«Εντελώς μόνος, χωρίς κανέναν συνεργάτη, ο Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος μίλησε με τους επιβάτες που εξουθενωμένοι γύριζαν στο σπίτι τους, αλλά κι εκείνους που ξεκούραστοι ξεκινούσαν για να διασκεδάσουν"
«οι γυναίκες της νύχτας μένουν να απορούν για τον ιερωμένο που σφίγγει με πατρική αγάπη χέρια, εκεί που οι άλλοι γυρίζουν την πλάτη»
«παραπάνω από τρεις φορές μέσα σε 1,5 χρόνο διέσχισε δρόμους στο κέντρο της πόλης, οι οποίοι το βράδυ μετατρέπονται σε «γκέτο» απροσπέλαστα για τον απλό διαβάτη»
Εκεί που τις νύχτες τα παγκάκια έχουν «ενοίκους».
Οι λιγοστοί επιβάτες του μετρό, πέρυσι κοντά στις ημέρες του Πάσχα, ούτε που γύρισαν να κοιτάξουν τη μαυροντυμένη φιγούρα που μπήκε στο τελευταίο δρομολόγιο. Σε λίγη ώρα θα καταλάβαιναν ποιον είχαν μπροστά τους.
Εντελώς μόνος, χωρίς κανέναν συνεργάτη, ο Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος μίλησε με τους επιβάτες που εξουθενωμένοι γύριζαν στο σπίτι τους, αλλά κι εκείνους που ξεκούραστοι ξεκινούσαν για να διασκεδάσουν.
Οι στενοί του συνεργάτες που νόμιζαν ότι είχε αποσυρθεί στον πρώτο όροφο της Αγίας Φιλοθέης για να ξεκουραστεί, με έκπληξη έμαθαν το επόμενο πρωί πού ήταν το προηγούμενο βράδυ...
Δεν θα ήταν αυτή, ωστόσο, η τελευταία φορά που ο Αρχιεπίσκοπος θα αναζητούσε την επαφή με τους απλούς ανθρώπους... Μαζί με τον γνωστό και αφοσιωμένο Βλάση, ο Προκαθήμενος της Ελλαδικής Εκκλησίας παραπάνω από τρεις φορές μέσα σε 1,5 χρόνο διέσχισε δρόμους στο κέντρο της πόλης, οι οποίοι το βράδυ μετατρέπονται σε «γκέτο» απροσπέλαστα για τον απλό διαβάτη.
Εκδιδόμενες γυναίκες, άστεγοι, τοξικομανείς, περιφερόμενοι λαθρομετανάστες, η «σκοτεινή» εικόνα της νυχτερινής Αθήνας στην πλατεία Θεάτρου, τη Σοφοκλέους, την Ευριπίδου, την πλατεία Ομονοίας.
Ο Προκαθήμενος δεν μένει πάντα προστατευμένος πίσω από το τζάμι του υπηρεσιακού αυτοκινήτου της Αρχιεπισκοπής. Αρκετές φορές ζητάει από τον Βλάση να τραβήξει χειρόφρενο.
Όσοι τον αναγνωρίζουν, μέσα στο σκοτάδι, του φιλούν ευλαβικά το χέρι και του ζητούν βοήθεια. Εκείνοι που δεν ξέρουν καλά καλά σε ποια χώρα τους έφερε η μοίρα, οι χαμένοι στον κόσμο των παραισθήσεων και οι γυναίκες της νύχτας μένουν να απορούν για τον ιερωμένο που σφίγγει με πατρική αγάπη χέρια, εκεί που οι άλλοι γυρίζουν την πλάτη.
Στο συσσίτιο
Τα συσσίτια του Αγίου Θεράποντα Ζωγράφου είναι από τα πιο παλιά. Σε μια πυκνοκατοικημένη συνοικία, η αρωγή της Εκκλησίας δεν είναι αμελητέα. Ηταν πριν από λίγους μήνες, όταν οι ενορίτες που περίμεναν να φάνε πρόσεξαν έναν ιερέα να παρίσταται στην τραπεζαρία που γίνεται η διανομή.
Όταν ξανακοίταξαν παραξενεμένοι, αφού δεν ήταν ο γνωστός τους εφημέριος, είδαν έκπληκτοι τον Αρχιεπίσκοπο. Κάθισε μαζί τους, μοιράστηκε το φαγητό τους και άκουσε για τη φτώχεια και όσα τους οδήγησαν να ζουν με τη βοήθεια της Εκκλησίας. Εφυγε σκεπτικός και λυπημένος... Προπαραμονή Χριστουγέννων στην πλατεία Κλαυθμώνος
Λόγια παρηγοριάς σε αστέγους
Η διαδρομή ήταν γνώριμη αλλά αυτή τη φορά είχε πολλές στάσεις. Την Τετάρτη 23 Δεκεμβρίου 2009 μαζί με τον διευθυντή της μη κυβερνητικής οργάνωσης «Αλληλεγγύη», Κωστή Δήμτσα, ξεκίνησαν μετά τις 23:00 από την πλατεία Κλαυθμώνος.
Εκεί που τις νύχτες τα παγκάκια έχουν «ενοίκους».
Μοίρασαν δώρα σ’ αυτούς που δεν περίμεναν από κανέναν να τους θυμηθεί. Κάποιοι, μισοκοιμισμένοι, εξαθλιωμένοι, τυλιγμένοι σε κουρέλια για να ζεσταθούν στη χειμωνιάτικη νύχτα, δεν καταλάβαιναν καν αν ονειρεύονται ή αν ζουν πραγματικά τη στιγμή. Πήγαν στην Ομόνοια, στην πλατεία Θεάτρου, στην Ευριπίδου, στη Σοφοκλέους.
Έδωσαν ρούχα, κουβέρτες, τρόφιμα. Μίλησαν, παρηγόρησαν, άκουσαν.
Ο Αρχιεπίσκοπος συγκινήθηκε όταν είδε ότι ακόμα και στο προσωπικό μαρτύριο υπάρχει ανθρωπιά: κάποιοι έσπευσαν άμεσα να μοιραστούν τα τρόφιμα με τους διπλανούς τους.
Αγία Σοφία Ψυχικού
Επιθεώρηση εργασιών
Αυτή η επίσκεψη δεν έγινε νύχτα. Δεν ήταν όμως και προγραμματισμένη. Σε μια από τις μεγαλύτερες ενορίες της Αρχιεπισκοπής, πέρυσι τον Απρίλιο εμφανίστηκε ένα πρωί ο Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος. Κυριολεκτικά είχε πάει για «επιθεώρηση εργασιών». Πλησίον του μεγάλου ναού της Αγίας Σοφίας Ψυχικού είχε ξεκινήσει η ανέγερση στέγης γερόντων, με σεβαστά ποσά και κονδύλια. Ο Αρχιεπίσκοπος είχε έρθει να δει αν η πρόοδος των εργασιών ήταν συμβατή με τις δαπάνες. Μίλησε με τον π. Χριστόδουλο, έναν από τους εφημέριους του ναού, είδε το κτίσμα, τα σχέδια, μίλησε με τους υπεύθυνους της οικοδομής, ευχήθηκε καλή αποπεράτωση και επέστρεψε στην Αρχιεπισκοπή.
ΜΕΤΑΜΦΙΕΣΕΙΣ
«Ταξιτζής» ο βασιλιάς Αμπντάλα
Στην «Ιστορία του Πολυβίου» αναφέρεται ότι ο βασιλιάς της Αντιόχειας, Αντίοχος Δ’, που ανέβηκε στον θρόνο το 175 π.Χ. συνήθιζε να μεταμφιέζεται και να κυκλοφορεί σαν απλός θνητός για να περνάει απαρατήρητος.
Το ίδιο περιγράφεται και στον βίο της Αγίας Αναστασίας της Φαρμακολύτριας, που, αν και από ευκατάστατη οικογένεια, ντυμένη με φτωχικά ρούχα γύριζε σε σπίτια για να κάνει διακονήματα και να βοηθάει αρρώστους που δεν είχαν την οικονομική δυνατότητα να επισκεφθούν γιατρό.
Ιορδανία
Ακόμη και στις μέρες μας, οι πληροφορίες θέλουν τον βασιλιά Αμπντάλα της Ιορδανίας να «γίνεται» ταξιτζής θέλοντας να ζήσει για λίγο σαν απλός πολίτης και να αποκτήσει προσωπική γνώμη για το τι πιστεύουν οι συμπατριώτες του.
Φίλος αυτών των «άτυπων» επισκέψεων είναι και ο Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος, καθώς από την έναρξη της αρχιεπισκοπίας του βρέθηκε «αιφνιδιαστικά» σε διάφορα σημεία της Αθήνας προσεγγίζοντας ακόμα και κοινωνικές κατηγορίες που υπό άλλες συνθήκες δεν θα ήταν δυνατόν να έρθουν σε επαφή με έναν Προκαθήμενο της Εκκλησίας.
http://www.romfea.gr 23-1-2010
http://www.romfea.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου