"᾿Εγώ εἰμί τὸ Α καὶ τὸ Ω, ἡ ἀρχὴ καὶ τὸ τέλος, ὁ πρῶτος καὶ ὁ ἔσχατος" (᾿Αποκ. κβ΄, 13)

Κείμενα γιά τήν ἑλληνική γλῶσσα στή διαχρονική της μορφή, ἄρθρα ὀρθοδόξου προβληματισμοῦ καί διδαχῆς, ἄρθρα γιά τήν ῾Ελλάδα μας πού μᾶς πληγώνει...


Τρίτη 18 Μαΐου 2010

᾿Από τή δράση τοῦ π. Μάρκου Μανώλη ὡς λαϊκοῦ και κληρικοῦ





Τοῦ κ. ᾿Αντωνίου Εὐαγ. ᾿Αντωνίου

Κύριε Διευθυντά,

δεν θα φιλολογήσω, διότι υπάρχουν άριστοι θεολόγοι και φιλόλογοι, πού λαλούν λόγον αγαθόν. Έλάλησαν ήδη και θα μέλπουν συνεχώς θαυμαστά. Δια τον μακαριστόν Αρχιμανδρίτη Μάρκον Μανώλην σημειώνω ελάχιστα ψήγματα από προσωπική μου εμπειρία.

Γεννήθηκε και μεγάλωσε ως τα μαθητικά του χρόνια σε δύσκολη εποχή Κατοχής και «Εμφυλίου».

Ό μακαριστός πατέρας του Κωνσταντίνος Μανώλης, σε επίσκεψη του εις το σπίτι μου, μεταξύ των πολλών θαυμαστών, μας είπε δια τον γιο του Χαράλαμπο και το εξής:

Διατηρούσε στη γειτονιά του «γαλακτοπωλείο». Ό Χαράλαμπος πωλούσε σε σπίτια το γάλα με το ποδήλατο του. Κάποτε άδειασε γάλα από ένα μεγάλο δοχείο σε δύο μικρότερα και στο τέλος στο μεγάλο δοχείο έβαλε ελαχιστότατο νερό και το έριξε σε ένα από τα μικρά.

Ό Χαράλαμπος παρετήρησε διακριτικά τι έγινε. Ό πατέρας είπε στο γιο. να φόρτωση στο ποδήλατο το γάλα και να φυγή για να το δώσει στα σπίτια. Ό Χαράλαμπος με σταθερή και ήμερη φωνή του είπε: Εγώ δεν θα πάω να πωλήσω στους ασθενείς αυτό το γάλα. 'Αν υπάρχει άλλο, το πάω αυτό όχι.

Αυτό ήτο ένα πολύ μεγάλο μάθημα για εμένα από το παιδί μου. είπε ο κυρ Κώστας.

Ό μακαριστός Μάρκος ητο ιεροδιάκονος περίπου είκοσι χρόνια, στην Ί. Μονή Αγίου Παντελεήμονος Πεντέλης, κοντά στον άγιο Ηγούμενο Γέροντα Σίμωνα Αρβανίτη.

Συγχρόνως συνεργάζετο και με τον δεύτερο μεγάλο Γέροντα, μακαριστό Χαράλαμπο Βασιλόπουλο, τον γίγαντα της Ορθοδοξίας, στην «Πανελλήνια "Ορθόδοξη Ένωση» (Π.Ο.Ε.) και στον «Ορθόδοξο Τύπο»,

Ό Γέρων μακαριστός Σίμων μεταξύ άλλων θαυμαστών, μου είχε ειπεί; «Ό π. Μάρκος είναι το τέλειο παράδειγμα της υπακοής. Στην υπακοή δεν μπορεί να τον φθάσει κανείς».

Γνωρίζω προσωπικώς, από πρώτο χέρι: πολλά εξαιρετικά περιστατικά για τον μακαριστό Γέροντα Μάρκο. Ένα άπ' αυτά είναι το έξης Ό αγέρωχος Γέροντας, μακαριστός Σίμων, κατά τα τελευταία του χρόνια είχε τυφλωθεί. Συνέχιζε, όμως, να τελεί τις ιερές Ακολουθίες ως και την Θείαν Λειτουργίαν, με την βοήθεια βεβαίως κάποιου Μοναχού. Κατά την Θείαν Λειτουργίαν, όμως. βοηθός του ακοίμητος ήτο ο Ιεροδιάκονος και αργότερα Ιερομόναχος π. Μάρκος Μανώλης, ο όποιος εις τον πρώτο βαθμό ιεροσύνη(; είχε μείνει περίπου είκοσι (20) έτη. Αιτία ήτο ότι είχε εκδηλωθεί κατά της προσεγγίσεως του Πατριάρχου Αθηναγόρου, προς τον Πάπα, {Συλλείτουργα και λοιπά, χωρίς καμία υποχώρηση του δευτέρου από τα σφάλματα και τις αιρέσεις του).

Εις μίαν Θείαν Λειτουργίαν εις την Ίεράν Μονήν Αγίου Παντελεήμονος Πεντέλης, την οποίαν τελούσε ο τυφλός μακαριστός Γέρων Σίμων, βοηθούμενος υπό του π. Μάρκου, μετά την Θείαν Κοινωνία, κατά το τέλος και κατά λάθος, σήκωσε το φιαλίδιο (μπουκαλάκι) του νάματος και κτύπησε επί του Αγίου Ποτηριού και όλο το κάτω μέρος του φιαλιδίου έπεσε εντός αυτού. Ό Γέρων Σίμων δεν αντελήφθη τι συνέβη, διότι παρενέβη ακαριαία ο π. Μάρκος, έλαβε το σπασμένο φιαλίδιο από το χέρι του Γέροντα, επήρε και το Άγιο Ποτήριο μετά σπασμένα γυαλιά μέσα, δεν είπε τίποτε στον Γέροντα, να μη ταραχθεί, και με την ιερά Λαβίδα κάμνοντας τον σταυρόν του. έσπασε τα μεγάλα κομμάτια τα εντός του Ποτηριού γυαλιά και ξανακάνοντας τον σταυρό του, κατέλυσε, κατάπιε, όλο το περιεχόμενο (υπόλοιπο Θείας Κοινωνίας) και γυαλιών!

Ό Μοναχός, πού έβλεπε τα εντός του ιερού γενόμενα ανατρίχιασε, χωρίς να προφέρει λέξη. Παρακολουθούσε, όμως. διακριτικά τον η Μάρκο περιμένοντας το μαρτύριο του .Δεν συνέβη, όμως. τίποτε. Έθαύμαοε το γεγονός, χωρίς ν' αναφέρει κάτι σχετικό.

Εις την Π.Ο.Ε. και «Ορθόδοξο Τύπο» συνεργάσθηκα επί δεκαετίες εις το Διοικητικό Συμβούλιο. Ο μακαριστός π. Χαράλαμπος Βασιλόπουλος με είχε καταστήσει υπεύθυνο εις το Παράρτημα της Π.Ο.Ε. εις την Αγία Μαύρα Ηλιουπόλεως.

Ηρχετο ο π. Μάρκος τακτικά και ομιλούσε ή παρακολουθούσε τους εκάστοτε ομιλητές. Ως Ιερομόναχος και Πνευματικός, εξομολογούσε εις τον Ιερόν Ναόν τής Άγιας Μαύρας Ηλιουπόλεως, μέχρι το τέλος της ζωής του, Ητο τότε το Παράρτημα της Π.Ο.Ε. πλησίον αυτού του Ί. Ναού.

Σε μία ομιλία του, εις το τέλος είπε:

«Επειδή εσείς οι λαϊκοί δεν είσθε θεολόγοι, για να μένετε ακλόνητοι στην Ορθόδοξη Πίστη σας και γιο να μη ταλαντεύεστε από Ιεχωβάδες και άλλους αιρετικούς, θα έχετε στο νου σας τρία μόνο πράγματα και θα αποστομώνετε τους πάντας. Ή Ορθοδοξία εκτός των άλλων έχει ως τον Αγιασμό, το Αγιον Φως και τον Τυμπανιαίων. Καμία άλλη πίστης ή δόγμα δεν τα έχει αυτά.

1. Ό Αγιασμός, τελούμενος από οιονδήποτε Ορθόδοξο ιερέα δεν χαλάει ποτέ. Ενώ Όλων των άλλων ο Αγιασμός αλλοιώνεται και βρωμάει.

2. Το Αγιον Φως, στα Ιεροσόλυμα εμφανίζεται μόνον στον Όρθόδοξον Πατριάρχη και

3. Ό Τυμπανιαίος, πού κατά την εκταφή του είναι άλιωτος, φουσκωμένος, τύμπανο, δεν διαλύεται, διότι ήτο καταραμένος από ιερέα η Αρχιερέα. Λειώνει, διαλύεται, μόνον αμέσως μετά την συγχωρητική ευχή υπό του ίδιου ιερέως ή οποιαδήποτε Ορθόδοξου Αρχιερέως. Αυτά δεν συμβαίνουν Σε καμία άλλη πίστη .

Ο μακαριστός Γερών Μάρκος ήτο από τα ιδρυτικά μέλη της Π.Ε.ΦΙ.Π. -(Πανελλήνιος- Ένωσις Φίλων Πολυτέκνων), από το 1969.

Από της ιδρύσεως της υπήρξε μέλος του Δ.Σ, και δεν έλειψε από τις συνεδριάσεις, έστω και αν μερικές φορές προσήρχετο πολύ καθυστερημένα, λόγω σοβαρών του ασχολιών. Ζητούσε, όμως, να ενημερωθεί εφ' όλων των θεμάτων και κρατούσε σημειώσεις. Προσέφερε τον εαυτό του ολόκληρο με απίστευτη αγάπη για την Π.Ε.ΦΙ.Π., ήρεμα, εύστοχα και μεθοδικά. Στήριζε την Π.Ε.ΦΙ.Π. παντοιοτρόπως μέχρι την τελευταία του πνοή. Πολλές πολύτεκνες μητέρες άπορες, λόγω της πολυετούς μου θητείας, ομολογούσαν ότι ο π Μάρκος τους έδιδε ότι χρήματα είχε χωρίς μέτρημα. Αυτό έγινετο μέχρι της τελευταίας εισαγωγής του Εις το Νοσοκομείον.

Θεωρώ βαρύ το χρέος μου να αποτίσω Φόρον τιμής ως Πρόεδρος της Π.Ε.ΦΙ,Π. επί σαράντα περίπου χρόνια, Εις τον μακαριστό Αρχιμανδρίτη Γέροντα Μάρκον Μανώλην,

Ό Γέρων Μάρκος, ήτο πιστός -ακλόνητος τηρητής του τριπτύχου Νηστεία - Αγρυπνία - Προσευχή. Υπήρξε λατρευτικός, λειτουργικός, πνευματικός, ταπεινός.

Χωρείς υπερβολή θεωρώ ότι εμιμήθη επιτυχώς δύο μεγάλους Αγίους της Εκκλησίας μας: Τον Αγ. Μάρκον Ευγενικό τον Εφέσου, του οποίου επαξίως έφερε το όνομα, τόσο δια τους αγώνας του υπέρ της Ορθοδοξίας, όσο και δια τα δεινοπαθήματα του. Τον Αγ. Νικόλαο Πλανάν, δια την απλότητα του και την Λατρεία του.

Χαρά. μεγάλη γίνεται Εις τον Ουρανό. Υποδέχονται τον Γέροντα Μάρκον, Σίμων ο Ιερομόναχος, Χαράλαμπος ο Καθηγούμενος Ιεράς Μονής Πετράκη, Γαβριήλ, Χαράλαμπος, Θεόκλητος Δίονυσιάτες και πλήθος Αγιορειτών και άλλων άγιων Πατέρων, Ό πολύς Φώτης Κόντσγλου, οι θεολόγοι Διονύσιος Μπατιστάτος, Νικόλαος Χαρίσης και νέφος άγιων ψυχών Κληρικών και Λαϊκών.

Πάτερ Γέροντα Μάρκε, από τάς αγκάλες του Κυρίου μας πρέσβευε και υπέρ ημών των αμαρτωλών. Αμήν.

Εφημερίδα «Ορθόδοξος Τύπος»- Άπαντα Ορθοδοξίας
http://aktines.blogspot.com

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου