"᾿Εγώ εἰμί τὸ Α καὶ τὸ Ω, ἡ ἀρχὴ καὶ τὸ τέλος, ὁ πρῶτος καὶ ὁ ἔσχατος" (᾿Αποκ. κβ΄, 13)

Κείμενα γιά τήν ἑλληνική γλῶσσα στή διαχρονική της μορφή, ἄρθρα ὀρθοδόξου προβληματισμοῦ καί διδαχῆς, ἄρθρα γιά τήν ῾Ελλάδα μας πού μᾶς πληγώνει...


Κυριακή 24 Ιανουαρίου 2010

῞Υμνος καὶ θρῆνος γιὰ τὴν Κύπρο-Γιάννης Ρίτσος












Νησὶ πικρό,νησὶ γλυκό,νησὶ τυραγνισμένο
Κάνω τὸν πόνο σου να πῶ καὶ προσκυνῶ καὶ μένω.

Ἐσὺ τῆς θάλασσας ῥυθμός, ὁλάνθιστο κλωνάρι,
πῶς σοῦ μαδήσαν τ΄ἄνθια σου διπλοί,τριπλοὶ βαρβάροι.

Τί θλιβερά ποὺ σεργιανοῦν τριγύρω σου τὰ ψάρια
κ᾿ οἱ ἀντίχριστοι νὰ παίζουνε τὴν τύχη σου στα ζάρια.

Κουράγιο,μικροκόρη μας,ποὺ μᾶς ἐγίνεις μανὰ
ὕμνος καὶ θρῆνος τῆς ζωῆς κι ἀνάστασης καμπάνα

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου