προέρχονται.
3. Χαίρομαι που «αναγνωρίζεις και εκτιμάς την πολυχρόνια προσφορά του π. Νικηφόρου στην Ιερά Μονή και γενικά στον χώρο της τοπικής Εκκλησίας» καθώς γράφεις. Πράγματι του αξίζει η αναγνώριση αυτή.
4. Η απόλυτη εξουσία που τυπικά σου ανήκει και φροντίζεις να μας υπενθυμίσεις στο σημείο 6 (ας όψονται οι αναχρονιστικοί εκκλησιαστικοί θεσμοί), δε σου εξασφαλίζει στις μέρες που ζούμε και που τίθενται όλα υπό αμφισβήτηση ούτε το αλάθητο ούτε δικαιώματα τοπικού δικτατορίσκου. Θα κρίνεσαι καθημερινά όπως όλοι μας.
5. Ο ηγούμενος δε στρατολόγησε κανένα για να δημιουργήσει «προσωπικούς οπαδούς» καθώς γράφεις, λες και πρόκειται περί ομάδας ποδοσφαίρου. Προσωπικά γνωρίζω αγανακτισμένους συμπολίτες μου, που αγωνιούν για το μέλλον της μονής που τόσα χρόνια αποτελούσε το αποκούμπι τους. Γιατί, τα πεπραγμένα σου αγαπητέ κάθε άλλο παρά τους καθησυχάζουν. Και συνεχώς ακούω ακόμη και στην Αθήνα που βρίσκομαι το «ήρθαν τ’ άγρια να διώξουν τα ήμερα».
6. Όπως και παρακάτω αναλύω διεξοδικότερα, ο σεβασμός και η υπακοή των υφισταμένων κερδίζονται, δεν επιβάλλονται.
7. Τώρα για το ηγουμενοσυμβούλιο. Εδώ που έφθασαν τα πράγματα ορθώς περιμένεις τα πορίσματα των οικονομικών ελέγχων. Ώστε να φύγει κάθε υποψία κακοδιαχείρισης από τους μοναχούς που μελλοντικά θα αναλάβουν την τύχη της μονής. Όμως τι να σου πω. Αυτή η ρήτρα του σημείου 14 που απαιτεί «την αποκατάσταση της εν υπακοή κανονικής σχέσης των εγκαταβιούντων μοναχών με τον Επίσκοπο» με προβλημάτισε σφόδρα. Μάλλον θα τη χρησιμοποιήσεις ως όχημα για να φρακάρεις επ’ αόριστον την επίσημη δημιουργία και αναγνώριση ενός ηγουμενοσυμβουλίου, παρότι θα υπάρχουν οι προϋποθέσεις. Έτσι δεν είναι;
8. Το ότι ο ηγούμενος αναγκάστηκε να προσφύγει στο συμβούλιο της επικρατείας καταλαβαίνω πως σε ανησύχησε, φοβούμενος πιθανότατη δικαίωσή του. Το ίδιο όμως δεν έκαναν και παλιοί μητροπολίτες προκειμένου να μπορέσουν να επιστρέψουν στις μητροπόλεις τους; Ή ο αείμνηστος π. Σκορδάς από τη Ν. Σμύρνη; Όταν δε βρίσκεις το δίκιο σου στα εκκλησιαστικά δικαστήρια, λογικό είναι να απευθύνεσαι σ’ αυτά της πολιτείας ως τα πλέον αδέκαστα.
9. Η υπερβολική προσήλωση σε τυπικές δογματικές λεπτομέρειες για την παράλειψη να σου ζητήσει ορισμό κατηχητή για τον ινδό ή γιατί ο κουτλουμουσιώτης μοναχός είχε βεβαίωση κι όχι απολυτήριο, πιστεύω πως δεν αντέχουν σε σοβαρή κριτική. Προσπαθείς να παρασύρεις όλους μας να δούμε το δέντρο, χάνοντας το δάσος.
10. Στο σημείο 25 προσάπτεις στον ηγούμενο κατοχή κελιού στο Άγιον Όρος δίχως να σε ενημερώσει. Μα και να έχει οργανώσει καθώς λες διάδοχη κατάσταση, γιατί παραπονείσαι που δεν σ’ ενημερώνει; Εσύ θα ενημέρωνες τους διώκτες σου; Δε λες που υπάρχει και το μέρος αυτό για καταφύγιο των κυνηγημένων…
11. Ειλικρινά διαβάζοντας την επιβληθείσα ποινή που χαρακτήρισες ως «ελαφρά» μ’ έπιασαν τα γέλια, «ελαφρά ποινή της τριακονθήμερης αργίας από κάθε ιεροπραξία, με έκπτωση από το οφφίκιο του αρχιμανδρίτη, χωρίς στέρηση του μισθού του και την άρση της αδείας της πνευματικής πατρότητος». Το μόνο που μένει να μας εξηγήσεις τώρα είναι, τι θα περιλάμβανε η βαριά ποινή. Μήπως κρέμασμα από το καμπαναριό;
Το ξέρεις δεσπότη πως υπάρχουν και ανθρώποι απροσκύνητοι; Ανθρώποι που η μεγαλοσύνη τους δε μετριέται με οφίκια και αξιώματα αλλά με τις αρετές τους και μόνο αυτές; Ανθρώποι που δε χωράνε κάτω από το ράσο σας; Κάποιοι τέτοιοι «ξελάσπωναν» την πατρίδα ανά τους αιώνες. Τα τσιράκια, οι κόλακες και οι ρουφιάνοι υπήρχαν και θα υπάρχουν, για να κάνουν τους αγώνες τους πιο δύσκολους και ενδοξότερους.
Ένα μήνα αργία, υποβιβασμό σε πρεσβύτερο και άρση αδείας πνευματικής πατρότητος! Κανονικός πνευματικός ευνουχισμός δηλαδή. Όμως ελαφρός. Επειδή δεν πήρε άδεια να πάει στο Άγιον Όρος!! Αυτό κι αν συνιστά κατάχρηση εξουσίας…
Και γιατί δεν πήρε άδεια αλήθεια; Φταίει μόνο η ασυνέπεια του αρχιμανδρίτη; Μήπως φταίει κυρίως, ένας προϊστάμενος που το μόνο που ξέρει είναι να τρομοκρατεί και μόνο μέσω του φόβου να επιβάλλει το θέλημά του; Μήπως; Μάλλον επιμένεις στους τύπους για ν’ ανακαλύπτεις παραπτώματα και να τους έχεις στο χέρι. Έπρεπε ο αρχιμανδρίτης να πάρει προηγουμένως άδεια για να κάνει το αυτονόητο. Να πάει στην πανήγυρη του Ι. Ναού του Αγίου Κοσμά του Αιτωλού, μετοχίου της Ι. Μονής!!!
Δεν είναι σωστό να περιμένεις τον άλλον στη γωνία και με το πρώτο του λάθος να επιτίθεσαι για να τον πλήξεις παντοιοτρόπως. Μεταξύ ισοδύναμων παικτών αυτό μαρτυρά μνησικακία, τάσεις ρεβανσισμού. Από τον ισχυρό προς τον αδύναμο θα το χαρακτήριζα άνανδρο και κομπλεξικό. Μου θυμίζει τη συμπεριφορά αμόρφωτων καραβανάδων στο στρατό, που μη μπορώντας να μας αντιμετωπίσουν με επιχειρήματα, μας εξανάγκαζαν να σιωπούμε, στηριζόμενοι στις δύο ή τρεις «σαρδέλες» που είχαν στα μανίκια τους και τους έδιναν το δικαίωμα να τιμωρούν.
Και τα πνευματικοπαίδια του; Τα σκέφτηκες; Σου αρκεί όμως που εκδικήθηκες τον εν δυνάμει ανταγωνιστή. Γιατί έτσι τον βλέπεις. Κι ας μην το ομολογείς. Γιατί ποτέ σου δε θα καταλάβεις το λόγο που οι περισσότεροι Λευκαδίτες ήθελαν αυτόν κεφαλή τους κι όχι τον κάθε αλεξιπτωτιστή. Μόνο ένας Ιωσήφ Χαλκιολάκης μπορούσε να σταθεί αντ’ αυτού, δίχως κανενός δυσαρέσκεια στη Λευκάδα. Όμως έστω κι έτσι αν στεκόσουν στο ύψος σου μια μέρα όλοι θα σ’ αγαπούσαν.
Θυμήσου αυτό που τώρα σου γράφω. Αν καταφέρεις κι ο Νικηφόρος εγκαταλείψει το νησί με τους μοναχούς του, πολλοί συμπατριώτες μου δε θα στο συγχωρέσουν ποτέ. Μέχρι να τελευτήσεις θάσαι ξένο σώμα γι αυτούς. Αν αυτό δεν σ’ ενοχλεί τότε προχώρα. Ο δρόμος που άνοιξες υπόσχεται εκατέρωθεν συγκινήσεις.
Και τώρα κάποιες εύλογες ερωτήσεις:
• Εσένα ποιος μπορεί να σε τιμωρήσει για τα όποια κακώς πεπραγμένα σου, ώστε να σου δοθεί η ευκαιρία να ανανήψεις; Και μην μου πεις η Ι. Σύνοδος. Πρέπει να πέσει κανείς σε επίπεδο Παντελεήμονα, να περάσουν αρκετά χρόνια και με την αρωγή πολιτικών δικαστηρίων, ίσως τιμωρήσουν. Συνεπώς, κρίμα που βλέπω να απομακρύνονται από εσένα οι ευεργετικές επιπτώσεις μιας ελαφράς τιμωρίας, αφού κανείς δεν εξουσιοδοτείται να σου τη δώσει.
• Εμένα πώς μπορείς να με οδηγήσεις στην ανάνηψη με αυτά που σου προσάπτω αφού δεν σου «ανήκω»; Η σκοταδιστική ποινή του αφορισμού είναι πλέον αναχρονιστική (ή μήπως όχι;).
• Εσύ σε ποιον θα κάνεις την ΥΠΑΚΟΗ που γράφεις στο φιρμάνι σου δυο-τρεις φορές με κεφαλαία γράμματα; Αν π.χ. σου ζητούσαμε τοπικό δημοψήφισμα για το αν θα μείνεις μητροπολίτης ή αν πρέπει να παραιτηθείς θα το δεχόσουνα; Έτσι για να «πιάσεις» τον παλμό της κοινωνίας; Κι αν π.χ. σε απέρριπταν (μια υπόθεση εργασίας κάνω) θα έκανες άραγε ΥΠΑΚΟΗ στη θέληση της πλειοψηφίας, παραιτούμενος απ’ την ισόβια θέση σου; Δύσκολα μάλλον σου έβαλα…
Το να επιμένεις στην αρετή αυτή κατά περίπτωση κι επειδή έτσι σε βολεύει, καθιστά το λόγο σου ανούσιο. Η υπακοή δεν είναι κάτι που επιβάλλεται. Για να σε υπακούσει ο άλλος πρέπει να σε εμπιστευθεί. Και την εμπιστοσύνη του πρέπει να την κερδίσεις. Δε θα σε εμπιστευθεί βέβαια επειδή μια μικρότατη ομάδα ανθρώπων σε έχρησε (καλώς ή κακώς) ισόβιο προϊστάμενο. Θα σε εμπιστευθεί μόνο με τη στάση σου απέναντί του. Μια τέτοια στάση πρέπει αδιαλείπτως να εμπνέει προς το καλό και το αγαθό. Πρέπει να παρακινεί και να αναγνωρίζει-ανταμείβει κάθε καλή προσπάθεια. Πρέπει να λειτουργεί με ενσυναίσθηση, ικανότητα δηλαδή κατανόησης της θέσης του άλλου. Δίνοντάς του τον απαραίτητο «ζωτικό χώρο» προόδου κι ανάπτυξης, μέσα από τις αδυναμίες και τα σφάλματά του. Πρέπει να συγχωρεί, να μεγαθυμεί. Μακριά από ακρότητες και τιμωρίες σαν αυτές που διάβασα στο Δελτίο Τύπου της Μητροπόλεως.
Αν είχες την ευλογία να μεγαλώσεις κι εσύ δικά σου παιδιά θα διαπίστωνες πόσο απόλυτα ταιριάζουν τα παραπάνω στην ανατροφή που οφείλομε να τους δώσουμε. Δεν απαιτείς υποταγή, εμπνέεις την ορθοπραξία. Δεν απειλείς, πείθεις. Δεν τιμωρείς, δηλώνεις λυπημένος και απαγοητευμένος στο παιδί, κάνοντας συνάμα την αυτοκριτική σου. Δύσκολα πράγματα για όλους μας. Κυρίως ο εγωϊσμός, μας κρατά μακριά από τον καλό μας εαυτό.
• Τέλος έρχομαι στο πλέον βασανιστικό ερώτημα. Ποιος φταίει;
Φταίει που ο π. Νικηφόρος δε συμφιλιώθηκε ποτέ με την ήττα; Φταίει που εσύ δεν του συγχώρεσες τη συμμετοχή; Φταίει η ανυπακοή του όπως διατείνεσαι ή ο τρόπος σου που τον εξωθεί σε αυτή; Φταίει η έπαρση που απέκτησες μετά την εκλογή σου και η απαίτηση πλήρους υποταγής στο θέλημά σου ή η ξαφνική διάθεση της μισής Λευκάδας να σε υποσκάψει και απαξιώσει στην πράξη;
Σίγουρα δέσποτα ποτέ δε φταίει μόνο η μια πλευρά. Άπαντες έχουν μερίδιο στην ευθύνη για οτιδήποτε έκτροπα έχουν συμβεί. Όμως δεν είναι ακόμη αργά. Εσύ που είσαι ο ισχυρός κρίκος οφείλεις να επιδιώξεις τη συνεννόηση και την καταλαγή πάση θυσία. Ο κύκλος των αντεγκλίσεων πρέπει να κλείσει το συντομότερο. Μην παίζεις με την αξιοπρέπεια των υφισταμένων σου. Κανείς δε θα σου ζητήσει συγχωροχάρτι. Μήτε να το απαιτήσεις για να δώσεις συγχώρεση. Συγχωρεθείτε όλοι μεταξύ σας κι ανοίξτε νέα σελίδα στις σχέσεις σας.
Και δες πιο χαλαρά την αποστολή σου. Δεν είσαι ο θεόσταλτος χαριτόβρυτος προφήτης, πατέρας όλων μας, που για χάρη σου ζούμε και αναπνέομε. Δεν είμαστε, μα ούτε κι αισθανόμαστε παιδιά σου. Αυτή την ξύλινη, τυποποιημένη γλώσσα που κληρονομήσατε από τους προκατόχους σας καιρός να την αλλάξετε. Να πιάσετε τον παλμό της κοινωνίας και να μιλήσετε σε διαφορετικά μήκη κύματος. Ειδάλλως σε λίγα χρόνια θα μείνουν οι εκκλησιές αδειανές. Και τότε θα είναι αργά για μετάνοια.
Λυπάμαι ειλικρινά που σε στεναχώρησα. Δε γινόταν αλλιώς όμως.
Καλό Φθινόπωρο.
Καλά ξεμπερδέματα.
Στη διάθεσή σου.
Γιώργος Αντ. Κτενάς
Ηλιούπολη 30 Σεπτέμβρη 2010    
Πηγή: http://www.kolivas.de/?p=44263
Αναδημοσίευση από: http://exagorefsis.blogspot.com/2010/10/blog-post_182.html

Μητροπολίτης Καλαβρύτων καί Αἰγιαλείας κ. ᾿Αβρόσιος: ΣΗΜΑΝΤΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΣΥΖΗΤΗΘΟΥΝ ΑΥΡΙΟ ΣΤΗΝ ΙΕΡΑΡΧΙΑ, ΜΕΤΑΞΥ ΤΩΝ ΟΠΟΙΩΝ ΚΑΙ Η "ΚΑΡΤΑ ΠΟΛΙΤΗ"



  • Η Κάρτα του Πολίτη είναι κι αυτή ένα σημαντικό πρόβλημα
  1. "Ο Αγγλικός Λαός πολέμησε εναντίον της "Κάρτας του Πολίτη" (ID Card)  καί πέτυχε. Εμείς;;;(βλ. 1myblog.pblogs.gr/2010/08/o-agglikos-laos-polemhse-enantion-ths kartas-toy-polith)
  2. "Τον αριθμό μας μην ξεχάσετε να χαράξετε στο χέρι μας......Με τις νέεσ κάρτες όλους θα μας έχουν σ΄ένα τσιπάκι"  (ΤΟ ΠΑΡΟΝ, 3.10.2010)
  3. "Παραβιάζει το προσωπικό απόρρητο το Barcode" (ΤΟ ΠΑΡΟΝ, 12.10.2010)

Πηγή:Προσωπικό Ιστολόγιο του Μητροπολίτη Καλαβρύτων και Αιγιαλείας Αμβροσίου (http://mkka.blogspot.com)

Δευτέρα, 4 Οκτωβρίου 2010

ΑΠΟ ΑΥΡΙΟ ΣΥΝΕΔΡΙΑΖΕΙ Η ΙΕΡΑΡΧΙΑ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ


"Εἰπέ τῇ ᾿Εκκλησίᾳ"
________Αυτή είναι η εντολή του Κυρίου μας! Στο 18ο κεφάλαιο του Κατά Ματθαίον Ευαγγελίου διαβάζουμε τα εξής: "Αν σφάλλει απέναντί σου ο αδελφός σου, πήγαινε και επίπληξέ τον χωρίς να είναι άλλος μπροστά. Αν σε ακούσει, τον κέρδισες. Αν όμως δεν σ'ακούσει, πάρε μαζί σου ακόμα έναν ή δύο άλλους, για να μπορεί ν΄αποδειχθεί ό,τι ειπωθεί, αφού θα το βεβαιώνουν δύο ή τρείς μάρτυρες. Άν κι αυτούς δεν τους ακούσει, πές το στη συνάθροιση της Εκκλησίας....." (στ. 15-17)
_________Η μεγάλη αγωνία της ψυχής μου είναι η σιωπή της Δοικήσεως της Εκκλησίας σε μια εποχή, που όλοι και όλα κινδυνεύουν! Ζούμε σε περίοδο μεγάλου χαλασμού! Επί Αρχιεπισκόπου Χριστοδούλου είχαμε τον πληθωρικό εκκλησιαστικό λόγο, που πολλές φορές έφθανε μέχρι υπερβολής! Επί Αρχιεπισκόπου Ιερωνύμου ἔχουμε την σχεδόν πλήρη απουσία του εκκλησιαστικού λόγου. Μια άκρα του τάφου σιγή κυριαρχεί ολόγυρά μας. Φθάσαμε στο άλλο άκρο, στην υπερβολή της σιωπής! 
_________Στην Εκκλησία όμως είμαστε όλοι συνυπεύθυνοι: Αρχιεπίσκοπος, Συνοδικοί Ιεράρχες, Ιεράρχες, Πρεσβύτεροι, Διάκονοι, Μοναχοί καί Πιστοί! Όλοι έχουμε το μερίδιο της ευθύνης μας. 
_________Συνειδητοποιώντας την ευθύνη μου έναντι της Εκκλησίας, στις 17 Αυγούστου έ.έ., με την ευκαιρία της συμπληρώσεως τριάκοντα τεσσάρων (34) ετών στην αρχιερωσύνη, απέστειλα πρός τον Μακαριώτατο Αρχιεπίσκοπο κ. Ιερώνυμο μια εκτενή αναφορά, τονίζοντας την παρατηρουμένη σήμερα σιωπή των ποιμένων και την ανάγκη  να εξέλθουμε από την κατάσταση αυτής της "εκκωφαντικής σιωπής".
________Στη συνέχεια εγνωστοποίησα το περιεχόμενο της αναφοράς μου πρός τα Μέλη της Ιεραρχίας, δηλ. πρός τους Αδελφούς μου Ιεράρχες.
_________Τέλος στις αρχές Σεπτεμβρίου ε.ε. εκοινοποίησα την αναφορά μου πρός τους Ιεράρχες-Μέλη της νέας Συνοδικής περιόδου, οι οποίοι ανέλαβαν πλέον την εκκλησιαστική Διοίκηση.  
________Εξ όλων, όσοι παρέλαβαν την αναφορά μου, μόνον ένας Ιεράρχης  είχε την καλωσύνην να μου απαντήσει! Ήταν ο Σεβ. Μητροπολίτης Π.Σ. Τον ευχαριστώ θερμά καί από την θέση αυτή!
________Έτσι λοιπόν, καθώς αύριο συγκαλείται η σεπτή Ιεραρχία της Εκκλησίας της Ελλάδος, όπου όλοι οι εν ενεργεία Μητροπολίτες θα συνεδριάζουμε από την Τρίτη μέχρι καί την Παρασκευή (5-8 Οκτωβρίου), χωρίς μέχρι σήμερα να έχω μια ανταπόκριση στο διάβημά μου είτε από την Ιερά Σύνοδο, εἰτε από τους λοιπούς αδελφούς μου  Ιεράρχες, εθεώρησα χρέος μου να γνωστοποιήσω τις σκέψεις μου και την αγωνία της ψυχής μου ευρύτερα, δηλ. -εφαρμόζοντας τον λόγο του Κυρίου μας-  να πω στην Εκκλησία, δηλ. δημοσίως,  ό,τι με απασχολεί. Να λοιπόν πως προέκυψε αυτή η ανάρτηση. "Ειπέ τη Εκκλησία" (Ματθ. 18, στ. 17)
_________Τώρα μάλιστα υπάρχουν και άλλα νεώτερα και πολύ σοβαρά στοιχεία, από τα οποία καθίσταται πρόδηλος η εκτάκτως σοβαρή κρίσις, που διέρχεται η αγαπημένη μας Ελλάδα. Θα τα παρουσιάσω εδώ, καταγράφοντάς τα στο Blog. 

  • Ο Αντιπρόεδρος της Κυβερνήσεως κ. Θεόδωρος Πάγκαλος είπε προσφάτως:
  1. Ήμασταν όλοι φαύλοι!
  2. Βρήτε μου έναν Υπουργό που δεν διόριζε!
  3. Η Δεξιά έχει τη φαυλότητα στο DNA της!
  4. Το ΚΚΕ θέλει τη διάλυση του Κράτους!
  5. Τα φάγαμε όλοι μαζί!   
  6. Η Αγία Σοφία (Κωνσταντινούπολη) δεν ανήκει ούτε στους Τούρκους, ούτε στους ΄'Ελληνες"
(Αυτά όλα μπορείτε να τα διαπιστώσετε, διαβάζοντας το  "ΒΗΜΑ" της Κυριακής 26ης Σεπτεμβρίου

  • Η Ελληνική Θράκη χάνεται και ουδείς ανησυχεί!
  1. "Σιμπέλ Μουσταφάογλου: Από τό ΠΑΣΟΚ πήγε στην ........Άγκυρα. .....Διεκδικεί τον Δήμο Κομοτηνής με αμιγώς μειονοτικό συνδυασμό" (ΤΟ ΒΗΜΑ, 3.10.2010 σελ. Α24)¨
  2. "Χωρίς ελληνική τηλεόραση και ιντερνετ τα πομακοχώρια  και τους στέλνουμε στα τουρκικά κανάλια" (ΤΟ ΠΑΡΟΝ, 3.10.2010)
  • Η Ελληνική γλώσσα και το μάθημα των Θρησκευτικών καταργούνται από τα σχολεία μας!
  1. "Εξοβελίζονται τα αρχαία και τα θρησκευτικά από την Α΄τάξη Λυκείου" (ΤΟ ΠΑΡΟΝ, 3.10.2010)
  2. ἙΘΝΟΚΤΟΝΟΣ η Διαμαντοπούλου. Αφαίρεσε από βιβλία της Ε΄και Στ΄Δημοτικού βασικά γεωγραφικά εθνικά στοιχεία της Ελλάδας αλλά και της Ευρώπης" (ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΩΡΑ, 1.10.2010)  
  • Η Κάρτα του Πολίτη είναι κι αυτή ένα σημαντικό πρόβλημα
  1. "Παραβιάζει το προσωπικό απόρρητο το Barcode" (ΤΟ ΠΑΡΟΝ, 12.10.2010)
  2. "Ο Αγγλικός Λαός πολέμησε εναντίον της "Κάρτας του Πολίτη" (ID Card)  καί πέτυχε. Εμείς;;;(βλ. 1myblog.pblogs.gr/2010/08/o-agglikos-laos-polemhse-enantion-ths kartas-toy-polith)
  3. "Τον αριθμό μας μην ξεχάσετε να χαράξετε στο χέρι μας......Με τις νέεσ κάρτες όλους θα μας έχουν σ΄ένα τσιπάκι"  (ΤΟ ΠΑΡΟΝ, 3.10.2010)
  • Στο νέο παραδικαστικό κύκλωμα εμφανίζεται και πάλι το ονομα κληρικού, αλλά παρά ταύτα εκκλησιαστικά δεν είδαμε κάποιο σχόλιο, κάποια ιδιαίτερη ενέργεια...!

  1. "Εταιρεία δολοφόνων ακινήτων. Μεγαλοδικηγόρο, πρώην δικαστές, επιχειρηματίες και ιερωμένος με πλούσιο παρελθόν στις δικαστικές αίθουσες......συνθέτουν το παζλ......"  (ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ, 27.09.2010)  
______Αρκετά είναι αυτά για να δείξουν και να αποδείξουν, ότι η κατάσταση στη Χώρα μας μέρα παρά μέρα χειροτερεύει! Τα περισσότερα στο έγγραφο, που ακολουθεί
+ Ο ΚΑΛΑΒΡΥΤΩΝ &  ΑΙΓΙΑΛΕΙΑΣ ΑΜΒΡΟΣΙΟΣ
Αίγιον, 4 Οκτωβρίου 2010
Μετρητής 382.692

Η ΙΕΡΑ ΣΥΝΟΔΟΣ ΤΗΣ ΙΕΡΑΡΧΙΑΣ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ ΚΑΙ Η "ΚΑΡΤΑ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΗ" τοῦ Παναγιώτη Τελεβάντου







Η ΙΕΡΑ ΣΥΝΟΔΟΣ ΤΗΣ ΙΕΡΑΡΧΙΑΣ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ
ΚΑΙ Η “ΚΑΡΤΑ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΗ”
Του Παναγιώτη Τελεβάντου
============
Πολλοί πιστοί προβληματίζονται έντονα αν πρέπει να πάρουν την “Κάρτα του πολίτη”. Το βασικό ερώτημα που τους απασχολεί είναι το εξής: Υπάρχει απόδειξη ή ένδειξη ότι στην "Κάρτα του πολίτη" ή οποιαδήποτε άλλη κάρτα θα εξεικονίζεται ο Βεεζβούλ ή ότι υπάρχει το 666 “ο αριθμός του Θηρίου”;
Αν υπάρχει τότε ούτε που πρέπει να συζητούμε αν πρέπει να πάρουμε τέτοια κάρτα. Ούτε να την αγγίξουμε, όπως πολύ σωστά έγραψε ο π. Επιφάνιος, δεν επιτρέπεται, ως χριστιανοί! Να την πάρουμε για να την κάνουμε τι; Για να έχουμε τον Βεεζεβούλ φυλακτό;
Τολμώ μάλιστα να προσθέσω ότι όχι μόνον χριστιανοί αλλά έστω και αξιοπρεπείς συνειδητοί άθεοι δεν θα δεχτούν να πάρουν κάρτα που εξεικονίζεται ο Διάβολος.
Τα πιο πάνω είναι σαφέστατα πράγματα και ούτε που θα έπρεπε να συζητούνται, ως αυτονόητα.
Ο προβληματισμός πολλών πιστών αλλού εστιάζεται:
Ορισμένοι πολύ πνευματικοί άνθρωποι κληρικοί και λαικοί με ομολογιακό σθένος και αξιόλογη παιδεία υπέγραψαν κατά χιλιάδες κείμενο στο οποίο δηλώνουν κατηγορηματικά ότι δεν πρόκειται να δεχτούν να πάρουν την “Κάρτα του πολίτη” ασχέτως συνεπειών επειδή προσβάλει την πίστη μας.
Ορισμένοι άλλοι - επίσης πνευματικοί και αγωνιστές κληρικοί και λαικοί με ομολογιακό σθένος και θεολογική παιδεία - ισχυρίζονται ότι διερεύνησαν το θέμα και είναι βέβαιοι ότι δεν υπάρχει εξεικονισμός του διαβόλου και ότι δεν χρησιμοποιείται το 666.
Ετσι θεωρούν ότι δεν υπάρχει πρόβλημα πίστεως αν οι πιστοί πάρουν την κάρτα.
Προσθέτουν μάλιστα ότι, αν τυχόν στο μέλλον εισαχθεί το 666, μπορούν κάλλιστα, σ' αυτή την περίπτωση, οι πιστοί να επιστρέψουν τις κάρτες ως αντιχριστιανικά σύμβολα.
Βέβαια ακόμη και αν έτσι έχουν τα πράγματα τίθεται το ερώτημα: Δεν έχουμε δικαίωμα ή καλύτερα υποχρέωση - όχι πια ως χριστιανοί αλλά ως πολίτες - να διερωτηθούμε για ποιο λόγο γίνεται αυτό το ηλεκτρονικό φακέλλωμα των ανθρώπων;
Δεν πρέπει να επισημάνουμε ποιοι κίνδυνοι υπάρχουν - όχι έστω για την εν Χριστώ ελευθερία αλλά για την πολιτική και προσωπική ελευθερία των ανθρώπων - με τον ηλεκτρονικό έλεγχο και της πιο ασήμαντης ενέργειας των πολιτών; Τόσο σίγουροι είμαστε ότι όλος αυτός ο μηχανισμός δεν θα χρησιμοποιηθεί άμεσα ή στο μέλλον για το κακό των ανθρώπων;
Το θέμα είναι πολύ σοβαρό. Επομένως υπάρχει κάποιος που δεν μπορεί να σιωπά: Η Ιερά Σύνοδος της Ιεραρχίας της Εκκλησίας μας που συνέρχεται σε λίγες μέρες!
Αναμένουμε από τους επισκόπους μας, τους ποιμένες της Εκκλησίας, να καθοδηγήσουν κατάλληλα τους πιστούς.
Είναι αδιανόητο να υπάρχει αυτός ο διάχυτος προβληματισμός και οι ιεράρχες μας να μη συγκινούνται από το σκανδαλισμό και την αγωνία του ποιμνίου τους.

http://panayiotistelevantos.blogspot.com/

Ψήφισμα κληρικῶν τῆς ῾Ιεράς Μητροπόλεως Λευκάδος:στέκονται στό πλευρό τοῦ Μητροπολίτου τους καί ζητοῦν εἰρήνευση τῆς τοπικῆς ᾿Εκκλησίας


Σήμερα Πέμπτη, 30 Σεπτεμβρίου 2010 οι κληρικοί της Ιεράς Μητροπόλεως Λευκάδος και Ιθάκης, Πρεσβύτεροι και Διάκονοι, συγκεντρωθήκαμε στον Ιερό Μητροπολιτικό Ναό Ευαγγελιστρίας Λευκάδος για την προγραμματισμένη από καιρού, 10η κατά σειράν, Σύναξή μας.
Εξ αφορμής θλιβερών γεγονότων, τα οποία εσημειώθησαν κατά τις ημέρες αυτές στον χώρο της τοπικής μας Εκκλησίας, με αίσθημα ευθύνης απευθυνόμαστε προς τον ευσεβή λαό του Θεού, για να εκφράσουμε τα κάτωθι:
1)  Στην Εκκλησία υφίσταται κανονική τάξη, την οποία όλα ανεξαιρέτως τα μέλη Της, κληρικοί και λαϊκοί, οφείλουμε να σεβόμαστε.
2)  Ήλιος φωτεινός που φωτίζει το στερέωμα της Εκκλησίας είναι ο ίδιος ο Αρχηγός και τελειωτής Της, ο Κύριος ημών Ιησούς Χριστός. Αστέρες φωτεινοί είναι οι Άγιοί μας, που όμως από τον Θεό αντλούν τό φως τους.
Εκείνον οφείλουμε όλοι να ακολουθούμε, χωρίς να προσκολλώμεθα σέ ανθρώπους ατελείς, όπως όλοι μας. Κάθε Χριστιανός, κληρικός καί λαϊκός, στην πορεία της ζωής του είναι δυνατόν να σφάλει. Μόνος ασφαλής οδηγός είναι η Κεφαλή της Αγίας μας Εκκλησίας, ο Χριστός.
3)  Ορατό σημείο ενότητος της κάθε τοπικής Εκκλησίας είναι ο Επίσκοπός Της, πνευματικός πατέρας όλων των μελών Της. Σε αυτόν χρωστούμε όλοι ανεξαιρέτως σεβασμό και υπακοή. Αυτονομούμενος από τον οικείο Ποιμενάρχη του, ο Χριστιανός αποκόπτεται και από το Σώμα της Εκκλησίας, αφού «όπου ο Επίσκοπος, εκεί και η Εκκλησία».
Όλοι οι Ιερείς τελούμε τα ιερά μυστήρια εξ ονόματός του και με τη δική του άδεια· γι’ αυτό και μνημονεύουμε το όνομά του σε κάθε Θεία Λειτουργία. Στον Επίσκοπο και μόνον εμπιστεύεται κάθε φορά η Αγία και Ιερά Σύνοδος, κινουμένη από το Άγιο Πνεύμα, το πηδάλιο του πλοίου κάθε τοπικής Εκκλησίας, αποβλέποντας στα χαρίσματα και την ποιμαντική του σύνεση.
4)  Σε κάθε περίπτωση, δεν αρμόζουν σε Χριστιανούς ο φανατισμός και οι αγοραίες εκδηλώσεις κατά του πνευματικού τους πατέρα και μάλιστα χωρίς να έχουν πληροφορηθεί την αλήθεια από όλες τις πλευρές της.
5)  Καλούμε μετά από αυτά όλους και όλες να ειρηνεύουν και να προσεύχονται για τους ποιμένες τους, για όλους μας: για τη σωτηρία της ψυχής μας και την ευστάθεια στον γεμάτο πειρασμούς δρόμο της ιερατικής μας διακονίας.
Ιδιαίτερη αδελφική έκκληση κάνουμε προς τον ηγούμενο της Ιεράς Μονής Φανερωμένης και συλλειτουργό μας π. Νικηφόρο Ασπρογέρακα, να προβληματισθεί, να αναλογισθεί την ευθύνη του ως κληρικού, έναντι του Θεού και της Αγίας Του Εκκλησίας, αλλά καί έναντι των ψυχών πού σκανδαλίζονται και να συνετισθεί, ώστε το πλοίο της Τοπικής μας Εκκλησίας να προσπεράσει τα κύματα.
 
Λευκάδα, 30 Σεπτεμβρίου 2010

ΕΞ ΟΝΟΜΑΤΟΣ ΤΩΝ ΚΛΗΡΙΚΩΝ ΤΗΣ ΙΕΡΑΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΕΩΣ ΛΕΥΚΑΔΟΣ ΚΑΙ ΙΘΑΚΗΣ
Ο ΓΕΝΙΚΟΣ ΑΡΧΙΕΡΑΤΙΚΟΣ ΕΠΙΤΡΟΠΟΣ
Ιερεύς π. Ευάγγελος Αρώνης
Πρωτοπρεσβύτερος

ἀναρτήθηε:Δευτέρα, 04 Οκτώβριος 2010 

Μητροπολίτης Θεσσαλονίκης Ἄνθιμος γιά τήν ΚΑΡΤΑ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΗ:"Τί εἶναι αὐτό πάλι; Θά μᾶς φακελώσουν σάν νά εἴμαστε ἐγκληματίες;"

«Ἀπειλεῖται ἡ ζωή μου».


1)Παναγιώτατος ΜητροπολίτηςΘεσσαλονίκης κ.κ. Ἄνθιμος:«Ἀπειλεῖται ἡ ζωή μου»...
Χθές και κατα τη διάρκεια του Κυριακάτικου κηρύγματός του ὁ Παναγιώτατος Μητροπολίτης Θεσσαλονίκης κ.κ. Ἄνθιμος είπε πως απειλούν τη ζωή του! Μάλιστα κατά τη διάρκεια που έκανε αναφορά στο ζήτημα αρχικά για τις νέες ταυτότητες και στα λόγια του πρωθυπουργού Γ.Παπανδρέου για την Παγκόσμια Διακυβέρνηση είπε χαρακτηριστικά "Δεν θα πω άλλα... απειλείται και η ζωή μου!..."
http://tolimeri.blogspot.com

Γιά τήν κάρτα τοῦ πολίτη ὁ Παναγιώτατος εἶπε:

"Τι είναι αυτό πάλι; Θα μας φακελώσουν σαν να είμαστε εγκληματίες;" 
Ἐπίσης ὁ Παναγιώτατος Μητροπολίτης Θεσσαλονίκης κ.κ. Άνθιμος εξέφρασε ορθά καί δίκαια τις αντιρρήσεις του για το "Δημοκρατία της Μακεδονίας του Βαρδάρη" και ζήτησε  δημοψήφισμα.
"Φαίνεται να έχει συμφωνηθεί το όνομα Δημοκρατία της Μακεδονίας του Βαρδάδη" είπε και συνέχισε "Εγώ είχα προτείνει Βαρδαρία αλλά αυτή η ονομασία έχει μέσα και τον όρο Μακεδονία. Γιατί; Κάντε δημοψήφισμα να δούμε τι θέλει ο λαός". "Πάντως" πρόσθεσε "όπως και να τους πουν εμείς Σκοπιανούς θα τους λέμε".

Πηγή:ΑΝΑΒΑΣΕΙΣ

᾿Αντιδρᾶστε Εἰρηνικά μέν, ἀλλά Δυναμικά δέ στήν ΚΑΡΤΑ ΠΟΛΙΤΗ!

Λόγοι Διαφωνίας γιά τήν 

ἐπιβολή ᾿Ηλεκτρονικής Ταυτότητας

Με ταχύτητα που εκπλήσσει, και κάτω από συνθήκες που έχουν ήδη προκαλέσει σοβαρές αναταραχές στην Κοινωνία, η Κυβέρνηση, προωθεί με ταχύτητα την επιβολή ηλεκτρονικής ταυτότητας.
Μπορεί σαν μέτρο να ακούγεται ότι θα μας εξυπηρετήσει και θα μας γλυτώσει από την ταλαιπωρία συγκέντρωσης αποδείξεων και επειδή ακόμη με μία κάρτα θα κάνουμε τα πάντα.
Όμως υπάρχουν πάρα πολλά ζητήματα που πρέπει να σας απασχολήσουν πριν συμφωνήσετε:

1. Η σημερινή σας ταυτότητα περιέχει στοιχεία που... είναι ευανάγνωστα και καθορισμένα. Στην περίπτωση της νέας ταυτότητας δεν θα μπορείτε να διαβάσετε τι στοιχεία έχουν γράψει σε βάρος σας . Και ναι μεν λένε τι στοιχεία θα εγγραφούν (ΑΦΜ, ΑΜΚΑ, στοιχεία ταυτότητας, στοιχεία τραπεζικών λογαριασμών, Ιατρικό απόρρητο), αλλά με έξυπνες αναβαθμίσεις που θα γίνονται εν αγνοία σας, μπορεί να προστίθενται και πολλά άλλα στοιχεία, όπως πολιτικό προφίλ, ποινές κώδικα οδικής κυκλοφορίας, ποινές άλλης φύσης κλπ Με λίγα λόγια, θα υπάρξει σαφέστατη παραβίαση των ατομικών σας απορρήτων πληροφοριών.
2. Σε μια πιθανή απώλεια της σημερινής σας ταυτότητας, γνωρίζετε πολύ καλά ότι υπάρχει κίνδυνος κακής χρήσης της σε βάρος σας. Με την νέα ταυτότητα, και με την δυνατότητα υποκλοπής στοιχείων από αγνώστους, οι κίνδυνοι για εσάς και την οικογένεια σας θα είναι πολύ μεγαλύτεροι. Σκεφτείτε ότι άνθρωποι που έχασαν στο παρελθόν την ταυτότητα τους βρέθηκαν μπλεγμένοι σε υποθέσεις ποινικές. Με την νέα ταυτότητα, θα θα εγγράψουν στο τσιπάκι και τα βιομετρικά σας στοιχεία (DNA κλπ) και θα έχετε ακόμα μεγαλύτερα προβλήματα. Εκτός αν στο μέλλον υιοθετήσετε και τσιπάκι στο σώμα σας για να μην χάσετε την «έξυπνη» κάρτα σας (μήπως αυτός είναι ο τελικός στόχος;)
3. Με τα στοιχεία που θα συγκεντρώνονται στο ΚΕΠΥΟ θα δημιουργηθούν τεράστιες βάσεις δεδομένων με τις επιλογές σας σε βιβλία, εφημερίδες, άλλα καταναλωτικά είδη κλπ. Η εγγραφή αυτών των στοιχείων θα γίνεται με την χρήση των γνωστών scanners που διαβάζουν τους γραμμωτούς κώδικες σε κάθε προϊόν (από εφημερίδα έως όποιο προϊόν κυκλοφορεί). Θα μπορούν άνετα να σχηματίσουν το πολιτικό και κοινωνικό σας προφίλ (από το ποιες εφημερίδες, περιοδικά και βιβλία διαβάζετε. Φανταστείτε ακόμη, την υποθετική περίπτωση ενός φοιτητή κοινωνιολογίας που έχει αναλάβει να μελετά την ιστορία των αναρχικών κινημάτων. Και φανταστείτε, την αντιτρομοκρατική υπηρεσία, μετά από ψηφιακή ανίχνευση ατόμων που διαβάζουν βιβλία με αναρχικό περιεχόμενο, να καταλήγουν ότι ο ανωτέρω φοιτητής είναι ύποπτος τρομοκρατικής δράσης. Ή φανταστείτε να ψάχνουν τον υπαίτιο μιας τρομοκρατικής ενέργειας, και οι περιγραφές των μαρτύρων να μιλούν για ένα κουτσό, ξανθό, κλπ που διαμένει στην περιοχή τάδε. Πως διαφυλάσσεσθε ότι τα τζιμάνια της αντιτρομοκρατικής δεν θα καταλήξουν σε ανακρίσεις χιλιάδων αθώων συμπολιτών μας;
4. Στην Γερμανία, έγινε μεγάλη αναταραχή μήνες πριν, όταν δημοσιεύθηκε πληροφορία ότι θα υπάρξει καταγραφή του ιστορικού κάθε εργαζομένου. Που δούλεψε σε ποιες θέσεις, πότε απουσίασε, πότε απολύθηκε, γιατί απολύθηκε, πόσες φορές αρρώστησε, από τι αρρώστησε κλπ Ποιος σας διαφυλάσσει ότι μέσα από ένα συνδυασμό ΑΜΚΑ, ταυτότητας, ΑΦΜ, κλπ, δεν σας απορρίπτει μια επιχείρηση από μια προκηρυχθείσα θέση εργασίας; Φαντάζεστε, οι εργοδότες να παίρνουν πρόσβαση σε τέτοιες πληροφορίες στο μέλλον;
5. Η συγκεκριμένη ταυτότητα θα χρησιμοποιείται για ταξίδια σε όλη την Ευρώπη. Γιατί, οι Ευρωπαίοι θα πρέπει να έχουν πρόσβαση σε στοιχεία που δεν θα τους ενδιαφέρουν; Μήπως γιατί είμαστε τα πειραματόζωα για μια μελλοντική εκτεταμένη υιοθέτηση της ηλεκτρονικής ταυτότητας για όλους τους Ευρωπαίους;
6. Φανταστείτε, στην χώρα της διαφθοράς, κάποιες Πολυεθνικές να επιθυμήσουν καταλόγους όλων εκείνων των υπηκόων που έχουν συγκεκριμένες καταναλωτικές προτιμήσεις. Έναντι χορηγιών προς τα κόμματα, θα ζητούν και θα παίρνουν απόρρητες καταναλωτικές σας πληροφορίες.
7. Σκεφτείτε μικρούς αγρότες, εμπόρους Λαϊκής, που θα υποχρεωθούν να αποκτήσουν υποδομές για να ενημερώνουν την κάρτα σας. Να σας πούμε το αποτέλεσμα; Θα είναι ο θάνατος των μικρών.
8. Σκεφτείτε τέλος τους κατοίκους απομακρυσμένων χωριών, που δεν έχουν πρόσβαση σε καμία τεχνολογία και δεν έχουν επίγνωση απλών σύγχρονων τεχνολογιών. Μπορείτε να τους φανταστείτε να χρησιμοποιούν ηλεκτρονικές κάρτες;
Θέλετε να γίνετε πειραματόζωα του ΔΝΤ και της Ευρώπης σε μια Χώρα με Ιστορία Διαφθοράς και αναξιοπιστίας των Πολιτικών μας; Θέλετε να παραβιασθούν όλα σας τα απόρρητα; Θέλετε να κοινοποιείται στο κάθε ενδιαφερόμενο το ιατρικό σας απόρρητο, το πολιτικό σας προφίλ, οι καταναλωτικές σας προτιμήσεις, οι θρησκευτικές σας πεποιθήσεις, το εργασιακό σας παρελθόν (με τις απολύσεις, τις απεργίες, τα σχόλια των εργοδοτών σας) ;
Αν ναι, διαλέξατε την κατάλληλη Χώρα. Αν Όχι, τότε Αντιδράστε Ειρηνικά μεν, αλλά Δυναμικά δε. Τι είπατε; Δεν έχουμε διεφθαρμένους Πολιτικούς; Πολύ Σωστά!!!

῾O Αἰτωλίας φέρνει τήν "Κάρτα τοῦ Πολίτη" στήν ῾Ιεραρχία

 


με πληροφορίες από ανακοινωθέν της Ιεράς Μητροπόλεως Αιτωλίας και Ακαρνανίας

Επιστολή προς την Ιερά Σύνοδο απέστειλε Μητροπολίτης Αιτωλίας και Ακαρνανίας Κοσμάς με την οποία ζητά να συζητήθεί από την Ιερά Σύνοδο της Ιεραρχίας της Εκκλησίας της Ελλάδος, που συνέρχεται αύριο στη Μονή Πετράκη, το ζήτημα της "Κάρτας του Πολίτη".


Παραθέτουμε την επιστολή του Μητροπολίτη Κοσμά την οποία έδωσε στη δημοσιότητα η Μητρόπολη Αιτωλίας και Ακαρνανίας:


Εν Ιερά Πόλει Μεσολογγίου τη 1η Οκτωβρίου 2010
 Αριθ. Πρωτ.: 962
Πρός
τήν Ἅγίαν καί Ἱεράν Σύνοδον
τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος
Ἰω. Γενναδίου 14
ΑΘΗΝΑΣ
 Μακαριώτατε,
 Άγιοι Συνοδικοί,
Δια της υπ’ αριθ. 3008/30-7-10 Συνοδικής Πράξεως της Διαρκούς Ιεράς ημών Συνόδου επληροφορήθημεν τα θέματα της ημερησίας διατάξεως, τα οποία θα απασχολήσουν την τακτικήν Συνέλευσιν της αγίας και Ιεράς Συνόδου της Ιεραρχίας της Εκκλησίας της Ελλάδος από 5ης έως 8ης Οκτωβρίου.


Τα προς συζήτησιν θέματα της ημερησίας διατάξεως χρήσιμα και λίαν επίκαιρα ουδείς αρνείται ότι θα ωφελήσουν όλους τους αγίους αδελφούς Αρχιερείς και δι’ ημών όλον το πλήρωμα της Ελλαδικής Εκκλησίας.


 Επιτρέψατέ μου όμως, όλως υιικώς να υπογραμμίσω ότι υπάρχουν και άλλα θέματα ιδιαιτέρως αξιοπρόσεκτα και επείγοντα σήμερον, δια τα οποία ο πιστός και συνειδητώς ζων το θέλημα του Τριαδικού Θεού λαός, ζητεί να πληροφορηθή την υπεύθυνον γνώμην των ποιμένων του.


Ταπεινώς προάγομαι να αναφέρω εν εξ αυτών. 
   
Οἱ χριστιανοί μας συνεχώς μας ερωτούν πως πρέπει να αντιμετωπίσουν την «κάρτα του πολίτου». Ζητούν και περιμένουν την υπεύθυνον γνώμην και τοποθέτησιν της Ιεράς Συνόδου της Ιεραρχίας.


Η πολιτική ηγεσία της χώρας ανεκοίνωσεν επισήμως την καθιέρωσιν της «κάρτας του πολίτου» από τας αρχάς του 2011.


Η κάρτα αυτή, μία μορφή ηλεκτρονικής ταυτότητος, ανησυχεί τους χριστιανούς μας, όταν μάλιστα και σοβαροί επιστήμονες θετικών επιστημών εκφράζουν σοβαράς επιφυλάξεις.


Μας διδάσκουν, Μακαριώτατε και άγιοι Αρχιερείς, οι χριστιανοί μας όταν προτιμούν οιανδήποτε θυσίαν από την άρνησιν του θελήματος του Θεού και την προδοσίαν της αμωμήτου πίστεως.


Περιμένουν λοιπόν, την υπεύθυνον, επιστημονικώς ηλεγμένην, την αγιογραφικώς και πατερικώς κατοχυρωμένην γνώμην και απόφασιν της αγίας Ιεραρχίας δια να ηρεμήσουν και να μην αμαρτάνουν - καθώς πιστεύουν - δια να ζουν με ευλογίαν και συνέπειαν το θέλημα του Θεού. Εάν δεν ακούσουν, δεν γνωρίσουν, δεν στερεώσουν εις την καρδίαν των την υπεύθυνον φωνήν των πνευματικών πατέρων, των ποιμένων τους, των Επισκόπων, θα ζουν μέσα εις την σύγχυσιν, την αγωνίαν, τον φόβον, την οργήν, τα οποία σήμερον δημιουργούν οι πονηροί σκοποί των σκοτεινών αντορθοδόξων και ανθελληνικών δυνάμεων. 


Το βασικόν και λίαν σοβαρόν δια την πνευματικήν ζωήν όλων μας  αυτό θέμα ταπεινώς φρονώ ότι, εάν θα συζητηθή κατά τας συνεδριάσεις της σεπτής Ιεραρχίας, θα ωφελήση και ημάς αλλά και όλον το συνειδητόν πλήρωμα της αγίας ημών Εκκλησίας.


Ο λαός μας είναι ανάγκη να ενημερώνεται, να ενισχύεται και ημείς ποιμένες ανύστακτοι, άγρυπνοι εις τας επάλξεις να τον περιφρουρούμεν από τους εχθρούς της σωτηρίας του. 


Εκζητών την συγγνώμην και τας αγίας Υμών ευχάς διατελώ


Μετα βαθυτάτου σεβασμού
Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ
+Ο ΑΙΤΩΛΙΑΣ  ΚΑΙ  ΑΚΑΡΝΑΝΙΑΣ  ΚΟΣΜΑΣ
   

῞Ωστε ὅλοι μαζί τά φάγαμε; (Σκηνές ἀπό τή ζωή ἑνός σοσιαλιστή)


Κύμη Εὐβοίας, χιονισμένοι δρόμοι

Το άρθρο μου αυτό δημοσιεύτηκε χτες, 3.10.2010, στην Αυγή, στη μηνιαία στήλη “Οι λέξεις έχουν τη δική τους ιστορία. Η εικόνα προστέθηκε από τους ανθρώπους της εφημερίδας. Διαψεύδονται οι φήμες ότι απεικονίζει τον κ. Πάγκαλο. Ο Γκρος ήταν Γερμανός, αλλά το όνομά του το άλλαξε ο ίδιος (από Γκέοργκ σε Τζορτζ), όχι ο δαίμονας του τυπογραφείου. Για κάποιες από τις εκφράσεις του κορεσμού, που υπάρχουν μέσα στο άρθρο, θα ακολουθήσει σύντομα, αν είμαστε καλά, ειδικό σημείωμα. Κι αν ξέρετε κι άλλα ρήματα που να δηλώνουν ότι κάποιος τρώει κατ΄ υπερβολή ή και απλώς τρώει, προσθέστε τα στα σχόλια.

Τζορτζ Γκρός, Σκηνές από τη ζωή ενός σοσιαλιστή
Σύμφωνα με τον αντιπρόεδρο της κυβέρνησης, «όλοι μαζί τα φάγαμε τα λεφτά». Η δήλωση προκάλεσε, φυσικά, κατακραυγή, και για να τα συμμαζέψει ο κ. Πάγκαλος έδωσε νέα συνέντευξη στην οποία περίπου προανήγγειλε απολύσεις «άχρηστων» δημόσιων υπαλλήλων. Κάποιοι αποκάλεσαν κυνικές τις παγκαλικές δηλώσεις, χαρακτηρισμό που τον θεωρώ ενμέρει άστοχο, διότι ναι μεν ο κυνικός χαρακτηρίζεται από απόλυτη έλλειψη ευαισθησίας, κάτι που ταιριάζει γάντι στον συγκεκριμένο πολιτικό, όμως συχνά θεωρείται ότι λέει, έστω ωμά, αλήθειες –και μόνο αλήθεια δεν είναι η δήλωση ότι «όλοι μαζί τα φάγαμε», εκτός βέβαια αν ο κ. Πάγκαλος εννοεί ως υποκείμενο του φαγοποτιού τα στελέχη των δυο μεγάλων κομμάτων.
Όμως σ’ αυτήν εδώ τη στήλη, το έχω ξαναπεί, λεξιλογούμε. Για τον κ. Πάγκαλο έχουν ήδη γραφτεί πολλά και εύστοχα, εδώ θα δούμε μερικά λεξιλογικά του φαγητού, αν και όχι όλα διότι θα θέλαμε ολόκληρες σελίδες.  Θα ξεκινήσουμε από το ρήμα, «τρώω», μια λέξη που είναι μαζί μας από την αρχαιότητα, αν και οι αρχαίοι μας πρόγονοι όταν έτρωγαν συνήθως δεν έτρωγαν. Θέλω να πω, το κατ’ εξοχήν ρήμα που χρησιμοποιούσαν δεν ήταν το τρώγω, αλλά το εσθίω, που από τον επικό του τύπο, έδω, έχουν επιβιώσει μερικές λέξεις που τις λέμε και σήμερα, όπως το έδεσμα, κανονικά το φαγητό, αλλά στη γλώσσα της γκλαμουράτης δημοσιογραφίας χρησιμοποιείται φυσικά μόνο για υποτίθεται εκλεκτά και ασφαλώς πανάκριβα φαγητά. Από εκεί και η ξεχασμένη εδωδή, δηλαδή η τροφή, και ο εδώδιμος, δηλαδή ο φαγώσιμος, που επίσης έχει επιβιώσει ως τα σήμερα –αν και κάποτε μερικοί τον μπερδεύουν, όπως ο αξιότιμος κ. Καρατζαφέρης, που είχε δηλώσει πριν από μερικά χρόνια πως οι άγνωστοι που έριξαν ρουκέτα στην αμερικάνικη πρεσβεία «δεν είναι εδώδιμοι» εννοώντας ότι είναι ξένοι, δεν είναι από εδώ! Αλλά πλατειάζω.

Λοιπόν, το ρήμα τρώγω σήμαινε «μασουλάω, τραγανίζω, ροκανίζω» και τραγήματα ή τρωγάλια ήταν οι διάφοροι ξηροί καρποί που πολύ τους αγαπούσαν οι αρχαίοι σαν επιδόρπιο ή σαν συνοδεία του κρασιού. Τα τραγήματα τα έπαιρναν μαζί τους στο θέατρο, και όταν το έργο ήταν βαρετό, λέει κάπου ο Αριστοτέλης, οι θεατές άρχιζαν να τα μασουλάνε (και, φαντάζομαι, θα τα εκσφενδόνιζαν κιόλας εναντίον των ατζαμήδων ηθοποιών). Ο αόριστος του τρώγω ήταν έφαγον και αυτό το θέμα αποδείχτηκε πανίσχυρο, διότι αποτέλεσε τον αόριστο του εσθίω, με αποτέλεσμα τελικά να υποκαταστήσει  ολόκληρο το ρήμα. Το απαρέμφατο είναι φαγείν και από εκεί στα μεσαιωνικά χρόνια έχουμε και το φαγί (όπως και από το φιλείν βγήκε το φιλί, και άλλο ένα που δεν το γράφω) και μετά το φαΐ. Από εκεί και το ρηματικό επίθετο, φαγητόν.
Κάτι ανάλογο με τα νέα ελληνικά έγινε και στα γαλλικά και τα ιταλικά, όπου το manger/mangiare προέρχεται από το λατινικό manducare, που σήμαινε αρχικώς «μασουλάω, καταβροχθίζω» και το χρησιμοποιούσαν ή για τα ζώα ή στη σάτιρα, αλλά τελικά επικράτησε και εκτόπισε το κλασικό edere (που όμως επιβιώνει στις ιβηρικές γλώσσες μέσω του συνθέτου comedere > comer).
Όποιος δεν έχει φάει είναι νηστικός –κι αυτή η λέξη από το αρχαίο θέμα –εδ προέρχεται και από το στερητικό νε-, αν και βέβαια έχει χάσει την ετυμολογική της διαφάνεια. Αντίθετα, όποιος έχει φάει δεν είναι πια νηστικός, είναι χορτασμένος. Εδώ η ομοιότητα με το χόρτο δεν είναι συμπτωματική, αλλά έχει ετυμολογική βάση. Στον Όμηρο, χόρτος είναι ο περιφραγμένος τόπος όπου βόσκουν ζώα, και μετά η τροφή των ζώων –κι επειδή τα άλογα και τα βόδια βοσκούσαν χορτάρι, χόρτος ονομάστηκε στην αττική εποχή το χορτάρι, ενώ αρκετά αργότερα, στα μεσαιωνικά χρόνια, άλλαξε το γένος και ο χόρτος έγινε χόρτον και με το υποκοριστικό χορτάριον φτάσαμε στο χορτάρι. Από τον χόρτο έχουμε και το ρήμα χορτάζω, που αρχικά σήμαινε «ταΐζω τα ζώα με χόρτο» και μετά «τρέφω ανθρώπους» και «τρέφομαι», σημασία που εμφανίζεται π.χ. στο ευαγγέλιο (άφες πρώτον χορτασθήναι τα τέκνα, λέει ο Ιησούς στη Συροφοίνισσα) και παράλληλα αναπτύχθηκε η έννοια του κορεσμού, η οποία επικράτησε.
Βέβαια, κάποιοι ξεπερνούν και τη χόρταση, κυριολεκτικά ή μεταφορικά: καταβροχθίζουν, χλαπακιάζουν, γουρουνιάζουν, σαβουρώνουν, γκουμουλώνουν, ντερλικώνουν, τρώνε τον αγλέουρα, τον αβλέμονα, τον άμπακο, τον περίδρομο, το καταπέτασμα, την κάνουν ταράτσα. Τόσο το ρήμα τρώω, όσο και οι περισσότερες από αυτές τις λέξεις της λαίμαργης υπερβολής μπορούν να πάρουν –ή έχουν πάρει– και τη μεταφορική σημασία της απόκτησης μεγάλου υλικού οφέλους, συνήθως άδικα ή παράνομα. Κι όταν κάποιος καταβροχθίζει κάποιο εκλεκτό φαγητό που άδικα το απέκτησε, συνηθίζουμε να λέμε «στο λαιμό να του κάτσει». Και εδώ που τα λέμε θα μπορούσε να του κάτσει στο λαιμό του αξιότιμου κυρίου αντιπροέδρου. Αλλά για την παροιμιακή φράση «σκορπίσανε σαν του λαγού τα παιδιά» θα μιλήσουμε ίσως σε άλλο σημείωμα.
ΥΓ Την ψίλωση στο “κατ’ υπερβολή” την έβαλα επειδή λέμε “αυτοκινητάμαξα”.

Πηγή:http://sarantakos.wordpress.com/2010/10/04/fagame/

Ἡ Ἀληθινὴ Θεολογία, τοῦ Φώτη Κόντογλου



῾Η Κύμη Εὐβοίας χιονισμένη



Εἴπαμε πώς, ἐδῶ στὴν Ἑλλάδα, ὄχι μοναχὰ δὲν διαβάζουμε, ἀλλὰ κἄν δὲν ξέρουμε ἂν ὑπάρχουνε οἱ μυστικοὶ Πατέρες ποὺ φωτίσανε τὴν Ὀρθοδοξία. Γιὰ τοὺς θεολόγους ἡ Ὀρθοδοξία κατάντησε μιὰ κούφια λέξη, ἀφοῦ ἡ μυστικὴ οὐσία της τοὺς εἶναι ἄγνωστη, ὅπως κι' ἡ παράδοσή τους. Οἱ δικοί μας θεολόγοι παίρνουνε τὰ φῶτα ἀπὸ τὴ Δύση, γιατί ἐκεῖ ἡ θεολογία ἔχει γίνει ἐπιστήμη, κ' ἡ ματαιοδοξία τους κολακεύεται ἀπ' αὐτὸ τὸ πρᾶγμα. Ἡ πίστη, γι' αὐτούς, δὲν ἔχει καμμιὰ σημασία. Θὰ μοῦ πῆτε, "θεολογία χωρὶς πίστη, γίνεται;" Μὰ κ' ἐγὼ σᾶς ρωτῶ, μὲ τὴν ἴδια ἀπορία, "γίνεται θεολογία χωρὶς πίστη;"

Ὡστόσο, στὶς Δυτικὲς χῶρες καὶ στὴν Ἀμερική, πολὺς κόσμος ἔχει στραφεῖ πρὸς τὴν Ὀρθοδοξία, ἀπὸ τὴ δίψα τῆς ἀληθείας. Στὴν Ἑλλάδα, μοναχὰ λιγοστοὶ ἄνθρωποι καὶ κάποιοι παλιοημερολογίτες διαβάζουνε τὰ βιβλία τῶν Πατέρων, ἐκτός τοῦ Βασιλείου καὶ τοῦ Χρυσοστόμου, ποὺ τοὺς παίρνουνε οἱ θεολόγοι γιὰ ρήτορας καὶ γιὰ φιλολόγους τῆς ἀρχαίας ἑλληνικῆς γλώσσας. Τὰ βιβλία τῶν μυστικῶν Πατέρων δὲν ξανατυπώνουνται πιὰ καὶ καταντήσανε σπάνια. Ἡ ἐπίσημη Ἐκκλησία τυπώνει προχειρολογήματα διάφορων νεωτεριστῶν θεολόγων, χωρὶς καμμιὰ οὐσία, ποὺ φανερώνουνε μοναχὰ τὴν ἀπίστευτη γύμνια ἐκείνων ποὺ τὰ γράφουνε. Μοναχὰ τώρα τελευταῖα ἄρχισε νὰ τυπώνει ἡ Ἀποστολικὴ Διακονία τὴν Πατρολογία τοῦ Migne. Μὰ κι' αὐτὴ ἡ ἔκδοση εἶναι γιὰ τοὺς θεολόγους, κι' ὄχι γιὰ τοὺς πιστούς, ἀφοῦ εἶναι τυπωμένη στὴν ἀρχαία γλῶσσα. Ἐκτὸς ἀπ' αὐτό, ἡ ἔκδοση τῆς Πατρολογίας δὲν ἔχει καμμιὰ βαθύτερη δικαίωση, μὲ τὸ δυτικὸ χαρακτῆρα ποὺ ἔχει ἡ γενικὴ μόρφωση τῶν θεολόγων μας, ποὺ δὲν ἔχουνε καμμιὰ βαθύτερη γνώση τῆς οὐσίας τῆς Ὀρθοδοξίας, οὔτε καὶ τῆς παράδοσής μας. Ἔτσι κι' αὐτὴ ἡ ἔκδοση καταντᾶ ἕνα γεγονὸς χωρὶς βαθύτερη σημασία, ἀφοῦ δὲν ὑπάρχει τὸ κατάλληλο ὀρθόδοξο χῶμα γιὰ νὰ ριζοβολήσει.

Στὸ νὰ στραφοῦνε οἱ Δυτικοὶ κι' οἱ Προτεστάντες στοὺς Πατέρες τῆς Ὀρθοδοξίας, συντελέσανε πολὺ οἱ Λευκορῶσοι θεολόγοι, ποὺ σκορπίσανε στὶς διάφορες χῶρες καὶ φωτίσανε τὶς ψυχὲς μὲ τὰ σοφὰ κηρύγματά τους, μὲ τὴν ἀρετὴ τῆς ζωῆς τους, καὶ μὲ τὴν τυπικὴ εὐσέβειά τους. Ἐνῷ οἱ κληρικοὶ ποὺ στέλνουμε ἐμεῖς στὶς διάφορες παροικίες, εἶναι οἱ πιὸ ἀνίδεοι στὸ τί θὰ πεῖ Ὀρθοδοξία, κι' οἱ ἐκκλησίες μας στὸ ἐξωτερικὸ δὲν ἔχουνε κανέναν θρησκευτικὸ προορισμό, ἀλλὰ ἔχουνε καταντήσει κέντρα κοινωνικῆς συγκεντρώσεως τῶν ὁμογενῶν κάθε Κυριακή.

Ἔτσι, ἡ Ὀρθοδοξία, δηλαδὴ ἡ πρώτη κι' ἀπαραμόρφωτη μορφὴ τῆς Ἐκκλησίας, ἔγινε πάλι τὸ στήριγμα ὅλων τῶν ἀνθρώπων ποὺ ζητᾶνε λιμάνι σωτηρίας κι' ὁ κανόνας τῆς χριστιανικῆς πίστης.

Στὴν Εὐρώπη καὶ στὴν Ἀμερικὴ ἔχουνε μεταφρασθεῖ, ἕως τώρα, σὲ διάφορες γλῶσσες ἡ Φιλοκαλία, τὸ μέγα καὶ θαυμαστὸ αὐτὸ βιβλίο, ποὺ στὴν Ἀθήνα τὸ βρίσκει κανένας μοναχὰ στὶς συλλογὲς τῶν βιβλιοφίλων νὰ κάθεται στὸ ράφι ἄχρηστο, σὰν κανένα ἀρχαιολογικὸ ἀντικείμενο, ὁ Εὐεργετινός, οἱ ἐπιστολὲς τοῦ ἁγίου Βασιλείου καὶ κάποιων ἄλλων Πατέρων, οἱ λόγοι Συμεὼν τοῦ Νέου Θεολόγου, μερικὰ ἀπὸ τὰ ἔργα τοῦ μαθητοῦ του Νικήτα Στηθάτου, καὶ κάποια ἄλλα. Ἐμεῖς, ἀλλοίμονο, τυρβάζομεν περὶ τοῦ πῶς θὰ φανοῦμε ἐπιστημονικοὶ καὶ εὐρωπαϊκότεροι ἀπὸ τοὺς Εὐρωπαίους. Μοναχὰ κανένας "θρησκόληπτος", καθυστερημένος κατὰ τοὺς νεωτεριστὰς αὐτοὺς παπαγάλους, διαβάζει τέτοια βιβλία.

Οἱ λόγοι τοῦ ἁγίου Συμεὼν τοῦ Νέου Θεολόγου εἶναι μεταφρασμένοι στὰ Γαλλικά, στὰ Γερμανικά, στὰ Ἐγγλέζικα, ἐκτὸς ἀπὸ τὰ Ρωσικά, ποὺ ἔχουνε μεταφρασθεῖ ἀπὸ τὸν καιρὸ ποὺ πρωτοτυπωθήκανε στὰ Ἑλληνικὰ ἀπὸ τ' ἀρχαῖα χειρόγραφα. Στὴν ἁπλὴ ἑλληνικὴ γλῶσσα ὑπάρχει μία θαυμάσια μετάφραση καμωμένη μὲ εὐλάβεια "παρὰ τοῦ πανοσιολογιωτάτου Διονυσίου Ζαγοραίου, τοῦ ἐνασκήσαντος ἐν τῇ ἐρημονήςῳ τῇ καλουμένῃ Πιπέρι, ἀπέναντι τοῦ Ἁγίου Ὄρους", τυπωμένη στὴ Σύρα στὰ 1886. Ποῦ νὰ καταδεχτοῦμε, ἐμεῖς, νὰ διαβάσουμε τέτοια πράγματα, μεταφρασμένα μάλιστα ἀπὸ ἕναν ἀγράμματο καλόγερο, ποὺ καθότανε κ' ἔγραφε ἀπάνω σὲ κάποιον βράχο, στὸ ρημονήσι Πιπέρι, μαζὶ μὲ τοὺς γλάρους; Ἐμεῖς διαβάζουμε τοὺς σοφοὺς καὶ ἀξιοπρεπεῖς καθηγητάδες ποὺ γράφουνε καθισμένοι στὶς πολυθρόνες, στὰ Παρίσια καὶ στὰ Βερολίνα! Δὲν ἀκοῦμε τί λέγει ὁ Θεὸς μὲ τὸ στόμα τοῦ Προφήτη "Ἐπὶ τίνα ἐπιβλέψω, ἀλλ' ἐπὶ τὸν ταπεινὸν καὶ ἡσύχιον καὶ τρέμοντά μου τοὺς λόγους;" Ποῦ νὰ ὑποπτευθοῦμε τὸ μυστικὸ πλοῦτο ποὺ κρύβεται μέσα σὲ τέτοιες ἁγίες ψυχές.

Λοιπόν, αὐτὴ ἡ μετάφραση δὲν ξανατυπώθηκε ἀπὸ τότε στὴν Ἑλλάδα, ποὺ τυπώνεται κάθε λογῆς ἀνοησία, πρᾶγμα ποὺ φανερώνει σὲ τί πνευματικὸ σκοτάδι βρισκόμαστε, κληρικοὶ καὶ λαϊκοί. Ἀπὸ τὴν προκοπὴ ποὺ ἔχουμε, βάλαμε "τὸν λύχνον ὑπὸ τὸν μόδιον", κι' ἀπάνω στὸ λυχνοστάτη βάζουμε τὶς τυπωμένες βαθυστόχαστες ἀνοησίες ποὺ ἀνάφερα, καὶ περιμένουμε νὰ μᾶς φωτίσουνε. Τοὺς βαθύτερους μυσταγωγούς, ποὺ φανήκανε στὸν κόσμο, τοὺς ἔχουμε ἄξιους νὰ τοὺς διαβάζει μοναχὰ κανένας ἀγράμματος παλιοημερολογίτης. Ἡμεῖς, οἱ ἔξυπνοι κι' οἱ συγχρονισμένοι, βάλαμε τὴν ἐξυπνάδα μας καὶ μέσα στὰ μυστήρια τῆς θρησκείας, κι' ἀγαπᾶμε τὰ μεγάλα λόγια καὶ τὰ ἐπιστημονικά, τί λέγει ὁ τάδε ἄθεος γιὰ τὸν Χριστὸ καὶ γιὰ τὴ θρησκεία του, ἢ κανένας καμουφλαρισμένος θεομπαίχτης, ἐπειδὴ αὐτὰ δίνουνε τροφὴ στὸν ἐγωισμό μας. Καὶ βουλώνουμε τ' αὐτιά μας γιὰ νὰ μὴν ἀκούσουμε τὸν ἀπόστολο Παῦλο ποὺ φωνάζει "Οὐχὶ ἐμώρανεν ὁ Θεὸς τὴν σοφίαν τοῦ κόσμου τούτου;"

Ἀλλά, κοντὰ στοὺς χαλασμένους αὐτοὺς ποὺ λέγω, ὑπάρχουνε καὶ πλῆθος ἄνθρωποι ποὺ νοιώθουνε βαθειὰ τὴν οὐσία τῆς θρησκείας μας, τὴ μεγάλη σημασία τῆς λατρείας καὶ τῆς ἱερῆς παράδοσής μας. Γιὰ ὅσους ἀπ' αὐτοὺς δὲν ἔχουνε πατερικὰ βιβλία, σὰν αὐτὰ ποὺ εἴπαμε παραπάνω, κ' εἶναι σχεδὸν ὅλοι οἱ Ἕλληνες, γιατί ἡ ἀδιαφορία ἐκείνων ποὺ εἶναι βαλμένοι γι' αὐτὴ τὴ δουλειά, στέρησε τὸν κόσμο ἀπὸ τέτοια ἄφθαρτη κι' ἅγια θροφή, θὰ προσπαθήσω μὲ τὶς μικρὲς δυνάμεις μου νὰ τοὺς μεταδώσω ὅ,τι μπορέσω ἀπὸ τοὺς περιφρονημένους αὐτοὺς προγονικούς μας θησαυρούς. Ἀφοῦ οἱ θεολόγοι γινήκανε φιλόσοφοι κ' ἐπιστήμονες, ἂς γίνουμε θεολόγοι ἡμεῖς, δίχως ἄλλο ἐφόδιο, παρὰ μοναχὰ τὴν πίστη μας, κατὰ τὰ βαθυστόχαστα λόγια του ἁγίου Νείλου, ποὺ λέγει "Εἰ ἀληθῶς προσεύχῃ, θεολόγος εἶ". "Ἂν προσεύχεσαι ἀληθινά, εἶσαι θεολόγος".


Πηγή: http://www.agiazoni.gr

Γέροντος Παϊσίου τοῦ ῾Αγιορείτου: ῎Ας μήν πετροβολᾶμε τούς ἀνθρώπους...χριστιανικά!

Γέροντος Παϊσίου του Αγιορείτου. Λόγοι Β΄ Κεφάλαιο 4'. 1)«Το γράμμα τοῦ νόμου άποκτείνει », 2) «Ο’τι κάνουμε νά τό κάνουμε γιά τον Θεό »

Λόγοι Β΄
ΙΕΡΟΝ ΗΣΥΧΑΣΤΗΡΙΟΝ
"ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΤΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ Ο ΘΕΟΛΟΓΟΣ"
ΣΟΥΡΩΤΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ

«Ενέργειες με σύνεση και αγάπη»
«Το γράμμα τοῦ νόμου ἀποκτείνει»[1]

Είπα σε κάποιον μιά φορά: «Τί είσαι εσύ; Μαχητής τοϋ Χριστού ή μαχητής τού πειρασμού; Ξέρεις πώς υπάρχουν και μαχητές τού πειρασμού;».
Ό Χριστιανός δέν πρέπει νά είναι φανατικός, άλλα νά έχη αγάπη γιά όλους τους ανθρώπους.
Όποιος πετάει λόγια αδιάκριτα, και σωστά νά είναι, κάνει κακό. Γνώρισα έναν συγγραφέα πού είχε ευλάβεια πολλή, άλλα μιλούσε στους κοσμικούς. μέ μιά γλώσσα ωμή, πού προχωρούσε όμως σε βάθος, και τους τράνταζε.
Μιά φορά μου λέει: «Σε μιά συγκέντρωση είπα αυτό και αυτό σέ μιά κυρία». Άλλα μέ τον τρόπο πού της τό είπε, την είχε σακατέψει. Την πρόσβαλε μπροστά σέ όλους. «Κοίταξε, τού λέω, εσύ πετάς στους άλλους χρυσά στεφάνια μέ διαμαντόπετρες, έτσι όμως πού τά πετάς, σακατεύεις κεφάλια, Όχι μόνον ευαίσθητα άλλα καί γερά». Ας μην πετροβολάμε τους ανθρώπους... χριστιανικά.
Όποιος ελέγχει μπροστά σέ άλλους κάποιον πού αμάρτησε ή μιλάει μέ εμπάθεια γιά κάποιο πρόσωπο, αυτός δέν κινείται άπό τό Πνεύμα τού Θεού· κινείται άπό άλλο πνεύμα. Ό τρόπος της Εκκλησίας είναι ή αγάπη- διαφέρει άπό τόν τρόπο των νομικών.
Ή Εκκλησία βλέπει τά πάντα μέ μακροθυμία και κοιτάζει νά βοηθήση τόν καθέναν, ο,τι καί άν έχη κάνει, όσο αμαρτωλός καί άν είναι. Βλέπω σέ μερικούς ευλαβείς ένα είδος παράξενης λογικής.
Καλή είναι ή ευλάβεια πού έχουν, καλή καί ή διάθεση γιά τό καλό, άλλα χρειάζεται καί ή πνευματική διάκριση καί ευρύτητα, γιά νά μή συνοδεύη την ευλάβεια ή στενοκεφαλιά, ή γεροκεφαλιά (τό γερό δηλαδή αρβανίτικο κεφάλι). Όλη ή βάση είναι νά έχη κανείς πνευματική κατάσταση, γιά νά έχη τήν πνευματική διάκριση, γιατί αλλιώς μένει στο «γράμμα τον νόμου», καί τό «γράμμα τον νόμον
άποκτείνει».
Αυτός πού έχει ταπείνωση, δεν κάνει ποτέ τόν δάσκαλο· ακούει καί, όταν τού ζητηθη ή γνώμη του, μιλάει ταπεινά. Ποτέ δέν λέει «εγώ», άλλα «ό λογισμός μού λέει» ή «οί Πατέρες είπαν». Μιλάει δηλαδή σάν μαθητής. Όποιος νομίζει ότι είναι ικανός νά διορθώνη τους άλλους έχει πολύ εγωισμό.
- Όταν, Γέροντα, ξεκινάη κανείς άπό καλή διάθεση νά κάνη κάτι καί φθάνη στά άκρα, λείπει ή διάκριση;
- Είναι ό εγωισμός μέσα στην ενέργεια του αυτή καί δέν το καταλαβαίνει, γιατί δέν γνωρίζει τόν εαυτό του, γι' αυτό πιάνει τα άκρα. Πολλές φορές από ευλάβεια ξεκινούν μερικοί, αλλά που φθάνουν!
Οπως οι είκονολάτρες και οι εικονομάχοι. Άκρη το ένα, άκρη το άλλο!
Οι μέν έφθασαν στο σημείο νά ξύνουν την εικόνα του Χρίστου και νά ρίχνουν την σκόνη μέσα στό Άγιο Ποτήριο, γιά νά γίνη καλύτερη ή Θεία Κοινωνία· οι άλλοι πάλι έκαιγαν τις εικόνες, τίς πετούσαν...
Γι’ αυτό ή Εκκλησία αναγκάσθηκε νά βάλη ψηλά τις εικόνες καί, όταν πέρασε ή διαμάχη, τίς κατέβασε χαμηλά, γιά νά τίς προσκυνούμε καί νά απονέμουμε τιμή στά εικονιζόμενα πρόσωπα.


«Ὄτι κάνουμε νά τό κάνουμε γιά τον Θεό »

- Γέροντα, συνήθως κινούμαι άπό φόβο νά μή στενοχωρήσω τους άλλους ή νά μήν ξεπέσω στά μάτια τους· δέν σκέφτομαι νά μή στενοχωρήσω τόν Θεό. Πώς θά αύξηθή ό φόβος τοΰ Θεού;
- Εγρήγορση χρειάζεται. Ό,τι κάνει ό άνθρωπος, νά τό κάνη γιά τόν Θεό.
Ξεχνάμε τόν Θεό καί μπαίνει μετά ό λογισμός ότι κάνουμε κάτι σπουδαίο, μπαίνει καί ή άνθρωπαρέσκεια καί κοιτάμε νά μήν ξεπέσουμε στά μάτια τών ανθρώπων. Ένώ, αν ενεργή κανείς μέ τήν σκέψη ότι ό Θεός τόν βλέπει, τόν παρακολουθεί, τότε ο,τι κάνει είναι σίγουρο· αλλιώς, άν κάνη κάτι, γιά νά φανή καλός στους ανθρώπους, όλα τά χάνει, όλα χαραμίζονται.
Γιά κάθε ενέργεια του ό άνθρωπος πρέπει νά ρωτάη τόν εαυτό του: «Καλά, εμένα αυτό πού κάνω μέ αναπαύει· τόν Θεό Τόν αναπαύει;» καί νά έξετάζη άν είναι εύάρεστο στον Θεό. Άν ξεχνάη νά τό κάνη αυτό, ξεχνάει καί τόν Θεό μετά.
Γι' αυτό παλιά έλεγαν «προς Θεού» ή «τόν αθεόφοβο, δέν φοβάται τόν Θεό;». Η έλεγαν: «Άν θέλη ό Θεός, άν έπιτρέψη ό Θεός».
Ενιωθαν τήν παρουσία τού Θεού παντου, είχαν συνέχεια μπροστά τους τον Θεό και πρόσεχαν. Ζούσαν αυτό πού λέει ό Ψαλμός, «Προωρώμην τον Κύριον ενώπιον μου διαπαντός, ϊνα μη σαλευθώ»[2] και δεν σαλεύονταν.
Τώρα, βλέπεις, μπαίνει σιγά-σιγά τό ευρωπαϊκό τυπικό και πολλοί δεν κάνουν τό στραβό από ευγένεια κοσμική. Ότι κάνει κανείς, να τό κάνη καθαρό για τόν Χριστό, νά εχη τόν νου του ότι ό Χριστός τόν βλέπει, τόν παρακολουθεί· σε κάθε του κίνηση κέντρο νά είναι ό Χριστός.
Νά μην εχη τό ανθρώπινο στοιχείο μέσα του. Αν κινούμαστε μέ σκοπό νά αρέσουμε στους ανθρώπους, αυτό δεν μάς ωφελεί σε τίποτε. Χρειάζεται πολλή προσοχή.
Πάντοτε νά εξετάζω τά ελατήρια άπό τά όποια κινούμαι καί, μόλις αντιληφθώ ότι κινούμαι άπό άνθρωπαρέσκεια, νά την χτυπώ αμέσως. Γιατί, όταν πάω νά κάνω ένα καλό καί μπαίνη στην μέση ή άνθρωπαρέσκεια, ε, τότε βγάζω νερό άπό τό πηγάδι μέ τρύπιο κουβά.
Τους περισσότερους πειρασμούς συχνά τους δημιουργεί ό ίδιος ό εαυτός μας, όταν έχουμε τόν εαυτό μας μέσα στην συνεργασία μας μέ τους άλλους. Όταν δηλαδή κινούμαστε άπό ιδιοτέλεια, θέλουμε νά εξυψώνουμε τόν εαυτό μας καί επιδιώκουμε τήν προσωπική μας ικανοποίηση.
Στον Ουρανό δεν ανεβαίνει κανείς μέ τό κοσμικό ανέβασμα άλλα μέ τό πνευματικό κατέβασμα. Όποιος βαδίζει χαμηλά, βαδίζει πάντα μέ σιγουριά καί ποτέ δέν πέφτει. Γι' αυτό, όσο μπορούμε, νά ξερριζώνουμε τήν κοσμική προβολή καί τήν κοσμική επιτυχία, ή οποία είναι πνευματική αποτυχία. Νά σιχαινώμαστε τόν κρυφό καί φανερό εγωισμό καί τήν άνθρωπαρέσκεια, γιά νά αγαπήσουμε ειλικρινά τόν Χριστό.
Τήν εποχή μας δέν τήν χαρακτηρίζει τό αθόρυβο άλλα τό εντυπωσιακό, τό κούφιο. Ή πνευματική ζωή όμως είναι αθόρυβη. Καλά είναι νά κάνουμε αυτά πού είναι γιά τά μέτρα μας σωστά άθόρυβα, χωρίς επιδιώξεις πάνω από τις δυνάμεις μας, γιατί αλλιώς θά εΐναι εις βάρος της ψυχής μας και του σώματος, και συχνά εις βάρος και τής Εκκλησίας.
Μέσα στην γνήσια ευαρέστηση του πλησίον μας υπάρχει και ή ευαρέστηση στον Χριστό. Εκεί χρειάζεται νά προσέξη κανείς, πώς νά έξαγνίση τήν ευαρέστηση προς τόν πλησίον, νά βγάλη δηλαδή τήν άνθρωπαρέσκεια, γιά νά πάη και αυτή ή ανθρώπινη προσφορά στον Χριστό.
Όταν προσπαθή κάποιος νά τοποθέτηση τά εκκλησιαστικά θέματα δήθεν μέ ορθόδοξο τρόπο, και ό σκοπός του εΐναι νά τοποθέτηση καλύτερα τόν εαυτό του, άποβλέπη δηλαδή στο συμφέρον του, πώς θά εύλογηθή άπό τόν Θεό; Όσο μπορεί κανείς νά κάνη τήν ζωή του τέτοια πού νά συγγενεύη μέ τόν Θεό. Πάντα νά έλέγχη τόν εαυτό του και νά κοιτάζη πώς νά κάνη τό θέλημα τού Θεού. Όταν κάνη τό θέλημα του Θεού, τότε συγγενεύει μέ τόν Θεό, και τότε, χωρίς νά ζητάη άπό τόν Θεό, λαμβάνει· δέχεται συνέχεια νερό άπό τήν πηγή.

1. Βλ. Β ' Κορ. 3, 6.
2. Βλ. Ψαλμ. 15, 8.

Απόσπασμα από την σελίδα 78 -82  του βιβλίου:
 

         ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΠΑΪΣΙΟΥ ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ
                              ΛΟΓΟΙ  Β΄
             ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΑΦΥΠΝΙΣΗ
               ΙΕΡΟΝ ΗΣΥΧΑΣΤΗΡΙΟΝ
       «ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΤΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ Ο ΘΕΟΛΟΓΟΣ»

                    ΣΟΥΡΩΤΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ 
 
πηγή:ΑΝΑΒΑΣΕΙΣ

Πρωτοπρεσβυτέρου π. ᾿Αθανασίου Λαγουροῦ: ΚΑΤΑΣΚΗΝΩΤΕΣ ΠΕΙΡΑΜΑΤΟΖΩΑ ΜΕΤΑΦΡΑΣΤΙΚΩΝ ΕΦΑΡΜΟΓΩΝ


"Δυστυχῶς, ἡ «μεταφραστικὴ λογικὴ» ἐκτὸς ἀπὸ συγκεκαλυμμένη ἔπαρση διαθέτει καὶ ἄφθονη διανοητικὴ δυσκαμψία. Αὐτὰ συνήθως πᾶνε μαζί"
π. Ἀθ. Σ. Λ.

Ἡ λύπη τῆς διανοίας εἶναι θυμίαμα εὔοσμο, ποὺ ἀνεβαίνει στὸν θρόνο τοῦ Θεοῦ (Φ. Κόντογλου). Αὐτὴ ἡ ὑπογράμμιση, βουτηγμένη στὴν μακραίωνα ὀρθόδοξη ἐμπειρία, θὰ μποροῦσε νὰ ἀπευθυνθεῖ, ἐπὶ ματαίῳ φυσικά, στὴν εὐθύγραμμη «μεταφραστικὴ λογική», ἡ ὁποία ὑπόσχεται μὲ ψευδαισθησιογόνα νὰ εὐφράνει τὴν ἀχόρταγη διάνοια καὶ νὰ τῆς ἀπονείμει τὴν ἀπόλυτη καὶ ἀδιαμφισβήτητη πρωτοκαθεδρία. Μιὰ λογικὴ ἀνελαστική, πεισματικὴ καὶ πλέον ἐλλειμματικὴ σὲ ἐκκλησιαστικὸ ἦθος, ἀφοῦ δὲν δείχνει νὰ πειθαρχεῖ στὴν ἐπίσημη συνοδικὴ ἀπόφαση.
Κατὰ τὴν διάρκεια λοιπὸν τοῦ παρελθόντος θέρους δόθηκε ἡ εὐκαιρία στὴν «μεταφραστικὴ λογική», μέσα στὰ πλαίσια τῆς θερινῆς νωχελείας,  νὰ προωθηθεῖ. Βρῆκε λοιπὸν τὶς ἀνυπεράσπιστες κατασκηνώσεις τῶν ἀθώων μαθητῶν καὶ ἀπονήρευτων πειραματόζωων-παιδιῶν, γιὰ νὰ διολισθήσει πονηρὰ καὶ νὰ ἐξασφαλίσει ἕνα πειραματικὸ κεκτημένο. Ἀναφέρθηκαν δηλαδὴ περιπτώσεις ποὺ ΑΝΕΥ ἐκκλησιαστικῆς ἀδείας διαβάστηκε ὁ «Ἀπόστολος», τὸ «Εὐαγγέλιο» καὶ κάποιες εὐχὲς τῆς Θ. Λειτουργίας στὰ Ν. Ἑλληνικά, σὲ χριστιανικὲς κατασκηνώσεις.
Ἐπὶ τῆς οὐσίας τοῦ θέματος ἔχουν γραφεῖ πολλά. Καἰ γράφονται. Καὶ θὰ γραφοῦν. Ἑκατέρωθεν —γιατὶ τὸ θέμα φυσικὰ δὲν ἔχει ξεχαστεῖ. Ἁπλῶς τακτικὸς ἑλιγμὸς ἐπιβάλλει τὴν πρόσκαιρη «ἐκτόνωση»!
Μόνο δύο τρεῖς μικρὲς ἀπορίες ἂς καταγραφοῦν.
1. Ἐφ᾽ ὅσον ὑπάρχει πλέον διατυπωμένη καὶ «νομοθετημένη» ἀπόφαση τῆς Ἱ. Συνόδου, πῶς εἶναι δυνατὸν ὁ καθένας νὰ αὐτοσχεδιάζει μὲ λειτουργικὲς μεταφράσεις παραβιάζοντας τὴν σχετικὴ ἀπόφαση;
2. Αὐτὴ ἡ λογικὴ τῶν μεταφράσεων συνεπῶς δὲν εἶναι ἀπλῶς μιὰ τέτοια ἢ ἄλλη θεώρηση τοῦ γλωσσικοῦ θέματος. Δὲν εἶναι μιὰ ἁπλῶς διαφορετικὴ τοποθέτηση. Εἶναι μιὰ ἐπικίνδυνα ἀλαζονικὴ καὶ ὡς ἐκ τούτου ἀντιεκκλησιαστικὴ νοοτροπία.
Ἀλλὰ γιὰ νὰ γίνει πιὸ κατανοητὴ ἡ παρατήρηση, θὰ βοηθήσει ἕνα παράδειγμα: Ποιά θὰ εἶναι ἡ ἀπάντηση ἐν περιπτώσει ποὺ κάποιος κληρικὸς ὁραματιζόμενος καλύτερες «λειτουργικὲς μέρες», «κοιτώντας στὰ μάτια τὸ καινούργιο ποὺ ἔρχεται» καὶ θέλοντας νὰ δώσει μιὰ νέα πνοὴ στὴν Λατρεία, θὰ παραλείψει τὰ Εἰρηνικὰ καὶ τὰ Ἁντίφωνα καὶ θὰ ἀρχίσει τὴν Θ. Λειτουργία ἀπὸ τὴν Μικρὰ Εἴσοδο πραγματοποιώντας μιὰ «πραγματικὴ» εἴσοδο (εἰσκομίζοντας τὸ Εὐαγγέλιο) στὸ Ναό; Ἄραγε νὰ ὑπάρχει ἐν τέλει κάποιος λόγος νὰ ἀποκρουσθεῖ αὐτὴ ἡ «καινοτομία»;
3. Ἄραγε νὰ ἦταν τόσο ἀπαραίτητη αὐτὴ ἡ ἀνάγνωση τοῦ μεταφρασμένου εὐαγγελικοῦ ἀποσπάσματος; Δὲν ὑπῆρχε ἄλλος τρόπος νὰ δοθεῖ μιὰ βοήθεια, μιὰ ἐξήγηση, μιὰ ἑρμηνεία τοῦ περιεχομένου του; Ἀφοῦ ἐπρόκειτο γιὰ κατασκηνώσεις Χριστιανικές, ποὺ ἔχουν ἐντεταγμένη στὸ πρόγραμμά τους τὴν μελέτη τῆς Ἁγίας Γραφῆς, ἦταν τόσο δύσκολο καὶ τόσο ἀδιανόητο τὸ Σάββατο (δηλ. τὴν προηγουμένη ἡμέρα) τὸ πρωὶ νὰ διαβαστεῖ στοὺς κατασκηνωτές ἡ περικοπὴ καὶ νὰ γίνει μιὰ μικρὴ ἑρμηνευτικὴ προσέγγιση;
Δυστυχῶς, ἡ «μεταφραστικὴ λογικὴ» ἐκτὸς ἀπὸ συγκεκαλυμμένη ἔπαρση διαθέτει καὶ ἄφθονη διανοητικὴ δυσκαμψία. Αὐτὰ συνήθως πᾶνε μαζί.
π. Ἀθ. Σ. Λ.